uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. dotyczące stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa(1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) pkt i) oraz lit. b),
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia(2),
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do stwierdzenia zgodnie z art. 87 Traktatu, że pod pewnymi warunkami pomoc, która jest zgodna z mapą pomocy regionalnej zatwierdzoną przez Komisję dla każdego państwa członkowskiego, jest zgodna ze wspólnym rynkiem i nie podlega obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(2) Komisja stosowała art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do programów regionalnej pomocy inwestycyjnej w regionach objętych pomocą w licznych decyzjach, a także określiła swoją politykę w tym zakresie przede wszystkim w Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013(3) oraz w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw(4). W świetle dużego doświadczenia Komisji w zakresie stosowania przepisów art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej oraz w świetle wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej wydanych przez Komisję na podstawie przytoczonych przepisów właściwe jest, aby dla zapewnienia skutecznego nadzoru oraz uproszczenia procedur administracyjnych bez osłabienia procesu monitorowania ze strony Komisji, Komisja wykorzystała uprawnienia przyznane jej rozporządzeniem (WE) nr 994/98.
(3) Reagując na problemy istniejące w regionach znajdujących się w niekorzystnym położeniu, krajowa pomoc regionalna promuje gospodarczą, społeczną i terytorialną spójność państw członkowskich oraz Wspólnoty jako całości. Celem krajowej regionalnej pomocy inwestycyjnej jest pomoc w rozwoju regionów znajdujących się w najbardziej niekorzystnym położeniu poprzez wspieranie inwestycji i tworzenie miejsc pracy w kontekście zrównoważonego rozwoju. Promuje ona rozwój, racjonalizację, modernizację i dywersyfikację działalności gospodarczej przedsiębiorstw działających w mniej uprzywilejowanych regionach, zwłaszcza poprzez zachęcanie firm do tworzenia tam nowych zakładów.
(4) W celu określenia, czy pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem na mocy niniejszego rozporządzenia, konieczne jest uwzględnienie intensywności pomocy, a więc kwoty pomocy wyrażonej jako ekwiwalent dotacji. Obliczenie ekwiwalentu dotacji pomocy płatnej w kilku ratach wymaga zastosowania rynkowych stóp procentowych obowiązujących w chwili przyznania dotacji. Mając na względzie jednolite, przejrzyste i proste stosowanie zasad pomocy państwa, za rynkowe stopy procentowe stosowane do celów niniejszego rozporządzenia powinny być uważane stopy referencyjne, które są okresowo ustalane przez Komisję na podstawie obiektywnych kryteriów i publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz w Internecie.
(5) W celu zapewnienia przejrzystości i skutecznego monitorowania niniejsze rozporządzenie winno być stosowane wyłącznie w odniesieniu do przejrzystych programów regionalnej pomocy inwestycyjnej. Są to takie programy pomocy regionalnej, w przypadku których możliwe jest dokładne wyliczenie ekwiwalentu dotacji brutto jako odsetka wydatków kwalifikowanych ex ante bez potrzeby przeprowadzania oceny ryzyka (na przykład dotacje, subsydia na spłatę odsetek oraz ograniczone pułapem środki fiskalne). Programy obejmujące pożyczki ze środków publicznych powinny być uważane za przejrzyste, pod warunkiem że są one poręczone zwyczajnym zabezpieczeniem i nie wiążą się z nadmiernym ryzykiem i w związku z tym nie uznaje się ich za zawierające element gwarancji państwa. Z zasady programy pomocy zawierające gwarancje państwa bądź programy obejmujące pożyczki ze środków publicznych zawierające element gwarancji nie powinny być uznawane za przejrzyste. Jednak takie programy pomocy powinny być uznawane za przejrzyste, jeśli przed realizacją programu pomocy metodologia użyta do obliczenia intensywności pomocy w postaci gwarancji państwa została zaakceptowana przez Komisję w następstwie zgłoszenia do Komisji po przyjęciu niniejszego rozporządzenia. Metodologia ta zostanie poddana ocenie przez Komisję zgodnie z obwieszczeniem Komisji w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwowej w formie gwarancji(5). Za przejrzystą pomoc nie powinno uznawać się zaangażowania kapitałowego państwa oraz pomocy obejmującej środki w zakresie kapitału podwyższonego ryzyka. Nieprzejrzyste programy pomocy regionalnej powinny zawsze być zgłaszane Komisji. Zgłoszenia nieprzejrzystych programów pomocy regionalnej oceniane będą przez Komisję przede wszystkim w świetle kryteriów określonych w Wytycznych w sprawie krajowej pomocy regionalnej na lata 2007-2013.
(6) Niniejsze rozporządzenie powinno mieć zastosowanie także do pomocy ad hoc, która oznacza pomoc indywidualną, która nie jest przyznana w oparciu o program pomocy, jeśli pomoc ad hoc wykorzystywana jest jako uzupełnienie pomocy przyznanej w oparciu o przejrzysty program regionalnej pomocy inwestycyjnej, a udział pomocy ad hoc nie przekracza 50 % całkowitej kwoty pomocy, jaka ma zostać przyznana na daną inwestycję. Należy przypomnieć, że indywidualna pomoc w formie dotacji dla małych i średnich przedsiębiorstw przyznana poza jakimkolwiek programem pomocy zgodnie z art. 3 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 70/2001 jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 87 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(7) Wszelka pomoc, która spełnia wszystkie wymogi niniejszego rozporządzenia, winna być wyłączona z obowiązku zgłoszenia. Programy pomocy regionalnej objęte wyłączeniem na mocy niniejszego rozporządzenia winny zawierać bezpośrednie odniesienie do tego rozporządzenia.
(8) Niniejsze rozporządzenie nie powinno być stosowane w odniesieniu do określonych sektorów, wobec których stosuje się odrębne przepisy. Pomoc przyznawana w tych sektorach podlega obowiązkowi uprzedniego zgłoszenia Komisji zgodnie z art. 88 ust. 3 Traktatu. Dotyczy to górnictwa węgla, hutnictwa żelaza i stali, przemysłu włókien syntetycznych, budownictwa okrętowego, rybołówstwa i akwakultury. W rolnictwie rozporządzenia nie powinno stosować się do działalności związanej z produkcją pierwotną produktów rolnych wymienionych w załączniku I do Traktatu. Powinno się je natomiast stosować wobec przetwórstwa produktów rolnych i obrotu nimi, z wyjątkiem wytwarzania produktów mających imitować lub zastępować mleko i przetwory mleczne, o których mowa w art. 3 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1898/87 z dnia 2 lipca 1987 r. w sprawie ochrony oznaczeń stosowanych w obrocie mlekiem i przetworami mlecznymi(6). W tym kontekście wykonywane w gospodarstwach czynności niezbędne do przygotowania produktu do pierwszej sprzedaży, jak również pierwsza sprzedaż podmiotom zajmującym się odsprzedażą lub przetwórstwem nie powinny być uważane za przetwórstwo produktów i obrót nimi. Niniejsze rozporządzenie powinno zapewnić, że zawsze będą mogły być osiągnięte intensywności pomocy na rzecz przedsiębiorstw przetwórstwa produktów rolnych i obrotu nimi, zgodnie z art. 28 ust. 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 1698/2005 z dnia 20 września 2005 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW)(7).
(9) Komisja w sposób konsekwentny odnosi się mniej przychylnie do pomocy przeznaczonej dla konkretnych sektorów. Z tego względu programy pomocy, które dotyczą konkretnych sektorów działalności gospodarczej w obszarze produkcji bądź usług, nie powinny podlegać wyłączeniu z obowiązku zgłoszenia przewidzianego niniejszym rozporządzeniem. Jednakże programów regionalnej pomocy inwestycyjnej dotyczących działalności turystycznej nie należy traktować jako ukierunkowanych na konkretne sektory i należy je wyłączyć z obowiązku zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu, jeśli przyznana pomoc spełnia wszystkie warunki określone w niniejszym rozporządzeniu.
(10) Pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw na usługi doradcze i inne, przyznana zgodnie z art. 5 lit. a) rozporządzenia (WE) nr 70/2001, jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu art. 87 ust. 3 Traktatu i jest wyłączona z obowiązku zgłoszenia określonego w art. 88 ust. 3 Traktatu. Dlatego pomoc taka nie powinna być objęta zakresem niniejszego rozporządzenia.
(11) Zgodnie z ustaloną praktyką Komisji oraz w celu lepszego zapewnienia proporcjonalności pomocy i ograniczenia jej do niezbędnej kwoty, progi należy określić w postaci intensywności pomocy w odniesieniu do grupy kosztów kwalifikujących się do pomocy, a nie w postaci maksymalnych kwot pomocy.
(12) Właściwe jest ustanowienie dalszych warunków, które powinny zostać spełnione przez wszystkie programy pomocy i pomoc indywidualną wyłączone niniejszym rozporządzeniem. Uwzględniając art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu, pomoc nie powinna skutkować wyłącznie ciągłą lub okresową obniżką kosztów operacyjnych, które zwykle musi ponieść beneficjent, i powinna być proporcjonalna do trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-ekonomicznych uznawanych za leżące w interesie Wspólnoty. Słuszne jest zatem ograniczenie zakresu stosowania rozporządzenia do pomocy regionalnej przyznawanej na inwestycje początkowe w rozumieniu niniejszego rozporządzenia. Regionalne programy pomocy przewidujące pomoc operacyjną nadal podlegają obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu. Pomoc dla nowo założonych małych przedsiębiorstw, inna niż pomoc inwestycyjna i w zakresie doradztwa, także podlega obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(13) Komisja musi zapewnić, aby zatwierdzona pomoc nie zmieniała warunków wymiany handlowej w sposób niezgodny z ogólnym interesem, jednak pomoc inwestycyjna przyznana na rzecz beneficjenta, na którym ciąży obowiązek zwrotu pomocy wynikający z wcześniejszej decyzji Komisji uznającej pomoc za niezgodną z prawem oraz ze wspólnym rynkiem, winna zostać wyłączona z zakresu niniejszego rozporządzenia. Zatem pomoc taka nadal podlega obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(14) Aby uniknąć przedkładania aspektu kapitałowego inwestycji nad aspekt siły roboczej, należy ustanowić przepisy dotyczące możliwości mierzenia wielkości pomocy na inwestycje albo na podstawie kosztów inwestycji, albo na podstawie kosztów nowych miejsc pracy bezpośrednio związanych z realizacją projektu inwestycyjnego.
(15) Duże kwoty pomocy powinny nadal podlegać indywidualnej ocenie ze strony Komisji przed ich uruchomieniem. W związku z tym kwoty pomocy przekraczające określony próg przyznane pojedynczemu przedsiębiorstwu lub zakładowi w oparciu o istniejący program pomocy powinny zostać wykluczone z wyłączenia przewidzianego w niniejszym rozporządzeniu i powinny nadal podlegać obowiązkowi zgłoszenia, o którym mowa w art. 88 ust. 3 Traktatu. Dla uniknięcia sytuacji, w której duży projekt inwestycyjny zostałby sztucznie podzielony na podprojekty, by ominąć w ten sposób postanowienia niniejszych wytycznych, duży projekt inwestycyjny należy uznać za jednostkowy projekt inwestycyjny, jeżeli inwestycja początkowa podjęta przez jedną lub kilka firm, na przestrzeni trzech lat, składa się ze środków trwałych połączonych w sposób ekonomicznie niepodzielny. W ramach oceny, czy inwestycja początkowa jest ekonomicznie niepodzielna, Komisja weźmie pod uwagę powiązania techniczne, funkcjonalne i strategiczne oraz bezpośrednią bliskość geograficzną. Niepodzielność ekonomiczna będzie oceniania niezależnie od prawa własności. Oznacza to, że dla ustalenia, czy duży projekt inwestycyjny stanowi jednostkowy projekt inwestycyjny, zastosowana zostanie ta sama procedura oceny niezależnie od tego, czy projekt jest realizowany przez jedno przedsiębiorstwo, kilka przedsiębiorstw dzielących się kosztami inwestycji, czy kilka przedsiębiorstw ponoszących koszty odrębnych inwestycji w ramach tego samego projektu inwestycyjnego (np. w przypadku spółki stanowiącej wspólne przedsiębiorstwo (ang. joint venture)).
(16) Istotne jest zagwarantowanie, aby pomoc regionalna stanowiła rzeczywistą zachętę oraz wspierała inwestycje, których w przeciwnym razie nie dokonałoby w regionach objętych pomocą, i aby stanowiła bodziec do podejmowania nowych rodzajów działalności. Przed rozpoczęciem realizacji prac nad projektem objętym pomocą właściwe władze powinny zatem potwierdzić na piśmie, że projekt prima facie spełnia warunki kwalifikowalności. Za potwierdzenie "na piśmie" uznaje się również komunikację za pośrednictwem faksu bądź poczty elektronicznej.
(17) W związku ze specyfiką pomocy regionalnej niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy, która jest skumulowana z inną pomocą państwa, w tym pomocy udzielanej przez władze krajowe, regionalne i lokalne lub przyznanej przy wsparciu Wspólnoty, w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, gdy skumulowana kwota przekracza próg ustalony w niniejszym rozporządzeniu. Regionalnej pomocy inwestycyjnej objętej wyłączeniem na mocy niniejszego rozporządzenia nie należy kumulować z pomocą de minimis w rozumieniu rozporządzenia Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 Traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis(8) w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych, jeżeli taka kumulacja skutkowałaby intensywnością pomocy przekraczającą intensywność określoną niniejszym rozporządzeniem.
(18) Niniejsze rozporządzenie nie powinno mieć zastosowania do pomocy na działalność związaną z eksportem do krajów trzecich lub państw członkowskich, a mianowicie pomocy związanej bezpośrednio z ilością wywożonych produktów, z tworzeniem i funkcjonowaniem sieci dystrybucyjnej lub z innymi wydatkami bieżącymi związanymi z prowadzeniem działalności eksportowej, oraz do pomocy uzależnionej od wykorzystywania towarów krajowych uprzywilejowanych względem towarów przywożonych.
(19) W celu zapewnienia przejrzystości oraz efektywnego monitorowania zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98 właściwe jest ustalenie standardowego formularza, według którego państwa członkowskie powinny dostarczać Komisji informacji podsumowujących zawsze, gdy na mocy niniejszego rozporządzenia realizowany jest program pomocy z zamiarem publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej bądź gdy przyznana została pomoc ad hoc. Z tego samego powodu właściwe jest określenie zasad dotyczących dokumentacji, którą państwa członkowskie powinny prowadzić w odniesieniu do programów pomocy wyłączonych niniejszym rozporządzeniem. W celu ułatwienia procedury administracyjnej oraz uwzględniając szeroki dostęp do niezbędnej technologii, informacje zbiorcze należy przekazywać w formie elektronicznej. W celu zwiększenia przejrzystości pomocy regionalnej w rozszerzonej Wspólnocie państwa członkowskie winny publikować program pomocy w pełnym brzmieniu oraz informować Komisję o adresie internetowym, pod którym zamieszczono publikację.
(20) W świetle doświadczenia Komisji w tej dziedzinie, a w szczególności częstotliwości, z jaką powszechnie niezbędne jest korygowanie polityki pomocy państwa, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia.
(21) Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla zobowiązań państwa członkowskiego w zakresie zgłaszania indywidualnych środków pomocy zgodnie ze zobowiązaniami przyjętymi w kontekście innych instrumentów pomocy państwa, a w szczególności zobowiązania dotyczącego zgłaszania Komisji pomocy na rzecz przedsiębiorstwa otrzymującego pomoc na ratowanie i restrukturyzację w rozumieniu Wytycznych wspólnotowych dotyczących pomocy państwa w celu ratowania i restrukturyzacji zagrożonych przedsiębiorstw(9) lub informowania jej o takiej pomocy,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 24 października 2006 r.
W imieniu Komisji | |
Neelie KROES | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 142 z 14.5.1998, str. 1.
(2) Dz.U. C 120 z 20.5.2006, str. 2.
(3) Dz.U. C 54 z 4.3.2006, str. 13.
(4) Dz.U. L 10 z 13.1.2001, str. 33. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1040/2006 (Dz.U. L 187 z 8.7.2006, str. 8).
(5) Dz.U. C 71 z 11.3.2000, str. 14.
(6) Dz.U. L 182 z 3.7.1987, str. 36. Rozporządzenie ostatnio zmienione Aktem Przystąpienia z 1994 r.
(7) Dz.U. L 277 z 21.10.2005, str. 1.
(8) Dz.U. L 10 z 13.1.2001, str. 30.
(9) Dz.U. C 244 z 1.10.2004, str. 2.
(10) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22.
(11) Klasyfikacja działalności gospodarczej we Wspólnocie Europejskiej.
(12) Dz.U. L 124 z 20.5.2003, str. 36.
(13) Dz.U. L 140 z 30.4.2004, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2006.302.29 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 1628/2006 w sprawie stosowania art. 87 i 88 Traktatu w odniesieniu do regionalnej pomocy inwestycyjnej |
Data aktu: | 24/10/2006 |
Data ogłoszenia: | 01/11/2006 |
Data wejścia w życie: | 21/11/2006 |