KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1784/2003 z dnia 29 września 2003 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków zbóż(1), w szczególności jego art. 6,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1784/2003 nie przewiduje interwencji w odniesieniu do żyta od roku gospodarczego 2004/2005. W celu uwzględnienia nowo zaistniałej sytuacji należy dostosować rozporządzenie Komisji (WE) nr 824/2000(2).
(2) W przypadku zbóż takich jak pszenica zwyczajna i pszenica durum minimalne wymogi jakościowe ustalone zostały w odniesieniu do spożycia przez ludzi i muszą odpowiadać normom sanitarnym ustalonym w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 315/93 z dnia 8 lutego 1993 r. ustanawiającym procedury Wspólnoty w odniesieniu do substancji skażających w żywności(3). Pozostałe zboża są głównie przeznaczone na paszę dla zwierząt i muszą być zgodne z przepisami dyrektywy 2002/32/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 maja 2002 r. w sprawie niepożądanych substancji w paszach zwierzęcych(4). Należy ustanowić stosowanie tych norm podczas przejmowania produktów, o których mowa w ramach niniejszego systemu interwencji.
(3) Od dnia 1 lipca 2006 r. niektóre z tych norm są stosowane podczas pierwszego przetworzenia produktów. W celu zagwarantowania, by zboża przejęte przed tą datą były wprowadzane na rynek w najlepszych warunkach w chwili ich dostarczenia następującego po wycofaniu z systemu interwencji, należy zapewnić by od roku gospodarczego 2005/2006 produkty oferowane do interwencji były zgodne z wymogami narzuconymi przez te normy.
(4) Możliwości powstawania mikotoksyn wydają się być powiązane ze szczególnymi warunkami określonymi głównie na podstawie warunków klimatycznych stwierdzonych w trakcie rozwoju, przede wszystkim podczas kwitnienia zbóż.
(5) Ryzyko związane z przekroczeniem najwyższych dopuszczalnych progów zanieczyszczeń jest określane przez agencje interwencyjne na podstawie informacji dostarczonych przez wnioskodawców i ich własnych kryteriów analizy. W celu ograniczenia kosztów finansowych uzasadniony jest więc wymóg przeprowadzania analiz, na odpowiedzialność agencji interwencyjnych, przed przejęciem produktów, jedynie na podstawie analizy ryzyka umożliwiającej zapewnienie jakości produktów w momencie objęcia skupem interwencyjnym.
(6) W art. 2 i 5 rozporządzenia Rady (EWG) nr 3492/90 z dnia 27 listopada 1990 r. ustanawiającego czynniki, które należy uwzględnić w rocznych sprawozdaniach finansowych w odniesieniu do finansowania środków interwencyjnych w postaci składowania w magazynach publicznych przez Sekcję Gwarancji Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej(5) określone są zasady dotyczące ponoszenia odpowiedzialności. Wymienione artykuły przede wszystkim stanowią, że Państwa Członkowskie podejmują wszelkie środki w celu zapewnienia właściwej konserwacji produktów, które były przedmiotem interwencji wspólnotowych oraz że ilości, których jakość uległa obniżeniu z uwagi na fizyczne warunki przechowywania lub ze względu na przedłużoną konserwacj, zapisuje się w sprawozdaniach jako usunięte z zapasów interwencyjnych w dniu, w którym stwierdzono obniżenie jakości. Artykuły te stanowią również, że dany produkt uważa się za niepełnowartościowy, gdy nie spełnia już wymogów jakości obowiązujących w momencie jego skupu. W związku z powyższym jedynie takie obniżenie jakości, które ustanowione jest tymi przepisami może być pokryte z budżetu Wspólnoty. Jeżeli decyzja podjęta przez Państwo Członkowskie w momencie zakupu produktu jest niewłaściwa pod kątem analizy ryzyka wymaganej zgodnie z tymi zasadami, Państwo to ponosi odpowiedzialność w przypadku, gdy następnie okaże się, że produkt nie spełnia minimalnych wymogów. Decyzja taka uniemożliwiłaby zagwarantowanie jakości produktu ani w związku z tym jego właściwej konserwacji. Należy zatem określić warunki, w których odpowiedzialność ponosi Państwo Członkowskie.
(7) W celu oznaczenia jakości zbóż zaoferowanych agencjom interwencyjnym w art. 3 rozporządzenia (WE) nr 824/2000 przedstawiona jest lista metod sporządzona według kryteriów analizy. Międzynarodowa Organizacja Normalizacyjna przystąpiła do dostosowania jednej spośród tych metod, metody do oznaczania liczby opadania Hagberga. Należy dostosować właściwe odniesienie oraz określić metody analizy związane z przestrzeganiem norm w zakresie zanieczyszczeń.
(8) Mając na względzie jasność i dokładność, art. 6 rozporządzenia (WE) nr 824/2000 wymaga przeredagowania w szczególności w odniesieniu do porządku właściwych przepisów. Zważywszy na zasadę analizy ryzyka przyjętą do celów kontroli mikotoksyn, uzasadnione jest włączenie przeprowadzanych na koszt wnioskodawcy analiz związanych z oznaczeniem poziomu mikotoksyn.
(9) Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (WE) nr 824/2000.
(10) Komitet Zarządzający ds. Zbóż nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 6 lipca 2005 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mariann FISCHER BOEL |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 78.
(2) Dz.U. L 100 z 20.4.2000, str. 31. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 777/2004 (Dz.U. L 123 z 27.4.2004, str. 50).
(3) Dz.U. L 37 z 13.2.1993, str. 1. Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(4) Dz.U. L 140 z 30.5.2002, str. 10. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2005/8/WE (Dz.U. L 27 z 29.1.2005, str. 44).
(5) Dz.U. L 337 z 4.12.1990, str. 3.