RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W celu utrzymania strukturalnej równowagi rynku Komisja może podjąć decyzję o wycofaniu z niego cukru. W przypadku gdy dojdzie do podjęcia decyzji o prewencyjnym wycofaniu cukru, konieczne jest ograniczenie zakresu zastosowania obowiązku przewidzianego w art. 6 ust. 5 rozporządzenia Rady (WE) nr 318/2006(1), tak aby uniknąć nakazywania przedsiębiorstwom cukrowniczym zapłaty ceny minimalnej za ilości buraków odpowiadające całkowitej przysługującej im kwocie, w tym za ilości, które mogą zostać wyprodukowane powyżej wielkości progowej wycofania.
(2) Zgodnie z art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 do końca lutego 2010 r. Komisja ma podjąć decyzję o liniowym zmniejszeniu kwot krajowych i regionalnych, aby dostosować te kwoty do zrównoważonego poziomu po zakończeniu obowiązywania systemu restrukturyzacji wprowadzonego rozporządzeniem (WE) nr 320/2006 z dnia 20 lutego 2006 r. ustanawiającym tymczasowy system restrukturyzacji przemysłu cukrowniczego we Wspólnocie(2).
Uważa się, że aby zachęcić do szerszego uczestnictwa w systemie restrukturyzacji, należy zmniejszyć współczynnik procentowy, o którym mowa w art. 10 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 318/2006, uwzględniając całkowite zrzeczenie się kwoty w danym państwie członkowskim w ramach systemu restrukturyzacji, a także modulować ten współczynnik procentowy dla poszczególnych przedsiębiorstw stosownie do ich indywidualnego wkładu w restrukturyzację.
(3) Regiony najbardziej oddalone, o których mowa w art. 299 ust. 2 Traktatu, nie są objęte zakresem zastosowania rozporządzenia (WE) nr 320/2006. W związku z tym regiony te powinny zostać wyłączone z ostatecznej obniżki, za pomocą której Komisja ma prawo skorygować kwoty po zakończeniu obowiązywania systemu restrukturyzacji.
(4) Artykuł 4a rozporządzenia (WE) nr 320/2006 przewiduje dla plantatorów buraków cukrowych i trzciny cukrowej, które przeznaczone są do produkcji kwotowej, możliwość złożenia bezpośredniego wniosku o pomoc restrukturyzacyjną, pod warunkiem że zaprzestaną oni dostaw cukru do przedsiębiorstw, z którymi w poprzednim roku gospodarczym związani byli umowami dostawy. W następstwie uznania takich wniosków państwa członkowskie mają zmniejszyć kwoty dla odnośnych przedsiębiorstw o nie więcej niż 10 %, jak określono w art. 11 ust. 1 tiret drugie rozporządzenia (WE) nr 318/2006. W tym kontekście konieczna jest zmiana tego artykułu, tak by możliwe było ostateczne zmniejszenie kwot przyznanych odnośnym przedsiębiorstwom.
(5) Należyte zarządzanie cukrem w ramach interwencji publicznej oznacza, że gdy tylko pozwolą na to tendencje rynkowe, należy odsprzedać cukier na rynku, tak by uniknąć długotrwałego przechowywania prowadzącego do pogorszenia jakości. Właściwe jest umożliwienie odsprzedaży cukru jako cukru przemysłowego.
(6) Artykuł 19 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przewiduje możliwość wycofania cukru z rynku, gdy jest to konieczne do zachowania równowagi strukturalnej rynków na poziomie cenowym zbliżonym do ceny referencyjnej. Zastosowanie tego środka opiera się obecnie na współczynniku procentowym wspólnym dla wszystkich państw członkowskich i stosowanym do całej produkcji w ramach kwot. Ostatnie doświadczenia pokazały, że taki liniowy sposób stosowania może przynieść skutek odwrotny do zamierzonego, gdyż skłania on producentów do wytwarzania przekraczającego zapotrzebowania kontraktowe, co ma ich zabezpieczać przed skutkami ewentualnego przymusowego przechowywania wycofanych ilości.
Uznaje się zatem za właściwe dostosowanie instrumentu wycofania przez zastąpienie liniowego współczynnika procentowego wielkością progową, która ma zostać określona w wyniku zastosowania współczynnika do kwoty przyznanej każdemu przedsiębiorstwu i powyżej której ilości wyprodukowane w ramach kwoty powinny zostać wycofane. Dzięki temu przedsiębiorstwa powinny być w stanie uniknąć skutków wycofania dzięki dostosowaniu własnej produkcji w taki sposób, by nie przekraczała ona wielkości progowej.
(7) Uważa się, że łatwiej będzie zrealizować cel dotyczący wycofania, jeżeli możliwe będzie prewencyjne ustalenie współczynnika wycofania do połowy marca poprzedniego roku gospodarczego, gdyż pozwoli to plantatorom buraków cukrowych na dostosowanie zasiewów do prognozowanego bilansu. Rozporządzenie (WE) nr 320/2006 wprowadza możliwość zrzeczenia się kwot - w zamian za wypłatę pomocy restrukturyzacyjnej - w dwóch etapach. Wielkości, których można się zrzec w drugim etapie, nie mogą być brane pod uwagę przy ustalaniu współczynnika dotyczącego prewencyjnego wycofania odnośnie do roku gospodarczego 2008/2009, gdyż odpowiednie liczby będą znane dopiero po dniu 16 marca 2008 r., czyli po terminie ustalenia współczynnika. Należy zatem wyjaśnić, że współczynnik musi być stosowany do kwot, które są wciąż w danym momencie dostępne.
(8) Aby móc uwzględniać zaktualizowane dane rynkowe dotyczące produkcji, należy wprowadzić przepis umożliwiający skorygowanie w razie konieczności ustalanego w marcu współczynnika prewencyjnego wycofania na dany rok gospodarczy.
(9) Artykuł 19 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 stanowi, że wycofane ilości, niewprowadzone do obrotu jako cukier przemysłowy lub izoglukoza, mają być traktowane jako pierwsze ilości wyprodukowane w ramach kwoty na kolejny rok gospodarczy. Zasada ta mogłaby oznaczać, że przedsiębiorstwom zamierzającym uczestniczyć w systemie restrukturyzacji w latach gospodarczych 2008/2009 i 2009/2010 uniemożliwi się pełne korzystanie z tego systemu. Aby uniknąć utrudnień w restrukturyzacji sektora cukru, za konieczne uznaje się umożliwienie na wniosek przedsiębiorstwa zwolnienia z wycofania w roku gospodarczym 2007/2008 lub z ewentualnego wycofania w roku gospodarczym 2008/2009 dla tych przedsiębiorstw, które w roku gospodarczym przedmiotowego wycofania z pozytywnym skutkiem ubiegały się o pomoc restrukturyzacyjną na mocy rozporządzenia (WE) nr 320/2006 i w rezultacie mają się zrzec całości kwoty na następny rok gospodarczy.
(10) W celu zachęcenia do szerszego uczestnictwa w systemie restrukturyzacji za stosowne uznaje się przewidzenie zwiększenia współczynnika w stosunku do całkowitego zrzeczenia się kwoty przez dane państwo członkowskie w ramach systemu restrukturyzacji.
(11) Pozwolenia na przywóz na mocy określonych umów preferencyjnych mają być wydawane wyłącznie rafineriom przemysłowym, w granicach tradycyjnego zapotrzebowania określonego w art. 29 rozporządzenia (WE) nr 318/2006. Ten przywilej nie powinien być ograniczany w związku ze stosowaniem wycofania, gdyż rafinerie nie mają takiej samej możliwości dostosowania swojej produkcji do progów wycofania jak producenci cukru.
(12) W art. 6 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 określono zasady mające zastosowanie do porozumień międzybranżowych. Zgodnie z ust. 6 tego artykułu porozumienia branżowe mogą przewidywać odstępstwa od tych zasad. Należy przewidzieć możliwość odstępstwa od zobowiązania przedsiębiorstw cukrowniczych, które nie podpisały umów przedsiewnych na ilości odpowiadające ich cukrowi kwotowemu, do zapłaty ceny minimalnej za łączną ilość buraków cukrowych, które przetwarzają na cukier, co obowiązywało przed wejściem w życie rozporządzenia (WE) nr 318/2006.
(13) W art. 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 przewidziano coroczne korekty kwot krajowych i regionalnych określonych w załączniku III do tego rozporządzenia, wynikające ze stosowania różnych mechanizmów powodujących zwiększenie lub zmniejszenie kwot przyznawanych poszczególnym przedsiębiorstwom. Artykuł 10 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 318/2006 zawiera również odesłanie do art. 14 i art. 19 tego rozporządzenia, które regulują odpowiednio: przenoszenie nadwyżek cukru na rok następny i wycofywanie cukru z rynku. Stosowanie tych artykułów nie skutkuje jednak zwiększeniem ani zmniejszeniem kwoty. W związku z tym odesłanie to należy skreślić.
(14) Rozporządzenie (WE) nr 318/2006 powinno zatem zostać odpowiednio zmienione.
(15) W niniejszym rozporządzeniu należy uwzględnić fakt, że w roku gospodarczym 2006/2007 - w ramach systemu restrukturyzacji ustanowionego rozporządzeniem (WE) nr 320/2006 - orzeczono się całości kwoty produkcyjnej syropu inulinowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Luksemburgu, dnia 9 października 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
F. TEIXEIRA DOS SANTOS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 247/2007 (Dz.U. L 69 z 9.3.2007, str. 3).
(2) Dz.U. L 58 z 28.2.2006, str. 42. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1261/2007 (Patrz: 8 str. niniejszego Dziennika Urzędowego).