(Dz.U.UE L z dnia 8 marca 2007 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 104 ust. 12,
uwzględniając zalecenie Komisji,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na podstawie decyzji Rady 2003/487/WE(1), przyjętej w następstwie zalecenia Komisji zgodnie z art. 104 ust. 6 Traktatu, stwierdzono istnienie nadmiernego deficytu we Francji. Rada odnotowała, że deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych kształtował się na poziomie 3,1 % PKB w 2002 r., tj. na poziomie wyższym od wartości odniesienia ustalonej w Traktacie na 3 % PKB; zarówno władze francuskie, jak i służby Komisji przewidywały, że w 2003 r. poziom deficytu przekroczy wartość 3 %. Jednocześnie zadłużenie brutto sektora instytucji rządowych i samorządowych wynosiło 58,2 % PKB oraz istniało prawdopodobieństwo, że w 2003 r. przekroczy wartość odniesienia określoną w Traktacie na 60 %.
(2) W dniu 3 czerwca 2003 r., zgodnie z art. 104 ust. 7 Traktatu oraz art. 3 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1467/97 z dnia 7 lipca 1997 r. w sprawie przyspieszenia i wyjaśnienia procedury nadmiernego deficytu(2) (PND), na podstawie zalecenia Komisji Rada skierowała do Francji zalecenie w sprawie położenia kresu sytuacji nadmiernego deficytu do końca 2004 r. Zalecenie to zostało podane do publicznej wiadomości.
(3) W październiku 2003 r. Komisja uznała, że środki podjęte przez Francję były niewystarczające do spełnienia zalecenia z dnia 3 czerwca 2003 r. i zaleciła intensyfikację procedury nadmiernego deficytu. Zamiast tego, w dniu 25 listopada 2003 r. Rada przyjęła konkluzje w sprawie zaleceń dla Francji dotyczących skorygowania deficytu do 2005 r., które zostały unieważnione przez Trybunał Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich w dniu 13 lipca 2004 r.(3). W dniu 14 grudnia 2004 r. Komisja przyjęła komunikat dla Rady stwierdzający, że za właściwy termin skorygowania deficytu należy uznać rok 2005. Na podstawie cyklicznego dostosowania w wysokości około 1 % PKB w ciągu lat 2004 i 2005 stwierdziła także, że działania podjęte do tego czasu przez Francję są ogólnie zgodne z celem skorygowania nadmiernego deficytu do roku 2005. W dniu 18 stycznia 2005 r. Rada zgodziła się z tym poglądem.
(4) Zgodnie z art. 104 ust. 12 Traktatu Rada powinna uchylić decyzję w sprawie istnienia nadmiernego deficytu, gdy nadmierny deficyt w danym państwie członkowskim został, w ocenie Rady, skorygowany.
(5) Zgodnie z Protokołem w sprawie procedury nadmiernego deficytu załączonym do Traktatu Komisja dostarcza danych służących do wdrożenia tej procedury. W ramach stosowania protokołu państwa członkowskie muszą przedkładać dane na temat deficytu i długu publicznego oraz inne związane z tym zmienne dwa razy w roku, mianowicie do dnia 1 kwietnia oraz do dnia 1 października, zgodnie z art. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 3605/93 z dnia 22 listopada 1993 r. w sprawie stosowania Protokołu w sprawie procedury nadmiernego deficytu załączonego do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską(4).
(6) Na podstawie danych dostarczonych przez Komisję (Eurostat), zgodnie z art. 8g ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 3605/93, po otrzymaniu powiadomienia od Francji przed dniem 1 października 2006 r. oraz w oparciu o prognozę służb Komisji z jesieni 2006 r., uzasadnione są następujące wnioski:
- po początkowym wzroście z 3,2 % PKB w 2002 r. do 4,2 % PKB w 2003 r. deficyt sektora instytucji rządowych i samorządowych zmniejszył się następnie do 3,7 % PKB w 2004 r. i do 2,9 % PKB w 2005 r., tj. do poziomu poniżej wartości odniesienia ustalonej na 3 % PKB,
- w latach 2004-2005 dostosowanie strukturalne (tj. poprawa salda dostosowanego cyklicznie minus środki jednorazowe i inne środki tymczasowe) wyniosło 1 punkt procentowy PKB: 0,4 % w 2004 r. oraz 0,6 % w 2005 r. W istocie, mimo iż na zmniejszenie podstawowego deficytu w 2005 r. do poziomu poniżej wartości odniesienia określonej w Traktacie na 3 % miały wpływ wysokie przychody jednorazowe oraz wyższe od spodziewanych wpływy podatkowe, innym ważnym czynnikiem była także kontrola wydatków na poziomie sektora administracji państwowej i służby zdrowia. W szczególności nastąpił gwałtowny spadek rocznego wzrostu wydatków w sektorze służby zdrowia w porównaniu z poprzednimi latami, co jest wynikiem przeprowadzonej w 2004 r. reformy służby zdrowia,
- prognoza służb Komisji z jesieni 2006 r. przewiduje, że w 2006 r. deficyt zostanie obniżony do 2,7 % PKB, tj. do poziomu niższego niż zakładany w aktualizacji programu stabilności ze stycznia 2006 r. (2,9 %). Oczekuje się, że na zmniejszenie deficytu wpłynie dalszy spadek rocznego tempa wzrostu wydatków w sektorze służby zdrowia oraz stała kontrola wydatków na poziomie administracji państwowej, które prawdopodobnie spełnią cel zerowego wzrostu. Korzystanie ze środków jednorazowych zostanie ograniczone do 1/4 % PKB. Prognoza jesienna na 2007 r. przewiduje dalszy spadek deficytu do poziomu 2,6 % PKB (przy czym korzystanie ze środków jednorazowych będzie ograniczone do 0,05 % PKB) oraz do 2,2 % PKB w 2008 r. (przy założeniu niezmienionej polityki i niestosowaniu środków jednorazowych). Wskazuje to, że stosunek deficytu do PKB obniżono do poziomu poniżej pułapu 3 % PKB w sposób wiarygodny i trwały. Poprawę salda strukturalnego (salda dostosowanego cyklicznie minus środki jednorazowe) szacuje się na poziomie 0,5 %, 0,3 % oraz 0,6 % PKB odpowiednio w latach 2006, 2007 i 2008. Należy ją także rozpatrywać w kontekście działań niezbędnych do spełnienia celu średnioterminowego dotyczącego zrównoważonej pozycji strukturalnej, określonego przez władze francuskie,
- po wzroście z 58,2 % PKB w roku 2002 do 66,6 % PKB w roku 2005 i przekroczeniu tym samym w 2003 r. wartości odniesienia PKB ustalonej w Traktacie na 60 % stosunek zadłużenia do PKB zmniejszył się do poziomu 65,4 % PKB w drugim kwartale roku 2006. Zgodnie z prognozą służb Komisji z jesieni 2006 r. oczekuje się dalszego obniżenia długu sektora instytucji rządowych i samorządowych brutto do 64,7 % PKB w 2006 r. i do około 63 % PKB do 2008 r. (przy założeniu niezmienionej polityki).
(7) W opinii Rady sytuacja nadmiernego deficytu we Francji została skorygowana i z tego względu decyzja 2003/487/WE powinna zostać uchylona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 30 stycznia 2007 r.
W imieniu Rady | |
F.-W. STEINMEIER | |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 165 z 3.7.2003, str. 29.
(2) Dz.U. L 209 z 2.8.1997, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1056/2005 (Dz.U. L 174 z 7.7.2005, str. 5).
(3) Sprawa C-27/04, Komisja przeciwko Radzie, [2004] Zb.Orz. I-6649.
(4) Dz.U. L 332 z 31.12.1993, str. 7. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2103/2005 (Dz.U. L 337 z 22.12.2005, str. 1).
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2007.68.3 |
Rodzaj: | Decyzja |
Tytuł: | Decyzja 2007/154/WE uchylająca decyzję 2003/487/WE w sprawie istnienia nadmiernego deficytu we Francji |
Data aktu: | 30/01/2007 |
Data ogłoszenia: | 08/03/2007 |
Data wejścia w życie: | 08/03/2007 |