RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat o Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 14, art. 25 akapit trzeci i art. 28 ust. 3,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) W swojej rezolucji 1706 (2006) dotyczącej sytuacji w regionie Darfur w Sudanie Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) potwierdziła zaniepokojenie faktem, że akty przemocy, do których dochodzi w Darfurze, mogą mieć negatywny wpływ na pozostałą część Sudanu, a także na cały region, w szczególności Czad i Republikę Środkowoafrykańską; podkreśliła również, że należy zająć się kwestiami bezpieczeństwa regionalnego, tak aby doprowadzić do trwałego pokoju w Darfurze. W rezolucji 1769 (2007), w której zezwoliła na zainicjowanie połączonej operacji Unii Afrykańskiej i Organizacji Narodów Zjednoczonych (UA/ONZ) w Darfurze (UNAMID), RB ONZ wyraziła gotowość poparcia propozycji Sekretarza Generalnego ONZ dotyczących ewentualnej wielowymiarowej obecności ONZ we wschodnim Czadzie i na północnym wschodzie Republiki Środkowoafrykańskiej, po to, by poprawić bezpieczeństwo ludności cywilnej w tych regionach.
(2) W konkluzjach z dnia 23 lipca 2007 r. Rada ponowiła swoje zobowiązanie do dalszego wspierania działań UA i ONZ zmierzających do zakończenia konfliktu w regionie Darfur w Sudanie zarówno w ramach procesu politycznego prowadzącego do osiągnięcia całościowego i trwałego kompromisu między stronami zaangażowanymi w konflikt, jak i wysiłków UA/ONZ w zakresie utrzymania pokoju, polegających na przeprowadzeniu w Darfurze połączonej operacji UA/ONZ. Podkreśliła swoje wsparcie dla podejmowanych obecnie wysiłków mających na celu umożliwienie działań humanitarnych w Darfurze, a także swoją gotowość do przeanalizowania możliwości zastosowania dalszych środków, w szczególności w ramach ONZ, po to, by zapewnić dostawy pomocy humanitarnej i ochronę ludności cywilnej.
(3) Rada położyła ponadto nacisk na regionalny wymiar kryzysu w Darfurze i na potrzebę pilnego zajęcia się kwestią destabilizującego wpływu tego kryzysu na warunki humanitarne i stan bezpieczeństwa w krajach sąsiadujących; ponowiła również poparcie dla zainicjowania wielowymiarowej obecności ONZ we wschodnim Czadzie i na północnym wschodzie Republiki Środkowoafrykańskiej oraz zasygnalizowała gotowość rozważenia możliwości przeprowadzenia pomostowej operacji wojskowej UE, która wsparłaby taką wielowymiarową obecność ONZ, po to, aby poprawić warunki bezpieczeństwa na tych obszarach.
(4) Sekretarz Generalny ONZ zaproponował w swoim sprawozdaniu z dnia 10 sierpnia 2007 r. zapewnienie wielowymiarowej obecności, która może obejmować komponent wojskowy UE, we wschodnim Czadzie i w północno-zachodniej Republice Środkowoafrykańskiej, między innymi, aby zwiększyć bezpieczeństwo uchodźców i przesiedleńców wewnętrznych, ułatwić zapewnianie pomocy humanitarnej i stworzyć warunki sprzyjające wysiłkom związanym z odbudową i rozwojem tych regionów.
(5) W dniu 27 sierpnia 2007 r. przewodniczący RB ONZ wydał w jej imieniu oświadczenie, w którym przychylnie odniósł się do propozycji Sekretarza Generalnego ONZ dotyczących wielowymiarowej obecności w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej, z uwzględnieniem ewentualnego rozmieszczenia sił wojskowych przez UE.
(6) W dniu 12 września 2007 r. Rada zatwierdziła ogólną koncepcję ewentualnej operacji wojskowej UE w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej.
(7) Sekretarz Generalny/Wysoki Przedstawiciel (SG/WP) poinformował Sekretarza Generalnego ONZ w liście z dnia 17 września 2007 r. o decyzji podjętej przez Radę.
(8) Władze Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej z zadowoleniem przyjęły ewentualną obecność wojskową UE na terytorium swoich krajów.
(9) W rezolucji Rady Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) 1778 (2007) z dnia 25 września 2007 r. zatwierdzono powołanie misji ONZ w Republice Środkowoafrykańskiej i w Czadzie (MINURCAT) i upoważniono UE do rozmieszczenia sił w tych państwach na okres 12 miesięcy od deklaracji o początkowej zdolności operacyjnej. Ponadto w rezolucji tej określono również przeprowadzenie oceny potrzeb w ciągu sześciu miesięcy od tej daty, która to ocena zostanie przeprowadzona przez UE i ONZ w świetle dalszych ustaleń, w tym ewentualnej operacji ONZ.
(10) Zgodnie ze wspólnym działaniem Rady 2007/108/WPZiB(1) cele polityki zawarte w mandacie specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej (SPUE) w Sudanie w odpowiedni sposób uwzględniają regionalne konsekwencje konfliktu w Darfurze dla Republiki Czadu i Republiki Środkowoafrykańskiej. Specjalnego przedstawiciela Unii Europejskiej w Sudanie należy zatem upoważnić do przekazywania dowódcy sił UE wskazówek politycznych, między innymi, aby zapewnić ogólną spójność działań UE dotyczących Sudanu/Darfuru.
(11) Komitet Polityczny i Bezpieczeństwa (KPiB) powinien sprawować kontrolę polityczną nad prowadzoną przez UE operacją wojskową w Republice Czadu i w Republice Środkowoafrykańskiej, zapewniać jej kierownictwo strategiczne oraz podejmować odpowiednie decyzje zgodnie z art. 25 akapit trzeci Traktatu UE.
(12) Zgodnie z art. 28 ust. 3 Traktatu UE wydatki operacyjne wynikające z niniejszego wspólnego działania, mające wpływ na kwestie wojskowe lub obronne, powinny być pokrywane przez państwa członkowskie zgodnie z decyzją Rady 2007/384/WPZiB z dnia 14 maja 2007 r. ustanawiającą mechanizm zarządzania finansowaniem wspólnych kosztów operacji Unii Europejskiej mających wpływ na kwestie wojskowe i obronne(2) (zwany dalej "mechanizmem ATHENA").
(13) Artykuł 14 ust. 1 Traktatu UE wzywa do wskazywania we wspólnych działaniach środków, które mają być oddane do dyspozycji Unii Europejskiej. Finansowa kwota referencyjna na okres 12 miesięcy dla wspólnych kosztów operacji wojskowych UE stanowi najlepszą aktualną wartość szacunkową i nie ma wpływu na ostateczne kwoty, które zostaną uwzględnione w budżecie, jaki zostanie zatwierdzony zgodnie z zasadami ustanowionymi w mechanizmie ATHENA.
(14) Zgodnie z art. 6 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w opracowywaniu i wprowadzaniu w życie decyzji ani działań Unii Europejskiej, które mają wpływ na kwestie obronne. Dania nie uczestniczy w realizacji niniejszego wspólnego działania, zatem nie uczestniczy również w finansowaniu przedmiotowej operacji,
PRZYJMUJE NINIEJSZE WSPÓLNE DZIAŁANIE:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 15 października 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
L. AMADO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 46 z 16.2.2007, str. 63.
(2) Dz.U. L 152 z 13.6.2007, str. 14.
(3)Decyzja Rady 2004/338/WE, Euratom z dnia 22 marca 2004 r. w sprawie przyjęcia regulaminu Rady (Dz.U. L 106 z 15.4.2004, str. 22). Decyzja ostatnio zmieniona decyzją 2006/34/WE, Euratom (Dz.U. L 22 z 26.1.2006, str. 32).