PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 149 ust. 4,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzja nr 2317/2003/WE Parlamentu Europejskiego i Rady(3) ustanowiła program poprawy jakości w szkolnictwie wyższym i wspierania międzykulturowego zrozumienia poprzez współpracę z państwami trzecimi (Erasmus Mundus) (2004-2008).
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1085/2006(4) ustanowiło Instrument Pomocy Przedakcesyjnej (IPA), rozporządzenie (WE) nr 1638/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady(5) ustanowiło Europejski Instrument Sąsiedztwa i Partnerstwa, rozporządzenie (WE) nr 1905/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady(6) ustanowiło instrument finansowania współpracy na rzecz rozwoju, rozporządzenie Rady (WE) nr 1934/2006(7) ustanowiło instrument finansowania współpracy z państwami i terytoriami uprzemysłowionymi oraz innymi państwami i terytoriami o wysokim dochodzie oraz umowa o partnerstwie między członkami grupy państw Afryki, Karaibów i Pacyfiku a Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, podpisana w Kotonu w dniu 23 czerwca 2000 r.(8) ("umowa o partnerstwie AKP-WE"), oraz umowa wewnętrzna ustanawiająca finansowanie pomocy wspólnotowej na podstawie wieloletnich ram finansowych na lata 2008-2013 zgodnie z umową o partnerstwie AKP-WE oraz w sprawie przydzielania pomocy finansowej dla krajów i terytoriów zamorskich, do których stosuje się część czwartą Traktatu WE(9) ("umowa wewnętrzna AKP-WE"), regulują Europejski Fundusz Rozwoju.
(3) Nowy program Erasmus Mundus jest zgodny z celami dotyczącymi doskonałości określonymi w programie na lata 2004-2008. Pomaga on przyciągnąć najlepszych studentów z krajów trzecich dzięki jakości proponowanych studiów, jakości uzgodnień dotyczących ich przyjmowania i systemowi stypendiów konkurencyjnych na poziomie światowym.
(4) W czasie negocjacji dotyczących instrumentów pomocy zewnętrznej oraz Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(10) Parlament Europejski, Rada i Komisja osiągnęły pewną liczbę porozumień w zakresie kontroli demokratycznej i spójności działań zewnętrznych, przedstawionych w oświadczeniu nr 4 załączonym do Porozumienia międzyinstytucjonalnego.
(5) Deklaracja Bolońska, podpisana przez ministrów edukacji 29 państw europejskich w dniu 19 czerwca 1999 r., ustanowiła międzyrządowy proces mający na celu stworzenie do 2010 r. "Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego", który to proces jest aktywnie wspierany na poziomie wspólnotowym. Na posiedzeniu w Londynie w dniach 17 i 18 maja 2007 r. 45 ministrów odpowiedzialnych za szkolnictwo wyższe w krajach uczestniczących w Procesie Bolońskim przyjęło strategię zatytułowaną "Europejski Obszar Szkolnictwa Wyższego w środowisku globalnym" i w tym kontekście wskazało jako priorytety na rok 2009 lepszą informację o Europejskim Obszarze Szkolnictwa Wyższego oraz udoskonalenie mechanizmów uznawania kwalifikacji szkolnictwa wyższego z innych części świata.
(6) Na nadzwyczajnym posiedzeniu Rady Europejskiej w Lizbonie w dniach 23 i 24 marca 2000 r. wyznaczono strategiczny cel, zgodnie z którym Unia Europejska ma stać się najbardziej konkurencyjną i dynamiczną opartą na wiedzy gospodarką w świecie, oraz wystąpiono do Rady "Edukacja, Młodzież i Kultura" o podjęcie ogólnej refleksji na temat konkretnych celów systemów edukacji w przyszłości, z uwzględnieniem wspólnych problemów oraz priorytetów, przy jednoczesnym poszanowaniu różnorodności narodowej. W dniu 12 lutego 2001 r. Rada przyjęła sprawozdanie w sprawie konkretnych celów systemów szkolnictwa i szkoleń w przyszłości. Następnie, w dniu 14 czerwca 2002 r. Rada przyjęła szczegółowy program prac dotyczący osiągania tych celów, wymagających wsparcia na poziomie wspólnotowym. W wyniku spotkania Rady Europejskiej w Barcelonie w dniach 15 i 16 marca 2002 r. wyznaczono cel zgodnie z którym do 2010 r. systemy szkolnictwa i szkoleń Unii Europejskiej mają stać się światowym wzorem jakości.
(7) Komunikaty Komisji z dnia 20 kwietnia 2005 r. i 10 maja 2006 r. zatytułowane "Mobilizowanie potencjału umysłowego Europy, umożliwianie uniwersytetom wniesienia pełnego wkładu do Strategii Lizbońskiej" oraz "Realizacja programu modernizacji dla uniwersytetów. Edukacja, badania naukowe i innowacja", rezolucja Rady z dnia 23 listopada 2007 r. w sprawie unowocześniania szkół wyższych, by zwiększyć konkurencyjność Europy w światowej gospodarce opartej na wiedzy, a także rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 294/2008 z dnia 11 marca 2008 r. ustanawiające Europejski Instytut Innowacji i Technologii(11) podkreślają potrzebę istnienia europejskich instytucji szkolnictwa wyższego, które pozwoliłyby na przezwyciężanie ich fragmentaryczności oraz połączenie sił w celu poprawy jakości kształcenia i badań oraz odpowiedzi na zmieniające się potrzeby rynku pracy. Rada Europejska na posiedzeniu w Brukseli w dniach 15 i 16 czerwca 2006 r. uznała potrzebę modernizacji europejskiego szkolnictwa wyższego.
(8) W okresowym sprawozdaniu z oceny istniejącego programu Erasmus Mundus oraz w ramach otwartych konsultacji społecznych w sprawie przyszłości programu podkreślono stosowność celów i działań obecnego programu oraz wyrażono pragnienie kontynuacji, z pewnymi dostosowaniami, takimi jak rozszerzenie programu o studia doktoranckie, ściślejsze włączenie do programu instytucji szkolnictwa wyższego znajdujących się w krajach trzecich i potrzeb tych krajów oraz zapewnienie większych funduszy dla europejskich uczestników programu.
(9) Poprawa jakości europejskiego szkolnictwa wyższego, promowanie zrozumienia między narodami oraz przyczynianie się do trwałego rozwoju szkolnictwa wyższego krajów trzecich, przy jednoczesnym unikaniu drenażu mózgów i wspieraniu słabszych grup społecznych, stanowią cele każdego programu współpracy w obszarze szkolnictwa wyższego ukierunkowanego na kraje trzecie. Najbardziej skutecznymi środkami służącymi osiągnięciu tych celów w ramach programu doskonałości są wysoce zintegrowane programy studiów na poziomie następującym po studiach pierwszego stopnia, a także, w zakresie działania odnoszącego się do partnerstwa Erasmus Mundus (działanie 2), partnerstwa na rzecz współpracy z krajami trzecimi na wszystkich poziomach kształcenia wyższego, stypendia dla najbardziej utalentowanych studentów oraz projekty mające na celu zwiększenie atrakcyjności europejskiego szkolnictwa wyższego w świecie. Dokładniej mówiąc, cele dotyczące doskonałości powinny być realizowane w działaniach odnoszących się do wspólnych programów Erasmus Mundus (działanie 1) i poprzez działanie 2, a cele dotyczące rozwoju powinny być objęte wyłącznie działaniem 2. Przy ocenie programu Komisja powinna zwrócić szczególną uwagę na możliwe skutki programu w odniesieniu do drenażu mózgów.
(10) W celu zapewnienia beneficjentom programu wysokiej jakości przyjęcia i pobytu, państwa członkowskie powinny dołożyć starań o jak największe uproszczenie swoich procedur wizowych. Komisja powinna zapewnić, aby na stronie internetowej Erasmus Mundus wymienione zostały wszystkie odpowiednie strony internetowe państw członkowskich oraz informacje dotyczące osób kontaktowych w tych państwach.
(11) Istnieje potrzeba nasilenia walki z wykluczeniem we wszelkich formach, w tym z rasizmem, ksenofobią i wszelkimi formami dyskryminacji, a także wzmożenia wspólnotowych wysiłków na rzecz propagowania dialogu i zrozumienia między kulturami całego świata. Z uwagi na społeczny wymiar szkolnictwa wyższego oraz ideały demokracji i poszanowania praw człowieka, w tym kwestie równouprawnienia mężczyzn i kobiet, do przestrzegania których zachęca mobilność w tej dziedzinie, umożliwia ona jednostkom doświadczenie nowych środowisk kulturowych i społecznych oraz ułatwia zrozumienie innych kultur. Dążenie do tych celów nie narusza praw i przestrzega zasad zawartych w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej(12), w szczególności w jej art. 21 ust. 1.
(12) Propagowanie nauczania i uczenia się języków oraz różnorodności językowej powinno stanowić jeden z priorytetów wspólnotowych działań w dziedzinie szkolnictwa wyższego. Nauczanie oraz uczenie się języków jest szczególnie istotne z punktu widzenia krajów trzecich, a także z punktu widzenia europejskich studentów udających się do tych krajów.
(13) W latach 2004-2008 dostosowane do poszczególnych krajów stypendia finansowane z instrumentów współ-pracy zewnętrznej Komisji uzupełniały stypendia Erasmus Mundus w celu zwiększenia liczby studiujących w Europie studentów z niektórych krajów trzecich, takich jak Chiny, Indie, kraje Zachodnich Bałkanów lub kraje AKP. Podobne możliwości można by stworzyć w latach 2009-2013 zgodnie z priorytetami politycznymi oraz zasadami i procedurami odnośnych instrumentów współ-pracy zewnętrznej, przestrzegając celów doskonałości akademickiej określonych w programie ustanowionym niniejszą decyzją i uwzględniając w jak największym stopniu zrównoważony geograficznie udział beneficjentów.
(14) We wszystkich swoich działaniach Wspólnota musi dążyć do eliminacji nierówności oraz do propagowania równouprawnienia mężczyzn i kobiet, zgodnie z art. 3 ust. 2 Traktatu.
(15) W toku realizacji wszystkich części programu należy rozszerzyć dostęp osobom z grup nieuprzywilejowanych oraz podejmować aktywne działania służące zaspokajaniu szczególnych potrzeb osób niepełnosprawnych, co może obejmować wyższe stypendia uwzględniające dodatkowe koszty udziału niepełnosprawnych uczestników.
(16) Zgodnie z art. 149 Traktatu niniejsza decyzja nie wpływa na krajowe ramy i procedury prawne odnoszące się w szczególności do ustanawiania i uznawania instytucji szkolnictwa wyższego.
(17) Aby bardziej rozpropagować program w obrębie Unii Europejskiej i poza jej granicami, w większym stopniu zrealizować jego cele i rozpowszechnić wyniki programu, potrzebna jest zintegrowana polityka bieżącego oraz pełnego informowania ogółu obywateli o wszystkich działaniach i możliwościach oferowanych w ramach programu, a także wyjaśnienia niezbędnych procedur. Szczególne znaczenie ma polityka informacyjna, którą należy prowadzić przede wszystkim za pośrednictwem instytucji szkolnictwa wyższego uczestniczących w programie, zwłaszcza w krajach o niskim poziomie udziału w programie.
(18) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(13) oraz rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r.(14) ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady 1605/2002, które chronią interesy finansowe Wspólnoty, powinny być stosowane z uwzględnieniem zasad uproszczenia i spójności w wyborze instrumentów budżetowych oraz zawartych w programie celów doskonałości akademickiej i wymaganej proporcjonalności między kwotą środków a obciążeniem administracyjnym potrzebnym do ich wykorzystania.
(19) Niniejsza decyzja ustanawia, na cały czas trwania programu, kopertę finansową, która stanowi główny punkt odniesienia dla władzy budżetowej podczas corocznej procedury budżetowej, w rozumieniu pkt. 37 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i należytego zarządzania finansami(15).
(20) Mając na względzie zawarte w programie cele dotyczące doskonałości akademickiej, środki niezbędne do realizacji działania 1 i działania odnoszącego się do promowania europejskiego szkolnictwa wyższego (działanie 3) powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(16). Środki niezbędne do realizacji działania 2 powinny zostać przyjęte zgodnie z rozporządzeniami (WE) nr 1085/2006, (WE) nr 1638/2006, (WE) nr 1905/2006, (WE) nr 1934/2006, umową o partnerstwie AKP-WE jak również z umową wewnętrzną AKP-WE.
(21) Ponieważ cele niniejszej decyzji nie mogą być osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie, z uwagi na potrzebę wielostronnego partnerstwa, wielostronnej mobilności i wymiany informacji między Wspólnotą a krajami trzecimi, natomiast z uwagi na charakter niezbędnych działań i środków, możliwe jest lepsze ich osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w artykule 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule niniejsza decyzja nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Strasburgu, 16 grudnia 2008 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
B. LE MAIRE |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 204 z 9.8.2008, s. 85.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 21 października 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym), oraz decyzja Rady z dnia 16 grudnia 2008 r.
(3) Dz.U. L 345 z 31.12.2003, s. 1
(4) Dz.U. L 210 z 31.7.2006, s. 82.
(5) Dz.U. L 310 z 9.11.2006, s. 1.
(6) Dz.U. L 378 z 27.12.2006, s. 41.
(7) Dz.U. L 405 z 30.12.2006, s. 41.
(8) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, s. 3.
(9) Dz.U. L 247 z 9.9.2006, s. 32.
(10) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
(11) Dz.U. L 97 z 9.4.2008, s. 1.
(12) Dz.U. C 303 z 14.12.2007, s. 1.
(13) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, s. 1.
(14) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, s. 1.
(15) Dz.U. C 139 z 14.6.2006, s. 1.
(16) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, s. 23.
(17) Dz.U.L 327 z 24.11.2006, s. 45.