(notyfikowana jako dokument nr C(2010) 5676)(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2010/485/UE)
(Dz.U.UE L z dnia 11 września 2010 r.)
KOMISJA EUROPEJSKA,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
uwzględniając dyrektywę 2006/43/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 maja 2006 r. w sprawie ustawowych badań rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych, zmieniającą dyrektywy Rady 78/660/EWG i 83/349/EWG oraz uchylającą dyrektywę Rady 84/253/EWG(1), w szczególności jej art. 47 ust. 3 akapit pierwszy,
po konsultacji z Europejskim Inspektorem Ochrony Danych,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy art. 47 ust. 1 i art. 53 dyrektywy 2006/43/WE, począwszy od dnia 29 czerwca 2008 r. w przypadku inspekcji lub dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwe organy państw członkowskich mogą zezwolić na przekazanie właściwym organom kraju trzeciego dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie pod warunkiem uznania adekwatności tych organów kraju trzeciego przez Komisję i istnienia opartych o zasadę wzajemności porozumień roboczych pomiędzy właściwymi organami kraju trzeciego a właściwymi organami danych państw członkowskich. Należy zatem określić, które właściwe organy krajów trzecich są uznawane za adekwatne do celów przekazywania dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom kraju trzeciego.
(2) Przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom kraju trzeciego jest istotną kwestią dotykającą interesu publicznego związaną z pełnieniem niezależnego nadzoru publicznego. Każde tego rodzaju przekazanie przez właściwe organy państw członkowskich powinno się zatem odbywać jedynie w celach związanych z wykonywaniem uprawnień nadzoru publicznego, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich przez właściwe organy danego kraju trzeciego. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby dwustronne porozumienia robocze umożliwiające przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów, będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich między właściwymi organami tych państw oraz właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, zawierały właściwe zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony zawartych w przekazywanej dokumentacji danych osobowych, informacji objętych tajemnicą służbową oraz wrażliwych informacji handlowych dotyczących zarówno przedsiębiorstw, których sprawozdania finansowe podlegają badaniu, jak również biegłych rewidentów takich przedsiębiorstw. Osoby obecnie lub w przeszłości zatrudniane przez właściwe organy kraju trzeciego, które otrzymują te informacje, są zobowiązane do zachowania tajemnicy zawodowej.
(3) Nie naruszając art. 47 ust. 4 dyrektywy 2006/43/WE, państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby w celach związanych z nadzorem publicznym, zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich, kontakty między biegłymi rewidentami lub firmami audytorskimi z państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki odbywały się za pośrednictwem właściwych organów danego państwa członkowskiego.
(4) W wyjątkowych okolicznościach, jeżeli jest do niezbędne do zapewnienia skutecznego nadzoru, państwa członkowskie mogą zadecydować o dopuszczeniu wspólnych inspekcji. Państwa członkowskie mogą zezwolić na podjęcie współpracy z właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki w formie wspólnych inspekcji lub też delegowania obserwatorów bez uprawnień do prowadzenia inspekcji lub dochodzeń, którzy nie mieliby również dostępu do poufnej dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Współpracę tego rodzaju należy prowadzić wyłącznie na warunkach określonych w art. 47 ust. 2 dyrektywy 2006/43/WE i w niniejszej decyzji, zwłaszcza w odniesieniu do wymogu poszanowania zasad suwerenności, poufności i wzajemności. Państwa członkowskie powinny zagwarantować, aby wszelkie wspólne inspekcje prowadzone przez ich właściwe organy z udziałem właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki na terytorium państw członkowskich zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE odbywały się pod przewodnictwem właściwego organu danego państwa członkowskiego.
(5) Przetwarzanie danych osobowych na mocy przywołanej dyrektywy podlega przepisom dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych(2). Dlatego też w przypadku gdy przekazanie właściwym organom Australii lub Stanów Zjednoczonych Ameryki dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich wiąże się z ujawnieniem danych osobowych, powinno się ono zawsze odbywać zgodnie z przepisami dyrektywy 95/46/WE. Państwa członkowskie powinny zagwarantować właściwe zabezpieczenia w odniesieniu do ochrony przekazywanych danych osobowych, w szczególności za pomocą wiążących porozumień zgodnych z przepisami rozdziału IV dyrektywy 95/46/WE, zawartych pomiędzy ich właściwymi organami a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, jak również zagwarantować, aby te ostatnie nie ujawniały dalej danych osobowych zawartych w przekazywanej dokumentacji roboczej z badania lub w innych przekazywanych dokumentach będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich bez uprzedniej zgody właściwych organów danych państw członkowskich.
(6) Ocenę adekwatności właściwych organów kraju trzeciego należy przeprowadzać w oparciu o wymogi w zakresie współpracy określone w art. 36 dyrektywy 2006/43/WE lub w oparciu o zasadniczo równoważne rezultaty funkcjonalne. Ocenę adekwatności należy przeprowadzać w szczególności w oparciu o uprawnienia wykonywane przez właściwe organy Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, wdrożone przez nie zabezpieczenia przeciwko łamaniu zasad poufności i tajemnicy zawodowej oraz określoną w dotyczących ich przepisach ustawowych i wykonawczych ich zdolność do współpracy z właściwymi organami państw członkowskich.
(7) W związku z faktem, iż biegli rewidenci i firmy audytorskie spółek unijnych, które wyemitowały papiery wartościowe w Australii lub w Stanach Zjednoczonych Ameryki lub które wchodzą w skład grupy publikującej w tych krajach ustawowe skonsolidowane sprawozdania finansowe, podlegają ustawodawstwu krajowemu tych krajów, należy zdecydować, czy właściwe organy państw członkowskich mogą przekazywać dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich właściwym organom tych krajów jedynie w celach związanych z wykonywaniem przez nie uprawnień nadzoru publicznego, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich.
(8) Oceny adekwatności do celów art. 47 dyrektywy 2006/43/WE przeprowadzone zostały w odniesieniu do właściwych organów Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki. Decyzje dotyczące adekwatności tych organów należy podjąć na podstawie tych ocen.
(9) Australijska Komisja ds. Papierów Wartościowych i Inwestycji (Australian Securities and Investments Commission) jest organem właściwym w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Stosuje ona odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z nadzorem publicznym, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy australijskich przepisów ustawowych i wykonawczych może ona przekazywać właściwym organom wszystkich państw członkowskich dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu australijskich biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Na tej podstawie należy uznać Australijską Komisję ds. Papierów Wartościowych i Inwestycji za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.
(10) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki (Securities and Exchange Commission of the United States of America) jest organem właściwym w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich; zakresem niniejszej decyzji należy objąć jedynie uprawnienia Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki w zakresie dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki stosuje odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki Komisja Papierów Wartościowych i Giełd może przekazywać właściwym organom wszystkich państw członkowskich dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, dotyczące dochodzeń, które może ona przeprowadzać w odniesieniu do tych biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na tej podstawie należy uznać Komisję Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.
(11) Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki (Public Company Accounting Oversight Board of the United States of America) jest organem właściwym w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Stosuje ona odpowiednie zabezpieczenia zabraniające ujawniania informacji poufnych przez jej obecnych lub byłych pracowników jakimkolwiek organom lub osobom trzecim oraz przewidujące sankcje za takie postępowanie. Wykorzystywałaby ona przekazaną dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich jedynie do celów związanych z nadzorem publicznym, zewnętrznym zapewnieniem jakości oraz przeprowadzaniem dochodzeń dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich. Na mocy przepisów ustawowych i wykonawczych Stanów Zjednoczonych Ameryki może ona zapewniać właściwym organom wszystkich państw członkowskich bezpośredni dostęp do dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, ale zgodnie z tymi przepisami nie może ona przekazywać tego rodzaju dokumentów właściwym organom państw członkowskich.
(12) Komisja Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki może jednak udostępniać właściwym organom wszystkich państw członkowskich sprawozdania z inspekcji sporządzane przez Radę ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki w odniesieniu do biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, jak również, po uprzednim złożeniu przez te organy odpowiedniego wniosku wraz z uzasadnieniem, dokumentację roboczą z badania lub inne dokumenty będące w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich ze Stanów Zjednoczonych, związane z tego rodzaju inspekcjami. W związku z tym współpraca między właściwymi organami państw członkowskich i Radą ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki w zakresie inspekcji dotyczących biegłych rewidentów i firm audytorskich prowadzi do rezultatów zasadniczo równoważnych rezultatom, jakie są osiągane w przypadku bezpośredniej wymiany dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich, o której mowa w art. 36 dyrektywy 2006/43/WE. Na tej podstawie należy uznać Radę ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki za organ adekwatny w myśl art. 47 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE.
(13) Przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich powinno obejmować udostępnienie lub przekazanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich organom uznanych za adekwatne na mocy niniejszej decyzji, po uprzednim uzyskaniu zgody właściwych organów państw członkowskich, oraz udostępnienie lub przekazanie tego rodzaju dokumentacji takim organom przez właściwe organy państw członkowskich. W związku z tym w przypadku inspekcji lub dochodzeń biegłym rewidentom i firmom audytorskim nie należy zezwalać na udostępnianie lub przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w ich posiadaniu takim organom na warunkach innych niż określone w niniejszej decyzji i w art. 47 dyrektywy 2006/43/WE, na przykład na podstawie zgody biegłego rewidenta, firmy audytorskiej lub przedsiębiorstwa będącego ich klientem.
(14) Niniejsza decyzja nie powinna stanowić uszczerbku dla umów współpracy, o których mowa w art. 25 ust. 4 dyrektywy 2004/109/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 grudnia 2004 r. w sprawie harmonizacji wymogów dotyczących przejrzystości informacji o emitentach, których papiery wartościowe dopuszczane są do obrotu na rynku regulowanym oraz zmieniającej dyrektywę 2001/34/WE(3).
(15) Ponieważ niniejszą decyzję przyjmuje się w kontekście okresu przejściowego przyznanego biegłym rewidentom i firmom audytorskim z niektórych krajów trzecich decyzją Komisji 2008/627/WE z dnia 29 lipca 2008 r. dotyczącą okresu przejściowego w odniesieniu do działalności w zakresie rewizji finansowej biegłych rewidentów i jednostek audytorskich z niektórych krajów trzecich(4), niniejsza decyzja nie powinna wykluczać żadnych ostatecznych decyzji Komisji w sprawie równoważności podejmowanych na mocy art. 46 dyrektywy 2006/43/WE.
(16) Celem niniejszej decyzji jest ułatwienie skutecznej współpracy pomiędzy właściwymi organami państw członkowskich a właściwymi organami Australii i Stanów Zjednoczonych Ameryki, aby umożliwić im wykonywanie ich funkcji w zakresie nadzoru publicznego, zewnętrznego zapewnienia jakości oraz przeprowadzania dochodzeń, a jednocześnie chronić prawa podmiotów, których to dotyczy. Państwa członkowskie powinny powiadomić Komisję o zawartych z tymi organami porozumieniach roboczych, aby umożliwić jej dokonanie oceny, czy współpraca odbywa się zgodnie z art. 47 dyrektywy 2006/43/WE.
(17) Ostatecznym celem współpracy z Australią i Stanami Zjednoczonymi Ameryki w zakresie nadzoru nad audytem jest osiągnięcie sytuacji wzajemnego zaufania do swoich systemów nadzoru, w której tylko w wyjątkowych przypadkach konieczne będzie przekazywanie dokumentacji roboczej z badania lub innych dokumentów będących w posiadaniu biegłych rewidentów lub firm audytorskich. Wzajemne zaufanie ma być oparte na równoważności systemów nadzoru nad audytem w Unii i w tych krajach.
(18) Rada ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki pragnie kontynuować ocenę systemów nadzoru nad audytem w państwach członkowskich, zanim podejmie decyzję o uznawaniu wyników nadzoru sprawowanego przez właściwe organy tych państw. Z tego względu mechanizm współpracy między właściwymi organami państw członkowskich a Radą ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Komisją Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki należy poddać przeglądowi zmierzającemu do oceny postępów poczynionych w kierunku osiągnięcia wzajemnego zaufania do swoich systemów nadzoru. Z powyższych względów z dniem 31 lipca 2013 r. niniejsza decyzja powinna utracić moc w odniesieniu do Rady ds. Nadzoru nad Rachunkowością Spółek Publicznych Stanów Zjednoczonych Ameryki oraz Komisji Papierów Wartościowych i Giełd Stanów Zjednoczonych Ameryki.
(19) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią Komitetu ustanowionego na mocy art. 48 ust. 1 dyrektywy 2006/43/WE,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli dnia 1 września 2010 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Michel BARNIER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 157 z 9.6.2006, s. 87.
(2) Dz.U. L 281 z 23.11.1995, s. 31.
(3) Dz.U. L 390 z 31.12.2004, s. 38.
(4) Dz.U. L 202 z 31.7.2008, s. 70.