KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych(1), w szczególności jego art. 7 ust. 5 akapit trzeci,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy art. 6 ust. 2 i zgodnie z art. 17 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 wniosek Republiki Czeskiej z dnia 19 października 2004 r. o rejestrację nazwy "Karlovarské trojhránky" został opublikowany w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej(2).
(2) Austria i Niemcy zgłosiły sprzeciwy wobec tej rejestracji zgodnie z art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Zostały one uznane za dopuszczalne na podstawie art. 7 ust. 3 akapit pierwszy lit. a), b), c) i d) wymienionego rozporządzenia.
(3) Pismami z dnia 6 maja 2008 r. Komisja wezwała zainteresowane państwa członkowskie, aby doszły między sobą do porozumienia zgodnie ze swoimi wewnętrznymi procedurami.
(4) Biorąc pod uwagę fakt, że w przewidzianym terminie nie doszło do porozumienia między Republiką Czeską i Austrią ani też Republiką Czeską i Niemcami, Komisja musi przyjąć decyzję zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 15 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(5) Jeżeli chodzi o domniemany brak zgodności z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 510/2006 dotyczący braku produkcji na obszarze geograficznym i jakości jego renomy, właściwe organy krajowe potwierdziły, iż produkcja miała miejsce w wymienionej strefie geograficznej. Związek opierał się na specyficznej jakości produktu przypisanej temu obszarowi geograficznemu, wystarczającej, by spełnić warunki wymienione w art. 2 ust. 1 lit. b), a mianowicie wodzie zdrojowej używanej w produkcji; dlatego też kwestia, czy produkt miał również wystarczającą renomę, aby spełnić warunki określone w art. 2 ust. 1, jest nieistotna.
(6) W sprzeciwie złożonym przez Niemcy wykazano, że znaki towarowe zawierające określenie "Karlsbader Oblaten" zostały zarejestrowane przed złożeniem wniosku o rejestrację określenia "Karlovarské trojhránky" jako chronionego oznaczenia geograficznego. Dostarczono ponadto dowody, z których wynika, że konsumenci w Niemczech kojarzyli nazwę "Karlsbader Oblaten" z pewnym typem wafla. W sprzeciwie nie przedstawiono jednak żadnych dowodów wskazujących na to, że konsumenci zdecydowanie kojarzyli wafle ze wszystkimi lub niektórymi znakami towarowymi różnymi od terminu opisowego "Karlsbader Oblaten" ani że byliby oni narażeni na wprowadzenie w błąd co do pochodzenia produktu wprowadzonego do obrotu pod nazwą "Karlovarské trojhránky". Dlatego też Komisja nie może stwierdzić, że rejestracja nazwy "Karlovarské trojhránky" byłaby sprzeczna z art. 3 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(7) Jako że istotna część nazw "Karlsbader Oblaten" i "Karlovarské trojhránky" jest identyczna, uzasadnione jest stwierdzenie, że nazwy te są częściowo tożsame do celów art. 7 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006. Ponadto, uwzględniając podobieństwo produktów i ich wspólną etymologię, zastosowanie ochrony przewidzianej w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 510/2006, w szczególności w jego ust. 1 lit. b), mogłoby skutkować - w przypadku rejestracji nazwy "Karlovarské trojhránky" - uznaniem jej przez właściwy sąd za nazwę posiadającą ochronę, która wyklucza stosowanie nazwy "Karlsbader Oblaten" w stosunku do wspomnianych wafli. W związku z tym - jak wykazują dowody - dalsze istnienie nazwy "Karlsbader Oblaten" w przypadku rejestracji nazwy "Karlovarské trojhránky" byłoby zagrożone zgodnie z art. 7 ust. 3 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(8) Zgłoszone sprzeciwy zostały uznane za dopuszczalne między innymi na takiej podstawie, że rejestracja proponowanej nazwy mogłaby zagrozić istnieniu częściowo tożsamej nazwy - a mianowicie "Karlsbader Oblaten" - w przypadku gdy nazwa ta widnieje na produkcie i nie jest chroniona na mocy przepisów dotyczących znaków towarowych. Dowody wskazują, iż nazwa "Karlsbader Oblaten" została nadana przez producentów z miasta dawniej znanego jako Karlsbad oraz że wafle o takiej nazwie produkowano tam przez dłuższy czas. Ponadto dowody wskazują na fakt, że nazwa "Karlsbader Oblaten" odnosiła się do autentycznego i tradycyjnego produktu, który nie wykorzystywał renomy produktu "Karlovarské trojhránky". Z powyższych powodów należy przewidzieć maksymalny okres przejściowy, o którym mowa w art. 13 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(9) Jeżeli chodzi o znaki towarowe zawierające określenie "Karlsbader Oblaten", które otrzymały ochronę na mocy rejestracji lub weszły do użycia przed złożeniem wniosku o rejestrację nazwy "Karlovarské trojhránky", ponieważ nie spełniono wymogów art. 14 ust. 1, przedmiotowych znaków towarowych nie można unieważnić ani też ograniczać ich dalszego stosowania ze względu na rejestrację nazwy "Karlovarské trojhránky" jako chronionego oznaczenia geograficznego, pod warunkiem że spełniono ogólne wymogi obowiązujące na mocy przepisów dotyczących znaków towarowych.
(10) Jeżeli chodzi o status rodzajowy nazwy, dostarczone w sprzeciwach dowody odnoszą się do ogólnego użycia terminu "Karlsbader Oblaten", a nie do generalnego użycia terminu "Karlovarské trojhránky". Chociaż w sprzeciwach dostarczono dowody, z których wynika, że istnieje kilka zastosowań tego określenia jako ogólnego terminu opisowego, łącznie z niemiecką wzmianką o "Karlsbader Oblaten", nie przedstawiono dowodu, że nazwa "Karlovarské trojhránky" używana jest w celu oznaczenia kategorii produktów, które nie pochodzą z regionu Karlowe Wary. W sprzeciwie nie bierze się pod uwagę sytuacji w Republice Czeskiej. Dlatego też, na podstawie dostarczonych informacji, nazwa "Karlovarské trojhránky" nie może być uznana za nazwę rodzajową, w związku z czym nie występuje naruszenie art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(11) W świetle powyższego, nazwę "Karlovarské trojhránky" należy wpisać do rejestru chronionych nazw pochodzenia i chronionych oznaczeń geograficznych z zastrzeżeniem okresu przejściowego wynoszącego pięć lat, w trakcie którego można nadal stosować określenie "Karlsbader Oblaten" w okolicznościach, w których - w przypadku braku okresu przejściowego - jego stosowanie mogłoby stanowić naruszenie ochrony przewidzianej w art. 13 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 510/2006.
(12) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Chronionych Oznaczeń Geograficznych i Chronionych Nazw Pochodzenia,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 28 lipca 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 93 z 31.3.2006, s. 12.
(2) Dz.U. C 206 z 5.9.2007, s. 29.
