a także mając na uwadze, co następuje:(1) Może zaistnieć sytuacja, że cukier biały wyprodukowany przez dane przedsiębiorstwo w danym roku gospodarczym jest poddawany dalszemu przetwarzaniu na cukier biały spełniający określone wymogi. Na mocy art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 952/2006(3) produkcja cukru jest wyrażona jako łączna ilość białego cukru wyprodukowanego przez dane przedsiębiorstwo w danym roku gospodarczym. Aby zapobiec podwójnemu liczeniu, niezbędne jest wyłączenie z tej produkcji cukru białego uzyskanego w wyniku dalszego przetworzenia.
(2) Artykuł 3 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 952/2006 przewiduje dwie metody oznaczania zawartości cukru w syropach w zależności od tego, czy są to syropy uznane za półprodukty, czy nieuznane za półprodukty. Uznając, że jedna z tych metod jest przestarzała należy w celu uproszczenia odwoływać się do drugiej metody opartej na zawartości cukru ekstraktywnego. Jednak w szczególnym przypadku syropów z cukru inwertowanego niezbędne jest odwołanie się do metody wysokosprawnej chromatografii cieczowej, która z technicznego punktu widzenia jest jedyną możliwą metodą. Na koniec, mając na uwadze uwzględnienie postępu technicznego, właściwe jest, aby do celów oznaczania zawartości suchej masy wymienić jedynie metodę refraktometryczną. Zmiany powinny obowiązywać od dnia 1 października 2008 r., tak aby zapewnić respektowanie uzasadnionych oczekiwań producentów cukru.
(3) Artykuł 6 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 952/2006 określa produkcję przedsiębiorstw do celów wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru, w szczególnym przypadku, gdy jedno przedsiębiorstwo zleca na zewnątrz produkcję innemu. Uważa się tę zleconą produkcję za produkcję zleceniodawcy pod pewnymi warunkami, włączając w to przypadek, gdy łączna produkcja cukru przetwórcy i zleceniodawcy jest większa od sumy ich kwot. Taki warunek został dostosowany przy uwzględnieniu wycofania prewencyjnego, ustalonego w odniesieniu do roku gospodarczego 2006/2007, tak aby odnosił się on do sumy progów wycofań prewencyjnych przetwórcy i zleceniodawcy, a nie do sumy kwot. Rozporządzenie Komisji (WE) nr 290/2007 z dnia 16 marca 2007 r., ustanawiające w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008 współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006(4), wprowadziło próg wycofania prewencyjnego w odniesieniu do roku gospodarczego 2007/2008. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2007 zmieniające rozporządzenie (WE) nr 318/2006(5) zawiera przepis umożliwiający Komisji podjęcie w każdym roku decyzji w sprawie ewentualnego progu wycofania prewencyjnego. Zachodzi zatem konieczność zmiany warunku zlecania na zewnątrz, o którym mowa w art. 6 ust. 3 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 952/2006, tak aby odnosił się on do sumy progów wycofań prewencyjnych przetwórcy i zleceniodawcy, a nie do sumy kwot.
(4) Niezbędne jest umożliwienie wzajemnej pomocy pomiędzy państwami członkowskimi w celu zapewnienia skutecznych kontroli.
(5) Preferencyjny przywóz cukru do Wspólnoty z krajów Afryki, Karaibów i Pacyfiku oraz z krajów najsłabiej rozwiniętych będzie się stopniowo zwiększać począwszy od dnia 1 października 2009 r. Oczekuje się, że do roku 2012 przywóz ten pokryje ponad 25 % zapotrzebowania na cukier we Wspólnocie. W systemie informacji o cenach należy zatem uwzględnić ceny i ilości cukru surowego i cukru białego przywożonego z tych krajów, znajdujące się w chwili obecnej w bazie danych Urzędu Statystycznego Wspólnot Europejskich.
(6) Przekazywanie cen cukru do systemu rejestrowania cen ma miejsce w ramach systemu przejściowego, obejmującego kwartalne przekazy ze strony zatwierdzonych podmiotów do Komisji. Opracowano ostateczny i skomputeryzowany system przekazywania. System ten umożliwi comiesięczne przekazanie przez zatwierdzone podmioty cen do państwa członkowskiego, po czym nastąpi przekazanie przez państwa członkowskie średnich cen krajowych do Komisji. Przepisy odnoszące się do ostatecznego systemu powinny zastąpić przepisy odnoszące się do systemu przejściowego.
(7) Od dnia 1 października 2008 r. rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 zastąpi rozporządzenie (WE) nr 318/2006. Artykuł 50 rozporządzenia (WE) nr 1234/2007 przewiduje, że Komisja ustanawia wspomniane zasady w przepisach wykonawczych, zamiast przenosić załącznik II zamieszczony w rozporządzeniu (WE) nr 318/2006 dotyczącym warunków zakupu buraków do rozporządzenia o jednolitej wspólnej organizacji rynku. Zasady uwzględnione obecnie w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 318/2006 powinno się w związku z tym dodać do rozporządzenia (WE) nr 952/2006.
(8) Wspólnotowe zapasy na koniec każdego roku gospodarczego są istotne dla dokonania oceny sytuacji na rynku cukru w kontekście ewentualnych decyzji w zakresie zarządzania rynkiem, w szczególności wycofania. W niektórych fabrykach przetwarzanie cukru na nowy rok gospodarczy rozpoczyna się latem, a nowa produkcja zwiększa zapasy producentów cukru na koniec miesiąca. Aby poznać dokładne zapasy wspólnotowe na koniec roku gospodarczego, niezbędne jest, aby zatwierdzeni producenci cukru oraz państwa członkowskie podały do wiadomości, w odniesieniu do lipca, sierpnia i września, tę część swoich zapasów na koniec miesiąca, która pochodzi z produkcji na kolejny rok gospodarczy.
(9) Artykuł 18 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przewiduje, że dopłata na prywatne przechowywanie cukru białego mogą otrzymać producenci cukru, którym przydzielono kwoty, na podstawie tendencji cen rynkowych odzwierciedlonych w zarejestrowanych cenach rynkowych. W celu umożliwienia wprowadzenia systemu dopłat w szybkim trybie i w wymaganym czasie, do rozporządzenia (WE) nr 952/2006 należy dodać szczegółowe zasady stosowania systemu prywatnego przechowywania.
(10) Dopłatę do prywatnego przechowywania cukru białego należy określać w ramach procedury przetargowej, aby jak najefektywniej wykorzystać dostępne zasoby oraz zwiększyć przejrzystość i konkurencję między producentami.
(11) Obowiązkowy okres przechowywania jest ograniczony do dnia 31 października 2008 r., dlatego też nie należy składać ofert po dniu 31 lipca 2008 r., tak by uniknąć dopłaty w odniesieniu do okresu przechowywania krótszego niż 3 miesiące, uważanego za niewystarczający do wywarcia wpływu na ceny rynkowe.
(12) Procedura przetargowa powinna zostać otwarta w sytuacji, gdy średnie ceny wspólnotowe cukru białego są niższe od ceny referencyjnej i prawdopodobnie utrzymają się na tym poziomie. Właściwe jest ustalenie progu ceny rynkowej, poniżej którego uznaje się, że dopłata do prywatnego przechowywania staje się niezbędna. Należy określić próg średniej ceny wspólnotowej w wysokości 85 % ceny referencyjnej.
(13) Proces restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie doprowadził do powstania zróżnicowania regionalnego, tworząc regiony z nadwyżką (wynikającą z produkcji lokalnej lub przywozu) i regiony deficytowe. Oczekuje się, że regiony z nadwyżką ulegną presji wyrażonej spadkiem cen na poziomie producentów, spowodowanej nadmierną podażą lokalną przewyższającą lokalny popyt. Natomiast w regionach deficytowych powinny utrzymać się stabilniejsze ceny na poziomie producentów, ze względu na niedobór lokalnej podaży w stosunku do lokalnego popytu. Średnia cena wspólnotowa nie odzwierciedli w pełni spadku cen w niektórych państwach członkowskich. Konieczne jest w związku z tym umożliwienie otwarcia procedury przetargowej ograniczonej do tych państw członkowskich, w których średnie ceny krajowe spadają poniżej 80 % ceny referencyjnej.
(14) Niezbędne jest określenie wymogów dotyczących cukru białego kwalifikującego się do dopłaty do prywatnego przechowywania.
(15) Oferty powinny zawierać wszelkie informacje niezbędne do dokonania ich oceny, a ponadto należy zapewnić łączność pomiędzy państwami członkowskimi a Komisją.
(16) Na podstawie otrzymanych ofert można ustalić maksymalną kwotę dopłaty. Może jednak dojść do sytuacji, gdy żadna z otrzymanych ofert nie może być zaakceptowana.
(17) Powinno się wyszczególnić informacje niezbędne do zawarcia umowy na przechowywanie, jak również daty rozpoczęcia i zakończenia okresu przechowywania objętego umową oraz wynikające z umowy zobowiązania producenta cukru.
(18) Zabezpieczenie powinno gwarantować, że ilości oferowane i ewentualnie przyjęte są przechowywane zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozporządzeniu. W związku z tym powinno się przyjąć przepisy dotyczące zwalniania i przepadku zabezpieczenia wniesionego zgodnie z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych(6).
(19) W świetle rozwoju sytuacji rynkowej w odniesieniu do bieżącego roku gospodarczego oraz prognoz na kolejny rok gospodarczy, Komisja może zapewnić umawiającym się stronom możliwość zbycia cukru objętego umowami przed zakończeniem przewidzianego umową okresu przechowywania.
(20) Aby zapewnić właściwe zarządzanie systemem, niezbędne jest określenie: warunków, w jakich może być przyznana zaliczka, dostosowania dopłaty w przypadkach, gdy ilość przewidziana umową nie jest całkowicie przestrzegana, kontroli zgodności z uprawnieniem do dopłaty, ewentualnych sankcji oraz informacji, jakie mają być przekazane do wiadomości Komisji przez państwa członkowskie.
(21) Rozdział maksymalnej ilości 600.000 ton w ramach skupu interwencyjnego, ustalonej w art. 18 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, należy dostosować do roku gospodarczego 2007/2008 w celu uwzględnienia zmian kwot w poszczególnych państwach członkowskich oraz przystąpienia Bułgarii i Rumunii.
(22) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru oraz Komitetu Zarządzającego ds. Wspólnej Organizacji Rynków Rolnych,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 24 lipca 2008 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1260/2007, (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 1).
(2) Dz.U. L 299 z 16.11.2007, s. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 510/2008, (Dz.U. L 149 z 7.6.2008, s. 61).
(3) Dz.U. L 178 z 1.7.2006, s. 39. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 551/2007, (Dz.U. L 131 z 23.5.2007, s. 7).
(4) Dz.U. L 78 z 17.3.2007, s. 20. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1263/2007, (Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 15).
(5) Dz.U. L 283 z 27.10.2007, s. 1.
(6) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, s. 5. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1913/2006 (Dz.U. L 365 z 21.12.2006, s. 52).