KOMISJA EUROPEJSKA,uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając rozporządzenie (WE) nr 396/2005(1) Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 23 lutego 2005 r. w sprawie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w żywności i paszy pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz na ich powierzchni, zmieniające dyrektywę Rady 91/414/EWG, w szczególności jego art. 14 ust. 1 lit. a) oraz art. 49 ust. 2,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości (NDP) kaptanu, karbendazymu, cyromazyny, etefonu, fenamifosu, tiofanatu metylowego, triasulfuronu i tritikonazolu zostały określone w załączniku II i części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(2) Odnośnie do kaptanu Komisja została poinformowana, że cofnięto jego zastosowanie w przypadku selera, szpinaku i naci pietruszki i w związku z tym odpowiednie NDP mogły zostać zmniejszone bez wymogu zasięgania opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, zwanego dalej "Urzędem", zgodnie z art. 17 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(3) Odnośnie do cyromazyny w ocenie wydanej przez Urząd(2) wskazano, że najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości w sałacie mogą wzbudzać obawy związane z ochroną konsumentów. Urząd zalecił obniżenie tych NDP. Obawy te odnoszą się również do cykorii endywii.
(4) Na podstawie dodatkowych danych przedłożonych przez Republikę Południowej Afryki i Republikę Federalną Niemiec Urząd uściślił swą wcześniejszą ocenę narażenia konsumentów na karbendazym(3) i tiofanat metylowy(4). Urząd stwierdził, że należy obniżyć najwyższe dopuszczalne poziomy pozostałości karbendazymu w odniesieniu do grejpfrutów, pomarańczy i pomidorów, zaś tiofanatu metylowego w odniesieniu do pomidorów.
(5) Urząd przedłożył, na podstawie art. 12 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005, uzasadnione opinie w sprawie istniejących NDP etefonu(5), fenamifosu(6), triasulfuronu(7) i tritikonazolu(8). Urząd stwierdził, że należy obniżyć NDP triasulfuronu w przypadku jęczmienia, owsa, żyta i pszenicy, a fenamifosu w przypadku pomidorów, bakłażanów, papryki, arbuzów, cukinii, brukselki, bananów, orzeszków ziemnych i nasion oleistych oraz że należy podwyższyć NDP w przypadku winogron. Odnośnie do trikonazolu Urząd stwierdził, że nie ma konieczności zmiany NDP. Właściwe jest przeniesienie NDP tych czterech substancji w odniesieniu do nowych towarów, czasowo określonych w części B załącznika III do rozporządzenia (WE) nr 396/2005, do załącznika II do tego rozporządzenia.
(6) Na podstawie uzasadnionych opinii Urzędu oraz po uwzględnieniu czynników istotnych dla rozpatrywanej kwestii stwierdzono, że odnośne zmiany NDP spełniają wymogi art. 14 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 396/2005.
(7) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu zostały przeprowadzone konsultacje na temat nowych NDP z partnerami handlowymi Unii, a ich uwagi zostały uwzględnione.
(8) Należy przewidzieć rozsądnie długi termin na zastosowanie zmienionych NDP w celu umożliwienia państwom członkowskim i zainteresowanym stronom przygotowania się do spełnienia nowych wymogów wynikających ze zmiany NDP.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić załącznik II do rozporządzenia (WE) nr 396/2005 oraz część B załącznika III do tego rozporządzenia.
(10) W celu umożliwienia normalnego wprowadzania do obrotu, przetwarzania i konsumpcji produktów w rozporządzeniu należy przewidzieć przepisy przejściowe dla produktów, które zostały wyprodukowane zgodnie z prawem przed zmianą NDP i w przypadku których informacje wskazują, że utrzymany jest wysoki poziom ochrony konsumentów.
(11) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt i ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły wobec nich sprzeciwu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli dnia 7 czerwca 2011 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 70 z 16.3.2005, s. 1.
(2) Sprawozdanie naukowe EFSA (2008) 168.
(3) Sprawozdanie naukowe EFSA (2009) 289.
(4) Zob. przypis 3.
(5) Dziennik EFSA (2009) 7(10): 1347.
(6) Sprawozdanie naukowe EFSA (2009) 331.
(7) Sprawozdanie naukowe EFSA (2009) 278.
(8) Sprawozdanie naukowe EFSA (2009) 277.