(2010/39/UE)(Dz.U.UE L z dnia 23 stycznia 2010 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 113,
uwzględniając dyrektywę Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej(1), w szczególności jej art. 395 ust. 1,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją Rady 2004/738/WE(2) Republika Portugalska (zwana dalej "Portugalią") została upoważniona do stosowania do dnia 31 grudnia 2009 r. szczególnego i nieobowiązkowego systemu w sektorze sprzedaży akwizycyjnej, zgodnie z którym, na zasadzie odstępstwa od art. 21 ust. 1 lit. a) szóstej dyrektywy Rady 77/388/EWG z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku(3), przedsiębiorstwo prowadzące działalność w tym sektorze i posiadające zezwolenie na korzystanie z tego systemu jest zobowiązane do zapłaty podatku od wartości dodanej (VAT) należnego z tytułu dostaw towarów zrealizowanych przez współpracujących z nim detalistów na rzecz konsumentów końcowych. Na zasadzie odstępstwa od art. 22 dyrektywy detaliści są zwolnieni z obowiązków wyszczególnionych w tym artykule w odniesieniu do tych dostaw. Aby uzyskać takie zezwolenie, przedsiębiorstwo musi realizować całość swoich obrotów ze sprzedaży akwizycyjnej prowadzonej przez detalistów działających we własnym imieniu i na własny rachunek. Ponadto wszystkie sprzedane produkty muszą znajdować się na z góry sporządzonej liście cen stosowanych na etapie konsumpcji końcowej, a przedsiębiorstwo musi sprzedawać te produkty bezpośrednio detalistom, którzy odsprzedają je bezpośrednio konsumentom końcowym.
(2) Pismem zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 30 czerwca 2009 r. Portugalia zwróciła się z wnioskiem o upoważnienie do przedłużenia stosowania szczególnego systemu związanego z jej przepisami stanowiącymi odstępstwo od art. 193 i 250 dyrektywy 2006/112/WE, a pismem uzupełniającym zarejestrowanym przez Sekretariat Generalny Komisji w dniu 9 września 2009 r. zwróciła się z wnioskiem, aby detaliści, na zasadzie odstępstwa od art. 168 dyrektywy 2006/112/WE, nie mogli odliczać podatku VAT należnego od towarów objętych środkiem stanowiącym odstępstwo.
(3) Zgodnie z art. 395 ust. 2 dyrektywy 2006/112/WE pismem z dnia 27 października 2009 r. Komisja przekazała ten wniosek pozostałym państwom członkowskim, a pismem z dnia 29 października 2009 r. powiadomiła Portugalię, że znajduje się w posiadaniu wszystkich niezbędnych informacji.
(4) Skutkiem tego szczególnego systemu jest określenie przedsiębiorstw, które należycie uzyskały zezwolenie, jako uprawnionych, w miejsce licznych detalistów zajmujących się sprzedażą obwoźną, do odliczania podatku VAT należnego lub zapłaconego przez tych detalistów z tytułu towarów dostarczonych im przez te przedsiębiorstwa, a także jako zobowiązanych do zapłaty podatku należnego z tytułu dostawy tych towarów przez detalistów konsumentom końcowym. Na upoważnione przedsiębiorstwa nakłada się również odpowiedni obowiązek sporządzania deklaracji i dokonywania płatności, z którego zwolnieni są współpracujący z nimi detaliści.
(5) Szczególny system pozwala również na upewnienie się, że podatek VAT pobrany na etapie handlu detalicznego z tytułu sprzedaży produktów pochodzących z tych przedsiębiorstw jest rzeczywiście wpłacany do organu podatkowego, a tym samym na zapobieganie uchylaniu się od opodatkowania. Pozwala on również na uproszczenie zasad poboru podatku z korzyścią dla organów administracji i ograniczenie obowiązków detalistów w zakresie podatku VAT.
(6) Środek stanowiący odstępstwo nie zmieni kwoty podatku VAT pobieranego na etapie konsumpcji końcowej ani nie będzie miał negatywnego wpływu na zasoby własne Unii Europejskiej pochodzące z podatku VAT,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
______(1) Dz.U. L 347 z 11.12.2006, s. 1.
(2) Dz.U. L 325 z 28.10.2004, s. 62.
(3) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, s. 1.