KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 91/414/EWG z dnia 15 lipca 1991 r. dotyczącą wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin(1), w szczególności jej art. 6 ust. 1 akapit drugi tiret drugie,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Po dokonaniu przeglądu, w którym Niderlandy występowały w charakterze państwa członkowskiego pełniącego rolę sprawozdawcy, dyrektywą Komisji 2005/53/WE(2) dodano substancję czynną chlorotalonil do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Dyrektywa 2005/53/WE przewiduje najwyższe dopuszczalne poziomy dla niektórych zanieczyszczeń. Zgodnie ze zwykłą praktyką Komisji poziomy te zostały oparte na specyfikacjach sporządzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) w zakresie czystości i poziomów zanieczyszczeń zawartych w substancjach czynnych, w szczególności na publikacji z lutego 2005 r. Wspomniane specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,01 g/kg substancji czynnej. FAO wydała jednak kolejny zestaw specyfikacji dla chlorotalonilu(3), który udostępniono w grudniu 2005 r., po przyjęciu dyrektywy 2005/53/WE. Wspomniane specyfikacje uzupełniły i formalnie uchyliły specyfikacje z lutego 2005 r., które były brane pod uwagę podczas przyjmowania dyrektywy. Nowe specyfikacje ustalają najwyższy dopuszczalny poziom heksachlorobenzenu wynoszący 0,04 g/kg substancji czynnej.
(2) Pomimo że Wspólnota może ustalić swój własny poziom ochrony zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt i ochrony środowiska, zbadano, czy można dostosować poziomy czystości ustanowione przez dyrektywę 2005/53/WE, tak by odzwierciedlały nowe specyfikacje FAO.
(3) Po dokonaniu oceny toksykologicznej i ekotoksykologicznej ad hoc, Niderlandy zajęły stanowisko, że taka zmiana nie powoduje ryzyka większego niż to, które już wzięto pod uwagę przy dodawaniu chlorotalonilu do załącznika I do dyrektywy 91/414/EWG. Stanowisko to zostało podane do wiadomości pozostałych państw członkowskich, które się z nim zgodziły. W świetle wspomnianego stanowiska, a także szczególnych okoliczności niniejszego przypadku, Komisja uważa iż uzasadniona jest zmiana specyfikacji dla chlorotalonilu.
(4) Ponieważ dyrektywa 2005/53/WE nakłada na państwa członkowskie wymóg stosowania art. 2 tej dyrektywy od dnia 1 września 2006 r., zmieniona specyfikacja dla chlorotalonilu również powinna być stosowana od tej daty, bez uszczerbku dla pozostałych terminów ustanowionych w art. 3 dyrektywy 2005/53/WE. W związku z tym dyrektywa powinna wejść w życie jak najszybciej.
(5) Należy zatem odpowiednio zmienić dyrektywę 91/414/EWG.
(6) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 22 września 2006 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Markos KYPRIANOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2006/75/WE (Dz.U. L 248 z 12.9.2006, str. 3).
(2) Dz.U. L 241 z 17.9.2005, str. 51.
(3) "FAO: Specyfikacje i ocena pestycydów rolniczych - chlorotalonil (Tetrachloroizoftalonitryl)" (grudzień 2005 r.).