Decyzja 2010/49/WE określająca pierwsze regiony, w których uruchomiony zostanie wizowy system informacyjny (VIS)

DECYZJA KOMISJI
z dnia 30 listopada 2009 r.
określająca pierwsze regiony, w których uruchomiony zostanie wizowy system informacyjny (VIS)

(notyfikowana jako dokument nr C(2009) 8542)

(Jedynie teksty w językach bułgarskim, czeskim, estońskim, fińskim, francuskim, greckim, hiszpańskim, litewskim, łotewskim, maltańskim, niderlandzkim, niemieckim, polskim, portugalskim, rumuńskim, słowackim, słoweńskim, szwedzkim, węgierskim i włoskim są autentyczne)

(2010/49/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 27 stycznia 2010 r.)

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 767/2008 z dnia 9 lipca 2008 r. w sprawie wizowego systemu informacyjnego (VIS) oraz wymiany danych pomiędzy państwami członkowskimi na temat wiz krótkoterminowych (rozporządzenie w sprawie VIS)(1), w szczególności jego art. 48 ust. 4,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 48 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 przewiduje stopniowe uruchamianie systemu VIS. Niezbędne jest zatem określenie pierwszej grupy regionów, w których podczas pierwszych etapów stopniowego uruchamiania gromadzone będą dane przeznaczone do przetworzenia w VIS (w tym zdjęcia i dane daktyloskopijne), a następnie przekazywane do VIS w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych w danym regionie.

(2) Artykuł 48 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 przewiduje określenie tych regionów w oparciu o następujące kryteria: ryzyko nielegalnej imigracji, zagrożenie bezpieczeństwa wewnętrznego państw członkowskich oraz wykonalność gromadzenia danych biometrycznych ze wszystkich miejscowości regionu.

(3) Komisja dokonała oceny różnych regionów - zgodnie z ustaleniami ekspertów państw członkowskich w 2005 r. - dla celów stopniowego wdrażania VIS, biorąc przy tym pod uwagę, szczególnie w odniesieniu do pierwszego kryterium, elementy takie jak średnia liczba przypadków odmowy wydania wizy i odmowy wjazdu w każdym z tych regionów, oraz - w odniesieniu do kryterium trzeciego - fakt, że w pewnych regionach należy zwiększyć liczbę placówek konsularnych lub przedstawicielstw, tak, aby skuteczne uruchomienie systemu VIS w tych regionach było możliwe.

(4) Zgodnie z powyższą oceną, pierwszym regionem, w którym należy rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych wizowych do VIS w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych powinna być Afryka Północna.

(5) Drugim regionem, w którym należy rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych wizowych do VIS w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych powinien być Bliski Wschód, z wyjątkiem okupowanego terytorium palestyńskiego ze względu na poważne trudności techniczne, jakie można napotkać w związku z wyposażeniem stanowisk w stosownych placówkach konsularnych lub urzędach. Decyzja dotycząca uruchomienia VIS na tym terytorium powinna zostać przyjęta na późniejszym etapie.

(6) Trzecim regionem, w którym należy rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych wizowych do VIS w odniesieniu do wszystkich wniosków wizowych powinien być rejon Zatoki Perskiej.

(7) Aby zapobiec powstawaniu luk przy zwalczaniu nielegalnej imigracji i ochrony bezpieczeństwa wewnętrznego należy, na etapie uruchomienia, przejścia graniczne strefy Schengen traktować jako oddzielny region, co umożliwi uwzględnienie wniosków wizowych składanych na granicach zewnętrznych. Państwa członkowskie powinny podjąć starania, aby jak najszybciej rozpocząć gromadzenie i przekazywanie danych do VIS na przejściach granicznych na granicach zewnętrznych w celu uniknięcia sytuacji, w której obywatele państw trzecich wspomnianych regionów obchodziliby uruchomiony w tych regionach system, składając wnioski na granicach zewnętrznych.

(8) Datę rozpoczęcia funkcjonowania systemu w każdym z tych regionów określi Komisja na podstawie art. 48 ust. 1 i 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.

(9) Na późniejszym etapie należy podjąć dalsze decyzje w celu określenia kolejnych regionów, opierając się na dodatkowej i zaktualizowanej ocenie pozostałych regionów, zgodnie ze stosownymi kryteriami i doświadczeniem zebranym na etapie uruchamiania systemu w grupie pierwszych regionów, określonych w niniejszej decyzji.

(10) Zgodnie z art. 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczyła w przyjmowaniu rozporządzenia (WE) nr 767/2008, nie jest nim związana, ani nie podlega jego stosowaniu. Jednakże ze względu na to, że rozporządzenie (WE) nr 767/2008 stanowi rozwinięcie dorobku Schengen zgodnie z postanowieniami tytułu IV części trzeciej Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania, w myśl art. 5 wyżej wymienionego protokołu, pismem z dnia 13 października 2008 r. poinformowała o transpozycji tego dorobku do swojego prawa krajowego. Tak więc Dania zobowiązana jest w świetle prawa międzynarodowego do wprowadzenia w życie niniejszej decyzji.

(11) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(2). Zjednoczone Królestwo nie jest zatem związane przepisami niniejszej decyzji, ani nie podlega jej stosowaniu. W związku z tym niniejszej decyzji nie należy stosować wobec Zjednoczonego Królestwa.

(12) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, których nie stosuje się do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(3). Irlandia nie jest zatem związana przepisami niniejszej decyzji, ani nie podlega jej stosowaniu. W związku z tym niniejszej decyzji nie należy stosować wobec Irlandii.

(13) W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(4), które wchodzą w zakres obszaru określonego w art. 1 pkt B decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy(5).

(14) W odniesieniu do Szwajcarii niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy zawartej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(6), które wchodzą w zakres obszaru, o którym mowa w art.1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/146/WE(7) i 2008/149/WSiSW(8).

(15) W odniesieniu do Liechtensteinu niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen w rozumieniu umowy podpisanej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską, Konfederacją Szwajcarską i Księstwem Liechtensteinu o włączeniu Księstwa Liechtensteinu do umowy między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres obszaru o którym mowa w art. 1 pkt B decyzji 1999/437/WE w związku z art. 3 decyzji Rady 2008/261/WE(9) i 2008/262/WE(10).

(16) W odniesieniu do Cypru niniejsza decyzja stanowi przepisy oparte na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany, w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.

(17) W odniesieniu do Bułgarii i Rumunii niniejsza decyzja stanowi przepisy oparte na dorobku Schengen lub w inny sposób z nim związany, w rozumieniu art. 4 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2005 r.

(18) Środki przewidziane w niniejszej decyzji są zgodne z opinią komitetu ustanowionego na mocy art. 51 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1987/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II)(11),

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Regiony, w których zgodnie z art. 48 ust. 1 lit. c i ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008 rozpoczyna się gromadzenie i przekazywanie danych do wizowego systemu informacyjnego (VIS):

– Region pierwszy: Algieria,

Egipt,

Libia,

Maroko,

Mauretania,

Tunezja.

– Region drugi: Izrael, Jordania, Liban, Syria.

– Region trzeci: Afganistan, Arabia Saudyjska, Bahrajn,

Irak, Iran,

Jemen,

Katar,

Kuwejt,

Oman,

Zjednoczone Emiraty Arabskie.

Artykuł  2

Przejścia graniczne na granicach zewnętrznych, zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 562/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. ustanawiającym wspólnotowy kodeks zasad regulujących przepływ osób przez granice (kodeks graniczny Schengen)(12), stanowią oddzielny region. W przypadku wniosków wizowych złożonych na granicach zewnętrznych gromadzenie i przekazywanie danych do VIS rozpocznie się zgodnie z art. 48 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 767/2008.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja ma zastosowanie wobec Królestwa Belgii, Republiki Bułgarii, Republiki Czeskiej, Republiki Federalnej Niemiec, Republiki Estońskiej, Republiki Greckiej, Królestwa Hiszpanii, Republiki Francuskiej, Republiki Włoskiej, Republiki Cypryjskiej, Republiki Łotewskiej, Republiki Litewskiej, Wielkiego Księstwa Luksemburga, Republiki Węgierskiej, Republiki Malty, Królestwa Niderlandów, Republiki Austrii, Rzeczypospolitej Polskiej, Republiki Portugalskiej, Rumunii, Republiki Słowenii, Republiki Słowackiej, Republiki Finlandii oraz Królestwa Szwecji.

Sporządzono w Brukseli dnia 30 listopada 2009 r.

W imieniu Komisji
Jacques BARROT
Wiceprzewodniczący

______

(1) Dz.U. L 218 z 13.8.2008, s. 60.

(2) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, s. 43.

(3) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, s. 20.

(4) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 36.

(5) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, s. 31.

(6) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 52.

(7) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 1.

(8) Dz.U. L 53 z 27.2.2008, s. 50.

(9) Dz.U. L 83 z 26.3.2008, s. 3.

(10) Dz.U. L 83 z 26.3.2008, s. 5.

(11) Dz.U. L 381 z 28.12.2006, s. 4.

(12) Dz.U. L 105 z 13.4.2006, s. 1.

Zmiany w prawie

Senatorowie nie zgodzili się na podniesienie kar grzywny dla pracodawców

Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.

Grażyna J. Leśniak 13.03.2025
Wyższe kary dla pracodawców zostaną – rząd przeciwny ich usuwaniu z ustawy o cudzoziemcach

Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.

Grażyna J. Leśniak 11.03.2025
Rząd zostawił przedsiębiorców na lodzie

Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.

Grażyna J. Leśniak 27.02.2025
Wyższe kary dla pracodawców - sejmowa wrzutka na ostatniej prostej

Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.

Grażyna J. Leśniak 25.02.2025
Jaka wysokość diety dla członków komisji wyborczych w wyborach Prezydenta

500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia

Robert Horbaczewski 20.01.2025
Zmiany w podatkach 2025 - przybędzie obowiązków sprawozdawczych

1 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.

Monika Pogroszewska 02.01.2025
Metryka aktu
Identyfikator:

Dz.U.UE.L.2010.23.62

Rodzaj: Decyzja
Tytuł: Decyzja 2010/49/WE określająca pierwsze regiony, w których uruchomiony zostanie wizowy system informacyjny (VIS)
Data aktu: 30/11/2009
Data ogłoszenia: 27/01/2010
Data wejścia w życie: 27/01/2010