Decyzja 1673/2006/WE w sprawie finansowania normalizacji europejskiej

DECYZJA NR 1673/2006/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY
z dnia 24 października 2006 r.
w sprawie finansowania normalizacji europejskiej

PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95 oraz art. 157 ust. 3,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),

stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),

a także mając na uwadze co następuje:

(1) Normalizacja europejska jest działalnością dobrowolną, realizowaną przez i w imieniu stron zainteresowanych ustanowieniem norm i innych produktów normalizacji, w odpowiedzi na ich potrzeby. Produkty normalizacyjne opracowywane są przez Europejski Komitet Normalizacyjny, Europejski Komitet Normalizacyjny Elektrotechniki i Europejski Instytut Norm Telekomunikacyjnych, organy wyszczególnione w załączniku I do dyrektywy 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiającej procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych oraz zasad dotyczących usług w ramach społeczeństwa informatycznego(3) (zwane dalej "europejskimi organami normalizacyjnymi").

(2) Dyrektywa 98/34/WE umożliwia Komisji wystąpienie, po konsultacji z Komitetem ustanowionym tą dyrektywą, z wnioskiem w sprawie normalizacji do europejskich organów normalizacyjnych. Ogólne wytyczne dotyczące współpracy pomiędzy CEN, CENELEC oraz ETSI a Komisją Europejską i Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu z dnia 28 marca 2003 r.(4) określają partnerskie stosunki między europejskimi organami normalizacyjnymi a Komisją i Europejskim Stowarzyszeniem Wolnego Handlu, które również wspiera normalizację europejską.

(3) Zważywszy na użyteczność normalizacji europejskiej dla wspierania polityki i prawodawstwa wspólnotowego, niezbędny jest udział Wspólnoty w jej finansowaniu. Z jednej strony, normalizacja europejska wspomaga funkcjonowanie i wzmocnienie rynku wewnętrznego, zwłaszcza dzięki dyrektywom "nowego podejścia" w dziedzinie ochrony zdrowia, bezpieczeństwa, ochrony środowiska i ochrony konsumentów, przyczynia się ona również do zapewniania interoperacyjności w dziedzinach takich jak transport. Z drugiej strony, normalizacja europejska wspomaga poprawę konkurencyjności przedsiębiorstw, przede wszystkim ułatwiając swobodny przepływ towarów i usług, interoperacyjność sieci, środki komunikacji, rozwój technologiczny i innowacyjność w dziedzinach takich jak technologie informatyczne. W związku z powyższym właściwe jest zawarcie w niniejszej decyzji przepisów dotyczących finansowania działań w zakresie normalizacji europejskiej w dziedzinie technologii informatycznych i telekomunikacji, które podlega w szczególności decyzji Rady 87/95/EWG z dnia 22 grudnia 1986 w sprawie normalizacji w dziedzinie technologii informatycznych i telekomunikacji(5).

(4) Niniejsza decyzja powinna stanowić jasną, pełną i precyzyjną podstawę prawną dla finansowania przez Wspólnotę wszelkich działań normalizacji europejskiej niezbędnych do wdrażania polityki i prawodawstwa wspólnotowego.

(5) Konieczne jest zapewnienie, aby małe i średnie przedsiębiorstwa, w szczególności przedsiębiorstwa małe, mikroprzedsiębiorstwa i przedsiębiorstwa rzemieślnicze, były zdolne do stosowania norm europejskich. W związku z tym normy te powinny być opracowywane i dostosowywane tak, aby uwzględnić charakterystykę i warunki funkcjonowania tych przedsiębiorstw.

(6) Finansowanie wspólnotowe powinno mieć na celu ustanowienie norm lub innych produktów normalizacyjnych, ułatwianie ich stosowania przez przedsiębiorstwa poprzez ich tłumaczenie na poszczególne języki urzędowe Wspólnoty, wzmocnienie spójności europejskiego systemu normalizacji oraz zapewnienie równego i przejrzystego dostępu do norm europejskich wszystkim podmiotom działającym na rynku w całej Unii Europejskiej. Jest to szczególnie ważne w przypadkach, gdy zastosowanie norm umożliwia spełnienie wymogów prawa wspólnotowego.

(7) Środki przyznawane na działania związane z normalizacją europejską powinny być określane każdego roku przez władzę budżetową w granicach orientacyjnej koperty finansowej na okres obowiązywania odpowiednich ram finansowych i powinny być przedmiotem corocznej decyzji Komisji określającej ich wysokość oraz, w razie potrzeby, maksymalną stawkę współfinansowania w zależności od rodzaju działalności.

(8) Zważywszy na bardzo szeroki zakres normalizacji europejskiej wspierającej polityki i prawodawstwo wspólnotowe oraz różnorodne rodzaje działań związanych z normalizacją, powinny istnieć zróżnicowane formy finansowania. Dotyczy to głównie dotacji udzielanych, bez zaproszenia do składania ofert, europejskim organom normalizacyjnym, zgodnie z przepisami art. 110 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich(6) (zwanego dalej "rozporządzeniem finansowym") i art. 168 ust. 1 lit. d) rozporządzenia Komisji (WE, Euratom) nr 2342/2002 z dnia 23 grudnia 2002 r. ustanawiającego szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia (WE, Euratom) nr 1605/2002(7).

(9) Ponadto te same warunki powinny mieć zastosowanie do podmiotów, których nie uznano za europejskie organy normalizacyjne zgodnie z załącznikiem I do dyrektywy 98/34/WE, ale zostały one wymienione w akcie podstawowym jako uprawnione do wykonywania, we współpracy z europejskimi organami normalizacyjnymi, wstępnych prac służących wspieraniu normalizacji europejskiej.

(10) Zachęca się państwa członkowskie do zapewnienia odpowiedniego krajowego finansowania zadań normalizacyjnych.

(11) Ponadto w zakresie, w jakim europejskie organy normalizacyjne w sposób ciągły wspierają działania Wspólnoty, powinny one posiadać skuteczne i sprawnie działające sekretariaty centralne. W związku z powyższym Komisja powinna mieć możliwość przyznawania podmiotom działającym na rzecz ogólnego interesu europejskiego dotacji, nie stosując w przypadku dotacji operacyjnych, zasady corocznego zmniejszania ich wysokości określonego w art. 113 ust. 2 rozporządzenia finansowego. Skuteczne funkcjonowanie europejskich organów normalizacyjnych wymaga ponadto, aby krajowi członkowie tych organów wywiązywali się z obowiązku wnoszenia wkładu finansowego na rzecz europejskiego systemu normalizacji.

(12) Finansowanie działalności normalizacyjnej powinno również móc objąć działania przygotowawcze i pomocnicze związane z ustanowieniem norm lub innych produktów normalizacyjnych. Dotyczy to głównie prac badawczych, opracowywania wstępnych dokumentów legislacyjnych, prowadzenia międzylaboratoryjnych badań porównawczych oraz walidacji i oceniania norm. Ponadto promowanie normalizacji na poziomie europejskim i międzynarodowym powinno obejmować realizację programów pomocy technicznej i współpracy z krajami trzecimi. W celu poprawy dostępu do rynków oraz wzmocnienia konkurencyjności przedsiębiorstw z Unii Europejskiej powinny istnieć przepisy dotyczące przyznawania dotacji innym jednostkom w drodze zaproszenia do składania ofert lub, w razie potrzeby, zawierania umów.

(13) Między Komisją a europejskimi organami normalizacyjnymi podpisywane są regularnie umowy o partnerstwie, mające na celu ustalenie zasad administracyjnych i finansowych dotyczących finansowania działalności normalizacyjnej, zgodnie z postanowieniami rozporządzenia finansowego. Parlament Europejski i Rada powinny być powiadamiane o treści tych umów.

(14) Zważywszy na specyfikę prac normalizacyjnych, a w szczególności na zaangażowanie w procesie normalizacji poszczególnych zainteresowanych stron, należy uznać, że współfinansowanie tworzenia norm europejskich i innych produktów normalizacyjnych objętych dotacją wspólnotową może mieć formę wkładu rzeczowego, na przykład poprzez zapewnienie pomocy ekspertów.

(15) W celu zapewnienia skutecznego wdrożenia niniejszej decyzji, powinna istnieć możliwość skorzystania z niezbędnej wiedzy fachowej, w szczególności z zakresu audytu i zarządzania finansowego, jak również z zasobów wsparcia administracyjnego, pozwalających na ułatwienie wdrożenia oraz regularną ocenę zasadności działań będących przedmiotem finansowania wspólnotowego w celu zapewnienia ich użyteczności i wpływu.

(16) Powinny zostać również podjęte odpowiednie działania w celu uniknięcia nadużyć finansowych i nieprawidłowości oraz odzyskiwania środków bezpodstawnie wypłaconych, zgodnie z rozporządzeniami Rady (WE, Euratom) nr 2988/95 z dnia 18 grudnia 1995 r. w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich(8) oraz (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listopada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami(9) oraz z rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczącym dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF)(10),

STANOWIĄ, CO NASTĘPUJE:

Artykuł  1

Przedmiot

Niniejsza decyzja określa zasady udziału Wspólnoty w finansowaniu normalizacji europejskiej mającej na celu wspieranie wdrażania określonych polityk, środków i działań oraz prawodawstwa wspólnotowego.

Artykuł  2

Podmioty kwalifikujące się do uzyskania finansowania wspólnotowego

Finansowanie wspólnotowe może być przyznane europejskim organom normalizacyjnym wyszczególnionym w załączniku I do dyrektywy 98/34/WE na realizację działań wymienionych w art. 3 niniejszej decyzji.

Finansowanie wspólnotowe może również być przyznane innym podmiotom na prowadzenie prac przygotowawczych i pomocniczych związanych z normalizacją europejską, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b), jak również na programy, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. f).

Artykuł  3

Działalność normalizacyjna kwalifikująca się do uzyskania finansowania wspólnotowego

1.
Wspólnota może finansować następujące rodzaje działalności w dziedzinie normalizacji europejskiej:

a) tworzenie i nowelizację norm europejskich oraz wszystkich innych produktów normalizacyjnych niezbędnych i odpowiednich do celów wdrażania polityk i prawodawstwa Wspólnoty;

b) realizację prac przygotowawczych i pomocniczych związanych z normalizacją europejską, takich jak badania, programy, oceny, analizy porównawcze, prace badawcze, analizy laboratoryjne, międzylaboratoryjne badania porównawcze oraz prace związane z ocenianiem zgodności;

c) działalność centralnych sekretariatów europejskich organów normalizacyjnych, taką jak rozwijanie polityki, koordynacja działalności normalizacyjnej, prowadzenie prac technicznych oraz udzielanie informacji zainteresowanym stronom;

d) weryfikację jakości oraz zgodności norm europejskich lub innych produktów normalizacyjnych z odpowiednimi politykami i przepisami wspólnotowymi;

e) tłumaczenie, w razie potrzeby, norm europejskich lub innych europejskich produktów normalizacyjnych stosowanych w celu wspierania polityki i prawodawstwa Wspólnoty, na urzędowe języki wspólnotowe inne niż języki robocze europejskich organów normalizacyjnych; opracowywanie dokumentów służących wyjaśnieniu, interpretacji i uproszczeniu normy, a także przewodników dla użytkowników oraz zbiorów najlepszych praktyk;

f) działalność służącą realizacji programów pomocy technicznej, współpracy z krajami trzecimi oraz promowania i zwiększenia znaczenia europejskiego systemu normalizacji oraz norm europejskich wśród zainteresowanych stron we Wspólnocie oraz na poziomie międzynarodowym.

2.
Rodzaje działalności, o których mowa w ust. 1 lit. a), kwalifikują się do uzyskania finansowania wspólnotowego pod warunkiem zaopiniowania wniosków kierowanych do europejskich organów normalizacyjnych przez komitet utworzony na mocy art. 5 dyrektywy 98/34/WE.
Artykuł  4

Finansowanie

Środki przydzielane na działalność, o której mowa w niniejszej decyzji, są określane corocznie przez władzę budżetową, w granicach ram finansowych.

Artykuł  5

Zasady finansowania

1.
Finansowanie wspólnotowe jest udzielane:

a) w formie dotacji przyznawanych, bez zaproszenia do składania ofert, europejskim organom normalizacyjnym na realizację działalności określonej w art. 3 oraz podmiotom uprawnionym na mocy aktu podstawowego zgodnie z art. 49 rozporządzenia finansowego do realizacji, we współpracy z europejskimi organami normalizacyjnymi, prac, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b) niniejszej decyzji;

b) w formie dotacji przyznawanych innym podmiotom w drodze zaproszenia do składania ofert lub zamówienia publicznego na realizację we współpracy z europejskimi organami normalizacyjnymi, prac normalizacyjnych, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. b), lub programów, o których mowa w art. 3 ust. 1 lit. f).

2.
Finansowanie działalności centralnych sekretariatów europejskich organów normalizacyjnych, o której mowa w art. 3 ust. 1 lit. c), może odbywać się na zasadzie dotacji na działania albo dotacji operacyjnych. Wysokość dotacji operacyjnych, w przypadku kolejnego ich przyznania, nie podlega automatycznemu obniżeniu.
3.
Komisja podejmuje decyzję w sprawie zasad finansowania, o których mowa w ust. 1 i 2, kwot oraz, w razie potrzeby, maksymalnego procentowego udziału w finansowaniu poszczególnych rodzajów działalności. Decyzje Komisji w tym względzie są podawane do publicznej wiadomości.
4.
Umowy o dotację mogą zezwalać na pokrycie kosztów ogólnych beneficjenta zryczałtowaną stawką do wysokości 30 % łącznych kwalifikujących się bezpośrednich kosztów działań, o ile pośrednie koszty beneficjenta nie są pokrywane z dotacji operacyjnej finansowanej z budżetu ogólnego Unii Europejskiej.
5.
Współfinansowanie w formie wkładu rzeczowego jest dopuszczalne. Wycena wkładu rzeczowego odbywa się zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002.
6.
Wspólne cele współpracy oraz warunki administracyjne i finansowe dotyczące dotacji przyznawanych europejskim organom normalizacyjnym są określane w umowach ramowych o partnerstwie, zawieranych przez Komisję z europejskimi organami normalizacyjnymi, zgodnie z rozporządzeniem finansowym i rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2342/2002.

Parlament Europejski i Rada są informowane o zawarciu tych umów.

Artykuł  6

Zarządzanie i monitorowanie

1.
Określone przez władzę budżetową środki na finansowanie działalności normalizacyjnej mogą również pokrywać wydatki administracyjne związane z przygotowywaniem, monitorowaniem, inspekcjami oraz audytem i oceną, które są bezpośrednio niezbędne do osiągnięcia celów niniejszej decyzji, a w szczególności z badaniem, posiedzeniami, działalnością informacyjną i wydawniczą, wydatki związane z sieciami informatycznymi umożliwiającymi wymianę informacji oraz wszelkie inne wydatki na obsługę administracyjną i techniczną, z jakiej może korzystać Komisja w związku z działalnością normalizacyjną.
2.
Komisja ocenia zasadność działalności normalizacyjnej będącej przedmiotem finansowania wspólnotowego w świetle wymogów polityk i prawodawstwa wspólnotowego oraz informuje Parlament Europejski i Radę o wynikach tej oceny przynajmniej raz na pięć lat.
Artykuł  7

Ochrona interesów finansowych Wspólnoty

1.
Komisja zapewnia, aby podczas realizacji działalności finansowanej na podstawie niniejszej decyzji interesy finansowe Wspólnoty były chronione poprzez stosowanie środków zapobiegających oszustwom, korupcji oraz innym nielegalnym działaniom, poprzez stosowanie efektywnych kontroli oraz odzyskiwanie bezpodstawnie wypłaconych kwot, a w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości poprzez stosowanie skutecznych, proporcjonalnych i odstraszających sankcji, zgodnie z rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 2988/95, rozporządzeniem (Euratom, WE) nr 2185/96 oraz rozporządzeniem (WE) nr 1073/1999.
2.
W odniesieniu do działalności wspólnotowej finansowanej na mocy niniejszej decyzji pojęcie nieprawidłowości, o którym mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (WE, Euratom) nr 2988/95, oznacza jakiekolwiek naruszenie przepisów prawa wspólnotowego lub naruszenie zobowiązań umownych wynikające z działania lub zaniechania ze strony podmiotu gospodarczego, które spowodowało lub mogło spowodować szkodę w ogólnym budżecie Unii Europejskiej lub w budżetach zarządzanych przez nią w związku z nieuzasadnionym wydatkiem.
3.
Porozumienia i umowy wynikające z niniejszej decyzji przewidują monitorowanie i kontrole finansowe ze strony Komisji lub upoważnionych przez nią przedstawicieli oraz audyty Trybunału obrachunkowego, które w razie potrzeby mogą być przeprowadzane na miejscu.
Artykuł  8

Wejście w życie

Niniejsza decyzja wchodzi w życie dwudziestego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Strasburgu, dnia 24 października 2006 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego W imieniu Rady
J. BORRELL FONTELLES P. LEHTOMÄKI
Przewodniczący Przewodniczący

______

(1) Dz.U. C 110 z 9.5.2006, str. 14.

(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 17 maja 2006 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 18 września 2006 r.

(3) Dz.U. L 204 z 21.7.1998, str. 37. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem przystąpienia z 2003 r.

(4) Dz.U. C 91 z 16.4.2003, str. 7.

(5) Dz.U. L 36 z 7.2.1987, str. 31. Decyzja zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 807/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 36).

(6) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.

(7) Dz.U. L 357 z 31.12.2002, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE, Euratom) nr 1248/2006 (Dz.U. L 227 z 19.8.2006, str. 3).

(8) Dz.U. L 312 z 23.12.1995, str. 1.

(9) Dz.U. L 292 z 15.11.1996, str. 2.

(10) Dz.U. L 136 z 31.5.1999, str. 1.

Zmiany w prawie

Bez konsultacji społecznych nie będzie nowego prawa

Już od jutra rządowi trudniej będzie, przy tworzeniu nowego prawa, omijać proces konsultacji publicznych, wykorzystując w tym celu projekty poselskie. W czwartek, 31 października, wchodzą w życie zmienione przepisy regulaminu Sejmu, które nakazują marszałkowi Sejmu kierowanie projektów poselskich do konsultacji publicznych i wymagają sporządzenia do nich oceny skutków regulacji. Każdy obywatel będzie mógł odtąd zgłosić własne uwagi do projektów poselskich, korzystając z Systemu Informacyjnego Sejmu.

Grażyna J. Leśniak 30.10.2024
Nowy urlop dla rodziców wcześniaków coraz bliżej - rząd przyjął projekt ustawy

Rada Ministrów przyjęła we wtorek przygotowany w Ministerstwie Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej projekt ustawy wprowadzający nowe uprawnienie – uzupełniający urlop macierzyński dla rodziców wcześniaków i rodziców dzieci urodzonych w terminie, ale wymagających dłuższej hospitalizacji po urodzeniu. Wymiar uzupełniającego urlopu macierzyńskiego będzie wynosił odpowiednio do 8 albo do 15 tygodni.

Grażyna J. Leśniak 29.10.2024
Na zwolnieniu w jednej pracy, w drugiej - w pełni sił i... płacy

Przebywanie na zwolnieniu lekarskim w jednej pracy nie wykluczy już możliwości wykonywania pracy i pobierania za nią wynagrodzenia w innej firmie czy firmach. Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej przygotowało właśnie projekt ustawy, który ma wprowadzić też m.in. definicję pracy zarobkowej - nie będzie nią podpisanie w czasie choroby firmowych dokumentów i nie spowoduje to utraty świadczeń. Zwolnienie lekarskie będzie mogło przewidywać miejsce pobytu w innym państwie. To rewolucyjne zmiany. Zdaniem prawników, te propozycje mają sens, nawet jeśli znajdą się tacy, którzy będą chcieli nadużywać nowych przepisów.

Beata Dązbłaż 29.10.2024
Bez kary za brak lekarza w karetce do połowy przyszłego roku

W ponad połowie specjalistycznych Zespołów Ratownictwa Medycznego brakuje lekarzy. Ministerstwo Zdrowia wydłuża więc po raz trzeci czas, kiedy Narodowy Fundusz Zdrowia nie będzie pobierał kar umownych w przypadku niezapewnienia lekarza w zespołach ratownictwa medycznego. Ostatnio termin wyznaczono na koniec tego roku, teraz ma to być czerwiec 2025 r.

Beata Dązbłaż 23.09.2024
Darowizny dla ofiar powodzi z zerową stawką VAT

Można już stosować zerową stawkę VAT na darowizny dla ofiar powodzi - rozporządzenie w tej sprawie obowiązuje od 18 września, ale z możliwością stosowania go do darowizn towarów i nieodpłatnych usług przekazanych począwszy od 12 września do 31 grudnia 2024 r. Stawka 0 proc. będzie stosowana do darowizn wszelkiego rodzaju towarów lub usług niezbędnych do wsparcia poszkodowanych.

Monika Sewastianowicz 18.09.2024
Lewiatan: Za reformę płacy minimalnej będą musieli zapłacić pracodawcy

Projekt ustawy o minimalnym wynagrodzeniu jest słaby legislacyjnie. Nie tylko nie realizuje celów zawartych w unijnej dyrektywie, ale może przyczynić się do pogłębienia problemów firm i spadku zatrudnienia. Nie poprawi też jakości pracy w naszym kraju. Utrwala zwiększanie presji płacowej – uważa Konfederacja Lewiatan.

Grażyna J. Leśniak 10.09.2024