uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113 i 115,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
stanowiąc zgodnie ze specjalną procedurą ustawodawczą,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wzajemna pomoc między państwami członkowskimi przy odzyskiwaniu wierzytelności poszczególnych państw członkowskich i wierzytelności Unii dotyczących niektórych podatków i innych obciążeń przyczynia się do właściwego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Zapewnia ona neutralność podatkową, a państwom członkowskim umożliwiła usunięcie dyskryminacyjnych środków ochronnych stosowanych w transakcjach transgranicznych w celu zapobiegania oszustwom i stratom budżetowym.
(2) Ustalenia dotyczące wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności zostały po raz pierwszy określone w dyrektywie Rady 76/308/EWG z dnia 15 marca 1976 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy dochodzeniu roszczeń wynikających z operacji będących częścią systemu finansowania Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej oraz rolniczych opłat wyrównawczych i opłat celnych(3). Dyrektywa ta oraz akty ją zmieniające zostały ujednolicone przez dyrektywę Rady 2008/55/WE z dnia 26 maja 2008 r. w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących niektórych opłat, ceł, podatków i innych obciążeń(4).
(3) Ustalenia te, mimo że stanowiły pierwszy krok w kierunku udoskonalenia procedur odzyskiwania wierzytelności w Unii przez zbliżenie mających zastosowanie przepisów krajowych, okazały się jednak niewystarczające, by sprostać wymogom rynku wewnętrznego z uwagi na jego rozwój na przestrzeni ostatnich 30 lat.
(4) Aby lepiej zabezpieczyć interesy finansowe państw członkowskich i neutralność rynku wewnętrznego, konieczne jest rozszerzenie zakresu wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków i ceł nieobjętych jeszcze wzajemną pomocą przy odzyskiwaniu, zaś, aby sprostać rosnącej liczbie wniosków o udzielenie pomocy i osiągnąć lepsze wyniki należy zwiększyć wydajność i skuteczność tej pomocy oraz ułatwić stosowanie jej w praktyce. Dla osiągnięcia tych celów niezbędne są istotne dostosowania, przy czym zwykła zmiana obowiązującej dyrektywy 2008/55/WE nie byłaby wystarczająca. Dyrektywa ta powinna zatem zostać uchylona i zastąpiona nowym instrumentem prawnym, który opierałby się na osiągnięciach dyrektywy 2008/55/WE, przewidując jednak w razie potrzeby jaśniejsze i precyzyjniejsze zasady.
(5) Jaśniejsze zasady będą propagować szerszą wymianę informacji między państwami członkowskimi. Zapewnią również objęcie zakresem stosowania wszystkich osób prawnych i fizycznych w Unii, z uwzględnieniem coraz liczniejszych form konstrukcji prawnych, w tym nie tylko konstrukcji tradycyjnych, takich jak trusty i fundacje, ale również wszelkich nowych instrumentów, które mogą być ustanowione przez podatników w państwach członkowskich. Umożliwią także uwzględnienie wszystkich form, jakie mogą przybrać wierzytelności organów publicznych dotyczące podatków, ceł, opłat, refundacji i interwencji, w tym wszystkich wierzytelności pieniężnych od danego podatnika lub od strony trzeciej, które zastępują pierwotną wierzytelność. Jaśniejsze zasady są konieczne przede wszystkim po to, by lepiej zdefiniować prawa i obowiązki wszystkich zainteresowanych stron.
(6) Niniejsza dyrektywa nie powinna wpłynąć na kompetencje państw członkowskich w zakresie określania środków odzyskiwania wierzytelności dostępnych na mocy ich ustawodawstwa wewnętrznego. Konieczne jest jednak zagwarantowanie, by rozbieżności między przepisami krajowymi i brak koordynacji między właściwymi organami nie zagroziły sprawnemu funkcjonowaniu systemu wzajemnej pomocy przewidzianego w niniejszej dyrektywie.
(7) Wzajemna pomoc może obejmować następujące elementy: organ współpracujący może przekazać organowi wnioskującemu informacje, których ten ostatni potrzebuje w celu odzyskania wierzytelności powstałych we wnioskującym państwie członkowskim, oraz powiadomić dłużnika o wszystkich dokumentach odnoszących się do takich wierzytelności wydanych we wnioskującym państwie członkowskim. Organ współpracujący może również, na wniosek organu wnioskującego, odzyskać wierzytelności powstałe we wnioskującym państwie członkowskim lub przyjąć środki zabezpieczające w celu zagwarantowania odzyskania tych wierzytelności.
(8) Przyjęcie jednolitego tytułu wykonawczego dla środków egzekucyjnych we współpracującym państwie członkowskim, a także przyjęcie jednolitego wzoru formularza służącego powiadomieniu o tytułach wykonawczych i decyzjach dotyczących wierzytelności, powinno rozwiązać problemy związane z uznawaniem i tłumaczeniem tytułów wykonawczych wydanych w innym państwie członkowskim, co stanowi jedną z głównych przyczyn braku skuteczności obowiązujących ustaleń w sprawie pomocy.
(9) Należy stworzyć podstawę prawną dla wymiany, bez uprzedniego wniosku, informacji na temat konkretnych refundacji podatków. Do celów skuteczności urzędnikom podatkowym państwa członkowskiego należy również zapewnić możliwość bycia obecnym przy postępowaniach administracyjnych w innym państwie członkowskim lub brania w nich udziału. Należy również wprowadzić przepis dotyczący bardziej bezpośredniej wymiany informacji między służbami w celu przyspieszenia pomocy i zwiększenia jej skuteczności.
(10) Biorąc pod uwagę coraz większą mobilność w ramach rynku wewnętrznego oraz ograniczenia nałożone przez Traktat lub inne przepisy na gwarancje, które mogą być wymagane od podatników niemających siedziby na terytorium danego kraju, należy rozszerzyć możliwości zwracania się o odzyskanie wierzytelności lub zastosowanie środków zabezpieczających w innym państwie członkowskim. Ponieważ jednym z podstawowych czynników jest wiek wierzytelności, państwa członkowskie powinny mieć możliwość zwracania się o wzajemną pomoc, nawet jeśli krajowe środki odzyskiwania wierzytelności nie zostały jeszcze w pełni wyczerpane, m.in. wtedy, gdy zastosowanie takich procedur we wnioskującym państwie członkowskim spowodowałoby nieproporcjonalne trudności.
(11) Ogólny obowiązek przekazywania wniosków i dokumentów w formie cyfrowej i drogą elektroniczną wraz z dokładnymi przepisami dotyczącymi używania języków w odniesieniu do wniosków i dokumentów powinien umożliwić państwom członkowskim szybsze i sprawniejsze rozpatrywanie wniosków.
(12) Podczas procedury odzyskiwania wierzytelności we współpracującym państwie członkowskim zainteresowana osoba może zaskarżyć wierzytelność, powiadomienie dokonane przez organy wnioskującego państwa członkowskiego lub tytuł wykonawczy umożliwiający egzekucję. Należy ustanowić przepis mówiący, że w takich przypadkach zainteresowana osoba powinna wnieść sprawę przed odpowiedni organ wnioskującego państwa członkowskiego oraz że organ współpracujący powinien zawiesić wszelkie rozpoczęte postępowanie egzekucyjne do czasu wydania decyzji przez odpowiedni organ wnioskującego państwa członkowskiego, chyba że organ wnioskujący zażąda inaczej.
(13) Aby zachęcić państwa członkowskie do przeznaczenia wystarczających zasobów na odzyskanie wierzytelności innych państw członkowskich, współpracujące państwo członkowskie powinno mieć możliwość odzyskania kosztów poniesionych w związku z odzyskiwaniem wierzytelności od dłużnika.
(14) Najlepsza skuteczność przy realizowaniu wniosku o udzielenie pomocy zostanie osiągnięta, jeśli organ współpracujący będzie mógł skorzystać z uprawnień przewidzianych na mocy jego przepisów krajowych mających zastosowanie do wierzytelności dotyczących takich samych lub podobnych podatków lub ceł. W przypadku braku podobnego podatku lub cła najwłaściwsza będzie procedura przewidziana na mocy przepisów współpracującego państwa członkowskiego mająca zastosowanie do wierzytelności dotyczących podatku dochodowego. Takie zastosowanie ustawodawstwa krajowego nie powinno co do zasady obowiązywać względem uprzywilejowanego traktowania wierzytelności powstających we współpracującym państwie członkowskim. Niemniej jednak należy zapewnić możliwość uprzywilejowanego traktowania wierzytelności innych państw członkowskich na podstawie porozumienia między zainteresowanymi państwami członkowskimi.
(15) W odniesieniu do kwestii dotyczących terminu przedawnienia konieczne jest uproszczenie obowiązujących przepisów przez wprowadzenie przepisu mówiącego, że zawieszenie, przerwanie lub przedłużenie biegu terminu przedawnienia następuje zasadniczo zgodnie z przepisami obowiązującymi we współpracującym państwie członkowskim, chyba że zawieszenie, przerwanie lub przedłużenie biegu terminu przedawnienia nie jest możliwe zgodnie z przepisami obowiązującymi w tym państwie.
(16) W celu zapewnienia skuteczności państwo członkowskie otrzymujące informacje powinno mieć możliwość wykorzystywania informacji przekazywanych w ramach wzajemnej pomocy do celów innych niż przewidziane w niniejszej dyrektywie, o ile zezwala na to krajowe ustawodawstwo zarówno państwa członkowskiego udzielającego informacji, jak i państwa członkowskiego otrzymującego informacje.
(17) Niniejsza dyrektywa nie powinna stanowić przeszkody w realizacji wszelkich zobowiązań dotyczących zapewnienia szerszej pomocy wynikających z dwustronnych lub wielostronnych umów lub porozumień.
(18) Środki niezbędne do wykonania niniejszej dyrektywy powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5).
(19) Zgodnie z pkt 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa zachęca się państwa członkowskie do sporządzania do celów własnych i w interesie Unii własnych tabel, które w możliwie najszerszym zakresie odzwierciedlają korelacje pomiędzy niniejszą dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podania ich do wiadomości publicznej.
(20) Ponieważ cele niniejszej dyrektywy, czyli ustanowienie jednolitego systemu pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności w ramach rynku wewnętrznego, nie mogą zostać osiągnięte w wystarczający sposób przez państwa członkowskie, natomiast ze względu na wymaganą jednolitość, skuteczność i wydajność możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na szczeblu Unii, Unia może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza dyrektywa nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.
(21) Niniejsza dyrektywa nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
W imieniu Rady | |
E. SALGADO | |
Przewodniczący |
______
(1) Opinia z dnia 10 lutego 2010 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia z dnia 16 lipca 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) Dz.U L 73 z 19.3.1976, s. 18.
(4) Dz.U. L 150 z 10.6.2008, s. 28.
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2010.84.1 |
Rodzaj: | Dyrektywa |
Tytuł: | Dyrektywa 2010/24/UE w sprawie wzajemnej pomocy przy odzyskiwaniu wierzytelności dotyczących podatków, ceł i innych obciążeń |
Data aktu: | 16/03/2010 |
Data ogłoszenia: | 31/03/2010 |
Data wejścia w życie: | 20/04/2010 |