(Wersja skodyfikowana)(Dz.U.UE L z dnia 19 grudnia 2008 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) 1 , a w szczególności jego art. 192 ust. 2 oraz art. 195 ust. 2 w związku z jego art. 4.
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3076/78 z dnia 21 grudnia 1978 r. w sprawie przywozu chmielu z państw trzecich 2 oraz rozporządzenie Komisji (EWG) nr 3077/78 z dnia 21 grudnia 1978 r. w sprawie równoważności z certyfikatami wspólnotowymi świadectw załączanych do chmielu przywożonego z państw trzecich 3 zostało kilkakrotnie znacząco zmienione 4 . W związku z tym w interesie przejrzystości i racjonalności należy przeprowadzić kodyfikację wspomnianych rozporządzeń poprzez zebranie ich w jednolitym tekście.
(2) Artykuł 158 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 stanowi, że chmiel i produkty chmielowe pochodzące z państw trzecich mogą być przywożone tylko wtedy, gdy ich normy jakości są przynajmniej równoważne tym, przyjętym dla takich produktów zbieranych we Wspólnocie lub ich pochodnych. Jednakże, w ust. 2 tego artykułu stanowi, że produkty te są uznawane za spełniające te wymagania wyłącznie wtedy, gdy załączone jest do nich świadectwo wydane przez władze państwa pochodzenia i uznane za równoważne certyfikatowi wymaganemu przy dopuszczaniu do obrotu chmielu i produktów chmielowych pochodzenia wspólnotowego.
(3) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1850/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. ustanawiające szczegółowe zasady certyfikacji chmielu i produktów chmielowych 5 określa bardzo ścisłe wymogi dopuszczania do obrotu produktów chmielowych, w szczególności mieszanek. Obecnie nie istnieje metoda skutecznej kontroli na granicach, czy wymagania te są przestrzegane. Jedynie zobowiązanie państw wywożących do przestrzegania wymogów wspólnotowych dla wprowadzania tych produktów do obrotu może zastąpić taką kontrolę. Konieczne jest zatem, aby załączać do wymienionych produktów świadectwa określone w art. 158 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007.
(4) W celu zapewnienia przestrzegania reguł wspólnotowych w sprawie certyfikacji chmielu, państwa członkowskie powinny sprawdzić, czy przywieziony chmiel spełnia minimalne wymogi wprowadzenia do obrotu ustalone w rozporządzeniu (WE) nr 1850/2006.
(5) Niektóre państwa trzecie zobowiązały się przestrzegać wymagań ustanowionych dla wprowadzania do obrotu chmielu i produktów chmielowych oraz nadały niektórym instytucjom uprawnienia do wydawania świadectw równoważności. Należy zatem uznać te świadectwa za równoważne z certyfikatami wspólnotowymi i dopuścić do swobodnego obrotu produkty nimi objęte.
(6) Właściwe organizacje w tych państwach trzecich są odpowiedzialne za uaktualnianie informacji zawartych w załączniku I oraz, w duchu bliskiej współpracy, przekazywanie ich Komisji.
(7) W celu ułatwienia kontroli przeprowadzanej przez właściwe władze państw członkowskich niezbędne jest określenie formy i, w miarę potrzeby, treści tych świadectw oraz zasad ich używania.
(8) W celu uwzględnienia praktyki handlowej, właściwe władze muszą mieć prawo, w przypadku podziału przesyłanej partii towaru, do sporządzania pod swym nadzorem wypisu ze świadectwa w odniesieniu do każdej nowej przesyłki towaru wynikającej z podziału.
(9) Analogicznie do wspólnotowego systemu certyfikacji niektóre produkty powinny być, z powodu ich użycia, wyłączone spod obowiązku przedstawiania świadectw przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych, 12.2006, str. 72.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 18 grudnia 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
José Manuel BARROSO |
|
Przewodniczący |
1 Dz.U. L 299 z 16.11.2007, str. 1.
2 Dz.U. L 367 z 28.12.1978, str. 17.
3 Dz.U. L 367 z 28.12.1978, str. 28.
4 Zob. załącznik V.
5 Dz.U. L 355 z 15.
6 Art. 9 ust. 5 dodany przez art. 5 rozporządzenia nr (UE) 2015/2000 z dnia 9 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.292.4) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 listopada 2015 r.
7 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/2009 z dnia 31 sierpnia 2009 r. ustanawiające szczegółowe zasady, zgodnie z którymi państwa członkowskie przekazują Komisji informacje i dokumenty dotyczące wdrożenia wspólnej organizacji rynków, systemu płatności bezpośrednich, promocji produktów rolnych oraz systemów stosowanych w odniesieniu do regionów najbardziej oddalonych i mniejszych wysp Morza Egejskiego (Dz.U. L 228 z 1.9.2009, s. 3).
8 Załącznik I:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 267/2009 z dnia 1 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.90.3) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 5 kwietnia 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 117/2012 z dnia 10 lutego 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.38.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 18 lutego 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 631/2012 z dnia 12 lipca 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.182.27) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 lipca 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 519/2013 z dnia 21 lutego 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.74) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2103/2020 z dnia 15 grudnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.425.87) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 2022/700 z dnia 4 maja 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.131.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 6 maja 2022 r.
