RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37 i art. 299 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Sektor rybołówstwa w najbardziej oddalonych regionach Wspólnoty stoi wobec trudności dotyczących zwłaszcza dodatkowych kosztów ponoszonych przy wprowadzaniu do obrotu niektórych produktów rybołówstwa, wynikających ze szczególnych utrudnień określonych w art. 299 ust. 2 Traktatu i powodowanych głównie kosztami transportu na kontynent europejski.
(2) W celu zachowania konkurencyjności niektórych produktów rybołówstwa w porównaniu do podobnych produktów pochodzących z innych regionów Wspólnoty w 1992 r. Wspólnota wprowadziła środki mające wyrównać takie dodatkowe koszty w sektorze rybołówstwa. Środki mające zastosowanie w okresie 2003-2006 są ustanowione w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2328/2003(3). Od 2007 r. należy utrzymać środki mające na celu rekompensatę dodatkowych kosztów ponoszonych przy wprowadzaniu na rynek niektórych produktów rybołówstwa na podstawie sprawozdania Komisji dla Parlamentu Europejskiego, Rady oraz Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego.
(3) Ze względu na różne warunki rynkowe w przedmiotowych najbardziej oddalonych regionach, wahania w połowach i zapasach oraz w popycie rynkowym należy pozostawić zainteresowanym państwom członkowskim określenie produktów rybołówstwa kwalifikujących się do wyrównania, ich odpowiednich ilości maksymalnych oraz kwot wyrównania w ramach całkowitej kwoty przyznanej państwu członkowskiemu.
(4) Państwa członkowskie powinny mieć prawo do różnicowania wykazu i ilości przedmiotowych produktów rybołówstwa oraz wysokości wyrównania w ramach całkowitej kwoty przyznanej na państwo członkowskie. Powinny również mieć prawo do dostosowywania swoich planów wyrównania, jeśli jest to uzasadnione zmieniającymi się warunkami.
(5) Państwa członkowskie powinny określić kwotę wyrównania na poziomie, który pozwala na odpowiednią rekompensatę dodatkowych kosztów wynikających ze szczególnych utrudnień, z którymi muszą sobie radzić najbardziej oddalone regiony, a zwłaszcza z kosztów transportu produktów na kontynent europejski. W celu uniknięcia nadmiernego wyrównania kwota pomocy powinna być proporcjonalna do dodatkowych kosztów, które rekompensuje, i w żadnym wypadku nie powinna przekraczać 100 % kosztów transportu na kontynent europejski i innych kosztów powiązanych. W tym celu należy również uwzględnić inne rodzaje interwencji publicznej mające wpływ na poziom dodatkowych kosztów.
(6) Aby właściwie zrealizować cele niniejszego rozporządzenia i zagwarantować zgodność ze wspólną polityką rybołówstwa, wsparcie powinno być ograniczone do produktów rybołówstwa zebranych i przetworzonych zgodnie z jej zasadami.
(7) W celu zapewnienia efektywnego i prawidłowego funkcjonowania systemu wyrównywania państwa członkowskie powinny upewnić się, że podmioty otrzymujące pomoc są rentowne, a system wdrażania pozwala na prawidłowe stosowanie systemu wyrównywania.
(8) Aby umożliwić odpowiednie monitorowanie systemu wyrównywania, zainteresowane państwa członkowskie powinno składać roczne sprawozdania z jego funkcjonowania.
(9) Aby umożliwić podjęcie decyzji, czy kontynuować system wyrównywania po 2013 r., Komisja powinna przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu, Radzie oraz Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie przygotowane na podstawie niezależnej oceny w odpowiednim czasie przed zakończeniem funkcjonowania systemu.
(10) Wydatki Wspólnoty przewidziane na system wyrównywania powinny być realizowane w ramach Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji poprzez bezpośrednie zarządzanie scentralizowane zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. f) rozporządzenia Rady (WE) nr 1290/2005 z dnia 21 czerwca 2005 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej(4).
(11) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5).
(12) Do celów wdrożenia bezpośredniego scentralizowanego zarządzania finansowego powinno stosować się rozporządzenie Komisji (WE) nr 2003/2006 ustanawiające szczegółowe zasady finansowania przez Europejski Fundusz Rolniczy Gwarancji (EFRG) wydatków związanych ze wspólną organizacją rynków produktów rybołówstwa i akwakultury(6),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 21 maja 2007 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. GLOS |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia z dnia 24 kwietnia 2007 r. (dotychczas nieopublikowana w Dz.U.).
(2) Dz.U. C 93 z 27.4.2007, str. 31.
(3)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2328/2003 z dnia 22 grudnia 2003 r. wprowadzające system wyrównania dodatkowych kosztów poniesionych przy wprowadzaniu do obrotu niektórych produktów rybołówstwa z Azorów, Madery, Wysp Kanaryjskich i francuskich departamentów Gujany i Reunion spowodowanych oddaleniem tych regionów (Dz.U. L 345 z 31.12.2003, str. 34).
(4) Dz.U. L 209 z 11.8.2005, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 378/2007 (Dz.U. L 95 z 5.4.2007, str. 1).
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23. Decyzja zmieniona decyzją 2006/512/WE (Dz.U. L 200 z 22.7.2006, str. 11).
(6) Dz.U. L 379 z 28.12.2006, str. 49.
(7) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1759/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, str. 3).