(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 9663)(2011/62/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 8 lutego 2011 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę Rady 92/43/EWG z dnia 21 maja 1992 r. w sprawie ochrony siedlisk przyrodniczych oraz dzikiej fauny i flory(1), w szczególności jej art. 4 ust. 2 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Alpejski region biogeograficzny, o którym mowa w art. 1 lit. c) ppkt (iii) dyrektywy 92/43/EWG, obejmuje leżące na terytorium Unii tereny Alp (Austria, Włochy, Niemcy, Francja, Słowenia), Pirenejów (Francja i Hiszpania), Apeninów (Włochy), północnych Gór Skandynawskich (Szwecja i Finlandia), Karpatów (Polska, Słowacja, Rumunia) oraz Bałkanów, Riłę, Pirin, Rodopy i Sysztinską Sredną Gorę (Bułgaria), zgodnie z kartą biogeograficzną zatwierdzoną dnia 25 kwietnia 2005 r. przez komitet powołany na mocy art. 20 tej dyrektywy, zwany dalej "Komitetem ds. Siedlisk".
(2) W kontekście procesu zapoczątkowanego w 1995 r. niezbędne są dalsze postępy w tworzeniu sieci Natura 2000, która jest podstawowym elementem ochrony różnorodności biologicznej w Unii.
(3) Wstępny wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny w rozumieniu dyrektywy 92/43/EWG oraz pierwsze trzy zaktualizowane wykazy tych terenów zostały przyjęte odpowiednio decyzjami Komisji 2004/69/WE(2), 2008/218/WE(3), 2009/91/WE(4) oraz 2010/42/UE(5). Zgodnie z art. 4 ust. 4 oraz art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG zainteresowane państwa członkowskie możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat, wyznaczą tereny zawarte w wykazie terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny jako specjalny obszar ochrony, ustalając priorytetowe działania w zakresie ochrony oraz konieczne środki ochronne.
(4) W świetle szybkiego dostosowywania sieci Natura 2000 wykazy terenów mających znaczenie dla Wspólnoty podlegają przeglądowi. Niezbędna jest zatem czwarta aktualizacja wykazu terenów alpejskiego regionu biogeograficznego.
(5) Czwarta aktualizacja wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny jest konieczna w celu włączenia dodatkowych terenów, które państwa członkowskie zaproponowały od 2008 r. jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na alpejski region biogeograficzny w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG. Zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG należy spełnić możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat od daty przyjęcia czwartego zaktualizowanego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny.
(6) Czwartej aktualizacji wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny należy dokonać także w celu uwzględnienia ewentualnych zmian informacji dotyczących tych terenów, przekazanych przez państwa członkowskie po przyjęciu wstępnego wykazu wspólnotowego i pierwszych trzech zaktualizowanych wykazów. W związku z tym czwarty zaktualizowany wykaz terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny stanowi skonsolidowaną wersję wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny. Należy przy tym podkreślić, że zobowiązania wynikające z art. 4 ust. 4 i art. 6 ust. 1 dyrektywy 92/43/EWG należy spełnić możliwie jak najszybciej, jednak nie później niż w ciągu sześciu lat od daty przyjęcia wstępnego wykazu terenów mających znaczenie dla Wspólnoty składających się na alpejski region biogeograficzny lub daty przyjęcia pierwszych trzech zaktualizowanych wykazów tych terenów, w zależności od tego, w którym wykazie po raz pierwszy umieszczono dany teren mający znaczenie dla Wspólnoty.
(7) Na potrzeby alpejskiego regionu biogeograficznego, wykazy terenów zaproponowanych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty w rozumieniu art. 1 dyrektywy 92/43/EWG zostały przekazane Komisji przez zainteresowane państwa członkowskie w okresie od marca 2002 r. do listopada 2009 r., zgodnie z art. 4 ust. 1 tej dyrektywy.
(8) Do wykazów zaproponowanych terenów dołączone zostały informacje dotyczące każdego terenu dostarczone na formularzu ustanowionym decyzją Komisji 97/266/WE z dnia 18 grudnia 1996 r. dotyczącą formularza zawierającego informacje o terenach proponowanych jako tereny Natura 2000(6).
(9) Informacje te obejmują najbardziej aktualną i ostateczną mapę terenu przekazaną przez dane państwo członkowskie, nazwę terenu, jego położenie i wielkość oraz dane uzyskane przez zastosowanie kryteriów określonych w załączniku III do dyrektywy 92/43/EWG.
(10) Na podstawie projektu wykazu opracowanego przez Komisję w porozumieniu z każdym z zainteresowanych państw członkowskich, w którym określono także priorytetowe typy siedlisk przyrodniczych lub priorytetowe gatunki, należy przyjąć czwarty zaktualizowany wykaz terenów wybranych jako tereny mające znaczenie dla Wspólnoty składające się na alpejski region biogeograficzny.
(11) Wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu typów siedlisk przyrodniczych i gatunków stale się rozwija w wyniku nadzoru prowadzonego zgodnie z art. 11 dyrektywy 92/43/EWG. W związku z powyższym ocena i wybór terenów na poziomie Wspólnoty są dokonywane w oparciu o najlepsze obecnie dostępne informacje.
(12) Niektóre państwa członkowskie nie zaproponowały wystarczającej liczby terenów, pozwalającej spełnić wymogi dyrektywy 92/43/EWG dotyczące pewnych typów siedlisk i gatunków. W związku z tym sieci Natura 2000 nie można uznać za kompletną w odniesieniu do tych typów siedlisk i gatunków. Biorąc pod uwagę opóźnienie w otrzymaniu informacji i osiągnięciu porozumienia z państwami członkowskimi, należy przyjąć czwarty zaktualizowany wykaz terenów, który będzie musiał zostać uaktualniony zgodnie z art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(13) Zważywszy, że wiedza o istnieniu i rozmieszczeniu niektórych typów siedlisk przyrodniczych wymienionych w załączniku I oraz gatunków wymienionych w załączniku II do dyrektywy 92/43/EWG pozostaje niepełna, nie można stwierdzić ani kompletności, ani niekompletności sieci Natura 2000 pod względem tych gatunków i siedlisk. W razie konieczności wykaz należy aktualizować zgodnie z przepisami art. 4 dyrektywy 92/43/EWG.
(14) W celu zapewnienia jasności i przejrzystości przepisów należy zatem uchylić decyzję 2010/42/UE.
(15) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ds. Siedlisk,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 10 stycznia 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Janez POTOČNIK |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 206 z 22.7.1992, s. 7.
(2) Dz.U. L 14 z 21.1.2004, s. 21.
(3) Dz.U. L 77 z 19.3.2008, s. 106.
(4) Dz.U. L 43 z 13.2.2009, s. 21.
(5) Dz.U. L 30 z 2.2.2010, s. 1.
(6) Dz.U. L 107 z 24.4.1997, s. 1.
