RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 133,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Od roku 1971 Wspólnota przyznawała preferencje handlowe krajom rozwijającym się w ramach planu ogólnych preferencji taryfowych.
(2) Wspólna polityka handlowa Wspólnoty powinna być spójna z polityką rozwoju i powinna umacniać jej cele, zwłaszcza zwalczanie ubóstwa oraz promowanie zrównoważonego rozwoju oraz dobrych rządów w krajach rozwijających się. Musi ona być zgodna z wymogami Światowej Organizacji Handlu, w szczególności z klauzulą umożliwiającą z GATT z roku 1979(3).
(3) Komunikat Komisji do Rady, Parlamentu Europejskiego oraz Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 7 lipca 2004 r. zatytułowany "Kraje rozwijające się, handel międzynarodowy i zrównoważony rozwój: zadanie wspólnotowego planu ogólnych preferencji taryfowych na okres dziesięciu lat od 2006 do 2015" określa wytyczne dotyczące wprowadzenia planu ogólnych preferencji taryfowych na okres od 2006 r. do 2015 r.
(4) Niniejsze rozporządzenie jest pierwszym rozporządzeniem wprowadzającym w życie powyższe wytyczne. Niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane do dnia 31 grudnia 2008 r.
(5) Plan ogólnych preferencji taryfowych (zwany dalej "planem") powinien składać się z rozwiązania ogólnego przyznanego wszystkim państwom i terytoriom będącym beneficjentami oraz z dwóch rozwiązań szczególnych uwzględniających różne potrzeby rozwojowe krajów rozwijających się znajdujących się w podobnym położeniu.
(6) Rozwiązania ogólne powinny być przyznane wszystkim państwom beneficjentom, chyba że zostaną one zaklasyfikowane przez Bank Światowy jako kraje o wysokim dochodzie i jeżeli nie wykazują one wystarczającego zróżnicowania eksportu.
(7) Szczególne rozwiązanie motywacyjne dotyczące zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów opiera się na integralnej koncepcji zrównoważonego rozwoju przyjętej przez międzynarodowe konwencje i instrumenty, takie jak Deklaracja Narodów Zjednoczonych o prawie do rozwoju z roku 1986, Deklaracja z Rio w sprawie środowiska i rozwoju z roku 1992, Deklaracja MOP dotycząca podstawowych zasad i praw pracy z roku 1998, Deklaracja Milenijna Narodów Zjednoczonych z roku 2000 i Deklaracja z Johannesburga w sprawie zrównoważonego rozwoju z roku 2002. W rezultacie kraje rozwijające się, które z powodu braku zróżnicowania i niewystarczającego zaangażowania w międzynarodową wymianę handlową są szczególnie wrażliwe w wyniku przyjęcia dodatkowych obciążeń i obowiązków w związku z ratyfikacją i skuteczną realizacją podstawowych konwencji odnośnie do praw człowieka, praw pracowniczych, ochrony środowiska i dobrych rządów, powinny korzystać z dodatkowych preferencji taryfowych. Przyznanie tych preferencji ma na celu wspieranie dalszego rozwoju gospodarczego, a tym samym wychodzenie naprzeciw potrzebie zrównoważonego rozwoju. W ramach niniejszego rozwiązania taryfy ad valorem oraz cła specyficzne (o ile nie są połączone z cłem ad valorem) dla państw beneficjentów zostają zawieszone. Szczególne rozwiązanie motywacyjne dotyczące zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów powinno wyjątkowo być stosowane przed wejściem w życie całego rozporządzenia dla zapewnienia zgodności z decyzją WTO w sprawie rozwiązań szczególnych w celu zwalczania produkcji i handlu narkotykami.
(8) Kraje rozwijające się, które z chwilą wejścia w życie niniejszego rozporządzenia spełniają już kryteria kwalifikujące do stosowania rozwiązania szczególnego odnoszącego się do zrównoważonego rozwoju i dobrych rządów, powinny jak najszybciej skorzystać z tych rozwiązań. W związku z tym kraje te powinny zostać tymczasowo umieszczone na liście państw beneficjentów. Kraje te powinny nadal korzystać z preferencji, jeśli na ich wniosek Komisja potwierdzi, że do dnia 15 grudnia 2005 r. spełniły one wszystkie kryteria.
(9) Komisja powinna monitorować skuteczną realizację konwencji międzynarodowych zgodnie z odpowiednimi mechanizmami przez nie przewidzianymi oraz powinna dokonać oceny związku pomiędzy dodatkowymi preferencjami taryfowymi a wspieraniem zrównoważonego rozwoju.
(10) W ramach rozwiązań szczególnych dotyczących krajów najsłabiej rozwiniętych należy nadal przyznawać bezcłowy dostęp do produktów pochodzących z krajów najsłabiej rozwiniętych uznanych i sklasyfikowanych przez Organizację Narodów Zjednoczonych. Dla kraju, który przestał być klasyfikowany przez Organizację Narodów Zjednoczonych jako kraj najsłabiej rozwinięty powinno się ustalić okres przejściowy w celu złagodzenia ewentualnych negatywnych skutków spowodowanych utratą preferencji taryfowych przyznanych w ramach tego rozwiązania.
(11) Preferencje powinny być nadal różnicowane stosownie do wrażliwości produktów, przy zastosowaniu podziału na produkty niewrażliwe i wrażliwe, w celu uwzględnienia sytuacji sektorów wytwarzających te same produkty we Wspólnocie.
(12) Stawki taryfowe na produkty niewrażliwe nadal powinny być zawieszone, podczas gdy taryfy celne na produkty wrażliwe należy obniżyć, co ma na celu zapewnienie zadowalającego poziomu wykorzystania, a jednocześnie uwzględnia sytuację w odpowiednich sektorach przemysłu Wspólnoty.
(13) Obniżka taka powinna być wystarczająco atrakcyjna w celu zachęcenia przedsiębiorców do wykorzystania możliwości stwarzanych przez niniejszy plan. Jeśli chodzi o cła ad valorem, obniżka powinna być ryczałtowa i powinna wynosić 3,5 punktu procentowego stawki celnej stosowanej w stosunku do krajów objętych klauzulą najwyższego uprzywilejowania. Cła specyficzne powinny zostać obniżone o 30 %. W przypadku, gdy cła podają cło minimalne, takie cło minimalne nie powinno być stosowane.
(14) Cła powinny być całkowicie zawieszone w przypadku, gdy preferencyjne traktowanie indywidualnego zgłoszenia przywozowego skutkuje cłem ad valorem w wysokości 1 % lub mniejszej albo cłem specyficznym w wysokości 2 EUR lub mniejszym, ponieważ koszt pobrania takiego cła może być wyższy od uzyskanego przychodu.
(15) Mając na uwadze zachowanie spójności polityki handlowej Wspólnoty, państwo beneficjent nie powinno uzyskiwać korzyści jednocześnie ze wspólnotowego planu oraz umowy o wolnym handlu, jeśli umowa ta obejmuje co najmniej wszystkie preferencje przewidziane w obecnym planie dla tego państwa.
(16) Klasyfikacja powinna opierać się na kryteriach odnoszących się do sekcji Wspólnej Taryfy Celnej. Klasyfikację sekcji w stosunku do państwa beneficjenta powinno się stosować wtedy, gdy sekcja ta spełnia kryteria klasyfikacji przez trzy kolejne lata, aby zwiększyć przewidywalność i sprawiedliwość klasyfikacji poprzez wyeliminowanie skutków dużych i sporadycznych zmian w danych statystycznych dotyczących przywozu.
(17) Reguły pochodzenia dotyczące definicji pojęcia produktów pochodzących, związanych z tym procedur oraz metod współpracy administracyjnej ustanowionych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(4), stosuje się do preferencji taryfowych przewidzianych niniejszym rozporządzeniem w celu uzyskania pewności, że korzyści z tego planu czerpią wyłącznie te kraje, które odpowiadają zamierzeniom tego planu.
(18) Powody czasowego cofnięcia powinny wynikać z poważnego i systematycznego naruszania zasad określonych w konwencjach wymienionych w załączniku III, tak aby wspierać cele tych konwencji oraz uzyskać pewność, że żaden z beneficjentów nie uzyskuje nienależnych korzyści poprzez ustawiczne naruszanie tych konwencji.
(19) W związku z sytuacją polityczną w Myanmarze, czasowe cofnięcie wszystkich preferencji taryfowych w odniesieniu do przywozu produktów pochodzących z Myanmaru powinno pozostać w mocy.
(20) Środki konieczne do wprowadzenia w życie niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(5),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 2005 r.
|
W imieniu Rady |
|
L. LUX |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana dnia 9 marca 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Opinia wydana dnia 9 lutego 2005 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(3) "Odmienne i bardziej korzystne traktowanie, wzajemność i pełniejsze uczestnictwo krajów rozwijających się", decyzja GATT z 28 listopada 1979 r. (L/4903).
(4) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Rady (WE) nr 837/2005 (Dz.U. L 139 z 2.6.2005, str. 1).
(5) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(6) Dz.U. L 256 z 7.9.1987, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 493/2005 (Dz.U. L 82 z 31.3.2005, str. 1).
(7)Rozporządzenie (WE) nr 2501/2001 z dnia 10 grudnia 2001 r. wprowadzające plan ogólnych preferencji taryfowych na okres od dnia 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2004 r. (Dz.U. L 346 z 31.12.2001, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1828/2004 (Dz.U. L 321 z 22.10.2004, str. 23).
(8)Rozporządzenie Rady (WE) nr 384/96 w sprawie ochrony przed dumpingowym przywozem z krajów nie bedących członkami Wspólnoty Europejskiej (Dz.U. L 56 z 6.3.1996, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004 (Dz.U. L 77 z 13.3.2004, str. 12).
(9)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2026/97 z dnia 6 października 1997 r. w sprawie ochrony przed przywozem towarów subsydiowanych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 461/2004.
(10)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1172/95 z dnia 22 maja 1995 r. w sprawie statystyk odnoszących się do handlu towarami między Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi a państwami trzecimi (Dz.U. L 118 z 25.5.1995, str. 10). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1882/2003 (Dz.U. L 284 z 31.10.2003, str. 1).
(11)Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1917/2000 z dnia 7 września 2000 r. ustanawiające niektóre przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (WE) nr 1172/95 w odniesieniu do statystyki handlu zagranicznego (Dz.U. L 229 z 9.9.2000, str. 14). Rozporządzenie zmienione rozporządzeniem (WE) nr 179/2005 (Dz.U. L 30 z 3.2.2005, str. 6).
(12)Rozporządzenie Rady (WE) nr 552/97 z dnia 24 marca 1997 r. tymczasowo wycofujące dostęp do ogólnych preferencji taryfowych w odniesieniu do Związku Myanmar (Dz.U. L 85 z 27.3.1997, str. 8).
(13)Rozporządzenie Rady (WE) nr 3281/94 z dnia 19 grudnia 1994 r. w sprawie stosowania czteroletniego planu ogólnych preferencii taryfowych (1995-1998) w odniesieniu do niektórych produktów przemysłowych pochodzących z krajów rozwijających się (Dz.U. L 348 z 31.12.1994, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2820/98 (Dz.U. L 357 z 30.12.1998, str. 1).
(14)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1256/96 z dnia 20 czerwca 1996 r. w sprawie stosowania wieloletnich planów ogólnych preferencji taryfowych od dnia 1 lipca 1996 r. do dnia 30 czerwca 1999 r. w odniesieniu do niektórych produktów rolnych pochodzących z krajów rozwijających się (Dz.U. L 160 z 29.6.1996, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 602/98 (Dz.U. L 80 z 18.3.1998, str. 1).
(15)Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1381/2002 z dnia 29 lipca 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady otwierania i zarządzania kontyngentami taryfowymi na surowy cukier trzcinowy przeznaczony do rafinacji, pochodzący z krajów najmniej rozwiniętych, na lata gospodarcze 2002/03-2005/06 (Dz.U. L 200 z 30.7.2002, str. 14).
(16)Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1401/2002 z dnia 31 lipca 2002 r. ustanawiające szczegółowe zasady otwierania i zarządzania kontyngentami taryfowymi na ryż, pochodzący z krajów najmniej rozwiniętych, na lata gospodarcze od 2002/03 do 2008/09 (Dz.U. L 203 z 1.8.2002, str. 42).
ZAŁĄCZNIKI