(notyfikowana jako dokument nr C(2011) 554)(Jedynie tekst w języku niderlandzkim jest autentyczny)
(2011/89/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 9 lutego 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając decyzję Rady 2009/470/WE z dnia 25 maja 2009 r. w sprawie wydatków w dziedzinie weterynarii(1), w szczególności jej art. 23,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(2) (zwane dalej "rozporządzeniem finansowym"), w szczególności jego art. 75,
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(3) (zwane dalej "przepisami wykonawczymi"), w szczególności jego art. 90,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zgodnie z art. 75 rozporządzenia finansowego i art. 90 ust. 1 przepisów wykonawczych zaciągnięcie zobowiązań z budżetu Unii Europejskiej powinno być poprzedzone decyzją w sprawie finansowania, określającą istotne składniki działania powodujące wydatki oraz przyjętą przez instytucję lub organ, któremu instytucja ta przekaże uprawnienia.
(2) Gorączka Q jest wysoce zaraźliwą chorobą odzwierzęcą wywoływaną czynnikiem chorobotwórczym Coxiella burnetii, powszechnie występującym w niemal wszystkich krajach na całym świecie. Nosicielami tej choroby może być wiele zwierząt dzikich i udomowionych, ale szczególnie często występuje ona u bydła, kóz i owiec.
(3) W UE brakuje zharmonizowanych przepisów dotyczących zgłaszania przypadków oraz zwalczania gorączki Q u zwierząt. Środki zwalczania chorób są zwykle podejmowane na poziomie krajowym lub regionalnym, ale także na poziomie pojedynczych gospodarstw.
(4) Zgodnie z opinią EFSA z dnia 27 kwietnia 2010 r.(4) całkowity wpływ gorączki Q na zdrowie ludzi i przeżuwaczy gospodarskich w państwach członkowskich UE jest ograniczony. Jednakże w pewnych warunkach epidemiologicznych oraz w przypadku grup szczególnego ryzyka może mieć ona znaczący wpływ na zdrowie publiczne, a tym samym również na społeczeństwo lub gospodarkę.
(5) W latach 2008-2009 w Niderlandach zaobserwowano istotny wzrost częstości występowania gorączki Q u ludzi, w tym kilka przypadków śmiertelnych. Badania epidemiologiczne wskazują na powiązanie z dużymi gospodarstwami prowadzącymi chów kóz mlecznych na tym obszarze, gdzie w ostatnim dziesięcioleciu nastąpił szybki rozwój tego rodzaju produkcji mleka. We wspomnianej wyżej opinii EFSA podkreślono jednak, że dokładne powody pojawienia się problemów klinicznych w populacji zwierząt w 2005 r. oraz wzrostu liczby przypadków zachorowania wśród ludzi w 2007 r. są nadal nieznane.
(6) Dnia 24 marca 2010 r. Ministerstwo Rolnictwa, Środowiska i Jakości Żywności Niderlandów przedłożyło w ramach decyzji 2009/470/WE wniosek o współfinansowanie przeznaczone na badania techniczne i naukowe dotyczące dynamiki tej choroby i skuteczności ewentualnych środków zwalczania stosowanych u przeżuwaczy gospodarskich, na przykład szczepienia kóz.
(7) Badania, w związku z którymi Niderlandy zwróciły się o współfinansowanie, będą dotyczyły między innymi następujących kwestii: (i) charakterystyki różnych genotypów Coxiella burnetii, które bytują w różnych gatunkach zwierząt w Niderlandach, oraz ewentualnych różnic w ich zjadliwości; (ii) chorobotwórczości Coxiella burnetii u ciężarnych i nieciężarnych kóz; (iii) przetrwania Coxiella burnetii w oborniku; oraz (iv) odpowiednich środków dezynfekujących.
(8) Zgodnie z art. 22 decyzji 2009/470/WE Unia może podejmować działania techniczne i naukowe konieczne do opracowania unijnego prawodawstwa w dziedzinie weterynarii oraz do rozwoju kształcenia lub szkoleń w dziedzinie weterynarii bądź też wspierać państwa członkowskie lub organizacje międzynarodowe w podejmowaniu takich działań.
(9) Należy przyznać wkład finansowy w badania nad gorączką Q w Niderlandach, gdyż ich wyniki mogą dostarczyć nowych informacji, które mogą przyczynić się do ewentualnego opracowania w przyszłości unijnych przepisów weterynaryjnych, zwłaszcza jeśli chodzi o ewentualne przyjęcie zharmonizowanych zasad dotyczących monitorowania i zgłaszania przypadków tej choroby.
(10) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(5) środki weterynaryjne mają być finansowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji. Do celów kontroli finansowej stosuje się przepisy art. 9, 36 i 37 wspomnianego rozporządzenia.
(11) Wypłatę wkładu finansowego należy uzależnić od spełnienia dwóch warunków - rzeczywistej realizacji zaplanowanych badań i przedłożenia Komisji przez władze wszystkich wymaganych informacji.
(12) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 8 lutego 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
John DALLI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 155 z 18.6.2009, s. 30.
(2) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(3) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.
(4) Panel ds. zdrowia i warunków hodowli zwierząt (AHAW) Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA); Opinia naukowa w sprawie gorączki Q. Dziennik EFSA 2010; 8(5):1595. [114 pp.]. doi:10.2903/j.efsa.2010.159.
(5) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, s. 1.