a także mając na uwadze, co następuje:(1) Dyrektywa Rady 93/42/EWG 3 wymaga od Komisji przedłożenia Radzie, nie później niż pięć lat od daty wprowadzenia tej dyrektywy, sprawozdania dotyczącego: (i) informacji o incydentach, które wystąpiły po wprowadzeniu wyrobów do obrotu; (ii) badań klinicznych przeprowadzonych zgodnie z procedurą przewidzianą w załączniku VIII do dyrektywy 93/42/EWG; oraz (iii) badania projektu oraz badania typu WE wyrobów medycznych, które zawierają, jako integralną część, substancję, która, jeżeli jest użyta oddzielnie, może być uznana za produkt leczniczy zgodnie z definicją zawartą w dyrektywie 2001/83/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 listopada 2001 r. w sprawie wspólnotowego kodeksu odnoszącego się do produktów leczniczych stosowanych u ludzi 4 i która to substancja zdolna jest do oddziaływania na organizm ludzki w sposób pomocniczy względem takiego wyrobu.
(2) Komisja przedstawiła wnioski z tego sprawozdania w komunikacie do Rady i Parlamentu Europejskiego w sprawie wyrobów medycznych, który to komunikat został rozszerzony na wniosek państw członkowskich na wszystkie aspekty wspólnotowych ram prawnych dotyczących wyrobów medycznych.
(3) Komunikat ten został przychylnie przyjęty przez Radę w jej konkluzjach dotyczących wyrobów medycznych z dnia 2 grudnia 2003 r. 5 . Był on również przedmiotem dyskusji na forum Parlamentu Europejskiego, który w dniu 3 czerwca 2003 r. przyjął rezolucję w sprawie implikacji zdrowotnych dyrektywy 93/42/EWG 6 .
(4) Z wniosków przedstawionych w powyższym komunikacie wynika, że konieczna i właściwa jest zmiana dyrektywy Rady 90/385/EWG 7 , dyrektywy 93/42/EWG oraz dyrektywy 98/8/WE Parlamentu Europejskiego i Rady 8 .
(5) W celu zapewnienia spójności interpretacji i wdrażania dyrektyw 93/42/EWG i 90/385/EWG ramy prawne dotyczące takich zagadnień jak kwestia upoważnionego przedstawiciela, europejskiego banku danych, środków ochrony zdrowia, a także stosowania dyrektywy 93/42/EWG w odniesieniu do wyrobów medycznych zawierających trwałe pochodne krwi ludzkiej lub osocza ludzkiego, wprowadzone dyrektywą 2000/70/WE 9 , powinny zostać rozszerzone na dyrektywę 90/385/EWG. Stosowanie przepisów dotyczących wyrobów medycznych zawierających trwałe pochodne krwi ludzkiej lub osocza ludzkiego obejmuje stosowanie dyrektywy 2002/98/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 stycznia 2003 r. ustanawiającej normy jakości i bezpiecznego pobierania, testowania, przetwarzania, przechowywania i dystrybucji krwi ludzkiej i składników krwi oraz zmieniającej dyrektywę 2001/83/WE 10 .
(6) Konieczne jest wyjaśnienie, że oprogramowanie traktowane samodzielnie jest wyrobem medycznym, jeżeli jest specjalnie przeznaczone przez wytwórcę do użycia do jednego lub więcej celów medycznych określonych w definicji wyrobu medycznego. Oprogramowanie ogólnego zastosowania używane w zakładach opieki zdrowotnej nie jest wyrobem medycznym.
(7) Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie, aby regeneracja wyrobów medycznych nie zagrażała bezpieczeństwu lub zdrowiu pacjentów. Dlatego też niezbędne jest wprowadzenie wyjaśnienia definicji pojęcia "jednorazowego użytku", jak również przyjęcia przepisów dotyczących jednolitego oznakowania i instrukcji używania. Ponadto Komisja powinna przeprowadzić dalsze analizy w celu stwierdzenia, czy właściwe jest wprowadzenie dodatkowych środków dla zapewnienia wysokiego poziomu ochrony pacjentów.
(8) W świetle innowacji technicznych oraz rozwoju inicjatyw na poziomie międzynarodowym konieczne jest udoskonalenie przepisów dotyczących oceny klinicznej, w tym uściślenie, że dane kliniczne są zasadniczo wymagane w przypadku wszystkich wyrobów niezależnie od ich klasyfikacji, oraz wprowadzenie możliwości centralnego gromadzenia danych dotyczących badań klinicznych w europejskim banku danych.
(9) W celu wyraźniejszego potwierdzenia przestrzegania przepisów przez wytwórców wyrobów wykonanych na zamówienie, należy wprowadzić wyraźny wymóg wprowadzenia systemu nadzoru po wprowadzeniu do obrotu, obejmującego składanie organom informacji na temat incydentów, analogicznego do obowiązującego w przypadku pozostałych wyrobów, a w celu zwiększenia informacji dla pacjentów, należy wprowadzić wymóg udostępniania pacjentowi "Deklaracji" przewidzianej w załączniku VIII do dyrektywy 93/42/EWG oraz wymóg zawarcia w tej deklaracji nazwy wytwórcy.
(10) Uwzględniając postęp techniczny w zakresie technologii informatycznych oraz wyrobów medycznych, należy wprowadzić procedurę umożliwiającą dostęp do informacji dostarczonych przez wytwórcę za pomocą innych środków.
(11) Wytwórcom wyrobów medycznych klasy I sterylnych lub z funkcją pomiarową należy przyznać możliwość korzystania z modułu oceny zgodności dotyczącego pełnego zapewnienia jakości w celu uzyskania przez nich większej elastyczności w wyborze modułów zgodności.
(12) W celu wspierania podejmowanych przez państwa członkowskie działań w zakresie nadzoru rynku konieczne i właściwe jest w przypadku wyrobów do implantacji przedłużenie okresu przechowywania dokumentów dla celów administracyjnych do co najmniej 15 lat.
(13) W celu właściwego i skutecznego funkcjonowania dyrektywy 93/42/EWG w odniesieniu do wskazówek regulacyjnych dotyczących pojawiających się na poziomie krajowym kwestii klasyfikacji wyrobów, w szczególności kwestii, czy dany produkt mieści się w definicji wyrobu medycznego, w interesie nadzoru rynku krajowego oraz zdrowia i bezpieczeństwa ludzkiego leży ustanowienie procedury podejmowania decyzji w sprawie tego, czy dany produkt jest objęty definicją wyrobu medycznego.
(14) W celu zapewnienia możliwości zwracania się przez organy w kwestiach dotyczących zgodności wyrobów z przepisami dyrektyw do jednej osoby upoważnionej przez wytwórcę, w przypadku gdy wytwórca nie posiada zarejestrowanej siedziby we Wspólnocie, konieczne jest wprowadzenie obowiązku wyznaczenia przez takiego wytwórcę upoważnionego przedstawiciela w odniesieniu do danego wyrobu. Wyznaczenie powinno być skuteczne przynajmniej w odniesieniu do wszystkich wyrobów tego samego modelu.
(15) W celu dalszego zapewnienia zdrowia publicznego i bezpieczeństwa konieczne jest zapewnienie bardziej spójnego stosowania przepisów w zakresie środków ochrony zdrowia. Szczególną uwagę należy zwrócić na zapewnienie, aby produkty nie zagrażały zdrowiu lub bezpieczeństwu pacjentów w trakcie ich stosowania.
(16) W celu wsparcia przejrzystości prawodawstwa wspólnotowego, niektóre informacje dotyczące wyrobów medycznych i ich zgodności z przepisami dyrektywy 93/42/EWG, w szczególności informacje o rejestracji, o sprawozdaniach dotyczących incydentów i o certyfikatach, powinny być dostępne dla każdej zainteresowanej osoby oraz dla opinii publicznej.
(17) W celu lepszej koordynacji stosowania i podniesienia efektywności środków krajowych w odniesieniu do kwestii związanych z przepisami dyrektywy 93/42/EWG państwa członkowskie powinny współpracować zarówno pomiędzy sobą, jak i na szczeblu międzynarodowym.
(18) W związku z tym, że w polityce zdrowia publicznego inicjatywy na rzecz projektów służących bezpieczeństwu pacjentów odgrywają coraz większą rolę, konieczne jest wyraźne określenie potrzeby uwzględnienia ergonomicznego projektu w zasadniczych wymogach. Ponadto w zasadniczych wymogach powinno położyć się większy nacisk na kwestię poziomu wyszkolenia i wiedzy użytkownika, na przykład w przypadku użytkownika nieprofesjonalnego. Wytwórca powinien położyć szczególny nacisk na konsekwencje niewłaściwego użycia produktu i jego niekorzystne skutki dla organizmu ludzkiego.
(19) W świetle zdobytych doświadczeń dotyczących działalności zarówno jednostek notyfikowanych, jak i organów, w zakresie oceny wyrobów, które wymagają interwencji odpowiednich organów odpowiedzialnych za leki i pochodne krwi ludzkiej, należy uściślić ich obowiązki i zadania.
(20) Biorąc pod uwagę rosnące znaczenie oprogramowania w dziedzinie wyrobów medycznych, czy to stosowanego samodzielnie, czy też zawartego w wyrobie, zasadniczym wymogiem powinna być walidacja oprogramowania zgodnie z aktualnym stanem wiedzy.
(21) W świetle coraz częstszego korzystania z osób trzecich w celu realizacji projektu i produkcji wyrobów w imieniu wytwórcy, ważne jest, aby wytwórca wykazał, że stosuje odpowiednią kontrolę wobec osoby trzeciej w celu stałego zapewnienia skutecznego działania systemu jakości.
(22) Zasady klasyfikacji oparte są na wrażliwości ciała ludzkiego, z uwzględnieniem potencjalnego ryzyka związanego z projektem technicznym i wytwarzaniem wyrobów. W przypadku wyrobów klasy III w celu ich wprowadzenia do obrotu wymagane jest wyraźne uprzednie zatwierdzenie ich zgodności, w tym ocena dokumentacji projektu. W przypadku wszystkich pozostałych klas wyrobów przy wykonywaniu swoich obowiązków w ramach modułów oceny zgodności dotyczących zapewniania jakości i weryfikacji, podstawowym i koniecznym wymogiem dla jednostki notyfikowanej w celu uzyskania pewności co do spełnienia przez wytwórcę wymagań określonych w dyrektywie 93/42/EWG jest dokonanie przeglądu dokumentacji projektu wyrobu medycznego. Stopień szczegółowości i zakres tego przeglądu powinien być współmierny do klasyfikacji wyrobu, innowacyjności zamierzonego leczenia, zakresu interwencji, innowacyjności technologii lub materiałów konstrukcyjnych, a także złożoności projektu lub technologii. Przegląd ten można przeprowadzić na podstawie reprezentatywnego przykładu dokumentacji projektu jednego lub więcej typów wyrobów spośród wytwarzanych wyrobów. Dalszy przegląd albo przeglądy, w szczególności ocena zmian projektu, które mogłyby mieć wpływ na zgodność z zasadniczymi wymogami, powinny być częścią prowadzonych przez jednostkę notyfikowaną działań w zakresie nadzoru.
(23) Konieczne jest usunięcie niespójności zasad klasyfikacji, wskutek której wyroby inwazyjne stosowane w otworach ciała, przeznaczone do połączenia z aktywnym wyrobem medycznym klasy I, nie zostały sklasyfikowane.
(24) Środki niezbędne do wdrożenia dyrektywy 90/385/EWG oraz dyrektywy 93/42/EWG powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 11 .
(25) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do dostosowywania zasad klasyfikacji wyrobów medycznych, dostosowywania środków umożliwiających określanie informacji niezbędnych do bezpiecznego i należytego używania wyrobów medycznych, określania warunków udostępniania niektórych informacji do wiadomości publicznej, dostosowywania przepisów dotyczących badań klinicznych określonych w niektórych załącznikach, przyjmowania szczególnych wymogów dotyczących wprowadzania niektórych wyrobów medycznych do obrotu lub do używania, podejmowania decyzji o wycofaniu takich wyrobów z obrotu z przyczyn związanych z ochroną zdrowia lub bezpieczeństwa. W związku z tym, że środki te mają zasięg ogólny i mają na celu zmianę lub uzupełnienie dyrektywy 90/385/EWG oraz dyrektywy 93/42/EWG poprzez zmianę lub dodanie elementów innych niż istotne, środki te muszą zostać przyjęte zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE.
(26) W przypadku gdy ze względu na szczególnie pilną potrzebę, terminy mające zwykle zastosowanie w ramach procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą nie mogą być zachowane, Komisja powinna mieć możliwość zastosowania trybu pilnego określonego w art. 5a ust. 6 decyzji 1999/468/WE, dla podjęcia decyzji o wycofaniu z obrotu pewnych wyrobów medycznych oraz dla przyjęcia szczególnych wymagań dotyczących wprowadzania takich wyrobów do obrotu lub do używania z przyczyn związanych z ochroną zdrowia lub bezpieczeństwa.
(27) Komisja powinna udzielić CEN lub CENELEC mandatu do określenia wymagań technicznych oraz do opracowania odpowiedniej specjalnej etykiety dla wyrobów zawierających ftalany w terminie 12 miesięcy od daty wejścia w życie niniejszej dyrektywy.
(28) Wiele państw członkowskich wprowadziło zalecenia mające na celu zmniejszenie lub ograniczenie stosowania u dzieci, kobiet ciężarnych i kobiet karmiących oraz u innych pacjentów podwyższonego ryzyka wyrobów medycznych zawierających najgroźniejsze ftalany. Aby pozwolić pracownikom służby zdrowia na uniknięcie takiego zagrożenia, wyroby, które mogą uwalniać ftalany do organizmu pacjenta, powinny być odpowiednio oznaczone.
(29) Zgodnie z zasadniczymi wymogami dotyczącymi projektu i wytwarzania wyrobów medycznych wytwórcy powinni unikać wykorzystywania substancji, które mogą być potencjalnie szkodliwe dla zdrowia pacjentów, w szczególności substancji rakotwórczych, mutagennych lub działających toksycznie na reprodukcję, i powinni, w odpowiednich przypadkach, dążyć do opracowania substancji lub produktów alternatywnych o niższym potencjale ryzyka.
(30) Należy uściślić, że podobnie jak w przypadku dyrektyw 90/385/EWG oraz 93/42/EWG, również wyroby medyczne do diagnostyki in vitro, będące przedmiotem dyrektywy 98/79/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 1998 r. w sprawie wyrobów medycznych używanych do diagnozy in vitro 12 , powinny zostać wyłączone z zakresu dyrektywy 98/8/WE.
(31) Zgodnie z punktem 34 Porozumienia międzyinstytucjonalnego w sprawie lepszego stanowienia prawa 13 zachęca się państwa członkowskie do sporządzania na użytek własny, a także w interesie Wspólnoty, tabel, które - na ile jest to możliwe - ilustrują korelację między dyrektywą a środkami transpozycji, oraz do podawania ich do wiadomości publicznej.
(32) Dyrektywy 90/385/EWG, 93/42/EWG oraz 98/8/WE powinny zatem zostać odpowiednio zmienione,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ: