RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 94,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 90/434/EWG(3) wprowadziła wspólne zasady mające zastosowanie do przekształceń przedsiębiorstw, które są neutralne z punktu widzenia konkurencji.
(2) Dyrektywa 90/434/EWG ma na celu odroczenie opodatkowywania dochodów, zysków i zysków kapitałowych wynikających z przekształceń przedsiębiorstw oraz ochronę praw podatkowych Państw Członkowskich.
(3) Jednym z celów dyrektywy 90/434/EWG jest usuwanie przeszkód w działaniu rynku wewnętrznego, takich jak podwójne opodatkowanie. W zakresie, w jakim przepisy tej dyrektywy nie pozwalają na osiągnięcie w pełni tego celu, Państwa Członkowskie powinny podjąć środki konieczne do jego osiągnięcia.
(4) Doświadczenie zdobyte w związku z wprowadzaniem w życie dyrektywy 90/434/EWG w styczniu 1992 r. pokazało różne sposoby, na jakie można poprawić dyrektywę oraz możliwości rozszerzenia korzystnych skutków wspólnych zasad przyjętych w 1990 r.
(5) Dnia 8 października 2001 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 2157/2001 w sprawie statutu spółki europejskiej (SE)(4) oraz dyrektywę 2001/86/WE uzupełniającą statut spółki europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników(5). Analogicznie, dnia 22 lipca 2003 r. Rada przyjęła rozporządzenie (WE) nr 1435/2003 w sprawie statutu spółdzielni europejskiej (SCE)(6) oraz dyrektywę 2003/72/WE uzupełniającą statut spółdzielni europejskiej w odniesieniu do zaangażowania pracowników(7). Jednym z najważniejszych elementów tych instrumentów jest możliwość przeniesienia statutowej siedziby, zarówno w przypadku SE, jak i SCE pomiędzy Państwami Członkowskimi, bez potrzeby rozwiązywania i przechodzenia w stan likwidacji.
(6) Przeniesienie statutowej siedziby jest jednym ze sposobów korzystania ze swobody przedsiębiorczości przewidzianej w art. 43 i 48 Traktatu. Nie przenosi się aktywów, a spółka i jej akcjonariusze nie czerpią z tej operacji dochodów, zysków ani zysków kapitałowych. Decyzja spółki dotycząca reorganizacji przedsiębiorstwa przez przeniesienie statutowej siedziby nie powinna być utrudniana przez restrykcyjne reguły podatkowe lub ograniczenia, niekorzystne warunki lub zniekształcenia wynikające z krajowych przepisów podatkowych Państw Członkowskich, sprzecznych z prawem wspólnotowym. Przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE z jednego Państwa Członkowskiego do innego Państwa Członkowskiego nie zawsze musi prowadzić do zaprzestania bycia rezydentem w pierwszym Państwie Członkowskim. Ustawodawstwo krajowe i traktaty dotyczące opodatkowania nadal określają rezydencję SE lub SCE do celów podatkowych.
(7) Przeniesienie statutowej siedziby spółki, lub sytuacja związana z tym przeniesieniem, które pociąga za sobą zmianę rezydencji do celów podatkowych, może skutkować nałożeniem pewnej formy opodatkowania w Państwie Członkowskim, z którego przenosi się siedzibę. Opodatkowanie może zostać nałożone także w przypadku, gdy przeniesienie statutowej siedziby lub sytuacja związana z tym przeniesieniem nie prowadzi do zmiany rezydencji do celów podatkowych. Do dyrektywy 90/434/EWG wprowadzono kilka nowych reguł, aby zaradzić takiej sytuacji w odniesieniu do SE i SCE. W przypadku gdy w następstwie przeniesienia statutowej siedziby, aktywa SE lub SCE pozostają faktycznie połączone ze stałym zakładem należącym do SE lub SCE oraz położonym w Państwie Członkowskim, z którego przeniesiono statutową siedzibę, taki stały zakład powinien korzystać z przywilejów podobnych do tych, które przewidziano w art. 4-6 dyrektywy 90/434/EWG. Artykuły te dotyczą przepisów i zastrzeżeń wyłączonych z podatku oraz przejęcia strat. Ponadto, zgodnie z zasadami zawartymi w Traktacie, w przypadku przeniesienia statutowej siedziby akcjonariuszy takiej spółki należy wyłączyć z opodatkowania. Uwzględniając nałożony na Państwa Członkowskie przez Traktat obowiązek podejmowania wszelkich niezbędnych środków w celu zniesienia podwójnego opodatkowania, na tym etapie nie ma potrzeby ustanawiania wspólnych zasad dotyczących określania rezydencji SE lub SCE do celów podatkowych.
(8) Dyrektywa 90/434/EWG nie dotyczy strat zakładu stałego w innym Państwie Członkowskim, które zostały uznane w Państwie Członkowskim rezydencji SE lub SCE. W szczególności, w przypadku gdy statutowa siedziba SE lub SCE zostaje przeniesiona do innego Państwa Członkowskiego, takie przeniesienie nie uniemożliwia ponownego doliczania, w odpowiednim czasie, strat zakładu stałego przez poprzednie Państwo Członkowskie rezydencji.
(9) Dyrektywa 90/434/EWG nie obejmuje takiej formy podziału, w której spółka przenosząca oddziały nie ulega rozwiązaniu. W związku z tym należy rozszerzyć przepisy art. 4 tej dyrektywy celem uwzględnienia takich przypadków.
(10) Artykuł 3 dyrektywy 90/434/EWG określa spółki objęte jej zakresem, a Załącznik do tej dyrektywy wyszczególnia formy spółek, do których dyrektywa ma zastosowanie. Jednakże niektóre formy spółek nie zostały zawarte w tym Załączniku, pomimo tego, że są one rezydentami do celów podatkowych w Państwie Członkowskim i są objęte podatkiem dochodowym od osób prawnych w tym państwie. W świetle tego doświadczenia sytuacja taka wydaje się stanowić nieuzasadnioną lukę prawną i dlatego należy rozszerzyć zakres dyrektywy, tak aby obejmowała podmioty, które mogą prowadzić działalność transgraniczną na obszarze Wspólnoty oraz które spełniają wszystkie odpowiednie wymogi.
(11) W związku z tym, że SE jest spółką akcyjną, a SCE spółdzielnią, przy czym mają one charakter podobny do innych form spółek, które zostały już objęte dyrektywą 90/434/EWG, należy dodać te podmioty do wykazu zawartego w Załączniku do dyrektywy 90/434/EWG.
(12) Pozostałe nowe spółki włączone do wykazu zawartego w Załączniku do niniejszej dyrektywy to płatnicy podatku dochodowego od osób prawnych w Państwach Członkowskich, w których są uznawani za rezydentów, przy czym niektórzy z nich są uznawani za spółki fiskalnie przejrzyste przez pozostałe Państwa Członkowskie. Aby korzyści przewidziane w dyrektywie 90/434/EWG stały się skuteczne, Państwa Członkowskie traktujące płatników podatku dochodowego od osób prawnych, którzy nie są uznawani za rezydentów w tym państwie, jako fiskalnie przejrzystych, powinny stosować do nich korzyści przewidziane w dyrektywie. Jednak, mając na uwadze różnice w traktowaniu podatkowym tych szczególnych płatników podatku od osób prawnych przez Państwa Członkowskie, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość odejścia od stosowania odpowiednich przepisów dyrektywy przy nakładaniu podatków na bezpośrednich lub pośrednich akcjonariuszy tych płatników.
(13) W przypadku gdy akcjonariusze spółek prowadzących transakcje regulowanych dyrektywą 90/434/EWG są traktowani jako fiskalnie przejrzyści, osoby, które uzyskują korzyści od akcjonariuszy nie powinni podlegać opodatkowaniu w związku z operacjami restrukturyzacyjnymi.
(14) Istnieją pewne wątpliwości co do stosowania dyrektywy 90/434/EWG w przypadku przekształcania oddziałów w spółki zależne. Przy takich operacjach aktywa związane ze stałym zakładem stanowiącym "oddział", zgodnie z definicją zawartą w art. 2 pkt i) dyrektywy 90/434/EWG, są przekazywane na rzecz nowo utworzonej spółki, która będzie stanowić spółkę zależną spółki przekazującej; należy też zdecydowanie podkreślić, że transakcja wnoszenia aktywów ze spółki w Państwie Członkowskim stałego zakładu znajdującego się w innym Państwie Członkowskim na rzecz spółki w tym ostatnim Państwie Członkowskim jest objęta dyrektywą.
(15) Obecna definicja "wymiany udziałów" zawarta w art. 2 lit. d) dyrektywy 90/434/EWG nie rozstrzyga, czy termin ten obejmuje dalsze nabywanie udziałów poza tymi przyznającymi zwykłą większość praw głosu. Nierzadko statuty spółek i zasady głosowania są opracowane w taki sposób, by istniała potrzeba dalszego nabywania udziałów zanim spółka nabywająca będzie mogła objąć pełną kontrolę nad spółką docelową. W związku z tym należy zmienić definicję "wymiany udziałów" w taki sposób, aby określała ona, że termin ten obejmuje wszystkie dalsze operacje nabycia udziałów.
(16) W przypadku łączenia i podziałów spółka przejmująca może czerpać zyski z różnicy wartości pomiędzy otrzymanymi aktywami i pasywami a akcjami, które mogła posiadać w spółce przekazującej, a które zostają unieważnione po przeprowadzeniu tych operacji. Artykuł 7 dyrektywy 90/434/EWG przewiduje zwolnienie z podatku tych zysków kapitałowych, ponieważ zyski można równie łatwo osiągnąć w formie zysków przekazanych ze spółki przekazującej, które, na mocy dyrektywy Rady 90/435/EWG z dnia 23 lipca 1990 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania stosowanego w przypadku spółek dominujących i spółek zależnych różnych Państw Członkowskich(8), byłyby zwolnione z podatku. Cele zarówno dyrektywy 90/434/EWG, jak i dyrektywy 90/435/EWG są zbieżne w tej kwestii szczególnej, jednak wymagane warunki są różne. Należy zatem zmienić dyrektywę 90/434/EWG, tak aby połączyć wymogi w niej zawarte z wymogami przewidzianymi w dyrektywie 90/435/EWG oraz aby uwzględnić niższy próg posiadanych udziałów zawarty w tej dyrektywie.
(17) Mając na uwadze rozszerzenie zakresu dyrektywy 90/434/EWG, tak aby obejmowała ona wydzielenia oraz przeniesienie statutowej siedziby SE lub SCE, należy także odpowiednio zmienić zakres przepisu dotyczącego zwalczania unikania opodatkowania i oszustw podatkowych.
(18) W związku z tym decyzja 90/434/EWG powinna zostać odpowiednio zmieniona,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 lutego 2005 r.
|
W imieniu Rady |
|
J.-C. JUNCKER |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana dnia 10 marca 2004 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. C 110 z 30.4.2004, str. 30.
(3) Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.
(4) Dz.U. L 294 z 10.11.2001, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 885/2004 (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 1).
(5) Dz.U. L 294 z 10.11.2001, str. 22.
(6) Dz.U. L 207 z 18.8.2003, str. 1. Rozporządzenie zmienione decyzją Wspólnego Komitetu EOG nr 15/2004 (Dz.U. L 116 z 22.4.2004, str. 68).
(7) Dz.U. L 207 z 18.8.2003, str. 25.
(8) Dz.U. L 225 z 20.8.1990, str. 6. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/123/WE (Dz.U. L 7 z 13.1.2004, str. 41).