uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 62 ust. 2 lit. a), art. 63 ust. 3 lit. b) oraz art. 66,
uwzględniając wniosek Komisji,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu 1 ,
(1) System informacyjny Schengen ("SIS"), ustanowiony na podstawie postanowień tytułu IV Konwencji wykonawczej z dnia 19 czerwca 1990 r. do układu z Schengen z dnia 14 czerwca 1985 r. pomiędzy rządami państw Unii Gospodarczej Beneluksu, Republiki Federalnej Niemiec oraz Republiki Francuskiej w sprawie stopniowego znoszenia kontroli na wspólnych granicach 2 ("Konwencja z Schengen"), wraz z jego rozszerzoną wersją, SIS 1+, stanowi zasadniczy instrument stosowania postanowień dorobku Schengen, który włączony został w ramy Unii Europejskiej.
(2) Na mocy rozporządzenia Rady (WE) nr 2424/2001 3 i decyzji Rady 2001/886/WSiSW 4 z dnia 6 grudnia 2001 r. w sprawie rozwoju systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II), utworzenie systemu SIS drugiej generacji ("SIS II") powierzono Komisji. SIS II zastąpi SIS, który został stworzony na mocy Konwencji z Schengen.
(3) 5 Niniejsze rozporządzenie stanowi niezbędną podstawę prawną dla systemu SIS II w kwestiach objętych zakresem stosowania Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską (zwanego dalej "Traktatem"). Decyzja Rady 2007/533/WSiSW z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania systemu informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) 6 stanowi niezbędną podstawę prawną dla systemu SIS II w kwestiach objętych zakresem stosowania Traktatu o Unii Europejskiej.
(4) Fakt, że podstawa prawna SIS II składa się z odrębnych aktów, nie narusza zasady, że SIS II stanowi i powinien funkcjonować jako jednolity system informacyjny. Niektóre postanowienia tych aktów powinny być zatem identyczne.
(5) SIS II powinien stanowić środek uzupełniający, który przyczyniać się będzie do utrzymania wysokiego poziomu bezpieczeństwa w przestrzeni wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości Unii Europejskiej poprze wspomaganie realizacji polityki stanowiącej część dorobku Schengen, która jest związana z przepływem osób i objęta jest tytułem IV części trzeciej Traktatu.
(6) Niezbędne jest dokładne określenie przeznaczenia SIS II, jego struktury technicznej i finansowania, ustanowienie zasad jego funkcjonowania i użytkowania oraz określenie zakresów odpowiedzialności, kategorii danych, które będą wprowadzane do systemu, celów, do jakich dane te mają być wprowadzane, kryteriów ich wprowadzania, organów mających prawo dostępu do danych, odesłań do innych wpisów oraz dalszych zasad przetwarzania danych i ochrony danych osobistych.
(7) SIS II ma obejmować system centralny (centralny SIS II) oraz aplikacje krajowe. Wydatki związane z eksploatacją centralnego SIS II i związanej z nim infrastruktury łączności obciążają budżet ogólny Unii Europejskiej.
(8) Należy opracować podręcznik określający szczegółowe zasady wymiany informacji uzupełniających dotyczących działań, które zgodnie z wpisami należy podjąć. Organy krajowe w każdym państwie członkowskim powinny zapewnić wymianę takich informacji.
(9) Za zarządzanie operacyjne centralnym SIS II i częścią infrastruktury łączności w okresie przejściowym powinna odpowiadać Komisja. Aby jednak zapewnić niezakłócone przejście do SIS II, może ona delegować niektóre lub wszystkie z tych obowiązków dwóm krajowym instytucjom sektora publicznego. W perspektywie długoterminowej, po dokonaniu oceny skutków regulacji, w tym przeprowadzeniu merytorycznej analizy innych opcji pod kątem finansowym, operacyjnym i organizacyjnym, oraz po przedłożeniu wniosków legislacyjnych przez Komisję, powinien zostać powołany organ zarządzający, któremu powierzone zostaną te zadania. Okres przejściowy powinien trwać nie dłużej niż pięć lat od daty rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(10) SIS II ma zawierać wpisy do celów odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt. Należy rozważyć dalsze ujednolicenie przepisów o podstawach dokonywania wpisów, które dotyczą obywateli państw trzecich i mają na celu odmówienie pozwolenia na wjazd lub pobyt, oraz dookreślenie stosowania wpisów w ramach polityki udzielania azylu, polityki imigracyjnej i polityki dotyczącej powrotu imigrantów. Dlatego w terminie trzech lat od rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia Komisja powinna zweryfikować przepisy dotyczące celów i warunków dokonywania wpisów do celów odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt.
(11) Wpisów do celów odmowy pozwolenia na wjazd lub pobyt, nie należy przechowywać w SIS II dłużej, niż jest to konieczne do osiągnięcia celów, do których zostały wprowadzone. Obowiązuje ogólna zasada, że powinny one być automatycznie usuwane z SIS II po upływie trzech lat. Decyzja o zachowaniu wpisu przez dłuższy okres powinna być podejmowana na podstawie wszechstronnej indywidualnej oceny. Państwa członkowskie powinny w ciągu wspomnianego trzyletniego okresu zweryfikować takie wpisy, a ponadto prowadzić statystyki dotyczące liczby wpisów, których okres przechowywania został przedłużony.
(12) SIS II powinien umożliwiać przetwarzanie danych biometrycznych, aby ułatwić niezawodną identyfikację osób, których dotyczy wpis. Równocześnie SIS II powinien pozwalać na przetwarzanie danych dotyczących osób, których tożsamość jest przedmiotem pomyłki, po to by uniknąć niedogodności powodowanych błędną identyfikacją tych osób, pod warunkiem zastosowania odpowiednich zabezpieczeń, a zwłaszcza za zgodą danej osoby i przy ścisłym ograniczeniu celów, w których takie dane mogą być zgodnie z prawem przetwarzane.
(13) Państwa członkowskie powinny mieć możliwość tworzenia w SIS II odsyłaczy do innych wpisów. Utworzenie przez państwo członkowskie odsyłacza do co najmniej jednego innego wpisu nie powinno mieć wpływu na działanie, jakie należy podjąć, ani na okres przechowywania tych wpisów, ani na prawa dostępu do nich.
(14) Dane przetwarzane w SIS II na użytek niniejszego rozporządzenia nie powinny być przekazywane ani udostępniane państwom trzecim ani organizacjom międzynarodowym.
(15) Przetwarzanie danych osobowych do celów niniejszego rozporządzenia podlega przepisom dyrektywy 95/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 24 października 1995 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w zakresie przetwarzania danych osobowych i swobodnego przepływu tych danych 7 . Obejmuje to wyznaczenie administratora danych oraz możliwość przewidzenia przez państwa członkowskie odstępstw i ograniczeń w odniesieniu do niektórych praw i obowiązków określonych w tej dyrektywie, w tym praw danej osoby do dostępu i informacji. W razie potrzeby zasady określone w dyrektywie 95/46/WE powinny zostać uzupełnione lub sprecyzowane w niniejszym rozporządzeniu.
(16) Przetwarzanie danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe, gdy wypełniają one swoje zadania jako podmioty odpowiedzialne za zarządzanie operacyjne systemem SIS II, regulowane jest przepisami rozporządzenia (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych 8 , a zwłaszcza jego przepisów, które dotyczą poufności i bezpieczeństwa przetwarzania danych. W razie potrzeby zasady, które zostały określone w rozporządzeniu (WE) nr 45/2001, powinny zostać uzupełnione lub doprecyzowane w niniejszym rozporządzeniu.
(17) Odpowiednie przepisy regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich i warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich dotyczące poufności powinny mieć zastosowanie do urzędników i innych pracowników, którzy są zatrudnieni i pracują przy SIS II.
(18) Celowe jest, by krajowe organy nadzorcze obserwowały, czy dane są przetwarzane przez państwa członkowskie zgodnie z prawem, oraz by Europejski Inspektor Ochrony Danych, powołany decyzją 2004/55/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 grudnia 2003 r. w sprawie powołania niezależnego organu nadzorczego, o którym mowa w art. 286 Traktatu WE 9 , nadzorował działania instytucji i organów wspólnotowych związane z przetwarzaniem danych osobowych w związku z ograniczonym charakterem zadań wspomnianych instytucji i organów odnoszących się do samych danych.
(19) Zarówno państwa członkowskie, jak i Komisja powinny opracować plan bezpieczeństwa, który w praktyce ułatwi realizację wymogów bezpieczeństwa, oraz powinny ze sobą współpracować, tak aby rozpatrywać kwestie bezpieczeństwa ze wspólnego punktu widzenia.
(20) W celu zapewnienia przejrzystości Komisja lub, po jego utworzeniu, organ zarządzający powinny sporządzać co dwa lata sprawozdanie na temat technicznych aspektów funkcjonowania centralnego SIS II i infrastruktury łączności, w tym kwestii ich ochrony oraz wymiany informacji uzupełniających. Komisja powinna dokonywać ogólnej oceny co cztery lata.
(21) Niektóre aspekty SIS II, takie jak techniczne zasady wprowadzania danych, w tym wprowadzania danych niezbędnych do dokonania wpisu, aktualizacji, usuwania i przeszukiwania danych, zasady zgodności i ustalania priorytetu wpisów, odsyłacze do innych wpisów, a także wymiana informacji uzupełniających, z uwagi na ich charakter techniczny, poziom szczegółowości i potrzebę regularnej aktualizacji, nie mogą zostać wyczerpująco ujęte w przepisach niniejszego rozporządzenia. W związku z tym uprawnienia wykonawcze w zakresie tych aspektów powinny zostać przekazane Komisji. Techniczne zasady dotyczące przeszukiwania wpisów powinny uwzględniać sprawne działanie aplikacji krajowych. Po dokonaniu przez Komisję oceny skutków regulacji, powinna zostać podjęta decyzja, na ile działania wykonawcze mogą podlegać gestii organu zarządzającego po jego utworzeniu.
(22) Środki niezbędne, by wprowadzić w życie niniejsze rozporządzenie, powinny być przyjmowane zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 10 .
(23) Przyjęte powinny zostać przepisy przejściowe dotyczące wpisów dokonanych w SIS 1+, które mają zostać przeniesione do SIS II. Dopóki państwa członkowskie nie zbadają zgodności takich wpisów z nowymi uregulowaniami prawnymi, powinny nadal obowiązywać przez ograniczony okres czasu niektóre postanowienia dorobku Schengen. Zbadanie zgodności wpisów dotyczących osób powinno mieć rangę priorytetu. Ponadto każda zmiana, uzupełnienie, korekta lub aktualizacja wpisu przeniesionego z SIS 1+ do SIS II oraz każde potwierdzenie przez system istnienia takiego wpisu, powinny prowadzić do natychmiastowego zbadania jego zgodności z przepisami niniejszego rozporządzenia.
(24) Konieczne jest ustanowienie przepisów szczególnych w sprawie niewykorzystanej części budżetu przeznaczonego na czynności związane z SIS, która nie stanowi części budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
(25) Ponieważ cele planowanego działania, czyli ustanowienie wspólnego systemu informacji i przyjęcie dotyczących go uregulowań, nie mogą zostać osiągnięte w wystarczający sposób przez państwa członkowskie i ze względu na skalę i efekty działania mogą być skuteczniej osiągnięte na szczeblu wspólnotowym, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tych celów.
(26) Niniejsze rozporządzenie nie narusza praw podstawowych i jest zgodne z zasadami uznanymi w szczególności w Karcie praw podstawowych Unii Europejskiej.
(27) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu dotyczącego stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjmowaniu niniejszego rozporządzenia i nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu. Ponieważ niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie dorobku Schengen w ramach postanowień tytułu IV części trzeciej Traktatu, zgodnie z art. 5 wspomnianego protokołu Dania podejmuje w okresie sześciu miesięcy od dnia przyjęcia niniejszego rozporządzenia decyzję, czy transponuje je do własnego prawa krajowego.
(28) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie postanowień prawnego dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Zjednoczonego Królestwa zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen 11 . Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu, nie jest nim związane, ani nie podlega jego stosowaniu.
(29) Niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie postanowień prawnego dorobku Schengen, które nie mają zastosowania do Irlandii zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen 12 . Irlandia nie uczestniczy w związku z tym w jego przyjęciu, nie jest nim związana ani nie podlega jego stosowaniu.
(30) Niniejsze rozporządzenie jest stosowane bez uszczerbku dla ustaleń zawartych odpowiednio w decyzji 2000/365/WE oraz w decyzji 2002/192/WE dotyczących częściowego uczestnictwa Zjednoczonego Królestwa i Irlandii w stosowaniu dorobku Schengen.
(31) W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w rozumieniu Umowy zawartej przez Radę Unii Europejskiej, Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącej włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen 13 , które wchodzą w zakres art. 1 pkt G decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych warunków stosowania tej umowy 14 .
(32) Powinny zostać dokonane ustalenia mające na celu umożliwienie przedstawicielom Islandii i Norwegii włączenia się w prace komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Takie ustalenia stanowiły przedmiot wymiany listów pomiędzy Radą Unii Europejskiej a Republiką Islandii i Królestwem Norwegii w sprawie komitetów wspomagających Komisję Europejską w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych 15 , które to listy stanowią załącznik do wspomnianej umowy.
(33) W odniesieniu do Szwajcarii, niniejsze rozporządzenie stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w rozumieniu Umowy podpisanej między Unią Europejską, Wspólnotą Europejską i Konfederacją Szwajcarską dotyczącej włączenia Konfederacji Szwajcarskiej we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen, które wchodzą w zakres w art. 1 pkt G decyzji 1999/437/WE w związku z art. 4 ust. 1 decyzji 2004/849/WE 16 oraz art. 4 ust. 1 decyzji 2004/860/WE 17 .
(34) Powinny zostać dokonane ustalenia mające na celu umożliwienie przedstawicielom Szwajcarii włączenia się w prace komitetów wspomagających Komisję w wykonywaniu jej uprawnień wykonawczych. Takie ustalenia stanowiły przedmiot wymiany listów między Wspólnotą a Szwajcarią, załączonych do wspomnianej umowy.
(35) Niniejsze rozporządzenie jest aktem, który rozwija dorobek Schengen lub jest w inny sposób z tym dorobkiem związany w rozumieniu art. 3 ust. 2 Aktu przystąpienia z 2003 r.
(36) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie wobec Zjednoczonego Królestwa i Irlandii od dnia określonego według procedur, o których mowa w odnośnych aktach dotyczących stosowania prawnego dorobku Schengen wobec tych państw,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
J. BORRELL FONTELLES | J. KORKEAOJA |
Przewodniczący | Przewodniczący |
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2006.381.4 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 1987/2006 w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) |
Data aktu: | 20/12/2006 |
Data ogłoszenia: | 28/12/2006 |
Data wejścia w życie: | 09/04/2013, 17/01/2007 |