PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 152 ust. 4 lit. b),
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 2 dyrektywy 96/22/WE(3) zabrania, między innymi, wprowadzania do obrotu stylbenów, pochodnych stylbenów, ich soli i estrów oraz substancji tyreostatycznych w celu podawania zwierzętom wszystkich gatunków.
(2) Przyczyną tego absolutnego zakazu był fakt, iż potencjalne nadużycie lub niewłaściwe użycie byłoby trudniejsze, gdyby w obrocie nie było żadnego takiego produktu zatwierdzonego dla jakiegokolwiek gatunku zwierząt.
(3) Jednakże doświadczenie uzyskane zwłaszcza w związku z krajowymi planami monitorowania pozostałości przedłożonymi zgodnie z dyrektywą Rady 96/23/WE z dnia 29 kwietnia 1996 r. w sprawie środków monitorowania niektórych substancji i ich pozostałości u żywych zwierząt i w produktach pochodzenia zwierzęcego(4) pokazało, że niewłaściwe użycie postaci produktów przeznaczonych dla zwierząt domowych nie odgrywa roli jako źródło nadużycia lub niewłaściwego użycia. Wynika to częściowo z faktu, że stosowanie postaci produktu przeznaczonych dla zwierząt domowych dla poprawy wzrostu u zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, jest ekonomicznie niekorzystne.
(4) Co więcej, zakaz obejmujący substancje tyreostatyczne ma szkodliwe skutki dla dobrostanu zwierząt domowych (psów i kotów) z powodu braku alternatywnego postępowania leczniczego przy nadczynności tarczycy u tych zwierząt.
(5) Protokół w sprawie ochrony i dobrostanu zwierząt załączony do Traktatu przewiduje, że Wspólnota i państwa członkowskie mają w pełni uwzględniać wymagania dotyczące dobrostanu zwierząt przy wprowadzaniu w życie polityk Wspólnoty, w szczególności w odniesieniu do rynku wewnętrznego.
(6) Należy zatem ograniczyć zakres dyrektywy 96/22/WE tylko do zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, i wycofać zakaz w odniesieniu do zwierząt domowych, a także dostosować definicję działania leczniczego.
(7) Opinia Komitetu Naukowego ds. Środków Weterynaryjnych Dotyczących Zdrowia Publicznego (SCVPH) z dnia 30 kwietnia 1999 r. dotycząca potencjalnych zagrożeń dla zdrowia ludzi ze strony pozostałości hormonów w mięsie wołowym i w produktach mięsnych (poddana przeglądowi w dniu 3 maja 2000 r. i potwierdzona w dniu 10 kwietnia 2002 r.) stwierdza, że liczne najnowsze dowody wskazujące na to, że estradiol 17β musi być uznany za całkowicie rakotwórczy, ponieważ wywołuje skutki zarówno inicjujące, jak i sprzyjające nowotworzeniu, oraz że obecnie dostępne dane nie umożliwiają ilościowego oszacowania zagrożenia dla zdrowia ludzkiego. W związku z powyższym dyrektywa 96/22/WE została zmieniona dyrektywą 2003/74/WE, tak aby, między innymi, zabronić na stałe stosowania estradiolu 17ß jako stymulatora wzrostu i znacznie ograniczyć wszystkie inne warunki, w których można podawać go wszystkim zwierzętom hodowlanym w celach terapeutycznych lub zootechnicznych, w oczekiwaniu na dalsze badania sytuacji faktycznej i stanu nauki oraz praktyk weterynaryjnych w państwach członkowskich.
(8) Artykuł 11a dyrektywy 96/22/WE wymagał, aby Komisja przedstawiła do dnia 14 października 2005 r. sprawozdanie dotyczące dostępności weterynaryjnych produktów leczniczych alternatywnych wobec tych zawierających estradiol 17β dla zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, w celach terapeutycznych. Komisja odwoływała się do ekspertyz biegłych i sporządziła w tym zakresie odpowiednie sprawozdanie naukowe, które zostało przekazane do Parlamentu Europejskiego i Rady w dniu 11 października 2005 r. Sprawozdanie to stwierdza, że estradiol 17β nie jest niezbędny w hodowli zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, ponieważ zastosowanie dostępnych środków alternatywnych (w szczególności prostaglandyn) przez praktykujących lekarzy weterynarii jest już dość rozpowszechnione w państwach członkowskich i że całkowity zakaz stosowania estradiolu 17β u zwierząt, od których lub z których pozyskuje się żywność, nie miałby wpływu lub miałby jedynie znikomy wpływ na rolnictwo i dobrostan zwierząt.
(9) Obiektywne kampanie informacyjne i uświadamiające mogą przyczynić się do lepszego przestrzegania odpowiednich przepisów oraz eliminacji niewłaściwego stosowania niedozwolonych substancji.
(10) Ustanowiono czasowe odstępstwo dla stosowania estradiolu 17β w celu indukcji rui u bydła, koni, owiec lub kóz do dnia 14 października 2006 r. Ponieważ istnieją skuteczne alternatywne produkty, które już są stosowane, a także aby zapewnić wysoki poziom ochrony zdrowia, wybrany we Wspólnocie, odstępstwo to nie powinno być odnowione.
(11) W związku z powyższym należy odpowiednio zmienić dyrektywę 96/22/WE,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 19 listopada 2008 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
H.-G. PÖTTERING |
J.-P. JOUYET |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 10 z 15.1.2008, s. 57.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 5 czerwca 2008 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 20 października 2008 r.
(3) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 3.
(4) Dz.U. L 125 z 23.5.1996, s. 10.