Rozporządzenie 663/2009 ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 663/2009

z dnia 13 lipca 2009 r.

ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 156 i art. 175 ust. 1,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego ¹ ,

po konsultacji z Komitetem Regionów,

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu ² ,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Gospodarka europejska boryka się z istotnym spadkiem koniunktury spowodowanym kryzysem finansowym. Aby przeciwdziałać tej poważnej i bezprecedensowej sytuacji gospodarczej, wymagane są nadzwyczajne i natychmiastowe działania. Aby odbudować zaufanie uczestników rynku, należy niezwłocznie przedsięwziąć środki oddziałujące na gospodarkę.

(2) Jednocześnie jest oczywiste, że siła i trwałość gospodarki europejskiej w perspektywie długookresowej zależą od przekształcenia jej w sposób umożliwiający sprostanie potrzebom zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego oraz ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Ten wniosek nabiera jeszcze większego znaczenia wobec rosnących problemów związanych z zapewnieniem nieprzerwanych dostaw gazu.

(3) W świetle tych problemów Rada Europejska w dniach 11 i 12 grudnia 2008 r. zatwierdziła w swoich konkluzjach europejski plan naprawy gospodarczej (plan naprawy), przedstawiony przez Komisję w dniu 26 listopada 2008 r., określający możliwe sposoby koordynowania przez państwa członkowskie i Unię Europejską ich polityk w różnych dziedzinach oraz stworzenia nowego bodźca dla gospodarki europejskiej, ukierunkowanego na długookresowe cele Wspólnoty.

(4) Ważną częścią planu naprawy był wniosek dotyczący zwiększenia wydatków Wspólnoty w wyznaczonych sektorach strategicznych, będący odpowiedzią na brak zaufania inwestorów i umożliwiający wytyczenie drogi w kierunku silniejszej gospodarki w przyszłości. Rada Europejska wezwała Komisję do przedstawienia wykazu konkretnych projektów, przy zachowaniu odpowiedniej równowagi geograficznej, w celu wzmocnienia inwestycji w zakresie opracowania projektów dotyczących w szczególności infrastruktury.

(5) Aby plan naprawy mógł okazać się skuteczny, niezbędne jest finansowanie działań, które w krótkim czasie pozwolą opanować kryzys gospodarczy i rozwiązać problem zaspokojenia pilnych potrzeb energetycznych Wspólnoty. Niemniej jednak specjalny program ustanowiony niniejszym rozporządzeniem w żadnym przypadku nie powinien stanowić precedensu dla przyszłych wskaźników współfinansowania w sferze inwestycji infrastrukturowych.

(6) Aby inwestycja ta miała konkretne i znaczne oddziaływanie, powinna być ukierunkowana na kilka ściśle określonych sektorów, w których działanie przyczyniłoby się wyraźnie do osiągnięcia celów bezpieczeństwa dostaw energii i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, w których istnieją duże i dobrze przygotowane projekty, pozwalające na skuteczne i efektywne wykorzystanie znacznych kwot pomocy finansowej oraz uruchomienie znacznych nakładów inwestycyjnych pochodzących z innych źródeł, między innymi z Europejskiego Banku Inwestycyjnego, oraz w których działanie na szczeblu europejskim mogłoby wnieść wartość dodaną. Sektory: infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej, morskiej energii wiatrowej, oraz wychwytywania i składowania dwutlenku węgla - spełniają te kryteria. Wybór tych sektorów odzwierciedla szczególne warunki, w jakich realizowany jest plan naprawy, i nie powinien podważać priorytetu przyznanego efektywności energetycznej i promowaniu energii ze źródeł odnawialnych, zaznaczonego w planie naprawy przedstawionym przez Komisję w listopadzie 2008 r.

(7) W przypadku gdyby nie było możliwe rozdysponowanie wszystkich środków do końca roku 2010, Komisja zadeklarowała zamiar zaproponowania - jeżeli będzie to celowe - przy okazji składania w roku 2010 sprawozdania z wykonywania niniejszego rozporządzenia, środków umożliwiających finansowanie projektów spójnych z planem naprawy, jak np. projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych.

(8) W sektorze infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej w ciągu ostatnich lat pojawiły się problemy. Niedawne kryzysy gazowe (zima 2006 r. i zima 2009 r.), a także wzrost cen ropy naftowej do połowy 2008 r., świadczą o tym, w jak znacznym stopniu Europa jest narażona na skutki tego rodzaju wydarzeń. Zmniejsza się stan jej własnych zasobów energetycznych - gazu i ropy naftowej - a w związku tym pod względem dostaw energii Europa w coraz większym stopniu staje się uzależniona od importu. W tym kontekście zasadniczą rolę będzie odgrywała infrastruktura energetyczna.

(9) Obecny kryzys gospodarczy i finansowy ma jednak negatywny wpływ na realizację projektów dotyczących infrastruktury energetycznej. W przypadku niektórych ważnych projektów - wśród nich projektów o znaczeniu wspólnotowym - mogą następować poważne opóźnienia w realizacji, spowodowane niedostatecznym poziomem środków finansowych. Dlatego też należy podjąć niezwłoczne działania mające na celu wsparcie inwestycji w dziedzinie infrastruktury energetycznej. Ponieważ proces planowania, a następnie realizacji takich projektów jest długotrwały, ważne jest, by Wspólnota niezwłocznie zainwestowała w tego rodzaju infrastrukturę, gdyż dzięki temu możliwe zwłaszcza będzie przyspieszenie realizacji projektów o szczególnym znaczeniu dla bezpieczeństwa dostaw energii w obrębie Wspólnoty. Będzie to miało istotne znaczenie dla zapewnienia Wspólnocie bezpieczeństwa dostaw energii po konkurencyjnych cenach, gdy nastąpi ponowne ożywienie gospodarki i wzrost ogólnoświatowego popytu na energię.

(10) Spośród projektów dotyczących infrastruktury energetycznej należy wybrać te, które mają ważne znaczenie dla funkcjonowania rynku wewnętrznego energii i bezpieczeństwa dostaw energii oraz przyczyniają się do przywrócenia dobrej koniunktury gospodarczej.

(11) W szczególności w odniesieniu do projektów wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz wytwarzania morskiej energii wiatrowej niniejsze rozporządzenie powinno opierać się na przedstawionym przez Komisję w dniu 22 listopada 2007 r. Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych, w którym wzywa się do przyjęcia wspólnego i strategicznego planu badań w zakresie energetyki oraz podejmowania działań innowacyjnych zgodnych z celami polityki energetycznej UE oraz zaangażowania na rzecz ustanowienia sześciu europejskich inicjatyw przemysłowych. Rada Europejska w dniu 16 października 2008 r. zaapelowała w swoich konkluzjach do Komisji o znaczne przyspieszenie realizacji Europejskiego strategicznego planu w dziedzinie technologii energetycznych. Program zapoczątkowuje finansowanie projektów w dziedzinach wychwytywania i składowania dwutlenku węgla oraz morskiej energii wiatrowej bez uszczerbku dla ustanowienia w przyszłości sześciu inicjatyw przemysłowych na rzecz projektów demonstracyjnych w dziedzinie energetyki, przedstawionych w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

(12) Aby niniejsze rozporządzenie przyniosło natychmiastowe efekty w zakresie przeciwdziałania kryzysowi gospodarczemu, należy koniecznie wskazać w nim projekty, które mogą otrzymać bezzwłoczną pomoc finansową, pod warunkiem spełnienia kryteriów zapewniających efektywność i skuteczność oraz w ramach przyznanej puli środków finansowych.

(13) Wykaz projektów dotyczących infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej sporządza się na podstawie wkładu, jaki te projekty wnoszą do osiągnięcia celów bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł dostaw, określonych w przedstawionym przez Komisję Drugim strategicznym przeglądzie sytuacji energetycznej z dnia 13 listopada 2008 r. i zatwierdzonych przez Parlament Europejski w jego rezolucji z dnia 3 lutego 2009 r. oraz przez Radę w jej konkluzjach z dnia 19 lutego 2009 r. Wyboru projektów należy dokonywać, biorąc pod uwagę to, czy realizują one priorytety wymienione w tym przeglądzie, czy został osiągnięty rozsądny poziom ich przygotowania i czy przyczyniają się do zapewnienia bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł energii i dostaw, optymalizacji zdolności sieci i integracji wewnętrznego rynku energii, w szczególności w odniesieniu do odcinków transgranicznych, rozwoju sieci w celu wzmocnienia spójności gospodarczej i społecznej poprzez zmniejszenie izolacji regionów lub wysp najmniej uprzywilejowanych; udostępnienia odnawialnych zasobów energii; bezpieczeństwa, niezawodności i interoperacyjności sieci objętych połączeniami międzysystemowymi oraz solidarności państw członkowskich. Realizacja tych projektów będzie wymagała zaangażowania ze strony władz krajowych, regionalnych i lokalnych, w celu przyspieszenia procedur administracyjnych i zatwierdzania projektów. W przypadku wielu projektów wsparcie nie zostanie udzielone w wyznaczonych ramach czasowych, jeżeli nie nastąpi takie przyspieszenie.

(14) W wykazie projektów dotyczących morskiej energii wiatrowej powinny znajdować się projekty, które można - na podstawie informacji zebranych od zainteresowanych stron, skupionych w ramach europejskiej platformy technologicznej na rzecz energii wiatrowej, oraz pochodzących ze źródeł przemysłowych i innych - uznać za: zatwierdzone i gotowe do realizacji; innowacyjne, a zarazem oparte na dobrze ugruntowanych koncepcjach, takie, których realizacja może zostać przyspieszona po zapewnieniu bodźca finansowego, mające znaczenie transgraniczne, charakteryzujące się dużą skalą, dające możliwość zademonstrowania, w jaki sposób efekty postępu technicznego będą skutecznie upowszechniane w świetle celów i struktur zatwierdzonych w europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych. Pomoc finansowa powinna dotyczyć tych projektów, w których realizacji istotny postęp można osiągnąć w roku 2009 i 2010.

(15) Wykaz projektów dotyczących wychwytywania i składowania dwutlenku węgla należy sporządzić zasadniczo na podstawie informacji zebranych od zainteresowanych stron, skupionych w ramach Forum Paliw Kopalnych i Platformy Technologicznej na rzecz Bezemisyjnych Elektrowni Zasilanych Paliwami Kopalnymi, oraz pochodzących z innych źródeł. Pomoc finansowa powinna dotyczyć tych projektów, w których realizacji istotny postęp można osiągnąć w roku 2009 i 2010. Stan przygotowania należy ocenić na podstawie: istnienia dobrze przygotowanego i wykonalnego projektu koncepcyjnego dla instalacji przemysłowej, obejmującego również element wychwytywania dwutlenku węgla; istnienia dobrze przygotowanej i wykonalnej koncepcji transportu i składowania CO₂; a także wyrażenia przez władze lokalne zobowiązania do wsparcia projektu. Projekty powinny również demonstrować, jak efekty osiągnięć technologicznych będą skutecznie upowszechniane i w jaki sposób przyczynią się one do przyspieszenia realizacji celów określonych w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

(16) Niezbędne będzie dokonanie wyboru projektów kwalifikowalnych. Dokonując takiego wyboru, należy zagwarantować między innymi, by w każdym państwie członkowskim wsparcie otrzymał nie więcej niż jeden projekt dotyczący wychwytywania i składowania dwutlenku węgla, tak aby stworzyć możliwości zbadania szerokiego spektrum warunków geologicznego składowania i wsparcia celu, jakim jest naprawa gospodarcza w całej Europie.

(17) Finansowanie wspólnotowe nie powinno prowadzić do nieuzasadnionego zakłócenia konkurencji lub funkcjonowania rynku wewnętrznego, a przy jego przyznawaniu należy mieć na względzie w szczególności zasady regulujące dostęp stron trzecich i ewentualne wyjątki od tych zasad. W przypadku finansowania ze środków krajowych, przyznawanego jako uzupełnienie do niniejszego finansowania wspólnotowego, należy uwzględniać przepisy dotyczące pomocy państwa. Niezależnie od formy, wspólnotowa pomoc finansowa powinna być przyznawana zgodnie z przepisami rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ³  ("rozporządzenia finansowego") i rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich ⁴ , chyba że przepisy niniejszego rozporządzenia wprowadzają wyraźne odstępstwo.

(18) Ze względu na pilną potrzebę zaradzenia kryzysowi finansowemu i ze względu na niecierpiące zwłoki potrzeby energetyczne Wspólnoty niniejsze rozporządzenie zawiera już szczegółowe przepisy w zakresie przyznawania pomocy finansowej, w tym wykaz kwalifikowanych projektów. Ponadto, ze względu na pilną potrzebę stworzenia bodźca, przed końcem 2010 r. należy podjąć wszystkie zobowiązania prawne w zakresie realizacji zobowiązań budżetowych podjętych w roku 2009 i 2010.

(19) Podczas realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia należy chronić interesy finansowe Wspólnoty poprzez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nielegalnym działaniom, poprzez skuteczne kontrole oraz odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości - poprzez zastosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich ⁵ , rozporządzeniem Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami ⁶  i rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) ⁷ .

(20) Biorąc pod uwagę charakter zagadnień objętych podprogramami, przy wyborze wniosków do finansowania i ustalaniu kwot środków finansowych, które zostaną przyznane w ramach każdego podprogramu, Komisję powinny wspierać różne komitety.

(21) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia należy przyjąć zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji ⁸ .

(22) Ponieważ cele niniejszego rozporządzenia, polegające na wspomaganiu naprawy gospodarczej w obrębie Wspólnoty, wobec konieczności zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych poprzez zwiększenie wydatków w wyznaczonych sektorach strategicznych, nie mogą zostać w wystarczającym stopniu zrealizowane przez państwa członkowskie, mogą natomiast, ze względu na zakres niniejszego rozporządzenia oraz charakter wybranych sektorów i projektów, zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym samym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów.

(23) Z uwagi na pilną potrzebę zajęcia się problemem kryzysu gospodarczego i konieczność zaspokojenia naglących potrzeb energetycznych Wspólnoty niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie niezwłocznie po jego opublikowaniu,

PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

PRZEPISY WSTĘPNE

Artykuł  1 ⁹

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia instrument finansowy zatytułowany Europejski program energetyczny na rzecz naprawy gospodarczej ("EPENG"), dotyczący opracowywania projektów w dziedzinie energetyki we Wspólnocie, które przyczyniają się - przez stworzenie bodźca finansowego - do naprawy gospodarczej, bezpieczeństwa dostaw energii i ograniczenia emisji gazów cieplarnianych.

Niniejsze rozporządzenie ustanawia podprogramy służące realizacji tych celów w dziedzinie:

a) infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej;

b) morskiej energii wiatrowej; oraz

c) wychwytywania i składowania dwutlenku węgla.

Niniejsze rozporządzenie określa projekty, które będą finansowane w ramach każdego podprogramu, i ustanawia kryteria określania i wdrażania działań w celu realizacji tych projektów.

Niniejsze rozporządzenie przewiduje utworzenie instrumentu finansowego ("instrument") w celu wspierania inicjatyw z zakresu efektywności energetycznej i energii odnawialnej.

Artykuł  2

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje:

a) "wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla" oznacza wychwytywanie dwutlenku węgla (CO₂) z instalacji przemysłowych, jego transport na składowisko i zatłoczenie do odpowiedniej podziemnej formacji geologicznej w celu stałego składowania;

b) "koszty kwalifikowalne" mają takie samo znaczenie jak w rozporządzeniu (WE, Euratom) nr 2342/2002;

c) "infrastruktura gazowa i elektroenergetyczna" oznacza:

(i) wszystkie linie wysokiego napięcia, z wyjątkiem linii należących do sieci dystrybucyjnych, oraz połączenia podmorskie, pod warunkiem że infrastruktura ta jest wykorzystywana do przesyłu lub połączenia międzyregionalnego lub międzynarodowego;

(ii) gazociągi wysokociśnieniowe, z wyjątkiem gazociągów należących do sieci dystrybucyjnych;

(iii) podziemne magazyny gazu przyłączone do gazociągów wysokociśnieniowych, o których mowa w ppkt (ii);

(iv) urządzenia odbiorcze, magazynowe i służące do regazyfikacji skroplonego gazu ziemnego (LNG); oraz

(v) wszelkie urządzenia lub instalacje o istotnym znaczeniu dla prawidłowego funkcjonowania infrastruktury, o której mowa w ppkt (i), (ii), (iii) lub (iv), w tym również systemów ochrony, monitorowania i sterowania;

d) "część projektu" oznacza każdą działalność niezależną finansowo, technicznie lub czasowo, przyczyniającą się do zrealizowania danego projektu;

e) "etap inwestycyjny" oznacza etap projektu, na którym ma miejsce budowa i ponoszone są koszty kapitałowe;

f) "morska energia wiatrowa" oznacza energię elektryczną wytworzoną przez turbiny napędzane siłą wiatru, zlokalizowane na morzu, w bliskiej lub dalekiej odległości od brzegu;

g) "etap planowania" oznacza etap projektu poprzedzający etap inwestycyjny, na którym przygotowuje się realizację projektu i na którym ponoszone są koszty kapitałowe, obejmujący, w stosownych przypadkach, ocenę wykonalności, badania przygotowawcze i techniczne oraz uzyskanie koncesji i pozwoleń.

Artykuł  3

Budżet

1. Pula środków finansowych na realizację EPENG w latach 2009 i 2010 wynosi 3.980.000.000 EUR, rozdysponowanych w następujący sposób:

a) projekty dotyczące infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej: 2.365.000.000 EUR;

b) projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej: 565.000.000 EUR;

c) projekty dotyczące wychwytywania i składowania dwutlenku węgla: 1.050.000.000 EUR.

2. 10  Indywidualne zobowiązania prawne na mocy przepisów rozdziału II, w ramach realizacji zobowiązań budżetowych podjętych w roku 2009 i 2010, są podejmowane do dnia 31 grudnia 2010 r. Indywidualne zobowiązania prawne na mocy przepisów rozdziału IIa są podejmowane do dnia 31 marca 2011 r.

3. 11  Pośrednicy finansowi, o których mowa w załączniku II, starają się przeznaczyć całość środków z wkładu Unii dostępnego w ramach instrumentu na projekty inwestycyjne i pomoc techniczną dla projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnej do dnia 31 marca 2014 r. Po tym terminie nie przyznaje się środków z wkładu Unii. Wszystkie środki z wkładu Unii, które nie zostały rozdysponowane przez pośredników finansowych do dnia 31 marca 2014 r., są zwracane do budżetu ogólnego Unii. Środki z wkładu Unii przeznaczone na projekty inwestycyjne pozostają inwestowane przez określony czas, nie dłużej niż do dnia 31 marca 2034 r. Unia ma prawo do czerpania zysku ze swoich inwestycji w instrument przez cały okres jego funkcjonowania, proporcjonalnie do swojego wkładu wniesionego w instrument oraz zgodnie ze swoimi prawami udziałowcy.

ROZDZIAŁ  II

PODPROGRAMY

SEKCJA  1

Projekty dotyczące infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej

Artykuł  4

Cele

Wspólnota wspiera projekty dotyczące infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej, które przynoszą największą wspólnotową wartość dodaną i przyczyniają się do osiągnięcia następujących celów:

a) zapewnienia bezpieczeństwa i dywersyfikacji źródeł, dróg i dostaw energii;

b) optymalizacji zdolności sieci energetycznej i integracji wewnętrznego rynku energii, w szczególności w odniesieniu do odcinków transgranicznych;

c) rozwoju sieci w celu wzmocnienia spójności gospodarczej i społecznej przez zmniejszenie izolacji regionów lub wysp najmniej uprzywilejowanych we Wspólnocie;

d) udostępnienia i integracji odnawialnych zasobów energii; oraz

e) bezpieczeństwa, niezawodności i interoperacyjności połączonych sieci energetycznych, obejmujących możliwość wykorzystania w razie potrzeby przepływu gazu w wielu kierunkach.

Artykuł  5

Priorytety

EPENG ma pomóc w szybkim dostosowaniu i rozbudowaniu sieci energetycznych o szczególnie ważnym znaczeniu dla Wspólnoty, w ramach wspierania funkcjonowania rynku wewnętrznego energii oraz, w szczególności, zwiększenia zdolności połączeń międzysystemowych, bezpieczeństwa i dywersyfikacji dostaw, oraz pokonać przeszkody związane z ochroną środowiska, przeszkody techniczne i przeszkody finansowe. Aby intensywniej rozwijać sieci energetyczne i przyspieszyć ich budowę, konieczne jest specjalne wsparcie ze strony Wspólnoty, w szczególności w przypadkach, gdy zróżnicowanie dróg i źródeł dostaw jest niewielkie.

Artykuł  6

Przyznawanie wspólnotowej pomocy finansowej

1. Pomoc finansowa w ramach EPENG ("pomoc EPENG") dla projektów dotyczących infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej przyznawana jest na działania służące realizacji projektów wymienionych w części A załącznika lub części takich projektów, przyczyniające się do osiągania celów określonych w art. 4.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków dotyczących określenia działań, o których mowa w ust. 1, oraz dokonuje oceny zgodności tych wniosków z kryteriami kwalifikowalności określonymi w art. 7, a także z kryteriami wyboru i kryteriami przyznawania pomocy, określonymi w art. 8.

3. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EPENG, która ma zostać przyznana.

Artykuł  7

Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EPENG, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części A załącznika, jeżeli wnioskowane kwoty nie przekraczają maksymalnych kwot pomocy EPENG określonych w tym załączniku i jeżeli spełniają kryteria wyboru i przyznawania pomocy określone w art. 8.

2. Wnioski mogą być składane:

a) przez jedno lub kilka państw członkowskich działających wspólnie;

b) za porozumieniem wszystkich państw członkowskich bezpośrednio zainteresowanych danym projektem:

(i) przez jedno lub kilka publicznych lub prywatnych przedsiębiorstw lub podmiotów działających wspólnie;

(ii) przez jedną lub kilka organizacji międzynarodowych działających wspólnie; lub

(iii) przez wspólne przedsiębiorstwo.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł  8

Kryteria wyboru i kryteria przyznawania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 6 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria wyboru:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny działania.

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 6 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria przyznawania pomocy:

a) stopień przygotowania projektu, określony jako osiągnięcie etapu inwestycyjnego i poniesienie znacznych wydatków kapitałowych do końca roku 2010;

b) stopień, w jakim brak dostępu do środków finansowych wstrzymuje realizację działania;

c) stopień, w jakim pomoc EPENG wywrze stymulujący wpływ na finansowanie publiczne i prywatne;

d) skutki społeczno-ekonomiczne;

e) oddziaływanie na środowisko;

f) wkład na rzecz trwałości i interoperacyjności sieci energetycznej, a także optymalizacji jej zdolności;

g) wkład na rzecz poprawy jakości, bezpieczeństwa i zapewnienia usług;

h) przyczynianie się do tworzenia dobrze zintegrowanego rynku energii.

Artykuł  9

Warunki finansowania

1. Pomoc EPENG stanowi wkład w związane z projektem wydatki na jego realizację ponoszone przez beneficjentów lub przez strony trzecie odpowiedzialne za realizację projektu.

2. Kwota pomocy EPENG nie przekracza 50 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł  10

Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 6 ust. 2, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 26 ust. 2, dokonuje wyboru wniosków, które otrzymają pomoc EPENG, oraz ustala kwotę pomocy EPENG, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody realizacji wniosków.

2. Pomoc EPENG jest przyznawana na podstawie decyzji Komisji.

Artykuł  11

Odpowiedzialność finansowa państw członkowskich

1. Państwa członkowskie monitorują projekty pod względem technicznym i przeprowadzają ich kontrolę finansową w ścisłej współpracy z Komisją oraz poświadczają kwotę i zgodność z niniejszym rozporządzeniem wydatków poniesionych w związku z realizacją projektów lub ich części. Państwa członkowskie mogą zażądać udziału przedstawicieli Komisji w kontrolach na miejscu.

2. Państwa członkowskie informują Komisję o środkach podjętych na podstawie ust. 1, a w szczególności przedstawiają jej opis systemów kontroli, zarządzania i monitorowania utworzonych w celu zapewnienia pomyślnego ukończenia projektów.

SEKCJA  2

Projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej

Artykuł  12

Przyznawanie pomocy EPENG

1. Pomoc EPENG w dziedzinie morskiej energii wiatrowej przyznaje się po zaproszeniu do składania wniosków dotyczących wyłącznie działań służących realizacji projektów wymienionych w części B załącznika.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków dotyczących określenia działań, o których mowa w ust. 1, oraz dokonuje oceny zgodności tych wniosków z kryteriami kwalifikowalności określonymi w art. 13, a także z kryteriami wyboru i kryteriami przyznawania pomocy określonymi w art. 14.

3. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EPENG, która ma zostać przyznana.

Artykuł  13

Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EPENG, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części B załącznika, jeżeli wnioskowane kwoty nie przekraczają maksymalnej kwoty pomocy EPENG w niej określonych i jeżeli spełniają kryteria wyboru i przyznawania pomocy określone w art. 14. Te projekty są realizowane przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą.

2. Wnioski mogą być składane przez jedno lub kilka przedsiębiorstw działających wspólnie.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł  14

Kryteria wyboru i kryteria przyznawania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 12 ust. 1, Komisja stosuje następujące kryteria wyboru:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny projektu.

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 12 ust. 1, Komisja stosuje następujące kryteria przyznawania pomocy:

a) stopień przygotowania projektu określony jako osiągnięcie etapu inwestycyjnego i poniesienie znacznych wydatków kapitałowych do końca roku 2010;

b) stopień, w jakim brak dostępu do środków finansowych opóźnia realizację działania;

c) zakres, w jakim projekt przyczynia się do poprawy lub zwiększenia skali instalacji i infrastruktury będących obecnie w budowie lub na etapie planowania;

d) zakres, w jakim projekt obejmuje budowę całych instalacji i infrastruktury na skalę przemysłową, oraz uwzględnia w szczególności:

(i) kwestię wyrównywania zmienności energii wiatru poprzez zastosowanie systemów zintegrowanych;

(ii) istnienie systemów magazynowania na dużą skalę;

(iii) zarządzanie farmami wiatrowymi jako wirtualnymi elektrowniami (o mocy powyżej 1 GW);

(iv) istnienie turbin zlokalizowanych w dalszej odległości od brzegu lub na wodach o większej głębokości (20 do 50 m) niż standardowo stosuje się obecnie;

(v) nowatorskie projekty budowy konstrukcji nośnych; lub

(vi) procesy montażu, instalacji, eksploatacji i likwidacji oraz testowania tych procesów w ramach projektów realizowanych w skali rzeczywistej;

e) innowacyjne elementy projektu i zakres, w jakim projekt będzie demonstrował możliwości wdrożenia takich elementów;

f) oddziaływanie projektu i jego wkład w tworzenie wspólnotowego systemu sieci morskiej energii wiatrowej, a także możliwości powielania rozwiązań wykorzystywanych w projekcie;

g) zaangażowanie beneficjentów na rzecz upowszechniania wśród innych podmiotów europejskich osiągnięć technicznych będących wynikiem projektu w sposób zgodny z prawem wspólnotowym, a w szczególności z celami i strukturami określonymi w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych.

Artykuł  15

Warunki finansowania

1. Pomoc EPENG stanowi wkład w związane z projektem wydatki na jego realizację.

2. Kwota pomocy EPENG nie przekracza 50 % kosztów kwalifikowalnych.

Artykuł  16

Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 12 ust. 1, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 26 ust. 2, dokonuje wyboru wniosków, które otrzymają pomoc EPENG, oraz ustala kwotę finansowania, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody realizacji wniosków.

2. Pomoc EPENG przyznaje się na podstawie umów o dotacje.

SEKCJA  3

Projekty wychwytywania i składowania dwutlenku węgla

Artykuł  17

Przyznawanie pomocy EPENG

1. Pomoc EPENG w dziedzinie wychwytywana i składowania dwutlenku węgla przyznawana jest na działania służące realizacji projektów wymienionych w części C załącznika.

2. Komisja zaprasza do składania wniosków dotyczących określenia działań, o których mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, oraz dokonuje oceny zgodności wniosków z kryteriami kwalifikowalności określonymi w art. 18, a także z kryteriami wyboru i kryteriami przyznawania pomocy określonymi w art. 19.

3. Jeżeli kilka wniosków dotyczących projektów zlokalizowanych w tym samym państwie członkowskim spełnia kryteria kwalifikowalności określone w art. 18 i kryteria wyboru określone w art. 19 ust. 1, Komisja dokonuje wyboru wniosków, które otrzymają pomoc EPENG, na podstawie kryteriów przyznawania pomocy EPENG określonych w art. 19 ust. 2, wybierając nie więcej niż jeden wniosek na państwo członkowskie.

4. Komisja powiadamia beneficjentów o każdej pomocy EPENG, która ma zostać przyznana.

Artykuł  18

Kwalifikowalność

1. Wnioski kwalifikują się do pomocy EPENG, wyłącznie jeżeli dotyczą realizacji projektów wymienionych w części C załącznika i spełniają kryteria wyboru i przyznawania pomocy określone w art. 19 oraz następujące wymogi:

a) zostanie udowodnione, że projekty są w stanie wychwycić co najmniej 80 % CO₂ w instalacjach przemysłowych oraz transportować ten gaz i składować go bezpiecznie pod ziemią w formacjach geologicznych;

b) w przypadku instalacji energetycznych wychwytywanie CO₂ zostanie udowodnione w instalacji o mocy elektrycznej co najmniej 250 MW lub równoważnej;

c) organizatorzy projektów złożą wiążące oświadczenie, że wiedza ogólna uzyskana w zakładzie demonstracyjnym zostanie udostępniona do szerszego wykorzystania w przemyśle i Komisji oraz będzie stanowić wkład w Europejski strategiczny plan w dziedzinie technologii energetycznych.

2. Wnioski są składane przez jedno lub kilka przedsiębiorstw działających wspólnie.

3. Wnioski osób fizycznych nie są kwalifikowalne.

Artykuł  19

Kryteria wyboru i kryteria przyznawania pomocy

1. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 17 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria wyboru:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) stopień przygotowania projektu określony jako osiągnięcie etapu inwestycyjnego, co obejmuje badanie i rozwijanie możliwości składowania, i poniesienie znacznych wydatków związanych z inwestycjami w ramach projektu do końca roku 2010;

c) solidność pakietu finansowego przeznaczonego na cały etap inwestycyjny projektu;

d) wyszczególnienie wszystkich niezbędnych zezwoleń na budowę i eksploatację obiektu będącego przedmiotem projektu w proponowanej lokalizacji (proponowanych lokalizacjach) oraz istnienie strategii uzyskania tych zezwoleń.

2. Przy ocenie wniosków otrzymanych w odpowiedzi na zaproszenie do składania wniosków, o którym mowa w art. 17 ust. 2, Komisja stosuje następujące kryteria przyznawania pomocy:

a) stopień, w jakim brak dostępu do środków finansowych opóźnia realizację działania;

b) zapotrzebowanie na środki finansowe w przeliczeniu na tonę ograniczenia emisji CO₂ w ciągu pierwszych 5 lat funkcjonowania projektu;

c) stopień złożoności projektu i poziom innowacyjności całej instalacji wraz z towarzyszącymi badaniami naukowymi, a także zaangażowane beneficjentów na rzecz upowszechniania wśród innych podmiotów europejskich osiągnięć technicznych uzyskanych w ramach projektu, w sposób zgodny z prawem wspólnotowym oraz, w szczególności, z celami i strukturami określonymi w Europejskim strategicznym planie w dziedzinie technologii energetycznych;

d) racjonalność i adekwatność planu zarządzania, między innymi w odniesieniu do zawartych w nim informacji i danych naukowych, inżynieryjnych i technicznych, świadczącego o tym, że koncepcja jest dopracowana w stopniu umożliwiającym przekazanie projektu do eksploatacji do dnia 31 grudnia 2015 r.

Artykuł  20

Warunki finansowania

1. Pomoc EPENG stanowi wkład wyłącznie w te wydatki związane z projektem przeznaczone na jego realizację, które można przypisać wychwytywaniu, transportowi i składowaniu dwutlenku węgla, z uwzględnieniem ewentualnych korzyści eksploatacyjnych.

2. Kwota pomocy EPENG nie przekracza 80 % całkowitych kosztów kwalifikowalnych inwestycji.

Artykuł  21

Instrumenty

1. Po zaproszeniu do składania wniosków, o którym mowa w art. 17 ust. 2, Komisja, stanowiąc zgodnie z procedurą zarządzania określoną w art. 26 ust. 2, dokonuje wyboru wniosków, które otrzymają pomoc EPENG, oraz ustala kwotę pomocy EPENG, która zostanie przyznana. Komisja określa warunki i metody realizacji projektów.

2. Pomoc EPENG przyznaje się na podstawie umów o dotacje.

ROZDZIAŁ  IIa ¹²

INSTRUMENT FINANSOWY

Artykuł  21a

Fundusze, które nie mogą być rozdysponowane na mocy przepisów rozdziału II

1. Zgodnie z art. 3 ust. 2 środki, które nie mogą być przedmiotem indywidualnych zobowiązań prawnych na mocy rozdziału II, w wysokości 146.344.644,50 EUR, przeznacza się na instrument, o którym mowa w art. 1 akapit czwarty, w celu opracowania odpowiednich mechanizmów finansowania we współpracy z instytucjami finansowymi, tak aby w większej mierze zachęcać do realizacji projektów z zakresu efektywności energetycznej i korzystania z odnawialnych źródeł energii.

2. Instrument wdraża się zgodnie z załącznikiem II. Artykuł 23 ust. 1 nie ma zastosowania do instrumentu.

3. Ryzyko ponoszone przez Unię w związku z instrumentem, wraz z opłatami z tytułu zarządzania i innymi kosztami kwalifikowalnymi, ogranicza się do kwoty wkładu Unii w ten instrument, określonej w ust. 1, a budżetu ogólnego Unii nie obciąża się żadnym innym zobowiązaniem.

ROZDZIAŁ  III

PRZEPISY WSPÓLNE

Artykuł  22 ¹³

(skreślony)

Artykuł  23

Programowanie i zasady realizacji

1. Zaproszenia do składania wniosków ogłaszane są bezpośrednio przez Komisję przy uwzględnieniu dostępnych środków budżetowych, o których mowa w art. 3 ust. 1, odpowiednich kryteriów kwalifikowalności, wyboru i przyznawania pomocy, ustanowionych w rozdziale II.

2. 14  Pomoc EPENG jest przeznaczona wyłącznie na pokrycie wydatków związanych z projektem, poniesionych przez beneficjentów, a także, w odniesieniu do projektów określonych w art. 9, przez osoby trzecie odpowiedzialne za realizację projektu. Wydatki poniesione w ramach rozdziału II mogą być kwalifikowane, począwszy od dnia 13 lipca 2009 r.

2a. 15  Pomoc finansowa udzielona na mocy rozdziału IIa pokrywa wydatki związane z projektami inwestycyjnymi i pomocą techniczną dla projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnej poniesione przez beneficjentów wyszczególnionych w załączniku II część A pkt 3. Wydatki te mogą być kwalifikowane, począwszy od dnia 1 stycznia 2011 r.

3. VAT nie jest kosztem kwalifikowalnym, z wyjątkiem VAT, który nie podlega zwrotowi.

4. Projekty i działania finansowane na podstawie niniejszego rozporządzenia są realizowane zgodnie z prawem wspólnotowym i polityką Wspólnoty w odpowiednich dziedzinach, w szczególności w dziedzinie konkurencji, w tym zgodnie z przepisami mającymi zastosowanie do pomocy państwa, ochrony środowiska, zdrowia, zrównoważonego rozwoju i zamówień publicznych.

Artykuł  24

Ogólne obowiązki państw członkowskich

Państwa członkowskie dokładają wszelkich starań, w zakresie swoich obowiązków, aby realizować projekty, które korzystają z pomocy EPENG; starania te obejmują w szczególności sprawne procedury administracyjne oraz procedury wydawania pozwoleń, koncesji i świadectw.

Artykuł  25

Ochrona interesów finansowych Wspólnot Europejskich

1. W trakcie realizacji działań finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia Komisja zapewnia ochronę interesów finansowych Wspólnoty przez stosowanie środków zapobiegających nadużyciom finansowym, korupcji i wszelkim innym nielegalnym działaniom, przez skuteczne kontrole oraz odzyskiwanie nienależnie wypłaconych kwot, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości - przez stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2988/95, rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999.

2. W odniesieniu do działań wspólnotowych finansowanych na podstawie niniejszego rozporządzenia pojęcie "nieprawidłowości", o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza jakiekolwiek naruszenie przepisów prawa wspólnotowego lub zobowiązań umownych, wynikające z działania lub zaniedbania ze strony podmiotu gospodarczego, które spowodowało lub mogło spowodować szkodę w ogólnym budżecie Unii Europejskiej lub w budżetach, które są przez nią zarządzane, w związku z nieuzasadnionym wydatkiem.

3. Wszystkie środki wykonawcze na podstawie niniejszego rozporządzenia przewidują w szczególności nadzór i kontrolę finansową ze strony Komisji lub upoważnionego przez nią pełnomocnika oraz kontrole wykonywane przez Europejski Trybunał Obrachunkowy, w tym, w razie potrzeby, na miejscu.

ROZDZIAŁ  IV

PRZEPISY WYKONAWCZE I KOŃCOWE

Artykuł  26

Komitety

1. Komisję wspomagają następujące komitety:

a) w przypadku projektów dotyczących infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej - komitet ustanowiony art. 15 rozporządzenia (WE) nr 680/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 czerwca 2007 r. ustanawiającego ogólne zasady przyznawania pomocy finansowej Wspólnoty w zakresie transeuropejskich sieci transportowych i energetycznych ¹⁶ ;

b) w przypadku projektów dotyczących morskiej energii wiatrowej - komitet ustanowiony art. 8 decyzji Rady 2006/971/WE z dnia 19 grudnia 2006 r. dotyczącej programu szczegółowego Współpraca, wdrażającego siódmy program ramowy Wspólnoty Europejskiej w dziedzinie badań, rozwoju technologicznego i demonstracji (2007-2013) ¹⁷ ;

c) w przypadku projektów dotyczących wychwytywania i składowania dwutlenku węgla - komitet ustanowiony art. 8 decyzji Rady 2006/971/WE.

2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 4 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji.

Okres przewidziany w art. 4 ust. 3 decyzji 1999/468/WE ustala się na jeden miesiąc.

Artykuł  27

Ocena

1. 18  (skreślony).

1a. 19  Do dnia 30 czerwca 2013 r. Komisja przedstawi Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdanie śródokresowe z oceny dotyczące środków przyjętych zgodnie z rozdziałem IIa i skupiające się w szczególności na:

a) opłacalności, efekcie dźwigni i dodatkowości cechującej instrument;

b) udokumentowaniu należytego zarządzania finansami;

c) zakresie, w jakim instrument osiągnął cele określone w niniejszym rozporządzeniu;

d) zakresie, w jakim wymagane jest trwałe wsparcie z instrumentu dla projektów związanych z efektywnością energetyczną i energią ze źródeł odnawialnych.

W stosownych przypadkach, a w szczególności jeżeli ocena środków podjętych na mocy rozdziału IIa dokonana przez Komisję jest pozytywna, sprawozdaniu śródokresowemu z oceny towarzyszy wniosek ustawodawczy dotyczący kontynuowania instrumentu.

2. Komisja może zwrócić się do państwa członkowskiego będącego beneficjentem o przedstawienie szczegółowej oceny projektów finansowanych w ramach rozdziału II sekcja 1 niniejszego rozporządzenia lub, w stosownych przypadkach, o przekazanie jej informacji i zapewnienie pomocy niezbędnej do przeprowadzenia oceny takich projektów.

3. 20  (skreślony).

Artykuł  28  ²¹  

(skreślony)

Artykuł  29

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli dnia 13 lipca 2009 r.

W imieniu Parlamentu Europejskiego	W imieniu Rady
H.-G. PÖTTERING	E. ERLANDSSON
Przewodniczący	Przewodniczący

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I  ²²

PROJEKTY KWALIFIKOWALNE

A. Projekty dotyczące infrastruktury gazowej i elektroenergetycznej

1. Międzysystemowe połączenia gazowe

Projekt	Miejsce realizacji wspieranych projektów	Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR)
Południowy korytarz gazowy
Nabucco	Austria, Węgry, Bułgaria, Niemcy, Rumunia	200
ITGI - Poseidon	Włochy, Grecja	100
Bałtyckie połączenie międzysystemowe	Polska, Dania, Szwecja
Skanled/Gazociąg bałtycki		150
Sieć LNG	Polska
Terminal skroplonego gazu ziemnego (LNG) na polskim wybrzeżu w porcie Świnoujście		80
Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia
Rurociąg międzysystemowy Słowacja-Węgry (Veľký Krtíš-Vecsés)	Słowacja, Węgry	30
Gazociąg w Słowenii od granicy austriackiej do Lublany (z wyjątkiem odcinka Rogatec-Kidričevo)	Słowenia	40
Połączenie międzysystemowe Bułgaria-Grecja (Stara Zagora-Dimitrovgrad-Komotini)	Bułgaria, Grecja	45
Rurociąg międzysystemowy Rumunia-Węgry	Rumunia, Węgry	30
Zwiększenie pojemności magazynów gazu w węźle czeskim	Republika Czeska	35
Infrastruktura i urządzenia umożliwiające przesył gazu w odwrotnym kierunku w przypadku krótkoterminowego przerwania dostaw	Austria, Bułgaria, Republika Czeska, Estonia, Grecja, Węgry, Łotwa, Litwa, Polska, Portugalia, Rumunia, Słowacja	80
Połączenia międzysystemowe między Słowacją a Polską	Słowacja, Polska	20
Połączenia międzysystemowe między Węgrami a Chorwacją	Węgry	20
Połączenia międzysystemowe między Bułgarią a Rumunią	Bułgaria, Rumunia	10
Basen Morza Śródziemnego	Francja
Wzmocnienie francuskiej sieci gazociągowej na osi Afryka-Hiszpania-Francja		200
GALSI (gazociąg między Algierią a Włochami)	Włochy	120
Gazowe połączenie międzysystemowe, oś zachodnia, odnoga Larrau	Hiszpania	45
Obszar Morza Północnego
Rurociąg Niemcy-Belgia-Zjednoczone Królestwo	Belgia	35
Połączenie Francja-Belgia	Francja, Belgia	200
OGÓŁEM		1.440

2. Międzysystemowe połączenia elektroenergetyczne

Projekt	Miejsce realizacji wspieranych projektów	Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR)
Bałtyckie połączenie międzysystemowe
Estlink-2	Estonia, Finlandia	100
Połączenie międzysystemowe Szwecja - kraje bałtyckie oraz wzmocnienie sieci w krajach bałtyckich	Szwecja, Łotwa, Litwa	175
Europa Środkowa i Południowo-Wschodnia
Halle/Saale-Schweinfurt	Niemcy	100
Wiedeń-Győr	Austria, Węgry	20
Basen Morza Śródziemnego
Wzmocnienie połączenia międzysystemowego Portugalia-Hiszpania	Portugalia	50
Połączenie międzysystemowe Francja-Hiszpania (Baixas-Sta Llogaia)	Francja, Hiszpania	225
Nowy kabel podmorski 380 kV pomiędzy Sycylią a Włochami kontynentalnymi (Sorgente-Rizziconi)	Włochy	110
Obszar Morza Północnego	Irlandia, Zjednoczone Królestwo
Połączenie międzysystemowe 500 MW Irlandia-Walia (Meath-Deeside)		110
Międzysystemowe połączenia elektroenergetyczne między Maltą a Włochami	Malta/Włochy	20
OGÓŁEM		910
3. Projekty obejmujące niewielkie wyspy
Przedsięwzięcia realizowane na niewielkich, odizolowanych wyspach	Cypr	10
	Malta
OGÓŁEM		15

B. Projekty dotyczące morskiej energii wiatrowej

Projekt	Moc	Miejsce realizacji wspieranych projektów	Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR)
1. Integracja sieci morskiej energii wiatrowej
1.1. Baltic - Kriegers Flak I, II, III Rozbudowa projektów, które obecnie są w trakcie realizacji. Finansowanie mające na celu pokrycie dodatkowych kosztów związanych z zapewnieniem wspólnego rozwiązania kwestii połączenia międzysystemowego	1,5 GW	Dania, Szwecja, Niemcy, Polska	150
1.2. Sieć północnomorska Modułowy rozwój morskiej sieci elektroenergetycznej, demonstracja działania wirtualnej elektrowni morskiej i integracja z istniejącą lądową siecią elektroenergetyczną	1 GW	Zjednoczone Królestwo, Niderlandy, Niemcy, Irlandia, Dania, Belgia, Francja, Luksemburg	165
Projekt	Moc	Miejsce realizacji wspieranych projektów	Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR)
2. Nowe turbiny, konstrukcje i elementy, optymalizacja mocy wytwórczej
2.1. Borkum West II - Bard 1 Nordsee Ost Global Tech I Nowa generacja wielomegawatowych turbin (5-7 MW) oraz innowacyjnych konstrukcji usytuowanych z dala od brzegu (do 100 km) na głębszych wodach (do 40 m)	1,6 GW	Niemcy	200
2.2. Morska farma wiatrowa w Aberdeen (europejski ośrodek testowy) Rozbudowa projektu, który jest obecnie w trakcie realizacji - testowanie turbin wielomegawatowych. Opracowanie innowacyjnych konstrukcji i fundamentów, w tym optymalizacja mocy wytwórczej urządzeń do wytwarzania energii elektrycznej z morskiej energii wiatrowej. Można przewidywać zwiększenie rozmiarów o 100 MW	0,25 GW	Zjednoczone Królestwo	40
2.3. Thornton Bank Rozbudowa projektu, który obecnie jest w trakcie realizacji. Pozyskanie doświadczenia z projektu Downvind (współfinansowanego w ramach 6. programu ramowego). Zwiększenie mocy turbin instalacji Downvind (5 MW) na głębszych wodach (do 30 m) o niewielkim oddziaływaniu na krajobraz (do 30 km)	90 MW	Belgia	10
OGÓŁEM			565

C. Projekty dotyczące wychwytywania i składowania węgla

Nazwa projektu/Miejsce realizacji		Przewidywany wkład Wspólnoty (mln EUR)	Paliwo	Moc	Technologia wychwytu	Koncepcja składowania
Huerth	Niemcy	180	Węgiel	450 MW	IGCC	Solankowy poziom wodonośny
Jaens-chwalde			Węgiel	500 MW	Oxyfuel	Pola roponośne/gazowe
Eemshaven	Niderlandy	180	Węgiel	1.200 MW	IGCC	Pola roponośne/gazowe
Rotterdam			Węgiel	1.080 MW	PC (kotły pyłowe)	Pola roponośne/gazowe
Rotterdam			Węgiel	800 MW	PC (kotły pyłowe)	Pola roponośne/gazowe
Bełchatów	Polska	180	Węgiel	858 MW	PC (kotły pyłowe)	Solankowy poziom wodonośny
Compostilla (León)	Hiszpania	180	Węgiel	500 MW	Oxyfuel	Solankowy poziom wodonośny
Kingsnorth	Zjednoczone Królestwo	180	Węgiel	800 MW	PC (kotły pyłowe)	Pola roponośne/gazowe
Longannet			Węgiel	3.390 MW	PC (kotły pyłowe)	Solankowy poziom wodonośny
Tilbury			Węgiel	1.600 MW	PC (kotły pyłowe)	Pola roponośne/gazowe
Hatfield (Yorkshire)			Węgiel	900 MW	IGCC	Pola roponośne/gazowe
Porto Tolle	Włochy	100	Węgiel	660 MW	PC (kotły pyłowe)
Projekt w dziedzinie przemysłowego wychwytywania dwutlenku węgla
Florange	Francja	50	Transport CO2 z instalacji przemysłowych (stalownia) do podziemnych magazynów (solankowy poziom wodonośny)
OGÓŁEM		1.050

OŚWIADCZENIE KOMISJI

Komisja podkreśla, że efektywność energetyczna i odnawialne źródła energii są głównymi priorytetami polityki energetycznej UE, z powodów związanych zarówno ze środowiskiem, jak i z bezpieczeństwem dostaw. W tym względzie rozporządzenie przyczyni się do realizacji tych priorytetów przez udzielenie znacznego wsparcia projektom wykorzystującym morską energię wiatrową.

W związku z tym Komisja przypomina o licznych innych nowych inicjatywach wspierania efektywności energetycznej i odnawialnych źródeł energii, zaproponowanych przez Komisję w szczególności w opracowanym przez nią europejskim planie naprawy gospodarczej, zatwierdzonym przez Radę Europejską w grudniu 2008 r. Obejmują one poniższe programy oraz inicjatywy.

Zmiana rozporządzenia w sprawie EFRR, aby umożliwić zainwestowanie do 8 mld EUR w efektywność energetyczną i odnawialne źródła energii w sektorze mieszkaniowym we wszystkich państwach członkowskich.

Partnerstwo publiczno-prywatne realizujące inicjatywę na rzecz europejskich efektywnych energetycznie budynków, której celem jest promowanie ekologicznych technologii i rozwój efektywnych energetycznie systemów i materiałów w nowych i modernizowanych budynkach. Szacowana pula na to działanie wynosi 1 mld EUR: 500 mln EUR z obowiązującego obecnie budżetu 7. programu ramowego na lata 2010-2013 i 500 mln EUR zaoferowane przez przemysł.

Inicjatywa WE-EBI "Inicjatywa UE na rzecz finansowania zrównoważonej energii". Jej celem jest umożliwienie inwestycji w projekty dotyczące efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych w środowiskach miejskich. Komisja finansuje instrument pomocy technicznej w ramach programu "Inteligentna Energia - Europa" (kwota na rok 2009 wynosi 15 mln EUR). Instrument ten, zarządzany przez EBI, ułatwi dostęp do kredytów z EBI, prowadząc do istotnych efektów dźwigni finansowej.

Utworzenie przez inwestorów instytucjonalnych z UE - pod przewodnictwem EBI - zorientowanego na rynek funduszu kapitałowego pod nazwą "Marguerite: Europejski Fundusz Roku 2020 na rzecz Energii, Zmiany Klimatu i Infrastruktury". Ten fundusz będzie inwestował w nowych obszarach energii i zmiany klimatu (TEN-E, zrównoważona produkcja energii, energia ze źródeł odnawialnych, nowe technologie, inwestycje w efektywność energetyczną, bezpieczeństwo dostaw i infrastruktura środowiskowa). Komisja popiera tę inicjatywę.

Ponadto Komisja do końca listopada 2009 r. przedstawi zmieniony plan działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii, czego życzyły sobie Rada (konkluzje Rady Europejskiej z marca 2009 r.) i Parlament (rezolucja Parlamentu Europejskiego P6_TA(2009)0064).

Pośród specjalistów panuje zgoda co do tego, że efektywność energetyczna jest najtańszym dostępnym sposobem ograniczenia emisji gazów cieplarnianych. Do listopada 2009 r. Komisja przedstawi szczegółową analizę przeszkód utrudniających zwiększenie inwestycji w efektywność energetyczną. Komisja w szczególności przeanalizuje następujące kwestie: czy istnieje potrzeba zwiększania zachęt finansowych w postaci niskooprocentowanych pożyczek lub dotacji i jak można by w tym celu wykorzystać budżet europejski - a w odpowiednim przypadku Komisja ujmie między innymi dodatkowe środki w nowym instrumencie na rzecz bezpieczeństwa energetycznego i infrastruktury energetycznej UE, który ma być przedstawiony w roku 2010.

Dokonując przeglądu planu działania na rzecz racjonalizacji zużycia energii, Komisja zwróci szczególną uwagę na aspekt efektywności energetycznej związany z sąsiedztwem. Przeanalizuje, w jaki sposób może udzielić zachęt finansowych i prawnych krajom sąsiadującym, by przyspieszyć ich inwestycje w tej dziedzinie.

W przypadku gdyby Komisja w sprawozdaniu z roku 2010 w sprawie wykonywania rozporządzenia, przewidzianym jego art. 28, stwierdziła, że do roku 2010 nie jest możliwe wykorzystanie części środków przewidzianych na projekty wymienione w załączniku do rozporządzenia, w stosownych przypadkach i przy zachowaniu równowagi geograficznej Komisja zaproponuje poprawkę do rozporządzenia umożliwiającą finansowanie projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii ze źródeł odnawialnych dodatkowo wobec wyżej wymienionych inicjatyw, zawierającą kryteria kwalifikowalności podobne do tych, które mają zastosowanie do projektów wymienionych w załączniku do niniejszego rozporządzenia.

Oświadczenie Portugalii

Portugalia głosuje za przyjęciem przedmiotowego aktu, choć w jej opinii podczas przeglądu programu na mocy art. 28 należy rozważyć objęcie nim projektów dotyczących energii ze źródeł odnawialnych i efektywności energetycznej, zwłaszcza w odniesieniu do mikrogeneracji i inteligentnych sieci i systemów pomiarowych, tak by ułatwić osiągnięcie celów przewidzianych w art. 4 lit. a) i b) rozporządzenia.

ZAŁĄCZNIK  II  ²³

INSTRUMENT FINANSOWY

A. Wdrażanie instrumentu finansowego w przypadku projektów dotyczących zrównoważonej energii

1. Zakres instrumentu

Instrument finansowy ("instrument") jest wykorzystywany do rozwoju oszczędności energii, efektywności energetycznej i energii odnawialnej oraz ułatwia finansowanie inwestycji w tych dziedzinach przez lokalne, regionalne, a w należycie uzasadnionych przypadkach - krajowe organy publiczne. Instrument wdraża się zgodnie z przepisami dotyczącymi przekazania zadań wykonawczych w odniesieniu do budżetu, ustanowionymi w rozporządzeniu finansowym i zasadach wykonania tego rozporządzenia.

Instrument wykorzystuje się do celów finansowania inwestycji w zakresie efektywności energetycznej, podejmowanych w szczególności w środowisku miejskim. Obejmuje on w szczególności projekty dotyczące:

a) budynków publicznych i prywatnych, zawierających rozwiązania w zakresie wykorzystania efektywności energetycznej lub energii odnawialnej, w tym takie, które opierają się na stosowaniu technologii informacyjnych i komunikacyjnych (ICT);

b) inwestycji w celu osiągnięcia wysokiej efektywności energetycznej skojarzonej gospodarki energetycznej (CHP), w tym mikrokogeneracji, i dotyczące komunalnych sieci ciepłowniczych/chłodniczych, w szczególności z wykorzystaniem źródeł energii odnawialnej;

c) zdecentralizowanych źródeł energii odnawialnej budowanych na poziomie lokalnym oraz ich włączenia w sieci elektryczne;

d) mikrogeneracji z odnawialnych źródeł energii;

e) ekologicznego transportu miejskiego w celu wspierania większej efektywności energetycznej i integracji odnawialnych źródeł energii, z naciskiem na transport publiczny, pojazdy elektryczne i wodorowe oraz ograniczone emisje gazów cieplarnianych;

f) lokalnej infrastruktury, w tym efektywnego zewnętrznego oświetlenia infrastruktury publicznej, takiego jak oświetlenie uliczne, rozwiązań w zakresie magazynowania energii elektrycznej, inteligentnych systemów pomiarowych i inteligentnych systemów elektroenergetycznych, z pełnym zastosowaniem technologii informacyjnych i komunikacyjnych;

g) technologii w zakresie efektywności energetycznej i energii odnawialnej, wykazujących potencjał innowacyjny i gospodarczy oraz wykorzystujących najlepsze dostępne procedury.

Instrument może także dostarczać środków zachęcających i wsparcia technicznego, jak również przyczyniać się do podnoszenia świadomości władz lokalnych, regionalnych i krajowych, w celu zapewnienia optymalnego wykorzystania funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności, ze szczególnym uwzględnieniem udoskonaleń efektywności energetycznej i energii ze źródeł w budynkach mieszkalnych i budownictwie wszelkiego rodzaju. Instrument wspiera projekty opłacalne pod względem gospodarczym i finansowym w celu zwrotu inwestycji przyznanych przez instrument oraz w celu przyciągnięcia inwestorów publicznych i prywatnych. Instrument może więc między innymi obejmować zapewnianie środków i przydzielanie kapitału przeznaczonego na pożyczki, gwarancje, produkty typu equity i pozostałe produkty finansowe. Ponadto do 15 % finansowania, o którym mowa w art. 21a, można wykorzystać na świadczenie pomocy technicznej organom lokalnym, regionalnym lub krajowym w ustanowieniu i początkowej fazie rozmieszczania technologii związanej z projektami w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnej.

2. Synergie

Przy udzielaniu pomocy finansowej lub technicznej zwraca się również uwagę na synergie z innymi środkami finansowymi dostępnymi w państwach członkowskich, takimi jak fundusze strukturalne i Fundusz Spójności oraz instrument ELENA, aby uniknąć kolidowania z innymi instrumentami.

3. Beneficjenci

Beneficjentami instrumentu są organy publiczne, najlepiej szczebla lokalnego i regionalnego, lub podmioty publiczne lub prywatne działające w imieniu tych organów publicznych.

B. Współpraca z pośrednikami finansowymi

1. Wybór oraz wymogi ogólne, w tym koszty

Instrument ustanawia się we współpracy z jednym lub kilkoma pośrednikami finansowymi i jest on otwarty na udział odpowiednich inwestorów. Wyboru pośredników finansowych dokonuje się na podstawie wykazanej przez nich zdolności do wykorzystywania funduszy w sposób możliwie najbardziej efektywny i skuteczny, zgodnie z zasadami i kryteriami określonymi w niniejszym załączniku.

Komisja zapewnia, aby całkowite koszty ogólne związane z utworzeniem i realizacją instrumentu, w tym koszty zarządzania i inne koszty kwalifikowalne fakturowane przez pośredników finansowych, pozostały możliwie najbardziej ograniczone, zgodnie z najlepszymi praktykami dla podobnych instrumentów i przy zagwarantowaniu wymaganej jakości instrumentu.

Komisja wnosi wkład Unii do instrumentu zgodnie z przepisami art. 53 i 54 rozporządzenia finansowego.

Pośrednicy finansowi są zobowiązani do przestrzegania stosownych wymogów dotyczących przekazania zadań wykonawczych względem budżetu, ustanowionych w rozporządzeniu finansowym i w jego przepisach wykonawczych, w szczególności w odniesieniu do przepisów dotyczących zamówień publicznych, kontroli wewnętrznej, rachunkowości i audytu zewnętrznego. Nie zostaną im udostępnione żadne inne środki finansowe oprócz opłat przeznaczonych na zarządzanie lub związanych z utworzeniem i realizacją instrumentu.

Szczegółowy zakres zadań i obowiązków związanych z ustanowieniem instrumentu i jego warunkami ramowymi, między innymi w zakresie monitorowania i kontroli, określa jedna lub kilka umów między Komisją a pośrednikami finansowymi.

2. Dostępność informacji

Instrument udostępnia w Internecie wszystkie informacje na temat zarządzania programami istotne dla zainteresowanych stron. Obejmuje to zwłaszcza procedury składania wniosków, informacje na temat najlepszych praktyk oraz przegląd projektów i sprawozdań.

C. Warunki finansowania oraz kryteria przyznawania pomocy i wyboru

1. Zakres finansowania

Zgodnie z załącznikiem instrument ogranicza się do finansowania:

a) projektów inwestycyjnych, które mają szybki, wymierny i istotny wpływ na przywrócenie dobrej koniunktury gospodarczej w Unii, zwiększenie bezpieczeństwa energetycznego i ograniczenie emisji gazów cieplarnianych; oraz

b) pomocy technicznej dla projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnej.

2. Czynniki, jakie należy uwzględnić

W odniesieniu do wyboru projektów szczególną uwagę zwraca się na równowagę geograficzną.

W odniesieniu do finansowania projektów inwestycyjnych należytą uwagę zwraca się na osiągnięcie znaczącego wskaźnika dźwigni między całkowitymi nakładami inwestycyjnymi a finansowaniem ze środków unijnych w celu podjęcia znaczących inwestycji w Unii. Jednakże wskaźnik dźwigni dla poszczególnych projektów inwestycyjnych może się wahać w zależności od wielu czynników, takich jak faktyczna wielkość i rodzaj projektu, oraz od warunków lokalnych, w tym wielkości i zdolności finansowych beneficjenta.

3. Warunki dostępu organów publicznych do finansowania w ramach instrumentu

Organy publiczne zwracające się o finansowanie projektów inwestycyjnych lub wsparcie techniczne projektów w dziedzinie efektywności energetycznej i energii odnawialnej spełniają następujące warunki:

a) podjęły zobowiązanie polityczne - lub są w trakcie jego podejmowania - w celu złagodzenia zmiany klimatycznej, w stosownych przypadkach obejmujące konkretne cele, na przykład dotyczące zwiększenia efektywności energetycznej lub wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych;

b) działają w kierunku opracowania wieloletnich strategii na rzecz złagodzenia zmiany klimatu oraz, w stosownych przypadkach, osiągnięcia swoich celów lub uczestniczą w wieloletniej strategii na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym w celu złagodzenia zmiany klimatu;

c) przyjmują publiczną odpowiedzialność za postępy w realizacji ich ogólnej strategii.

4. Kryteria kwalifikowalności i wyboru projektów inwestycyjnych w ramach instrumentu

Projekty inwestycyjne finansowane w ramach instrumentu wybiera się na podstawie następujących kryteriów kwalifikowalności i wyboru:

a) racjonalność i techniczna adekwatność podejścia;

b) solidność i efektywność kosztowa finansowania przeznaczonego na cały etap inwestycyjny działania;

c) równowaga geograficzna wszystkich projektów objętych niniejszym rozporządzeniem;

d) stopień przygotowania projektu, określony jako osiągnięcie etapu inwestycyjnego i poniesienie znacznych wydatków kapitałowych w możliwie najkrótszym czasie;

e) zakres, w jakim brak dostępu do środków finansowych wstrzymuje realizację działania;

f) zakres, w jakim finansowanie z instrumentu wywrze stymulujący wpływ na finansowanie publiczne i prywatne;

g) skutki społeczno-ekonomiczne w kategoriach ilościowych; h) oddziaływanie na środowisko w kategoriach ilościowych.

5. Kryteria kwalifikowalności i wyboru projektów dotyczących pomocy technicznej w ramach instrumentu

Pomoc techniczna dla projektów finansowanych w ramach instrumentu jest zgodna z kryteriami kwalifikowalności i wyboru, o których mowa w pkt 4 lit. a), c), e), f) i g).

1 Opinia z dnia 13 maja 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).

2 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 6 maja 2009 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 7 lipca 2009 r.

3 Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.

4 Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.

5 Dz.U. L 312 z 23.12.1995, s. 1.

6 Dz.U. L 292 z 15.11.1996, s. 2.

7 Dz.U. L 136 z 31.5.1999, s. 1.

8 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.

9 Art. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

10 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

11 Art. 3 ust. 3 dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

12 Rozdział IIa dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

13 Art. 22 skreślony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

14 Art. 23 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 5 lit. a) rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

15 Art. 23 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 5 lit. b) rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

16 Dz.U. L 162 z 22.6.2007, s. 1.

17 Dz.U. L 400 z 30.12.2006, s. 86.

18 Art. 27 ust. 1 skreślony przez art. 49 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2018 r.

19 Art. 27 ust. 1a dodany przez art. 1 pkt 6 lit. a) rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

20 Art. 27 ust. 3 skreślony przez art. 49 pkt 1 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2018 r.

21 Art. 28 skreślony przez art. 49 pkt 2 rozporządzenia nr (UE) 2018/1999 z dnia 11 grudnia 2018 r. (Dz.U.UE.L.2018.328.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2018 r.

22 Załącznik I według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

23 Załącznik II dodany przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 1233/2010 z dnia 15 grudnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.346.5) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 grudnia 2010 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2009.200.31
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 663/2009 ustanawiające program wspomagania naprawy gospodarczej poprzez przyznanie pomocy finansowej Wspólnoty na projekty w dziedzinie energetyki
• Data aktu: 13/07/2009
• Data ogłoszenia: 31/07/2009
• Data wejścia w życie: 01/08/2009