Protokół o transporcieREPUBLIKA FEDERALNA NIEMIEC,
REPUBLIKA FRANCUSKA,
REPUBLIKA WŁOSKA,
KSIĘSTWO LIECHTENSTEINU,
KSIĘSTWO MONAKO,
REPUBLIKA AUSTRII,
KONFEDERACJA SZWAJCARSKA,
REPUBLIKA SŁOWENII,
oraz
WSPÓLNOTA EUROPEJSKA,
wykonując swoje zadanie na mocy Konwencji z dnia 7 listopada 1991 r. o ochronie Alp (konwencji alpejskiej), którym jest prowadzenie spójnej polityki zachowania i zrównoważonego rozwoju regionu alpejskiego;
wykonując swoje zobowiązania na mocy art. 2 ust. 2 i 3 konwencji alpejskiej;
mając świadomość, że region alpejski obejmuje obszar odznaczający się szczególnie wrażliwymi ekosystemami i krajobrazami lub warunkami geograficznymi i topograficznymi, które potęgują negatywne oddziaływanie zanieczyszczeń i hałasu, lub odznaczający się niezwykłymi walorami przyrodniczymi lub niepowtarzalnym dziedzictwem kulturowym;
mając świadomość, że - ze względu na wzmocnioną integrację rynków, rozwój społeczno-gospodarczy i sposoby spędzania czasu wolnego - transport i wywołane przezeń obciążenia środowiska będą coraz intensywniejsze, o ile nie zostaną zastosowane odpowiednie środki;
w przeświadczeniu, że miejscowa ludność musi mieć możliwość samodzielnego określania swoich wizji rozwoju społecznego, kulturalnego i gospodarczego oraz współdziałania w ich realizacji w ramach obowiązującego ładu państwowego;
mając świadomość, że oddziaływanie transportu nie jest neutralne dla środowiska oraz że spowodowane transportem obciążenia środowiska stwarzają rosnące obciążenia i zagrożenia ekologiczne, zdrowotne i w zakresie techniki bezpieczeństwa, które wymagają wspólnego działania;
mając świadomość, że transport towarów niebezpiecznych wymaga, aby zapewniono wzmożone środki zabezpieczające;
mając świadomość, że w celu wykazania współzależności transportu, zdrowia, środowiska i rozwoju gospodarczego oraz wyraźnego unaocznienia konieczności zmniejszenia presji na środowisko niezbędne są wszechstronne obserwacje, badania, informacje i doradztwo;
mając świadomość, że oparta na zasadach zrównoważenia polityka transportowa w regionie alpejskim leży w interesie nie tylko ludności zamieszkującej Alpy, ale również ludności zamieszkałej w innych regionach, a także jest niezbędna dla zagwarantowania, że Alpy pozostaną przestrzenią życiową, przyrodniczą i gospodarczą;
mając świadomość, z jednej strony, że obecny potencjał poszczególnych rodzajów transportu jest częściowo niewykorzystany, a z drugiej strony - że znaczenie infrastruktury bardziej przyjaznych dla środowiska systemów transportowych, takich jak kolej, żegluga i transport kombinowany oraz (znaczenie) zgodności i możliwości współużytkowania różnych środków transportu w skali ponadnarodowej nie zostały wzięte pod uwagę w wystarczającym stopniu, i że w związku z tym wymagana jest optymalizacja tych systemów transportu przez znaczne wzmocnienie sieci w regionie alpejskim i poza nim;
mając świadomość, że decyzje dotyczące planowania przestrzennego i polityki gospodarczej w Alpach i poza nimi mają wielkie znaczenie dla rozwoju transportu w regionie alpejskim;
dążąc do wniesienia decydującego wkładu w zrównoważony rozwój oraz poprawę jakości życia i, w następstwie, do zmniejszenia natężenia ruchu, zarządzania transportem w sposób chroniący środowisko naturalne i zwiększenia sprawności i efektywności istniejących systemów transportu;
w przeświadczeniu, że należy pogodzić interesy gospodarcze, potrzeby społeczne i wymagania środowiskowe;
w poszanowaniu umów dwustronnych i wielostronnych zawartych, w szczególności w dziedzinie transportu, przez Umawiające się Strony ze Wspólnotą Europejską;
w przeświadczeniu, że określone problemy można rozwiązać jedynie przez działania transgraniczne i że problemy te wymagają wspólnych działań państw alpejskich,
uzgadniają, co następuje: