UNIA EUROPEJSKA, zwana dalej "UE",z jednej strony, oraz
ISLAMSKA REPUBLIKA AFGANISTANU, zwana dalej "państwem przyjmującym",
z drugiej strony umowy,
razem zwane dalej "Stronami",
UWZGLĘDNIAJĄC:
pismo Ministra Spraw Zagranicznych Islamskiej Republiki Afganistanu (Afganistanu) Rangina Dadfara Spanty z dnia 16 maja 2007 r., w którym wzywa on UE do rozpoczęcia misji policyjnej w Afganistanie,
przyjęcie przez Radę dnia 30 maja 2007 r. wspólnego działania 2007/369/WPZiB w sprawie utworzenia misji policyjnej Unii Europejskiej w Afganistanie (EUPOL AFGANISTAN),
motyw 9 tego wspólnego działania, w którym podkreślono, że EUPOL AFGANISTAN wpisuje się w szerszy kontekst wysiłków społeczności międzynarodowej mających na celu wsparcie rządu Afganistanu w przejmowaniu odpowiedzialności za wzmocnienie praworządności, a w szczególności w zakresie zwiększenia zdolności policji cywilnej do egzekwowania prawa,
przyjęcie przez Radę dnia 18 maja 2010 r. decyzji 2010/279/WPZiB w sprawie przedłużenia EUPOL AFGANISTAN,
art. 3 ust. 2 tej decyzji Rady, który przewiduje, że EUPOL AFGANISTAN nie jest misją wykonawczą; wypełnia ona swoje zadania, korzystając między innymi z monitorowania, programów mentorskich, doradztwa i szkoleń,
art. 8 ust. 1 tej decyzji, który przewiduje, że status personelu EUPOL AFGANISTAN w Afganistanie, włącznie z, w odpowiednich przypadkach, przywilejami, immunitetami i dalszymi gwarancjami niezbędnymi do wypełnienia i sprawnego funkcjonowania EUPOL AFGANISTAN ustala się w umowie, która będzie zawarta zgodnie z art. 37 Traktatu o Unii Europejskiej,
fakt, że niniejsza umowa nie będzie miała wpływu na prawa ani obowiązki Stron wynikające z umów międzynarodowych ani innych instrumentów ustanawiających międzynarodowe sądy i trybunały, w tym ze Statutu Międzynarodowego Trybunału Karnego,
UZGODNIŁY, CO NASTĘPUJE: