Rozporządzenie 41/2007 ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe

ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 41/2007

z dnia 21 grudnia 2006 r.

ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe ^*

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2371/2002 z dnia 20 grudnia 2002 r. w sprawie ochrony i zrównoważonej eksploatacji zasobów rybołówstwa w ramach wspólnej polityki rybołówstwa⁽¹⁾, w szczególności jego art. 20,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzające dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami⁽²⁾, w szczególności jego art. 2,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiające środki odnowienia zasobów dorsza⁽³⁾, w szczególności jego art. 6 i 8,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 811/2004 z dnia 21 kwietnia 2004 r. ustanawiające środki dla odnowy zasobów morszczuka północnego⁽⁴⁾, w szczególności jego art. 5,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 2166/2005 z dnia 20 grudnia 2005 r. ustanawiające środki służące odnowieniu zasobów morszczuka nowozelandzkiego i homarca w Morzu Kantabryjskim i u zachodnich wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego⁽⁵⁾, w szczególności jego art. 5 i 6,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 388/2006 z dnia 23 lutego 2006 r. ustanawiające wieloletni plan zrównoważonej eksploatacji zasobów soli w Zatoce Biskajskiej⁽⁶⁾, w szczególności jego art. 4,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Art. 4 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 zobowiązuje Radę do przyjęcia środków niezbędnych do zapewnienia dostępu do wód i zasobów oraz zrównoważonej działalności połowowej, z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych oraz, w szczególności, sprawozdania opracowanego przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF).

(2) Na podstawie art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, obowiązkiem Rady jest ustanowienie całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) w podziale na łowiska lub grupy łowisk. Wielkości dopuszczalnych połowów należy przydzielić państwom członkowskim oraz krajom trzecim zgodnie z kryteriami ustanowionymi w art. 20 tego rozporządzenia.

(3) W celu zapewnienia skutecznego zarządzania TAC oraz kwotami należy ustalić warunki szczegółowe, na podstawie których prowadzi się czynności połowowe.

(4) Aby umożliwić państwom członkowskim zarządzanie statkami pływającymi pod ich banderą, należy ustanowić zasady i pewne procedury w zakresie gospodarki rybackiej na szczeblu Wspólnoty.

(5) Artykuł 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 zawiera definicje mające znaczenie dla przydziału wielkości dopuszczalnych połowów.

(6) Wielkości dopuszczalnych połowów należy wykorzystywać zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym w tej dziedzinie, w szczególności z rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 2807/83 z dnia 22 września 1983 r. ustanawiającym szczegółowe zasady zapisu informacji dotyczących połowów dokonywanych przez państwa członkowskie⁽⁷⁾, rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2930/86 z dnia 22 września 1986 r. określającym parametry statków rybackich⁽⁸⁾, rozporządzeniem Komisji (EWG) nr 1381/87 z dnia 20 maja 1987 r. ustanawiającym szczegółowe zasady dotyczące oznakowania i dokumentacji statków rybackich⁽⁹⁾, rozporządzeniem Rady (EWG) nr 3880/91 z dnia 17 grudnia 1991 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na Północno-Wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych⁽¹⁰⁾, rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2847/93 z dnia 12 października 1993 r. ustanawiającym system kontroli mający zastosowanie do wspólnej polityki rybołówstwa⁽¹¹⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1626/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym środki techniczne dla zachowania zasobów połowowych na Morzu Śródziemnym⁽¹²⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1627/94 z dnia 27 czerwca 1994 r. ustanawiającym ogólne przepisy dotyczące specjalnych zezwoleń połowowych⁽¹³⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 850/98 z dnia 30 marca 1998 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych poprzez środki techniczne dla ochrony niedojrzałych organizmów morskich⁽¹⁴⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1434/98 z dnia 29 czerwca 1998 r. określającym warunki wyładunku śledzia do celów przemysłowych innych niż bezpośrednie spożycie przez ludzi⁽¹⁵⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 973/2001 z dnia 14 maja 2001 r. ustanawiającym niektóre środki techniczne dotyczące ochrony zasobów gatunków masowo migrujących⁽¹⁶⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiającym szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych⁽¹⁷⁾, rozporządzeniem Rady (WE) nr 1954/2003 z dnia 4 listopada 2003 r. w sprawie zarządzania nakładem połowowym odnoszącym się do niektórych obszarów i zasobów połowowych Wspólnoty⁽¹⁸⁾, rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2244/2003 z dnia 18 grudnia 2003 r. ustanawiającym szczegółowe przepisy dotyczące satelitarnych systemów monitorowania statków⁽¹⁹⁾, rozporządzeniem (WE) nr 423/2004, rozporządzeniem Rady (WE) nr 601/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiającym określone środki kontrolne stosowane wobec działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki⁽²⁰⁾, rozporządzeniem (WE) nr 811/2004, rozporządzeniem (WE) nr 2166/2005, rozporządzeniem (WE) nr 388/2006 oraz rozporządzeniem Rady (WE) nr 2015/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiającym, na lata 2007 i 2008, wielkości dopuszczalne połowów dla wspólnotowych statków rybackich dotyczące niektórych głębinowych zasobów rybnych⁽²¹⁾.

(7) Zgodnie z opinią Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) należy utrzymać stosowanie systemu tymczasowego w celu zarządzania limitami połowowymi sardeli w strefie ICES VIII.

(8) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1116/2006 z dnia 20 lipca 2006 r. w sprawie wstrzymania połowów sardeli w podobszarze ICES VIII⁽²²⁾ powinno zostać uchylone.

(9) Zgodnie z opinią ICES należy utrzymać i zweryfikować system zarządzania nakładem połowowym dla dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz w wodach terytorialnych WE strefy ICES IIa.

(10) W ramach środka przejściowego w świetle najnowszej opinii naukowej przedstawionej przez ICES należy jeszcze bardziej ograniczyć nakład połowowy w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych.

(11) Na mocy art. 20 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, obowiązkiem Rady jest ustanowienie warunków związanych z ograniczeniami połowów i/lub nakładu połowowego. Opinia naukowa wskazuje na fakt, że znaczna część połowów przekraczająca uzgodniony TAC wpływa niekorzystnie na zrównoważenie działalności połowowej. Należy zatem wprowadzić takie warunki, których skutkiem będzie lepsze wdrożenie uzgodnionych wielkości dopuszczalnych połowów.

(12) Podczas dorocznego posiedzenia w 2006 r. Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO) przyjęła szereg środków technicznych i kontrolnych. Konieczne jest wprowadzenie tych środków w życie.

(13) Na XXV dorocznym posiedzeniu w 2006 r. Konwencja o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki (CCAMLR) przyjęła odpowiednie limity połowowe w odniesieniu do zasobów dostępnych dla połowów przez dowolnego z członków CCAMLR. CCAMLR zatwierdziła również uczestnictwo statków wspólnotowych w zwiadach rybackich w odniesieniu do Dissostichus spp. na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz rejonach 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) i 58.4.3b) oraz poddała odpowiednie rodzaje działalności połowowej limitom połowowym oraz limitom przyłowów, jak również pewnym środkom technicznym. Te ograniczenia oraz środki techniczne również należy stosować.

(14) W celu spełnienia zobowiązań międzynarodowych podjętych przez Wspólnotę jako umawiającą się stronę CCAMLR, łącznie ze zobowiązaniem do stosowania środków przyjętych przez Komisję CCAMLR, należy stosować TAC przyjęty przez tę komisję w odniesieniu do sezonu 2006-2007 oraz odpowiednie daty graniczne sezonów.

(15) Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96 należy określić zasoby, które podlegają różnym środkom w nim ustanowionych.

(16) Zgodnie z procedurą przewidzianą w porozumieniach lub protokołach w sprawie stosunków w dziedzinie rybołówstwa, Wspólnota przeprowadziła konsultacje w sprawie praw połowowych z Norwegią⁽²³⁾, Wyspami Owczymi⁽²⁴⁾ i Grenlandią⁽²⁵⁾.

(17) Wspólnota jest umawiającą się stroną wielu regionalnych organizacji rybołówstwa. Organizacje te zaleciły ustalenie ograniczeń połowowych i/lub ograniczeń nakładu połowowego oraz innych zasad ochrony pewnych gatunków. Wspólnota powinna zatem wprowadzić takie zalecenia w życie.

(18) Wodniesieniu do korekty ograniczeń nakładu połowowego dla dorsza ustanowionych w rozporządzeniu (WE) nr 423/2004, utrzymuje się alternatywne rozwiązania w celu zarządzania nakładem połowowym zgodnie z TAC, jak stanowi art. 8 ust. 3 tego rozporządzenia.

(19) Należy utrzymać pewne przepisy tymczasowe dotyczące wykorzystywania danych VMS w celu zagwarantowania większej wydajności i skuteczności w zakresie monitorowania, kontroli i nadzoru zarządzania nakładem połowowym.

(20) Opinia naukowa świadczy o tym, że zasoby gładzicy i soli w Morzu Północnym nie są poławiane w sposób zrównoważony, oraz że poziom odrzutów gładzicy jest bardzo wysoki. Opinia naukowa oraz opinia Regionalnego Komitetu Doradczego ds. Morza Północnego wskazuje, że wielkości dopuszczalnych połowów należy dostosować pod kątem nakładu połowowego w przypadku statków dokonujących połowu gładzicy.

(21) Opina naukowa zaleca przyjęcie planu odnowy zasobów soli w Kanale Zachodnim Należy więc przyjąć tymczasowy plan zarządzania nakładem połowowym, podczas gdy Rada rozpatruje rozwiązanie długoterminowe. Ponadto należy dostosować poziomy dopuszczalnego nakładu w ramach planu zarządzania zasobami dorsza w Morzu Północnym, w Cieśninie Skagerrak i Kanale Zachodnim, w Morzu Irlandzkim i na zachód od Szkocji, a także zasobami morszczuka i homarca w strefach ICES VIIIc i IXa.

(22) W celu przyczynienia się do zachowania zasobów rybnych w 2007 r. należy wdrożyć pewne środki uzupełniające dotyczące kontroli i warunków technicznych połowów.

(23) Badania naukowe wykazały, że praktyki połowowe podczas połowów za pomocą pławnic i sieci oplątujących w strefach ICES VIa, VIb, VIIb, VIIc, VIIj, VIIk oraz XII stanowią poważne zagrożenie dla gatunków głębinowych. Jednakże do czasu przyjęcia bardziej stałych środków należy wprowadzić środki przejściowe umożliwiające takie połowy pod pewnymi warunkami.

(24) W celu zagwarantowania zrównoważonej eksploatacji zasobów morszczuka i zmniejszenia ilości odrzutów w strefach ICES VIIIa, VIIIb oaz VIIId należy utrzymać środki przejściowe uwzględniające najnowsze osiągnięcia w zakresie selektywnych narzędzi połowowych.

(25) Należy poprawić kontrolę wyładunków i przeładunków ryb mrożonych dokonywanych przez statki rybackie krajów trzecich w portach Wspólnoty. Wlistopadzie 2006 r. Komisja Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) przyjęła zalecenie dotyczące kontroli przeprowadzanej przez państwo portu. Należy zapewnić wprowadzenie tego zalecenia do wspólnotowego porządku prawnego.

(26) W listopadzie 2006 r. NEAFC zaleciła, aby ponownie umieścić pewną liczbę statków w wykazie statków, które - jak potwierdzono -- dokonywały nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów. Należy zagwarantować wprowadzenie wymienionego zalecenia do wspólnotowego porządku prawnego.

(27) Aby przyczynić się do ochrony zasobów ośmiornicy, w szczególności ochrony niedojrzałych osobników tego gatunku, należy utrzymać w 2007 r. minimalny wymiar ośmiornicy pochodzącej z wód morskich będących pod władzą lub jurysdykcją krajów trzecich i znajdujących się w regionie CECAF, w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 850/98.

(28) W świetle opinii STECF połowy przy użyciu włoka rozprzowego zelektryfikowanego powinny być dozwolone pod pewnymi warunkami w strefach ICES IVc i IVb w części południowej.

(29) Na dorocznym posiedzeniu w 2006 r. Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC) przyjęła ograniczenia połowowe dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna oraz tuńczyka bonito. Chociaż Wspólnota nie jest członkiem IATTC, wprowadzenie tych środków jest konieczne w celu zapewnienia zrównoważonego zarządzania tymi zasobami pod jurysdykcją tej organizacji.

(30) Na drugim dorocznym spotkaniu Komisja ds. Połowów Tuńczyka na Zachodnio-Środkowym Pacyfiku (WCPFC) przyjęła ograniczenia nakładu połowowego dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna, tuńczyka bonito i tuńczyka długopłetwego z południowego Pacyfiku, a także środki techniczne dotyczące traktowania przyłowów. Od stycznia 2005 r. Wspólnota jest członkiem WCPFC. Należy zatem wprowadzić te środki do prawa wspólnotowego, tak aby zapewnić zrównoważone zarządzanie tymi zasobami pod jurysdykcją tej organizacji.

(31) Podczas dorocznego posiedzenia w 2006 r. Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) przyjęła tabele wskazujące na niedostatecznie wykorzystanie oraz nadmierne wykorzystanie wielkości dopuszczalnych połowów przez umawiające się strony ICCAT. W tym kontekście ICCAT przyjęła decyzję stwierdzającą, że w roku 2004 Wspólnota niedostatecznie wykorzystała swoją kwotę w odniesieniu do kilku stad.

(32) Przestrzeganie korekt kwot wspólnotowych ustanowionych przez ICCAT wymaga podziału wielkości dopuszczalnych połowów będących rezultatem niedostatecznie wykorzystanych kwot; należy go dokonać na podstawie odpowiedniego udziału każdego z państw członkowskich w niedostatecznym wykorzystaniu kwoty, bez zmiany klucza podziału dotyczącego corocznego przydziału TAC].

(33) Na dorocznym posiedzeniu w 2006 r. ICCAT przyjęła szereg środków technicznych w odniesieniu do niektórych gatunków masowo migrujących w Atlantyku i Morzu Śródziemnym; określono między innymi nowy minimalny wymiar tuńczyka błękitnopłetwego, wprowadzono ograniczenia połowów w określonych obszarach i okresach w celu ochrony opastuna, środki dotyczące połowów sportoworekreacyjnych na Morzu Śródziemnym oraz ustanowiono program pobierania próbek zmierzający do szacowania wymiaru tuńczyka błękitnopłetwego hodowanego w klatkach. W celu przyczynienia się do zachowania zasobów rybnych środki te należy wprowadzić w 2007 r. w oczekiwaniu na przyjęcie rozporządzenia zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 973/2001.]

(34) Na dorocznym posiedzeniu w 2006 r. Organizacja Rybołówstwa Południowo-Wschodniego Atlantyku (SEAFO) przyjęła środki ochronne w formie zamknięcia pewnych obszarów od dnia 1 stycznia 2007 r. w celu ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych, zakaz przeładunków na morzu w obszarze konwencji w celu zwalczania połowów nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych (IUU), tymczasowy program kontroli zmieniający tymczasowe ustalenia załączone do Konwencji SEAFO, obejmujący środki ochrony przyjęte na dorocznym posiedzeniu w 2005 r., a także środki techniczne w celu zmniejszenia przypadkowej śmiertelności ptaków morskich związanej z działalnością połowową. Środki te są wiążące dla Wspólnoty i dlatego powinny zostać wprowadzone w życie.

(35) Z uwagi na niedostateczne wykorzystanie wielkości dopuszczalnych połowów nie jest już właściwe ustalenie wielkości dopuszczalnych połowów dla statków pływających pod banderą Barbadosu, Gujany, Surinamu, Trynidadu i Tobago, Japonii i Korei na wodach Gujany Francuskiej; należy to uwzględnić w przepisach szczegółowych dotyczących departamentu Gujany Francuskiej.

(36) W celu zagwarantowania, że połowy błękitka prowadzone przez statki krajów trzecich na wodach terytorialnych Wspólnoty są prawidłowo rozliczane, należy utrzymać wzmocnione przepisy kontrolne dotyczące takich statków.

(37) W celu zapewnienia utrzymania rybakom wspólnotowym oraz uniknięcia zagrożeń dla zasobów i wszelkich ewentualnych trudności w związku z wygaśnięciem rozporządzenia Rady (WE) nr 51/2006 z dnia 22 grudnia 2005 r. ustalającego wielkości dopuszczalnych połowów na 2006 r. i inne związane z nimi warunki dla niektórych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe⁽²⁶⁾, ważne jest otworzenie połowów z dniem 1 stycznia 2007 r. i utrzymanie w styczniu 2007 r. obowiązywania niektórych przepisów tego rozporządzenia. Z uwagi na pilność tej sprawy konieczne jest odstąpienie od sześciotygodniowego okresu, o którym mowa w pkt I.3 Protokołu w sprawie roli parlamentów państw członkowskich w Unii Europejskiej, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej oraz Traktatów ustanawiających Wspólnoty Europejskie,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

ROZDZIAŁ  I

ZAKRES ZASTOSOWANIA I DEFINICJE

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsze rozporządzenie ustanawia wielkości dopuszczalnych połowów na rok 2007 w odniesieniu do pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych oraz związane z nimi warunki, na podstawie których takie wielkości dopuszczalnych połowów mogą zostać wykorzystane.

Ponadto ustanawia ono pewne ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z tym warunki na styczeń 2008 r., a w odniesieniu do pewnych zasobów Antarktyki ustanawia wielkości dopuszczalnych połowów oraz warunki szczegółowe na okresy określone w załączniku IE.

Artykuł  2

Zakres zastosowania

1. O ile nie postanowiono inaczej, niniejsze rozporządzenie stosuje się do:

a) wspólnotowych statków rybackich (zwanych dalej "statkami wspólnotowymi"); i

b) statków rybackich pływających pod banderą krajów trzecich oraz zarejestrowanych w tych krajach (zwanych dalej "statkami rybackimi krajów trzecich"), przebywających na wodach terytorialnych Wspólnoty (zwanych dalej "wodami WE").

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do działalności połowowej prowadzonej wyłącznie w celu badań naukowych prowadzonych za pozwoleniem i pod zwierzchnictwem danego państwa członkowskiego, o których z wyprzedzeniem powiadomiono Komisję i państwo członkowskie, na którego wodach prowadzone są te badania.

Artykuł  3

Definicje

Do celów niniejszego rozporządzenia, poza definicjami określonymi w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002, stosuje się następujące definicje:

a) "całkowite dopuszczalne połowy" (TAC) oznaczają ilość ryb, która może zostać odłowiona i wyładowana co roku w ramach każdego zasobu;

b) "kwota" oznacza część TAC przydzieloną Wspólnocie, państwom członkowskim lub krajom trzecim;

c) "wody międzynarodowe" oznaczają wody znajdujące się poza obszarem władzy lub jurysdykcji jakiegokolwiek państwa;

d) "obszar regulowany NAFO" oznacza część obszaru konwencji Organizacji Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku (NAFO), niepodlegającą władzy ani jurysdykcji państw przybrzeżnych;

e) "cieśnina Skagerrak" oznacza obszar ograniczony od zachodu linią poprowadzoną od latarni morskiej Hantsholm do latarni morskiej Lindesnes oraz od południa linią poprowadzoną od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji;

f) "cieśnina Kattegat" oznacza obszar ograniczony od północy linią poprowadzoną od latarni morskiej Skagen do latarni morskiej Tistlarna, a stamtąd do najbliżej położonego punktu na wybrzeżu Szwecji, a na południu ograniczony linią poprowadzoną od Hasenøre do Gnibens Spids, od Korshage do Spodsbjerg oraz od Gilbjerg Hoved do Kullen;

g) "Zatoka Kadyksu" oznacza obszar strefy ICES IXa na wschód od 7o23'48"W;

h) "obszar regulowany NEAFC" oznacza wody na obszarach konwencji zgodnie z konwencją Komisji Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC), znajdujące się poza wodami podlegającymi jurysdykcji umawiających się stron konwencji NEAFC.

Artykuł  4

Strefy połowowe

Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące ograniczenia stref:

a) strefy ICES (Międzynarodowa Rada Badań Morza) są określone w rozporządzeniu (EWG) nr 3880/91;

b) strefy CECAF (Środkowo-Wschodni Atlantyk lub główna strefa połowowa FAO 34) są określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2597/95 z dnia 23 października 1995 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na niektórych obszarach innych niż Atlantyk Północny danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych⁽²⁷⁾;

c) strefy NAFO (Organizacja Rybołówstwa Północno-Zachodniego Atlantyku) są określone w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2018/93 z dnia 30 czerwca 1993 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na Północno-Zachodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów⁽²⁸⁾;

d) strefy CCAMLR (Konwencja o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki) są określone w rozporządzeniu (WE) nr 601/2004;

e) strefa IATTC (Międzyamerykańska Komisja ds. Tuńczyka Tropikalnego) jest określona w decyzji Rady 2006/539/WE z dnia 22 maja 2006 r. w sprawie zawarcia, w imieniu Wspólnoty Europejskiej, Konwencji na rzecz wzmocnienia Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego ustanowionej Konwencją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi Ameryki a Republiką Kostaryki z 1949 r.⁽²⁹⁾;

f) strefa WCPFC (Komisja ds. Połowów na ZachodnioŚrodkowym Pacyfiku) jest określona w decyzji Rady 2005/75/WE z dnia 26 kwietnia 2004 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Konwencji o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb masowo migrujących w zachodnimi środkowym Pacyfiku⁽³⁰⁾;

g) strefa ICCAT (Międzynarodowa Komisja ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego) jest określona w decyzji Rady 86/238/EWG z dnia 9 czerwca 1986 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty do Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego, zmienionej Protokołem załączonym do Aktu Końcowego Konferencji Pełnomocników Państw - Stron Konwencji, podpisanego w Paryżu dnia 10 lipca 1984 r.⁽³¹⁾;

h) strefy SEAFO (Organizacja Rybacka Północno-Wschodniego Atlantyku) są określone w decyzji Rady 2002/738/WE z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji w sprawie ochrony i zarządzania zasobami połowowymi w południowowschodnim Oceanie Atlantyckim⁽³²⁾;

i) strefa GFCM (Komisja ds. Rybołówstwa na Morzu Śródziemnym) jest określona w decyzji Rady 98/416/WE z dnia 16 czerwca 1998 r. w sprawie przystąpienia Wspólnoty Europejskiej do Generalnej Komisji ds. Łowisk w Basenie Morza Śródziemnego⁽³³⁾.

ROZDZIAŁ  II

WIELKOŚCI DOPUSZCZALNYCH POŁOWÓW ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł  5

Limity połowowe oraz przydziały

1. Limity połowowe dla statków wspólnotowych na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w niektórych strefach innych niż wody terytorialne Wspólnoty, a także podział tych limitów połowowych między państwa członkowskie oraz warunki dodatkowe zgodne z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96 określono w załączniku I.

2. Niniejszym zezwala się statkom wspólnotowym na dokonywanie połowówwgranicach kwoty określonejwzałączniku I na wodach, na których jurysdykcję w zakresie rybołówstwa sprawują Wyspy Owcze, Grenlandia, Islandia i Norwegia oraz na wodach strefy połowowej wokół Jan Mayen, z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 10, 17 oraz 18.

3. Komisja ustala ostateczne limity połowowe w odniesieniu do połowów dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz w wodach WE strefy ICES IIa zgodnie z zasadami określonymi w pkt 8 załącznika IID.

4. Z chwilą ustanowienia TAC dla gromadnika Komisja ustala limity połowowe dla gromadnika w strefie ICES V oraz w grenlandzkich wodach strefy ICES XIV dostępnych dla Wspólnoty, wynoszące 7,7 % TAC gromadnika.

5. Limity połowowe zasobów okowiela w strefie ICES IIIa i w wodach WE stref ICES IIa i IV, zasobów szprota w wodach WE stref ICES IIa i IV oraz zasobów sardeli w strefie ICES VIII mogą zostać zmienione przez Komisję - zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 - w świetle informacji naukowych zebranych w pierwszej połowie 2007 r.

6. Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku oraz wyładunku następujących gatunków na wszystkich wodach terytorialnych Wspólnoty i wodach nienależących do Wspólnoty:

– żarłacza olbrzymiego (Cetorinhus maximus)

– żarłacza białego (Carcharodon carcharias).

7. Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów gardłosza atlantyckiego (Hoplostethus atlanticus) w częściach stref ICES V, VI i VII, leżących w obszarze regulowanym NEAFC.

8. Zabrania się wspólnotowym statkom dokonywania połowów karmazyna (Sebastes mentella) w częściach stref ICES I i II, leżących w obszarze regulowanym NEAFC od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 30 czerwca 2007 r., z wyjątkiem nieuniknionych przyłowów. Zakaz ten będzie obowiązywał również od dnia 1 lipca 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r., jeśli tak zostanie zalecone przez NEAFC. W takim przypadku Komisja publikuje zawiadomienie o zaleceniu NEAFC w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Artykuł  6

Przepisy szczególne dotyczące przydziałów

1. Przydział wielkości dopuszczalnych połowów dla państw członkowskich określony w załączniku I nie narusza:

a) wymian dokonanych na mocy art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002;

b) ponownych przydziałów dokonanych na mocy art. 21 ust. 4, art. 23 ust. 1 oraz art. 32 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93;

c) dodatkowych wyładunków dozwolonych na mocy art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

d) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96;

e) potrąceń dokonywanych na mocy art. 5 rozporządzenia (WE) nr 847/96.

2. Do celów zatrzymywania kwot, które mają zostać przeniesione na rok 2008, stosuje się art. 4 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 847/96, w drodze odstępstwa od tego rozporządzenia, w odniesieniu do wszystkich zasobów objętych analitycznymi TAC.

Artykuł  7

Ograniczenia nakładów połowowych oraz związane z nimi warunki zarządzania zasobami

1. Od dnia 1 lutego 2007 r. do dnia 31 stycznia 2008 r. ograniczenia nakładu połowowego oraz związane z nimi warunki określone w:

a) załączniku IIA, stosuje się do zarządzania pewnymi zasobami w cieśninie Kattegat, Skagerrak i strefach ICES IV, VIa, VIIa, VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa;

b) załączniku IIB, stosuje się do zarządzania zasobami morszczuka i homarca w strefach ICES VIIIc i IXa, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu;

c) załączniku IIC, stosuje się do zarządzania zasobami soli w strefie ICES VIIe;

d) załączniku IID stosuje się do zarządzania zasobami dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz wodach WE strefy ICES IIa.

2. W okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 stycznia 2007 r. w odniesieniu do zasobów wymienionych w ust. 1 nadal obowiązuje nakład połowowy i związane z nim warunki określone w załącznikach IIA, IIB, IIC oraz IID do rozporządzenia (WE) nr 51/2006.

3. Statki stosujące narzędzia połowowe określone odpowiednio w pkt 4.1 załącznika IIA oraz w pkt 3 załączników IIB i IIC oraz dokonujące połowów w obszarach określonych odpowiednio w pkt 2 załącznika IIA oraz w pkt 1 załączników IIB i IIC posiadają specjalne zezwolenie połowowe wydane zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 1627/94 zgodnie z zapisami w tych załącznikach.

4. Komisja ustala ostateczny nakład połowowy na rok 2007 w odniesieniu do połowów dobijakowatych w strefach ICES IIIa i IV oraz wodach WE strefy ICES IIa zgodnie z zasadami określonymi w pkt 3-6 załącznika IID.

5. Państwa członkowskie gwarantują, że poziomy nakładu połowowego na rok 2007, mierzone w kilowatodniach spędzonych poza portem, dla statków posiadających zezwolenia na połowy dalekomorskie nie przekraczają 75 % średniego rocznego nakładu połowowego wykorzystanego przez statki danego państwa członkowskiego w 2003 r. podczas rejsów, w trakcie których statki te były w posiadaniu zezwolenia na połowy dalekomorskie oraz kiedy złowiono gatunki głębinowe wymienione w załączniku I i II do rozporządzenia (WE) nr 2347/2002. Niniejszy ustęp obowiązuje tylko w przypadku rejsów połowowych, podczas których złowiono ponad 100 kg gatunków głębinowych innych niż argentyna wielka.

Artykuł  8

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

1. Ryby z zasobów, dla których ustalono limity połowowe, są zatrzymywane na pokładzie lub wyładowywane, wyłącznie jeżeli:

a) połowy zostały dokonane przez statki państwa członkowskiego posiadającego określoną kwotę, która nie została wykorzystana; lub

b) połowy stanowią część udziału wspólnotowego, którego nie przydzielono państwom członkowskim w ramach kwot i który nie został wykorzystany.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 następujące gatunki ryb mogą zostać zatrzymane na pokładzie i wyładowane, nawet jeżeli dane państwo członkowskie nie posiada żadnych kwot lub jeżeli kwoty bądź udziały zostały wykorzystane:

a) gatunki inne niż śledź i makrela, w przypadku gdy:

i) zostały złowione z innymi gatunkami, a połowów dokonano sieciami, których rozmiar oczek jest mniejszy niż 32 milimetry zgodnie z przepisami art. 4 rozporządzenia (WE) nr 850/98, oraz

ii) połowy nie są sortowane ani na pokładzie, ani przy wyładunku;

lub

b) makrele, w przypadku gdy:

i) zostały złowione z ostrobokami lub sardynkami;

ii) waga makreli nie przekracza 10 % całkowitej wagi

makreli, ostroboków oraz sardynek na pokładzi;, oraz

iii) połowy nie są sortowane ani na pokładzie, ani przy wyładunku.

3. Art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1434/98 nie stosuje siÿ do śledzi złowionych w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa.

4. Wszystkie wyładunki są wliczane do kwoty lub, jeśli udział wspólnotowy nie został rozdzielony między państwa członkowskie w ramach kwot, do udziału wspólnotowego, z wyjątkiem połowów dokonanych na mocy przepisów ust. 2.

5. Jeśli limity połowowe danego państwa członkowskiego w odniesieniu do śledzia w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa zostały wykorzystane, statkom pływającym pod banderą tego państwa członkowskiego zarejestrowanym we Wspólnocie i działającym w granicach łowisk, do których odnoszą się odpowiednie ograniczenia połowowe, zakazuje się wyładunku połowów, które są niesortowane i które zawierają śledzie.

6. Określenia udziału procentowego przyłowów oraz postępowania z nimi dokonuje się zgodnie z przepisami art. 4 i 11 rozporządzenia (WE) nr 850/98.

Artykuł  9

Niesortowane wyładunki w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa

1. Państwa członkowskie zapewniają wprowadzenie odpowiedniego programu pobierania próbek, który pozwala na skuteczne monitorowanie niesortowanych wyładunków gatunków złowionych w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa.

2. Niesortowane połowy w strefach ICES IIIa, IV i VIId oraz wodach WE strefy ICES IIa są wyładowywane wyłącznie w portach i miejscach wyładunku, w których stosuje się program pobierania próbek, o którym mowa w ust. 1.

Artykuł  10 ¹

Limity dostępu

1. Statki wspólnotowe nie prowadzą żadnych połowów na obszarze cieśniny Skagerrak w obrębie 12 mil morskich od linii podstawowej Norwegii. Jednakże statkom pływającym pod banderą Danii lub Szwecji zezwala się na dokonywanie połowów w obrębie czterech mil morskich od linii podstawowej Norwegii.

2. Połowy statków wspólnotowych na wodach podlegających jurysdykcji Islandii są ograniczone do obszaru określonego liniami prostymi kolejno łączącymi następujące współrzędne:

Obszar południowo-zachodni

1. 63 °12' N oraz 23 °05' W przez 62 °00' N oraz 26 °00' W,

2. 62 °58' N oraz 22 °25' W,

3. 63 °06' N oraz 21 °30' W,

4. 63 °03' N oraz 21 °00' W z tego miejsca 180 °00' S.

Obszar południowo-wschodni

1. 63 °14' N oraz 10 °40' W,

2. 63 °14' N oraz 11 °23' W,

3. 63 °35' N oraz 12 °21' W,

4. 64 °00' N oraz 12 °30' W,

5. 63 °53' N oraz 13 °30' W,

6. 63 °36' N oraz 14 °30' W,

7. 63 °10'N oraz 17 °00'W z tego miejsca 180 °00'S.

Artykuł  11

Przejściowe środki techniczne i kontrolne

Przejściowe środki techniczne i kontrolne w odniesieniu do statków wspólnotowych są określone w załączniku III.

ROZDZIAŁ  III

LIMITY POŁOWOWE ORAZ ZWIĄZANE Z NIMI WARUNKI W ODNIESIENIU DO STATKÓW RYBACKICH KRAJÓW TRZECICH

Artykuł  12

Przejściowe środki techniczne i kontrolne

Przejściowe środki techniczne i kontrolne w odniesieniu statków rybackich krajów trzecich określono w załączniku III.

Artykuł  13

Zezwolenie

1. Statkom pływającym pod banderą Wenezueli lub Norwegii oraz statkom rybackim zarejestrowanym na Wyspach Owczych zezwala się na dokonywanie połowów na wodach terytorialnych Wspólnoty w granicach limitów połowowych określonych w załączniku I oraz z zastrzeżeniem warunków określonych w art. 14-16 oraz art. 19-25.

2. Statkom rybackim krajów trzecich zabrania się połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku oraz wyładunku następujących gatunków na wszystkich wodach terytorialnych Wspólnoty:

a) żarłacza olbrzymiego (Cetorinhus maximus)

b) żarłacza białego (Carcharodon carcharias).

Artykuł  14

Ograniczenia geograficzne

1. Połowy dokonywane przez statki pływające pod banderą Norwegii lub zarejestrowane na Wyspach Owczych są ograniczone do tych części strefy 200 mil morskich, które leżą dalej niż 12 mil morskich od linii podstawowych państw członkowskich w strefie ICES IV, cieśninie Kattegat i na Oceanie Atlantyckim na północ od 43o00' N, z wyjątkiem obszaru, o którym mowa w art. 18 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

2. Dopuszcza się połowy w cieśninie Skagerrak dokonywane przez statki pływające pod banderą Norwegii w odległości większej niż cztery mile morskie od linii podstawowych Danii oraz Szwecji.

3. Połowy dokonywane przez statki pływające pod banderą Wenezueli są ograniczone do tych części strefy 200 mil morskich, które leżą dalej niż 12 mil morskich od linii podstawowej departamentu Gujany Francuskiej.

Artykuł  15

Tranzyt przez wody terytorialne Wspólnoty

Statki rybackie krajów trzecich, które przepływają tranzytem przez wody terytorialne Wspólnoty, muszą sztauować sieci, tak aby nie można było ich używać, zgodnie z następującymi warunkami:

a) sieci, obciążniki i podobne narzędzia są odłączone od desek trałowych oraz drutów i lin holowniczych i podciągowych,

b) sieci, które są umieszczone na pokładzie lub nad pokładem, są solidnie przymocowane do części nadbudówki.

Artykuł  16

Warunki wyładunku połowów i przyłowów

Ryby z zasobów, w odniesieniu do których ustalono limity połowowe, nie są zatrzymywane na pokładzie ani wyładowywane, chyba że połowów dokonały statki rybackie kraju trzeciego posiadającego kwotę połowową, która nie została wyczerpana.

ROZDZIAŁ  IV

UZGODNIENIA W ZAKRESIE LICENCJI DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH

Artykuł  17

Licencje oraz związane z nimi warunki

1. Bez względu na ogólne przepisy dotyczące licencji połowowych oraz specjalnych zezwoleń połowowych przewidziane w rozporządzeniu (WE) nr 1627/94, połowy dokonywane przez statki wspólnotowe na wodach kraju trzeciego podlegają wymogowi posiadania licencji wydanej przez organy tego kraju trzeciego.

2. Jeśli połowów dokonuje się na norweskich wodach Morza Północnego, ust. 1 nie ma zastosowania do następujących statków wspólnotowych:

a) statków o pojemności równej co najwyżej 200 GT; lub

b) statków dokonujących połowów ryb gatunków innych niż makrela, przeznaczonych do spożycia przez ludzi; lub

c) statków pływających pod banderą Szwecji, zgodnie z ustanowioną praktyką.

3. Maksymalną liczbę licencji oraz inne związane z nimi warunki ustanawia się zgodnie z częścią I załącznika IV. We wnioskach o licencje wskazuje się rodzaje połowów oraz nazwę i właściwości statków wspólnotowych, którym mają zostać wydane licencje; wnioski te są kierowane do Komisji przez organy państw członkowskich. Komisja przedkłada te wnioski organom odnośnego kraju trzeciego.

4. W przypadku gdy jedno z państw członkowskich przekazuje kwotę innemu państwu członkowskiemu w odniesieniu do obszarów połowowych określonych w części I załącznika IV, transfer taki obejmuje przekazanie odpowiednich licencji i jest zgłaszany Komisji. Jednakże całkowita liczba licencji dla każdego obszaru połowowego, jak określono w części I załącznika IV, nie może zostać przekroczona.

5. Statki wspólnotowe spełniają wymogi dotyczące środków ochrony i kontroli oraz wszystkie pozostałe przepisy dotyczące strefy, w której prowadzą działalność.

Artykuł  18

Wyspy Owcze

Statki wspólnotowe posiadające licencję na ukierunkowany połów jednego gatunku na wodach Wysp Owczych mogą prowadzić ukierunkowany połów innego gatunku, pod warunkiem że organom Wysp Owczych przedstawiają uprzednie zawiadomienie o zmianie.

ROZDZIAŁ  V

UZGODNIENIA W ZAKRESIE LICENCJI DLA STATKÓW RYBACKICH KRAJÓW TRZECICH

Artykuł  19

Obowiązek posiadania licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego

1. Niezależnie od przepisów art. 28b rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, statki rybackie pływające pod banderą Norwegii o pojemności mniejszej niż 200 GT są zwolnione z obowiązku posiadania licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego.

2. Licencja oraz specjalne zezwolenie połowowe są przechowywane na pokładzie. Jednakże statki rybackie zarejestrowane na Wyspach Owczych lub w Norwegii są zwolnione z tego obowiązku.

3. Statki rybackie krajów trzecich posiadające zezwolenie na połów dnia 31 grudnia 2006 r. mogą kontynuować połowy od dnia 1 styczna 2007 r. do momentu przedłożenia Komisji oraz zatwierdzenia przez nią wykazu statków rybackich uprawnionych do połowów.

Artykuł  20

Wniosek o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego

Wnioskowi organu kraju trzeciego o wydanie licencji oraz specjalnego zezwolenia połowowego, przedkładanemu Komisji, towarzyszą następujące informacje:

a) nazwa statku;

b) numer wpisu do rejestru;

c) zewnętrzne litery i numery identyfikacyjne;

d) port rejestracji;

e) nazwisko (nazwa) i adres właściciela lub czarterującego;

f) pojemność brutto oraz długość całkowita;

g) moc silnika;

h) sygnał wywoławczy oraz częstotliwość radiowa;

i) przewidywana metoda połowów;

j) przewidywany obszar połowów;

k) gatunki, których połowy się przewiduje;

l) okres, w odniesieniu do którego składa się wniosek o wydanie licencji.

Artykuł  21

Liczba licencji

Liczba licencji oraz szczególne związane z nimi warunki ustanawia się w sposób określony w części II załącznika IV.

Artykuł  22

Unieważnienie i wycofanie

1. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe mogą zostać unieważnione w związku z wydaniem nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych. Takie unieważnienie staje się skuteczne od dnia poprzedzającego dzień wydania przez Komisję nowych licencji oraz specjalnych zezwoleń połowowych. Nowe licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe stają się skuteczne z dniem ich wydania.

2. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe wycofuje się w całości lub częściowo przed datą ich wygaśnięcia, jeśli kwota odnosząca się do danych zasobów, określona w załączniku I, została wykorzystana.

3. Licencje oraz specjalne zezwolenia połowowe zostają wycofane w przypadku niewypełnienia zobowiązań ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu.

Artykuł  23

Nieprzestrzeganie odpowiednich zasad

1. Statkowi rybackiemu kraju trzeciego, w odniesieniu do którego nie spełniono obowiązków ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, nie wydaje się licencji ani specjalnego zezwolenia połowowego przez okres nieprzekraczający 12 miesięcy.

2. Komisja przedkłada organom zainteresowanego kraju trzeciego nazwy oraz właściwości statków rybackich krajów trzecich, które w następstwie naruszenia odpowiednich zasad nie będą uprawnione do dokonywania połowów we wspólnotowej strefie połowowej przez kolejny miesiąc lub kolejne miesiące.

Artykuł  24

Obowiązki posiadacza licencji

1. Statki rybackie krajów trzecich spełniają wymogi w zakresie środków ochrony i kontroli oraz pozostałe przepisy dotyczące połowów dokonywanych przez statki wspólnotowe w strefie, w której prowadzą działalność, w szczególności wymogi rozporządzeń (EWG) nr 1381/87, (EWG) nr 2847/93, (WE) nr 1627/94, (WE) nr 850/98, (WE) nr 1434/98 oraz rozporządzenia Rady (WE) nr 2187/2005 nr 2187/2005 z dnia 21 grudnia 2005 r. w sprawie zachowania zasobów połowowych w wodach Morza Bałtyckiego, cieśnin Bełt i Sund poprzez zastosowanie środków technicznych⁽³⁴⁾.

2. Statki rybackie krajów trzecich, o których mowa w ust. 1, prowadzą dzienniki połowowe, do których wprowadzane są informacje określone w części I załącznika V.

3. Statki rybackie krajów trzecich, z wyjątkiem statków pływających pod banderą Norwegii dokonujących połowów w strefie ICES IIIa, przekazują Komisji informacje określone w załączniku VI, zgodnie z zasadami ustanowionymi w tym załączniku.

Artykuł  25

Przepisy szczególne dotyczące departamentu Gujany Francuskiej

1. Przyznanie licencji na połowy na wodach departamentu Gujany Francuskiej jest uwarunkowane zobowiązaniem się przez właściciela danego statku rybackiego kraju trzeciego do zezwolenia obserwatorowi na wejście na pokład tego statku na wniosek Komisji.

2. Statki rybackie krajów trzecich dokonujące połowów na wodach departamentu Gujany Francuskiej prowadzą dzienniki połowowe według wzoru znajdującego się w części II załącznika V. Dane dotyczące połowów są przesyłane Komisji na jej wniosek za pośrednictwem organów Francji.

ROZDZIAŁ  VI

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW W MORZU ŚRÓDZIEMNYM

Artykuł  26

Ustanowienie zamkniętego sezonu na połowy koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb

1. W celu ochrony koryfeny (Coryphaena hippurus), a zwłaszcza młodych osobników, zakazuje się połowów koryfeny przy pomocy urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD) od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 14 sierpnia 2007 r. we wszystkich podobszarach geograficznych w strefie objętej Porozumieniem GFCM.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, jeżeli dane państwo członkowskie udowodni, że z powodu złej pogody statki rybackie pływające pod jego banderą nie mogły wykorzystać swoich normalnych dni połowowych, państwo to może przenieść dni stracone przez swoje statki w odniesieniu do połowów przy pomocy FAD do dnia 31 stycznia kolejnego roku. Państwa członkowskie, które chcą skorzystać z takiego przeniesienia, przedstawiają Komisji do dnia 1 stycznia 2008 r. wniosek o dodatkową liczbę dni, w ciągu których dany statek będzie upoważniony do połowów koryfeny za pomocą FAD w trakcie okresu obowiązywania zakazu od dnia 1 stycznia 2008 r. do dnia 31 stycznia 2008 r. Wnioskowi towarzyszą następujące informacje:

a) sprawozdanie zawierające szczegóły wstrzymania odnośnych działań połowowych, w tym odpowiednie informacje meteorologiczne;

b) nazwa statku;

c) numer wpisu do rejestru;

d) zewnętrzne litery i numery identyfikacyjne, tak jak określono w załączniku I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczące rejestru statków rybackich Wspólnoty⁽³⁵⁾.

Komisja przekazuje informacje otrzymane od państw członkowskich do Sekretariatu Wykonawczego GFCM.

3. Do dnia 1 listopada 2007 r. państwa członkowskie przesyłają Komisji sprawozdanie z wprowadzenia środków, o których mowa w ust. 1.

Artykuł  27

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów w celu ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych

1. Połowy przy pomocy drag ciągnionych i włoków dennych są zabronione na obszarach ograniczonych następującymi współrzędnymi:

a) obszar ograniczonych połowów dalekomorskich "rafa Lophelia przy Capo Santa Maria di Leuca"

– 39^o 27,72' N, 18^o 10,74' E

– 39^o 27,80' N, 18^o 26,68' E

– 39^o 11,16' N, 18^o 04,28' E

– 39^o 11,16' N, 18^o 35,58' E

b) obszar ograniczonych połowów dalekomorskich "obszar delty Nilu z zimnymi wyciekami węglowodorowymi"

– 31^o 30,00' N, 33^o 10,00' E

– 31^o 30,00' N, 34^o 00,00' E

– 32^o 00,00' N, 34^o 00,00' E

– 32^o 00,00' N, 33^o 10,00' E

c) obszar ograniczonych połowów dalekomorskich "góra podwodna Eratosthemes"

– 33^o 00,00' N, 32^o 00,00' E

– 33^o 00,00' N, 33^o 00,00' E

– 34^o 00,00' N, 33^o 00,00' E

– 34^o 00,00' N, 32^o 00,00' E.

2. Państwa członkowskie podejmują środki konieczne do ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych na obszarach określonych w ust. 1, a w szczególności zapewniają ochronę tych obszarów przed wpływem innych niż połowowe działań zagrażających zachowaniu cech, które posiadają te szczególne środowiska.

ROZDZIAŁ  VII

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE REGULOWANYM NAFO

SEKCJA  1

Udział Wspólnoty

Artykuł  28

Wykaz statków

1. Jedynie statkom wspólnotowym o pojemności większej niż 50 ton brutto, którym państwo członkowskie bandery wydało specjalne zezwolenie połowowe oraz które wpisano do rejestru statków NAFO, zezwala się, na warunkach określonych w ich zezwoleniach, na połów, zatrzymywanie na pokładzie, przeładunek oraz wyładunek zasobów rybnych złowionych na obszarze regulowanym NAFO.

2. Na co najmniej 15 dni przed wpłynięciem nowego statku na obszar regulowany NAFO, każde państwo członkowskie przesyła Komisji informacje, w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie, o wszelkich zmianach w wykazie statków pływających pod jego banderą oraz zarejestrowanych we Wspólnocie, którym zezwala się na połowy na obszarze regulowanym NAFO. Komisja bezzwłocznie przesyła te informacje Sekretariatowi NAFO.

3. Informacje, o których mowa w ust. 2, obejmują następujące elementy:

a) wewnętrzny numer statku, tak jak określono w załączniku I do rozporządzenia (WE) nr 26/2004;

b) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

c) dane czarterującego statek, w stosownych przypadkach;

d) rodzaj statku.

4. W odniesieniu do statków pływających tymczasowo pod banderą danego państwa członkowskiego (czarter samej łodzi) przedłożone informacje zawierają ponadto:

a) datę, od kiedy statek posiada zezwolenie państwa członkowskiego na pływanie pod banderą państwa członkowskiego;

b) datę, od kiedy statek posiada zezwolenie państwa członkowskiego na prowadzenie połowów na obszarze regulowanym NAFO;

c) nazwę państwa, w którym statek jest zarejestrowany lub był zarejestrowany wcześniej, oraz datę, od kiedy statek zaprzestał pływania pod banderą tego państwa;

d) nazwę statku;

e) numer urzędowego wpisu statku do rejestru przyznany przez właściwe organy krajowe;

f) port macierzysty statku po dokonaniu transferu;

g) nazwisko (nazwę) właściciela statku lub czarterującego statek;

h) deklarację, iż kapitanowi dostarczono kopię przepisów obowiązujących na obszarze regulowanym NAFO;

i) główne gatunki, które statek może poławiać na obszarze regulowanym NAFO;

j) podobszary, na których statek będzie prawdopodobnie dokonywać połowów.

SEKCJA  2

Środki techniczne

Artykuł  29

Rozmiary oczek sieci

1. Zakazuje się stosowania włoka posiadającego w jakiejkolwiek części oczka sieci o rozmiarze mniejszym niż 130 mm w odniesieniu do ukierunkowanych połowów gatunków dennych określonych w załączniku VII z wyjątkiem połowów Sebastes mentella, o których mowa w ust. 3. Rozmiar oczek sieci może zostać zmniejszony do minimalnego rozmiaru 60 mm w odniesieniu do ukierunkowanego połowu kalmarów (Illex illecebrosus). W odniesieniu do ukierunkowanych połowów rai (Rajidae) rozmiar oczek sieci jest zwiększany do minimum 280 mm w worku włoka oraz do 220 mm we wszystkich innych częściach włoka.

2. Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) używają sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 40 mm.

3. Statki poławiające pelagiczne Sebastes mentella (karmazyn mentela) w podobszarze 2 i rejonie 1F oraz 3K stosują sieci o minimalnym rozmiarze oczka wynoszącym 100 mm.

Artykuł  30

Dodatkowe uzbrojenie mocowane do sieci

1. Zabrania się stosowania jakichkolwiek urządzeń lub dodatkowych elementów, innych niż opisane w niniejszym artykule, które zatykałyby oczka sieci lub zmniejszały ich rozmiar.

2. Płótno, tkanina sieciowa lub jakikolwiek inny materiał może zostać przymocowany do dolnej części worka włoka w celu zmniejszenia lub zapobiegania uszkodzeniom.

3. Urządzenia mogą być przymocowywane do górnej części worka włoka, pod warunkiem iż nie zatykają oczek sieci worka włoka. Stosowanie górnych fartuchów worka włoka jest ograniczone do fartuchów wymienionych w załączniku VIII.

4. Statki poławiające krewetki północne (Pandalus borealis) stosują kratownice sortujące lub kratownice o maksymalnym rozstawie prętów wynoszącym 22 mm. Statki poławiające krewetki w rejonie 3L są ponadto wyposażone w łańcuchy przegubowe o długości minimalnej wynoszącej 72 cm, zgodnie z opisem zawartym w załączniku IX.

Artykuł  31

Przyłów zatrzymywany na pokładzie

1. Statki rybackie ograniczają przyłów do maksymalnej ilości 2.500 kg lub 10 % w zależności od tego, która wartość jest wyższa, w odniesieniu do każdego gatunku wymienionego w załączniku IC, w stosunku do którego nie przyznano Wspólnocie kwoty w tym rejonie.

2. W przypadkach gdy obowiązuje zakaz połowów lub gdy kwota "Inne" została wyczerpana, przyłów odnośnych gatunków nie może przekroczyć 1.250 kg lub 5 % w zależności od tego, która wartość jest wyższa.

3. Odsetki w ust. 1 i 2 oblicza się jako odsetek wagi każdego gatunku z całkowitego połowu zatrzymanego na pokładzie. Przy obliczaniu poziomu przyłowu gatunków ryb dennych nie uwzględnia się połowów krewetek.

Artykuł  32

Przyłów w dowolnym zaciągu

1. Jeżeli odsetek przyłowów w dowolnym zaciągu przekracza wartości odsetka określone w art. 31 ust. 1 i 2, statek niezwłocznie przenosi się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje minimalną odległość 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po przeniesieniu się statku kolejny zaciąg przekroczy te limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie może na niego powrócić przez co najmniej 60 godzin.

2. Gdy całkowity przyłów wszystkich gatunków dennych objętych kwotą w dowolnym zaciągu przy połowie krewetek przekroczy 5 % wagowo w rejonie 3M lub 2,5 % wagowo w rejonie 3L, statek przenosi się o co najmniej 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania, a podczas kolejnego holowania utrzymuje minimalną odległość 10 mil morskich od miejsca poprzedniego holowania. Jeżeli po przeniesieniu się statku kolejny zaciąg przekroczy te limity przyłowów, statek opuszcza rejon i nie może na niego powrócić przez co najmniej 60 godzin.

3. Odsetek przyłowu dopuszczalnego w dowolnym zaciągu oblicza się jako odsetek wagi każdego gatunku z całkowitego połowu w tym zaciągu.

Artykuł  33

Połowy ukierunkowane i przyłów

1. Kapitanowie statków wspólnotowych nie prowadzą ukierunkowanych połowów gatunków, do których stosuje się limity przyłowów. Uznaje się, że prowadzono ukierunkowany połów danego gatunku, jeżeli ten gatunek stanowi największy wagowo odsetek połowu w jakimkolwiek pojedynczym zaciągu.

2. Jednakże jeżeli statek prowadzi ukierunkowany połów rai przy użyciu legalnego rozmiaru oczka sieci właściwego dla takich połowów, pierwszy przypadek, w którym w danym zaciągu połowy gatunków objętych limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, uznaje się za zbieg okoliczności. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2.

3. Po opuszczeniu rejonu na co najmniej 60 godzin zgodnie z przepisami art. 32 ust. 1 i 2 kapitanowie statków wspólnotowych dokonują próbnego holowania, którego czas nie przekracza 3 godzin. W drodze odstępstwa od ust. 1 niniejszego artykułu, jeżeli w danym zaciągu z takiego próbnego holowania połowy gatunków objętych limitami przyłowów stanowią najwyższy wagowo odsetek całkowitego połowu, nie uznaje się tego za połów ukierunkowany. W takim przypadku statek bezzwłocznie zmienia pozycję zgodnie z art. 32 ust. 1 i 2.

Artykuł  34

Najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb

1. Ryby z obszaru regulowanego NAFO, które nie posiadają wymaganego wymiaru określonego w załączniku X, nie mogą być przetwarzane, zatrzymywane na pokładzie, przeładowywane, wyładowywane, transportowane, składowane, sprzedawane, prezentowane lub wystawiane na sprzedaż, lecz muszą niezwłocznie zostać wrzucone z powrotem do morza.

2. W przypadku gdy ilość złowionych ryb nie posiadających wymaganego wymiaru określonego w załączniku X przekracza 10 % całkowitej ilości, przed ponownym rozpoczęciem połowów statek przenosi się o co najmniej pięć mil morskich od miejsca dokonania poprzedniego zaciągu. Jakiekolwiek przetworzone ryby, w odniesieniu do których stosuje się wymogi dotyczące najmniejszego dopuszczalnego wymiaru ryb, które są mniejsze niż określono w załączniku X, uważa się za pochodzące z ryb mniejszych niż ten najmniejszy dopuszczalny wymiar ryb.

SEKCJA  3

Ustanowienie obszarów ograniczonych połowów w celu ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych (góry podwodne)

Artykuł  35

Narzędzia do połowów dennych

Zabrania się prowadzenia działalności połowowej przy użyciu narzędzi do połowów dennych w następujących obszarach:

Obszar	Współrzędna 1	Współrzędna 2	Współrzędna 3	Współrzędna 4
Orphan Knoll	50.00.30	51.00.30	51.00.30	50.00.30
	47.00.30	45.00.30	47.00.30	45.00.30
Corner	35.00.00	36.00.00	36.00.00	35.00.00
Seamounts	48.00.00	48.00.00	52.00.00	52.00.00
Newfoundland	43.29.00	44.00.00	44.00.00	43.29.00
Seamounts	43.20.00	43.20.00	46.40.00	46.40.00
New England	35.00.00	39.00.00	39.00.00	35.00.00
Seamounts	57.00.00	57.00.00	64.00.00	64.00.00

SEKCJA  4

Środki kontrolne

Artykuł  36

Oznakowanie produktów i oddzielne sztauowanie

1. Wszystkie przetworzone ryby złowione na obszarze regulowanym NAFO są znakowane w taki sposób, by można było odczytać nazwę gatunku oraz kategorię produktu zgodnie z art. 1 rozporządzenia Rady (WE) nr 104/2000 z dnia 17 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków produktów rybołówstwa i akwakultury⁽³⁶⁾, a w przypadku krewetek datę złowienia. Umieszcza się na nich także informację, że ryby zostały złowione na obszarze regulowanym NAFO.

2. Wszystkie krewetki złowione w rejonie 3L i 3M oraz wszystkie halibuty niebieskie złowione w podobszarze 2 oraz rejonach 3KLMNO oznacza się jako złowione w tych strefach.

3. Z uwagi na bezpieczeństwo prawne i odpowiedzialność nawigacyjną kapitana statku mają zastosowanie następujące zasady:

a) wszelkie połowy dokonane na obszarze regulowanym NAFO powinny być oddzielone przy sztauowaniu od wszystkich połowów dokonanych poza tym obszarem. Połowy te są wyraźnie od siebie oddzielone, na przykład za pomocą plastiku, sklejki lub tkaniny sieciowej;

b) połowy tego samego gatunku mogą być sztauowane w różnych miejscach ładowni, ale miejsce ich sztauowania jest wyraźnie oznaczone w planie sztauerskim, o którym mowa w art. 37.

Artykuł  37

Dzienniki połowowe i produkcyjne oraz plan sztauerski

1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 6, 8, 11 oraz 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitanowie statków wspólnotowych wprowadzają do dziennika połowowego informacje wymienione w załączniku XI do niniejszego rozporządzenia.

2. Każde państwo członkowskie powiadamia Komisję do 15 dnia każdego miesiąca, w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie, o ilościach zasobów określonych w załączniku XII wyładowanych w poprzednim miesiącu oraz przekazuje wszelkie informacje otrzymane na podstawie art. 11 i 12 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

3. W odniesieniu do połowów gatunków wymienionych w załączniku IC kapitanowie statków wspólnotowych prowadzą:

a) dziennik produkcyjny wykazujący całkowitą produkcję, w podziale na gatunki znajdujące się na pokładzie i wyrażoną w wadze produktu w kilogramach;

b) plan sztauerski, który przedstawia rozmieszczenie poszczególnych gatunków w ładowniach. W przypadku krewetek statki prowadzą plan sztauerski, który określa miejsce sztauowania krewetek złowionych w rejonie 3L oraz w rejonie 3M; ponadto określona jest znajdująca się na pokładzie ilość krewetek w podziale na rejony i wyrażona w wadze produktu w kilogramach.

4. Dziennik produkcyjny oraz plan sztauerski, o których mowa w ust. 3, należy codziennie aktualizować w odniesieniu do dnia poprzedniego, za który uznaje się okres od godziny 00.00 (UTC) do 24.00 (UTC), a także przechowywać na pokładzie do momentu całkowitego rozładunku statku.

5. Kapitan statku wspólnotowego zapewnia niezbędną pomoc w celu umożliwienia przeprowadzenia kontroli ilości zadeklarowanych w dzienniku produkcyjnym oraz przetworzonych produktów składowanych na pokładzie.

6. Państwa członkowskie co dwa lata poświadczają dokładność planów ładowności wszystkich statków wspólnotowych posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów zgodnie z art. 28 ust. 1. Kapitan gwarantuje, że kopia takiego poświadczenia znajduje się na pokładzie i na żądanie jest okazywana inspektorowi.

Artykuł  38

Sieci znajdujące się na pokładzie

1. Dokonując ukierunkowanych połowów co najmniej jednego z gatunków wymienionych w załączniku VII, statki wspólnotowe nie posiadają na pokładzie sieci o rozmiarze oczek mniejszym niż rozmiar ustanowiony w art. 29.

2. Jednak statki wspólnotowe dokonujące połowów w trakcie tego samego rejsu na obszarach innych niż obszar regulowany NAFO mogą posiadać na pokładzie sieci o rozmiarze oczek mniejszym niż rozmiar ustanowiony w art. 29, pod warunkiem że sieci takie są bezpiecznie związane i zwinięte oraz nie są dostępne do bezpośredniego użytku. Takie sieci:

a) muszą zostać odłączone od desek trałowych oraz lin holowniczych i podciągowych; i

b) jeżeli są umieszczone na pokładzie lub nad pokładem, muszą być bezpiecznie przymocowane do części nadbudówki.

Artykuł  39

Przeładunek

1. Statki wspólnotowe nie biorą udziału w czynnościach związanych z przeładunkiem na obszarze regulowanym NAFO, chyba że otrzymały uprzednie zezwolenie na dokonywanie takich czynności od właściwych organów, którym podlegają.

2. Statki wspólnotowe nie biorą udziału w czynnościach związanych z przeładunkiem ryb ze statku kraju niebędącego umawiającą się stroną lub na taki statek, który, jak zaobserwowano lub w inny sposób stwierdzono, prowadził działalność połowową na obszarze regulowanym NAFO.

3. Statki wspólnotowe zgłaszają właściwym organom, którym podlegają, każdy przeładunek na obszarze regulowanym NAFO. Statki, z których dokonuje się przeładunku, zgłaszają ten fakt z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem, a statki, na które dokonuje się przeładunku, zgłaszają to nie później niż godzinę po przeładunku.

4. Zgłoszenie, o którym mowa w ust. 3, obejmuje godzinę, położenie geograficzne, całkowitą wagę w podziale na gatunki, która ma zostać wyładowana lub załadowana, podaną w kilogramach, a także sygnał wywoławczy statków uczestniczących w przeładunku.

5. Poza całkowitym połowem znajdującym się na pokładzie oraz całkowitą wagą, która ma zostać wyładowana, statek, na który dokonuje się przeładunku, zgłasza nazwę portu i przewidywaną godzinę wyładunku z co najmniej 24-godzinnym wyprzedzeniem.

6. Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji zgłoszenia, o których mowa w ust. 3 i 5, a Komisja bezzwłocznie przekazuje je do Sekretariatu NAFO.

Artykuł  40

Czarter statków wspólnotowych

1. Państwa członkowskie mogą wyrazić zgodę na to, aby statek rybacki pływający pod ich banderą i posiadający zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze regulowanym NAFO stał się przedmiotem uzgodnień w zakresie czarteru w celu wykorzystania części lub całości kwoty i/lub dni połowowych przydzielonych innej umawiającej się stronie NAFO. Nie zezwala się jednak na uzgodnienia w zakresie czarteru obejmujące statki, które zdaniem NAFO lub innej regionalnej organizacji rybackiej brały udział w nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowach (IUU).

2. W dniu zawarcia uzgodnień w zakresie czarteru państwo członkowskie bandery przesyła Komisji następujące informacje, które Komisja przekazuje Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO:

a) zgodę państwa członkowskiego na uzgodnienia w zakresie czarteru;

b) gatunki objęte czarterem i wielkości dopuszczalne połowów przyznane umową czarterową;

c) okres obowiązywania uzgodnień w zakresie czarteru;

d) nazwisko (nazwę) czarterującego;

e) umawiającą się stronę, która wyczarterowała statek;

f) działania podjęte przez państwo członkowskie w celu zagwarantowania, że wyczarterowane statki pływające pod jego banderą przestrzegają przepisów NAFO w zakresie ochrony i egzekwowania przepisów w okresie czarteru.

3. Po wygaśnięciu uzgodnień w zakresie czarteru państwo członkowskie bandery informuje o tym Komisję, która niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO.

4. Państwo członkowskie bandery podejmuje działania gwarantujące, że:

a) w okresie czarteru statek nie posiada zezwolenia na dokonywanie połowów w ramach wielkości dopuszczalnych połowów przydzielonych państwu członkowskiemu bandery;

b) w danym okresie statek nie posiada zezwolenia na dokonywanie połowów w ramach co najmniej dwóch uzgodnień w zakresie czarteru;

c) w trakcie okresu czarteru statek przestrzega przepisów NAFO w zakresie ochrony i egzekwowania przepisów;

d) wszystkie połowy i przyłowy, których dokonano w ramach zgłoszonych uzgodnień w zakresie czarteru, są odnotowywane w dzienniku połowowym przez wyczarterowany statek oddzielnie od danych na temat pozostałych połowów.

5. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszystkie połowy i przyłowy, o których mowa w ust. 4 lit. d), oddzielnie od innych krajowych danych na temat połowów. Komisja bezzwłocznie przesyła te dane Sekretariatowi Wykonawczemu NAFO.

Artykuł  41

Monitorowanie nakładu połowowego

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu zagwarantowania, że nakład połowowy jego statków jest proporcjonalny do wielkości dopuszczalnych połowów dostępnych temu państwu członkowskiemu na obszarze regulowanym NAFO.

2. Najpóźniej dnia 31 stycznia 2007 r. lub - w późniejszym okresie - co najmniej na 30 dni przed rozpoczęciem takiej działalności państwa członkowskie przekazują Komisji plan połowowy dla swoich statków, które dokonują połowów gatunków na obszarze regulowanym NAFO. Plan połowowy określa między innymi statek lub statki prowadzące te połowy oraz planowaną liczbę dni połowowych, w ciągu których statki te będą przebywać na obszarze regulowanym NAFO.

3. Dla celów orientacyjnych państwa członkowskie powiadamiają Komisję o planowanej działalności ich statków na innych obszarach.

4. Plan połowowy przedstawia całkowity nakład połowowy, który będzie wykorzystany na obszarze regulowanym NAFO w związku z wielkościami dopuszczalnych połowów przysługującymi państwu członkowskiemu dokonującemu powiadomienia.

5. Nie później niż dnia 15 stycznia 2008 r. państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie z wdrożenia planów połowowych. Sprawozdania obejmują liczbę statków rzeczywiście prowadzących połowy na obszarze regulowanym NAFO, połowy dokonane przez każdy statek oraz całkowitą liczbę dni, w ciągu których każdy statek prowadził połowy na tym obszarze. Sprawozdanie z działalności statków łowiących krewetki w rejonach 3M i 3L składane jest oddzielnie dla każdego rejonu.

SEKCJA  5

Szczególne przepisy dotyczące krewetek północnych

Artykuł  42

Połowy krewetek północnych

1. Każde państwo członkowskie codziennie składa Komisji sprawozdanie o ilościach krewetek północnych (Pandalus borealis) złowionych w rejonie 3L obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod jego banderą i zarejestrowane we Wspólnocie. Wszelka działalność połowowa jest prowadzona na głębokości przekraczającej 200 metrów oraz jest ograniczona do jednego statku przypadającego na każdy przydział państwa członkowskiego w danym okresie.

2. Kapitan statku poławiającego krewetki w rejonie 3L lub jego przedstawiciel przed wpłynięciem do jakiegokolwiek portu przedstawia właściwym organom państwa członkowskiego, z którego portu zamierza skorzystać, następujące informacje na co najmniej 24 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu:

a) godzinę przybycia do portu;

b) ilości krewetek zatrzymane na pokładzie;

c) rejon lub rejony, na których dokonano połowów.

SEKCJA  6

Szczególne przepisy dotyczące karmazyna

Artykuł  43

Połów karmazyna

1. Co drugi poniedziałek kapitan statku wspólnotowego dokonującego połowów karmazyna na podobszarze 2 oraz w rejonie IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa statek lub w którym jest on zarejestrowany, o ilościach karmazyna złowionych w tych strefach w okresie dwóch tygodni, kończącym się o północy poprzedniej niedzieli.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, powiadomienia dokonuje się co tydzień w każdy poniedziałek.

2. Co drugi wtorek do północy państwa członkowskie składają Komisji sprawozdanie dotyczące ilości karmazyna złowionych w okresie dwóch tygodni kończącym się o północy poprzedniej niedzieli na podobszarze 2 oraz w rejonach IF, 3K oraz 3M obszaru regulowanego NAFO przez statki pływające pod ich banderą oraz zarejestrowane na ich terytorium.

Jeśli łączne połowy osiągnęły 50 % TAC, sprawozdania przesyłane są co tydzień.

SEKCJA  7

Środki egzekwowania przepisów

Artykuł  44

Postępowanie w przypadku naruszeń

1. Właściwe organy państwa członkowskiego powiadomione o naruszeniu przepisów przez jeden ze swoich statków bezzwłocznie wszczynają postępowanie wyjaśniające w sprawie tego naruszenia w celu uzyskania wymaganych dowodów, które to postępowanie w odpowiednich przypadkach obejmuje kontrolę fizyczną odnośnego statku.

2. W przypadku nieprzestrzegania przez statek środków przyjętych przez NAFO, właściwe organy państwa członkowskiego bezzwłocznie podejmują działania prawne lub administracyjne zgodnie z ustawodawstwem krajowym wobec obywateli odpowiedzialnych za statek pływający pod ich banderą.

3. Właściwe organy państwa członkowskiego bandery gwarantują, że postępowanie wszczęte na mocy ust. 2 może, zgodnie z odpowiednimi przepisami prawa krajowego, zapewnić skuteczne środki o odpowiedniej surowości, zagwarantować przestrzeganie przepisów, pozbawić osoby odpowiedzialne korzyści ekonomicznych płynących z naruszenia, a także skutecznie zniechęcić do naruszania przepisów w przyszłości.

Artykuł  45

Traktowanie sporządzanych przez inspektorów sprawozdań dotyczących naruszeń przepisów

1. Sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzane przez inspektorów NAFO stanowią dopuszczalny dowód w postępowaniu sądowym lub administracyjnym prowadzonym przez jakiekolwiek państwo członkowskie. Do celów ustaleń faktycznych, sprawozdania te są traktowane na tych samych zasadach, jak sprawozdania z inspekcji i nadzoru sporządzanymi przez jego własnych inspektorów.

2. Państwa członkowskie współpracują w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych wynikających ze sprawozdania przedstawionego przez inspektora w ramach tego systemu, z zastrzeżeniem przepisów regulujących dopuszczanie dowodów w krajowym systemie sądownictwa i innych systemach krajowych.

Artykuł  46

Działania następcze w odniesieniu do pewnych poważnych naruszeń przepisów

1. Poza przepisami rozporządzenia Rady (EWG) nr 1956/88 z dnia 9 czerwca 1988 r. przyjmującego przepisy w sprawie stosowania Systemu Wspólnej Międzynarodowej Kontroli przyjętego przez Organizację Rybacką Północno-Zachodniego Atlantyku⁽³⁷⁾, w szczególności ust. 9 i 10 systemu załączonego do tego rozporządzenia, państwo członkowskie bandery podejmuje działania na mocy niniejszej sekcji, jeżeli statek pływający pod jego banderą popełnił jedno z następujących poważnych naruszeń przepisów:

a) ukierunkowane połowy stada, które podlega moratorium lub którego poławianie jest zakazane;

b) błędna rejestracja połowów. Działania następcze na mocy niniejszego artykułu są podejmowane, jeżeli rozbieżność między szacunkami inspektora w odniesieniu do przetworzonego połowu znajdującego się na pokładzie, w podziale na gatunki lub całościowo, a danymi liczbowymi odnotowanymi w dzienniku produkcyjnym wynosi 10 ton lub 20 % w zależności od tego, która wartość jest wyższa, obliczona jako odsetek danych z dziennika produkcyjnego. W celu obliczenia szacunkowej ilości połowów znajdujących się na pokładzie stosuje się współczynnik sztauerski uzgodniony miedzy inspektorami umawiającej się strony dokonującej inspekcji a umawiającą się stroną, do której należy statek poddany inspekcji;

c) ponowne popełnienie tego samego poważnego naruszenia określonego w ust. 9 systemu załączonego do rozporządzenia (EWG) nr 1956/88, które potwierdzono zgodnie z ust. 10 tego systemu, w ciągu 100 dni lub w trakcie rejsu połowowego, w zależności od tego, który okres jest krótszy.

2. Państwo członkowskie bandery gwarantuje, że wskutek inspekcji, o której mowa w ust. 3, odnośny statek wstrzymuje wszelką działalność połowową oraz że zostaje wszczęte postępowanie wyjaśniające w sprawie poważnego naruszenia przepisów.

3. Jeżeli na obszarze regulowanym nie przebywa inspektor ani inna osoba wyznaczona przez państwo członkowskie bandery do przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego zgodnie z ust. 1, państwo członkowskie bandery nakłada na statek wymóg bezzwłocznego skierowania się do portu, w którym można wszcząć takie postępowanie.

4. Po zakończeniu postępowania wyjaśniającego w sprawie poważnego naruszenia polegającego na błędnej rejestracji połowów, o której mowa w ust. 1 lit. b), państwo członkowskie bandery zapewnia przeprowadzenie pod swoim zwierzchnictwem kontroli fizycznej w porcie i obliczenia całkowitego połowu znajdującego się na pokładzie. Taka inspekcja może mieć miejsce w obecności inspektora którejkolwiek innej z umawiających się stron, która chce w niej uczestniczyć, pod warunkiem wyrażenia zgody przez państwo członkowskie bandery.

5. Jeżeli statek musi skierować się do portu na mocy ust. 2, 3 i 4, inspektor którejkolwiek innej z umawiających się stron może wejść na pokład i/lub pozostać na pokładzie statku podczas płynięcia do portu, pod warunkiem że właściwy organ państwa członkowskiego statku poddanego inspekcji nie zwróci się do inspektora o opuszczenie statku.

Artykuł  47

Środki egzekwowania przepisów

1. Każde państwo członkowskie podejmuje środki egzekwowania przepisów wobec statku rybackiego pływającego pod jego banderą, w stosunku do którego stwierdzono, zgodnie z prawem krajowym, że popełnił poważne naruszenie przepisów, o którym mowa w art. 46.

2. Środki, o których mowa w ust. 1, mogą obejmować, zwłaszcza w zależności od powagi naruszenia przepisów oraz zgodnie z odnośnymi przepisami prawa krajowego:

a) grzywny;

b) zatrzymanie nielegalnych narzędzi połowowych oraz połowu;

c) zarekwirowanie statku;

d) zawieszenie lub wycofanie zezwolenia na dokonywanie połowów;

e) zmniejszenie lub odebranie kwoty połowowej.

3. Państwo członkowskie bandery odnośnego statku powiadamia bezzwłocznie Komisję o odpowiednich środkach podjętych zgodnie z niniejszym artykułem. Na podstawie tego powiadomienia Komisja powiadamia o tych środkach Sekretariat NAFO.

Artykuł  48

Sprawozdania dotyczące naruszeń przepisów

1. W przypadku poważnego naruszenia przepisów, o którym mowa w art. 46, odnośne państwo członkowskie możliwie szybko, a najpóźniej w ciągu trzech miesięcy od powiadomienia o takim naruszeniu, przedstawia Komisji sprawozdanie dotyczące przebiegu postępowania wyjaśniającego, w tym szczegółowe informacje na temat wszelkich działań podjętych lub zaproponowanych w odniesieniu do poważnego naruszenia przepisów, a także sprawozdanie dotyczące wyniku postępowania wyjaśniającego po jego zakończeniu.

2. Na podstawie sprawozdań państw członkowskich Komisja sporządza sprawozdanie wspólnotowe. Komisja przesyła Sekretariatowi NAFO sprawozdanie wspólnotowe dotyczące przebiegu postępowania wyjaśniającego w ciągu czterech miesięcy od powiadomienia o naruszeniu przepisów i tak szybko, jak to możliwe, sprawozdanie dotyczące wyniku postępowania wyjaśniającego po jego zakończeniu.

ROZDZIAŁ  VIII

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE WYŁADUNKU LUB PRZEŁADUNKU RYB MROŻONYCH ZŁOWIONYCH PRZEZ STATKI RYBACKIE KRAJÓW TRZECICH W OBSZARZE OBJĘTYM KONWENCJĄ NEAFC ²

Artykuł  49 ³

Kontrola przeprowadzana przez państwo portu

Nie naruszając przepisów rozporządzenia Rady (EWG) nr 2847/ 93 i rozporządzenia Rady (WE) nr 1093/94 z dnia 6 maja 1994 r. ustalającego warunki, na których statki rybackie państw trzecich mogą bezpośrednio wyładowywać i sprzedawać swoje połowy w portach wspólnotowych⁽³⁸⁾, procedury ustanowione w niniejszym rozdziale stosuje się od dnia 1 maja 2007 r. do wyładunków i przeładunków w portach państw członkowskich ryb mrożonych złowionych przez statki rybackie krajów trzecich w obszarze objętym konwencją NEAFC jak ustanowiono w art.1 Konwencji załączonej do decyzji Rady 81/608/EWG z dnia 13 lipca 1981 r. dotyczącej zawarcia Konwencji o przyszłej wielostronnej współpracy w rybołówstwie na północno-wschodnim Atlantyku⁽³⁹⁾.

Artykuł  50

Wyznaczone porty

Wyładunki i przeładunki dozwolone są wyłącznie w wyznaczonych portach.

Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku ryb, o którym mowa w art. 49. Niezależnie od daty stosowania określonej w art. 49 państwa członkowskie przesyłają Komisji wykaz takich portów do dnia 15 stycznia 2007 r. Wszelkie zmiany wprowadzone następnie w wykazie są zgłaszane Komisji co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie.

Komisja publikuje wykaz wyznaczonych portów oraz zmiany w wykazie w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii "C" i zamieszcza je na swojej stronie internetowej.

Artykuł  51

Uprzednie zawiadomienie o wejściu do portu

1. 4 W drodze odstępstwa od art. 28e ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 kapitanowie wszystkich statków rybackich lub ich przedstawiciele, przewożąc ryby, o których mowa w art. 49, i mając zamiar zawinąć do portu lub dokonać wyładunku lub przeładunku, co najmniej trzy dni przed planowaną datą przybycia powiadamiają właściwe organy państwa członkowskiego portu, z którego zamierzają skorzystać.

2. Zawiadomieniu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, towarzyszy formularz zawarty w części I załącznika XV, którego część A jest odpowiednio wypełniona zgodnie z następującymi zasadami:

a) formularz PSC 1 stosuje się, jeżeli statek rybacki wyładowuje własny połów;

b) formularz PSC 2 stosuje się, jeżeli statek rybacki prowadził operacje przeładunku. W takich przypadkach dla każdego statku, z którego dokonano przeładunku, stosuje się odrębny formularz.

3. Państwo członkowskie portu niezwłocznie przekazuje kopię formularza, o którym mowa w ust. 2, państwu bandery statku rybackiemu oraz państwu (państwom) bandery statków, z których dokonano przeładunku, w przypadku gdy statek rybacki prowadził operacje przeładunku.

Artykuł  52

Zezwolenie na wyładunek lub przeładunek

1. 5 Właściwe organy państwa członkowskiego portu mogą zezwolić na wyładunki lub przeładunki wyłącznie, jeżeli państwo bandery statku rybackiego zamierzającego dokonać wyładunku lub przeładunku bądź, w przypadku gdy statek prowadził operacje przeładunku poza portem, państwo lub państwa bandery statku, z którego dokonano przeładunku, potwierdziły poprzez zwrot kopii formularza przekazanego na mocy art. 51 ust. 3 z odpowiednio wypełnioną częścią B, że:

a) statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały wystarczającą kwotę w odniesieniu do zadeklarowanych gatunków;

b) ilości ryb na pokładzie zostały odpowiednio zgłoszone i uwzględnione przy obliczeniu wszelkich ograniczeń połowowych lub ograniczeń nakładu, które mogą mieć zastosowanie;

c) statki rybackie, które zadeklarowały połów ryb, posiadały zezwolenie na połowy w zadeklarowanych obszarach;

d) zadeklarowana obecność statku w obszarze połowów została zweryfikowana zgodnie z danymi VMS.

Operacje wyładunku lub przeładunku można rozpocząć wyłącznie po wydaniu zezwolenia przez właściwe organy państwa członkowskiego portu.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1, państwo członkowskie portu może zezwolić na całość lub część wyładunku w przypadku braku potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1, lecz w takich przypadkach przechowuje odnośne ryby pod kontrolą właściwych organów. Ryby te zostają zwrócone w celu sprzedaży, przekazania lub transportu wyłącznie po otrzymaniu potwierdzenia, o którym mowa w ust. 1. Jeżeli w ciągu 14 dni od wyładunku nie otrzymano potwierdzenia, państwo czonkowskie portu może skonfiskować i zbyć ryby zgodnie z przepisami krajowymi.

3. 6 Właściwe organy państwa członkowskiego portu bezzwłocznie informują - poprzez przekazanie kopii formularza określonego w części I załącznika IV z odpowiednio wypełnioną częścią C o swojej decyzji dotyczącej przyznania lub nieprzyznania zezwolenia na wyładunek lub przeładunek - Komisję i Sekretariat NEAFC, jeżeli wyładowane lub przeładowane ryby złowiono w obszarze podlegającym konwencji NEAFC.

Artykuł  53

Inspekcje

1. 7 Właściwe organy państw członkowskich prowadzą co roku w swoich portach inspekcje co najmniej 15 % wyładunków lub przeładunków dokonywanych przez statki rybackie państw trzecich, o których mowa w art. 49.

2. Inspekcje obejmują monitorowanie całego rozładunku lub przeładunku oraz kontrolę krzyżową ilości podanych w uprzednim zawiadomieniu o wyładunku w podziale na gatunki oraz ilości wyładowanych lub przeładowanych w podziale na gatunki.

3. Inspektorzy podejmują wszelkie możliwe starania w celu uniknięcia niepotrzebnego opóźnienia statku i gwarantują minimalny stopień ingerencji i utrudnień na statku, a także dbają o uniknięcie pogorszenia jakości ryb.

Artykuł  54

Sprawozdania z inspekcji

1. Każda inspekcja jest dokumentowana poprzez sporządzenie sprawozdania z inspekcji zgodnie z częścią II załącznika XV.

2. 8 Kopia każdego sprawozdania z inspekcji jest niezwłocznie przekazywana państwu bandery statku objętego inspekcją oraz państwu lub państwom bandery statku, z którego dokonano przeładunku, oraz Komisji i Sekretariatowi NEAFC, jeśli wyładowane lub przeładowane ryby złowiono w obszarze objętym konwencją NEAFC.

3. Na wniosek państwa bandery statku objętego inspekcją zostaje mu przekazany oryginał lub potwierdzona kopia każdego sprawozdania z inspekcji.

ROZDZIAŁ  IX

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE CCAMLR

SEKCJA  1

Ograniczenia i wymogi w odniesieniu do informacji o statkach

Artykuł  55

Zakazy oraz ograniczenia połowowe

1. Ukierunkowane połowy gatunków wymienionych w załączniku XIII są zakazane w strefach oraz w trakcie okresów wskazanych w tym załączniku.

2. W odniesieniu do nowych połowów i zwiadów rybackich limity połowowe oraz limity przyłowów określone w załączniku XIV stosuje się na podobszarach wskazanych w tym załączniku.

Artykuł  56

Wymogi w odniesieniu do informacji o statkach posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR

1. Oprócz informacji o upoważnionych statkach określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, państwa członkowskie od dnia 1 sierpnia 2007 r. przekazują Komisji następujące informacje w odniesieniu do tych statków:

a) numer IMO statku (jeżeli został wydany);

b) poprzednia bandera, jeśli dotyczy;

c) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy;

d) nazwisko (nazwa) i adres właściciela (właścicieli) statku oraz armatora (armatorów), jeśli są znani;

e) rodzaj statku;

f) miejsce i data budowy statku;

g) długość;

h) kolorowe zdjęcie statku, które zawiera:

i) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 x 7 cm przedstawiające prawą burtę statku, długość całkowitą statku i wszystkie cechy jego budowy;

ii) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 x 7 cm przedstawiające lewą burtę statku, pełną długość statku i wszystkie cechy jego budowy;

iii) jedno zdjęcie o wymiarach nie mniejszych niż 12 x 7 cm przedstawiające rufę statku, zrobione bezpośrednio od strony rufy;

i) środki podjęte w celu zabezpieczenia przed manipulacją przez osoby niepowołane urządzeniem kontroli satelitarnej umieszczonym na pokładzie.

2. Od dnia 1 sierpnia 2007 r. państwa członkowskie, w takim stopniu, w jakim jest to możliwe, przekazują Komisji również następujące informacje dotyczące statków posiadających zezwolenie na dokonywanie połowów na obszarze CCAMLR:

a) nazwisko (nazwa) i adres armatora, jeśli nie jest nim właściciel(-e) statku;

b) nazwisko i narodowość kapitana oraz, w miarę możliwości, kapitana połowów;

c) metoda lub metody połowów;

d) największa szerokość statku (m);

e) pojemność rejestrowa brutto;

f) rodzaje komunikacji na statku i numery (numery INMARSAT A, B oraz C);

g) normalny skład załogi;

h) moc głównego silnika lub silników;

i) nośność (tony), liczba ładowni rybnych i ich pojemność (m3);

j) wszelkie inne informacje (np. klasyfikacja lodu) uznane za potrzebne.

Artykuł  57

Sprawozdanie z obserwacji statków

1. Gdy kapitan statku rybackiego posiadającego licencję zaobserwuje statek rybacki na obszarze CCAMLR, w miarę możliwości zbiera jak największą ilość informacji na temat każdej takiej obserwacji, w tym:

a) nazwę i opis statku;

b) sygnał wywoławczy statku;

c) numer rejestracyjny i numer Lloyds/IMO statku;

d) państwo bandery statku;

e) zdjęcia statku dla celów sprawozdania;

f) wszelkie inne istotne informacje dotyczące zaobserwowanych działań statku.

2. Kapitan jak najszybciej przekazuje sprawozdanie zawierające informacje, o których mowa w ust. 1, do swojego państwa bandery. Państwo bandery przekazuje wszelkie takie sprawozdania Sekretariatowi CCAMLR, jeżeli zaobserwowany statek według norm CCAMLR prowadzi działania nielegalne, nieudokumentowane i nieuregulowane (IUU).

SEKCJA  2

zwiady rybackie

Artykuł  58

Uczestnictwo w zwiadach rybackich

1. Statki rybackie pływające pod banderą Hiszpanii oraz zarejestrowane w Hiszpanii, o których powiadomiono CCAMRL zgodnie z przepisami art. 7 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, mogą uczestniczyć w zwiadach rybackich przy użyciu takli w odniesieniu do Dissostichus spp. na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.1, 58.4.2, 58.4.3a) poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej oraz 58.4.3b) poza obszarami podlegającymi jurysdykcji krajowej.

2. Nie więcej niż jeden statek rybacki z każdego państwa członkowskiego dokonuje połowów w rejonach 58.4.3a) oraz 58.4.3b) w tym samym okresie.

3. W odniesieniu do podobszarów 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1 oraz 58.4.2 całkowite limity połowowe oraz limity przyłowów przypadające na podobszar i rejon, a także ich rozdział między małe obszary badawcze (SSRU) w ramach każdego z nich, są określone w załączniku XIV. Połowy na jakimkolwiek małym obszarze badawczym wstrzymuje się, jeśli zgłoszony połów osiąga określony limit połowowy, a odnośny mały obszar badawczy zostaje zamknięty dla połowów na pozostałą część sezonu.

4. Połowy odbywają się na jak największym obszarze geograficznym oraz batymetrycznym w celu uzyskania informacji niezbędnych do ustalenia możliwości rybołówstwa oraz w celu uniknięcia nadmiernego skoncentrowania połowów oraz nakładu połowowego. Jednakże połowy w rejonach 58.4.1 oraz 58.4.2 są zabronione na głębokości mniejszej niż 550 m.

Artykuł  59

Systemy sprawozdawczości

Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, podlegają następującym systemom sprawozdawczości dotyczącym połowów oraz nakładu połowowego:

a) pięciodniowemu systemowi sprawozdawczości połowu i nakładu określonemu w art. 12 rozporządzenia (WE) nr 601/2004, z wyjątkiem tego, że państwa członkowskie składają Komisji raporty połowowe i raporty dotyczące nakładu połowowego nie później niż dwa dni robocze po zakończeniu okresu sprawozdawczego, w celu natychmiastowego przekazania do CCAMLR. W odniesieniu do podobszarów 88.1 i 88.2 oraz rejonów 58.4.1 oraz 58.4.2 sprawozdania sporządza się w odniesieniu do małych obszarów badawczych;

b) miesięcznemu systemowi sprawozdawczości w odniesieniu do połowu i nakładu według dokładnej skali określonemu w art. 13 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

c) zgłaszana jest całkowita liczba oraz waga odrzuconych Dissostichus eleginoides i Dissostichus mawsoni, łącznie z tymi w stanie "galaretowatym".

Artykuł  60

Wymogi specjalne

1. Zwiady rybackie, o których mowa w art. 58, prowadzi się zgodnie z przepisami art. 8 rozporządzenia Rady (WE) nr 600/2004 z dnia 22 marca 2004 r. ustanawiającego niektóre środki techniczne stosowane do działalności połowowej na obszarze objętym Konwencją o zachowaniu żywych zasobów morskich Antarktyki⁽⁴⁰⁾ w odniesieniu do odpowiednich środków zmierzających do zmniejszenia przypadkowej śmiertelności ptaków morskich w trakcie połowów taklami oceanicznymi. Oprócz tych środków:

a) zakazuje się zrzutów odpadów w trakcie tych połowów;

b) statki uczestniczące w zwiadach rybackich w rejonach 58.4.1 oraz 58.4.2, które są zgodne z protokołami CCAMLR (A, B lub C) w odniesieniu do łowienia taklami są zwolnione z wymogu dotyczącego nocnego wystawiania narzędzi; jednak statki, które schwytają łącznie trzy ptaki morskie, bezzwłocznie przywracają nocne wystawianie zgodnie z art. 8 rozporządzenia (WE) nr 601/2004;

c) statki uczestniczące w zwiadach rybackich na podobszarach 88.1 i 88.2 oraz w rejonach 58.4.3a) oraz 58.4.3b), które złapią łącznie trzy ptaki morskie, natychmiast zaprzestają połowów i zabrania się im dokonywania połowów poza zwykłym sezonem połowów do końca sezonu 2006/07.

2. Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich na podobszarach FAO 88.1 i 88.2 podlegają następującym wymogom dodatkowym:

a) statkom zabrania się dokonywania zrzutów:

i) olejów lub produktów paliwowych lub pozostałości olejowych do morza, z wyjątkiem dopuszczonych na podstawie załącznika I do MARPOL 73/78 (międzynarodowa konwencja o zapobieganiu zanieczyszczeniu morza przez statki);

ii) śmieci;

iii) odpadów żywności, których nie można przepuścić przez sito o otworach nie większych niż 25 mm;

iv) drobiu lub ich części (łącznie ze skorupkami jaj);

v) ścieków w obrębie 12 mil morskich od lądu lub szelfu lodowego, lub ścieków podczas gdy statek płynie z prędkością mniejszą niż 4 węzły;

vi) popiołu ze spalania; lub

vii) odpadków;

b) żadnego drobiu żywego lub innych żywych ptaków nie wprowadza się na podobszary 88.1 i 88.2, a jakikolwiek opierzony drób, który nie został skonsumowany, jest usuwany z podobszarów 88.1. i 88.2;

c) połowy Dissostichus spp. na podobszarach 88.1 i 88.2 są zakazane w obrębie 10 mil morskich od wybrzeża Wysp Balleny'ego.

Artykuł  61

Definicja zaciągów

1. Do celów niniejszej sekcji zaciąg obejmuje ustawienie przynajmniej jednej liny w danym miejscu. Do celów sprawozdawczości połowów oraz nakładu połowowego dokładne położenie geograficzne zaciągu jest określane przez środkowy punkt liny lub lin.

2. W celu oznaczenia jako zaciąg badawczy:

a) każdy zaciąg badawczy musi być oddalony o nie mniej niż pieć mil morskich od jakiegokolwiek innego zaciągu badawczego; odległość należy odmierzyć od środkowego punktu geograficznego każdego zaciągu badawczego;

b) każdy zaciąg obejmuje przynajmniej 3.500 haczyków oraz nie wiecej niż 10.000 haczyków; może się składać z oddzielnych lin ustawionych w tej samej pozycji;

c) czas zanurzenia każdego zaciągu takli wynosi co najmniej sześć godzin, liczonych od momentu ukończenia procesu ustawiania lin do rozpoczęcia procesu zaciągania.

Artykuł  62

Plany badawcze

Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizują plany badawcze na wszystkich małych obszarach badawczych, na które podzielono podobszary FAO 88.1 i 88.2 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan badawczy jest realizowany w następujący sposób:

a) po pierwszym wpłynięciu na mały obszar badawczy, pierwszych 10 zaciągów, oznaczonych jako "pierwszy cykl", oznacza się jako "zaciągi badawcze" oraz muszą one spełniać kryteria określone w art. 61 ust. 2;

b) kolejnych 10 zaciągów, lub 10 ton połowu, w zależności od tego, która z wartości progowych jest osiągana jako pierwsza, oznacza się jako "drugi cykl". Zaciągi w drugim cyklu, według uznania kapitana, można przeprowadzać jako część zwykłego zwiadu rybackiego. Jednak zaciągi te można również oznaczać jako zaciągi badawcze, pod warunkiem że spełniają one wymogi art. 61 ust. 2;

c) po ukończeniu pierwszego i drugiego cyklu zaciągów, jeśli kapitan zamierza kontynuować połowy w granicach małego obszaru badawczego, statek rozpoczyna "trzeci cykl", czego skutkiem jest dokonanie ogółem 20 zaciągów we wszystkich trzech cyklach. Trzeci cykl zaciągów zostaje zakończony podczas tego samego pobytu na małym obszarze badawczym co pierwszy i drugi cykl;

d) po ukończeniu 20 zaciągów badawczych w trzecim cyklu statek może kontynuować połowy w obrębie małego obszaru badawczego;

e) na małych obszarach badawczych A, B, C, E oraz G na podobszarach 88.1 i 88.2, gdzie nadający się do połowów obszar dna morza jest mniejszy niż 15.000 km², nie stosuje się lit. b), c) i d), a po zakończeniu 10 zaciągów badawczych statek może kontynuować połowy w obrębie małego obszaru badawczego.

Artykuł  63

Plany zbierania danych

1. Statki rybackie uczestniczące w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizują plany zbierania danych na wszystkich małych obszarach badawczych, na które podzielono podobszary FAO 88.1 i 88.2 oraz rejony 58.4.1 i 58.4.2. Plan zbierania danych obejmuje następujące dane:

a) pozycję oraz głębokość morza na końcu każdej liny zaciągu;

b) czas ustawiania, zanurzenia oraz wybierania;

c) ilość oraz gatunki ryb straconych na powierzchni;

d) liczba zestawów haczyków;

e) rodzaj przynęty;

f) skuteczność przynęty (%);

g) rodzaj haczyka; i

h) warunki panujące na morzu, zachmurzenie i faza księżyca w momencie ustawiania lin.

2. Wszystkie dane, o których mowa w ust. 1, są zbierane w odniesieniu do każdego zaciągu badawczego; w szczególności, w zaciągu badawczym do 100 ryb należy zmierzyć wszystkie ryby, a z co najmniej 30 ryb pobiera się próbki w celu przeprowadzenia badań biologicznych. W przypadku złowienia więcej niż 100 ryb, stosuje się metodę losowego pobierania podpróbek.

Artykuł  64

Program znakowania ryb

1. Każdy statek rybacki uczestniczący w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, realizuje w następujący sposób program znakowania ryb:

a) osobniki Dissostichus spp. są znakowane oraz wypuszczane zgodnie z przepisami określonymi w protokole znakowania CCAMLR dotyczącymi Dissostichus spp. w zwiadach rybackich. Statki zaprzestają znakowania po oznakowaniu 500 osobników lub opuszczają łowisko po oznakowaniu jednego osobnika na złowioną tonę żywej wagi;

b) w celu realizacji wymogu znakowania program obejmuje osobniki o wszystkich wymiarach. Znakuje się wyłącznie te antary, które są w dobrym stanie. Wszystkie wypuszczone osobniki powinny być dwukrotnie oznakowane, a wypuszczanie powinno obejmować możliwie największy obszar geograficzny;

c) wszystkie znaczki posiadają wyraźny nadruk niepowtarzalnego numeru seryjnego oraz adresu zwrotnego, tak aby pochodzenie znaczków mogło zostać odtworzone w przypadku ponownego złapania oznakowanego osobnika;

d) wszystkie ponownie złapane oznakowane osobniki (tzn. złowione ryby posiadające już oznakowanie) nie są ponownie wypuszczane, nawet jeśli przebywały na wolności przez krótki okres;

e) od wszystkich ponownie złapanych, oznakowanych osobników pobiera się próbki biologiczne (długość, waga, płeć, gruczoły płciowe), w miarę możliwości wykonuje się elektroniczne zdjęcie, pobiera się otolity i usuwa się znaczek;

f) wszystkie odpowiednie dane znaczka oraz wszelkie dane na temat ponownie złapanego oznakowanego osobnika zgłasza się CCAMLR elektronicznie w formacie CCAMLR, w terminie trzech miesięcy od opuszczenia łowisk przez statek;

g) wszystkie odpowiednie dane znaczka oraz wszelkie dane na temat ponownie złapanego oznakowanego osobnika są również zgłaszane elektronicznie w formacie CCAMLR do odpowiedniego regionalnego magazynu danych ze znaczków, opisanego szczegółowo w protokole znakowania CCAMLR.

2. Oznakowane i wypuszczone antary nie są wliczane do limitów połowowych.

Artykuł  65

Obserwatorzy naukowi i inspektorzy

1. W trakcie całej działalności połowowej w ramach okresu połowowego na pokładzie każdego statku rybackiego uczestniczącego w zwiadach rybackich, o których mowa w art. 58, przebywa co najmniej dwóch obserwatorów naukowych, spośród których jeden jest obserwatorem wyznaczonym zgodnie z Systemem Międzynarodowych Obserwacji Naukowych CCAMLR.

2. Każde państwo członkowskie, z zastrzeżeniem obowiązujących krajowych przepisów prawnych i administracyjnych i zgodnie z tymi przepisami, w tym przepisami regulującymi dopuszczanie dowodów w sądach krajowych, uznaje sprawozdania inspektorów wyznaczonych przez członka CCAMLR w ramach tego systemu i podejmuje w związku z nimi działania na takiej samej zasadzie jak w przypadku sprawozdań własnych inspektorów; zarówno odnośna umawiająca się strona, jak i wyznaczający członek CCAMLR współpracują w celu ułatwienia postępowań sądowych lub innych postępowań będących rezultatem wszelkich takich sprawozdań.

Artykuł  66

Zawiadomienia o zamiarze uczestnictwa w połowie kryla

Każde państwo członkowskie zamierzające poławiać kryl na obszarze CCAMLR powiadamia Sekretariat CCAMLR o swoim zamiarze nie później niż cztery miesiące przed regularnym corocznym posiedzeniem Komisji, bezpośrednio przed sezonem, w którym zamierza prowadzić połowy.

Artykuł  67

Przejściowy zakaz połowów dalekomorskich przy użyciu pławnic

1. Stosowanie pławnic na obszarze CCAMLR, w celach innych niż badania naukowe, jest zabronione do czasu zbadania przez Komitet Naukowo-Badawczy ewentualnego wpływu tego narzędzia połowowego i złożenia przez niego sprawozdania na ten temat, oraz do czasu wyrażenia przez Komisję zgody na podstawie opinii Komitetu Naukowo-Badawczego świadczącej o tym, że na obszarze CCAMLR można stosować taką metodę połowów.

2. Stosowanie pławnic w celach badań naukowych w wodach głębszych niż 100 metrów zgłasza się z wyprzedzeniem Komitetowi Naukowo-Badawczemu i jest ono zatwierdzane przez Komisję przed rozpoczęciem takich badań.

3. Każdy statek planujący tranzyt przez obszar CCAMLR i posiadający na pokładzie pławnice musi z wyprzedzeniem powiadomić Sekretariat CCAMLR o swoich zamiarach, w tym o przewidywanych datach przepływania przez obszar CCAMLR. Każdy statek posiadający pławnice w obrębie obszaru CCAMLR, który nie dokonał takiego powiadomienia z wyprzedzeniem, narusza niniejsze przepisy.

Artykuł  68

Przejściowe ograniczenia stosowania narzędzi do połowów włokami dennymi na dalekomorskich obszarach CCAMLR w sezonie połowowym 2006/2007 i 2007/2008

1. Stosowanie narzędzi do połowów włokami dennymi na dalekomorskich obszarach CCAMLR jest ograniczone do obszarów, na których obowiązują środki ochronne Komisji w odniesieniu do narzędzi do połowów włokami dennymi.

2. Niniejszego środka ograniczającego nie stosuje się do wykorzystywania narzędzi do połowów włokami dennymi podczas prowadzenia badań naukowych na obszarze konwencji.

ROZDZIAŁ  X

SZCZEGÓLNE PRZEPISY DOTYCZĄCE STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH DOKONUJĄCYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE KONWENCJI SEAFO

SEKCJA  1

Zezwolenia dla statków

Artykuł  69

Zezwolenia dla statków

1. Do dnia 1 czerwca 2007 r. państwa członkowskie przekazują Komisji drogą elektroniczną, o ile to możliwe, wykaz swoich statków, którym zezwala się na prowadzenie działań na obszarze Konwencji SEAFO poprzez wydanie zezwolenia połowowego.

2. Właściciele statków objętych wykazem, o którym mowa w ust. 1, są obywatelami lub podmiotami prawnymi Wspólnoty.

3. Statki rybackie otrzymują zezwolenie na prowadzenie działań na obszarze Konwencji SEAFO wyłącznie, jeżeli są w stanie spełnić wymogi i obowiązki wynikające z Konwencji SEAFO i jej środki ochrony i zarządzania.

4. Nie wydaje się zezwolenia połowowego statkom, które prowadziły działania połowowe IUU, o ile nowi właściciele nie przedstawili wystarczających dowodów na to, że poprzedni właściciele i armatorzy nie mają już w związku z nimi żadnego interesu prawnego, korzyści ani zysków finansowych, nie sprawują nad nimi kontroli, lub że, uwzględniając wszystkie odpowiednie fakty, ich statki nie prowadzą połowów IUU i nie są związane z takimi połowami.

5. Wykaz, o którym mowa w ust. 1, zawiera następujące informacje:

a) nazwa statku, numer wpisu do rejestru, poprzednio używane nazwy (jeśli są znane) oraz port rejestracji;

b) poprzednia bandera (jeśli dotyczy);

c) międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy (jeżeli dotyczy);

d) nazwisko (nazwa) i adres właściciela lub właścicieli;

e) typ statku;

f) długość;

g) na (nazwa) i adres armatora (zarządzającego) lub armatorów (zarządzających) (jeżeli dotyczy);

h) pojemność rejestrowa brutto; i

i) moc głównego silnika lub silników.

6. Państwa członkowskie niezwłocznie zgłaszają Komisji, po sporządzeniu pierwszego wykazu upoważnionych statków, o wszelkich dodanych informacjach, skreśleniach i/lub wszelkich modyfikacjach z chwilą dokonania takich zmian.

Artykuł  70

Obowiązki upoważnionych statków

1. Statki przestrzegają wszystkich odpowiednich środków ochrony i zarządzania ustanowionych przez SEAFO.

2. Upoważnione statki posiadają na pokładzie ważne świadectwa rejestracji statku oraz ważne zezwolenie na połowy i/lub przeładunek.

Artykuł  71

Nieupoważnione statki

1. Państwa członkowskie podejmują środki w celu wprowadzenia zakazu połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku i wyładunku gatunków objętych Konwencją SEAFO przez statki, które nie figurują na liście upoważnionych statków SEAFO.

2. Państwa członkowskie zgłaszają Komisji wszelkie rzeczowe informacje świadczące o uzasadnionych podstawach, które pozwalają podejrzewać, że statki nieobjęte listą upoważnionych statków SEAFO prowadzą na obszarze konwencji SEAFO połowy i/lub przeładunek gatunków objętych konwencją SEAFO.

3. Państwa członkowskie podejmują konieczne środki gwarantujące, że właściciele statków objętych listą upoważnionych statków SEAFO nie uczestniczą w działaniach połowowych prowadzonych przez statki nieobjęte listą upoważnionych statków SEAFO na obszarze Konwencji SEAFO ani nie są związane z takimi działaniami.

SEKCJA  2

Przeładunki

Artykuł  72

Zakaz przeładunków na morzu

Każde państwo członkowskie zakazuje przeładunków na morzu statkom pływającym pod jego banderą na obszarze Konwencji SEAFO w odniesieniu do gatunków objętych Konwencją SEAFO.

Artykuł  73

Przeładunki w porcie

1. Wspólnotowe statki rybackie, które poławiają gatunki objęte Konwencją SEAFO na obszarze konwencji SEAFO, dokonują przeładunków wyłącznie w porcie jednej z umawiających się stron SEAFO, jeżeli posiadają uprzednie zezwolenie umawiającej się strony, w której porcie odbędzie się ta operacja. Wspólnotowe statki rybackie mogą dokonywać przeładunków wyłącznie, jeżeli otrzymały takie uprzednie zezwolenie na przeładunek od państwa członkowskiego bandery i państwa portu.

2. Każde państwo członkowskie gwarantuje, że jego upoważnione statki rybackie otrzymują uprzednie zezwolenie na udział w przeładunkach w porcie. Państwa członkowskie gwarantują również, że przeładunki są zgodne ze zgłoszoną ilością połowu każdego statku oraz nakładają wymóg składania raportów z przeładunków.

3. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, który dokonuje przeładunku na inny statek, zwany dalej "statkiem, na który dokonuje się przeładunku", dowolnych ilości gatunków objętych Konwencją SEAFO złowionych na obszarze konwencji SEAFO, w momencie przeładunku informuje państwo bandery statku, na który dokonuje się przeładunku, o odnośnych gatunkach i ilościach, o dacie przeładunku i miejscu połowów oraz przekazuje swojemu państwu członkowskiemu bandery deklarację przeładunkową SEAFO zgodnie ze wzorem zamieszczonym w części I załącznika XVI.

4. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego zgłasza, co najmniej z 24-godzinnym wyprzedzeniem, następujące informacje umawiającej się stronie SEAFO, w której porcie odbędzie się przeładunek:

a) nazwy statków rybackich dokonujących przeładunku;

b) nazwy statków, na które dokonuje się przeładunku;

c) tonaż w podziale na gatunki do przeładunku;

d) datę oraz port przeładunku.

5. Nie później niż 24 godziny przed rozpoczęciem oraz po zakończeniu przeładunku, jeżeli odbywa się on w porcie jednej z umawiających się stron SEAFO, kapitan wspólnotowego statku, na który dokonuje się przeładunku, informuje właściwe organy państwa portu o ilościach połowów gatunków objętych Konwencją SEAFO znajdujących się na pokładzie jego statku i w ciągu 24 godzin przekazuje deklarację przeładunkową SEAFO tym właściwym organom.

6. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego, na który dokonuje się przeładunku, na 48 godzin przed wyładunkiem przesyła deklarację przeładunkową SEAFO właściwym organom państwa portu, w którym odbywa się wyładunek.

7. Każde państwo członkowskie podejmuje odpowiednie środki w celu zweryfikowania dokładności otrzymanych informacji oraz współpracuje z państwem bandery w celu zagwarantowania, że wyładunki są zgodne ze zgłoszoną ilością połowów każdego statku.

8. Każde państwo członkowskie, którego statki są upoważnione do prowadzenia połowów gatunków objętych Konwencją SEAFO na obszarze Konwencji SEAFO, do dnia 1 czerwca 2007 r. zgłasza Komisji szczegółowe informacje na temat przeładunków dokonanych przez statki pływające pod jego banderą.

SEKCJA  3

Środki ochrony dotyczące zarządzania wrażliwymi głębinowymi środowiskami naturalnymi i ekosystemami

Artykuł  74

Obszary zamknięte

Na obszarach określonych poniżej wspólnotowym statkom rybackim zabrania się wszelkich działań połowowych w odniesieniu do gatunków objętych Konwencją SEAFO:

a) podrejon A1

i) Dampier Seamount

10^o00'S 02o00'W 10^o00'S 00^o00'E

12^o00'S 02o00'W 12^o00'S 00^o00'E

ii) Malahit Guyot Seamount

11^o00'S 02o00'W 11^o00'S 04^o00'W

13^o00'S 02o00'W 13^o00'S 04^o00'W

b) podrejon B1

Molloy Seamount

27^o00'S 08^o00'E 27^o00'S 10^o00'E

29^o00'S 08^o00'E 29^o00'S 10^o00'E

c) rejon C

i) Schmidt-Ott Seamount & Erica Seamount

37^o00'S 13^o00E 37^o00'S 17^o00'E

40^o00'S 13^o00E 40^o00'S 17^o00'E

ii) Africana seamount

37^o00'S 28^o00E 37^o00'S 30^o00E

38^o00'S 28^o00E 38^o00'S 30^o00E

iii) Panzarini Seamount

39^o00'S 11^o00'E 39^o00'S 13^o00'E

41^o00'S 11^o00'E 41^o00'S 13^o00'E

d) podrejon C1

i) Vema Seamount

31^o00'S 08^o00'E 31^o00'S 09^o00'E

32^o00'S 08^o00'E 32^o00'S 09^o00'E

ii) Wust Seamount

33^o00'S 06^o00'E 33^o00'S 08^o00'E

34^o00'S 06^o00'E 34^o00'S 08^o00'E

e) rejon D

i) Discovery, Junoy, Shannon Seamounts

41^o00'S 06^o00'W 41^o00'S 03^o00'E

44^o00'S 06^o00'W 44^o00'S 03^o00'E

ii) Schwabenland & Herdman Seamounts

44^o00'S 01^o00'W 44^o00'S 02^o00'E

47^o00'S 01^o00'W 47^o00'S 02^o00'E.

Artykuł  75 ⁹

Wcześniejsze działania połowowe

Do dnia 1 czerwca 2007 r. państwa członkowskie zgłaszają Komisji, w następującej formie, informacje związane z ich działaniami połowowymi w odniesieniu do gatunków objętych konwencją SEAFO, które prowadzono w latach 2004, 2005 i 2006 na obszarach, o których mowa w art. 74.

Rodzaj połowów	Nakład połowowy	Całkowity połów (tony)
Trawlery	a. kilowaty/dni połowowe
	b. statki/dni połowowe
Taklowce	a) pojemność brutto/dni połowowe
	b) średnia liczba haczyków/zastosowanych
	liczba zastosowań
Inne	pojemność brutto/dni połowowe

SEKCJA  4

Środki ograniczające przypadkowe przyłowy ptaków morskich

Artykuł  76

Informacje dotyczące interakcji z ptakami morskimi

Państwa członkowskie zbierają i przedstawiają Komisji do dnia 1 czerwca 2007 r. wszelkie dostępne informacje dotyczące interakcji z ptakami morskimi, w tym przypadkowych przyłowów przez ich statki rybackie poławiające gatunki objęte Konwencją SEAFO.

Artykuł  77

Środki ograniczające ryzyko

1. Wszystkie wspólnotowe statki prowadzące połowy na południe od 30 stopnia szerokości geograficznej południowej posiadają na pokładzie i stosują liny płoszące ptaki (tyczki liny płoszącej tori):

a) tyczki liny płoszącej tori są zgodne z uzgodnionym modelem tyczek lin płoszących tori i wytycznymi w sprawie ich stosowania, określonymi w części II załącznika XVI;

b) tyczki liny płoszącej tori stosuje się zawsze przed zanurzeniem takli w wodzie na południe od 30 stopnia szerokości geograficznej południowej;

c) jeżeli jest to wykonalne, statki powinny stosować drugą tyczkę tori oraz linę płoszącą ptaki w okresach wysokiej liczebności lub aktywności ptaków;

d) statki posiadają na pokładzie zapasowe liny płoszące tori, które są gotowe do natychmiastowego wykorzystania.

2. Takle wystawia się wyłącznie w nocy (tzn. po zapadnięciu zmroku, w godzinach zmierzchu żeglarskiego⁽⁴¹⁾). Podczas nocnych połowów z wykorzystaniem takli stosuje się jedynie minimalne oświetlenie statków rybackich niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa.

3. W trakcie wydawania lub wystawiania narzędzi połowowych zabronione jest dokonywanie zrzutu odpadów. Należy unikać zrzutów odpadów podczas wybierania narzędzi. Jeżeli to możliwe, wszelkie takie zrzuty odbywają się po przeciwnej stronie statku w stosunku do miejsca wybierania narzędzi. W przypadku statków lub łowisk nieobjętych wymogiem zatrzymywania odpadów na pokładzie statku, wprowadza się zasadę usuwania haczyków z odpadów i głów ryb przed zrzutem odpadów. Przed wydaniem sieci zostają one oczyszczone z pozostałości, które mogą przyciągnąć ptaki morskie.

4. Wspólnotowe statki rybackie przyjmują procedury wydawania i wybierania, które minimalizują czas utrzymywania się sieci o luźnych oczkach na powierzchni. W miarę możliwości nie przeprowadza się napraw sieci, kiedy znajduje sie ona w wodzie.

5. Wspólnotowe statki rybackie zachęca się do stosowania konfiguracji narzędzi, które zminimalizują prawdopodobieństwo, że ptaki zbliżą się do części sieci, która jest dla nich najbardziej niebezpieczna. Może to obejmować większe obciążenie lub zmniejszenie pływalności sieci, tak aby zanurzała się szybciej, bądź umieszczenie kolorowych wstążek płoszących lub innych dodatków na tych częściach sieci gdzie rozmiar oczek stanowi szczególne zagrożenie dla ptaków.

6. Wspólnotowym statkom rybackim, które ze względu na konstrukcję nie posiadają pokładowych urządzeń przetwórczych lub odpowiedniej pojemności do zatrzymywania odpadów na pokładzie bądź możliwości dokonywania zrzutów odpadów po przeciwnej stronie statku w stosunku do miejsca wybierania narzędzi, nie zezwala się na połowy na obszarze konwencji SEAFO.

7. Należy dołożyć wszelkich starań, aby żywe ptaki schwytane podczas połowu sznurami haczykowymi były wypuszczane na wolność, a haczyki, o ile to tylko możliwe, usuwane w sposób niezagrażający ich życiu.

SEKCJA  5

Kontrola

Artykuł  78

Zgłaszanie ruchów statków i połowów

1. Statki rybackie i badawcze statki rybackie upoważnione do połowów na obszarze konwencji SEAFO i prowadzące połowy przesyłają raporty w momencie wejścia, raporty połowowe i raporty w momencie wyjścia za pomocą VMS lub innych właściwych środków organom państwa członkowskiego bandery oraz, jeżeli wymaga tego państwo członkowskie bandery, Sekretariatowi Wykonawczemu SEAFO.

2. Raport w momencie wejścia składa się nie wcześniej niż 12 godzin i co najmniej 6 godzin przed każdym wejściem na obszar konwencji SEAFO i zawiera on datę i godzinę wejścia, pozycję geograficzną statku i ilość ryb na pokładzie w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg).

3. Raport połowowy sporządza się w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg) z końcem każdego miesiąca kalendarzowego.

4. Raport w momencie wyjścia składa się nie wcześniej niż 12 godzin i co najmniej 6 godzin przed każdym wyjściem z obszaru konwencji SEAFO. Zawiera on datę i godzinę wyjścia, pozycję geograficzną statku, liczbę dni połowowych i połów w podziale na gatunki (zgodnie z kodami 3 Alfa FAO) i według żywej wagi (w kg) dokonany na obszarze konwencji SEAFO od rozpoczęcia połowów na obszarze konwencji SEAFO lub od ostatniego raportu połowowego.

Artykuł  79

Obserwacje naukowe i zbieranie informacji pomagających przy ocenie zasobów

1. Każde państwo członkowskie gwarantuje, że na pokładzie wszystkich statków rybackich działających na obszarze konwencji SEAFO i poławiających gatunki objęte konwencją SEAFO znajdują się wykwalifikowani obserwatorzy naukowi.

2. Każde państwo członkowskie nakłada wymóg przedłożenia przez obserwatorów zebranych informacji dotyczących każdego statku pływającego pod jego banderą w ciągu 30 dni od opuszczenia obszaru konwencji SEAFO. Dane są przedkładane w formie określonej przez Komitet Naukowo-Badawczy SEAFO. Państwa członkowskie jak najszybciej przekazują Komisji kopię informacji, biorąc pod uwagę konieczność zachowania poufności danych w postaci niezagregowanej. Państwo członkowskie może także przekazać kopię informacji Sekretariatowi Wykonawczemu SEAFO.

3. Informacje określone w niniejszym artykule zostają, w największym możliwym stopniu, zebrane i zweryfikowane przez wyznaczonych obserwatorów do dnia 30 czerwca 2007.

Artykuł  80

Przypadki zaobserwowania statków krajów niebędących umawiającymi się stronami

1. Statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego zgłaszają swojemu państwu członkowskiemu bandery informacje na temat wszelkich działań połowowych prowadzonych na obszarze konwencji SEAFO przez statki pływające pod banderą kraju niebędącego umawiającą się stroną konwencji. Informacje te zawierają między innymi:

a) nazwę statku;

b) numer rejestracyjny statku;

c) państwo bandery statku;

d) wszelkie inne istotne informacje dotyczące zaobserwowanego statku.

2. Każde państwo członkowskie jak najszybciej przedkłada Komisji informacje, o których mowa w ust. 1. Komisja przesyła tę informację do wiadomości Sekretariatu Wykonawczego SEAFO.

ROZDZIAŁ  Xa ¹⁰

ŚRODKI SPECJALNE W ODNIESIENIU DO TUŃCZYKA BŁĘKITNOPŁETWEGO WE WSCHODNIM ATLANTYKU I W MORZU ŚRÓDZIEMNYM

SEKCJA  1

Środki w Zakresie Zarządzania

Artykuł  80a

Zakres zastosowania

Niniejszy rozdział określa ogólne zasady stosowania przez Wspólnotę środków specjalnych w odniesieniu do zasobów tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) zalecanych przez Międzynarodową Komisję ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT). Ma on zastosowanie do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

Artykuł  80b

Definicje

Do celów niniejszego rozdziału stosuje się następujące definicje:

a) "CPC" oznacza umawiające się strony Międzynarodowej konwencji o ochronie tuńczyka atlantyckiego oraz współpracujące nieumawiajace się strony, podmioty lub podmioty rybackie;

b) "statek rybacki" oznacza dowolny statek wykorzystywany lub przeznaczony do wykorzystania do celów przemysłowej eksploatacji zasobów tuńczyka, w tym statki przetwórnie i statki uczestniczące w przeładunkach;

c) "wspólna operacja połowowa" oznacza wszelkie operacje dokonywane przez dwa statki lub więcej pływające pod banderami różnych CPC lub różnych państw członkowskich, w przypadku których połowy jednego statku przypisuje się w całości lub w części jednemu lub kilku innym statkom;

d) "działania transferowe" oznaczają dowolny transfer tuńczyka błękitnopłetwego:

i) ze statku rybackiego do docelowego miejsca tuczu tuńczyków błękitnopłetwych, w tym transfer ryb, które padły lub uciekły w trakcie transportu;

ii) z miejsca hodowli tuńczyków błękitnopłetwych lub tonara na statek przetwórnię, statek transportowy lub na ląd;

e) "tonar" oznacza narzędzie połowowe zakotwiczone w dnie i zazwyczaj zawierające skrzydło, które prowadzi ryby do wnętrza pułapki;

f) "hodowla w sadzach" oznacza, że tuńczyk błękitnopłetwy nie zostaje wciągnięty na pokład i obejmuje zarówno tucz, jak i hodowlę;

g) "tucz" oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez krótki okres (zazwyczaj 2-6 miesięcy) zmierzające przede wszystkim do zwiększenia zawartości tłuszczu w rybie;

h) "hodowla" oznacza trzymanie tuńczyka w sadzu przez okres dłuższy niż rok, zmierzające do zwiększenia całkowitej biomasy;

i) "przeładunek" oznacza przeładowanie całości lub części ładunku tuńczyka błękitnopłetwego ze statku rybackiego na inny statek rybacki w porcie;

j) "statek przetwórnia" oznacza statek, na którego pokładzie produkty rybołówstwa poddaje się co najmniej jednej z następujących operacji przed ich opakowaniem: filetowanie lub krojenie, mrożenie lub przetworzenie;

k) "rybołówstwo sportowe" oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy należą do krajowej organizacji sportowej lub posiadają krajową licencję sportową;

l) "rybołówstwo rekreacyjne" oznacza połowy nieprzemysłowe, których uczestnicy nie należą do krajowej organizacji sportowej ani nie posiadają krajowej licencji sportowej;

m) "zadanie II" oznacza zadanie II zgodnie z definicją Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego (ICCAT) w "Podręczniku terenowym w zakresie statystyki i pobierania próbek tuńczyka atlantyckiego i tuńczykopodobnych" (wydanie trzecie, ICCAT, 1990 r.).

Artykuł  80c

Kwoty

1. Każde państwo członkowskie może przydzielić przysługującą mu kwotę tuńczyka błękitnopłetwego swoim statkom rybackim i tonarom, które mają pozwolenie na prowadzenie czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Prywatne uzgodnienia handlowe między obywatelami państwa członkowskiego i CPC, zmierzające do wykorzystania statku rybackiego pływającego pod banderą tego państwa członkowskiego do połowów w ramach kwoty tuńczyka przysługującej CPC, zawiera się wyłącznie za zezwoleniem zainteresowanego państwa członkowskiego, które informuje o tym Komisję.

Artykuł  80d

Wspólne operacje połowowe

1. Wszelkie wspólne operacje połowowe dotyczące tuńczyka błękitnopłetwego z udziałem statków pływających pod banderą państwa członkowskiego lub kilku państw członkowskich są dozwolone wyłącznie po wyrażeniu zgody przez zainteresowane państwo członkowskie lub państwa członkowskie bandery.

2. W momencie składania wniosku o zezwolenie każde państwo członkowskie podejmuje środki konieczne do uzyskania od swojego statku rybackiego uczestniczącego we wspólnej operacji połowowej szczegółowych informacji dotyczących czasu trwania wspólnej operacji, tożsamości biorących w niej udział operatorów oraz klucza przydziału dokonanych połowów pomiędzy statki.

3. Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji informacje, o których mowa w ust. 2. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT.

SEKCJA  2

Środki Techniczne

Artykuł  80e

Sezon zamknięty dla połowów

W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 520/2007⁽⁴⁾:

a) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym przez duże statki o długości ponad 24 m, poławiające gatunki pelagiczne taklami oceanicznymi, w okresie od dnia 1 czerwca do dnia 31 grudnia 2007 r., z wyjątkiem obszaru wyznaczonego przez współrzędne geograficzne 10° W oraz 42° N;

b) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego okrężnicami we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2007 r.;

c) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego statkami do połowu tuńczyków wędami ręcznymi we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w okresie od dnia 15 listopada 2007 r. do dnia 15 maja 2008 r.;

d) zakazuje się połowów tuńczyka błękitnopłetwego trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku w okresie od dnia 15 listopada 2007 r. do dnia 15 maja 2008 r.

Artykuł  80f

Stosowanie samolotów

W drodze odstępstwa od przepisu określonego w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 520/2007, zakazuje się stosowania samolotów lub śmigłowców do lokalizowania tuńczyka błękitnopłetwego na obszarze konwencji.

Artykuł  80g

Minimalna wielkość

1. W drodze odstępstwa od art. 8 i załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 520/2007, ze skutkiem najpóźniej od dnia 30 czerwca 2007 r. minimalną wielkość tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym ustala się na 30 kg lub 115 cm.

2. W drodze odstępstwa od ust. 1 i bez uszczerbku dla art. 80i, ze skutkiem najpóźniej od dnia 30 czerwca 2007 r. minimalna wielkość tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) wynosząca 8 kg lub 75 cm ma zastosowanie do następujących tuńczyków błękitnopłetwych:

a) tuńczyk błękitnopłetwy złowiony we wschodnim Atlantyku przez statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statki do połowu wędami holowanymi i trawlery do połowów pelagicznych;

b) tuńczyk błękitnopłetwy złowiony w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych.

3. Dodatkowe warunki szczegółowe dla tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku przez statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi, statki do połowu wędami holowanymi i trawlery do połowów pelagicznych określono w części I załącznika XVIa.

Artykuł  80h

Plan pobierania próbek tuńczyka błękitnopłetwego

1. W drodze odstępstwa od przepisów określonych w art. 11 rozporządzenia (WE) nr 520/2007, każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia struktury długościowej złowionego tuńczyka błękitnopłetwego.

2. Pobieranie próbek w celu oceny wielkości przeprowadza się na 100 sztukach na każde 100 ton żywych ryb albo na próbce stanowiącej 10 % całkowitej liczby ryb umieszczonych w sadzu. Próbkę wielkościową pobiera się na podstawie długości lub wagi podczas odłowu w miejscu hodowli oraz z ryb padłych w trakcie transportu, zgodnie z metodą przyjętą przez ICCAT w odniesieniu do zgłaszania danych w ramach zadania II.

3. Opracowuje się uzupełniające metody pobierania próbek dotyczące ryb hodowanych dłużej niż rok.

4. Próbki pobierane są losowo w czasie odłowu i obejmują wszystkie sadze. Dane dotyczące próbek pobranych w roku 2007 r. przekazuje się do ICCAT do dnia 31 maja 2008 r.

Artykuł  80i

Przyłów

1. Wszystkim statkom rybackim, poławiającym czynnie lub niepoławiającym czynnie tuńczyka błękitnopłetwego, zezwala się na przyłów w maksymalnej wysokości 8 % tuńczyka błękitnopłetwego o wadze 10-30 kg.

2. Wartość procentową określoną w ust. 1 oblicza się na podstawie całkowitego przyłowu wyrażonego w liczbie ryb przypadającej na wyładunek całkowitych połowów tuńczyka błękitnopłetwego tych statków albo na podstawie ekwiwalentu wagi wyrażonego w procentach.

3. Przyłów musi być odliczony z kwoty państwa członkowskiego bandery. Zakazuje się odrzutów martwych ryb z przyłowów; odrzuty te odlicza się z kwoty państwa członkowskiego bandery.

4. Do wyładunków przyłowu tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się art. 80n oraz 80p ust. 3.

Artykuł  80j

Rybołówstwo rekreacyjne

1. W ramach rybołówstwa rekreacyjnego zabrania się połowu, trzymania na pokładzie, przeładunku i wyładunku więcej niż jednego osobnika tuńczyka błękitnopłetwego w ciągu danego rejsu morskiego.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybołówstwa rekreacyjnego, chyba że służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa rekreacyjnego i przekazuje te dane Komisji. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki gwarantujące w jak największym stopniu wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa rekreacyjnego.

Artykuł  80k

Rybołówstwo sportowe

1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu regulacji rybołówstwa sportowego, zwłaszcza za pomocą zezwoleń na połowy.

2. Zabrania się wprowadzania do obrotu tuńczyka błękitnopłetwego złowionego w ramach rybackich zawodów sportowych, chyba że służy to celom charytatywnym.

3. Każde państwo członkowskie odnotowuje dane dotyczące połowów w ramach rybołówstwa sportowego i przekazuje te dane Komisji. Komisja przekazuje te informacje Stałemu Komitetowi ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

4. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki gwarantujące w jak największym stopniu wypuszczanie żywcem tuńczyka błękitnopłetwego, a zwłaszcza młodych osobników, w ramach rybołówstwa sportowego.

SEKCJA  3

Środki Kontrolne

Artykuł  80l

Rejestr statków upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 14 czerwca 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz wszystkich statków rybackich pływających pod jego banderą, które upoważniono do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego.

2. Przed dniem 15 czerwca 2007 r. Komisja prześle te informacje Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby statki te wprowadzono do prowadzonego przez ICCAT rejestru statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Wspólnotowe statki rybackie, których dotyczy ten artykuł, a które nie są wprowadzone do rejestru ICCAT, nie mogą poławiać, trzymać na pokładzie, dokonywać przeładunku, transportu, transferu ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł  80m

Rejestr tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego

1. Do dnia 14 czerwca 2007 r. każde państwo członkowskie prześle Komisji drogą elektroniczną wykaz swoich tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym poprzez wydanie specjalnego zezwolenia połowowego. Wykaz zawiera nazwy tonarów i numer rejestracyjny.

2. Przed dniem 15 czerwca 2007 r. Komisja prześle wykaz Sekretariatowi Wykonawczemu ICCAT, tak aby tonary te wprowadzono do prowadzonego przez ICCAT rejestru tonarów upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Wspólnotowe tonary niewprowadzone do rejestru ICCAT nie mogą poławiać, trzymać, dokonywać przeładunku ani wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

4. Artykuł 8a ust. 2, 4, 6, 7 i 8 rozporządzenia (WE) nr 1936/2001 stosuje się mutatis mutandis.

Artykuł  80n

Wyznaczone porty

1. Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków, o których mowa w art. 80l, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym w miejscach innych niż porty wyznaczone przez CPC i państwa członkowskie.

2. Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Państwa członkowskie przekażą Komisji listę wyznaczonych portów do dnia 14 czerwca 2007 r. Komisja przesyła tę informację do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT przed dniem 15 czerwca 2007 r. Wszelkie późniejsze zmiany w wykazie co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie są zgłaszane Komisji w celu przekazania do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT.

Artykuł  80o

Przeładunek

1. W drodze odstępstwa od art. 11 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, zabrania się przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego na morzu we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, z wyjątkiem dużych statków łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi, prowadzących działania zgodnie z wydanym przez ICCAT zaleceniem 2005[06] ustanawiającym program przeładunków dla dużych statków rybackich łowiących tuńczyka błękitnopłetwego taklami oceanicznymi, ze zmianami.

2. Przed wejściem do dowolnego portu, co najmniej 48 godzin przed przewidywaną godziną przybycia, kapitan statku, na który dokonuje się przeładunku (statku dokonującego połowów lub statku przetwórni), lub jego przedstawiciel przekazuje właściwym organom państwa członkowskiego, z którego portu chce skorzystać, następujące informacje:

a) przewidywaną godzinę przybycia;

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie;

c) informację dotyczącą obszarów geograficznych, na których złowiono tuńczyka błękitnopłetwego, którego ma dotyczyć przeładunek;

d) nazwę statku dokonującego połowów, który dostarcza tuńczyka błękitnopłetwego i jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego;

e) nazwę statku, na który dokonuje się przeładunku, i jego numer w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego;

f) tonaż przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego.

3. Statkom rybackim dokonującym połowów nie zezwala się na przeładunek, chyba że uzyskały wcześniej zezwolenie od swojego państwa bandery.

4. Przed rozpoczęciem przeładunku kapitan statku dokonującego połowów informuje swoje państwo bandery o:

a) ilościach przeładowywanego tuńczyka błękitnopłetwego;

b) dacie i porcie przeładunku;

c) nazwie, numerze rejestracyjnym i banderze statku, na który dokonuje się przeładunku, i jego numerze w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków rybackich upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego;

d) obszarze geograficznym, na którym dokonano połowów tuńczyka.

5. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonywany jest przeładunek, przeprowadza kontrolę statku, na który dokonuje się przeładunku, w momencie przybycia i sprawdza towar oraz dokumentację dotyczącą operacji przeładunku.

6. Właściwy organ państwa członkowskiego, w którego porcie dokonywany jest przeładunek, wysyła w ciągu 48 godzin po zakończeniu przeładunku protokół przeładunku do organu państwa bandery statku dokonującego połowów.

7. Kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l, wypełnia deklarację przeładunkową ICCAT i przekazuje ją właściwym organom państwa członkowskiego, pod którego banderą pływa. Deklarację przekazuje się nie później niż 15 dni po dacie przeładunku w porcie, zgodnie ze wzorem przedstawionym w części III załącznika XVIa.

Artykuł  80p

Wymogi ewidencyjne

1. Oprócz przestrzegania wymogów art. 6 i 8 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, kapitan wspólnotowego statku rybackiego, o którym mowa w art. 80l, wprowadza w stosownych przypadkach do dziennika połowowego informacje wymienione w części II załącznika XVIa.

2. Kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l, biorący udział we wspólnej operacji połowowej, wprowadza do dziennika połowowego dodatkowe informacje:

a) jeżeli połów jest wciągany na pokład lub przenoszony do sadzów:

– datę i godzinę połowów dokonanych podczas wspólnej operacji połowowej,

– lokalizację (długość i szerokość geograficzną) połowów dokonanych podczas wspólnej operacji połowowej,

– ilość złowionego tuńczyka błękitnopłetwego wciągniętego na pokład lub przeniesionego do sadzów,

– nazwę i międzynarodowy radiowy sygnał wywoławczy statku rybackiego;

b) dla statków biorących udział we wspólnej operacji połowowej, ale nie biorących udziału w transferze ryb:

– datę i godzinę wspólnej operacji połowowej,

– lokalizację (długość i szerokość geograficzną) wspólnej operacji połowowej,

– informację, że żadnych połowów nie wciągnięto na pokład ani nie przeniesiono do sadzów tego statku,

– nazwę i międzynarodowy(-e) radiowy(-e) sygnał(-y) wywoławczy(-e) statku(-ów) rybackiego(-ch).

3. Jeżeli statek dokonujący połowów biorący udział we wspólnej operacji połowowej deklaruje ilość tuńczyka błękitnopłetwego złowionego przy użyciu swoich narzędzi połowowych, kapitan statku zaznacza, dla każdego połowu, w odniesieniu do którego(-ych) statku(-ów) i państwa (państw) bandery liczy się kwotę połowów.

4. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w art. 80l niniejszego rozporządzenia, lub jego przedstawiciel przekazują właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym państwa członkowskiego bandery) lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, następujące informacje:

a) przewidywaną godzinę przybycia;

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie;

c) informacje dotyczące strefy, w której dokonano połowów.

5. W przypadku wyładunku w wyznaczonym porcie państwa członkowskiego odpowiedni organ tego państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie bandery przesyła w ciągu 48 godzin od zakończenia wyładunku protokół z wyładunku organowi bandery statku.

Artykuł  80q

Kontrola w porcie lub w miejscu hodowli

1. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki gwarantujące przeprowadzanie kontroli w porcie w stosunku do wszystkich statków figurujących w prowadzonym przez ICCAT rejestrze statków upoważnionych do połowów tuńczyka błękitnopłetwego, wchodzących do wyznaczonego portu w celu wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym.

2. Państwa członkowskie podejmują niezbędne środki zmierzające do kontroli hodowli tuńczyków w sadzach, w miejscach gdzie odbywa się tucz lub hodowla pod ich jurysdykcją.

3. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne i prawne odpowiedzialne za tucz lub hodowlę, stosuje się mutatis mutandis przepisy ust. 2.

Artykuł  80r

Raporty połowowe

1. Kapitan statku rybackiego dokonującego połowów, o których mowa w art. 80l, przesyła właściwym organom swoich państw członkowskich bandery "raport połowowy" określający ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego przez ich statki, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym.

2. Raport przekazuje się po raz pierwszy najpóźniej pod koniec okresu dziesięciu dni po wejściu na obszar wschodniego Atlantyku lub Morza Śródziemnego lub po rozpoczęciu rejsu połowowego. W przypadku wspólnych operacji połowowych kapitan statku dokonującego połowów wskazuje dla każdego połowu statek lub statki, dla którego (których) odlicza się połowy z kwoty państwa (państw) bandery.

3. Od daty wejścia w życie niniejszego rozporządzenia kapitan statku rybackiego przekazuje co 5 dni raport dotyczący ilości tuńczyka błękitnopłetwego, włącznie z operacjami połowowymi o wyniku zerowym.

4. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną lub w inny sposób Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT.

5. Do piętnastego dnia każdego miesiąca państwa członkowskie informują Komisję w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie o ilościach tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, które zostały w poprzednim miesiącu wyładowane, przeładowane, umieszczone w tonarach lub umieszczone w sadzach przez statki pływające pod ich banderami.

Artykuł  80s

Kontrole krzyżowe

1. Państwa członkowskie sprawdzają, w tym przy użyciu danych VMS (satelitarnego systemu monitorowania statków), przedkładanie dzienników połowowych i odpowiednie informacje odnotowane w dziennikach połowowych swoich statków, w dokumentacji transferowej/przeładunkowej i dokumentacji połowowej.

2. Państwa członkowskie prowadzą administracyjne kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków, wszystkich przeładunków lub hodowli w sadzach, porównując ilości w podziale na gatunki podane w dziennikach połowowych statków lub ilości w podziale na gatunki podane w deklaracji przeładunkowej oraz ilości podane w deklaracji wyładunkowej lub deklaracji dotyczącej hodowli w sadzach z wszelkimi innymi odpowiednimi dokumentami, takimi jak faktura lub dokumenty sprzedaży.

Artykuł  80t

Umieszczanie w sadzach

1. Państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, w ciągu tygodnia po zakończeniu umieszczania w sadzach przedkłada raport z umieszczania w sadzach, zatwierdzony przez obserwatora, państwu członkowskiemu lub CPC, którego (której) statki złowiły tuńczyka, oraz Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT. Raport ten zawiera informacje ujęte w deklaracji umieszczania w sadzach, o której mowa w art. 4b rozporządzenia (WE) nr 1936/2001.

2. Jeżeli miejsca tuczu lub hodowli są położone na pełnym morzu, do państw członkowskich, w których siedzibę mają osoby fizyczne lub prawne odpowiedzialne za miejsca tuczu lub hodowli, stosuje się mutatis mutandis przepisy ust. 1.

3. Przed dokonaniem jakiegokolwiek transferu właściwy organ państwa członkowskiego, w którym znajduje się miejsce tuczu lub hodowli, informuje państwo członkowskie bandery lub CPC bandery statku dokonującego połowów o transferze do sadzów ilości złowionych przez statki rybackie pływające pod jego banderą.

Państwo członkowskie bandery statku dokonującego połowów zwraca się do właściwego organu państwa członkowskiego, w którym prowadzony jest tucz lub hodowla, o przejęcie połowów i wypuszczenie ryb do morza, jeżeli po otrzymaniu tej informacji uzna, że:

a) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, nie posiadał wystarczającej indywidualnej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego umieszczonego w sadzach; lub

b) ilość ryb nie została właściwie zgłoszona i nie uwzględniono jej przy obliczaniu wszelkich kwot, które mogą mieć zastosowanie; lub

c) statek rybacki, który zadeklarował połów ryb, nie posiada zezwolenia na prowadzenie połowów tuńczyka błękitnopłetwego.

4. Kapitan wspólnotowego statku rybackiego wypełnia deklarację transferu ICCAT i przekazuje ją państwu członkowskiemu bandery lub CPC bandery nie później niż 15 dni po dacie transferu na holowniki lub do sadzów, zgodnie ze wzorem przedstawionym w części III załącznika XVIa. Deklaracja transferu towarzyszy rybom podlegającym transferowi podczas transportu do sadzów.

Artykuł  80u

Działania tonarów

1. Po zakończeniu każdej operacji połowowej w tonarach odnotowuje się połowy i przekazuje się w raporcie połowowym drogą elektroniczną lub w inny sposób właściwemu organowi państwa członkowskiego, w którym znajduje się tonar, w ciągu 48 godzin po zakończeniu każdej operacji połowowej.

2. Każde państwo członkowskie przekazuje otrzymane raporty połowowe drogą elektroniczną Komisji. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje Sekretariatowi ICCAT.

Artykuł  80v

Program działalności obserwatorów

1. Każde państwo członkowskie zapewnia obecność obserwatorów na swoich statkach rybackich o długości większej niż 15 m, co najmniej w stosunku do:

a) 20 % czynnych sejnerów. W przypadku wspólnych operacji połowowych obserwator jest obecny podczas prowadzenia operacji połowowej;

b) 20 % czynnych trawlerów do połowów pelagicznych;

c) 20 % czynnych statków do połowu taklami oceanicznymi;

d) 20 % czynnych statków do połowu tuńczyków wędami ręcznymi;

e) 100 % podczas odławiania z tonarów.

Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) monitorowaniu przestrzegania przez statek przepisów niniejszego rozdziału;

b) odnotowywaniu i składaniu raportów z działalności połowowej;

c) obserwacji i szacowaniu połowów oraz weryfikacji wpisów do dziennika połowowego;

d) obserwacji i odnotowywania statków, które mogą prowadzić połowy niezgodnie ze środkami ochronnymi ICCAT.

Ponadto obserwator prowadzi pracę naukowo-badawczą, taką jak gromadzenie danych w ramach zadania II określonych przez ICCAT, jeżeli wymaga tego ICCAT, na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

2. Każde państwo członkowskie, którego jurysdykcji podlega miejsce tuczu lub hodowli tuńczyka błękitnopłetwego, zapewnia obecność obserwatorów podczas wszystkich operacji transferu tuńczyka błękitnopłetwego do sadzów i wszystkich odłowów ryb z miejsca hodowli.

Zadania obserwatorów polegają w szczególności na:

a) obserwacji i monitorowaniu zgodności działań hodowlanych zgodnie z art. 4a, 4b i 4c rozporządzenia (WE) nr 1936/2001;

b) zatwierdzaniu raportu z umieszczania w sadzach, o którym mowa w art. 80t;

c) prowadzeniu pracy naukowo-badawczej np. pobierania próbek zgodnie z wymogami Międzynarodowej Komisji ds. Ochrony Tuńczyka Atlantyckiego na podstawie instrukcji Stałego Komitetu ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł  80w

Finansowanie

Środki specjalne w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyłącznie do celów ich finansowania, uznaje się za plan odbudowy w rozumieniu art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 i kwalifikują się na mocy art. 21 lit. a) pkt i) rozporządzenia (WE) nr 1198/2006 z dnia 27 lipca 2006 r. w sprawie Europejskiego Funduszu Rybackiego⁽⁵⁾.

Artykuł  80x

Środki rynkowe

1. Zabrania się handlu wspólnotowego, wyładunków, przywozu, wywozu, umieszczania w sadzach w celach tuczu lub hodowli, ponownego wywozu i przeładunków gatunków tuńczyka błękitnopłetwego pochodzących ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, którym nie towarzyszy dokładna, pełna i zatwierdzona dokumentacja wymagana na mocy niniejszego rozdziału.

2. Zabrania się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, umieszczania w sadzach w celach tuczu lub hodowli, wywozu, ponownego wywozu i przeładunków tuńczyka błękitnopłetwego (Thunnus thynnus) pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego złowionego przez statki rybackie, których państwo bandery nie posiada kwoty, limitu połowowego ani przydziału nakładu połowowego w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego pochodzącego ze wschodniego Atlantyku i z Morza Śródziemnego, na mocy środków w zakresie zarządzania i ochronnych ICCAT, albo kiedy możliwości połowowe państwa bandery są wyczerpane.

3. Zabrania się handlu wspólnotowego, przywozu, wyładunków, przetwarzania i wywozu tuńczyka błękitnopłetwego z miejsc tuczu lub hodowli, które nie spełniają wymogów zalecenia 2006[07] ICCAT dotyczącego hodowli tuńczyka błękitnopłetwego.

Artykuł  80y

Współczynniki przeliczeniowe

Do obliczania ekwiwalentu wagi przetworzonego tuńczyka błękitnopłetwego stosuje się współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez Stały Komitet ICCAT ds. Badań Naukowych i Statystyki.

Artykuł  80z

System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT

1. We Wspólnocie stosuje się System Wspólnej Międzynarodowej Kontroli ICCAT przyjęty przez ICCAT na jej czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.). Treść zasad systemu zamieszczono w części IV załącznika XVIa.

2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym, wyznaczają inspektorów do prowadzenia inspekcji na morzu.

3. Komisja lub mianowany przez nią organ może wyznaczyć inspektorów wspólnotowych na potrzeby systemu.

4. Komisja lub mianowany przez nią organ koordynuje działania w zakresie nadzoru i kontroli w imieniu Wspólnoty. W porozumieniu z zainteresowanymi państwami członkowskimi Komisja może sporządzić w tym celu programy wspólnych kontroli, które umożliwią Wspólnocie wywiązanie się z zobowiązań podjętych w ramach systemu. Państwa członkowskie, których statki prowadzą połowy tuńczyka błękitnopłetwego, przyjmują środki konieczne dla ułatwienia realizacji tych programów, szczególnie w odniesieniu do wymaganych zasobów ludzkich i materialnych oraz odnośnie do okresów i stref wykorzystywania tych zasobów.

5. Państwa członkowskie poinformują Komisję do dnia 14 czerwca 2007 r. o nazwiskach inspektorów i nazwach statków inspekcyjnych, których (które) zamierzają wyznaczyć na potrzeby systemu w roku następnym. Korzystając z tych informacji, Komisja we współpracy z państwami członkowskimi opracuje plan uczestnictwa Wspólnoty w systemie w 2007 r.; plan ten prześle do Sekretariatu ICCAT i do państw członkowskich.

ROZDZIAŁ  XI

NIELEGALNE, NIEUDOKUMENTOWANE I NIEUREGULOWANE POŁOWY

Artykuł  81

Północny Atlantyk

Statki prowadzące nielegalne, nieudokumentowane i nieuregulowane połowy na Północnym Atlantyku podlegają środkom określonym w załączniku XVII.

ROZDZIAŁ  XII

PRZEPISY KOŃCOWE

Artykuł  82

Przekazywanie danych

Państwa członkowskie, przesyłając Komisji, zgodnie z art. 15 ust. 1 i art. 18 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych zasobów, stosują kody zasobów wymienione w załączniku I do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  83

Uchylenie

Niniejszym uchyla się rozporządzenie (WE) nr 1116/2006. Odesłania do uchylonego rozporządzenia traktuje się jako odesłania do niniejszego rozporządzenia.

Artykuł  84

Wejście w życie

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie w dniu jego opublikowania w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2007 r.

W przypadku, gdy TAC obszaru CCAMLR są ustanowione dla okresów rozpoczynających się przed dniem 1 stycznia 2007 r., art. 55 stosuje się ze skutkiem od początku odpowiednich okresów stosowania TAC.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, 21 grudnia 2006 r.

	W imieniu Rady
	Przewodniczący
	J. KORKEAOJA

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 59.

⁽²⁾ Dz.U. L 115 z 9.5.1996, str. 3.

⁽³⁾ Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 8.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 150 z 30.4.2004, str. 1. Wersja poprawiona w Dz.U. L 185 z 24.5.2004, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 5.

⁽⁶⁾ Dz.U. L 65 z 7.3.2006, str. 1.

⁽⁷⁾ Dz.U. L 276 z 10.10.1983, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1804/2005 (Dz.U. L 290 z 4.11.2005, str. 10).

⁽⁸⁾ Dz.U. L 274 z 25.9.1986, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3259/94 (Dz.U. L 339 z 29.12.1994, str. 11).

⁽⁹⁾ Dz.U. L 132 z 21.5.1987, str. 9.

⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 365 z 31.12.1991, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 448/2005 (Dz.U. L 74 z 19.3.2005, str. 5).

⁽¹¹⁾ Dz.U. L 261 z 20.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 768/2005 (Dz.U. L 128 z 21.5.2005, str. 1).

⁽¹²⁾ Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 813/2004 (Dz.U. L 150 z 30.4.2004, str. 32).

⁽¹³⁾ Dz.U. L 171 z 6.7.1994, str. 7.

⁽¹⁴⁾ Dz.U. L 125 z 27.4.1998, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2166/2005 (Dz.U. L 345 z 28.12.2005, str. 5).

⁽¹⁵⁾ Dz.U. L 191 z 7.7.1998, str. 10. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2187/2005 (Dz.U. 349 z 31.12.2005, str. 1).

⁽¹⁶⁾ Dz.U. L 137 z 19.5.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 831/2004 (Dz.U. L 127 z 29.4.2004, str. 33).

⁽¹⁷⁾ Dz.U. L 351 z 28.12.2002, str. 6. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2269/2004 (Dz.U. L 396 z 31.12.2004, str. 1).

⁽¹⁸⁾ Dz.U. L 289 z 7.11.2003, str. 1.

⁽¹⁹⁾ Dz.U. L 333 z 20.12.2003, str. 17.

⁽²⁰⁾ Dz.U. L 97 z 1.4.2004, str. 16.

⁽²¹⁾ Dz.U. L 384 z 29.12.2006, str. 28.

⁽²²⁾ Dz.U. L 199 z 21.7.2006, str. 8.

⁽²³⁾ Dz.U. L 226 z 29.8.1980, str. 48.

⁽²⁴⁾ Dz.U. L 226 z 29.8.1980, str. 12.

⁽²⁵⁾ Dz.U. L 29 z 1.2.1985, str. 9.

⁽²⁶⁾ Dz.U. L 16 z 20.01.2006, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2006 (Dz.U. L 345 z 8.12.2006, str. 10).

⁽²⁷⁾ Dz.U. L 270 z 13.11.1995, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).

⁽²⁸⁾ Dz.U. L 186 z 28.7.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003.

⁽²⁹⁾ Dz.U. L 224 z 16.8.2006, str. 22.

⁽³⁰⁾ Dz.U. L 32 z 4.2.2005, str. 1.

⁽³¹⁾ Dz.U. L 162 z 18.6.1986, str. 33.

⁽³²⁾ Dz.U. L 234 z 31.8.2002, str. 39.

⁽³³⁾ Dz.U. L 190 z 4.7.1998, str. 34.

⁽³⁴⁾ Dz.U. L 349 z 31.12.2005, str. 1.

⁽³⁵⁾ Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1799/2006 (Dz.U. L 341 z 7.12.2006, str. 26).

⁽³⁶⁾ Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1759/2006 (Dz.U. L 335 z 1.12.2006, str. 3).

⁽³⁷⁾ Dz.U. L 175 z 6.7.1988, str. 1.

⁽³⁸⁾ Dz.U. L 121 z 12.5.1994, str. 3.

⁽³⁹⁾ Dz.U. L 227 z 12.8.1981, str. 22.

⁽⁴⁰⁾ Dz.U. L 97 z 1.4.2004, str. 1.

⁽⁴¹⁾ Dokładne godziny zmierzchu żeglarskiego przedstawiono w tablicach Almanachu żeglarskiego dla odpowiedniej szerokości geograficznej, czasu lokalnego i daty. Wszystkie godziny, zarówno w przypadku operacji prowadzonych przez statki, jak i sprawozdań obserwatorów, odnoszą się do GMT.

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

LIMITY POŁOWOWE MAJĄCE ZASTOSOWANIE DO STATKÓW WSPÓLNOTOWYCH NA OBSZARACH, GDZIE OBOWIĄZUJĄ LIMITY POŁOWOWE, ORAZ DO STATKÓW RYBACKICH PAŃSTW TRZECICH NA WODACH WE, W PODZIALE NA GATUNKI I OBSZARY (W TONACH ŻYWEJ WAGI, O ILE NIE ZAZNACZONO INACZEJ)

Wszystkie limity połowowe określone w niniejszym załączniku są uznawane za kwoty do celów art. 5 niniejszego rozporządzenia i z tego względu podlegają zasadom określonym w rozporządzeniu (WE) nr 2847/93, w szczególności w jego art. 14 oraz 15.

W granicach każdego obszaru zasoby rybne określa się zgodnie z kolejnością alfabetyczną łacińskich nazw gatunków. Do celów niniejszego rozporządzenia poniżej podano tabelę zgodności nazw łacińskich i nazw zwyczajowych:

Nazwa naukowa	Kod Alpha-3	Nazwa zwyczajowa
Ammodytidae	SAN	Dobijakowate
Anarhichas lupus	CAT	Zębacz smugowy
Aphanopus carbo	BSF	Czarny łuskopłyń
Argentina silus	ARU	Argentyna wielka
Beryx spp.	ALF	Beryksy
Boreogadus saida	POC	Dorszyk polarny
Brosme brosme	USK	Brosma
Centrophorus squamosus	GUQ	Koleń czerwony
Centroscymnus coelolepis	CYO	Koleń iberyjski
Cetorhinus maximus	BSK	Żarłacz olbrzymi
Chaenocephalus aceratus	SSI	Borel/szczekacz
Champsocephalus gunnar	ANI	Kergulena
Channichthys rhinoceratus	LIC	Krokodylec
Chionoecetes spp.	PCR	Krab kieszeniec
Clupea Harengus	HER	Śledź
Coryphaenoides rupestris	RNG	Buławik
Dalatias licha	SCK	Liksa
Deania calcea	DCA	Koleń kolcobrody
Dissostichus eleginoides	TOP	Antar patagoński
Engraulis encrasicolus	ANE	Sardela europejska
Etmopterus princeps	ETR	Koleń długopłetwy
Etmopterus pusillus	ETP	Kolczak smukły
Etmopterus spinax	ETX	Kolczak czarny
Euphausia superba	KRI	Kryl
Gadus morhua	COD	Dorsz
Galeorhinus galeus	GAG	Rekin szary, Żarłacz szary
Germo alalunga	ALB	Tuńczyk długopłetwy/albakora
Glyptocephalus cynoglossus	WIT	Szkarłacica
Gobionotothen gibberifrons	NOG	Żółcica
Hippoglossoides platessoides	PLA	Niegładzica
Hippoglossus hippoglossus	HAL	Halibut (atlantycki)
Hoplostethus atlanticus	ORY	Gardłosz atlantycki
Illex illecebrosus	SQI	Kałamarnica krótkopłetwa
Lamna nasus	POR	Lamna
Lampanyctus achirus	LAC	Świetlik
Lepidonotothen squamifrons	NOS	Nototenia skwama, Skwama
Lepidorhombus spp.	LEZ	Smuklice
Limanda ferruginea	YEL	Żółcica
Limanda limanda	DAB	Zimnica
Lophiidae	ANF	Żabnica
Macrourus berglax	RHG	Buławik siwy
Macrourus spp.	GRV	Buławikowate
Makaira nigricans	BUM	Marlin błękitny
Mallotus villosus	CAP	Gromadnik
Martialia hyadesi	SQS	Kałamar
Melanogrammus aeglefinus	HAD	Plamiak
Merlangius merlangus	WHG	Witlinek
Merluccius merluccius	HKE	Morszczuk
Micromestitius poutassou	WHB	Błękitek
Microstomus kitt	LEM	Złocica
Molva dypterigia	BLI	Molwa niebieska
Molva macrophthalmus	SLI	Molwa hiszpańska
Molva molva	LIN	Molwa pospolita
Nephrops norvegicus	NEP	Homarzec
Notothenia rossii	NOR	Nototenia marmurkowa
Pagellus bogaraveo	SBR	Bogar
Pandalus borealis	PRA	Krewetka północna
Paralomis spp.	PAI	Krab
Penaeus spp.	PEN	Krewetki "Penaeus"
Phycis spp.	FOX	Widlaki
Platichthys flesus	FLX	Flądra
Pleuronectes platessa	PLE	Gładzica
Pleuronectiformes	FLX	Płastugokształtne
Pollachius pollachius	POL	Rdzawiec
Pollachius virens	POK	Czarniak
Psetta maxima	TUR	Skarp
Pseudochaenichthus georgianus	SGI	Georgianka
Rajidae	SRX-RAJ	Raja
Reinhardtius hippoglossoides	GHL	Halibut niebieski
Salmosalar	SAL	Łosoś atlantycki
Scomber scombrus	MAC	Makrela
Scopthalmus rhombus	BLL	Nagład
Sebastes spp.	RED	Karmazyn
Solea solea	SOL	Sola zwyczajna
Solea spp.	SOX	Sole
Sprattus sprattus	SPR	Szprot
Squalus acanthias	DGS	Koleń
Tetrapturus alba	WHM	Marlin biały
Thunnus alalunga	ALB	Tuńczyk biały
Thunnus albacares	YFT	Tuńczyk żółtopłetwy (albakora)
Thunnus obesus	BET	Opastun
Thunnus thynnus	BFT	Tuńczyk błękitnopłetwy
Trachurus spp.	JAX	Ostrobok
Trisopterus esmarki	NOP	Okowiel
Urophycis tenuis	HKW	Widlak bostoński
Xiphias gladius	SWO	Włócznik

Podana poniżej tabela zgodności nazw zwyczajowych oraz nazw łacińskich służy wyłącznie do celów informacyjnych:

Tuńczyk biały	ALB	Thunnus alalunga
Tuńczyk długopłetwy/albakora	ALB	Germo alalunga
Beryksy	ALF	Beryx spp.
Niegładzica	PLA	Hippoglossoides platessoides
Sardela europejska	ANE	Engraulis encrasicolus
Żabnica	ANF	Lophiidae
Kergulena	ANI	Champsocephalus gunnari
Antar patagoński	TOP	Dissostichus eleginoides
Zębacz smugowy	CAT	Anarhichas lupus
Halibut (atlantycki)	HAL	Hippoglossus hippoglossus
Łosoś atlantycki	SAL	Salmosalar
Żarłacz olbrzymi	BSK	Cetorhinus maximus
Opastun	BET	Thunnus obesus
Koleń kolcobrody	DCA	Deania calcea
Czarny łuskopłyń	BSF	Aphanopus carbo
Borel/szczekacz	SSI	Chaenocephalus aceratus
Molwa niebieska	BLI	Molva dypterigia
Marlin błękitny	BUM	Makaira nigricans
Błękitek	WHB	Micromestitius poutassou
Tuńczyk błękitnopłetwy	BFT	Thunnus thynnus
Nagład	BLL	Scopthalmus rhombus
Gromadnik	CAP	Mallotus villosus
Dorsz	COD	Gadus morhua
Sola zwyczajna	SOL	Solea solea
Krab	PAI	Paralomis spp.
Zimnica	DAB	Limanda limanda
Płastugokształtne	FLX	Pleuronectiformes
Flądra	FLX	Platichthys flesus
Widlaki	FOX	Phycis spp.
Koleń długopłetwy	ETR	Etmopterus princeps
Argentyna wielka	ARU	Argentina silus
Halibut niebieski	GHL	Reinhardtius hippoglossoides
Buławikowate	GRV	Macrourus spp.
Nototenia skwama, Skwama	NOS	Lepidonotothen squamifrons
Plamiak	HAD	Melanogrammus aeglefinus
Morszczuk	HKE	Merluccius merluccius
Śledź	HER	Clupea Harengus
Ostrobok	JAX	Trachurus spp.
Żółcica	NOG	Gobionotothen gibberifrons
Liksa	SCK	Dalatias licha
Kryl	KRI	Euphausia superba
Świetlik	LAC	Lampanyctus achirus
Koleń czerwony	GUQ	Centrophorus squamosus
Złocica	LEM	Microstomus kitt
Molwa pospolita	LIN	Molva molva
Makrela	MAC	Scomber scombrus
Nototenia marmurkowa	NOR	Notothenia rossii
Smuklice	LEZ	Lepidorhombus spp.
Krewetka północna	PRA	Pandalus borealis
Homarzec	NEP	Nephrops norvegicus
Okowiel	NOP	Trisopterus esmarki
Gardłosz atlantycki	ORY	Hoplostethus atlanticus
Krewetki Penaeus	PEN	Penaeus spp.
Gładzica	PLE	Pleuronectes platessa
Dorszyk polarny	POC	Boreogadus saida
Rdzawiec	POL	Pollachius pollachius
Lamna	POR	Lamna nasus
Koleń iberyjski	CYO	Centroscymnus coelolepis
Bogar	SBR	Pagellus bogaraveo
Karmazyn	RED	Sebastes spp.
Buławik siwy	RHG	Macrourus berglax
Buławik	RNG	Coryphaenoides rupestris
Czarniak	POK	Pollachius virens
Dobijakowate	SAN	Ammodytidae
Kałamarnica krótkopłetwa	SQI	Illex illecebrosus
Raja	SRX-RAJ	Rajidae
Kolczak smukły	ETP	Etmopterus pusillus
Krab kieszeniec	PCR	Chionoecetes spp.
Sole	SOX	Solea spp.
Georgianka	SGI	Pseudochaenichthus georgianus
Molwa hiszpańska	SLI	Molva macrophthalmus
Szprot	SPR	Sprattus sprattus
Koleń	DGS	Squalus acanthias
Kałamar	SQS	Martialia hyadesi
Włócznik	SWO	Xiphias gladius
Rekin szary, Żarłacz szary	GAG	Galeorhinus galeus
Skarp	TUR	Psetta maxima
Brosma	USK	Brosme brosme
Krokodylec	LIC	Channichthys rhinoceratus
Kolczak czarny	ETX	Etmopterus spinax
Widlak bostoński	HKW	Urophycis tenuis
Marlin biały	WHM	Tetrapturus alba
Witlinek	WHG	Merlangius merlangus
Szkarłacica	WIT	Glyptocephalus cynoglossus
Tuńczyk żółtopłetwy (albakora)	YFT	Thunnus albacares
Żółcica	YEL	Limanda ferruginea

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  IA ¹¹

CIEŚNINY SKAGERRAK I KATTEGAT, strefy ICES I, II, III, IV V, VI, VII, VIII, IX, X, XII i XIV, wody WE CECAF, wody Gujany Francuskiej

grafika

ZAŁĄCZNIK  IB ¹²

PÓŁNOCNO-WSCHODNI ATLANTYK I GRENLANDIASTREFY

ICES I, II, V, XII, XIV oraz wody grenlandzkie stref NAFO 0 oraz 1

grafika

ZAŁĄCZNIK  IC

PÓŁNOCNO-ZACHODNI ATLANTYK

Obszar NAFO

Wszystkie TAC oraz powiązane z nimi warunki są przyjmowane w ramach NAFO.

grafika

ZAŁĄCZNIK  ID ¹³

MASOWO MIGRUJĄCE GATUNKI RYB - wszystkie obszary

TAC na tych obszarach przyjmuje się w ramach międzynarodowych organizacji rybołówstwa zajmujących się połowami tuńczyka, takich jak ICCAT oraz IATTC.

grafika

ZAŁĄCZNIK  IE

ANTARKTYKA

Obszar CCAMLR

TAC przyjęte przez CCAMLR nie są przydzielone członkom CCAMLR, stąd też udział wspólnotowy jest nieokreślony. Połowy monitoruje Sekretariat CCAMLR, który poinformuje, kiedy należy zakończyć połowy w związku z wyczerpaniem TAC.

grafika

ZAŁĄCZNIK  II

ZAŁĄCZNIK  IIA ¹⁴

NAKŁAD POŁOWOWY STATKOW W KONTEŚCIE ODNOWIENIA PEWNYCH ZASOBÓW W CIEŚNIENIE SKAGERRAK. KATTEGAT I STREFACH ICES IV, VIA, VIIA, VIID ORAZ WODACH WE STREFY ICES IIA

PRZEPISY OGÓLNE

1. Zakres

Warunki ustanowione w niniejszym załączniku stosuje się do statków wspólnotowych odługości całkowitej równej co najmniej 10 metrów, mających na pokładzie którekolwiek z narzędzi określonych w pkt 4, oraz przebywających w Cieśninie Skagerrak, Cieśninie Kattegat i strefach ICES IV, VIa, VIIa, VIId oraz na wodach WE strefy ICES IIa. Do celów niniejszego zalacznika odesłanie do roku 2007 oznacza okres od dnia 1 lutego 2007 r. dnia do 31 stycznia 2008 r.

2. Definicje obszarów geograficznych

2.1. Do celów niniejszego załącznika stosuje się obszar geograficzny obejmujący wszystkie następujące obszary:

a) Cieśnina Kattegat;

b) Cieśnina Skagerrak, strefy ICES IV i VIId oraz wody WE strefy ICES IIa;

c) strefa ICES VIIa;

d) strefa ICES VIa.

2.2. W odniesieniu do statków zgłoszonych Komisji jako wyposażone w systemy monitorowania statku zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 stosuje się następującą definicję strefy ICES VIa:

strefa ICES VIa z wyjątkiem tej części strefy ICES VIa, która leży na zachód od linii powstałej w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy następujących punktów, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

60°00'N, 04^o00'W

59^o45'N, 05^o00'W

59^o30'N, 06^o00'W

59^o00'N, 07^o00'W

58^o30'N, 08^o00'W

58^o00'N, 08^o00'W

58^o00'N, 08^o30'W

56^o00'N, 08^o30'W

56^o00'N, 09^o00'W

55^o00'N, 09^o00'W

55^o00'N, 10^o00'W

54^o30'N, 10^o00'W

3. Definicja dnia przebywania na obszarze

Do celu niniejszego załącznika dzień przebywania na obszarze oznacza każdy nieprzerwany okres 24 godzin (lub jego część), w którym statek znajduje się na obszarach geograficznych określonych w pkt 2.1 oraz znajduje się poza portem. Moment, od którego liczy się nieprzerwany okres, jest określany przez państwo członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek.

4. Narzędzia połowowe

4.1. Do celu niniejszego załącznika stosuje się następujące grupy narzędzi połowowych:

a) włoki, niewody duńskie oraz podobne narzędzia, z wyjątkiem włoków rozprzowych, o rozmiarze oczek:

i) równym co najmniej 16 mm i mniejszym niż 32 mm;

ii) równym co najmniej 70 mm i mniejszym niż 90 mm;

iii) równym co najmniej 90 mm i mniejszym niż 100 mm;

iv) równym co najmniej 100 mm i mniejszym niż 120 mm;

v) równym co najmniej 120 mm;

b) Włoki rozprzowe o rozmiarze oczek:

i) równym co najmniej 80 mm i mniejszym niż 90 mm;

ii) równym co najmniej 90 mm i mniejszym niż 100 mm;

iii) równym co najmniej 100 mm i mniejszym niż 120 mm;

iv) równym co najmniej 120 mm;

c) Pławnice, sieci oplątujące o rozmiarze oczek, z wyjątkiem drygawic:

i) mniejszym niż 110 mm;

ii) równym co najmniej 110 mm i mniejszym niż 220 mm;

iii) równym co najmniej 220 mm;

d) drygawice;

e) takle.

4.2. Do celów niniejszego załącznika i w odniesieniu do obszarów geograficznych zdefiniowanych w pkt 2.1 i grup narzędzi połowowych zdefiniowanych w pkt 4.1 definiuje się następujące grupy transferu:

a) grupa narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.a.i na dowolnym obszarze;

b) grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.a.ii na dowolnym obszarze oraz w pkt 4.1.a.iii w strefach IV, VIa, VIIa, VIId i na wodach WE strefy IIa;

c) grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.a.iii w Cieśninie Skagerrak i Kattegat, w pkt 4.1.a.iv oraz 4.1.a.v na dowolnym obszarze;

d) grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.b.i, 4.1.b.ii, 4.1.b.iii oraz w pkt 4.1.b.iv na dowolnym obszarze;

e) grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.c.i, 4.1.c.ii, 4.1.c.iii oraz 4.1.d na dowolnym obszarze;

f) grupa narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.e na dowolnym obszarze.

WPROWADZANIE OGRANICZEŃ NAKŁADU POŁOWOWEGO

5. Statki objęte ograniczeniami nakładu połowowego

5.1. Państwo członkowskie zabrania dokonywania połowów z wykorzystaniem narzędzi połowowych należących do grupy określonej w pkt 4.1 na jakichkolwiek obszarach geograficznych określonych w pkt 2.1 przez jakiekolwiek statki pływające pod jego banderą, które według dokumentacji nie prowadziły takiej działalności połowowej w latach 2001, 2002, 2003, 2004, 2005 lub 2006 na tym obszarze, z wyjątkiem zapisu o działalności połowowej prowadzonej w wyniku transferu dni pomiędzy statkami, chyba że państwo to zagwarantuje zakaz dokonywania połowów na danym obszarze przez statki o równoważnej mocy mierzonej w kilowatach.

Jednak statek, który posiada bazę historyczną połowów przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1, może zostać upoważniony do stosowania innych narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1 pod warunkiem, że liczba dni przypisana tym ostatnim narzędziom jest wyższa od liczby dni przypisanych tym pierwszym narzędziom lub jest równa tej liczbie.

5.2 Statek pływający pod banderą państwa członkowskiego nieposiadającego kwot na obszarze geograficznym określonym w pkt 2.1 nie ma zezwolenia na dokonywanie połowów w tym obszarze przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1, chyba że statkowi temu przyznano kwotę po transferze zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz przyznano dni przebywania na morzu zgodnie z pkt 15 niniejszego załącznika.

6. Ograniczenia działalności

Każde państwo członkowskie gwarantuje, że statki rybackie pływające pod jego banderą oraz zarejestrowane we Wspólnocie przebywają na obszarze geograficznym określonym w pkt 2.1 przez liczbę dni nie większą niż określono w pkt 8 jeżeli posiadają na pokładzie jakiekolwiek narzędzia z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.

7. Wyjątki

Państwo członkowskie nie wlicza do dni przebywania na obszarze przydzielonych statkom pływającym pod jego banderą na mocy niniejszego załącznika dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ pomagał innemu statkowi pilnie potrzebującemu pomocy, ani dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ został wykorzystany do transportu rannej osoby w celu udzielenia jej pomocy medycznej w nagłym przypadku. Państwo członkowskie przedkłada Komisji uzasadnienie wszelkich decyzji podjętych na tej podstawie wraz z dowodami wystąpienia sytuacji nadzyczajnej uzyskanymi od właściwych organów, w ciągu jednego miesiąca od ich podjęcia.

LICZBA DNI SPĘDZONYCH POZA PORTEM PRZYDZIELANYCH STATKOM RYBACKIM

8. Maksymalna liczba dni

8.1. Do celów ustalenia maksymalnej liczby dni, w których statek rybacki może przebywać na obszarze, stosuje się następujące warunki specjalne zgodnie z tabelą I:

a) Statek musi spełniać warunki ustanowione w dodatku 1;

b) Statek musi spełniać warunki ustanowione w dodatku 2 do załącznika III, a na połów zatrzymany na pokładzie przypada mniej niż 5 % dorsza i więcej niż 70 % homarca.

c) Całkowity wyładunek dorsza zrealizowany w 2002 r. przez statek, albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i do którego/których stosuje się ten specjalny warunek, z niezbędnymi zmianami, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 % całkowitego wyładunku wszystkich gatunków zrealizowanego przez statek w 2002 r. zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym.

d) Całkowity wyładunek dorsza, soli i gładzicy zrealizowany w 2002 r. przez statek, albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i do którego/których stosuje się ten specjalny warunek, z niezbędnymi zmianami, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 % całkowitego wyładunku wszystkich gatunków zrealizowanego przez statek w 2002 r. zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym. Alternatywnie warunek ten może być spełniony, jeśli podczas jakiegokolwiek rejsu połowowego w 2007 r. połów dorsza, soli i gładzicy stanowi mniej niż 5 % całkowitego połowu i obserwator jest stale obecny na pokładzie.

e) Całkowity wyładunek zrealizowany w 2002 r. przez statek, albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i do którego/których stosuje się ten specjalny warunek, z niezbędnymi zmianami, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 % dorsza i więcej niż 60 % gładzicy w całkowitym wyładunku wszystkich gatunków zrealizowanym przez statek w 2002 r. zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym.

f) Całkowity wyładunek zrealizowany w 2002 r. przez statek, albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i do którego/których stosuje się ten specjalny warunek, z niezbędnymi zmianami, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 % dorsza i więcej niż 5 % turbota i taszy w całkowitym wyładunku wszystkich gatunków zrealizowanym przez statek w 2002 r. zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym.

g) Statek musi być wyposażony w drygawicę o rozmiarze oczek ≤ 110 mm i jednorazowo musi znajdować się poza portem przez okres nie dłuższy niż 24 godziny.

h) Statek musi być zarejestrowany w pastwie członkowskim i pływać pod banderą państwa członkowskiego, które opracowało zatwierdzony przez Komisję system automatycznego zawieszania licencji połowowych w odniesieniu do naruszeń przepisów popełnianych przez statki, do których stosuje się ten specjalny warunek.

i) W roku 2003, 2004, 2005 lub 2006 statek powinien był przebywać na tym obszarze i posiadać na pokładzie narzędzia połowowe, o których mowa w pkt 4.1.b. W 2007 r. ilości dorsza zatrzymanego na pokładzie obejmują mniej niż 5 % całkowitego wyładunku wszystkich gatunków zrealizowanego przez statek zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi w dzienniku połowowym Wspólnoty. W okresie zarządzania, w którym statek wykorzystuje ten przepis, nie może on w żadnym momencie posiadać na pokładzie narzędzi połowowych innych niż wymienione w pkt 4.1.b.iii lub 4.1.b.iv.

j) Statek musi spełniać warunki ustanowione w dodatku 2.

k) Całkowity wyładunek zrealizowany w 2002 r. przez statek, albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i do którego/których stosuje się ten specjalny warunek, z niezbędnymi zmianami, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 % dorsza i więcej niż 60 % gładzicy w całkowitym wyładunku wszystkich gatunków w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym w okresie od maja do października. Przynajmniej 55 % maksymalnej liczby dni dostępnych na podstawie niniejszego warunku specjalnego dotyczy obszaru na wschód od 4^o30'W w miesiącach od maja do października włącznie.

l) Statek musi spełniać warunki ustanowione w dodatku 3.

8.2 Maksymalna liczba dni w roku, w ciągu których statek może przebywać na jednym z obszarów określonych w pkt 2.1 posiadając na pokładzie dowolne narzędzia połowowe, o których mowa w pkt 4.1, jest wskazana w tabeli I.

8.3. Maksymalna liczba dni w roku, w ciągu których statek może przebywać na obszarach geograficznych o dowolnej kombinacji, o których mowa w pkt 2.1, nie może być większa od największej liczby dni przyznanych dla jednego z obszarów stanowiących element tej kombinacji.

8.4. Dzień spędzony na obszarze geograficznym określonym w pkt 2.1 niniejszego załącznika również wlicza się do całkowitej liczby dni spędzonych na obszarze określonym w pkt 1 załącznika IIC w odniesieniu do statku prowadzącego działania przy użyciu tych samych narzędzi określonych w pkt 4.1. załącznika IIA i w pkt 3 załącznika IIC.

8.5. W przypadku gdy statek przekroczy granicę dwóch lub więcej obszarów geograficznych określonych w pkt 2 niniejszego załącznika podczas danego rejsu połowowego, ten dzień liczy się jako spędzony na tym obszarze, na którym statek spędził większą część dnia.

9. Okresy zarządzania

9.1. Państwo członkowskie może podzielić dni przebywania na obszarze podane w tabeli I na okresy zarządzania trwające jeden miesiąc lub kilka miesięcy kalendarzowych.

9.2. Liczba dni, w których statek może przebywać w którymkolwiek z obszarów geograficznych określonych w pkt 2.1 w danym okresie zarządzania, ustalana jest przez dane państwo członkowskie.

9.3. W danym okresie zarządzania statek, który wykorzystał liczbę dni przebywania na obszarze, do których został uprawniony, pozostaje w porcie lub poza obszarem geograficznym określonym w pkt 2.1 przez pozostałą część okresu zarządzania, chyba że wykorzystuje on wyłącznie narzędzia nieregulowane określone w pkt 18.

10. Przydział dodatkowych dni za trwałe zaprzestanie działalności połowowej

10.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkową liczbę dni, w trakcie których statek może przebywać na danym obszarze i posiadać którekolwiek z narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 4.1, na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej, które następowało po dniu 1 stycznia 2002 r. Nakład połowowy wykorzystany w 2001 r., mierzony w kilowatodniach wycofanych statków stosujących dane narzędzia w danym obszarze, dzieli się przez nakład połowowy wykorzystany przez wszystkie statki stosujące te narzędzia w 2001 r. Dodatkową liczbę dni oblicza się następnie przez pomnożenie tak uzyskanego wyniku przez pierwotnie przydzieloną liczbę dni.

Jeśli w wyniku obliczeń otrzymano niecałkowitą liczbę dni, liczba ta jest zaokrąglana w górę lub w dół do najbliższej całkowitej liczby. Przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku gdy statek został zastąpiony zgodnie z pkt 5.1 lub gdy fakt wycofania był już w poprzednich latach wykorzystywany w celu uzyskania dodatkowych dni na morzu.

10.2. Państwa członkowskie mogą ponownie przydzielić część dodatkowych dni jakiemukolwiek statkowi lub grupie statków wykorzystując mechanizm przeliczania przewidziany w pkt 14.

10.3. Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 10.1., przedkładają Komisji wniosek wraz ze sprawozdaniami zawierającymi szczegółowe informacje dotyczące trwałego zaprzestania danej działalności połowowej.

10.4. Na podstawie takiego wniosku Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 8.2 w odniesieniu do danego państwa członkowskiego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

10.5. Każda dodatkowa liczba dni wynikająca z trwałego zaprzestania działalności, uprzednio przyznana przez Komisję, pozostaje przyznana w 2007 r.

11. Przydzał dodatkowych dni za zwiększenie obecności obserwatorów

11.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkowe trzy dni między dniem 1 lutego 2007 r. a dniem 31 stycznia 2008 r., w ciągu których statek może przebywać na obszarze i posiadać na pokładzie dowolne grupy narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 4.1, na podstawie programu zwiększenia obecności obserwatorów uzgodnionego w porozumieniu z naukowcami i sektorem rybołówstwa. Program taki powinien się skupiać w szczególności na ilości odrzutów i składzie połowów oraz wykraczać poza wymogi dotyczące gromadzenia danych, określone w rozporządzeniu Rady (WE) nr 1543/2000⁽¹⁾, rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1639/2001⁽²⁾ oraz rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1581/2004 w odniesieniu do minimalnego i rozszerzonego zakresu programu.

11.2 Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 11.1, przedkładają Komisji opis swojego programu zwiększenia obecności obserwatorów.

11.3 Na podstawie takiego opisu i po konsultacji ze STECF Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 8.2 w odniesieniu do tego państwa członkowskiego i dla statków, obszaru oraz narzędzi objętych programem zwiększenia obecności obserwatorów, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

11.4. Między dniem 1 lutego 2007 r. a dniem 31 stycznia 2008 r. Komisja może przydzielić państwom członkowskim na podstawie pilotażowego projektu zwiększenia danych dodatkowych sześć dni, w ciągu których statek może przebywać w obszarze określonym w pkt 2.1 lit. c) i posiadać na pokładzie narzędzia połowowe określone w pkt 4.1 lit. a) ppkt (iv) i pkt 4.1 lit. a) ppkt (v).

11.5. Między dniem 1 lutego 2007 r. a dniem 31 stycznia 2008 r. Komisja może przydzielić państwom członkowskim na podstawie pilotażowego projektu zwiększenia danych dodatkowych dwanaście dni, w ciągu których statek może przebywać w obszarze określonym w pkt 2.1 lit. c) i posiadać na pokładzie narzędzia połowowe określone w pkt 4.1, z wyjątkiem narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1 lit. a) ppkt (iv) i pkt 4.1 lit. a) ppkt (v).

11.6 Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 11.4 i 11.5 przedkładają Komisji opis ich pilotażowego projektu zwiększenia danych, który wychodzi poza istniejące wymagania prawodawstwa wspólnotowego. Na podstawie tego opisu Komisja może zatwierdzić proponowany przez państwo członkowskie pilotażowy projekt zwiększenia danych.

12. Warunki specjalne przydziału dni

12.1. Specjalne zezwolenie połowowe, o którym mowa w art. 7 ust. 3., dla każdego statku korzystającego z wszelkich warunków specjalnych wymienionych w pkt 8.1 określa takie warunki.

12.2. Jeżeli przydziela się daną liczbę dni statkowi w wyniku spełnienia specjalnych warunków wymienionych w pkt 8.1.b), c), d), e), f) lub k), połowy tego statku przechowywane na pokładzie nie przekraczają w swoim składzie procentowego udziału gatunków, o którym mowa w tych punktach. Nie dokonuje się przeładunku ryb z tego statku na inny statek.

Jeżeli którykolwiek z tych warunków nie zostanie spełniony, statek traci ze skutkiem natychmiastowym uprawnienia do przydziału dodatkowych dni związanych ze spełnieniem specjalnych warunków.

13.

Tabela I

Maksymalna liczba dni, w ciągu których statek może przebywać na obszarze w 2007 r., w podziale na narzędzia połowowe

grafika

n.d. oznacza "nie dotyczy"

WYMIANY PRZYDZIAŁÓW NAKŁADU POŁOWOWEGO

14. Transfer dni pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą państwa członkowskiego

14.1. Państwo członkowskie może zezwolić statkowi rybackiemu pływającemu pod jego banderą na transfer dni przebywania na obszarze geograficznym, o którym mowa w pkt 2.1do których został uprawniony, innemu statkowi pływającemu pod jego banderą, pod warunkiem że iloczyn otrzymanych dni przez statek i mocy jego silnika wyrażonej w kilowatach (kilowatodniach) jest równy iloczynowi dni przekazanych przez statek przekazujący i mocy silnika tego statku wyrażonej w kilowatach lub mniejszy od tego iloczynu. Moc silnika statków wyrażona w kilowatach jest równa mocy odnotowanej dla każdego statku w rejestrze floty rybackiej Wspólnoty.

14.2. Całkowita liczba dni przebywania na obszarze określona w pkt 14.1 pomnożona przez moc silnika statku przekazującego wyrażoną w kilowatach nie jest wyższa niż średnia roczna liczba dni wykazana w historycznej bazie połowowej statku przekazującego z wyjątkiem transferów z innych statków na tym obszarze, zweryfikowana zgodnie ze wspólnotowym dziennikiem połowowym w latach 2001, 2002, 2003, 2004 i 2005, pomnożona przez moc silnika tego statku wyrażoną w kilowatach. Jeżeli statek przekazujący stosuje definicję obszaru zachodniego wybrzeża Szkocji zgodnie z pkt 2.2, obliczenie bazy historycznej będzie oparte na definicji tego obszaru.

Do celów niniejszego punktu statek otrzymujący zobowiązany jest do wykorzystania własnych przydzielonych dni przed jakimikolwiek przekazanymi dniami. Przekazane dni wykorzystane przez statek otrzymujący wliczane są do bazy historycznej statku przekazującego.

14.3. Transfer dni w sposób opisany w pkt 14.1 jest dopuszczalny tylko między statkami operującymi w ramach tej samej grupy transferu określonej w pkt 4.2 oraz w tym samym okresie zarządzania. Państwo członkowskie może zezwolić na transfer dni, w przypadku gdy licencjonowany statek przekazujący zaprzestał prowadzenia działalności.

14.4. Transfer dni jest dozwolony wyłącznie w przypadku statków korzystających z przydziału dni połowowych bez warunków specjalnych określonych pkt 8.1.

W drodze odstępstwa od niniejszego punktu statki korzystające z przydziału dni połowowych pod specjalnym warunkiem określonym w pkt 8.1.h) mogą przekazać dni, jeżeli warunek ten nie jest powiązany z żadnym innym warunkiem specjalnym ustanowionym w pkt 8.1.

14.5. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują informacje dotyczące dokonanych transferów. W celu udostępnienia Komisji tych informacji może zostać przyjęty szczegółowy format arkuszu kalkulacyjnego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

15. Transfer dni pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą różnych państw członkowskich

Państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer dni przebywania na obszarze w tym samym okresie zarządzania i na tym samym obszarze pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą tych państw, pod warunkiem, że stosuje się takie same przepisy jak ustanowiono w pkt 5.1, 5.2, 7 i 14. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o zezwoleniu na taki transfer, przed jego dokonaniem przekazują Komisji szczegółowe informacje na jego temat, w tym liczbę przekazywanych dni, nakład połowowy oraz, w odpowiednich przypadkach, związane z tym kwoty.

STOSOWANIE NARZĘDZI POŁOWOWYCH

16. Powiadomienie o stosowaniu narzędzi połowowych

Przed pierwszym dniem każdego okresu zarządzania, kapitan statku lub jego przedstawiciel powiadamia organy państwa członkowskiego bandery, którego narzędzia lub których narzędzi zamierza stosować w najbliższym okresie zarządzania. Do momentu dostarczenia takiego powiadomienia statek nie jest uprawniony do dokonywania połowów na obszarach geograficznych określonych w pkt 2.1 z wykorzystaniem narzędzi, o których mowa w pkt 4.1.

17. Stosowanie więcej niż jednej grupy narzędzi połowowych

17.1. W czasie jednego okresu zarządzania statek może stosować narzędzia należące do więcej niż jednej grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1.

17.2. W przypadku gdy kapitan statku lub jego przedstawiciel powiadamia o zastosowaniu więcej niż jednego narzędzia połowowego, całkowita liczba dni do wykorzystania w trakcie roku jest nie większa niż średnia arytmetyczna dni odpowiadających każdemu narzędziu zgodnie z tabelą I, zaokrąglona w dół do najbliższego całego dnia.

17.3. Jeżeli dla jednego ze zgłoszonych narzędzi nie przewidziano ograniczenia liczby dni, całkowita liczba dni do wykorzystania w ciągu roku w odniesieniu do tego narzędzia pozostaje nieograniczona.

17.4. Jeżeli liczba narzędzi połowowych wynosi dwa, statek nie może wykorzystywać żadnego z narzędzi dłużej niż przez liczbę dni określonych dla tego narzędzia w tabeli I w odniesieniu do danego obszaru.

17.5. Jeżeli liczba narzędzi połowowych wynosi trzy lub więcej, statek może w dowolnym momencie stosować jedno ze zgłoszonych narzędzi, dla którego przewidziano ograniczoną liczbę dni, pod warunkiem że całkowita liczba dni prowadzenia połowów którymkolwiek z narzędzi od początku roku wynosi:

a) nie więcej niż liczba dni do wykorzystania na mocy pkt 17.2 oraz

b) nie więcej niż liczba dni, które przyznano by zgodnie z tabelą I, jeżeli byłoby stosowane tylko to narzędzie.

17.6. Jeżeli państwo członkowskie postanowi podzielić dni na okresy zarządzania zgodnie z pkt 9, dla każdego okresu zarządzania obowiązują warunki określone w pkt 17.2, 17.3 i 17.4 z niezbędnymi zmianami.

17.7. Możliwość zastosowania więcej niż jednego rodzaju narzędzi połowowych jest dostępna jedynie jeśli przestrzegane są następujące dodatkowe uzgodnienia w zakresie monitorowania:

a) w trakcie danego rejsu statek rybacki może posiadać na pokładzie lub stosować tylko jedną z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 4.1, z wyjątkiem przewidzianym w pkt 19.2;

b) przed każdym rejsem kapitan statku lub jego przedstawiciel informuje właściwe organy o rodzaju narzędzi połowowych, które mają znajdować się na pokładzie, chyba że rodzaj narzędzi połowowych nie uległ zmianie w stosunku do zgłoszenia odnośnie do poprzedniego rejsu.

17.8. W celu sprawdzenia zgodności z dwoma powyższymi wymogami właściwe organy podejmują inspekcję i nadzór na morzu oraz w porcie. Każdy statek, co do którego stwierdzono, że nie spełnia tych wymogów, ze skutkiem natychmiastowym zostaje pozbawiony uprawnienia do stosowania więcej niż jednej grupy narzędzi połowowych.

18. Łączne stosowanie regulowanych i nieregulowanych narzędzi połowowych

Statek, który chce stosować jedno lub więcej niż jedno narzędzie połowowe, o których mowa w pkt 4.1 (narzędzia regulowane) w połączeniu z innymi narzędziami połowowymi niewymienionymi w pkt 4.1 (narzędzia nieregulowane), może bez ograniczeń stosować narzędzia nieregulowane. Statki takie muszą wcześniej zgłosić, kiedy będą stosować narzędzia regulowane. W przypadku braku takiego zawiadomienia, na pokładzie nie może znajdować się żadne z narzędzi połowowych wymienionych w pkt 4.1. Statki takie muszą posiadać upoważnienie i odpowiednie wyposażenie do prowadzenia alternatywnej działalności połowowej przy wykorzystaniu nieregulowanych narzędzi.

19. Zakaz posiadania na pokładzie więcej niż jednego regulowanego narzędzia połowowego

19.1 Statek, który przebywa na którymkolwiek z obszarów geograficznych określonych w pkt 2 oraz posiada na pokładzie narzędzie połowowe należące do jednej z grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 4.1, nie może równocześnie posiadać na pokładzie narzędzi należących do innych grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 4.1.

19.2 W drodze odstępstwa od pkt 19.1 statek może posiadać na pokładzie na obszarze geograficznym określonym w pkt 2.1 narzędzia połowowe należące do różnych grup narzędzi połowowych, ale wtedy liczba dni połowowych będzie uznana za wykorzystaną podczas połowów przy wykorzystaniu narzędzi i pod warunkiem specjalnym w okresie mniejszej ilości dni niż przydzielone na podstawie tabeli I.

DZIAŁANIA NIEZWIĄZANE Z POŁOWAMI I TRANZYT

20. Działania niezwiązane z połowami

W danym okresie zarządzania statek może podejmować działania niezwiązane z połowami, bez wliczania tego czasu do przydzielonych mu dni na mocy pkt 8, pod warunkiem, że taki statek najpierw powiadomi państwo członkowskie bandery o zamiarze podjęcia takich działań oraz ich charakterze, a także pod warunkiem, że zrzeknie się swojej licencji połowowej na ten okres. Takie statki nie posiadają w tym czasie na pokładzie żadnych narzędzi połowowych ani ryb.

21. Tranzyt

Statek może przepływać tranzytem przez dany obszar, pod warunkiem, że nie posiada zezwolenia na połów na tym obszarze lub że najpierw powiadomił swoje władze o zamiarze takiego przepłynięcia. Podczas gdy statek ten znajduje się na tym obszarze, wszelkie narzędzia połowowe znajdujące się na pokładzie muszą być związane i zwinięte zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

MONITOROWANIE, INSPEKCJA I NADZÓR

22. Powiadamianie o realizacji nakładu połowowego

W drodze odstępstwa od art. 9 rozporządzenia Rady (WE) nr 423/2004 z dnia 26 lutego 2004 r. ustanawiającego środki odnowienia zasobów dorsza⁽³⁾ statki wyposażone w systemy monitorowania statków zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 są zwolnione z wymogów dotyczących systemu wywoływania określonych w art. 19c rozporządzenia (WE) nr 2847/93.

WYMOGI DOTYCZĄCE SYSTEMÓW MONITOROWANIA STATKÓW

23. Rejestrowanie odpowiednich danych

Państwa członkowskie gwarantują, że następujące dane otrzymane zgodnie z art. 8, art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2244/2003 są rejestrowane w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie:

a) wejście do portu i wyjście z portu;

b) każde wejście na obszary morskie i wyjście z obszarów morskich, na których mają zastosowanie szczegółowe przepisy w sprawie dostępu do wód i zasobów.

24. Kontrole krzyżowe

Państwa członkowskie kontrolują przedkładanie dzienników połowowych i stosownych informacji zapisanych w dzienniku połowowym za pomocą danych VMS. Wyniki takich kontroli krzyżowych są dokumentowane i udostępniane na wniosek Komisji.

WYMOGI DOTYCZĄCE SPRAWOZDAWCZOŚCI

25. Gromadzenie odpowiednich danych

W oparciu o informacje wykorzystywane do zarządzania dniami połowowymi, w ciągu których statki przebywają poza portem i na obszarach, o których mowa w niniejszym załączniku, państwa członkowskie gromadzą informacje, w odniesieniu do każdego kwartału, o całkowitym nakładzie połowowym wykorzystanym na obszarach określonych w pkt 2.1, w odniesieniu do narzędzi ciągnionych, narzędzi statycznych i takli do połowów dennych haczykowych oraz o nakładzie wykorzystanym przez statki stosujące różne rodzaje narzędzi na obszarach, do których odnosi się niniejszy załącznik.

26. Przekazywanie odpowiednich danych

26.1. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przedkładają Komisji arkusze kalkulacyjne z danymi, o których mowa w pkt 25, w formacie określonym w tabelach II i III, przesyłając je na odpowiedni adres elektronicznej skrzynki pocztowej, podany im przez Komisję.

26.2. Nowy format arkusza kalkulacyjnego, służący do udostępniania Komisji danych, o których mowa w pkt 25, może zostać przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Tabela II

Format sprawozdań

grafika

Tabela III

Format danych

grafika

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 176 z 15.7.2000, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 222 z 17.8.2001, str. 53. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1581/2004 (Dz.U. L 289 z 10.9.2004, str. 6).

⁽³⁾ Dz.U. L 70 z 9.3.2004, str. 8.

DODATEK  1

Na pokładzie statku rybackiego znajduje się kopia specjalnych zezwoleń połowowych, o których mowa w pkt 12.1 niniejszego załącznika.

1. W przypadku posiadania specjalnego zezwolenia połowowego, statek posiada na pokładzie i stosuje jedynie sieci ciągnione z oknem bezpieczeństwa, o których mowa w pkt 2. Przed rozpoczęciem połowów narzędzia zatwierdzają inspektorzy krajowi.

2. Okno bezpieczeństwa

2.1. Okno umiejscawia się w części niezwężonej z co najmniej 80 otwartymi oczkami w obwodzie. Okno umieszcza się w górnym płacie. Pomiędzy tylnym rzędem oczek na boku okna i przylegającą krajką znajdują się nie więcej niż dwa otwarte oczka rombowe. Okno kończy się nie dalej niż 6 metrów od worka włoka. Łączenie odbywa się na zasadzie dwa oczka rombowe na jedno oczko kwadratowe, gdy rozmiar oczek sieci worka włoka jest równy co najmniej 120 mm, pięć oczek rombowych na dwa oczka kwadratowe, gdy rozmiar oczek sieci worka włoka jest równy co najmniej 100 mm i mniejszy niż 120 mm oraz trzy oczka rombowe na jedno oczko kwadratowe, gdy rozmiar oczek sieci worka włoka jest równy co najmniej 90 mm i mniejszy niż 100 mm.

2.2. Długość okna wynosi co najmniej trzy metry. Minimalny prześwit oczek wynosi 120 mm. Oczka mają kształt kwadratu, tj. wszystkie cztery boki tkaniny sieciowej okna stanowią oczka przecięte prostopadle. Tkanina sieciowa jest umocowana tak, że boki oczek biegną równolegle i prostopadle do głębokości worka włoka.

2.3. Tkanina sieciowa kwadratowego płata sieci jest bezwęzłowa z pojedynczego plecionego sznurka. Okno jest zamontowane w taki sposób, że oczka są całkowicie otwarte przez cały czas dokonywania połowów. Okno nie może być w jakikolwiek sposób zasłonięte przez przyłączone wewnątrz lub na zewnątrz elementy.

DODATEK  2

Na pokładzie statku rybackiego znajduje się kopia specjalnych zezwoleń połowowych, o których mowa w pkt 12.1 niniejszego załącznika.

1. W przypadku posiadania specjalnego zezwolenia połowowego, statek posiada na pokładzie i stosuje jedynie sieci ciągnione z oknem bezpieczeństwa, o których mowa w pkt 2. Przed rozpoczęciem połowów narzędzia zatwierdzają inspektorzy krajowi.

2. Okno bezpieczeństwa

2.1. Okno umiejscawia się w części niezwężonej z co najmniej 80 otwartymi oczkami w obwodzie. Okno umieszcza się w górnym płacie. Pomiędzy tylnym rzędem oczek na boku okna i przylegającą krajką znajdują się nie więcej niż dwa otwarte oczka rombowe. Okno kończy się nie dalej niż 6 metrów od worka włoka. Łączenie odbywa się na zasadzie pięć oczek rombowych na dwa oczka kwadratowe.

2.2. Długość okna wynosi co najmniej trzy metry. Minimalny prześwit oczek wynosi 140 mm. Oczka mają kształt kwadratu, tj. wszystkie cztery boki tkaniny sieciowej okna stanowią oczka przecięte prostopadle. Tkanina sieciowa jest umocowana tak, że boki oczek biegną równolegle i prostopadle do głębokości worka włoka.

2.3. Tkanina sieciowa kwadratowego płata sieci jest bezwęzłowa z pojedynczego plecionego sznurka. Okno jest zamontowane w taki sposób, że oczka są całkowicie otwarte przez cały czas dokonywania połowów. Okno nie może być w jakikolwiek sposób zasłonięte przez przyłączone wewnątrz lub na zewnątrz elementy.

DODATEK  3

1. Na pokładzie statku rybackiego znajduje się kopia specjalnych zezwoleń połowowych, o których mowa w pkt 12.1 niniejszego załącznika.

2. W przypadku posiadania specjalnego zezwolenia połowowego, statek posiada na pokładzie i stosuje jedynie sieci ciągnione z oknem bezpieczeństwa, o których mowa w pkt 3, włączone do worka włoka o rozmiarze oczka równym co najmniej 95 mm z co najmniej 80 otwartymi oczkami i najwyżej 100 oczkami w obwodzie. Przed rozpoczęciem połowów narzędzia zatwierdzają inspektorzy krajowi.

3. Okno bezpieczeństwa

3.1 Okno umieszcza się w górnym płacie. Pomiędzy tylnym rzędem oczek na boku okna i przylegającą krajką znajdują się nie więcej niż dwa otwarte oczka rombowe. Okno kończy się nie dalej niż 4 metrów od worka włoka. Łączenie odbywa się na zasadzie trzy oczka rombowe na jedno oczko kwadratowe.

3.2 Długość okna wynosi co najmniej pięć metrów. Minimalny prześwit oczek wynosi 120 mm. Oczka mają kształt kwadratu, tj. wszystkie cztery boki tkaniny sieciowej okna stanowią oczka przecięte prostopadle. Tkanina sieciowa jest umocowana tak, że boki oczek biegną równolegle i prostopadle do głębokości worka włoka.

3.3 Tkanina sieciowa kwadratowego płata sieci jest bezwęzłowa z pojedynczego plecionego sznurka. Okno jest zamontowane w taki sposób, że oczka są całkowicie otwarte przez cały czas dokonywania połowów. Okno nie może być w jakikolwiek sposób zasłonięte przez przyłączone wewnątrz lub na zewnątrz elementy.

ZAŁĄCZNIK  IIB ¹⁵

NAKŁAD POŁOWOWY STATKÓW W KONTEKŚCIE ODNOWY PEWNYCH ZASOBÓW MORSZCZUKA I HOMARCA W STREFACH ICES VIIIc ORAZ IXa Z WYJĄTKIEM ZATOKI KADYKSU

1. Zakres

Warunki ustanowione w niniejszym załączniku stosuje się do statków wspólnotowych o długości całkowitej równej 10 metrów lub większej, posiadających na pokładzie narzędzia ciągnione i narzędzia statyczne określone w pkt 3 oraz przebywające w strefach VIIIc i IXa, z wyjątkiem Zatoki Kadyksu. Do celów niniejszego zalacznika odesłanie do roku 2007 oznacza okres od dnia 1 lutego 2007 r. dnia do 31 stycznia 2008 r.

2. Definicja dnia przebywania na obszarze

Do celu niniejszego załącznika dzień przebywania na obszarze oznacza każdy nieprzerwany okres 24 godzin (lub jego część), w którym statek znajduje się na obszarze geograficznym określonym w pkt 1 oraz znajduje się poza portem. Moment, od którego liczy się nieprzerwany okres, jest określany przez państwo członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek.

3. Narzędzia połowowe

Do celu niniejszego załącznika stosuje się następujące grupy narzędzi połowowych:

a) włoki, niewody duńskie oraz podobne narzędzia o rozmiarze oczek równym co najmniej 32 mm;

b) włoki denne o rozmiarze oczek równym co najmniej 60 mm;

c) takle do połowów dennych.

WPROWADZANIE OGRANICZEŃ NAKŁADU POŁOWOWEGO

4. Statki objęte ograniczeniami nakładu połowowego

4.1. Państwo członkowskie zabrania dokonywania połowów z wykorzystaniem narzędzi połowowych należących do grupy narzędzi połowowych określonej w pkt 3 na obszarze przez jakiekolwiek statki pływające pod jego banderą, które według dokumentacji nie prowadziły takiej działalności połowowej w latach 2001, 2002, 2003, 2004, 2005 lub 2006 na tym obszarze, z wyjątkiem zapisu o działalności połowowej prowadzonej w wyniku transferu dni pomiędzy statkami, chyba że państwo to zagwarantuje zakaz dokonywania połowów na regulowanym obszarze przez statki o równoważnej mocy mierzonej w kilowatach.

Jednak statek, który posiada bazę historyczną połowów przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 3, może zostać upoważniony do stosowania innego narzędzia połowowego pod warunkiem, że liczba dni przypisana temu ostatniemu narzędziu jest wyższa od liczby dni przypisanych temu pierwszemu narzędziu lub jest równa tej liczbie.

4.2. Statek pływający pod banderą państwa członkowskiego nieposiadającego kwot na obszarze określonym w pkt 1 nie ma zezwolenia na dokonywanie połowów na tym obszarze przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 3, chyba że statkowi temu przyznano kwotę po transferze zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz przyznano dni przebywania na morzu zgodnie z pkt 13 niniejszego załącznika.

5. Ograniczenia działalności

Każde państwo członkowskie gwarantuje, że statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek grupy narzędzi połowowych określone w pkt 3, pływające pod jego banderą oraz zarejestrowane we Wspólnocie, przebywają na obszarze przez liczbę dni nie większą niż określono w pkt 7.

6. Wyjątki

Państwo członkowskie nie wlicza do dni przydzielonych swoim statkom na mocy niniejszego załącznika dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ pomagał innemu statkowi pilnie potrzebującemu pomocy, ani dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ został wykorzystany do transportu rannej osoby w celu udzielenia jej pomocy medycznej w nagłym przypadku. Państwo członkowskie przedkłada Komisji uzasadnienie wszelkich decyzji podjętych na tej podstawie wraz z dowodami wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, uzyskanymi od właściwych organów, w okresie jednego miesiąca od ich podjęcia.

LICZBA DNI PRZEBYWANIA NA OBSZARZE PRZYZNAWANA STATKOM RYBACKIM

7. Maksymalna liczba dni

7.1. Do celów ustalenia maksymalnej liczby dni, w których statek rybacki może przebywać na obszarze, mają zastosowanie następujące wymogi zgodnie z tabelą I:

a) Całkowity wyładunek dorsza zrealizowany w latach 2001, 2002 i 2003 przez dany statek albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i spełniające ten specjalny warunek, mutatis mutandis, które on zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 5 ton zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym, oraz;

b) Całkowity wyładunek homarca zrealizowany w latach 2001, 2002 i 2003 przez statek albo przez statek lub statki używające podobnych narzędzi i spełniające ten specjalny warunek, mutatis mutandis, które statek ten zastąpił zgodnie z prawodawstwem wspólnotowym, musi stanowić mniej niż 2,5 tony zgodnie z wyładunkami w żywej wadze wykazanymi we wspólnotowym dzienniku połowowym.

7.2. Maksymalna liczba dni w roku, w ciągu których statek może przebywać w granicach obszaru posiadając na pokładzie jakiekolwiek z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 3, jest wskazana w tabeli I.

8. Okresy zarządzania

8.1. Państwo członkowskie może podzielić dni przebywania na obszarze podane w tabeli I na okresy zarządzania trwające jeden miesiąc lub kilka miesięcy kalendarzowych.

8.2. Liczba dni, w ciągu których statek może przebywać na obszarze w danym okresie zarządzania, ustalana jest przez dane państwo członkowskie.

8.3. W danym okresie zarządzania statek może podejmować działania niezwiązane z połowami, bez wliczania tego czasu do przydzielonych mu dni na mocy pkt 7, pod warunkiem, że taki statek najpierw powiadomi państwo członkowskie bandery o zamiarze podjęcia takich działań oraz ich charakterze, a także pod warunkiem, że zrzeknie się swojej licencji połowowej na ten okres. Takie statki nie posiadają w tym czasie na pokładzie żadnych narzędzi połowowych ani ryb.

9. Przydział dodatkowych dni za trwałe zaprzestanie działalności połowowej

9.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkową liczbę dni, podczas których statek może przebywać na danym obszarze i posiadać którekolwiek z grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3, na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej, które nastąpiło po dniu 1 stycznia 2004 r. zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 lub w wyniku innych okoliczności należycie uzasadnionych przez państwa członkowskie. Można również uwzględniać każdy statek, który może wykazać trwałe wycofanie z danego obszaru. Nakład połowowy wykorzystany w 2003 r., mierzony w kilowatodniach wycofanych statków stosujących dane narzędzia w danym obszarze, dzieli się przez nakład połowowy wykorzystany przez wszystkie statki stosujące te narzędzia w tym samym roku. Dodatkową liczbę dni oblicza się następnie przez pomnożenie tak uzyskanego wyniku przez pierwotnie przydzieloną liczbę dni. Jeśli w wyniku obliczeń otrzymano niecałkowitą liczbę dni, liczba ta jest zaokrąglana w górę lub w dół do najbliższej całkowitej liczby. Przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku gdy statek został zastąpiony zgodnie z pkt 4.1 lub gdy fakt wycofania był już w poprzednich latach wykorzystywany w celu uzyskania dodatkowych dni na morzu.

9.1.a. Państwa członkowskie mogą ponownie przydzielić część dodatkowych dni jakiemukolwiek statkowi lub grupie statków wykorzystując mechanizm przeliczania przewidziany w pkt 12.

9.2. Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 9.1., przedkładają Komisji wniosek wraz ze sprawozdaniami zawierającymi szczegółowe informacje dotyczące trwałego zaprzestania danej działalności połowowej.

9.3. Na podstawie takiego wniosku Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 7.2. w odniesieniu do danego państwa członkowskiego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Każda dodatkowa liczba dni wynikająca z trwałego zaprzestania działalności, uprzednio przyznana przez Komisję, pozostaje przyznana w 2007 r.

10. Przydział dodatkowych dni za zwiększenie obecności obserwatorów

10.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkowe trzy dni między dniem 1 lutego 2007 r. a dniem 31 stycznia 2008 r., w ciągu których statek może przebywać na obszarze i posiadać na pokładzie dowolne grupy narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3, na podstawie programu zwiększenia obecności obserwatorów uzgodnionego w porozumieniu z naukowcami i sektorem rybołówstwa. Program taki powinien się skupiać w szczególności na ilości odrzutów i składzie połowów oraz wykraczać poza wymogi dotyczące gromadzenia danych, określone w rozporządzeniu (WE) nr 1543/2000, rozporządzeniu (WE) nr 1639/2001 oraz rozporządzeniu (WE) nr 1581/2004 w odniesieniu do minimalnego i rozszerzonego zakresu programu.

10.2 Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 10.1, przedkładają Komisji opis swojego programu zwiększenia obecności obserwatorów.

10.3 Na podstawie takiego opisu i po konsultacji ze STECF Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 7,2 w odniesieniu do tego państwa członkowskiego i dla statków, obszaru oraz narzędzi objętych programem zwiększenia obecności obserwatorów, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

11. Warunki specjalne przydziału dni

11.1. W przypadku przydzielenia nieograniczonej liczby dni statkowi, który spełnia specjalne warunki wymienione w pkt 7.1(a) i 7.1(b), wyładunek zrealizowany przez ten statek w 2007 r. nie przekracza 5 ton żywej wagi w przypadku morszczuka i 2,5 ton żywej wagi w przypadku homarca.

11.2. Nie dokonuje się przeładunku ryb na morzu z tego statku na inny statek.

11.3. Jeżeli którykolwiek z tych warunków nie zostanie spełniony, statek traci ze skutkiem natychmiastowym uprawnienia do przydziału dodatkowych dni związanych ze spełnieniem specjalnych warunków.

Tabela I

Maksymalna liczba dni w roku, kiedy statek może przebywać na obszarze, w podziale na narzędzia połowowe

Narzędzia pkt 3	Warunki specjalne pkt 7	Nazwa Stosuje się wyłącznie grupy narzędzi określone w pkt 3 oraz warunki specjalne określone w pkt 7	Maksymalna liczba dni
3.a		Włoki denne o wymiarach oczek sieci ≥ Ý32 mm	216
3.b		Pławnice o rozmiarze oczek sieci ≥ Ý60 mm	216
3.c		Takle denne	216
3.a	7.1(a) i 7.1(b)	Włoki denne o wymiarach oczek sieci ≥ Ý32 mm	nieograniczony
3.b	7.1(a)	Pławnice o rozmiarze oczek sieci ≥ Ý60 mm	nieograniczony
3.c	7.1(a)	Takle denne	nieograniczony

WYMIANY PRZYDZIAŁÓW NAKŁADU POŁOWOWEGO

12. Transfer dni pomiędzy statkami pływającymi pod banderą państwa członkowskiego

12.1. Państwo członkowskie może zezwolić statkom rybackim pływającym pod jego banderą na transfer dni przebywania na obszarze, do których został uprawniony, innemu statkowi pływającemu pod jego banderą, pod warunkiem że iloczyn otrzymanych dni przez statek i mocy jego silnika wyrażonej w kilowatach (kilowatodniach) jest równy iloczynowi dni przekazanych przez statek przekazujący i mocy silnika tego statku wyrażonej w kilowatach lub mniejszy od tego iloczynu. Moc silnika statków wyrażona w kilowatach jest równa mocy odnotowanej dla każdego statku w rejestrze floty rybackiej Wspólnoty.

12.2. Całkowita liczba dni przebywania na obszarze przekazana na mocy pkt 12.1 pomnożona przez moc silnika statku przekazującego wyrażoną w kilowatach nie jest wyższa niż średnia roczna liczba dni wykazana w historycznej bazie połowowej statku przekazującego na tym obszarze, zweryfikowana zgodnie ze wspólnotowym dziennikiem połowowym w latach 2001, 2002, 2003, 2004 i 2005, pomnożona przez moc silnika tego statku wyrażoną w kilowatach.

12.3. Transfer dni w sposób opisany w pkt 12.1. jest dopuszczalne tylko pomiędzy statkami operującymi w ramach tej samej grupy narzędzi oraz w tym samym okresie zarządzania.

12.4. Transfer dni jest dozwolone wyłącznie w przypadku statków korzystających z przydziału dni połowowych bez warunku specjalnego określonego w pkt 7.1.

12.5. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przekazują informacje dotyczące dokonanych transferów. Formaty arkuszu kalkulacyjnego służące do gromadzenia i przekazywania tych informacji mogą zostać przyjęte zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

13. Transfer dni pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą różnych państw członkowskich

Państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer dni przebywania na obszarze w tym samym okresie zarządzania i na tym samym obszarze pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą tych państw pod warunkiem, że stosuje się takie same przepisy jak ustanowiono w pkt 5.1, 5.2, 6 i 12. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o zezwoleniu na taki transfer, przed jego dokonaniem przekazują Komisji szczegółowe informacje na jego temat, w tym liczbę przekazywanych dni, nakład połowowy oraz, w odpowiednich przypadkach, związane z tym kwoty połowowe.

STOSOWANIE NARZĘDZI POŁOWOWYCH

14. Powiadomienie o stosowaniu narzędzi połowowych

14.1. Przed pierwszym dniem każdego okresu zarządzania, kapitan statku lub jego przedstawiciel powiadamia organy państwa członkowskiego bandery, którego narzędzia lub których narzędzi zamierza stosować w najbliższym okresie zarządzania. Do momentu dostarczenia takiego powiadomienia statek nie jest uprawniony do prowadzenia połowów na obszarze określonym w pkt 1 z wykorzystaniem grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3.

14.2. Punktu 14.1 nie stosuje się do statków rybackich, którym państwo członkowskie udzieliło zezwolenia na stosowanie tylko jednej z grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3.

15. Połączone zastosowanie regulowanych i nieregulowanych narzędzi połowowych

Statek, który chce stosować jedno lub więcej niż jedno narzędzie połowowe, o których mowa w pkt 3 (narzędzia regulowane) w połączeniu z inną grupą narzędzi połowowych niewymienionych w pkt 3 (narzędzia nieregulowane), może bez ograniczeń stosować narzędzia nieregulowane. Statki takie muszą wcześniej zgłosić, kiedy będą stosować narzędzia regulowane. W przypadku braku takiego zawiadomienia, na pokładzie nie może znajdować się żadne z narzędzi połowowych wymienionych w pkt 3. Statki takie muszą posiadać zezwolenie i odpowiednie wyposażenie aby podjąć alternatywną działalność połowową przy wykorzystaniu nieregulowanych narzędzi.

TRANZYT

16. Tranzyt

Statek może przepływać tranzytem przez dany obszar pod warunkiem, że nie posiada zezwolenia na połów na tym obszarze lub że najpierw powiadomił swoje władze o zamiarze takiego przepłynięcia. Podczas gdy statek ten znajduje się na tym obszarze, wszelkie narzędzia połowowe znajdujące się na pokładzie muszą być związane i zwinięte zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

MONITOROWANIE, INSPEKCJA I NADZÓR

17. Powiadamianie o realizacji nakładu połowowego

Artykuły 19b, 19c, 19d, 19e i 19k rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 stosuje się do statków posiadających grupy narzędzi połowowych określone w pkt 3 niniejszego załącznika oraz działających na obszarze określonym w pkt 1 niniejszego załącznika. Statki wyposażone w systemy monitorowania statków zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 są zwolnione z wymogów dotyczących systemu wywoływania określonych w art. 19c rozporządzenia Rady (WE) nr 2847/93.

18. Rejestrowanie odpowiednich danych

Państwa członkowskie gwarantują, że następujące dane otrzymane zgodnie z art. 8, art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 są rejestrowane w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie:

a) wejście do portu i wyjście z portu;

b) każde wejście na obszary morskie i wyjście z obszarów morskich, na których mają zastosowanie szczegółowe przepisy w sprawie dostępu do wód i zasobów.

19. Kontrole krzyżowe

Państwa członkowskie kontrolują przedkładanie dzienników połowowych i stosownych informacji zapisanych w dzienniku połowowym za pomocą danych VMS. Wyniki takich kontroli krzyżowych są dokumentowane i udostępniane na wniosek Komisji.

WYMOGI DOTYCZĄCE SPRAWOZDAWCZOŚCI

20. Gromadzenie odpowiednich danych

Woparciu o informacje wykorzystywane do zarządzania dniami połowowymi, w ciągu których statki przebywają na obszarach, o których mowa w niniejszym załączniku, państwa członkowskie gromadzą informacje, w odniesieniu do każdego kwartału, o całkowitym nakładzie połowowym wykorzystywanym na obszarze, w odniesieniu do narzędzi ciągnionych i narzędzi statycznych oraz o nakładzie wykorzystywanym przez statki stosujące różne rodzaje narzędzi na obszarze, do którego odnosi się niniejszy załącznik.

21. Przekazywanie odpowiednich danych

21.1. Na wniosek Komisji państwa członkowskie przedkładają Komisji arkusze kalkulacyjne z danymi, o których mowa w pkt 20, w formacie określonym w tabelach II i III, przesyłając je na odpowiedni adres elektronicznej skrzynki pocztowej, podany im przez Komisję.

21.2. Nowy format arkusza kalkulacyjnego, służący do udostępniania Komisji danych, o których mowa w pkt 20, może zostać przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Tabela II

Format sprawozdań

grafika

Tabela III

Format danych

grafika

ZAŁĄCZNIK  IIC ¹⁶

NAKŁAD POŁOWOWY DLA STATKÓW W KONTEKŚCIE ODNOWY ZASOBÓW SOLI W KANALE ZACHODNIM W STREFIE ICES VIIe

PRZEPISY OGÓLNE

1. Zakres

1.1 Warunki ustanowione w niniejszym załączniku stosuje się do statków wspólnotowych o długości całkowitej równej 10 metrów lub większej, posiadających na pokładzie narzędzia określone w pkt 3 oraz przebywające w strefie VIIe.

Do celów niniejszego zalacznika odesłanie do roku 2007 oznacza okres od dnia 1 lutego 2007 r. dnia do 31 stycznia 2008 r.

1.2 Statki poławiające sieciami statycznymi o rozmiarze oczek równym 120 mm lub większym oraz o historycznej bazie połowowej wynoszącej zgodnie z dziennikiem połowowym WE w 2004 r. mniej niż 300 kg żywej wagi soli są zwolnione z przepisów niniejszego załącznika pod warunkiem, że:

a) statki takie połowią mniej niż 300 kg żywej wagi soli w 2007 r. oraz

b) nie dokonuje się przeładunku ryb na morzu z tego statku na inny statek, oraz

c) każde zainteresowane państwo członkowskie do dnia 31 lipca 2007 r. oraz do dnia 31 stycznia 2008 r. przedstawi Komisji sprawozdanie dotyczące bazy historycznej połowów soli dokonanych przez te statki w 2004 r. oraz połowów soli w 2007 r.

Jeżeli dowolny z powyższych warunków nie zostanie spełniony, odnośnie statki zostają ze skutkiem natychmiastowym pozbawione zwolnienia z przepisów niniejszego załącznika.

2. Definicja dnia przebywania na obszarze

Do celu niniejszego załącznika dzień przebywania na obszarze oznacza każdy nieprzerwany okres 24 godzin (lub jego część), w którym statek znajduje się w strefie VIIe oraz znajduje się poza portem. Moment, od którego liczy się nieprzerwany okres, jest określany przez państwo członkowskie, pod którego banderą pływa dany statek.

3. Narzędzia połowowe

Do celów niniejszego załącznika stosuje się następujące grupy narzędzi połowowych:

a) włoki rozprzowe o rozmiarze oczek sieci co najmniej 80 mm;

b) sieci statyczne łącznie z pławnicami, drygawicami i sieciami oplątującymi o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 220 mm.

WPROWADZANIE OGRANICZEŃ NAKŁADU POŁOWOWEGO

4. Statki objęte ograniczeniami nakładu połowowego

4.1. Państwo członkowskie zabrania dokonywania połowów z wykorzystaniem narzędzi połowowych należących do grupy narzędzi połowowych określonej w pkt 3 na obszarze przez jakiekolwiek statki pływające pod jego banderą, które według dokumentacji nie prowadziły takiej działalności połowowej w latach 2002, 2003, 2004, 2005 lub 2006 na tym obszarze, chyba że państwo to zagwarantuje zakaz dokonywania połowów na regulowanym obszarze przez statki o równoważnej mocy mierzonej w kilowatach.

Jednak statek, który posiada bazę historyczną połowów przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 3, może zostać upoważniony do stosowania innego narzędzia połowowego pod warunkiem, że liczba dni przypisana temu ostatniemu narzędziu jest wyższa od liczby dni przypisanych temu pierwszemu narzędziu lub jest równa tej liczbie.

4.2. Statek pływający pod banderą państwa członkowskiego nieposiadającego kwot na obszarze określonym w pkt 1 nie ma zezwolenia na dokonywanie połowów na tym obszarze przy użyciu narzędzi należących do jednej z grup narzędzi połowowych określonych w pkt 3, chyba że statkowi temu przyznano kwotę po transferze zgodnie z art. 20 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002 oraz przyznano dni przebywania na morzu zgodnie z pkt 13 niniejszego załącznika.

5. Ograniczenia działalności

Każde państwo członkowskie gwarantuje, że statki rybackie posiadające na pokładzie jakiekolwiek grupy narzędzi połowowych określone w pkt 3, pływające pod jego banderą oraz zarejestrowane we Wspólnocie, przebywają na obszarze przez liczbę dni nie większą niż określono w pkt 7.

6. Wyjątki

Państwo członkowskie nie wlicza do dni przydzielonych swoim statkom na mocy niniejszego załącznika dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ pomagał innemu statkowi pilnie potrzebującemu pomocy, ani dni, kiedy dany statek przebywał na obszarze, ale nie miał możliwości łowienia, ponieważ został wykorzystany do transportu rannej osoby w celu udzielenia jej pomocy medycznej w nagłym przypadku. Państwo członkowskie przedkłada Komisji uzasadnienie wszelkich decyzji podjętych na tej podstawie wraz z dowodami wystąpienia sytuacji nadzwyczajnej, uzyskanymi od właściwych organów, w okresie jednego miesiąca od ich podjęcia.

LICZBA DNI PRZEBYWANIA NA OBSZARZE PRZYZNANA STATKOM RYBACKIM

7. Maksymalna liczba dni

7.1 Maksymalna liczba dni w roku, w ciągu których statek może przebywać w granicach obszaru posiadając na pokładzie i stosując jakiekolwiek z narzędzi połowowych określonych w pkt 3, jest wskazana w tabeli I.

7.2 Liczba dni w roku, w ciągu których statek przebywa na całkowitym obszarze objętym niniejszym załącznikiem i załącznikiem IIA, nie przekracza liczby wskazanej w tabeli I niniejszego załącznika. Jednakże liczba dni, w ciągu których statek przebywa na obszarach objętych załącznikiem IIA, jest zgodna z maksymalną liczbą ustaloną zgodnie z załącznikiem IIA.

8. Okresy zarządzania

8.1. Państwa członkowskie mogą podzielić dni przebywania na obszarze podane w tabeli I na okresy zarządzania trwające jeden miesiąc lub kilka miesięcy kalendarzowych.

8.2. Liczba dni, w ciągu których statek może przebywać na obszarze w okresie zarządzania, ustalana jest przez państwa członkowskie.

8.3. W każdym okresie zarządzania statek, który wykorzystał przydzieloną mu liczbę dni przebywania na obszarze, pozostaje w porcie lub poza danym obszarem przez pozostałą część okresu zarządzania, chyba że stosuje on narzędzia, dla którego nie ustalono maksymalnej liczby dni.

9. Przydział dodatkowych dni za trwałe zaprzestanie działalności połowowej

9.1. Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkową liczbę dni, w trakcie których statek może przebywać na danym obszarze i posiadać którekolwiek z grup narzędzi, o których mowa w pkt 3, na podstawie trwałego zaprzestania działalności połowowej, które nastąpiło po dniu 1 stycznia 2004 r. zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 lub w wyniku innych okoliczności należycie uzasadnionych przez państwa członkowskie. Można również uwzględnić każdy statek, który może wykazać trwałe wycofanie z danego obszaru. Nakład połowowy wykorzystany w 2003 r., mierzony w kilowatodniach wycofanych statków stosujących dane narzędzia w danym obszarze, dzieli się przez nakład połowowy wykorzystany przez wszystkie statki stosujące te narzędzia w tym samym roku. Dodatkową liczbę dni oblicza się następnie przez pomnożenie tak uzyskanego wyniku przez pierwotnie przydzieloną liczbę dni. Jeśli w wyniku obliczeń otrzymano niecałkowitą liczbę dni, liczba ta jest zaokrąglana w górę lub w dół do najbliższej całkowitej liczby. Przepisy niniejszego punktu nie mają zastosowania w przypadku gdy statek został zastąpiony zgodnie z pkt 4.1 lub gdy fakt wycofania był już w poprzednich latach wykorzystywany w celu uzyskania dodatkowych dni na morzu.

9.2. Państwa członkowskie mogą ponownie przydzielić część dodatkowych dni jakiemukolwiek statkowi lub grupie statków wykorzystując mechanizm przeliczania przewidziany w pkt 11.

9.3. Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 9.1., przedkładają Komisji wniosek wraz ze sprawozdaniami zawierającymi szczegółowe informacje dotyczące trwałego zaprzestania danej działalności połowowej.

9.4. Na podstawie takiego wniosku Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 7.1. w odniesieniu do tego państwa członkowskiego, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Każda dodatkowa liczba dni wynikająca z trwałego zaprzestania działalności, uprzednio przyznana przez Komisję, pozostaje przyznana w 2007 r.

10. Przydział dodatkowych dni za zwiększenie obecności obserwatorów

10.1 Komisja może przydzielić państwom członkowskim dodatkowe trzy dni między dniem 1 lutego 2007 r. a dniem 31 stycznia 2008 r., w ciągu których statek może przebywać na obszarze i posiadać na pokładzie dowolne grupy narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3, na podstawie programu zwiększenia obecności obserwatorów uzgodnionego w porozumieniu z naukowcami i sektorem rybołówstwa. Program taki powinien się skupiać w szczególności na ilości odrzutów i składzie połowów oraz wykraczać poza wymogi dotyczące gromadzenia danych, określone w rozporządzeniu (WE) nr 1543/2000, rozporządzeniu (WE) nr 1639/2001 oraz rozporządzeniu (WE) nr 1581/2004 w odniesieniu do minimalnego i rozszerzonego zakresu programu.

10.2 Państwa członkowskie pragnące skorzystać z przydziałów, o których mowa w pkt 11,1, przedkładają Komisji opis swojego programu zwiększenia obecności obserwatorów.

10.3 Na podstawie takiego opisu i po konsultacji ze STECF Komisja może zmienić liczbę dni określoną w pkt 7,1 w odniesieniu do tego państwa członkowskiego i dla statków, obszaru oraz narzędzi objętych programem zwiększenia obecności obserwatorów, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Tabela I

Maksymalna liczba dni w roku, kiedy statek może przebywać na obszarze, w podziale na narzędzia połowowe

Narzędzia pkt 3	Nazwa Stosuje się wyłącznie grupy narzędzi połowowych określonych w pkt 3	Kanał Zachodni
3.a.	Włoki ramowe o rozmiarze oczek ≥ Ý80 mm	192
3.b.	Sieci statyczne o rozmiarze oczek <220 mm	192

WYMIANY PRZYDZIAŁÓW NAKŁADU POŁOWOWEGO

11. Transfer dni pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą państwa członkowskiego

11.1. Państwo członkowskie może zezwolić statkom rybackim pływającym pod jego banderą na transfer dni przebywania na obszarze, do których został uprawniony, innemu statkowi pływającemu pod jego banderą na tym obszarze, pod warunkiem że iloczyn otrzymanych dni przez statek i mocy jego silnika wyrażonej w kilowatach (kilowatodniach) jest równy iloczynowi dni przekazanych przez statek przekazujący i mocy silnika tego statku wyrażonej w kilowatach lub mniejszy od tego iloczynu. Moc silnika statków wyrażona w kilowatach jest równa mocy odnotowanej dla każdego statku w rejestrze floty rybackiej Wspólnoty.

11.2. Całkowita liczba dni przebywania na obszarze pomnożona przez moc silnika statku przekazującego wyrażoną w kilowatach nie jest wyższa niż średnia roczna liczba dni wykazana w historycznej bazie połowowej statku przekazującego na tym obszarze, zweryfikowana zgodnie ze wspólnotowym dziennikiem połowowym w latach 2001, 2002, 2003, 2004 i 2005, pomnożona przez moc silnika tego statku wyrażoną w kilowatach.

11.3. Tranfer dni w sposób opisany w pkt 12.1 jest dopuszczalne tylko między statkami operującymi w ramach tej samej grupy narzędzi określonej w pkt 3 oraz w tym samym okresie zarządzania.

11.4. Na wezwanie Komisji państwa członkowskie przekazują sprawozdania w sprawie dokonanych transferów.

Szczegółowy format arkusza kalkulacyjnego służący do udostępniania tych sprawozdań Komisji może zostać przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

12. Transfer dni pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą różnych państw członkowskich

Państwa członkowskie mogą zezwolić na transfer dni przebywania na obszarze w tym samym okresie zarządzania i na tym samym obszarze pomiędzy statkami rybackimi pływającymi pod banderą tych państw pod warunkiem, że stosuje się takie same przepisy jak ustanowiono w pkt 5.1, 5.2, 6 i 12. W przypadku gdy państwa członkowskie podejmują decyzję o zezwoleniu na taki transfer, warunkiem wstępnym przed jego dokonaniem jest przekazanie Komisji szczegółowych informacji na jego temat, w tym liczby przekazywanych dni, nakładu połowowy oraz, w odpowiednich przypadkach, związanych z tym kwoty, zgodnie z ustaleniami między państwami członkowskimi.

STOSOWANIE NARZĘDZI POŁOWOWYCH

13. Powiadomienie o stosowaniu narzędzi połowowych

Przed pierwszym dniem każdego okresu zarządzania, kapitan statku lub jego przedstawiciel powiadamia organy państwa członkowskiego bandery, którego narzędzia lub których narzędzi zamierza stosować w najbliższym okresie zarządzania. Do momentu dostarczenia takiego powiadomienia statek nie jest uprawniony do prowadzenia połowów na obszarze określonym w pkt 1 z wykorzystaniem grup narzędzi połowowych, o których mowa w pkt 3.

14. Działania niezwiązane z połowami

W każdym okresie zarządzania połowami, statek może podejmować działalność niezwiązaną z połowami, bez wliczania tego czasu do przydzielonych mu dni na podstawie pkt 7, pod warunkiem, że taki statek najpierw powiadomi państwo członkowskie bandery o zamiarze podjęcia takiej działalności, o rodzaju działalności oraz pod warunkiem, że zrzeknie się swojej licencji połowowej na ten okres. Takie statki nie posiadają w tym czasie na pokładzie żadnych narzędzi połowowych ani ryb.

TRANZYT

15. Tranzyt

Statek może przepływać tranzytem przez dany obszar pod warunkiem ze nie posiada zezwolenia na połów na tym obszarze lub że najpierw powiadomił swoje władze o zamiarze takiego przepłynięcia. Podczas gdy statek ten znajduje się na tym obszarze, wszelkie narzędzia połowowe znajdujące się na pokładzie muszą być związane i zwinięte zgodnie z warunkami ustanowionymi w art. 20 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

MONITOROWANIE, INSPEKCJA I NADZÓR

16. Powiadamianie o realizacji nakładu połowowego

Artykuły 19b, 19c, 19d, 19e i 19k rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 stosuje się do statków posiadających grupy narzędzi połowowych określone w pkt 3 niniejszego załącznika oraz działających na obszarze określonym w pkt 1 niniejszego załącznika. Statki wyposażone w systemy monitorowania statków zgodnie z art. 5 i 6 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 są zwolnione z wymogów dotyczących systemu wywoływania określonych w art. 19c rozporządzenia Rady (WE) nr 2847/93.

17. Rejestrowanie odpowiednich danych

Państwa członkowskie gwarantują, że następujące dane otrzymane zgodnie z art. 8, art. 10 ust. 1 i art. 11 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 2244/2003 są rejestrowane w formie umożliwiającej ich komputerowe odczytanie:

a) wejście do portu i wyjście z portu;

b) każde wejście na obszary morskie i wyjście z obszarów morskich, na których mają zastosowanie szczegółowe przepisy w sprawie dostępu do wód i zasobów.

18. Kontrole krzyżowe

Państwa członkowskie kontrolują przedkładanie dzienników połowowych i stosownych informacji zapisanych w dzienniku połowowym za pomocą danych VMS. Wyniki takich kontroli krzyżowych są dokumentowane i udostępniane na wniosek Komisji.

19. Alternatywne środki kontroli

Państwa członkowskie mogą wprowadzać w życie alternatywne środki kontroli w celu zapewnienia zgodności ze zobowiązaniami określonymi w pkt 16, jeżeli są one tak skuteczne i przejrzyste, jak niniejsze zobowiązania dotyczące sprawozdawczości. Takie środki alternatywne są zgłaszane Komisji przed wprowadzeniem ich w życie.

20. Uprzednie powiadomienie o przeładunkach i wyładunkach

Kapitan wspólnotowego statku rybackiego lub jego przedstawiciel, który chce dokonać przeładunku każdej ilości połowów przechowywanych na pokładzie lub dokonać wyładunku w porcie lub miejscu wyładunku kraju trzeciego, przekazuje właściwym organom państwa członkowskiego bandery na co najmniej 24 godziny przed przeładunkiem lub wyładunkiem w kraju trzecim informacje, o których mowa w art. 19b rozporządzenia (EWG) nr 2847/93.

21. Margines tolerancji w oszacowaniach ilości wpisanych do dziennika połowowego

W drodze odstępstwa od art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83, dozwolony margines tolerancji w szacowaniu ilości, podanej w kilogramach, zatrzymanych na pokładach statków, o których mowa w pkt 16, wynosi 8 % ilości podanej w dzienniku. W przypadku gdy prawodawstwo wspólnotowe nie przewiduje żadnego współczynnika przeliczeniowego, obowiązują współczynniki przeliczeniowe przyjęte przez państwa członkowskie, pod których banderą pływa statek.

22. Oddzielne sztauowanie

Jeżeli na pokładzie statku sztauuje się solę w ilościach powyżej 50 kg, zakazane jest zatrzymywanie na pokładzie statku rybackiego w jakimkolwiek pojemniku wszelkich ilości soli zmieszanych z innymi gatunkami organizmów morskich. Kapitanowie statków wspólnotowych zapewniają konieczną pomoc inspektorom państw członkowskich, aby umożliwić krzyżową kontrolę ilości zgłoszonych w dzienniku połowowym i połowu soli zatrzymanego na pokładzie.

23. Ważenie

23.1. Właściwe organy państwa członkowskiego gwarantują, że wszelkie ilości soli powyżej 300 kg złowione na obszarze są ważone przed sprzedażą przy użyciu wag dostępnych w salach aukcyjnych.

23.2. Właściwe organy państwa członkowskiego mogą nałożyć wymóg, aby wszelkie ilości soli powyżej 300 kg złowione na obszarze oraz po raz pierwszy wyładowane w tym państwie członkowskim były ważone w obecności kontrolerów przed przetransportowaniem z portu pierwszego wyładunku.

24. Transport

W drodze odstępstwa od przepisów art. 13 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, ilościom większym niż 50 kg jakiegokolwiek gatunku w łowiskach określonych w art. 7 niniejszego rozporządzenia, które są transportowane do miejsca innego niż miejsce wyładunku lub przywozu, towarzyszy kopia jednej z deklaracji przewidzianych w art. 8 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 dotycząca transportowanych ilości tych gatunków. Wyjątek przewidziany w art. 13 ust. 4 lit. b) rozporządzenia (EWG) nr 2847/93 nie ma zastosowania.

25. Specjalny program monitorowania

W drodze odstępstwa od przepisów art. 34c ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, specjalne programy monitorowania w odniesieniu do jakichkolwiek zasobów w łowiskach określonych w art. 7 mogą trwać dłużej niż dwa lata od dnia ich wejścia w życie.

WYMOGI DOTYCZĄCE SPRAWOZDAWCZOŚCI

26. Gromadzenie odpowiednich danych

Woparciu o informacje wykorzystywane do zarządzania dniami połowowymi, w ciągu których statki przebywają na obszarach, o których mowa w niniejszym załączniku, państwa członkowskie gromadzą informacje, w odniesieniu do każdego kwartału, o całkowitym nakładzie połowowym wykorzystywanym na obszarze, w odniesieniu do narzędzi ciągnionych i narzędzi statycznych oraz o nakładzie wykorzystywanym przez statki stosujące różne rodzaje narzędzi na obszarze, do którego odnosi się niniejszy załącznik.

27. Przekazywanie odpowiednich danych

27.1 Na wniosek Komisji państwa członkowskie przedkładają Komisji arkusze kalkulacyjne z danymi, o których mowa w pkt 26, w formacie określonym w tabelach II i III, przesyłając je na odpowiedni adres elektronicznej skrzynki pocztowej, podany im przez Komisję.

27.2. Nowy format arkusza kalkulacyjnego służący do udostępniania Komisji danych, o których mowa w pkt 26, może zostać przyjęty zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 2371/2002.

Tabela II

Format sprawozdań

grafika

Tabela III

Format danych

grafika

ZAŁĄCZNIK  IID

WIELKOŚCI DOPUSZCZALNE POŁOWÓW I NAKŁAD POŁOWOWY STATKÓW POŁAWIAJĄCYCH DOBIJAKOWATE W STREFACH ICES IIIA ORAZ IV I W WODACH WE STREFY ICES IIA

1. Warunki określone w niniejszym załączniku stosuje się do statków wspólnotowych dokonujących połowów w strefach ICES IIIa oraz IV i w wodach WE strefy ICES IIa przy użyciu włoka dennego, niewodu lub podobnych narzędzi ciągnionych o rozmiarze oczek sieci wynoszącym mniej niż 16 mm. Takie same warunki stosuje sie do statków państw trzecich upoważnionych do prowadzenia połowów dobijakowatych w wodach WE strefy ICES IV, o ile nie zaznaczono inaczej, lub w wyniku konsultacji pomiędzy Wspólnotą a Norwegią, zgodnie z tabelą 3 przypis 13 tekstu wniosków z 1 grudnia 2006 r. uzgodnionych przez Wspólnotę Europejska i Norwegię.

2. Do celów niniejszego załącznika dzień przebywania na obszarze oznacza:

a) 24-godzinny okres między godziną 00:00 dnia kalendarzowego a godziną 24:00 tego samego dnia kalendarzowego lub jakąkolwiek część takiego okresu lub;

b) jakikolwiek nieprzerwany okres 24 godzin, zgodnie z wpisem do wspólnotowego dziennika połowowego, pomiędzy datą i godziną wypłynięcia oraz datą i godziną wpłynięcia lub jakąkolwiek część takiego okresu.

3. Każde zainteresowane państwo członkowskie, najpóźniej dnia 1 marca 2007 r., ustanawia bazę danych dla stref ICES IIIa oraz IV, w odniesieniu do lat 2002, 2003, 2004, 2005 i 2006 oraz w odniesieniu do każdego statku pływającego pod jego banderą lub zarejestrowanego we Wspólnocie, który dokonywał połowów włokiem dennym, niewodem lub podobnymi narzędziami ciągnionymi o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 16 mm, zawierającą następujące informacje:

a) nazwę statku oraz jego wewnętrzny numer rejestracyjny;

b) moc zainstalowanego silnika statku w kilowatach mierzoną zgodnie z art. 5 rozporządzenia (EWG) nr 2930/86;

c) liczbę dni, w których statek przebywał na obszarze dokonując połowów włokiem dennym, okrężnicą lub podobnym ciągnionym narzędziem połowowym o rozmiarze oczek wynoszącym mniej niż 16 mm;

d) kilowatodni, jako iloczyn liczby dni przebywania na obszarze oraz mocy zainstalowanego silnika w kilowatach.

4. Poszczególne państwa członkowskie obliczają następujące ilości:

a) całkowitą liczbę kilowatodni w odniesieniu do każdego roku jako sumę kilowatodni obliczoną zgodnie z pkt 3 lit. d);

b) średnią liczbę kilowatodni za okres 2002-2006.

5. Każde państwo członkowskie gwarantuje, że całkowita liczba kilowatodni w 2007 r. w odniesieniu do statków pływających pod jego banderą lub zarejestrowanych we Wspólnocie nie przekracza nakładu połowowego wykorzystanego w 2005 r., obliczonego zgodnie z pkt 4 lit. a).

6. Nie naruszając limitów nakładu określonych w pkt 5, całkowita liczba kilowatodni wykorzystana przez każde państwo członkowskie do celów ustanowienia zwiadów rybackich, które nie mogą się rozpocząć przed 1 kwietnia 2007 r. nie przekracza, w okresie od 1 kwietnia do 6 maja, 30 % całkowitej liczby kilowatodni wykorzystanej w 2005 r.

7. Nakład połowowy wykorzystany przez dwa statki z Wysp Owczych w celu rozpoczęcia zwiadów rybackich nie przekracza 2 % nakładu połowowego wykorzystanego przez państwa członkowskie w tym samym celu, określonym w pkt 6.

8. TAC oraz kwoty w odniesieniu do dobijakowatych w strefie ICES IIIa oraz w wodach WE stref ICES IIa i IV, określone w załączniku I, są weryfikowane przez Komisję możliwie jak najwcześniej w oparciu o opinię ICES i STECF w sprawie liczebności dobijakowatych Morza Północnego w 2006 r., zgodnie z następującymi zasadami:

a) w przypadku, gdy STECF oszacował liczebność klasy dobijakowatych Morza Północnego w 2005 r. na mniej niż 150.000 milionów osobników w wieku 1, połowy włokiem dennym, niewodem lub podobnym narzędziem ciągnionym o rozmiarze oczek wynoszącym mniej niż 16 mm są zakazane w pozostałej części 2006 r. Jednak dopuszcza się ograniczone połowy mające na celu monitorowanie zasobów dobijakowatych w rejonie ICES IIIa i IV oraz skutków zamknięcia połowów. W tym celu zainteresowane państwa członkowskie we współpracy z Komisją opracowują plan monitorowania tych ograniczonych połowów;

b) jeżeli ICES i STECF oszacują liczebność dobijakowatych Morza Północnego w 2006 r. na więcej niż 150.000 milionów osobników w wieku 1, TAC (w 1.000 t) ustanawia się zgodnie z następującą funkcją:

TAC₂₀₀₇ = - 597 + (4.073*N₁)

gdzie N1 oznacza oszacowanie w czasie rzeczywistym grupy wiekowej 1, a TAC wyrażono w 1.000 t;

c) niezależnie od pkt 7 b), TAC nie przekracza 400.000 ton;

d) rozporządzenie Komisji w sprawie weryfikacji TAC i kwot w odniesieniu do dobijakowatych w strefie ICES IIIa oraz w wodach WE stref ICES IIa i IV uwzględniające opinie naukowem o których mowa w pkt a) i b) stosuje się od dnia publikacji zawiadomienia Komisji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej określającego wymaganą weryfikację.

9. Połowy przemysłowe włokiem dennym, niewodem lub podobnymi narzędziami ciągnionymi o rozmiarze oczek sieci wynoszącym mniej niż 16 mm są zabronione od dnia 1 sierpnia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2007 r.

ZAŁĄCZNIK  III ¹⁷

PRZEJŚCIOWE ŚRODKI TECHNICZNE I KONTROLNE

Część  A

Atlantyk Północny, w tym Morze Północne, Skagerrak i Kattegat

1. Procedury wyładunku i ważenia śledzia, makreli i ostroboka w strefach ices I do VII

1.1. Zakres

1.1.1. We Wspólnocie Europejskiej stosuje się następujące procedury do wyładunków śledzia, makreli oraz ostroboka lub ich kombinacji w ilości przekraczającej 10 ton na jeden wyładunek, dokonywanych przez statki wspólnotowe oraz statki krajów trzecich, złowionych:

a) w przypadku śledzia w strefach ICES I, II, IIIa, IV, Vb i VII;

b) w przypadku makreli i ostroboka w strefach ICES IIa, III, IV, VI i VII.

1.2. Wyznaczone porty

1.2.1. Wyładunki, o których mowa w pkt 1.1, są dozwolone wyłącznie w wyznaczonych portach.

1.2.2. Każde z zainteresowanych państw członkowskich przekazuje Komisji zmiany w przesłanym w 2004 r. wykazie wyznaczonych portów, w których można dokonywać wyładunku śledzia, makreli oraz ostroboka, oraz zmiany w procedurach inspekcji i nadzoru w odniesieniu do tych portów, łącznie z warunkami w zakresie rejestracji oraz sprawozdawczości dotyczącej ilości jakiegokolwiek z gatunków oraz zasobów określonych w pkt 1.1.1 w ramach każdego wyładunku. Zmiany te należy przekazać co najmniej 15 dni przed datą ich wejścia w życie. Komisja przekazuje te informacje, jak również informacje dotyczące portów wyznaczonych przez kraje trzecie, wszystkim zainteresowanym państwom członkowskim.

1.3. Wejście do portu

1.3.1. Kapitan statku rybackiego, o którym mowa w pkt 1.1.1. lub jego przedstawiciel powiadamia właściwe organy państwa członkowskiego, w którym ma zostać dokonany wyładunek, na przynajmniej cztery godziny przed wejściem do portu wyładunku zainteresowanego państwa członkowskiego, o:

a) porcie, do którego ma wpłynąć statek, nazwie statku i jego numerze rejestracyjnym;

b) przewidywanej godzinie przybycia do portu;

c) ilościach, liczonych w kilogramach żywej wagi w podziale na gatunki, zatrzymanych na pokładzie;

d) obszarze zarządzania, zgodnie z załącznikiem I, na którym dokonano połowu.

1.4. Absolutorium

1.4.1. Właściwe organy zainteresowanego państwa członkowskiego nakładają wymóg, aby nie przeprowadzać wyładunku do momentu uzyskania stosownego zezwolenia.

1.5. Dziennik połowowy

1.5.1. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 4.2 załącznika IV do rozporządzenia (EWG) nr 2807/83, kapitan statku rybackiego przedkłada, niezwłocznie po przybyciu do portu, odpowiednią stronę lub strony dziennika połowowego właściwym organom w porcie wyładunku.

Ilości zatrzymane na pokładzie, zgłoszone przez wyładunkiem jak określono w pkt 1.3.1. lit. c), są zgodne z ilościami zapisanymi w dzienniku połowowym po jego zakończeniu.

W drodze odstępstwa od przepisów art. 5 ust. 2 rozporządzenia (EWG) nr 2807/83, dopuszczalny margines tolerancji w szacowaniu ilości, w kilogramach wpisanych do dziennika połowowego, ryb zatrzymanych na pokładzie statków wynosi 8 %.

1.6. Ważenie świeżych ryb

1.6.1. Wszyscy nabywcy kupujący świeże ryby gwarantują, że wszystkie otrzymane ilości są ważone z wykorzystaniem systemów zatwierdzonych przez właściwe organy. Ważenie przeprowadza się przed sortowaniem, przetworzeniem, przechowywaniem, transportem z portu wyładunku lub odsprzedażą ryb. Liczba, będąca rezultatem ważenia, jest wykorzystana w celu wypełnienia deklaracji wyładunkowych, dokumentów sprzedaży oraz deklaracji przejęcia.

1.6.2. Przy obliczaniu wagi wszelkie odliczenia dotyczące wody nie przekraczają 2 %.

1.7. Ważenie świeżych ryb po transporcie

1.7.1. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 1.6.1. Państwa Członkowskie mogą zezwolić na ważenie świeżych ryb po transporcie z portu wyładunku pod warunkiem, że ryby te są transportowane do miejsca przeznaczenia na terytorium Państwa Członkowskiego znajdującego się w odległości nie większej niż 100 kilometrów od portu wyładunku i że:

a) zapewniona jest obecność inspektora w pojeździe do transportu ryb, od miejsca wyładunku do miejsca ważenia ryb, lub

b) właściwe organy miejsca wyładunku wydały zezwolenie na transport ryb z zastrzeżeniem następujących przepisów:

i) bezpośrednio przed opuszczeniem przez pojazd do transportu ryb portu wyładunku nabywca lub jego przedstawiciel dostarcza właściwym organom pisemną deklarację zawierającą gatunek ryb oraz nazwę statku, z którego zostają one wyładowane, niepowtarzalny numer rejestracyjny pojazdu do transportu ryb, jak również szczegółowe informacje dotyczące miejsca przeznaczenia, w którym ryby zostaną zważone oraz przewidywaną godzinę przybycia tego pojazdu do miejsca przeznaczenia;

ii) kierowca przechowuje kopię deklaracji przewidzianej w ppkt i) podczas transportu ryb, a na miejscu przeznaczenia przekazuje ją odbiorcy ryb.

1.8. Ważenie mrożonych ryb

1.8.1. Wszyscy nabywcy lub posiadacze mrożonych ryb zapewniają zważenie wyładowanych ilości przed ich przetworzeniem, przechowywaniem, transportem z portu wyładunku lub odsprzedażą. Jakąkolwiek masę opakowania równą masie skrzyń, pojemników z tworzywa sztucznego lub innych, w których ryby przeznaczone do zważenia są pakowane, można odliczyć od masy wszelkich wyładowanych ilości.

1.8.2. Alternatywnie wagę mrożonych ryb pakowanych w skrzynie można określić poprzez pomnożenie średniej wagi próbki reprezentatywnej uzyskanej na podstawie zważenia zawartości usuniętej ze skrzyni oraz bez plastikowego opakowania, niezależnie od tego, czy nastąpi to przed roztopieniem się lodu znajdującego się na powierzchni ryb czy po. Państwa członkowskie przedkładają Komisji do zatwierdzenia wszelkie zmiany w metodologii pobierania próbek zatwierdzonej dla nich przez Komisję w 2004 r. Komisja zatwierdza zmiany.

Liczba, będąca rezultatem ważenia, jest wykorzystana w celu wypełnienia deklaracji wyładunkowych, dokumentów sprzedaży oraz deklaracji przejęcia.

1.9. Dokument sprzedaży oraz deklaracja przejęcia

1.9.1. Oprócz przepisów art. 9 ust. 5 rozporządzenia (WE) nr 2847/93 przetwórca lub nabywca wszelkich wyładowanych ryb przedkłada na żądanie, lecz w każdym przypadku nie później niż 48 godzin po zakończeniu ważenia, właściwym organom zainteresowanego państwa członkowskiego kopię dokumentu sprzedaży lub deklaracji przejęcia.

1.10. Urządzenia do ważenia

1.10.1. W przypadku kiedy wykorzystywane są publicznie urządzenia do ważenia, strona ważąca ryby wystawia nabywcy dowód ważenia wskazujący datę i godzinę ważenia oraz numer rejestracyjny pojazdu do transportu ryb. Kopię dowodu ważenia dołącza się do dokumentu sprzedaży lub deklaracji przejęcia.

1.10.2. W przypadku kiedy wykorzystywane są prywatne urządzenia do ważenia, system ważenia jest zatwierdzony, poddany kalibracji i zaplombowany przez właściwe organy i jest zgodny z następującymi przepisami:

a) strona ważąca ryby prowadzi dziennik ważenia z numeracją stron, w którym wskazane są:

i) nazwa i numer rejestracyjny statku, z którego ryby zostały wyładowane,

ii) numery rejestracyjne pojazdów do transportu ryb, w przypadkach gdy ryby były przed ważeniem transportowane z portu wyładunku,

iii) gatunki ryb,

iv) waga każdego wyładunku,

v) data i godzina początku i końca ważenia.

b) jeżeli ważenie odbywa się w systemie przenośnika taśmowego, należy zainstalować dobrze widoczny licznik, który rejestruje całkowitą wagę. Łączną wagę odnotowuje się w dzienniku ważenia z numeracją stron, o którym mowa w lit. a);

c) dziennik ważenia i kopie pisemnych deklaracji określonych w pkt 1.7.1 lit. b) ppkt ii) przechowuje się przez trzy lata.

1.11. Dostęp właściwych organów

Właściwe organy mają zawsze pełny dostęp do systemu ważenia, dzienników ważenia, pisemnych deklaracji i wszystkich obiektów, w których ryby są przetwarzane i przechowywane.

1.12. Kontrole krzyżowe

1.12.1. Właściwe organy przeprowadzają administracyjne kontrole krzyżowe wszystkich wyładunków dotyczące:

a) ilości według gatunków wskazanych we wcześniejszym zawiadomieniu o wyładunku, o którym mowa w pkt 1.3.1., oraz ilości odnotowanych w dzienniku połowowym statku,

b) ilości według gatunków odnotowanych w dzienniku połowowym statku oraz ilości odnotowanych w deklaracji wyładunkowej,

c) ilości według gatunków odnotowanych w deklaracji wyładunkowej oraz ilości odnotowanych w deklaracji przejęcia lub dokumencie sprzedaży.

1.13. Pełna inspekcja

1.13.1. Właściwe organy państwa członkowskiego gwarantują, aby co najmniej 15 % ilości wyładowanych ryb i co najmniej 10 % wyładunków ryb poddano pełnej inspekcji, która będzie się składać co najmniej z:

a) monitorowania ważenia połowu dokonanego przez dany statek, w podziale na gatunki. W przypadku statków przepompowujących ryby na brzeg, monitoruje się ważenie całego rozładunku ze statku wybranego do kontroli. W przypadku trawlerów zamrażalni, liczone są wszystkie skrzynie. Próbka reprezentacyjna skrzyni/palet jest ważona w celu określenia średniej wagi skrzyni/palet. Próbki skrzyń pobiera się zgodnie z zatwierdzoną metodologią, w celu określenia średniej wagi netto ryb (bez opakowania, lodu);

b) poza kontrolami krzyżowymi, o których mowa w pkt 1.12., krzyżowej weryfikacji dotyczącej:

i) ilości według gatunków odnotowanych w dziennikach ważenia oraz ilości według gatunków odnotowanych w deklaracji przejęcia lub dokumencie sprzedaży;

ii) pisemnych deklaracji otrzymanych przez właściwe organy na mocy pkt 1.7.1. lit. b) ppkt i) oraz pisemnych deklaracji przechowywanych przez odbiorcę ryb na mocy pkt 1.7.1 lit. b) ppkt ii);

iii) numerów rejestracyjnych pojazdów do transportu ryb, odnotowanych w pisemnych deklaracjach określonych w pkt 1.7.1 lit. b) ppkt i) oraz w dziennikach ważenia.

c) jeżeli rozładunek ulega przerwaniu, przed ponownym rozpoczęciem rozładunku wymagane jest uzyskanie pozwolenia;

d) weryfikacji potwierdzającej, że po zakończeniu rozładunku na statku nie znajdują się ryby.

1.14. Dokumentacja

1.14.1. Wszystkie inspekcje wyszczególnione w pkt 1 są dokumentowane. Dokumentacja ta przechowywana jest przez trzy lata.

2. Połowy śledzia w wodach WE strefy ICES IIa

Zabrania się wyładowywania lub zatrzymywania na pokładzie śledzia złowionego w wodach WE strefy IIa w okresach od dnia 1 stycznia do dnia 28 lutego i od dnia 16 maja do dnia 31 grudnia.

3. Techniczne środki ochronne w Cieśninach Skagerrak i Kattegat

W drodze odstępstwa od przepisów określonych w załączniku IV do rozporządzenia (WE) nr 850/98, stosuje się przepisy dodatku 1 do niniejszego załącznika.

4. Połowy elektryczne w strefach ICES IVc i IVb

4.1. W drodze odstępstwa od art. 31 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 850/98 zezwala się na połowy włokiem rozprzowym zelektryfikowanym w strefach ICES IVc i IVb na południe od loksodromy łączącej następujące punkty, mierzone zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

- punkt na wschodnim wybrzeżu Zjednoczonego Królestwa na 55° szerokości geograficznej północnej,

- następnie na wschód do 55° szerokości geograficznej północnej i 5° długości geograficznej wschodniej,

- następnie na północ do 56o szerokości geograficznej północnej,

- i w końcu na wschód do punktu na zachodnim wybrzeżu Danii na 56^o szerokości geograficznej północnej.

4.2. W 2007 r. stosuje się następujące środki:

a) nie więcej niż 5 % floty trawlerów do połowów włokami rozprzowymi w danym państwie członkowskim może stosować włok zelektryfikowany;

b) maksymalna moc elektryczna w kW każdego włoka rozprzowego nie jest większa niż długość włoka wyrażona w metrach pomnożona przez 1,25;

c) wartość skuteczna napięcia między elektrodami wynosi nie więcej niż 15V;

d) statek jest wyposażony w system automatycznego sterowania komputerowego, który odnotowuje maksymalną moc wykorzystywaną przez każdy włok oraz wartość skuteczna napięcia między elektrodami dla co najmniej 100 ostatnich holowań włoka. Należy uniemożliwić osobom nieupoważnionym modyfikację tego systemu automatycznego sterowania komputerowego;

e) zabrania się stosowania jednego łańcucha zatapiającego lub większej ich liczby przed pertą.

5. Zamknięcie obszaru dla połowów dobojakowatych w strefie ICES IV

5.1. Zabrania się wyładowywania lub zatrzymywania na pokładzie dobijakowatych, złowionych na obszarze geograficznym ograniczonym wschodnim wybrzeżem Anglii oraz Szkocji, oraz zamkniętym w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

- wschodnie wybrzeże Anglii na 55°30'N szerokości geograficznej,

- 55^o30'N szerokości geograficznej, 1^o00'W długości geograficznej.

- 58^o00'N szerokości geograficznej, 1^o00'W długości geograficznej,

- 58^o00'N szerokości geograficznej, 2^o00'W długości geograficznej,

- wschodnie wybrzeże Szkocji na 2^o00'W długości geograficznej.

5.2. Jednakże dopuszcza się połowy dokonywane w celach badań naukowych, aby monitorować zasoby dobijakowatych w danym obszarze oraz skutki jego zamknięcia.

6. Obszar występowania plamiaka w strefie ICES VI

Zabrania się wszelkich połowów, z wyjątkiem połowów za pomocą takli, na obszarach zamkniętych w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

Punkt nr	Szerokość geograficzna	Długość geograficzna
1	57o00'N	15o00'W
2	57o00'N	14o00'W
3	56o30'N	14o00'W
4	56o30'N	15o00'W

7. Ograniczenia połowów dorsza w strefach ICES VI i VII

7.1. Strefa ICES VIa

Do dnia 31 grudnia 2007 r. zabrania się prowadzenia wszelkiej działalności połowowej na obszarach zamkniętych w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

- 59^o05'N, 06^o45'W

- 59^o30'N, 06^o00'W

- 59^o40'N, 05^o00'W

- 60^o00'N, 04^o00'W

- 59^o30'N, 04^o00'W

- 59^o05'N, 06^o45'W.

7.2. Strefy ICES VII f oraz g

Od dnia 1 lutego 2007 r. do dnia 31 marca 2007 r. zabrania się prowadzenia wszelkiej działalności połowowej w granicach następujących prostokątów ICES: 30E4, 31E4, 32E3. Zakazu nie stosuje się w obrębie 6 mil morskich od linii podstawowej.

7.3. W drodze odstępstwa od przepisów pkt 7.1 oraz 7.2 zezwala się na prowadzenie działalności połowowej przy pomocy więcierzy i koszy na określonych obszarach i w określonych okresach pod warunkiem, że:

i) na pokład nie wnosi się żadnych narzędzi połowowych z wyjątkiem więcierzy i koszy, oraz

ii) na pokładzie nie zatrzymuje się organizmów morskich innych niż mięczaki i skorupiaki.

7.4. W drodze odstępstwa od pkt 7.1 i 7.2 prowadzenie działalności połowowej jest dozwolone w granicach obszarów, określonych w tych punktach przy pomocy sieci o rozmiarze oczek sieci mniejszym niż 55 mm pod warunkiem, że:

i) na pokład nie wnosi się sieci o rozmiarze oczek równym 55 mm lub większym, oraz

ii) na pokładzie nie zatrzymuje się ryb innych niż śledź, makrela, sardynka, ostrobok, szprot, błękitek oraz srebrzyk.

8. Techniczne środki ochronne na Morzu Irlandzkim

8.1. W okresie od dnia 14 lutego 2007 r. do dnia 30 kwietnia 2007 r. zabrania się stosowania wszelkich włoków dennych, niewodów lub podobnych narzędzi ciągnionych, wszelkich pławnic, sieci oplątujących lub podobnych sieci statycznych lub wszelkich narzędzi połowowych zawierających haczyki w części rejonu ICES VIIa ograniczonego przez:

- wschodnie wybrzeże Irlandii i wschodnie wybrzeże Irlandii Północnej, oraz

- proste linie kolejno łączące następujące współrzędne geograficzne,

- punkt na wschodnim wybrzeżu półwyspu Ards w Irlandii Północnej na 54° 30' N,

- 54° 30' N, 04° 50' W,

- 53° 15' N, 04° 50' W,

- punkt na wschodnim wybrzeżu Irlandii na 53° 15' N.

8.2. W drodze odstępstwa od pkt 8.1 na określonym powyżej obszarze i w określonym powyżej okresie:

a) stosowanie dennych włoków rozpornicowych jest dozwolone pod warunkiem, że na pokładzie nie znajdują się inne rodzaje narzędzi połowowych i że takie sieci:

i) mają oczka o rozmiarze 70 mm do 79 mm lub 80 mm do 99 mm, oraz

ii) należą tylko do jednego przedziału rozmiaru oczka sieci, oraz

iii) nie zawierają indywidualnych oczek, niezależnie od miejsca ich umieszczenia w sieci, o rozmiarze większym niż 300 mm, oraz

iv) są stosowane wyłącznie w obszarze ograniczonym odcinkami loksodromy łączącymi kolejno następujące współrzędne:

- 53^o 30' N, 05^o 30' W

- 53^o 30' N, 05^o 20' W

- 54^o 20' N, 04^o 50' W

- 54^o 30' N, 05^o 10' W

- 54^o 30' N, 05^o 20' W

- 54^o 00' N, 05^o 50' W

- 54^o 00' N, 06^o 10' W

- 53^o 45' N, 06^o 10' W

- 53^o 45' N, 05^o 30' W

- 53^o 30' N, 05^o 30' W;

b) stosowanie włoków separacyjnych jest dozwolone pod warunkiem, że na pokładzie nie znajdują się inne rodzaje narzędzi połowowych i że takie sieci:

i) spełniają warunki określone w lit. a), oraz

ii) są zbudowane zgodnie z opisem technicznym zawartym w załączniku do rozporządzenia Rady (WE) nr 254/2002 z 12 lutego 2002 r. ustanawiającego środki do zastosowania w roku 2002 w celu odnowienia zasobów dorsza w Morzu Irlandzkim (strefa CIE VIIa).

Ponadto włoki separacyjne mogą być również stosowane w obszarze ograniczonym odcinkami loksodromy łączącymi kolejno następujące współrzędne:

- 53^o 45' N, 06^o 00' W

- 53^o 45' N, 05^o 30' W

- 53^o 30' N, 05^o 30' W

- 53^o 30' N, 06^o 00' W

- 53^o 45' N, 06^o 00' W.

8.3. Stosuje się techniczne środki ochronne, o których mowa w art. 3 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 254/2002 z dnia 12 lutego 2002 r. dotyczące odnowienia stada dorsza w Morzu Irlandzkim (strefa VIIa ICES)⁽¹⁾.

9. Stosowanie pławnic w strefach ICES VIa, b, VIIb, c, j, k i XII

9.1. Dla celów niniejszego załącznika, "pławnica" i "sieć oplątująca" oznaczają narzędzie zbudowane z pojedynczego kawałka sieci utrzymywane pionowo w wodzie. Żywe zasoby morskie są przy ich użyciu łowione poprzez oplątanie lub łapanie w oczka sieci.

9.2. Do celów niniejszego załącznika, "drygawica" oznacza narzędzie sporządzone z dwóch lub więcej kawałków sieci zawieszonych wspólnie i równolegle na pojedynczej nadborze i utrzymywane pionowo w wodzie.

9.3. Wspólnotowe statki nie zrzucają pławnic, sieci oplątujących i drygawic w jakimkolwiek miejscu, gdzie wskazana na mapach głębokość jest większa niż 200 metrów w strefach ICES VIa, b, VIIb, c, j, k i XII na wschód od 27oW.

9.4. W drodze odstępstwa od pkt 9.3 dozwolone jest stosowanie następujących narzędzi:

a) pławnice o rozmiarze oczka równym 120 mm lub więcej i mniejszym niż 150 mm - pod warunkiem że stosuje się je w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 metrów - mają nie więcej niż 100 oczek głębokości, ich współczynnik osadzenia wynosi nie mniej niż 0,5 i są uzbrojone w pływaki lub równoważne urządzenia uspławniające. Długość każdego zestawu wynosi najwyżej 5 mil morskich, a całkowita długość wszystkich zastosowanych zestawów w dowolnym momencie nie przekracza 25 km na statek. Maksymalny czas zanurzenia w wodzie wynosi 24 godziny; lub,

b) sieci oplątujących o rozmiarze oczka równym 250 mm lub więcej, pod warunkiem że stosuje się je w wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest mniejsza niż 600 metrów, mają one nie więcej niż 15 oczek głębokości, ich współczynnik osadzenia wynosi nie mniej niż 0,33 i nie są uzbrojone w pływaki lub równoważne urządzenia uspławniające. Długość każdego zestawu sieci wynosi najwyżej 10 km. Całkowita długość wszystkich zastosowanych zestawów w dowolnym momencie nie przekracza 100 km na statek. Maksymalny czas zanurzenia w wodzie wynosi 72 godziny.

Odstępstwo to nie ma jednak zastosowania w obszarze regulacyjnym NEAFC.

9.5. W danym czasie na pokładzie znajduje się tylko jeden z rodzajów narzędzi opisanych w pkt 9.4.a) oraz 9.4.b). W celu umożliwienia zastąpienia utraconej lub uszkodzonej sieci statki mogą posiadać na pokładzie sieci o całkowitej długości o 20 % dłuższej niż maksymalna długość zestawów, które można stosować w danym czasie. Wszystkie narzędzia są oznaczane zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 356/2005 z dnia 1 marca 2005 r. określające szczegółowe zasady oznakowania i identyfikacji biernego sprzętu połowowego i włoków ramowych⁽²⁾.

9.6. Wszystkie statki stosujące pławnice lub sieci oplątujące w dowolnym miejscu, gdzie wskazana na mapach głębokość jest większa niż 200 metrów w strefach ICES VIa, b, VIIb, c, j, k i XII na wschód od 27oW, muszą posiadać specjalne zezwolenie na połowy przy użyciu sieci stawnych wydane przez państwo członkowskie bandery.

9.7. Kapitan statku łowiącego na podstawie zezwolenia na połowy przy użyciu sieci stawnych, o którym mowa w pkt 9.6, odnotowuje w dzienniku połowowym ilość i długość narzędzi znajdujących się na statku zanim opuści on port i po powrocie do portu, oraz odpowiada za wszelkie rozbieżności między tymi dwoma wielkościami.

9.8. Służby morskie lub inne właściwe organy mają prawo do usunięcia znajdującego się na morzu w strefach ICES VIa, b, VIIb, c, j, k i XII na wschód od 27oW narzędzia o niezidentyfikowanej przynależności w następujących sytuacjach:

a) sprzęt nie jest odpowiednio oznakowany;

b) oznakowanie boi lub dane VMS wskazują, że właściciel nie przebywał w odległości mniejszej niż 100 mil morskich od narzędzia od ponad 120 godzin;

c) narzędzie jest stosowane na wodach, gdzie wskazana na mapach głębokość jest większa niż dozwolono;

d) narzędzie posiada oczka o nielegalnym rozmiarze.

9.9. Kapitan statku łowiącego na podstawie zezwolenia na połowy przy użyciu sieci stawnych, o którym mowa w pkt 9.6 w trakcie każdego rejsu połowowego w dzienniku połowowym odnotowuje następujące informacje:

- rozmiar oczek stosowanej sieci,

- nominalną długość sieci,

- liczbę sieci w zestawie,

- całkowitą liczbę zastosowanych zestawów,

- pozycję każdego zastosowanego zestawu,

- głębokość każdego zastosowanego zestawu,

- czas zanurzenia w wodzie każdego zastosowanego zestawu,

- ilość utraconych narzędzi, ich ostatnią znaną pozycja i datę utraty.

9.10. Statki łowiące na podstawie zezwolenia na połowy przy użyciu sieci stawnych, o którym mowa w pkt 9.6, mogą dokonywać wyładunków wyłącznie w portach wyznaczonych przez państwa członkowskie zgodnie z art. 7 rozporządzenia (WE) nr 2347/2002.

9.11. Ilość rekinów zatrzymana na pokładzie dowolnego statku stosującego rodzaj narzędzi opisany w pkt 9.4.b wynosi nie więcej niż 5 % w żywej wadze całkowitej ilości organizmów morskich zatrzymanej na pokładzie.

10. Warunek w odniesieniu do połowów przy użyciu pewnych narzędzi ciągnionych dozwolonych w Zatoce Biskajskiej

W drodze odstępstwa od przepisów określonych w art. 5 ust. 2 rozporządzenia Komisji (WE) nr 494/2002 z dnia 19 marca 2002 r. ustanawiającego dodatkowe środki techniczne w celu odbudowy stada morszczuka w strefach ICES III, IV, V, VI i VII oraz strefach ICES VIIIa, b, d, e⁽³⁾, zezwala się na prowadzenia działalności połowowej przy użyciu włoków i niewodów duńskich i podobnych narzędzi, z wyjątkiem włoków ramowych, o rozmiarze oczek wynoszącym od 70-99 mm, na obszarze określonym w art. 5 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (WE) nr 494/2002, jeżeli narzędzie jest wyposażone w okno o kwadratowych oczkach sieci zgodnie z dodatkiem 3 do niniejszego załącznika.

11. Ograniczenia połowów sardeli w strefie ICES VIII i buławika w strefie ICES IIIA

11.1. Zakazuje się połowów, zatrzymywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku sardeli w strefie ICES VIII.

11.2. Punktu 11.1 niniejszego załącznika nie stosuje się, jeżeli limity połowowe dla sardeli w strefie ICES VIII zostaną zweryfikowane zgodnie z art. 5 ust. 5.

11.3. Nie naruszając rozporządzenia (WE) nr 2015/2006, nie należy prowadzić żadnych ukierunkowanych połowów buławika w strefie ICES IIIa do czasu przeprowadzenia konsultacji pomiędzy Wspólnotą Europejską i Norwegią na początku 2007 r.

12. Nakład połowowy odnośnie do gatunków głębinowych

W drodze odstępstwa od rozporządzenia (WE) nr 2347/2002, w 2007 r. stosuje się następujące przepisy:

12.1. Państwa członkowskie gwarantują, że działalność połowowa statków pływających pod ich banderą i zarejestrowanych na ich terytorium prowadząca do połowu i zatrzymywania na pokładzie więcej niż 10 ton gatunków głębinowych oraz halibuta niebieskiego każdego roku kalendarzowego podlega wymogowi posiadania zezwolenia na połowy dalekomorskie.

12.2. Zabrania się połowu i zatrzymywania na pokładzie, przeładunku lub wyładunku łącznej ilości gatunków głębinowych oraz halibuta niebieskiego przekraczającej 100 kg w trakcie jednego rejsu morskiego, chyba że dany statek posiada zezwolenie na połowy dalekomorskie.

13. Środki tymczasowe dla ochrony wrażliwych głębinowych środowisk naturalnych

Zabrania się dennych połowów ryb włokiem oraz przy użyciu narzędzi statycznych, w tym pławnic stawnych oraz takli oceanicznych, w granicach obszarów zamkniętych w wyniku połączenia kolejnymi odcinkami loksodromy punktów o następujących współrzędnych geograficznych, mierzonych zgodnie z układem współrzędnych WGS84:

Hecate Seamounts:

- 52^o 21,2866' N, 31^o 09,2688' W

- 52^o 20,8167' N, 30^o 51,5258' W

- 52^o 12,0777' N, 30^o 54,3824' W

- 52^o 12,4144' N, 31^o 14,8168' W

- 52^o 21,2866' N, 31^o 09,2688' W

Faraday Seamounts:

- 50^o 01,7968' N, 29^o 37,8077' W

- 49^o 59,1490' N, 29^o 29,4580' W

- 49^o 52,6429' N, 29^o 30,2820' W

- 49^o 44,.3831' N, 29^o 02,8711' W

- 49^o 44,4186' N, 28^o 52,4340' W

- 49^o 36,4557' N, 28^o 39,4703' W

- 49^o 29,9701' N, 28^o 45,0183' W

- 49^o 49,4197' N, 29^o 42,0923' W

- 50^o 01,7968' N, 29^o 37,8077' W

Część Grzbietu Reykjanes:

- 55^o 04,5327' N, 36^o 49,0135' W

- 55^o 05,4804' N, 35^o 58,9784' W

- 54^o 58,9914' N, 34^o 41,3634' W

- 54^o 41,1841' N, 34^o 00,0514' W

- 54^o 00,0'N, 34^o 00,0' W

- 53^o 54,6406' N, 34^o 49,9842' W

- 53^o 58,9668' N, 36^o 39,1260' W

- 55^o 04,5327' N, 36^o 49,0135' W

Altair Seamounts:

- 44^o 50,4953' N, 34^o 26,9128' W

- 44^o 47,2611' N, 33^o 48,5158' W

- 44^o 31,2006' N, 33^o 50,1636' W

- 44^o 38,0481' N, 34^o 11,9715' W

- 44^o 38,9470' N, 34^o 27,6819' W

- 44^o 50,4953' N, 34^o 26,9128' W

Antialtair Seamounts:

- 43^o 43,1307' N, 22^o 44,1174' W

- 43^o 39,5557' N, 22^o 19,2335' W

- 43^o 31,2802' N, 22^o 08,7964' W

- 43^o 27,7335' N, 22^o 14,6192' W

- 43^o 30,9616' N, 22^o 32,0325' W

- 43^o 40,6286' N, 22^o 47,0288' W

- 43^o 43,1307' N, 22^o 44,1174' W

Hatton Bank:

- 59^o 26' N, 14^o 30' W

- 59^o 12' N, 15^o 08' W

- 59^o 01' N, 17^o 00' W

- 58^o 50' N, 17^o 38' W

- 58^o 30' N, 17^o 52' W

- 58^o 30' N, 18^o 45' W

- 58^o 47' N, 18^o 37' W

- 59^o 05' N, 17^o 32' W

- 59^o 16' N, 17^o 20' W

- 59^o 22' N, 16^o 50' W

- 59^o 21' N, 15^o 40' W

North West Rockal:

- 57^o 00' N, 14^o 53' W

- 57^o 37' N, 14^o 42' W

- 57^o 55' N, 14^o 24' W

- 58^o 15' N, 13^o 50' W

- 57^o 57' N, 13^o 09' W

- 57^o 50' N, 13^o 14' W

- 57^o 57' N, 13^o 45' W

- 57^o 49' N, 14^o 06' W

- 57^o 29' N, 14^o 19' W

- 59^o 22' N, 14^o 19' W

- 57^o 00' N, 14^o 34' W

Logachev Mound:

- 55^o 17' N, 16^o 10' W

- 55^o 34' N, 15^o 07' W

- 55^o 50' N, 15^o 15' W

- 55^o 33' N, 16^o 16' W

West Rockall Mound:

- 57^o 20' N, 16^o 30' W

- 57^o 05' N, 15^o 58' W

- 56^o 21' N, 17^o 17' W

- 56^o 40' N, 17^o 50' W

CZĘŚĆ  B

Ryby masowo migrujące we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym

14. Minimalny wymiar tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym⁽⁴⁾

14.1. W drodze odstępstwa od art. 6 i załącznika IV do rozporządzenia (WE) nr 973/2001, minimalny wymiar tuńczyka błękitnopłetwego w Morzu Śródziemnym wynosi 10 kg lub 80 cm.

14.2. W drodze odstępstwa od art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 973/2001, nie przyznaje się granicy tolerancji dla tuńczyka błękitnopłetwego łowionego we wschodnim Atlantyku i Morzu Śródziemnym.

15. Minimalny wymiar opastuna

W drodze odstępstwa od art. 6 i załączniku IV rozporządzenia (WE) nr 973/2001, nie stosuje się minimalnego wymiaru opastuna.

16. Ograniczenia w stosowaniu niektórych rodzajów statków i narzędzi

16.1. W celu ochrony zasobów opastuna, w szczególności młodych ryb, zabrania się dokonywania połowów przez sejnery łowiące za pomocą okrężnicy i przez statki z przynętą w okresie i na obszarze określonym w lit. a) i w okresie określonym w lit. b):

a) obszar określa się następująco:

- granica południowa: równoleżnik 0° szerokości geograficznej południowej

- granica północna: równoleżnik 5° szerokości geograficznej północnej

- granica zachodnia: południk 20° długości geograficznej zachodniej

- granica wschodnia: południk 10° długości geograficznej zachodniej.

b) zakaz obejmuje okres od dnia 1 listopada do dnia 30 listopada każdego roku.

16.2. W drodze odstępstwa od art. 3 rozporządzenia (WE) nr 973/2001, upoważnia się wspólnotowe statki do dokonywania połowów bez ograniczeń w stosowaniu pewnych rodzajów statków i narzędzi na obszarze określonym w art. 3 ust. 2 tego rozporządzenia i w okresie określonym w art. 3 ust. 1 tego rozporządzenia.

16.3. Do momentu wejścia w życie rozporządzenia Rady (WE) nr 1967/2006 z dnia 21 grudnia 2006 r. w sprawie środków zarządzania zrównoważoną eksploatacją zasobów rybołówstwa Morza Śródziemnego⁽⁵⁾, połowy prowadzone obecnie na mocy odstępstw przewidzianych w art. 3 ust. 1 i ust. 1a oraz art. 6 ust. 1 i 1a rozporządzenia (WE) nr 1626/94 mogą być tymczasowo kontynuowane w roku 2007.

17. Środki dotyczące działalności połowowej w celach sportowo-rekreacyjnych na Morzu Śródziemnym

17.1. Każde państwo członkowskie podejmuje niezbędne środki w celu wprowadzenia zakazu używania, w ramach połowów sportowo-rekreacyjnych, sieci ciągnionych, sieci oplątujących, niewodów ciągnionych, drag, stawnic, drygawic i takli oceanicznych w celu dokonywania połowów tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych, w szczególności tuńczyka błękitnopłetwego, na Morzu Śródziemnym.

17.2. Każde państwo członkowskie gwarantuje, że połowy tuńczyka i gatunków tuńczykopodobnych dokonywane na Morzu Śródziemnym w wyniku połowów sportowo-rekreacyjnych nie są wprowadzane do obrotu.

18. Plan pobierania próbek w odniesieniu do tuńczyka błękitnopłetwego

W drodze odstępstwa od w art. 5a rozporządzenia (WE) nr 973/2001, każde państwo członkowskie opracowuje program pobierania próbek w celu określenia struktury długości złowionego tuńczyka błękitnopłetwego; wymaga to w szczególności, aby struktura długości określana była na podstawie jednej próbki w sadziach (= 100 osobników) na każde 100 ton żywych ryb. Próbka struktury długości zostanie pobrana podczas odłowów⁽⁶⁾ w hodowli, zgodnie z metodologią ICCAT dotyczącą składania sprawozdań z wykonania zadania II. Próbki należy pobrać podczas jakiegokolwiek odłowu, ze wszystkich sadzi. Dane dotyczące próbek pobranych w poprzednim roku należy przekazać do ICCAT do dnia 1 maja 2007 r.

CZĘŚĆ  C

Wschodni Atlantyk

19. Wschodnio-środkowy Atlantyk

Minimalny wymiar ośmiornicy (Octopus vulgaris) w wodach morskich będących pod władzą lub jurysdykcją krajów trzecich i znajdujących się w regionie CECAF (Komitet FAO ds. Rybołówstwa na Wschodnio-Środkowym Atlantyku) wynosi 450 g (w stanie wypatroszonym). Ośmiornic, które nie osiągają minimalnego wymiaru 450 g (w stanie wypatroszonym) nie zatrzymuje się na pokładzie ani nie dokonuje się ich przeładunku, wyładunku, przewozu, składowania, sprzedaży, wystawiania lub oferowania na sprzedaż, ale niezwłocznie wrzuca się je z powrotem do morza.

CZĘŚĆ  D

Wschodni Ocean Spokojny

20. Wykorzystanie okrężnic na Obszarze Regulowanym Międzyamerykańskiej Komisji ds. Tuńczyka Tropikalnego (IATTC)

20.1. Połowy tuńczyka żółtopłetwego (Thunnus albacares), opastuna (Thunnus obesus) oraz tuńczyka pasiastego (Katsuwonus pelamis) dokonywane przez statki łowiące za pomocą okrężnic są zabronione od dnia 1 sierpnia do dnia 11 września 2007 r. lub od dnia 20 listopada do dnia 31 grudnia 2007 r. na obszarze wyznaczonym przez następujące granice:

- pacyficzne linie brzegowe Ameryk,

- 150° W długości geograficznej,

- 40° N szerokości geograficznej,

- 40° S szerokości geograficznej.

20.2. Do dnia 1 lipca 2007 r. zainteresowane państwa członkowskie zgłaszają Komisji wybrany okres zamknięcia.

Wszystkie statki rybackie do połowów okrężnicą zainteresowanego państwa członkowskiego muszą wstrzymać połowy okrężnicą na określonym obszarze w trakcie wybranego okresu.

20.3. Od dnia ...^(*), połowy tuńczyka dokonywane przez statki łowiące za pomocą okrężnic na obszarze regulowanym IATTC są zatrzymywane na pokładzie, a następnie całość złowionego opastuna, tuńczyka pasiastego oraz tuńczyka żółtopłetwego zostaje wyładowana, z wyjątkiem ryb uznanych za nienadające się do spożycia przez ludzi z powodów innych niż ich wymiar. Jedyny wyjątek stanowi ostatnia część rejsu, gdy na statku może nie być już wystarczająco dużo miejsca, aby pomieścić cały połów tuńczyka złowiony podczas tego rejsu.

CZĘŚĆ  E

Wschodni Ocean Spokojny oraz zachodnio-środkowy Ocean Spokojny

21. Zachodnio-środkowy Pacyfik

21.1. Państwa członkowskie gwarantują, że całkowity nakład połowowy dla tuńczyka żółtopłetwego, opastuna, tuńczyka bonito i tuńczyka długopłetwego w obszarze objętym Konwencją o ochronie i zarządzaniu zasobami ryb daleko migrujących w zachodnim i środkowym Pacyfiku ("obszar objęty konwencją") jest ograniczony do nakładu połowowego ustanowionego w umowach partnerskich dotyczących rybołówstwa zawartych między Wspólnotą a państwami przybrzeżnymi tego regionu.

21.2. Państwa członkowskie, których statki rybackie są upoważnione do połowów w obszarze objętym konwencją, opracowują plany zarządzania dotyczące stosowania kotwiczonych lub dryfujących urządzeń powodujących koncentrację ryb (FAD). Wspomniane plany zarządzania obejmują strategie mające na celu ograniczenie interakcji z młodymi osobnikami z gatunku tuńczyka żółtopłetwego i opastuna.

21.3. Plany zarządzania, o których mowa w pkt 21.2, są przedkładane Komisji najpóźniej do dnia 15 października 2007 r. Na podstawie tych planów zarządzania Komisja sporządza wspólnotowy plan zarządzania i przedkłada go sekretariatowi Komisji ds. Połowów na Zachodnio-Środkowym Pacyfiku (WCPFC) najpóźniej do dnia 31 grudnia 2007 r.

21.4. Liczba statków wspólnotowych dokonujących połowów miecznika w obszarach na południe od 20° S obszaru objętego konwencją nie przekracza 14 statków. Udział Wspólnoty ogranicza się do statków pływających pod banderą Hiszpanii.

22. Środki specjalne w odniesieniu do wschodniego, zachodniego i środkowego Oceanu Spokojnego

Statki łowiące za pomocą okrężnicy na wschodnim, zachodnim i środkowym Oceanie Spokojnym bezzwłocznie uwalniają nieokaleczone, w możliwym zakresie, wszystkie żółwie morskie, rekiny, żaglicowate, raje, doradę i pozostałe gatunki inne niż gatunki docelowe. Zachęca się rybaków do opracowania oraz wykorzystywania technik oraz sprzętu w celu umożliwienia szybkiego oraz bezpiecznego uwalniania wszelkich takich zwierząt.

23. Szczególne środki w odniesieniu do okrążonych lub zaplątanych żółwi morskich

Na wschodnim, zachodnim i środkowym Oceanie Spokojnym stosuje się następujące szczególne środki:

a) w każdym przypadku, gdy zauważy się żółwia morskiego w sieci, podejmuje się wszelkie możliwe starania w celu uratowania żółwia zanim zostanie on wplątany w sieci, w tym, w razie potrzeby, wykorzystując łódź motorową;

b) jeśli żółw jest zaplątany w sieć, rolka sieciowa powinna zatrzymać się, gdy tylko żółw wydobędzie się z wody oraz nie powinna zacząć działać do momentu odplątania i uwolnienia żółwia;

c) jeśli żółw jest zabrany na pokład statku, należy zastosować wszystkie właściwe metody mające na celu poprawę stanu żółwia, przed wpuszczeniem go do wody;

d) zakazuje się statkom rybackim łowiącym tuńczyki usuwania worków po soli lub jakichkolwiek innych śmieci z tworzyw sztucznych na morzu;

e) jeśli jest to wykonalne, zachęca się do uwalniania żółwi zaplątanych w urządzenia powodujące koncentrację ryb oraz inne narzędzia połowowe;

f) zachęca się także do wyławiania urządzeń powodujących koncentrację ryb, nie wykorzystywanych w połowach.

______

^(*) Data wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.

⁽¹⁾ Dz.U. L 41 z 13.2.2002, str. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 56 z 2.3.2005, str. 8. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1805/2005 (Dz.U. L 290 z 4.11.2005, str. 12).

⁽³⁾ Dz.U. L 77 z 20.3.2002, str. 8.

⁽⁴⁾ Patrz przypis 1 dotyczący tuńczyka błękitnopłetwego w załączniku ID.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 409 z 30.12.2006, str. 11.

⁽⁶⁾ W odniesieniu do ryby hodowanej przez okres dłuższy niż jeden rok, należy opracować dodatkowe metody pobierania próbek.

DODATEK  1

NARZĘDZIA CIĄGNIONE: Cieśniny Skagerrak i Kattegat

Zakresy rozmiaru oczek sieci, gatunki docelowe i wymagane udziały procentowe połowu mające zastosowanie przy wykorzystaniu jednolitego zakresu rozmiaru oczka

grafika

DODATEK  2

Opis techniczny kratownicy sortującej do połowów włokiem o rozmiarze oczek 70 mm

a) Kratownicę sortującą według gatunków przymocowuje się do włoków wyposażonych w worek włoka o pełnych oczkach kwadratowych sieci o rozmiarze oczka równym 70 mm lub więcej i mniejszym niż 90 mm. Minimalna długość worka włoka wynosi 8 m. Zabronione jest stosowanie wszelkich włoków mających więcej niż 100 oczek kwadratowych w dowolnym obwodzie worka włoka, poza miejscem połączenia i wzmocnionymi brzegami tkaniny.

b) Kratownica jest prostokątna. Pręty kratownicy są równoległe do osi podłużnej kratownicy. Rozstaw prętów kratownicy nie przekracza 35 mm. Zezwala się na użycie jednego lub więcej zawiasów w celu ułatwienia jej przechowywania na bębnie sieci.

c) Kratownicę mocuje się po przekątnej włoka, skierowaną ku górze, tyłem, w dowolnym miejscu usytuowanym bezpośrednio przed workiem włoka aż do przedniego końca części niezwężonej. Wszystkie boki kratownicy przymocowane są do włoka.

d) W górnym płacie włoka umieszcza się niezablokowany otwór wylotowy dla ryb bezpośrednio połączony z górną częścią kratownicy. Szerokość otworu wylotowego jest taka sama w części tylnej jak szerokość kratownicy, a wycięcie otworu ma kształt wierzchołka skierowanego do przodu wzdłuż pasów siatki oczek z obu stron kraty.

e) Zezwala się na przymocowanie lejka naprzeciwko kratownicy w celu poprowadzenia ryb w kierunku dolnej części włoka i kratownicy. Minimalny rozmiar oczka lejka wynosi 70 mm. Minimalny rozmiar pionowego otworu lejka naprowadzającego skierowanego w stronę kratownicy wynosi 15 cm. Szerokość lejka naprowadzającego skierowanego w stronę kratownicy jest taka sama jak szerokość kratownicy.

grafika

Schematyczna ilustracja włoka sortującego według gatunków i rozmiarów. Wpływające ryby są kierowane w stronę dolnej części włoka i kratownicy poprzez lejek naprowadzający. Ryby o większym rozmiarze są następnie wyprowadzane z włoka przez kratownicę, podczas gdy mniejsze ryby i homarce przechodzą przez kratownicę i przedostają się do worka włoka. Worek włoka o pełnych oczkach kwadratowych sieci ułatwia ucieczkę małych ryb i niewymiarowych homarców.

DODATEK  3

Warunek w odniesieniu do połowów przy użyciu pewnych narzędzi ciągnionych dozwolonych w strefach ICES III, IV, V, VI, VII i VIIIa, b, d, e

a) Specyfikacje górnego okna o kwadratowych oczkach

Specyfikacja 110 mm, mierzona jako wewnętrzna średnica otworu, okno o kwadratowych oczkach w tylnej zwężonej części włoka, niewodu duńskiego lub podobnego narzędzia o rozmiarze oczek sieci równym co najmniej 70 mm i mniejszym niż 100 mm.

Okno stanowi prostokątną część sieci. Istnieje tylko jedno okno. Okno nie może być w jakikolwiek sposób zasłonięte przez przyłączone wewnątrz lub na zewnątrz elementy.

b) Położenie okna

Okno umiejscawia się w środku górnego płatu tylnej zwężonej części włoka bezpośrednio przed niezwężoną częścią składającą się z przedłużenia oraz worka włoka.

Okno kończy się nie więcej niż 12 oczek sieci od ręcznie uplecionego szeregu oczek pomiędzy przedłużeniem i zwężoną częścią włoka.

c) Rozmiar okna

Długość i szerokość okna wynosi, odpowiednio, co najmniej 2 m i co najmniej 1 m.

d) Tkanina sieciowa okna

Minimalny otwór oczek wynosi 100 mm. Oczka mają kształt kwadratu, tzn. wszystkie cztery boki tkaniny sieciowej okna są przycięte wraz z pasami.

Tkanina sieciowa jest umocowana tak, aby pasy biegły równolegle oraz prostopadłe do osi podłużnej worka włoka.

Tkanina sieciowa jest upleciona z pojedynczych sznurków. Grubości sznurka nie przekracza 4 mm.

e) Umieszczenie okna w tkaninie sieciowej o rombowych oczkach

Zezwala się na zamocowania osadki po czterech stronach okna. Średnica tej osadki wynosi nie więcej niż 12 mm.

Długość w zwarciu okna równa jest długości w zwarciu rombowych oczek przymocowanych do wzdłużnej strony okna.

Liczba oczek rombowych górnego płata przymocowanego do najkrótszego boku okna (tj. boku o długości jednego metra, który jest prostopadły do osi podłużnej worka włoka) równa się przynajmniej liczbie pełnych oczek rombowych przymocowanych do podłużnego boku okna podzielonej przez 0,7.

f) Inne

Umieszczenie okna we włoku jest zilustrowane poniżej.

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV ¹⁸

CZĘŚĆ  I

Ograniczenia ilościowe licencji oraz zezwoleń połowowych w odniesieniu do statków wspólnotowych łowiących na wodach państw trzecich

Obszar połowu	Połowy	Liczba pozwoleń	Rozdział licencji między państwami członkowskimi	Maksymalna liczba statków przebywających w dowolnym momencie
Wody Norwegii oraz strefa połowów wokół Jan Mayen	Śledź, na północ od 62° 00' N	93	DK: 32, DE: 6, FR: 1, IRL: 9, NL: 11, SW: 12, UK: 21, PL: 1	69
	Gatunki denne, na północ od 62° 00' N	80	FR: 18, PT: 9, DE: 16, ES: 20, UK: 14, IRL: 1	50
	Makrela, na południe od 62° 00' N, połów okrężnicami	11	DE: 1(1), DK: 26(1), FR: 2(1), NL: 1(1)	nie dotyczy
	Makrela, na południe od 62° 00' N, połów włokami	19		nie dotyczy
	Makrela, na północ od 62° 00' N, połów okrężnicami	11(2)	DK: 11	nie dotyczy
	Gatunki przemysłowe, na południe od 62° 00' N	480	DK: 450, UK: 30	150
Wody Wysp Owczych	Ogół połowów włokiem przez statki o długości nie większej niż 180 stóp, w strefie pomiędzy 12 a 21 milą od linii podstawowych Wysp Owczych	26	BE: 0, DE: 4, FR: 4, UK: 18	13
	Ukierunkowane połowy dorsza i plamiaka siecią o minimalnym rozmiarze oczek wynoszącym 135 mm, ograniczone do obszaru na południe od 62° 28' N oraz na wschód od 6° 30' W	8(3)		4
	Połów włokiem poza obszarem 21 mil od linii podstawowych Wysp Owczych. W okresach od dnia 1 marca do dnia 31 maja oraz od dnia 1 października do dnia 31 grudnia statki te mogą prowadzić działalność w obszarze między 61° 20' N a 62° 00' N oraz w strefie między 12 a 21 milami od linii podstawowych.	70	BE: 0, DE: 10, FR: 40, UK: 20	26
	Połów molwy niebieskiej włokiem o minimalnym rozmiarze oczek sieci wynoszącym 100 mm w obszarze na południe od 61° 30' N oraz na zachód od 9° 00' W oraz w obszarze między 7° 00' W a 9° 00' W na południe od 60° 30' N oraz w obszarze na południowy zachód od linii między 60° 30' N, 7° 00' W a 60° 00' N, 6° 00' W.	70	DE: 8(4), FR: 12(4), UK: 0(4)	20(5)
	Ukierunkowany połów czarniaka włokiem o minimalnym rozmiarze oczek sieci wynoszącym 120 mm oraz z możliwością wykorzystania obręczy okrągłej worka włoka.	70		22(5)
	Połów błękitka. Całkowita liczba licencji może zostać zwiększona o cztery statki tworzące pary, jeżeli władze Wysp Owczych wprowadzą specjalne zasady dostępu do obszaru nazywanego "głównym obszarem połowowym błękitka"	36	DE: 3, DK: 19, FR: 2, UK: 5, NL: 5	20
	Połowy wędami	10	UK: 10	6
	Połowy makreli	12	DK: 12	12
	Połowy śledzia na północ od 62° N	21	DE: 1, DK: 7, FR: 0, UK: 5, IRL: 2, NL: 3, SW: 3	21
(1) Podział ten obowiązuje dla połowów okrężnicą i włokiem. (2) Do wyboru spośród 11 licencji na połowy makreli okrężnicami na południe od 62° 00' N. (3) Zgodnie z uzgodnionymi wnioskami z 1999 r. dane liczbowe dotyczące połowów ukierunkowanych dorsza i plamiaka są częścią danych ustalonych dla "Ogółu połowów ryb włokiem przez statki o długości nie większej niż 180 stóp, w strefie między 12 a 20 milami od linii podstawowych Wysp Owczych". (4) Liczby te odnoszą się do maksymalnej liczby statków przebywających w obszarze w dowolnym czasie. (5) Liczby te są częścią danych ustalonych dla "Połowu ryb włokiem poza obszarem 21 mil od linii podstawowych Wysp Owczych.

CZĘŚĆ  II

Ograniczenia ilościowe licencji połowowych oraz zezwoleń połowowych w odniesieniu do statków rybackich państw trzecich na wodach Wspólnoty

Państwo bandery	Połowy	Liczba pozwoleń	Maksymalna liczba statków przebywających w obszarze w dowolnym czasie
Norwegia	Śledź, na północ od 62° 00' N	20	20
Wyspy Owcze	Makrela, VIa (na północ od 56° 30' N), VIIe,f,h, ostrobok, IV, VIa (na północ od 56° 30' N), VIIe,f,h; śledź, VIa (na północ od 56° 30' N)	14	14
	Śledź, na północ od 62° 00' N	21	21
	Śledź, IIIa	4	4
	Połowy przemysłowe okowiela i szprota, IV, VIa (na północ od 56° 30' N): dobijakowate, IV (łącznie z nieuniknionymi przyłowami błękitka)	15	15
	Molwa i brosma	20	10
	Błękitek, II, VIa (na północ od 56° 30' N), VIb, VII (na zachód od 12° 00' W)	20	20
	Molwa niebieska	16	16
Wenezuela	Lucjanowate(1) (wody Gujany Francuskiej)	41	pm
	Rekiny (wody Gujany Francuskiej)	4	pm
(1) Należy poławiać wyłącznie sznurami haczykowymi lub łapaczami (lucjanowate) lub sznurami haczykowymi lub siecią o rozmiarze oczek wynoszącym 100 mm, na głębokościach większych niż 30 m (rekiny). W celu wydania takich licencji należy przedstawić dowód na to, iż istnieje ważna umowa między właścicielem statku składającym wniosek o wydanie licencji a przedsiębiorstwem przetwórczym położonym na terenie francuskiego departamentu Gujany oraz że umowa ta zawiera zobowiązanie do wyładowania przynajmniej 75 % wszystkich połowów lucjanowatych, lub 50 % wszystkich połowów rekina z danego statku w tym departamencie francuskim, tak aby mogły one być przetworzone w zakładzie tego przedsiębiorstwa. Umowa, o której mowa powyżej, musi zostać potwierdzona przez władze francuskie, które zapewniają, iż jest ona zgodna zarówno z rzeczywistą zdolnością produkcyjną umawiającego się przedsiębiorstwa przetwórczego, jak i z celami w odniesieniu do rozwoju gospodarki Gujany. Kopia należycie potwierdzonej umowy jest dołączana do wniosku o wydanie licencji. W przypadku gdy odmawia się udzielenia potwierdzenia, o którym mowa powyżej, władze francuskie powiadamiają o tej odmowie oraz wskazują powody odmowy zainteresowanej stronie i Komisji.

CZĘŚĆ  III

Deklaracja zgodnie z art. 25 ust. 2

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

CZĘŚĆ  I

Informacje, które należy wpisać do dziennika połowowego

W przypadku połowów dokonywanych w granicach strefy 200 mil morskich od wybrzeży państw członkowskich Wspólnoty, która to strefa jest objęta przepisami wspólnotowymi dotyczącymi rybołówstwa, do dziennika połowowego należy wprowadzić następujące dane szczegółowe niezwłocznie po następujących czynnościach:

Po każdym zaciągu:

1.1. ilość (w kilogramach żywej wagi) każdego ze złowionych gatunków;

1.2. datę oraz godzinę zaciągu;

1.3. położenie geograficzne obszarów, gdzie dokonano połowów;

1.4. zastosowaną metodę połowową.

Po każdym przeładunku na inny statek lub z innego statku:

2.1. wskazanie "otrzymane od" lub "przekazane na rzecz";

2.2. ilość (w kilogramach żywej wagi) każdego z przeładowanych gatunków;

2.3. nazwa, zewnętrzne litery identyfikacyjne oraz numery statku, na który lub z którego dokonano przeładunku;

2.4. przeładunek dorsza jest zabroniony.

Po każdym wyładunku w porcie Wspólnoty:

3.1. nazwę portu;

3.2. ilość (w kilogramach żywej wagi) każdego z wyładowanych gatunków.

Po każdym przekazaniu informacji Komisji Wspólnot Europejskich:

4.1. dzień i godzina przekazania;

4.2. rodzaj wiadomości: "połów w momencie wejścia", "połów w momencie wyjścia", "połów", "przeładunek";

4.3. w przypadku przekazu radiowego: nazwę stacji radiowej.

CZĘŚĆ  II

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

TREŚĆ ORAZ PROCEDURY PRZEKAZYWANIA INFORMACJI KOMISJI

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

WYKAZ GATUNKÓW

grafika

ZAŁĄCZNIK  VIII

DOZWOLONE GÓRNE FARTUCHY WŁOKA

1. Górny fartuch włoka typu ICNAF

Górny fartuch włoka typu ICNAF jest prostokątnym kawałkiem tkaniny sieciowej, który należy dołączyć do górnej części sieci worka włoka, w celu zapobiegania uszkodzeniom oraz zmniejszania uszkodzeń, o ile taka tkanina sieciowa spełnia następujące warunki:

a) tkanina sieciowa posiada rozmiar oczek sieci nie mniejszy, niż określony dla worka włoka w art. 34;

b) tkanina sieciowa może być przymocowywana do worka włoka jedynie wzdłuż przedniej i bocznej krawędzi tkaniny sieciowej i w taki sposób, że rozciąga się najwyżej na cztery oczka przed stropem dzieleniowym i kończy się nie mniej niż na cztery oczka przed sznurówką worka włoka; w przypadku braku stropu dzieleniowego, tkanina sieciowa nie może rozciągać się dalej niż do jednej trzeciej długości worka włoka, mierząc od co najmniej czwartego oczka przed sznurówką;

c) szerokość tkaniny sieciowej stanowi przynajmniej półtorej szerokości obszaru worka włoka, który jest przykryty; szerokość taką należy mierzyć pod kątami prostymi do osi podłużnej worka włoka.

grafika

2. Wieloczęściowy górny fartuch włoka typu klapowego

Wieloczęściowy górny fartuch włoka to kawałek tkaniny sieciowej posiadającej we wszystkich swoich częściach oczka, których rozmiar, niezależnie od tego czy część tkaniny sieciowej jest mokra czy sucha, jest nie mniejszy niż rozmiar oczek sieci worka włoka, pod warunkiem że:

a) każda część tkaniny sieciowej:

i) jest przymocowana swoją przednią krawędzią wyłącznie wzdłuż worka włoka pod kątami prostymi do jego osi podłużnej;

ii) jest szerokości przynajmniej równej szerokości worka włoka (takie szerokości należy mierzyć pod kątami prostymi do osi podłużnej worka włoka w punkcie połączenia); i

iii) ma długość nie większą niż dziesięć oczek; i

b) łączna długość wszystkich części tak przymocowanej tkaniny sieciowej nie przekracza dwóch trzecich długości worka włoka.

grafika

POLSKI FARTUCH

3. Górny fartuch o dużych oczkach (zmodyfikowany typ polski)

Górny fartuch o dużych oczkach składa się z kwadratowego kawałka tkaniny sieciowej wykonanej z takiego samego materiału jak worek włoka lub z pojedynczego, grubego materiału bezwęzłowego, przymocowanego do tylnego odcinka górnej części worka włoka i przykrywający całość lub dowolny odcinek jego górnej części, przy czym całość w stanie mokrym ma wielkość oczek dwa razy większą niż worek włoka i przymocowana jest do worka włoka jedynie wzdłuż krawędzi bocznych, przedniej i tylnej w ten sposób, że każde oczko tej tkaniny sieciowej pokrywa się dokładnie z czterema oczkami worka włoka.

grafika

ZAŁĄCZNIK  IX

ŁAŃCUCHY PRZEGUBOWE WŁOKÓW KREWETKOWYCH: OBSZAR REGULOWANY NAFO

Łańcuchy przegubowe to łańcuchy, liny lub kombinacja obydwu, które mocują pertę do liny połowowej lub liny osadkowej w zmiennych przedziałach czasowych. Określenia "lina połowowa" i "lina osadkowa" stosuje się zamiennie. Niektóre statki wykorzystują jedną linę; inne wykorzystują zarówno linę połowową, jak i linę osadkową, tak jak pokazano na rysunku. Długość łańcucha przegubowego jest mierzona od środka łańcucha lub drutu przechodzącego przez pertę (środek perty) do dolnej części liny połowowej.

Poniższy rysunek pokazuje sposób pomiaru długości łańcucha przegubowego.

grafika

ZAŁĄCZNIK  X

MINIMALNE WYMIARY RYB(*)

Gatunek	Oskrobane i wypatroszone, pozbawione skóry lub nie; świeże lub schłodzone, mrożone lub solone.
	Całe	Tuszki	Tuszki bez ogonów	Tuszki rozdzielone
Dorsz	41 cm	27 cm	22 cm	27/25 cm(**)
Halibut niebieski	30 cm	Nie dotyczy	Nie dotyczy	Nie dotyczy
Niegładzica	25 cm	19 cm	15 cm	Nie dotyczy
Żółcica	25 cm	19 cm	15 cm	Nie dotyczy
(*) Rozmiary ryb odnoszą się do długości ogonowej dla dorsza oraz długości całkowitej w odniesieniu do pozostałych gatunków.
(**) Dolna granica dla ryb solonych.

ZAŁĄCZNIK  XI

REJESTRACJA POŁOWÓW (WPISY W DZIENNIKU POŁOWOWYM)

WPISY W DZIENNIKU POŁOWOWYM

grafika

KODY NARZĘDZI POŁOWOWYCH

grafika

KODY STATKÓW RYBACKICH

grafika

ZAŁĄCZNIK  XII

OBSZAR REGULOWANY NAFO

Poniższy wykaz jest częściowym wykazem zasobów, które należy zgłaszać zgodnie z art. 42 ust. 2.

ANG/N3NO	Lophius americanus	Żabnica
CAA/N3LMN	Anarhichas lupus	Zębacz smugowy (wilk morski)
CAP/N3LM	Mallotus villosus	Gromadnik
CAT/N3LMN	Anarhichas spp.	Zębacze nei
HAD/N3NO	Melanogrammus aeglefinus	Plamiak
HAL/N23KL	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HAL/N3M	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HAL/N3NO	Hippoglossus hippoglossus	Halibut (atlantycki)
HER/N3L	Clupea Harengus	Śledź
HKR/N2J3KL	Urophycis chuss	Miętus czerwony
HKR/N3MNO	Urophycis chuss	Miętus czerwony
HKS/N3NLMO	Merlucius bilinearis	Morszczuk srebrzysty
RHG/N23	Coryphaenoides rupestris	Buławik
HKW/N2J3KL	Urophycis tenuis	Widlak bostoński
POK/N3O	Pollachius virens	Czarniak
RHG/N23	Macrourus berglax	Buławik siwy
SKA/N2J3KL	Raja spp.	Raje
SKA/N3M	Raja spp.	Raje
SQI/N56	Illex illecebrosus	Kałamarnica krótkopłetwa
VFF/N3LMN	-	Ryby nieposortowane, niezidentyfikowane
WIT/N3M	Glyptocephalus cynoglossus	Szkarłacica
YEL/N3M	Limanda ferruginea	Żółcica

ZAŁĄCZNIK  XIII

ZAKAZ UKIERUNKOWANYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE CCAMLR

grafika

ZAŁĄCZNIK  XIV

OGRANICZENIA POŁOWOWE ORAZ OGRANICZENIA PRZYŁOWÓW DLA NOWYCH I BADAWCZYCH POŁOWÓW NA OBSZARZE CCAMLR W SEZONIE 2006/07

grafika

ZAŁĄCZNIK  XV

grafika

DODATEK 

Produkty i opakowanie

grafika

ZAŁĄCZNIK XVI

CZĘŚĆ  I

Deklaracja przeładunkowa SEAFO

grafika

DEKLARACJA PRZEŁADUNKOWA

1) Zasada ogólna

W przypadku przeładunku kapitan statku rybackiego wpisuje ilości połowu w deklaracji przeładunkowej. Kopia deklaracji przeładunkowej jest przekazywana kapitanowi statku, na który dokonuje się przeładunku.

2) Procedura wypełniania

a) Wpisy na deklaracji przeładunkowej są czytelne i niemożliwe do usunięcia.

b) Nie wolno wymazywać ani zmieniać żadnych wpisów na deklaracji przeładunkowej. Jeżeli popełniono błąd, błędny wpis przekreśla się jedną linią, a za nią umieszcza się nowy wpis parafowany przez kapitana lub jego przedstawiciela.

c) Dla każdej operacji przeładunkowej należy sporządzić jedną deklarację przeładunkową.

d) Kapitan podpisuje każdą stronę deklaracji przeładunkowej.

3) Odpowiedzialność kapitana w zakresie wypełniania deklaracji wyładunkowej i deklaracji przeładunkowej

Kapitan statku potwierdza swoją parafą i podpisem, że szacunkowe ilości ryb zapisane w deklaracji przeładunkowej są uzasadnione. Kopie deklaracji przeładunkowej przechowuje się przez rok.

4) Informacje, które należy przedstawić

W deklaracji przeładunkowej SEAFO wpisuje się szacunkowe ilości objęte przeładunkiem, zgodnie z przypisami do tego formularza, w odniesieniu do każdego gatunku i danego rejsu.

5) Procedura przekazania

a) W przypadku przeładunku na statek pływający pod banderą państwa będącego jedną z umawiających się stron lub zarejestrowany w takim państwie pierwsza kopia deklaracji przeładunkowej jest przekazywana kapitanowi statku, na który dokonuje się przeładunku. Oryginał jest przekazywany lub wysyłany, w zależności od przypadku, organom państwa będącego jedną z umawiających się stron, pod banderą którego statek pływa lub w którym jest on zarejestrowany, w ciągu 48 godzin od zakończenia wyładunku lub przybycia do portu.

b) W przypadku przeładunku na statek pływający pod banderą państwa niebędącego umawiającą się stroną, oryginał dokumentu jest najszybciej jak to możliwe przekazywany lub wysłany, w zależności od przypadku, do państwa będącego jedną z umawiających się stron konwencji, pod którego banderą pływa statek lub w którym jest on zarejestrowany.

c) W przypadku gdy kapitan nie ma możliwości przesłania oryginału deklaracji przeładunkowej do organów państwa będącego jedną z umawiających się stron, pod którego banderą pływa statek lub w którym jest on zarejestrowany, w określonych terminach, wymagane informacje dotyczące deklaracji przekazywane są odpowiednim organom drogą radiową lub w inny sposób.

Informacje są nadawane za pośrednictwem zazwyczaj używanych stacji radiowych, poprzedzone nazwą, sygnałem wywoławczym i identyfikacją zewnętrzną statku oraz nazwiskiem jego kapitana.

W przypadku gdy statek nie może nadać informacji, mogą one zostać nadane w imieniu statku przez inny statek lub w inny sposób.

Kapitan gwarantuje dostarczenie w formie pisemnej odpowiednim organom informacji nadanych przez radio.

CZĘŚĆ  II

Wskazówki dotyczące modelu i stosowania lin płoszących tori

1. Niniejsze wskazówki mają na celu pomóc w opracowaniu i wprowadzeniu przepisów dotyczących lin płoszących tori dla statków rybackich poławiających taklami oceanicznymi. Niniejsze wskazówki są stosunkowo jasne, jednak zachęca się do ulepszania skuteczności lin płoszących tori poprzez prowadzenie eksperymentów. Wskazówki uwzględniają współczynniki środowiskowe i operacyjne, takie jak warunki pogodowe, prędkość wystawiania i wielkość statku, które mają wpływ na skuteczność i model lin płoszących tori chroniących przynęty przed ptakami. Model i stosowanie lin płoszących tori mogą ulegać zmianom w celu uwzględnienia tych współczynników, pod warunkiem że nie ucierpi na tym skuteczność lin. Przewiduje się stałe ulepszanie modelu lin płoszących tori i w związku z tym w przyszłości należy zweryfikować niniejsze wskazówki.

2. Model liny płoszącej tori

2.1. Zaleca się stosowanie liny płoszącej tori o długości 150 m. Średnica odcinka liny znajdującego się w wodzie może być większa niż odcinka ponad powierzchnią wody. Zwiększa to opór i w ten sposób ogranicza konieczność stosowania dłuższej liny oraz uwzględnia prędkość wystawiania i okres potrzebny na zanurzenie przynęty w wodzie. Odcinek znajdujący się nad powierzchnią wody powinien być wykonany z cienkiej liny (np. o średnicy około 3 mm) w jaskrawym kolorze takim jak czerwony czy pomarańczowy.

2.2. Odcinek liny znajdujący się nad powierzchnią wody powinien być wystarczająco lekki, tak aby jego ruch był nieprzewidywalny i uniemożliwił oswojenie się z nim ptaków, a zarazem wystarczająco ciężki, aby wiatr nie mógł zmienić położenia liny.

2.3. Linę najlepiej przymocować do statku za pomocą mocnego krętlika baryłkowego w celu zminimalizowania splątania liny.

2.4. Wstążki płoszące powinny być wykonane z materiału, który rzuca się w oczy i wywołuje nieprzewidywalny i dynamiczny efekt (np. mocna cienka linka pokryta czerwoną poliuretanową osłonką); powinny być zwieszone z mocnego potrójnego krętlika (który minimalizuje możliwość splątania) przymocowanego do liny płoszącej tori i powinny zwisać tuż nad powierzchnią wody.

2.5. Pomiędzy kolejnymi wstążkami powinna być odległość co najmniej 5-7 m. W sytuacji idealnej wszystkie wstążki powinny być podwójne.

2.6. Każda para wstążek płoszących powinna być odczepiana za pomocą uchwytu, tak aby ułatwić sztauowanie liny.

2.7. Liczbę wstążek płoszących należy dostosować do prędkości wystawiania, przy czym wolniejsze prędkości wymagają większej liczby wstążek płoszących. Prędkości wynoszącej 10 węzłów odpowiadają trzy pary.

3. Stosowanie lin płoszących tori

3.1. Linę należy zwiesić z tyczki przytwierdzonej do statku. Tyczkę liny płoszącej tori należy umieścić jak najwyżej, tak aby lina chroniła przynętę w dostatecznej odległości od rufy statku i nie uległa splątaniu z narzędziem połowowym. Większa wysokość tyczki zapewnia lepszą ochronę przynęty. Na przykład wysokość około 6 m powyżej powierzchni wody może zapewnić ochronę przynęty na około 100 m powierzchni.

3.2. Linę płoszącą tori należy zawiesić w taki sposób, aby wstążki płoszące znajdowały się nad haczykami z przynętą zanurzonymi w wodzie.

3.3. W celu zapewnienia jeszcze większej ochrony przynęty przed ptakami zachęca się do stosowania kilku lin płoszących tori.

3.4. Ze względu na możliwość zerwania lub splątania liny na pokładzie powinny znajdować się zapasowe liny płoszące tori, które mogą zastąpić uszkodzone liny i zagwarantować nieprzerwane prowadzenie połowów.

3.5. Jeżeli rybacy stosują maszynę do zarzucania przynęty (BCM), muszą zapewnić koordynację między liną płoszącą tori a maszyną poprzez:

a) upewnienie się, że maszyna zarzuca przynętę bezpośrednio na obszar będący pod ochroną liny płoszącej tori oraz;

b) jeżeli stosowanie maszyny umożliwia zarzucanie przynęty z prawej i lewej burty, zastosowanie dwóch lin płoszących tori.

3.6. W celu łatwiejszego stosowania i wciągania lin płoszących tori zachęca się rybaków do zainstalowania ręcznych, elektrycznych lub hydraulicznych wciągarek.

ZAŁĄCZNIK  XVIa ¹⁹

Plan odbudowy zasobów tuńczyka błękitnopłetwego opracowany przez ICCAT

Część  I

Warunki specjalne stosowane do połowów statkami do połowu wędami ręcznymi, statkami do połowu wędami holowanymi i trawlerami do połowów pelagicznych we wschodnim Atlantyku

1. Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę statków do połowu wędami ręcznymi i statków do połowu wędami holowanymi upoważnionych do prowadzenia połowów tuńczyka błękitnopłetwego do liczby statków uczestniczących w połowach ukierunkowanych tuńczyka błękitnopłetwego w 2006 r.

2. Każde państwo członkowskie ogranicza maksymalną liczbę trawlerów do połowów pelagicznych upoważnionych do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego jako przyłowu.

3. Do dnia 30 czerwca 2007 r. państwa członkowskie przedkładają Komisji liczbę statków rybackich ustaloną zgodnie z pkt 1 i 2. Komisja niezwłocznie przekazuje te informacje do Sekretariatu ICCAT.

4. a) Każde państwo członkowskie gwarantuje, że statki, o których mowa w pkt 1 i 2, i którym wydano specjalne zezwolenie połowowe, zostały umieszczone w wykazie zawierającym nazwę statku i numer we wspólnotowym rejestrze floty rybackiej (CFR), zgodnie z załącznikiem I do rozporządzenia Komisji (WE) nr 26/2004 z dnia 30 grudnia 2003 r. dotyczącego rejestru statków rybackich Wspólnoty⁽¹⁾.

b) Każde państwo członkowskie przekazuje Komisji wykaz, o którym mowa w lit. a), oraz wszelkie późniejsze zmiany w formie umożliwiającej komputerowe odczytanie.

c) Zmiany w wykazie, o którym mowa w pkt 4 lit. a), są przekazywane Komisji przynajmniej na pięć dni przed wejściem nowego statku umieszczonego w wykazie na obszar wschodniego Atlantyku. Komisja niezwłocznie przekazuje te zmiany do Sekretariatu ICCAT.

5. Nie więcej niż 10 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego przydziela się upoważnionym statkom, o których mowa w pkt 1 i 2, przy czym maksymalnie 200 ton tuńczyka błękitnopłetwego o wadze nie mniejszej niż 6,4 kg lub mierzących 70 cm poławiają statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi o całkowitej długości mniejszej niż 17 m.

6. Nie można przydzielić więcej niż 2 % wspólnotowej kwoty tuńczyka błękitnopłetwego tradycyjnemu łodziowemu rybołówstwu przybrzeżnemu ukierunkowanemu na świeże ryby.

7. a) Zabrania się wyładunku lub przeładunku ze statków, o których mowa w pkt 1 i 2 niniejszego załącznika, wszelkich ilości tuńczyka błękitnopłetwego złowionego we wschodnim Atlantyku w miejscach innych niż porty wyznaczone przez państwa członkowskie lub CPC.

b) Państwa członkowskie wyznaczają miejsce wykorzystywane do wyładunków lub miejsce w pobliżu brzegu (wyznaczone porty), gdzie zezwala się na operacje wyładunku lub przeładunku tuńczyka błękitnopłetwego.

c) Państwa członkowskie przekażą Komisji listę wyznaczonych portów do dnia 30 czerwca 2007 r. Komisja prześle te informacje do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT przed dniem 1 lipca 2007 r. Wszelkie późniejsze zmiany w wykazie co najmniej 15 dni przed wejściem zmiany w życie są zgłaszane Komisji w celu przekazania do Sekretariatu Wykonawczego ICCAT.

8. W drodze odstępstwa od przepisów art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2847/93, co najmniej na 4 godziny przed przewidywaną godziną przybycia do portu kapitan statku wspólnotowego, o którym mowa w pkt 1 i 2, lub jego przedstawiciele muszą przekazać właściwemu organowi państwa członkowskiego (w tym właściwemu organowi swojego państwa bandery) lub CPC, z których portów lub urządzeń wyładunkowych zamierzają skorzystać, następujące informacje:

a) przewidywaną godzinę przybycia;

b) szacunkową ilość tuńczyka błękitnopłetwego na pokładzie;

c) informacje dotyczące strefy, w której dokonano połowów.

9. Każde państwo członkowskie wprowadza system sprawozdawczości połowowej gwarantującej skuteczne monitorowanie wykorzystywania kwoty każdego statku.

10. Połowów tuńczyka błękitnopłetwego nie wolno wystawiać do sprzedaży detalicznej konsumentowi końcowemu bez względu na metodę wprowadzania na rynek, chyba że odpowiednie oznakowanie lub etykietowanie wskazuje:

a) gatunek, wykorzystane narzędzie połowowe;

b) obszar połowu i datę.

11. Od dnia 1 lipca 2007 r. państwa członkowskie, których statki do połowu tuńczyków wędami ręcznymi są upoważnione do poławiania tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku, wprowadzą następujące wymogi dotyczące przywieszek ogonowych:

a) przywieszkę ogonową przyczepia się na każdym tuńczyku błękitnopłetwym niezwłocznie po wyładunku;

b) każda przywieszka ogonowa posiada niepowtarzalny numer identyfikacyjny i jest ujęta w dokumentach statystycznych dotyczących tuńczyka błękitnopłetwego oraz widnieje na każdym opakowaniu zawierającym tuńczyka.

Część  II

Specyfikacja dzienników połowowych:

Minimalne wymogi dotyczące dzienników połowowych:

1. Strony dziennika połowowego są numerowane.

2. Dziennik połowowy uzupełnia się codziennie (do północy) lub przed przybyciem do portu.

3. Dziennik połowowy wypełnia się w przypadku inspekcji na morzu.

4. W dzienniku połowowym należy pozostawić jedną kopię każdej strony.

5. Dzienniki połowowe przechowuje się na pokładzie w celu objęcia ewidencją jednego roku działalności.

Minimalne wymogi dotyczące standardowych informacji w dziennikach połowowych:

1. Nazwisko i adres kapitana.

2. Daty i porty wyjścia, daty i porty wejścia.

3. Nazwa statku, numer rejestracyjny, numer ICCAT i numer IMO (jeżeli jest dostępny). W przypadku wspólnych operacji połowowych - nazwy, numery rejestracyjne, numery ICCAT i numery IMO (jeżeli są dostępne) wszystkich statków biorących udział w operacji.

4. Narzędzia połowowe:

a) rodzaj - kod FAO;

b) wymiary (długość, rozmiar oczka sieci, liczba haczyków itd.).

5. Działania prowadzone na morzu - (co najmniej) jedna linijka na dzień rejsu, określająca:

a) działanie (połowy, obróbka parą itd.);

b) położenie: dokładne położenie w ciągu dnia (w stopniach i minutach), odnotowane dla każdej operacji połowowej lub w południe, jeżeli danego dnia nie prowadzono połowów;

c) zapis połowów.

6. Identyfikacja gatunku:

a) kod FAO;

b) waga w zaokrągleniu (RTW) w kg na dzień.

7. Podpis kapitana.

8. Podpis obserwatora (jeśli dotyczy).

9. Metody pomiaru wagi: szacowanie, ważenie na pokładzie.

10. W dziennikach połowowych stosuje się równoważnik żywej wagi ryb i określa się współczynniki przeliczeniowe zastosowane do oceny.

Minimalne wymogi dotyczące informacji w przypadku wyładunku, przeładunku/transferu:

1. Daty i port wyładunku/przeładunku/transferu.

2. Produkty

a) prezentacja;

b) liczba ryb lub skrzyń oraz ilość w kg.

3. Podpis kapitana lub armatora.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 5 z 9.1.2004, str. 25.

Część  III

Deklaracja transferu/przeładunkowa ICCAT

..................................................

Notka Redakcji Systemu Informacji Prawnej LEX

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

grafika

W przypadku transferu żywych ryb należy wskazać liczbę jednostek i żywą wagę

grafika

Obowiązki w przypadku transferu/przeładunku:

1. Oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej należy przekazać statkowi, na który dokonuje się przeładunku/holownikowi/ statkowi przetwórni/statkowi transportowemu.

2. Odpowiedni statek rybacki zachowuje kopię deklaracji transferu/przeładunkowej.

3. Dalsze operacje transferu lub przeładunku podlegają zezwoleniu odpowiedniej umawiającej się strony, która zezwoliła na działalność statku.

4. Statek, na który dokonuje się przeładunku ryb, przechowuje oryginał deklaracji transferu/przeładunkowej do momentu dopłynięcia do hodowli lub miejsca wyładunku.

5. Operacje transferu lub przeładunku odnotowuje się w dzienniku połowowym każdego statku biorącego udział w operacji.

Część  IV

System wspólnej międzynarodowej kontroli ICCAT

Na czwartym zwykłym posiedzeniu (Madryt, listopad 1975 r.) ICCAT uzgodniła, że:

Na mocy art. IX ust. 3 konwencji Komisja ICCAT zaleca ustanowienie następujących ustaleń międzynarodowej kontroli poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej w celu zagwarantowania stosowania konwencji i obowiązujących na jej mocy środków:

1. Kontrole prowadzą inspektorzy służb kontroli rybołówstwa podlegających rządom umawiających się stron. Nazwiska inspektorów mianowanych w tym celu przez ich rządy zgłasza się Komisji.

2. Statki, na pokładzie których znajdują się inspektorzy, wywieszają specjalną flagę lub proporczyk zatwierdzony przez Komisję ICCAT, w celu zasygnalizowania, że inspektor realizuje zadania w ramach międzynarodowej inspekcji. Nazwy wykorzystywanych w ten sposób statków, które mogą być specjalnymi statkami inspekcyjnymi albo statkami rybackimi, zgłasza się jak najszybciej ICCAT.

3. Każdy inspektor posiada przy sobie dokument identyfikacyjny wystawiony przez organy państwa bandery w formie zatwierdzonej przez ICCAT, wydany inspektorowi z chwilą jego wyznaczenia i stwierdzający, że inspektor jest upoważniony do prowadzenia działań w ramach zasad zatwierdzonych przez ICCAT.

4. Z uwzględnieniem zasad uzgodnionych na mocy pkt 9 statek prowadzący połowy tuńczyka lub tuńczykopodobnych na obszarze konwencji poza wodami podlegającymi jurysdykcji krajowej zatrzymuje się po otrzymaniu odpowiedniego sygnału zgodnie z Międzynarodowym Kodem Sygnałowym od statku, na którego pokładzie znajduje się inspektor, chyba że statek prowadzi akurat działania połowowe i w takim przypadku statek zatrzymuje się bezzwłocznie po zakończeniu takich działań. Kapitan (1) statku udziela zezwolenia na wejście na pokład inspektorowi, któremu może towarzyszyć świadek. Kapitan umożliwia inspektorowi skontrolowanie połowu lub narzędzi oraz wszelkiej odpowiedniej dokumentacji w sposób, który inspektor uzna za konieczny do sprawdzenia przestrzegania obowiązujących zaleceń ICCAT odnośnie do państwa bandery danego statku, a inspektor może zwrócić się o wszelkie niezbędne wyjaśnienia.

5. Przy wchodzeniu na pokład inspektor przedstawia dokument opisany w pkt 3. Kontrole na statku prowadzi się w sposób ograniczający do minimum ingerencje i niedogodności oraz zapobiegający pogorszeniu jakości ryb. Inspektor ogranicza swoje działania do ustalenia faktów związanych z przestrzeganiem obowiązujących zaleceń ICCAT odnośnie do państwa bandery danego statku. Podczas prowadzenia kontroli inspektor może zwrócić się do kapitana o wszelką niezbędną pomoc. Inspektor sporządza sprawozdanie z inspekcji w formie zatwierdzonej przez ICCAT. Inspektor podpisuje sprawozdanie w obecności kapitana statku, który ma prawo dodać do sprawozdania wszelkie uwagi, jakie uzna za odpowiednie i które musi podpisać. Kopie sprawozdania przekazuje się kapitanowi statku oraz rządowi, któremu podlega inspektor i który przekazuje kopie właściwym organom państwa bandery statku oraz ICCAT. W przypadku stwierdzenia jakiegokolwiek naruszenia zaleceń inspektor powinien również, w miarę możliwości, powiadomić właściwe organy państwa bandery, zgłoszone ICCAT, oraz każdy statek inspekcyjny państwa bandery znajdujący się w pobliżu.

6. Państwo bandery statku traktuje utrudnianie działań inspektorowi lub niewypełnianie jego poleceń podobnie jak utrudnianie działań inspektorowi tego państwa lub niewypełnianie jego poleceń.

7. Inspektor wypełnia swoje obowiązki zgodnie z zasadami określonymi w zaleceniu, lecz podlega kontroli operacyjnej władz krajowych i jest wobec nich odpowiedzialny.

8. Rządy umawiających się stron biorą pod uwagę sprawozdania zagranicznych inspektorów i podejmują w związku z tym działania na podobnej zasadzie, zgodnie z ustawodawstwem krajowym, jak w przypadku sprawozdań inspektorów krajowych. Przepisy niniejszego punktu nie nakładają na rząd umawiającej się strony obowiązku nadawania większej wartości dowodowej sprawozdaniu zagranicznego inspektora, niż wartość, jaką miałoby to sprawozdanie w kraju inspektora. Rządy umawiających się stron współpracują w celu ułatwienia postępowania sądowego lub innego rodzaju postępowania będącego skutkiem sprawozdania inspektora w ramach niniejszych ustaleń.

9. (i) Do dnia 1 marca każdego roku rządy umawiających się stron powiadamiają ICCAT o tymczasowych planach uczestnictwa w niniejszych ustaleniach w roku następnym, a ICCAT może zaproponować rządom umawiających się stron koordynację operacji krajowych w tym zakresie, w tym liczbę inspektorów i statków, na których znajdują się inspektorzy.

(ii) Ustalenia określone w niniejszym zaleceniu oraz plany uczestnictwa stosuje się między rządami zainteresowanych stron, o ile nie uzgodniły one inaczej; każde takie uzgodnienia zgłasza się ICCAT. Warunkiem jest jednak, że wdrożenie systemu zostanie zawieszone pomiędzy dwoma umawiającymi się rządami, jeżeli jeden z nich zgłosi to ICCAT w oczekiwaniu na realizację uzgodnień.

10. (i) Narzędzia połowowe kontroluje się zgodnie z przepisami obowiązującymi na podobszarze, na którym ma miejsce kontrola. Inspektor określa w sprawozdaniu charakter naruszenia przepisów.

(ii) Inspektorzy są upoważnieni do kontroli wszystkich stosowanych narzędzi połowowych lub narzędzi połowowych znajdujących się na pokładzie i gotowych do użycia.

11. Inspektor umieszcza znak identyfikacyjny zatwierdzony przez ICCAT na każdym skontrolowanym narzędziu połowowym, które jest niezgodne z zaleceniami ICCAT w odniesieniu do państwa bandery danego statku, i odnotowuje to w swoim sprawozdaniu.

12. Inspektor może sfotografować narzędzia w sposób dokumentujący te cechy, które jego zdaniem są niezgodne z obowiązującymi przepisami; w takim przypadku fotografowane obiekty należy wymienić w sprawozdaniu, a do kopii sprawozdania przeznaczonej dla państwa bandery należy dołączyć kopie tych zdjęć.

13. Inspektor jest upoważniony, z zastrzeżeniem wszelkich ograniczeń nakładanych przez ICCAT, do skontrolowania właściwości połowów i do ustalenia, czy przestrzegane są zalecenia ICCAT. Inspektor jak najszybciej zgłasza swoje ustalenia organom państwa bandery kontrolowanego statku. (Sprawozdanie dwuletnie 1974-75, część II).

Uwagi

Ustalono, że zawiesza się datę wejścia w życie Systemu Międzynarodowej Kontroli do momentu ustalenia jej przez ICCAT.

Proporczyk ICCAT:

grafika

______

⁽¹⁾ Kapitan oznacza osobę odpowiadającą za statek.

ZAŁĄCZNIK  XVII

Statki dokonujące nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów na północnym Atlantyku

1. PÓŁNOCNO-WSCHODNI ATLANTYK

1.1. Komisja niezwłocznie informuje państwa członkowskie o statkach pływających pod banderami państw niebędących umawiającymi się stronami Konwencji w sprawie przyszłej wielostronnej współpracy w dziedzinie rybołówstwa na północno-wschodnim Atlantyku (zwanej dalej "konwencją"), które zaobserwowano podczas prowadzenia działań połowowych na obszarze regulowanym konwencją i które Komisja Rybołówstwa Północno - Wschodniego Atlantyku (NEAFC) umieściła na tymczasowym wykazie statków podejrzanych o podważanie zaleceń ustanowionych w ramach konwencji. W odniesieniu do tych statków mają zastosowanie następujące środki:

a) statki wpływające do portów nie mają pozwolenia na wyładunek ani przeładunek i są poddane inspekcji przez właściwe organy. Inspekcje te obejmują dokumenty statku, dzienniki, narzędzia połowowe, połów na pokładzie i wszelkie inne kwestie związane z działalnością statku w ramach obszaru regulowanego konwencją. Informacje o wynikach inspekcji są bezzwłocznie przekazywane Komisji;

b) statki rybackie, statki pomocnicze, statki zaopatrujące inne statki w paliwo, statki-bazy i statki towarowe pływające pod banderą jednego z państw członkowskich w żaden sposób nie pomagają tym statkom ani nie uczestniczą w przeładunkach lub wspólnych operacjach połowowych z tymi statkami;

c) statkom tym nie udostępnia się w portach zapasów, paliwa ani innych usług.

1.2. Statki, które zostały umieszczone przez NEAFC w wykazie statków, w stosunku do których potwierdzono, że dokonywały nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów (zwane dalej statkami IUU), są wyszczególnione w dodatku 1. Oprócz środków określonych w pkt. 1.1 do tych statków stosuje się następujące środki:

a) statkom IUU zabrania się wpływania do portów Wspólnoty;

b) statki IUU nie mają pozwolenia na dokonywanie połowów na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz zabronione jest czarterowanie tych statków;

c) zabrania się przywozu ryb pochodzących ze statków IUU;

d) państwa członkowskie nie wyrażają zgody na przejście statków IUU pod ich banderę i zachęcają importerów, przewoźników i inne zainteresowane sektory do niepodejmowania negocjacji oraz do niedokonywania przeładunku ryb złowionych przez te statki.

1.3. Komisja zmienia wykaz statków IUU zgodnie z wykazem statków IUU sporządzanym przez NEAFC zaraz po przyjęciu przez NEAFC nowego wykazu statków IUU.

2. PÓŁNOCNO-ZACHODNI ATLANTYK

2.1. Statki, które zostały umieszczone przez Komisję Rybołówstwa Północno - Zachodniego Atlantyku (NAFO) na wykazie statków IUU, są wyszczególnione w dodatku 2. W odniesieniu do tych statków mają zastosowanie następujące środki:

a) statki rybackie, statki pomocnicze, statki zaopatrujące inne statki w paliwo, statki-bazy i statki towarowe pływające pod banderą jednego z państw członkowskich w żaden sposób nie pomagają statkom IUU ani nie uczestniczą w działaniach przetwórczych, w przeładunkach lub wspólnych operacjach połowowych ze statkami z wykazu statków IUU;

b) statkom IUU nie udostępnia się w portach zapasów, paliwa ani innych usług;

c) statkom IUU nie zezwala się na wejście do portu państwa członkowskiego, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej;

d) statkom IUU nie zezwala się na wymianę załogi, z wyjątkiem przypadków działania siły wyższej;

e) statki IUU nie mają pozwolenia na dokonywanie połowów na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz zabronione jest czarterowanie tych statków;

f) państwa członkowskie nie wyrażają zgody na przejście statków IUU pod ich banderę i zachęcają importerów, przewoźników i inne zainteresowane sektory do niepodejmowania negocjacji i do niedokonywania przeładunku ryb złowionych przez te statki;

g) zabrania się przywozu ryb pochodzących ze statków IUU.

2.2. Komisja zmienia wykaz statków IUU zgodnie z wykazem NAFO zaraz po przyjęciu przez NAFO nowego wykazu.

DODATEK  1

Wykaz statków, co do których NEAFC potwierdziła, że dokonywały nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów (statki IUU)

Nr identyfikacyjny IMO(1)	Nazwa statku(2)	Państwo bandery(2)
8522030	CARMEN	Gruzja
7700104	CEFEY	wcześniej - Panama
8422852	DOLPHIN	Gruzja
8522119	EVA	Gruzja
7321374	FONTE NOVA	Panama
6719419	GRAN SOL	Panama
7332218	IANNIS I	Panama
8028424	ICE BAY	Kambodża
8422838	ISABELLA	Gruzja
8522042	JUANITA	Gruzja
6614700	KABOU	Gwinea - Konakry
7351161	KERGUELEN	Gwinea - Konakry
7385174	MURTOSA	Togo
8326319	PAVLOVSK	Gruzja
8914221	POLESTAR	Panama
8522169	ROSITA	Gruzja
8421937	SANTA NIKOLAS	Honduras
7347407	SUNNY JANE
8209078	THORGULL	Bahamy
8606836	ULLA	Gruzja
(1) Międzynarodowa Organizacja Morska
(2) Wszelkie zmiany nazw i bander oraz dodatkowe informacje na temat statków są dostępne na stronie internetowej NEAFC: www.neafc.org

DODATEK  2

Wykaz statków, co do których NAFO potwierdziła, że dokonywały nielegalnych, nieudokumentowanych i nieuregulowanych połowów (statki IUU)

Nazwa statku (+znana wcześniejsza nazwa)	Aktualne państwo bandery znane wcześniej państwo bandery	Radiowy sygnał wywoławczy (RC)	Numer(1) IMO
Carmen (Ostovets)	Gruzja (Dominika)	4LSK	8522030
Eva (Oyra)	Gruzja (Dominika)	4LPH	8522119
Isabella (Olchan)	Gruzja (Dominika)	4LSH	8422838
Juanita (Ostroe)	Gruzja (Dominika)	4LSM	8522042
Ulla (Lisa, Kadri)	Gruzja (Dominika)	nieznany	8606836
(1) Międzynarodowa Organizacja Morska

* Kwoty połowowe ustalone w nin. rozporządzeniu zostały zwiększone zgodnie z załącznikiem I lub zmniejszone zgodnie z załącznikiem II do rozporządzenia Komisji nr 609/2007 z dnia 1 czerwca 2007 (Dz.U.UE.L.2007.141.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 czerwca 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

1 Art. 10 zmieniony przez art. 2 pkt 1 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r.

2 Tytuł rozdziału VIII zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

3 Art. 49 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

4 Art. 51 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 1 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

5 Art. 52 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 2 lit. a) rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

6 Art. 52 ust. 3:

- zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

- zmieniony przez art. 3 pkt 2 lit. b) rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

7 Art. 53 ust. 1 zmieniony przez art. 3 pkt 3 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

8 Art. 54 ust. 2 zmieniony przez pkt 3 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

9 Art. 75 zmieniony przez pkt 4 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

10 Rozdział Xa dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 643/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.151.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 czerwca 2007 r.

11 Załącznik IA:

-zmieniony przez pkt 5-8 sprostowania z dnia 18 grudnia2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

-zmieniony przez art. 3 pkt 4 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 898/2007 z dnia 27 lipca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.196.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 29 lipca 2007 r.Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

12 Załącznik IB:

-zmieniony przez pkt 9 i 10 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r.(Dz.U.UE.L.07.332.106). Zmianynie zostały naniesione na tekst.

-zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 444/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.106.22) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 27 kwietnia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

13 Załącznik ID zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 643/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.151.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 czerwca 2007 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

14 Załącznik IIA:

-zmieniony przez sprostowanie z dnia 22 lutego 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.54.157). Zmiany nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez pkt 11-13 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106). Zmiany w zakresie pkt 12 i 13 sprostowania nie zostały naniesione na tekst.

- zmieniony przez art. 3 pkt 4 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r.

15 Załącznik IIB zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r.

16 Załącznik IIC zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r.

17 Załącznik III:

- zmieniony przez pkt 14 i 15 sprostowania z dnia 18 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.332.106).

-zmieniony przez art. 3 pkt 4 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

- zmieniony przez art. 2 pkt 2 rozporządzenia nr 1533/2007 z dnia 17 grudnia 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.337.21) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 24 grudnia 2007 r.

18 Załącznik IV zmieniony przez art. 3 pkt 4 rozporządzenia nr 754/2007 z dnia 28 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.172.26) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 3 lipca 2007 r.

19 Załącznik XVIa dodany przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia nr 643/2007 z dnia 11 czerwca 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.151.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 czerwca 2007 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2007.15.1
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie 41/2007 ustalające wielkości dopuszczalnych połowów na 2007 r. i związane z nimi warunki dla pewnych zasobów rybnych i grup zasobów rybnych, stosowane na wodach terytorialnych Wspólnoty oraz w odniesieniu do statków wspólnotowych na wodach, na których wymagane są ograniczenia połowowe
• Data aktu: 21/12/2006
• Data ogłoszenia: 20/01/2007
• Data wejścia w życie: 20/01/2007, 01/01/2007