PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 153,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno- Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Korzystanie z Internetu oraz z innych technologii komunikacyjnych, takich jak telefonia komórkowa, odgrywa coraz bardziej znaczącą rolę w Unii Europejskiej i oferuje wszystkim obywatelom szerokie możliwości w zakresie np. uczestnictwa, interaktywności i kreatywności. Jednakże nadal występują zagrożenia dla dzieci oraz niewłaściwe sposoby korzystania z technologii, a ze względu na zmieniające się technologie i zachowania społeczne ciągle pojawiają się nowe zagrożenia oraz sposoby niewłaściwego korzystania. Należy przyjąć na poziomie UE środki w celu ochrony integralności fizycznej, psychicznej i moralnej dzieci, które mogą doznać uszczerbku w wyniku dostępu do nieodpowiednich treści. Ponadto zachęcenie obywateli do korzystania z możliwości, jakie oferuje Internet oraz inne technologie komunikacyjne, a także do czerpania pożytków z nich płynących, wymaga także środków promujących bezpieczne z nich korzystanie.
(2) Strategia "i2010 - Europejskie społeczeństwo informacyjne na rzecz wzrostu i zatrudnienia" (COM(2005) 0229), rozwijająca strategię lizbońską, dąży do osiągnięcia spójności w polityce Komisji dotyczącej społeczeństwa informacyjnego i mediów w celu wzmocnienia istotnego wkładu, jaki technologie informacyjne i komunikacyjne wnoszą w wyniki osiągane przez gospodarki państw członkowskich. Jednym z jej celów jest utworzenie jednolitej europejskiej przestrzeni informacyjnej, oferującej przystępną cenowo i bezpieczną komunikację przez łącza o wysokiej przepustowości, bogate i zróżnicowane treści oraz usługi cyfrowe.
(3) Wspólnotowe ramy prawne dotyczące wyzwań w zakresie treści cyfrowych w społeczeństwie informacyjnym obejmują przepisy o ochronie nieletnich(3), ochronie prywatności(4) oraz odpowiedzialności usługodawców będących pośrednikami(5). Decyzja ramowa Rady 2004/68/WSiSW z dnia 22 grudnia 2003 r. dotycząca zwalczania seksualnego wykorzystywania dzieci i pornografii dziecięcej(6) określa minimalne wymogi dla państw członkowskich dotyczące definicji przestępstw oraz właściwych sankcji. Bazując na zaleceniu Rady 98/560/WE z dnia 24 września 1998 r. w sprawie rozwoju konkurencyjności europejskiego przemysłu usług audiowizualnych i informacyjnych poprzez wspieranie ram krajowych mających na celu osiągnięcie porównywalnego i efektywnego poziomu ochrony nieletnich i godności ludzkiej(7), zalecenie 2006/952/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie ochrony małoletnich, godności ludzkiej oraz prawa do odpowiedzi w odniesieniu do konkurencyjności europejskiego przemysłu audiowizualnego oraz internetowych usług informacyjnych(8) określa wytyczne dotyczące rozwoju samoregulacji na poziomie krajowym, poszerza zakres o umiejętność korzystania z mediów, współpracę oraz wymianę doświadczeń i dobrych praktyk między organami regulacyjnymi, samoregulującymi i współregulującymi, a także o środki zwalczania dyskryminacji we wszystkich mediach.
(4) Nadal potrzebne będą działania w dziedzinie zarówno treści potencjalnie szkodliwych dla dzieci, w szczególności materiałów pornograficznych, jak i treści niezgodnych z prawem, w szczególności materiałów przedstawiających wykorzystywanie dzieci. To samo ma zastosowanie do dzieci padających ofiarą szkodliwych i niezgodnych z prawem zachowań, przynoszących im szkody fizyczne i psychiczne, oraz nakłanianych do imitacji takich zachowań ze szkodą dla nich oraz dla innych. Należy podjąć szczególne wysiłki, aby zbadać rozwiązania zapobiegające propozycjom, wyrażanym za pomocą technologii informacyjnych i telekomunikacyjnych przez osoby dorosłe, prowadzącym do spotkania z dzieckiem w celu dopuszczenia się wykorzystania seksualnego lub innych przestępstw na tle seksualnym. Szczególną uwagę należy przy tym zwrócić na system wzajemnego wsparcia.
(5) Należy podejmować również działania mające na celu zapobieganie wiktymizacji dzieci poprzez groźby, napastowanie i poniżanie za pośrednictwem Internetu lub interaktywnych technologii cyfrowych, w tym telefonów komórkowych.
(6) Decyzja nr 276/1999/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 stycznia 1999 r. przyjmująca wieloletni plan działań Wspólnoty w zakresie promowania bezpieczniejszego korzystania z Internetu i nowych technologii sieciowych poprzez zwalczanie sprzecznych z prawem i szkodliwych treści głównie w obszarze ochrony dzieci i nieletnich(9) (plan działania na rzecz bezpieczniejszego Internetu 1998-2004) oraz decyzja nr 854/2005/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. w sprawie ustanowienia wieloletniego programu wspólnotowego na rzecz promowania bezpieczniejszego korzystania z Internetu i nowych technologii sieciowych(10) (program "Bezpieczniejszy Internet +" 2005-2008) zapewniły finansowanie wspólnotowe, które z powodzeniem doprowadziło do zapoczątkowania szeregu inicjatyw, które zapewniły wartość dodaną w wymiarze europejskim, jak wykazują oceny programu przedstawione Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Komitetowi Regionów (COM(2001) 0690, COM(2003) 0653 i COM(2006) 0663).
(7) Oprócz ustaleń zawartych w ocenach poprzednich programów, szereg badań Eurobarometru oraz konsultacje społeczne jasno wykazały potrzebę kontynuacji działań w zakresie zgłaszania niezgodnych z prawem treści oraz podnoszenia świadomości w państwach członkowskich.
(8) Program ustanowiony niniejszą decyzją powinien mieć na celu między innymi utworzenie pakietu edukacyjnego dla rodziców, opiekunów, nauczycieli i wychowawców.
(9) Ewoluujące technologie, zmiany w sposobie korzystania z Internetu oraz innych technologii komunikacyjnych przez dorosłych i dzieci, oraz zmiany zachowań społecznych prowadzą do nowych zagrożeń dla dzieci. Baza wiedzy, którą można wykorzystać do planowania efektywnych działań, powinna zostać rozbudowana, co umożliwi lepsze zrozumienie takich zmian. Konieczne będzie połączenie w sposób wieloaspektowy i komplementarny różnych środków i działań; będą to np. podjęcie działań w celu propagowania bezpiecznego i odpowiedzialnego korzystania z Internetu, dalszy rozwój technologii pomocniczych, promowanie najlepszych praktyk w zakresie kodeksów postępowania odzwierciedlających ogólnie przyjęte kanony zachowania oraz współpraca z branżą w celu realizacji uzgodnionych celów tych kodeksów.
(10) Program ten powinien ponadto wspierać środki służące promowaniu pozytywnych treści przeznaczonych dla dzieci.
(11) Zmieniające się z uwagi na nowe technologie oraz innowacyjność w mediach środowisko środków masowego przekazu sprawia, iż należy uczyć dzieci, a także rodziców, opiekunów, nauczycieli i wychowawców bezpiecznego i efektywnego korzystania z internetowych usług informacyjnych.
(12) W celu ochrony dzieci należy podjąć starania, na przykład poprzez opracowanie skutecznych systemów weryfikacji wieku oraz dobrowolnych oznaczeń związanych z certyfikacją.
(13) Ze względu na globalny charakter problemu współpraca międzynarodowa ma podstawowe znaczenie. Niezgodne z prawem treści mogą być wytwarzane w jednym państwie i udostępniane w drugim, ale przeglądane i pobierane na całym świecie. Współpraca międzynarodowa, która stymulowana była poprzez wspólnotowe struktury tworzenia sieci kontaktów, będzie musiała zostać wzmocniona w celu lepszej ochrony dzieci przed zagrożeniami o charakterze transgranicznym, kiedy w grę wchodzą państwa trzecie. Obustronnie korzystna może być wymiana najlepszych praktyk między organizacjami europejskimi oraz organizacjami w innych częściach świata.
(14) Wszystkie państwa członkowskie ratyfikowały konwencję ONZ o prawach dziecka z dnia 20 listopada 1989 r., zgodnie z którą państwa sygnatariusze mają obowiązek przyjęcia wszelkich krajowych, dwu- i wielostronnych środków niezbędnych do zapobiegania wszelkim formom wykorzystywania dzieci oraz wszelkich środków legislacyjnych, administracyjnych i innych środków niezbędnych do stosowania praw uznanych przez tę konwencję, w odpowiednich przypadkach w ramach współpracy międzynarodowej.
(15) Środki, jakie Komisja może przyjmować na mocy uprawnień wykonawczych przyznanych jej niniejszą decyzją, to zasadniczo środki z zakresu zarządzania, mające związek z wykonaniem programu mającego istotny wpływ na budżet w rozumieniu art. 2 lit. a) decyzji Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającej warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(11). Środki takie powinny zatem być przyjmowane zgodnie z procedurą zarządzania przewidzianą w art. 4 wspomnianej decyzji.
(16) Komisja powinna zapewnić komplementarność i synergię z powiązanymi inicjatywami i programami wspólnotowymi.
(17) Niniejsza decyzja ustanawia ramy finansowe wdrożenia programu stanowiące główny punkt odniesienia dla władzy budżetowej w rozumieniu pkt 37 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(12).
(18) Ponieważ ze względu na transnarodowy charakter przedmiotowych kwestii cele niniejszej decyzji nie mogą zostać osiągnięte w stopniu wystarczającym przez państwa członkowskie, natomiast z uwagi na europejską skalę i efekty działań mogą zostać lepiej osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne dla osiągnięcia tych celów.
(19) Niniejsza decyzja nie narusza praw podstawowych i jest zgodna z zasadami uznanymi w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej, w szczególności w jej art. 3 ust. 1, art. 7, 8 i 24,
STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 16 grudnia 2008 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
B. LE MAIRE |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 224 z 30.8.2008, s. 61.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 22 października 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 9 grudnia 2008 r.
(3)Dyrektywa 2007/65/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 grudnia 2007 r. zmieniająca dyrektywę Rady 89/552/EWG z dnia 3 października 1989 r. w sprawie koordynacji niektórych przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich, dotyczących wykonywania telewizyjnej działalności transmisyjnej (Dz.U. L 332 z 18.12.2007, s. 27).
(4)Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (Dz.U. L 201 z 31.7.2002, s. 37).
(5)Dyrektywa 2000/31/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 8 czerwca 2000 r. w sprawie niektórych aspektów prawnych usług społeczeństwa informacyjnego, w szczególności handlu elektronicznego w ramach rynku wewnętrznego (dyrektywa o handlu elektronicznym) (Dz.U. L 178 z 17.7.2000, s. 1).
(6) Dz.U. L 13 z 20.1.2004, s. 44.
(7) Dz.U. L 270 z 7.10.1998, s. 48.
(8) Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 72.
(9) Dz.U. L 33 z 6.2.1999, s. 1.
(10) Dz.U. L 149 z 11.6.2005, s. 1.
(11) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
(12) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
ZAŁĄCZNIKI