KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych(1), w szczególności jego art. 8 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2002/32/WE stanowi, że stosowanie produktów przeznaczonych na pasze zwierzęce, w których zawartość niepożądanych substancji przekracza maksymalny dopuszczalny poziom określony w załączniku I do tejże dyrektywy, jest niedozwolone.
(2) Z chwilą przyjmowania dyrektywy 2002/32/WE Komisja podała, że przepisy określone w załączniku I do wyżej wymienionej dyrektywy będą podlegać przeglądowi na podstawie aktualnej naukowej oceny zagrożeń i przy uwzględnieniu zakazu rozcieńczania wszelkich skażonych, niezgodnych z przepisami produktów przeznaczonych do żywienia zwierząt.
(3) Dnia 2 lutego 2005 r. panel naukowy ds. substancji skażających w łańcuchu pokarmowym przy Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) przyjął opinię na wniosek Komisji dotyczącą kamfechloru jako niepożądanej substancji w paszach zwierzęcych.
(4) Kamfechlor jest kontaktowym środkiem owadobójczym, którego stosowanie jest stopniowo wycofywane w większości krajów świata. Mieszanki na bazie kamfechloru mają złożony skład, z co najmniej 202 różnymi opisanymi kongenerami. Ze względu na jego trwałość i właściwości chemiczne, kamfechlor jest nadal obecny w środowisku.
(5) Niektóre kongenery, takie jak CHB 32, które są głównymi składnikami mieszanek technicznych, stanowią przedmiot stosunkowo szybkiej biotransformacji, podczas gdy inne kongenery, takie jak CHB 26, 50 i 62 są bardziej trwałe i zbierają się w sposób znaczący w łańcuchu pokarmowym. Kongenery CHB 26, 50 i 62 mogą służyć jako wskaźniki skażenia kamfechloru. Obecność CHB 32 jest wskaźnikiem niedawnego skażenia, który mógłby być włączony do programów monitorowania w celu wykrycia ewentualnych oszukańczych praktyk.
(6) Głównymi źródłami narażenia zwierząt na działanie kamfechloru w wyniku karmienia są olej rybny i mączki rybne. Karma dla ryb (w szczególności dla gatunków mięsożernych) może zawierać duże ilości mączki rybnej i oleju rybnego. Jeśli chodzi o inne zwierzęta, to mączki rybne są mniej używane, co wiąże się z mniejszym narażeniem w wyniku karmienia.
(7) Ryby są najbardziej wrażliwe na toksyczność kamfechloru. Przenoszenie się kamfechloru do jadalnych tkanek jest na wysokim poziomie u ryb tłustych, a na niższym poziomie u innych zwierząt gospodarskich. Ryby, w szczególności gatunki bogate w lipidy, stanowią główne źródło narażenia człowieka, podczas gdy inne źródła są mniej istotne.
(8) Należy zastąpić obecny ogólny maksymalny poziom kamfechloru we wszystkich paszach przez maksymalny poziom kamfechloru w oleju rybnym, mączce rybnej i w karmie dla ryb, aby produkty nie stanowiły jakiegokolwiek zagrożenia dla zdrowia ludzi zwierząt. Bezpieczeństwo pasz zostało poprawione poprzez znaczne ograniczenie poziomu stosującego się do karmy dla ryb podawanej rybom bezpośrednio, a celowe kontrole środków żywienia zwierząt, w przypadku których uznano, że są głównym źródłem narażenia na kamfechlor powinno poprawić bezpieczeństwo pasz.
(9) Obecny ogólny maksymalny poziom kamfechloru nie odzwierciedla obecnego normalnego poziomu skażenia tła w oleju rybnym. Należy ustanowić maksymalny poziom dla oleju rybnego przy uwzględnieniu poziomów tła bez narażania zdrowia zwierząt i ludzi. Maksymalny poziom wymaga przeglądu w świetle niezbędnego zastosowania na szerszą skalę procedur usuwania zanieczyszczeń.
(10)Dyrektywa 2002/32/WE powinna zatem zostać odpowiednio zmieniona.
(11) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 5 grudnia 2005 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Markos KYPRIANOU |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/8/WE (Dz.U. L 27 z 29.1.2005, str. 44).