RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, a w szczególności jego art. 60, 301 i 308,
uwzględniając wspólne stanowisko Rady 2005/888/WPZiB z dnia 12 grudnia 2005 r. dotyczące szczególnych środków ograniczających przeciwko niektórym osobom podejrzanym o udział w zabójstwie byłego premiera Libanu Rafika Haririego(1),
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:(1) W dniu 31 października 2005 r. Rada Bezpieczeństwa ONZ przyjęła rezolucję nr 1636 (2005) uwzględniającą wnioski przedstawione w sprawozdaniu międzynarodowej komisji śledczej dotyczące zamachu bombowego w Bejrucie w Libanie z dnia 14 lutego 2005 r., w wyniku którego śmierć poniosły 23 osoby, w tym były premier Libanu Rafik Hariri, a kilkadziesiąt osób odniosło rany.
(2) Rada Bezpieczeństwa z głębokim niepokojem przyjęła do wiadomości wniosek międzynarodowej komisji śledczej, że istnieją zgodne dowody wskazujące na udział w tym akcie terrorystycznym urzędników zarówno libańskich, jak i syryjskich, i na mocy rozdziału VII Karty Narodów Zjednoczonych postanowiła, na zasadzie pomocy w dochodzeniu i bez uszczerbku dla ostatecznych ustaleń sądu co do winy lub niewinności którejkolwiek z osób, nałożyć środki przeciwko wszystkim osobom podejrzanym o udział w zaplanowaniu, sfinansowaniu, zorganizowaniu i przeprowadzeniu wspomnianego zamachu.
(3) Wspólne stanowisko 2005/888/WPZiB przewiduje wprowadzenie środków określonych w rezolucji nr 1636 (2005) Rady Bezpieczeństwa ONZ, a w szczególności zamrożenie funduszy i zasobów gospodarczych należących do osób zgłoszonych przez komitet Rady Bezpieczeństwa ustanowiony w pkt 3 lit. b) rezolucji nr 1636 (2005) jako podejrzane o udział w zaplanowaniu, sfinansowaniu, zorganizowaniu lub dokonaniu w dniu 14 lutego 2005 r. zabójstwa byłego premiera Libanu Rafika Haririego i innych osób.
(4) Ponieważ środki te wchodzą w zakres zastosowania Traktatu WE, do ich wdrożenia we Wspólnocie niezbędny jest akt prawa wspólnotowego, głównie w celu zapewnienia ich jednolitego stosowania przez wszystkie podmioty gospodarcze we wszystkich Państwach Członkowskich.
(5) Ze względów praktycznych Komisja powinna być uprawniona do zmiany załączników do niniejszego rozporządzenia na podstawie notyfikacji lub informacji uzyskanych odpowiednio od właściwego komitetu ds. sankcji i Państw Członkowskich.
(6) Państwa Członkowskie powinny ustalić, jakie sankcje należy zastosować w przypadku naruszenia przepisów niniejszego rozporządzenia. Przewidziane sankcje muszą być proporcjonalne, skuteczne i odstraszające.
(7) W celu zapewnienia skuteczności środków przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu powinno ono wejść w życie w dniu jego publikacji;
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, 21 lutego 2006 r.
|
W imieniu Rady |
|
K. GASTINGER |
|
Przewodniczący |
______(1) Dz.U. L 327 z 14.12.2005, str. 26.
(2) Dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym.
1 Art. 2 ust. 4 dodany przez art. 2 rozporządzenia nr 2023/331 z dnia 14 lutego 2023 r. (Dz.U.UE.L.2023.47.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 lutego 2023 r.
2 Załącznik II:- zmieniony przez art. 1 ust. 1 rozporządzenia nr 1791/2006 z dnia 20 listopada 2006 r. (Dz.U.UE.L.06.363.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 ust. 1 lit. o) rozporządzenia nr 517/2013 z dnia 13 maja 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.158.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 lipca 2013 r.
- zmieniony przez art. 7 rozporządzenia nr (UE) 2019/1163 z dnia 5 lipca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.182.33) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 9 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 7 rozporządzenia nr 2022/595 z dnia 11 kwietnia 2022 r. (Dz.U.UE.L.2022.114.60) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 13 kwietnia 2022 r.