a także mając na uwadze, co następuje:(1) Głównym i najważniejszym celem i przedmiotem niniejszego rozporządzenia jest ochrona środowiska, a jego wpływ na handel międzynarodowy ma jedynie uboczny charakter.
(2) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 259/93 z dnia 1 lutego 1993 r. w sprawie nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów w obrębie, do Wspólnoty Europejskiej oraz poza jej obszar 3 zostało już kilkakrotnie w znaczącym stopniu zmienione i wymaga dalszych zmian. Konieczne jest w szczególności włączenie do tego rozporządzenia treści decyzji Komisji 94/774/WE z dnia 24 listopada 1994 r. dotyczącej standardowego listu przewozowego określonego w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 259/93 4 oraz decyzji Komisji 1999/412/WE z dnia 3 czerwca 1999 r. dotyczącej kwestionariusza w związku z obowiązkiem sprawozdawczym Państw Członkowskich zgodnie z art. 41 ust. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 259/93 5 . Dlatego też dla zapewnienia większej jasności przepisów rozporządzenie (EWG) nr 259/93 powinno zostać zastąpione.
(3) Decyzja Rady 93/98/EWG 6 dotyczyła zawarcia, w imieniu Wspólnoty, Konwencji bazylejskiej z dnia 22 marca 1989 r. o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych 7 , której Wspólnota jest stroną od 1994 r. Przyjmując rozporządzenie (EWG) nr 259/93, Rada ustanowiła przepisy dotyczące ograniczania i kontroli takiego przemieszczania, między innymi w celu dostosowania istniejącego wspólnotowego systemu nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów do wymogów Konwencji bazylejskiej.
(4) Decyzja Rady 97/640/WE 8 dotyczyła zatwierdzenia w imieniu Wspólnoty zmiany do Konwencji bazylejskiej, ustanowionej w decyzji III/1 Konferencji Stron. Na mocy tej zmiany wszelki wywóz z państw wymienionych w aneksie VII do Konwencji odpadów niebezpiecznych przeznaczonych do unieszkodliwiania do państw niewymienionych w tym aneksie został zakazany, podobnie jak, ze skutkiem od dnia 1 stycznia 1998 r., wywóz odpadów niebezpiecznych, określonych w art. 1 ust. 1 lit. a) Konwencji, które są przeznaczone do odzysku. Rozporządzenie (EWG) nr 259/ 93 zostało odpowiednio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 120/97 9 .
(5) Mając na względzie fakt, że Wspólnota zatwierdziła decyzję C(2001)107/Final Rady OECD dotyczącą zmiany decyzji OECD C(92)39/Final w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku (decyzja OECD), w celu ujednolicenia wykazów odpadów z Konwencją bazylejską i zmiany niektórych innych wymagań, konieczne jest włączenie treści tej decyzji do prawa wspólnotowego.
(6) Wspólnota podpisała Konwencję sztokholmską z dnia 22 maja 2001 r. w sprawie trwałych zanieczyszczeń organicznych.
(7) Istotne jest zorganizowanie i uregulowanie nadzoru i kontroli przemieszczania odpadów w sposób, który uwzględnia potrzebę zachowania, ochrony i poprawy jakości środowiska i zdrowia ludzi oraz który sprzyja bardziej jednolitemu stosowaniu tego rozporządzenia na całym obszarze Wspólnoty.
(8) Istotne jest również uwzględnienie wymogu określonego w art. 4 ust. 2 lit. d) Konwencji bazylejskiej stanowiącego, że przemieszczanie odpadów niebezpiecznych będzie ograniczone do minimum zgodnego z bezpieczną dla środowiska i skuteczną gospodarką takimi odpadami.
(9) Ponadto istotne jest uwzględnienie prawa każdej ze stron Konwencji bazylejskiej, wynikające z jej art. 4 ust. 1, do wprowadzenia zakazu przywozu odpadów niebezpiecznych lub odpadów wymienionych w aneksie II do tej Konwencji.
(10) Przemieszczanie odpadów wytworzonych przez siły zbrojne lub organizacje pomocowe powinno zostać wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia w przypadku przywozu na obszar Wspólnoty w określonych sytuacjach (w tym w razie tranzytu wewnątrz Wspólnoty, kiedy odpady są wprowadzane do Wspólnoty). W odniesieniu do przemieszczania takich odpadów powinny być przestrzegane wymogi wynikające z prawa międzynarodowego oraz z umów międzynarodowych. W takich przypadkach właściwy organ tranzytu i właściwy organ miejsca przeznaczenia na terytorium Wspólnoty powinny zostać z wyprzedzeniem poinformowane o przemieszczeniu odpadów i ich przeznaczeniu.
(11) Konieczne jest uniknięcie powielania rozporządzenia (WE) nr 1774/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 3 października 2002 r. ustanawiającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi 10 , które już zawiera przepisy dotyczące wszystkich aspektów dotyczących przesyłki, wyboru trasy i przesyłania (gromadzenia, transportu, przeładunku, przetwarzania, wykorzystywania, odzyskiwania i unieszkodliwiania, prowadzenia dokumentacji, dokumentów towarzyszących oraz możliwości śledzenia) produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w obrębie Wspólnoty, do Wspólnoty oraz poza jej obszar.
(12) Do dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja powinna złożyć sprawozdanie na temat związku pomiędzy istniejącymi przepisami sektorowymi dotyczącymi zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego oraz przepisami niniejszego rozporządzenia oraz przedłożyć do tego dnia wszelkie propozycje konieczne do dostosowania tych przepisów do niniejszego rozporządzenia w celu osiągnięcia równoważnego poziomu kontroli.
(13) Pomimo iż nadzór i kontrola przemieszczania odpadów w obrębie Państwa Członkowskiego jest sprawą tego Państwa Członkowskiego, krajowe uregulowania dotyczące przemieszczania odpadów powinny uwzględniać potrzebę spójności z przepisami wspólnotowymi w celu zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska i zdrowia ludzi.
(14) W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do unieszkodliwiania oraz przeznaczonych do odzysku odpadów, niewymienionych w załączniku III, IIIA lub IIIB, właściwe jest zapewnienie optymalnego nadzoru i kontroli poprzez wymóg uzyskania uprzedniej pisemnej zgody na takie przemieszczenie. Taka procedura powinna z kolei wiązać się z uprzednim zgłoszeniem, które umożliwi właściwym organom uzyskanie odpowiednich informacji i podjęcie wszelkich koniecznych środków dla ochrony zdrowia ludzi i środowiska. Powinno to również umożliwić tym organom wnoszenie uzasadnionych sprzeciwów wobec takiego przemieszczenia.
(15) W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku, wymienionych w załączniku III, IIIA lub IIIB, właściwe jest zapewnienie minimalnego poziomu nadzoru i kontroli poprzez wymóg, aby takim przemieszczeniom towarzyszyły określone informacje.
(16) Mając na względzie potrzebę jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia i prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego, w celu zapewnienia skuteczności konieczne jest wymaganie, aby zgłoszenia były rozpatrywane przez właściwy organ przemieszczenia.
(17) Istotne jest również uproszczenie systemu gwarancji finansowych lub równoważnego ubezpieczenia.
(18) Uwzględniając odpowiedzialność wytwórców odpadów za racjonalne ekologicznie gospodarowanie odpadami, dokumenty zgłoszenia oraz przesyłania przy przemieszczaniu odpadów powinny być, jeśli to możliwe, wypełniane przez wytwórców odpadów.
(19) Konieczne jest stworzenie proceduralnych środków ochronnych dla zgłaszającego, zarówno w interesie pewności prawnej, jak i w celu zapewnienia jednolitego stosowania niniejszego rozporządzenia oraz prawidłowego funkcjonowania rynku wewnętrznego.
(20) W przypadku przemieszczeń odpadów do unieszkodliwienia Państwa Członkowskie powinny przestrzegać zasad bliskości, priorytetu dla odzysku odpadów i samowystarczalności na poziomie wspólnotowym i krajowym, zgodnie z dyrektywą 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów 11 , poprzez stosowanie zgodnie z Traktatem środków polegających na całkowitym lub częściowym zakazie takiego przemieszczania odpadów albo systematycznym zgłaszaniu wobec niego sprzeciwu. Należy również wziąć pod uwagę wymóg określony w dyrektywie 2006/12/WE, zgodnie z którą Państwa Członkowskie mają stworzyć odpowiednią zintegrowaną sieć instalacji unieszkodliwiania odpadów w celu umożliwienia Wspólnocie jako całości osiągnięcia samowystarczalności w zakresie unieszkodliwiania odpadów, a Państwom Członkowskim indywidualne zmierzanie do tego celu, z uwzględnieniem warunków geograficznych lub potrzeby stworzenia specjalistycznych instalacji dla określonych rodzajów odpadów. Państwa Członkowskie powinny być również w stanie zapewnić, by w instalacjach zagospodarowania odpadów objętych dyrektywą Rady 96/61/WE z dnia 24 września 1996 r. dotyczącą zintegrowanego zapobiegania zanieczyszczeniom i ich kontroli 12 stosowane były najlepsze dostępne techniki określone w tej dyrektywie, zgodnie z warunkami pozwolenia dla instalacji, a odpady były przetwarzane zgodnie z obowiązującymi normami ochrony środowiska dotyczącymi unieszkodliwiania odpadów, określonymi w przepisach wspólnotowych.
(21) W przypadku przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku Państwa Członkowskie powinny być w stanie zapewnić, by w instalacjach zagospodarowania odpadów objętych dyrektywą 96/61/WE stosowane były najlepsze dostępne techniki określone w tej dyrektywie, zgodnie z warunkami pozwolenia dla instalacji. Państwa Członkowskie powinny również być w stanie zapewnić, by odpady były przetwarzane zgodnie z obowiązującymi normami ochrony środowiska dotyczącymi odzysku odpadów określonymi w przepisach wspólnotowych oraz by przy uwzględnieniu art. 7 ust. 4 dyrektywy 2006/12/WE odpady były przetwarzane zgodnie z planami gospodarki odpadami ustanowionymi zgodnie z tą dyrektywą w celu zapewnienia wykonania wiążących zobowiązań w zakresie odzysku lub recyklingu, przewidzianych w przepisach wspólnotowych.
(22) Opracowanie na poziomie Wspólnoty obowiązkowych wymogów dotyczących instalacji unieszkodliwiania lub odzysku odpadów oraz przetwarzania określonych materiałów odpadowych, w uzupełnieniu istniejących przepisów prawa wspólnotowego, może przyczynić się do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony środowiska w całej Wspólnocie, wspomóc tworzenie równych warunków prowadzenia działalności w zakresie recyklingu i pomóc w zapewnieniu, by rozwój żywotnego ekonomicznie rynku wewnętrznego w zakresie recyklingu nie był utrudniony. Istnieje w związku z tym potrzeba opracowania wspólnotowych równych warunków prowadzenia działalności w zakresie recyklingu poprzez zastosowanie, w odpowiednich przypadkach, wspólnych norm w niektórych obszarach, w tym w odniesieniu do surowców wtórnych, w celu poprawienia jakości recyklingu. Komisja powinna przedstawić, w odpowiednich przypadkach, wnioski w sprawie takich norm dla niektórych rodzajów odpadów i niektórych instalacji prowadzących recykling, tak szybko, jak jest to wykonalne, w oparciu o dalszą analizę strategii gospodarowania odpadami oraz przy uwzględnieniu istniejących przepisów wspólnotowych oraz przepisów obowiązujących w Państwach Członkowskich. W tym czasie powinno być możliwe, pod pewnymi warunkami, zgłaszanie sprzeciwów wobec planowanego przemieszczania odpadów, jeśli związany z nimi odzysk nie byłby zgodny z przepisami państwa wysyłki dotyczącymi odzysku odpadów. W tym czasie Komisja powinna również monitorować sytuację, zwracając uwagę na możliwe niepożądane przemieszczenia odpadów do nowych Państw Członkowskich oraz, w razie konieczności, zgłaszać odpowiednie wnioski dotyczące postępowania w takich sytuacjach.
(23) Od Państw Członkowskich powinno wymagać się zapewnienia, by zgodnie z Konwencją Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych (UNECE) o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska z dnia 25 czerwca 1998 r. (Konwencja z Aarhus) odpowiednie właściwe organy podawały we właściwy sposób do wiadomości publicznej informacje dotyczące zgłoszeń przemieszczeń, jeżeli informacje takie nie są poufne zgodnie z przepisami wspólnotowymi i krajowymi.
(24) Należy ustanowić obowiązek, aby odpady, których przemieszczanie nie może zostać zakończone zgodnie z planem, były zabierane z powrotem do państwa przemieszczenia bądź odzyskiwane albo unieszkodliwiane w inny sposób.
(25) Należy również wprowadzić obowiązek wobec osoby, której działanie leży u źródła nielegalnego przemieszczania odpadów, zapewnienia powrotu przedmiotowych odpadów lub dokonania innych uzgodnień w celu odzysku lub unieszkodliwienia tych odpadów. W przypadku niedopełnienia tego obowiązku odpowiednio właściwe organy wysyłki lub właściwe organy miejsca przeznaczenia powinny interweniować samodzielnie.
(26) W celu ochrony środowiska w objętych nim państwach konieczne jest wyjaśnienie zakresu obowiązywania zakazu wywozu ze Wspólnoty wszelkich odpadów przeznaczonych do unieszkodliwiania w państwach trzecich, innych niż państwa EFTA (Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu), ustanowionego zgodnie z Konwencją bazylejską.
(27) Państwa, które są stronami Porozumienia o Europejskim Obszarze Gospodarczym, mogą przyjąć procedury kontrolne przewidziane w odniesieniu do przemieszczania odpadów w obrębie Wspólnoty.
(28) W celu ochrony środowiska w objętych nim państwach konieczne jest również wyjaśnienie zakresu obowiązywania zakazu wywozu ze Wspólnoty odpadów niebezpiecznych przeznaczonych do odzysku w państwie, którego nie obowiązuje decyzja OECD, ustanowionego zgodnie z Konwencją bazylejską. W szczególności konieczne jest usunięcie wątpliwości dotyczących wykazu odpadów, do których ten zakaz ma zastosowanie, oraz zapewnienie, że wykaz ten obejmuje również odpady wymienione w aneksie II do Konwencji bazylejskiej, to jest odpady z gospodarstw domowych oraz pozostałości ze spopielania odpadów z gospodarstw domowych.
(29) Szczególne uzgodnienia dotyczące wywozu odpadów, innych niż odpady niebezpieczne, przeznaczonych do odzysku w państwach, do których decyzja OECD nie ma zastosowania, powinny zostać utrzymane oraz powinny zostać uproszczone w późniejszym terminie.
(30) Przywóz do Wspólnoty odpadów do unieszkodliwienia powinien być dozwolony, jeśli państwo wywozu jest Stroną Konwencji bazylejskiej. Przywóz do Wspólnoty odpadów do odzysku powinien być dozwolony, jeśli państwo wywozu jest jednym z państw, do których ma zastosowanie decyzja OECD lub jest Stroną Konwencji bazylejskiej. W innych przypadkach przywóz powinien być jednak możliwy tylko wtedy, gdy państwo wywozu jest związane dwustronną lub wielostronną umową albo porozumieniem zgodnym z przepisami wspólnotowymi oraz zgodnym z art. 11 Konwencji bazylejskiej, poza przypadkami, gdy nie
(31) Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane zgodnie z międzynarodowym prawem morza.
(32) Niniejsze rozporządzenie powinno odzwierciedlać zasady dotyczące wywozu i przywozu odpadów z i do krajów i terytoriów zamorskich, określone w decyzji Rady 2001/822/WE z dnia 27 listopada 2001 r. w sprawie stowarzyszenia krajów i terytoriów zamorskich ze Wspólnotą Europejską ("Decyzja o Stowarzyszeniu Zamorskim") 13 .
(33) Powinny zostać podjęte niezbędne kroki w celu zapewnienia, zgodnego z dyrektywą 2006/12/WE i innymi przepisami wspólnotowymi w sprawie odpadów, gospodarowania odpadami przesyłanymi w obrębie Wspólnoty oraz przywożonymi do Wspólnoty bez powodowania niebezpieczeństwa dla zdrowia ludzi i bez stosowania procesów albo metod, które mogą szkodzić środowisku przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwienia w państwie przeznaczenia. W przypadku wywozu z obszaru Wspólnoty odpadów nieobjętych zakazem powinny zostać podjęte wysiłki w celu zapewnienia, by odpadami gospodarowano w sposób racjonalny ekologicznie przez cały okres przemieszczania, w tym odzysku lub unieszkodliwiania w państwie trzecim będącym państwem przeznaczenia. Instalacje, do których kierowane są odpady, powinny działać zgodnie z normami ochrony zdrowia ludzi i środowiska, które w szerokim zakresie są równoważne z ustanowionymi w przepisach wspólnotowych. Należy sporządzić wykaz niewiążących wytycznych zawierających wskazówki dotyczące racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami.
(34) Państwa Członkowskie powinny przekazywać Komisji informacje dotyczące wdrażania niniejszego rozporządzenia, zarówno w drodze sprawozdań składanych do Sekretariatu Konwencji bazylejskiej, jak i na podstawie oddzielnego kwestionariusza.
(35) Konieczne jest zapewnienie bezpiecznej i dostosowanej do potrzeb środowiska rozbiórki statków w celu ochrony zdrowia ludzkiego i środowiska. Ponadto należy odnotować, że statek może zostać uznany za odpad zgodnie z art. 2 Konwencji bazylejskiej, a jednocześnie według innych przepisów prawa międzynarodowego - może być uważany za statek. Należy przypomnieć, że trwają prace obejmujące współpracę międzyagencyjną pomiędzy Międzynarodową Organizacją Pracy (MOP), Międzynarodową Organizacją Morską (IMO) i Sekretariatem Konwencji bazylejskiej nad wprowadzeniem na poziomie światowym obowiązkowych zapewniających efektywne i skuteczne rozwiązanie problemu demontażu statków.
(36) Skuteczna współpraca międzynarodowa w zakresie kontroli przemieszczania odpadów ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia, że takie przemieszczania odpadów niebezpiecznych podlegają kontroli. Mając na celu zapewnienie racjonalnego ekologicznie gospodarowania odpadami, należy promować wymianę informacji, wspólną odpowiedzialność oraz współdziałanie między Wspólnotą oraz jej Państwami Członkowskimi i państwami trzecimi.
(37) Niektóre załączniki do niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18 ust. 3 dyrektywy 2006/12/WE. Procedura ta powinna również mieć zastosowanie w przypadku zmian załączników wynikających z postępu naukowo-technicznego, do zmian w odpowiednich przepisach wspólnotowych lub w przypadkach zdarzeń związanych z decyzją OECD lub Konwencją bazylejską oraz innymi podobnymi konwencjami i umowami międzynarodowymi.
(38) Przygotowując instrukcje dotyczące wypełniania dokumentów zgłoszenia oraz przesyłania, które zostaną określone w załączniku IC, Komisja, uwzględniając decyzję OECD i Konwencję bazylejską, powinna wskazać między innymi, że - o ile to możliwe - dokumenty zgłoszenia oraz przesyłania powinny liczyć dwie strony oraz powinna wskazać dokładne terminy składania dokumentów zgłoszenia oraz przesyłania, określonych w załącznikach IA i IB, uwzględniając załącznik II. Dodatkowo, jeśli terminologia i wymagania zawarte w decyzji OECD, Konwencji bazylejskiej oraz w niniejszym rozporządzeniu są różne, poszczególne wymagania należy wyjaśnić.
(39) Przy rozpatrywaniu, które mieszaniny odpadów należy dodać do załącznika IIIA, powinny zostać uwzględnione między innymi następujące informacje: właściwości odpadów, takie jak ewentualne cechy niebezpieczne, zdolność zanieczyszczania oraz ich stan skupienia; aspekty gospodarowania odpadami, takie jak technologiczne możliwości odzysku odpadów oraz korzyści środowiskowe wynikające z odzysku, w tym rozważenie, czy nie zostanie zagrożone racjonalne ekologiczne gospodarowanie odpadami. Komisja podejmuje działania w celu zakończenia prac nad tym załącznikiem, o ile to możliwe-przed datą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia i wykona to zadanie najpóźniej w terminie sześciu miesięcy od tej daty.
(40) Dodatkowe środki związane z wdrożeniem niniejszego rozporządzenia powinny również zostać przyjęte przez Komisję zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 18 ust. 3 dyrektywy 2006/12/WE. Powinny one obejmować sposób obliczania wysokości gwarancji finansowej lub równoważnego ubezpieczenia, nad którym Komisja powinna zakończyć prace w miarę możliwości przed datą rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia.
(41) Środki konieczne do wdrożenia niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 14 .
(42) Zważywszy, że cel niniejszego rozporządzenia, to jest zapewnienie ochrony środowiska podczas przemieszczania odpadów, nie może zostać w sposób wystarczający osiągnięty przez Państwa Członkowskie, natomiast z uwagi na jego rozmiary i skutki możliwe jest lepsze jego osiągnięcie na poziomie Wspólnoty, Wspólnota może podjąć działania zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest konieczne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
1 Dz.U. C 108 z 30.4.2004, str. 58.
2 Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 listopada 2003 r. (Dz.U. C 87 E z 7.4.2004, str. 281), wspólne stanowisko Rady z dnia 24 czerwca 2005 r. (Dz.U. C 206 E z 23.8.2005, str. 1), stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia 25 października 2005 r. (dotychczas nieopublikowane w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 29 maja 2006 r.
4 Dz.U. L 310 z 3.12.1994, str. 70.
5 Dz.U. L 156 z 23.6.1999, str. 37.
6 Dz.U. L 39 z 16.2.1993, str. 1.
7 Dz.U. L 39 z 16.2.1993, str. 3.
8 Dz.U. L 272 z 4.10.1997, str. 45.
9 Dz.U. L 22 z 24.1.1997, str. 14.
10 Dz.U. L 273 z 10.10.2002, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 416/2005 (Dz.U. L 66 z 12.3.2005, str. 10).
11 Dz.U. L 114 z 27.4.2006, str. 9.
12 Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. Dyrektywa ostatnio zmieniona rozporządzeniem (WE) nr 166/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 33 z 4.2.2006, str. 1). jest to możliwe w sytuacjach kryzysów, przywracania pokoju, utrzymywania pokoju lub podczas wojny.
13 Dz.U. L 314 z 30.11.2001, str. 1.
14 Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
15 Dz.U. L 35 z 12.2.1992, str. 24.
16 Art. 1 ust. 3 lit. h) dodana przez art. 36 dyrektywy nr 2009/31/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie geologicznego składowania dwutlenku węgla oraz zmieniającej dyrektywę Rady 85/337/EWG, dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE, 2001/80/WE, 2004/35/WE, 2006/12/WE, 2008/1/WE i rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 (Dz.U.UE.L.09.140.114) z dniem 25 czerwca 2009 r.
17 Dz.U. L 140 z 5.6.2009, s. 114.
18 Art. 1 ust. 3 lit. i dodana przez art. 27 rozporządzenia nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.330.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 31 grudnia 2018 r.
19 Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1257/2013 z dnia 20 listopada 2013 r. w sprawie recyklingu statków oraz zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1013/2006 i dyrektywę 2009/16/WE (Dz.U. L 330 z 10.12.2013, s. 1).
20 Dz.U. L 377 z 31.12.1991, str. 20. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 94/31/WE (Dz.U. L 168 z 2.7.1994, str. 28).
21 Art. 2 pkt 7a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
22 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/98/WE z dnia 19 listopada 2008 r. w sprawie odpadów oraz uchylająca niektóre dyrektywy (Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3).
23 Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 648/2005 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 117 z 4.5.2005, str. 13).
25 Art. 2 pkt 35a dodany przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
26 Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
27 Art. 12:- zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2010/438/UE z dnia 10 sierpnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.210.35) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem 1 stycznia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2011/854/UE z dnia 15 grudnia 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.336.74) wprowadzającej odstępstwo od jego stosowania z dniem notyfikacji.
29 Art. 26 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
30 Dyrektywa 1999/93/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 grudnia 1999 r. w sprawie wspólnotowych ram w zakresie podpisów elektronicznych (Dz.U. L 13 z 19.1.2000, s. 12).
31 Dz.U. L 226 z 6.9.2000, str. 3. Decyzja ostatnio zmieniona decyzją Rady 2001/573/WE (Dz.U. L 203 z 28.7.2001, str. 18).
32 Art. 43 ust. 1 lit. e) zmieniona przez sprostowanie z dnia 13 grudnia 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.334.46) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 2006 r.
33 Art. 50 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
34 Art. 50 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
35 Art. 50 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. c rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
36 Art. 50 ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. d rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
37 Art. 50 ust. 4a dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
38 Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/19/UE z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego (WEEE) (Dz.U. L 197 z 24.7.2012, s. 38).
39 Art. 50 ust. 4b dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
40 Art. 50 ust. 4c dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
41 Art. 50 ust. 4d dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
42 Art. 50 ust. 4e dodany przez art. 1 pkt 3 lit. e rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
43 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2658/87 z dnia 23 lipca 1987 r. w sprawie nomenklatury taryfowej i statystycznej oraz w sprawie Wspólnej Taryfy Celnej (Dz.U. L 256 z 7.9.1987, s. 1).
44 Art. 50 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. f rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
45 Art. 51 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 4 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2018 r.
46 Art. 58:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 5 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
47 Art. 58a dodany przez art. 1 pkt 6 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
48 Art. 59 skreślony przez art. 1 pkt 7 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
49 Art. 59a:- dodany przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 8 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
50 Art. 60 ust. 2a dodany przez art. 1 pkt 9 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r.
51 Art. 63 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
52 Dz.U. L 365 z 31.12.1994, str. 34.
53 Dz.U. L 332 z 28.12.2000, str. 91.
55 Art. 63 ust. 4 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
56 Art. 63 ust. 5 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
57 Załącznik IA zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1379/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.309.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2007 r.
58 Załącznik IB zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1379/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.309.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2007 r.
59 Załącznik IC:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 669/2008 z dnia 15 lipca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.188.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 lipca 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia Komisji nr 255/2013 z dnia 20 marca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.79.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 kwietnia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/2002 z dnia 10 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.294.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 2015 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2020 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
60 Konwencja bazylejska o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych z dnia 22 marca 1989 r. Zob. www.basel.int
61 Decyzja Rady OECD C(2001) 107 wersja ostateczna dotycząca zmiany decyzji C(92) 39 wersja ostateczna w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów przeznaczonych do odzysku i regeneracji; decyzja C(2001) 107 stanowi skonsolidowany tekst dokumentów przyjętych przez Radę w dniu 14 czerwca 2001 r. oraz w dniu 28 lutego 2002 r. (z późniejszymi zmianami). Zob. http://www.oecd.org/department/0,2688,en_2649_34397_1_1_1_1_1,00.html
62 Poza Wspólnotą Europejską zamiast terminu "odbiorca" można używać terminu "importer".
63 Poza Wspólnotą Europejską zamiast terminu "zgłaszający" można używać terminu "eksporter".
64 W niektórych krajach trzecich będących państwami członkowskimi OECD możliwe jest stosowanie terminu "jednostka (przedsiębiorca) prowadząca obrót" zgodnie z terminologią decyzji OECD.
65 Poza terytorium Wspólnoty Europejskiej możliwe jest stosowanie terminu "producent" (ang. generator) zamiast "wytwórca" (ang. producer).
66 W dokumentach Wspólnoty Europejskiej definicja operacji R1 w wykazie skrótów różni się od definicji używanej w konwencji bazylejskiej i decyzji OECD, dlatego też podano obydwa jej brzmienia. Istnieją ponadto inne różnice w terminologii stosowanej w dokumentach Wspólnoty Europejskiej, konwencji bazylejskiej i decyzji OECD, które nie zostały uwzględnione w wykazie skrótów.
67 Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1418/2007 z dnia 29 listopada 2007 r. dotyczące wywozu w celu poddania odzyskowi niektórych odpadów wymienionych w załączniku III lub IIIA do rozporządzenia (WE) nr 1013/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady do pewnych państw, których nie obowiązuje decyzja OECD w sprawie kontroli transgranicznego przemieszczania odpadów (Dz.U. L 316 z 4.12.2007, s. 6).
70 W konwencji bazylejskiej używa się terminu "państwo".
71 Poza terytorium Wspólnoty Europejskiej możliwe jest stosowanie terminów "wywóz" i "przywóz" zamiast "wysyłka" i "przeznaczenie".
72 Zob. pola nr 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 20 lub 21 oraz w przypadku, gdy podanie informacji dodatkowych jest wymagane przez właściwe organy, zob. punkty w załączniku II części 3 niniejszego rozporządzenia, nieuwzględnione w żadnym z pól dokumentu.
73 W niektórych krajach trzecich zamiast tego mogą być podawane informacje o właściwym organie wysyłki.
74 Załącznik III:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.277.61) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 2006 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 413/2010 z dnia 12 maja 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.119.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2020 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
75 Aneks IX do Konwencji bazylejskiej jest zawarty w niniejszym rozporządzeniu w załączniku V, część 1, wykaz B.
76 "Nierozproszony" nie obejmuje odpadów w postaci proszków, osadów, pyłów lub elementów stałych zawierających niebezpieczne odpady płynne.
77 W odniesieniu do "prawie wolnych od zanieczyszczeń i innych rodzajów odpadów" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
78 W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
79 W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
80 W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
81 Odpady pokonsumenckie są wyłączone.
82 Załącznik IIIA:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 308/2009 z dnia 15 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.97.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 kwietnia 2009 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 664/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.182.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2011 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 664/2011 z dnia 11 lipca 2011 r. (Dz.U.UE.L.11.182.2) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 sierpnia 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2020 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
83 Załącznik:IIIB:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 135/2012 z dnia 16 lutego 2012 r. (Dz.U.UE.L.12.46.30) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 marca 2012 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1234/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.332.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 maja 2014 r.
84 Dz.U. L 312 z 22.11.2008, s. 3.
85 Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.
86 Załącznik IV:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 413/2010 z dnia 12 maja 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.119.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2020 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
87 Aneks VIII do konwencji bazylejskiej jest zawarty w niniejszym rozporządzeniu w załączniku V część 1 wykaz A. Aneks II do konwencji bazylejskiej jest zawarty w niniejszym rozporządzeniu w załączniku V część 3 wykaz A.
88 Niniejszy wykaz zawiera odpady w postaci popiołów, pozostałości, żużli, kożuchów żużlowych, zgarów, zgorzelin, pyłów, proszków, mułów i spieków, chyba że materiał jest wyraźnie wymieniony gdzie indziej.
89 Niniejszy wykaz zawiera odpady w postaci popiołów, pozostałości, żużli, kożuchów żużlowych, zgarów, zgorzelin, pyłów, proszków, mułów i spieków, chyba że materiał jest wyraźnie wymieniony gdzie indziej.
90 Załącznik V:- zmieniony przez sprostowanie z dnia 13 grudnia 2013 r. (Dz.U.UE.L.2013.334.46) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 2006 r.
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 22 października 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.277.61) zmieniające nin. rozporządzenie z dniem 15 lipca 2006 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 413/2010 z dnia 12 maja 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.119.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 16 maja 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1234/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.332.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2015/2002 z dnia 10 listopada 2015 r. (Dz.U.UE.L.2015.294.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 czerwca 2015 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 1 rozporządzenia nr 2174/2020 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2021 r.
91 Odniesienia do załączników I, III i IV zawarte w wykazach A i B dotyczą aneksów do Konwencji bazylejskiej.
92 Należy zauważyć, że odpowiadający kod w wykazie B (B1160) nie określa wyłączeń.
93 Kod ten nie obejmuje złomu zespołów z wytwarzania energii elektrycznej.
94 PCB mają poziom stężenia 50 mg/kg lub więcej.
95 Stężenie polichlorowanych bifenyli wynosi co najmniej 50 mg/kg.
96 Poziom stężenia 50 mg/kg jest rozpatrywany jako międzynarodowy praktyczny poziom stężenia dla wszystkich odpadów. Jednakże wiele państw ustanowiło niższe poziomy stężenia (np. 20 mg/kg) dla określonych odpadów.
97 "Przeterminowany" oznacza niezużyty w okresie zalecanym przez producenta.
98 Kod ten nie obejmuje drewna zabezpieczonego środkami chemicznymi.
99 "Przeterminowany" oznacza niezużyty w okresie zalecanym przez producenta.
100 Należy zwrócić uwagę, że mimo początkowo niskiego poziomu zanieczyszczenia substancjami z załącznika I, po dalszym przetwarzaniu, w tym po recyklingu, poziom stężenia substancji wyszczególnionych w załączniku I może ulec w oddzielnych frakcjach znacznemu podniesieniu.
101 Status popiołu cynkowego jest obecnie rozpatrywany, a Konferencja Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD) zaleca, aby nie kwalifikować popiołu cynkowego jako towaru niebezpiecznego.
102 Kod ten nie obejmuje złomu zespołów z wytwarzania energii elektrycznej.
103 Ponowne wykorzystanie może obejmować naprawę, odnowienie lub unowocześnienie, jednak nie całkowitą przebudowę.
104 W niektórych krajach materiały przeznaczone do ponownego wykorzystania nie są uznawane za odpady.
105 Poziom stężenia Benzol[a]pyrene nie może wynosić lub przekraczać 50 mg/kg.
106 Recykling/odzysk substancji organicznych nieużywanych jako rozpuszczalniki (R3 w aneksie IV sekcja B) lub, w razie potrzeby, czasowe składowanie ograniczone do jednego przypadku, pod warunkiem że po nim następuje operacja R3 i że zostało to potwierdzone odpowiednią dokumentacją umowną lub urzędową.
107 W odniesieniu do "prawie wolnych od zanieczyszczeń i innych rodzajów odpadów" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
108 W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
109 W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
110W odniesieniu do "prawie wyłącznie" punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
111 Odpady pokonsumenckie są wyłączone.
112 Recykling/odzysk substancji organicznych nieużywanych jako rozpuszczalniki (R3 w aneksie IV sekcja B) po uprzednim sortowaniu oraz, w razie potrzeby, czasowe składowanie ograniczone do jednego przypadku, pod warunkiem że po nim następuje operacja R3 i że zostało to potwierdzone odpowiednią dokumentacją umowną lub urzędową.
113 W odniesieniu do »prawie wolnych od zanieczyszczeń i innych rodzajów odpadów« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
114 Odpady oznaczone gwiazdką uznaje się za odpady niebezpieczne zgodnie z dyrektywą2008/98/WE. Przy identyfikacji odpadów w poniższym wykazie zastosowanie mają sekcje »Definicje«, »Ocena i klasyfikacja« i »Wykaz odpadów« w załącznikudo decyzji 2000/532/WE.
115 Niebezpieczne składniki wyposażenia elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w grupie 16 06 i oznaczone jako niebezpieczne; przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane itd.
116 Niebezpieczne składniki wyposażenia elektrycznego i elektronicznego mogą obejmować akumulatory i baterie wymienione w grupie 16 06 i oznaczone jako niebezpieczne; przełączniki rtęciowe, szkło z lamp katodowych i inne szkła aktywowane itd.
117 Chyba że odpowiednio sklasyfikowane pod jednym kodem w załączniku III.
118 Recykling/odzysk substancji organicznych nieużywanych jako rozpuszczalniki (R3 w aneksie IV sekcja B) lub, w razie potrzeby, czasowe składowanie ograniczone do jednego przypadku, pod warunkiem że po nim następuje operacja R3 i że zostało to potwierdzone odpowiednią dokumentacją umowną lub urzędową.
119 W odniesieniu do »prawie wolnych od zanieczyszczeń i innych rodzajów odpadów« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
120 W odniesieniu do »prawie wyłącznie« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
121 W odniesieniu do »prawie wyłącznie« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
122 W odniesieniu do »prawie wyłącznie« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
123 Odpady pokonsumenckie są wyłączone.
124 Recykling/odzysk substancji organicznych nieużywanych jako rozpuszczalniki (R3 w aneksie IV sekcja B) po uprzednim sortowaniu oraz, w razie potrzeby, czasowe składowanie ograniczone do jednego przypadku, pod warunkiem że po nim następuje operacja R3 i że zostało to potwierdzone odpowiednią dokumentacją umowną lub urzędową.
125 W odniesieniu do »prawie wolnych od zanieczyszczeń i innych rodzajów odpadów« punkt odniesienia stanowić mogą specyfikacje międzynarodowe i krajowe.
126 Odpady oznaczone AB130, AC250, AC260 i AC270 zostały wykreślone, gdyż zostały uznane, zgodnie z procedurą określoną w art. 18 dyrektywy 2006/12/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 5 kwietnia 2006 r. w sprawie odpadów (Dz.U. L 114 z 27.4.2006, s. 9, uchylona dyrektywą 2008/98/WE), za inne niż odpady niebezpieczne i w związku z tym nie podlegają zakazowi wywozu na podstawie art. 36 niniejszego rozporządzenia. Kod odpadów AC300 został usunięty, ponieważ przedmiotowe odpady są objęte kodem A3210 w części 1 wykaz A.
127 Niniejszy wykaz zawiera odpady w postaci popiołów, pozostałości, żużli, kożuchów żużlowych, szumowin, zgarów, pyłów, proszków, osadów i makuchów, chyba że materiał jest wyraźnie wymieniony gdzie indziej.
128 Załącznik VI zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 308/2009 z dnia 15 kwietnia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.97.8) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 19 kwietnia 2009 r.
129 Załącznik VII:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1379/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.309.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia Komisji nr 255/2013 z dnia 20 marca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.79.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 kwietnia 2013 r.
130 Załącznik VIII:- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 1379/2007 z dnia 26 listopada 2007 r. (Dz.U.UE.L.07.309.7) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 listopada 2007 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 rozporządzenia Komisji nr 255/2013 z dnia 20 marca 2013 r. (Dz.U.UE.L.13.79.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 10 kwietnia 2013 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1234/2014 z dnia 18 listopada 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.332.15) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 maja 2014 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 2 rozporządzenia nr 2020/2174 z dnia 19 października 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.433.11) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 stycznia 2021 r.
131 Przyjęte na 6. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, grudzień 2002 r.
132 Przyjęte na 7. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, październik 2004 r.
133 Przyjęte na 14. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, maj 2019 r.
134 Przyjęte na 8. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, grudzień 2006 r.
135 Przyjęte na 12. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, maj 2015 r.
136 Przyjęte na 13. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, maj 2017 r.
137 Przyjęte na 10. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, październik 2013 r.
138 Przyjęte na 11. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, październik 2013 r.
139 Przyjęte na 13. i 14. posiedzeniu Konferencji Stron Konwencji bazylejskiej o kontroli transgranicznego przemieszczania i usuwania odpadów niebezpiecznych, maj 2017 r. i maj 2019 r.
140 Przyjęte przez Komitet OECD ds. Polityki Ochrony Środowiska w lutym 2003 r. (dokument ENV/EPOC/WGWPR(2001)3/FINAL).
141 Rezolucja A 962 przyjęta przez Zgromadzenie IMO podczas 23. sesji zwyczajnej, w dniach 24 listopada-5 grudnia 2003 r.
142 Zatwierdzone do publikacji przez Radę Administracyjną MOP na 289. sesji, w dniach 11-26 marca 2004 r.
143 Załącznik IX zmieniony przez art. 1 pkt 10 i 11 rozporządzenia nr 660/2014 z dnia 15 maja 2014 r. (Dz.U.UE.L.2014.189.135) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2016 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.