(2008/713/WE)(Dz.U.UE L z dnia 5 września 2008 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 6,
uwzględniając zalecenie Komisji,
uwzględniając uwagi zgłoszone przez Zjednoczone Królestwo,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Artykuł 104 Traktatu przewiduje procedurę nadmiernego deficytu, która ma na celu zapewnienie, aby państwa członkowskie unikały nadmiernego deficytu budżetowego lub korygowały go w razie jego wystąpienia.
(2) Zgodnie z pkt 5 Protokołu w sprawie niektórych przepisów odnoszących się do Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, określony w art. 104 ust. 1 Traktatu obowiązek unikania nadmiernego deficytu sektora instytucji rządowych i samorządowych nie stosuje się do Zjednoczonego Królestwa, chyba że państwo to przystąpi do trzeciego etapu unii gospodarczej i walutowej. Znajdując się na drugim etapie unii gospodarczej i walutowej, Zjednoczone Królestwo dokłada starań w celu uniknięcia nadmiernego deficytu budżetowego zgodnie z art. 116 ust. 4 Traktatu.
(3) Pakt na rzecz stabilności i wzrostu opiera się na dążeniu do zapewnienia solidnych finansów państwa jako środka służącego umocnieniu warunków stabilności cen oraz silnego, trwałego wzrostu, sprzyjającego tworzeniu nowych miejsc pracy.
(4) Procedura nadmiernego deficytu określona w art. 104 Traktatu oraz wyjaśniona w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(1), które jest częścią Paktu na rzecz stabilności i wzrostu, przewiduje podjęcie decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu. Załączony do Traktatu Protokół w sprawie procedury nadmiernego deficytu zawiera dalsze przepisy dotyczące wdrażania procedury nadmiernego deficytu. Szczegółowe zasady i definicje w zakresie stosowania przepisów wspomnianego protokołu określono w rozporządzeniu Rady (WE) nr 3605/93(2).
(5) Artykuł 104 ust. 5 Traktatu nakłada na Komisję obowiązek skierowania opinii do Rady w przypadku uznania przez Komisję, że w państwie członkowskim istnieje nadmierny deficyt lub że taki deficyt może wystąpić. Biorąc pod uwagę swoje sprawozdanie przedstawione zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu oraz uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Finansowego wydaną zgodnie z art. 104 ust. 4, Komisja doszła do wniosku, że w Zjednoczonym Królestwie istnieje nadmierny deficyt. W związku z tym w dniu 2 lipca 2008 r. Komisja skierowała do Rady stosowną opinię w sprawie Zjednoczonego Królestwa.
(6) Artykuł 104 ust. 6 Traktatu stanowi, że Rada po dokonaniu całościowej oceny, a przed podjęciem decyzji w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, ma rozważyć wszelkie uwagi zgłaszane przez dane państwo członkowskie. W przypadku Zjednoczonego Królestwa całościowa ocena prowadzi do następujących wniosków.
(7) Pod koniec lat dziewięćdziesiątych Zjednoczone Królestwo podjęło intensywne działania na rzecz konsolidacji budżetowej. W następnych latach rząd poluzował kurs polityki budżetowej, głównie w związku z wyraźnym celem politycznym zwiększenia wydatków na usługipubliczne. W wyniku tych działań saldo sektora general government przeszło z nadwyżki osiąganej pod koniec lat dziewięćdziesiątych do deficytu w wysokości 3,2 % PKB w roku 2003/2004 i 3,5 % PKB w roku 2004/2005. Wobec utrzymywania się dodatniej luki produktowej przez cały ten okres, zgodnie z metodologią Komisji, oznaczało to pogorszenie się salda strukturalnego o 4ľ punktu procentowego PKB(3) w okresie od roku 1999/2000 do roku 2004/2005. W dniu 21 września 2005 r. Komisja wszczęła procedurę nadmiernego deficytu wobec Zjednoczonego Królestwa wraz z przyjęciem sprawozdania zgodnie z art. 104 ust. 3 Traktatu, a w dniu 24 stycznia 2006 r. Rada podjęła decyzję stwierdzającą występowanie nadmiernego deficytu w Zjednoczonym Królestwie. W latach 2005/2006 i 2006/2007 sytuacja budżetowa uległa poprawie, a deficyt zasadniczy w tym ostatnim roku spadł do poziomu 2,6 % PKB. W dniu 12 września 2007 r., biorąc pod uwagę wynik deficytu za rok 2006/2007 oraz prognozę służb Komisji z wiosny 2007 r., Komisja przyjęła zalecenie w sprawie decyzji Rady uchylającej procedurę nadmiernego deficytu wobec Zjednoczonego Królestwa. W dniu 9 października 2007 r. Rada ECOFIN podjęła decyzję o uchyleniu procedury nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 12 Traktatu.
(8) Zgodnie z danymi przesłanymi przez władze Zjednoczonego Królestwa w ramach procedury nadmiernego deficytu w marcu 2008 r., deficyt sektora general government w roku 2008/2009 wyniesie 3,2 % PKB, przekraczając tym samym wartość referencyjną równą 3 % PKB; wskaźnik ten jest identyczny z podanym w budżecie Zjednoczonego Królestwa opublikowanym w marcu 2008 r., który przedstawiał również plany budżetowe, zgodnie z którymi deficyt sektora general government wyniesie w 2009/2010 r. 2,8 % PKB. Wysokość deficytu w tym ostatnim roku jest niższa niż przewidywana w wiosennej prognozie służb Komisji (3,3 % PKB), przede wszystkim ze względu na różnice przewidywań dotyczących wzrostu PKB w roku 2009/2010. Po opublikowaniu budżetu z marca 2008 r. ogłoszone zostało oświadczenie polityczne z dnia 13 maja w sprawie zmniejszenia wpływów z podatku dochodowego od osób fizycznych w roku 2008/2009, będzie kosztowało 2,7 miliardów GPB w roku 2008/2009. Dodanie tego do prognozy służb Komisji z wiosny 2008 r. oznaczałoby deficyt wynoszący 3,5 % GDP. Podana w marcu 2008 r. planowana wysokość deficytu na rok 2008/2009 kształtuje się wprawdzie powyżej określonej w Traktacie wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB, lecz jest do niej zbliżona. Przekroczenie wartości referencyjnej równej 3 % PKB nie ma charakteru wyjątkowego w rozumieniu art. 104 ust. 2 Traktatu. W szczególności nie wynika ono z nadzwyczajnego zdarzenia pozostającego poza kontrolą władz Zjednoczonego Królestwa ani też ze znacznego pogorszenia koniunktury gospodarczej. W przedstawionej wiosną 2008 r. prognozie służb Komisji przewiduje się, że w latach 2008 i 2009 wzrost gospodarczy w Zjednoczonym Królestwie będzie niższy od potencjalnego. Oczekuje się jednak, że stopa wzrostu PKB osiągnie 1,7 % w 2008 r. i 1,6 % w roku 2009. Przekroczenia wartości referencyjnej wynoszącej 3 % PKB nie można również uznać za tymczasowe, skoro z prognoz służb Komisji wynika, że przy kontynuowaniu dotychczasowej polityki wskaźnik deficytu w roku 2009/2010 będzie nadal przekraczał 3 % (3,3 %). Oznacza to, że zapisany w Traktacie wymóg dotyczący kryterium deficytu nie jest spełniony.
(9) Wskaźnik zadłużenia sektora general government utrzymuje się znacznie poniżej wartości referencyjnej wynoszącej 60 % (w marcowych danych w ramach procedury nadmiernego deficytu podano, że w roku budżetowym 2007/2008 wskaźnik ten wyniósł 43,0 % PKB(4), chociaż do roku 2009/2010 prognozowana jest jego tendencja wzrostowa. W prognozie służb Komisji szacuje się, że w roku 2009/2010 wskaźnik zadłużenia wyniesie około 47" % PKB.
(10) Zgodnie z art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1467/97 "inne istotne czynniki" uwzględnić można w decyzji Rady o istnieniu nadmiernego deficytu zgodnie z art. 104 ust. 6, tylko jeśli w całości spełniony jest podwójny warunek przewidujący, że deficyt zbliżony jest do wartości referencyjnej i że przekroczenie tej wartości ma charakter tymczasowy,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2008 r.
|
W imieniu Rady |
|
B. HORTEFEUX |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, s. 6.
(2) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, s. 7.
(3) Zgodnie z szacunkami służb Komisji dokonanymi na podstawie wspólnej metodyki pomiaru luk produktowych.
(4) PKB skorygowane z uwzględnieniem usług pośrednictwa finansowego mierzonych pośrednio (FISIM).
