(notyfikowana jako dokument nr K(2004) 930)(Jedynie tekst włoski jest autentyczny)
(Tekst mający znaczenie dla EOG)
(2004/800/WE)
(Dz.U.UE L z dnia 27 listopada 2004 r.)
KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności art. 88 ust. 2 akapit pierwszy,
uwzględniając Porozumienie o Europejskim Obszarze Gospodarczym, w szczególności art. 62 ust. 1 lit. a),
po zaproszeniu zainteresowanych, aby zgodnie z powyższymi artykułami zgłosili swoje uwagi (1),
a także biorąc pod uwagę, co następuje:
1. POSTĘPOWANIE
(1) Pismem z dnia 12 lutego 2003 r. (A/31217, 14 lutego 2003 r.) władze włoskie zgłosiły zgodnie, z art. 88 ust. 3 Traktatu tryb dopłat zawierający pilne postanowienia w dziedzinie zatrudnienia. Działanie wdrożone przed wstępnym zatwierdzeniem przez Komisję zostało wpisane do rejestru dopłat bezprawnych pod numerem NN 7/03.
(2) W piśmie z dnia 12 marca 2003 r. Komisja zażądała dodatkowych informacji. Władze włoskie poprosiły o przedłużenie ustalonego terminu, na co Komisja wyraziła zgodę, następnie Włochy przesłały Komisji dodatkowe informacje w piśmie z dnia 20 maja 2003 r.
(3) W piśmie z dnia 16 października 2003 r. Komisja powiadomiła Włochy o swej decyzji o wszczęciu postępowania przewidzianego w art. 88 ust. 2 Traktatu WE w zakresie trybu dopłat. Decyzja Komisji o wszczęciu postępowania została opublikowana w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (2). Komisja zwróciła się do zainteresowanych o przesłanie uwag na temat trybu dopłat będącego przedmiotem decyzji. Komisja nie otrzymała żadnych uwag ze strony zainteresowanych.
(4) Włochy przesłały swoje uwagi w piśmie z dnia 22 grudnia 2003 r. Komisja poprosiła o dodatkowe wyjaśnienia pismem z dnia 19 stycznia 2004 r. na które władze włoskie odpowiedziały pismem z dnia 11 lutego 2004 r.
2. OPIS DOPŁAT
(5) Tryb dopłat został opracowany w celu zachowania miejsc pracy w przedsiębiorstwach znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, podlegających procedurom zarządu nadzwyczajnego oraz zatrudniających ponad 1.000 pracowników.
(6) Podstawą prawną regulującą kwestię dopłat jest rozporządzenie z mocą ustawy z dnia 14 lutego 2003 r. nr 23, zmienione w ustawę nr 81 z dnia 17 kwietnia 2003 roku.
(7) Beneficjentami omawianych dopłat są nabywcy przedsiębiorstw posiadających wymienione wyżej cechy (przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, podlegających procedurom zarządu nadzwyczajnego oraz zatrudniających ponad 1.000 pracowników).
(8) W przypadku, gdy takie przedsiębiorstwa przejmowane są przez osoby trzecie, dopłaty przyznawane są nowym nabywcom, którzy wyrażają gotowość przejęcia pracowników zbywanego przedsiębiorstwa, z limitem 550 pracowników. Za każdego przeniesionego pracownika nabywca otrzymuje:
- dopłatę miesięczną w wysokości 50 % odprawy, do jakiej miałby prawo pracownik w przypadku zatrudnienia na zasadzie mobilności,
- zmniejszenie kwoty składek do wysokości składek przewidzianych dla praktykantów, na koszt pracodawcy przez pierwszych 18 miesięcy.
Dopłaty te to środki przyznawane na mocy ustawy nr 223/1991 pracodawcom, którzy przyjmują do pracy pracowników zatrudnionych na zasadzie mobilności, to znaczy pracowników, z którymi ustał stosunek pracy z powodu kryzysu strukturalnego oraz pod warunkiem, iż spełnione są ściśle określone wymogi.
Na podstawie dokonanego zgłoszenia trybu dopłat nabywcom, którzy wyrażą gotowość zatrudnienia pracowników zbywanych przedsiębiorstw, to znaczy pracowników nie pozostających w mobilności, przy zachowaniu limitu 550 pracowników, przyznawane są dopłaty.
Dopłaty przyznawane są na maksymalnie 550 przeniesionych pracowników, o ile spełnione są dwa warunki: i) przeniesienie pracowników przewidziane jest w układach zbiorowych pracy zawartych z Ministerstwem Pracy przed 30 kwietnia 2003 r., ii) nabywcy i zbywanego przedsiębiorstwa nie mogą łączyć stosunki własności ani też stosunek kontroli bądź zależności.
(9) Tryb stosuje się w przypadku operacji, w których przeniesienie pracowników zostało zatwierdzone na mocy zbiorowych układów pracy zawartych z Ministerstwem Pracy przed 30 kwietnia 2003 r.. Wysokość dopłat na rok 2003 wynosiła 9,5 mln euro.
3. UZASADNIENIE WSZCZĘCIA POSTĘPOWANIA
(10) W decyzji o wszczęciu formalnego postępowania wyjaśniającego zgodnie z art. 88 ust. 2 Traktatu Komisja uznała, że działanie stanowi pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu WE. Działanie powyższe jest zatem zasadniczo zabronione i może być uznane za zgodne z zasadami rynku wspólnotowego jedynie wówczas, gdy dopłata obejmuje jedno z odstępstw przewidzianych w Traktacie.
(11) Ponieważ omawiane działanie ma chronić miejsca pracy i prowadzi do nabywania przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, Komisja zbadała jego zgodność z wytycznymi wspólnotowymi w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji (zwanymi dalej "wspólnotowymi wytycznymi w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji") (3), zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2204/2002 o zastosowaniu art. 87 i 88 Traktatu WE do pomocy państwa w dziedzinie zatrudnienia (4) i zgodnie z wytycznymi w sprawie pomocy państwa na cele regionalne (5) Komisja wyraziła wątpliwości co do zgodności dopłat z zasadami wspólnego rynku w świetle wszystkich powołanych aktów prawnych.
(12) Komisja wyraziła wątpliwości, czy omawiane działanie stanowi istotnie tryb pomocy na rzecz ogółu beneficjentów, czy też chodzi o działanie przeznaczone dla ściśle określonych beneficjentów, biorąc pod uwagę krótki czas trwania zgłoszonego trybu dopłat (rozporządzenie z mocą ustawy weszło w życie 14 lutego 2003 r., a termin nabycia przedsiębiorstwa i zawarcia z ministerstwem porozumienia o przeniesieniu pracowników wyznaczono na 30 kwietnia 2003 r.).
(13) Komisja zauważyła ponadto, że gdyby Włochy uznały, iż zgłoszony tryb dopłat stanowi w istocie zgłoszenie indywidualne dopłaty na restrukturyzację pojedynczego przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji, działanie to musiałoby być zgłoszone jako takie. W takim wypadku należałoby wyjaśnić, czy przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji finansowej będzie rzeczywistym beneficjentem dopłaty. Ponadto do zgłoszenia indywidualnego powinno się załączyć plan restrukturyzacji, której celem jest odzyskanie rentowności ekonomicznej i finansowej przedsiębiorstwa; zgłoszenie takie musiałoby także spełniać wszystkie warunki określone w wytycznych w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji.
4. UWAGI ZGŁOSZONE PRZEZ WŁOCHY
(14) Włochy przesłały swoje uwagi w piśmie z dnia 22 grudnia 2003 r. Władze włoskie wskazały, że przez cały okres obowiązywania trybu dopłat tylko jedno przedsiębiorstwo zostało zbyte w sposób określony w trybie: była to spółka Ocean SpA, mająca siedzibę w Verolanuova (Brescia), sprzedana spółce Brandt Italia SpA. Według władz włoskich, Brandt nabyła Ocean SpA za cenę rynkową, nie czerpiąc z tego tytułu żadnych bezpośrednich korzyści ekonomicznych w ramach omawianego trybu.
(15) Ponadto władze włoskie oświadczyły, że:
- omawianego działania nie realizuje się w konkretnych obszarach i nie obejmuje ono konkretnych beneficjentów,
- gdyby Komisja nie uważała je za działanie o charakterze ogólnym należałoby wziąć pod uwagę, że omawiane działanie nie narusza zasad konkurencji, ponieważ jego celem jest przywrócenie produkcji w przedsiębiorstwach znajdujących się w trudnej sytuacji oraz ratowanie miejsc pracy w tych przedsiębiorstwach,
- tryb dopłat jest zgodny z wytycznymi w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji, ponieważ nie zwiększa wydajności przedsiębiorstwa, tylko ma służyć odzyskaniu rentowności ekonomiczno-finansowej oraz ratowaniu miejsc pracy.
(16) W piśmie z dnia 11 lutego 2004 r. Włochy wskazały, że wysokość dopłaty przyznanej spółce Brandt Italia w ramach trybu dopłat wynosiła w tym dniu 3.197.982,20 euro, a wypłata rozpoczęła się w marcu 2003 r.
5. OCENA DOPŁATY
5.1. Istnienie dopłaty
(17) Aby dokonać oceny, czy działanie stanowi dopłatę w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu należy określić, czy przynosi ono korzyści tylko niektórym przedsiębiorstwom, czy dopłata przyznawana jest ze środków państwowych, czy działanie narusza zasady konkurencji i czy może mieć wpływ na wymianę handlową prowadzoną w ramach Wspólnoty.
(18) Pierwszym warunkiem zastosowania art. 87 ust. 1 jest okoliczność, że działanie przynosi korzyści niektórym przedsiębiorstwom. Należy zatem określić, czy działanie przynosi beneficjentom takie korzyści ekonomiczne, jakich nie mogliby uzyskać w normalnych warunkach rynkowych, albo czy pozwala ono beneficjentom na uniknięcie kosztów i zobowiązań, które zazwyczaj mają wpływ na wyniki bilansowe przedsiębiorstwa oraz czy takie korzyści przyznaje się konkretnym przedsiębiorstwom.
Omawiany tryb dopłat przewiduje, że przyznaje się dopłaty oraz zmniejsza obciążenia socjalne nabywcom przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, podlegających procedurom zarządu nadzwyczajnego oraz zatrudniającym co najmniej 1.000 pracowników. A zatem określona jest korzyść ekonomiczna, jaką uzyskuje nabywca, który otrzymuje dopłatę bezzwrotną na każdego pracownika "przeniesionego", ponadto uzyskuje na okres 18 miesięcy zmniejszenie wysokości obciążeń socjalnych, które normalnie ponosi pracodawca.
Komisja uważa, że omawiane działanie może przynosić korzyści ekonomiczne także przedsiębiorstwom podlegającym zarządowi nadzwyczajnemu. Tak więc kto będzie faktycznym beneficjentem dopłaty zależy od całego szeregu czynników, które nie zostały jasno określone przez władze włoskie (czy przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji jest przedsiębiorstwem czynnym, czy przedmiotem sprzedaży są aktywa przedsiębiorstwa czy też jego udziały, czy nabywca nie jest w żaden sposób związany z przedsiębiorstwem znajdującym się w trudnej sytuacji finansowej, jaki jest tryb ustalania ceny sprzedaży, itp.).
Komisja uznaje, że na podstawie omawianego trybu dopłat, korzyści ekonomiczne uzyskuje szczególna kategoria beneficjentów, to znaczy:
- nabywcy przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, podlegających zarządowi nadzwyczajnemu i zatrudniających co najmniej 1.000 pracowników, którzy przed 30 kwietnia 2003 r. zawarli z Ministerstwem Pracy układ zbiorowy zatwierdzający przeniesienie pracowników, i/lub
- przedsiębiorstwa znajdujące się w trudnej sytuacji, podlegające zarządowi nadzwyczajnemu, zatrudniające co najmniej 1.000 pracowników i stanowiące przedmiot zbycia.
W oparciu o powyższe uwagi Komisja uznaje, że omawiane działanie nie ma charakteru ogólnego, lecz przynosi korzyści ekonomiczne niektórym przedsiębiorstwom, redukując normalne koszty i wzmacniając pozycję finansową tych przedsiębiorstw w stosunku do konkurentów, którzy nie korzystają z takich środków. Powyższe stwierdzenie potwierdza fakt, iż działanie zostało zastosowane tylko w jednym przypadku.
(19) Drugim warunkiem stosowania art. 87 ust. 1 jest okoliczność, że dopłata udzielana jest ze środków państwowych. W przedstawionych okolicznościach wykazano, że angażowane są środki państwowe, ponieważ z jednej strony działanie finansowane jest ze środków publicznych w formie bezzwrotnej dopłaty, z drugiej zaś strony państwo zrzeka się pewnej części należnych mu zgodnie z prawem kwot z tytułu obciążeń socjalnych.
(20) Zgodnie z trzecim i czwartym warunkiem zastosowania art. 87 ust. 1 Traktatu działanie musi naruszać zasady lub zagrażać naruszeniem zasad konkurencji i wpływać na wymianę handlową w ramach Wspólnoty. Omawiany tryb dopłat zagraża naruszeniem zasad konkurencji, ponieważ umacnia pozycję finansową pewnych przedsiębiorstw w stosunku do ich konkurentów. W szczególny sposób działanie to zagraża naruszeniem zasad konkurencji oraz wpływa na wymianę handlową w ramach Wspólnoty, jeżeli beneficjenci będą konkurować z produktami pochodzącymi z innych Państw Członkowskich, chociaż sami nie eksportują swej produkcji. Jeżeli przedsiębiorstwa otrzymujące dopłaty nie eksportują, zyskuje na tym produkcja krajowa, ponieważ zmniejszają się możliwości eksportu na dany rynek krajowy przez przedsiębiorstwa innych Państw Członkowskich. (6).
(21) Z przedstawionych wyżej powodów omawiane działanie jest zasadniczo zakazane w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu i należy je uznać za zgodne ze wspólnym rynkiem tylko w przypadkach, gdy istnieje możliwość zastosowania jednego z przewidzianych Traktatem odstępstw.
5.2. Legalność dopłaty
(22) Ponieważ działanie stanowi pomoc państwa, Komisja żałuje, że władze włoskie nie dotrzymały ciążącego na nich obowiązku określonego w art. 88 ust. 3 Traktatu i rozpoczęły realizację postanowienia przed zatwierdzeniem go przez Komisję.
5.3. Ocena zgodności dopłaty
(23) Po stwierdzeniu, iż omawiane działanie ma charakter pomocy państwa w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu Komisja zbadała, czy można je uznać za zgodne z zasadami wspólnego rynku na mocy art. 87 ust. 2 i 3 Traktatu.
(24) Komisja uznaje, że dopłata nie jest objęta odstępstwem, określonym w art. 87 ust. 2 Traktatu, ponieważ nie stanowi dopłaty o charakterze socjalnym w myśl art. 87 ust. 2 lit. a) ani dopłaty przeznaczonej na zapobieganie szkodom powstałym wskutek klęsk żywiołowych lub innych nadzwyczajnych wydarzeń, w myśl art. 87 ust. 2 lit. b), nie wchodzi także w zakres art. 87 ust. 2, lit. c). Najwidoczniej nie można również stosować odstępstw określonych w art. 87 ust. 3 lit. b) i d).
(25) Opierając się na art. 87 ust. 3 lit. a) i c), Komisja zdefiniowała swoją politykę wobec niektórych kategorii dopłat w określonych rozporządzeniach, innych aktach prawnych i normach w sprawie zwolnień. Omawiana dopłata ma służyć zachowaniu miejsc pracy i dotyczy zbywania przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji, może zatem wchodzić w zakres trzech konkretnych aktów prawa wtórnego. Następnie Komisja zbadała zgodność omawianej dopłaty z wytycznymi w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji, z rozporządzeniem (WE) nr 2204/2002 i wreszcie z wytycznymi w sprawie pomocy państwa na cele regionalne. W świetle wymienionych trzech dyscyplin wątpliwości wyrażone przez Komisję w odniesieniu do zgodności trybu dopłat z zasadami wspólnego rynku zostały potwierdzone.
5.4. Ocena w oparciu o wytyczne w sprawie pomocy państwa w ratowaniu i restrukturyzacji
(26) Ponieważ zgłoszony tryb dopłat dotyczy sprzedaży przedsiębiorstw znajdujących się w trudnej sytuacji finansowej, władze włoskie powołały się (na potrzeby dokonania własnej oceny) na wytyczne wspólnotowe w sprawie pomocy państwa na ratowanie i restrukturyzację. Komisja zbadała, czy tryb dopłat można oceniać w oparciu o te wytyczne. Wytyczne wspólnotowe w sprawie pomocy na ratowanie i restrukturyzację dopuszczają:
- dopłaty na ratowanie i restrukturyzację zgłoszone indywidualnie Komisji, w odniesieniu do wszystkich przedsiębiorstw, niezależnie od ich wielkości,
- tryby dopłat na ratowanie i restrukturyzację wyłącznie dla małych i średnich przedsiębiorstw.
Władze włoskie zgłosiły tryb pomocy, który obejmuje wszystkie przedsiębiorstwa, każdej wielkości. Ponadto biorąc pod uwagę, że tryb dotyczy sprzedaży przedsiębiorstw zatrudniających więcej niż 1.000 pracowników, zainteresowanie wyrażają przede wszystkim duże przedsiębiorstwa (7). A zatem tryb dopłat w obecnej formie nie może być uznany za zgodny ze wspólnym rynkiem w oparciu o wytyczne w sprawie ratowania i restrukturyzacji.
(27) W decyzji w sprawie wszczęcia postępowania Komisja wskazała, że w przypadku gdyby Włochy miały uznać, że tryb dopłat w istocie stanowi indywidualną pomoc na restrukturyzację pojedynczego przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji, wówczas działanie powinno być zgłoszone jako takie. W takim przypadku należałoby wyjaśnić, czy przedsiębiorstwo znajdujące się w trudnej sytuacji będzie rzeczywistym beneficjentem dopłaty. Ponadto do zgłoszenia indywidualnego należałoby dołączyć plan restrukturyzacji opracowany w celu przywrócenia rentowności ekonomiczno-finansowej przedsiębiorstwa, a zgłoszenie powinno spełniać wszystkie warunki określone w powołanych wytycznych.
(28) Władze włoskie wskazały, że istotnie przez cały czas trwania trybu dopłat dokonano tylko jednej operacji sprzedaży w oparciu o ten tryb. Tym niemniej władze włoskie nadal określały działanie jako tryb dopłat i nie dostarczyły Komisji żadnej informacji, która pozwoliłaby je ocenić jako zgłoszenie indywidualne dopłaty na restrukturyzację pojedynczego przedsiębiorstwa znajdującego się w trudnej sytuacji. A zatem Komisja nie może oceniać indywidualnego przypadku sprzedaży spółki Ocean SpA spółce Brandt Italia w sposób autonomiczny.
5.5. Ocena w oparciu o rozporządzenie (WE) nr 2204/2002
(29) Celem zgłoszonego trybu dopłat jest zachowanie miejsc pracy. Władze włoskie powołują się w tej kwestii nie tylko na wytyczne w sprawie pomocy na ratowanie i restrukturyzację, lecz także na rozporządzenie (WE) nr 2204/2002. W związku z tym w opinii władz włoskich:
- zgłoszone działanie należy uznać za "działanie o charakterze ogólnym, którego celem jest promowanie zatrudnienia, które nie narusza ani nie zagraża naruszeniem zasad konkurencji poprzez wspieranie określonych przedsiębiorstw lub produkcji określonych dóbr" (akapit 6 rozporządzenia (WE) nr 2204/2002), albowiem jest to działanie ogólne i abstrakcyjne, obejmujące wszystkie przedsiębiorstwa zatrudniające ponad 1.000 pracowników, podlegające zarządowi nadzwyczajnemu i stanowiące przedmiot sprzedaży,
- uzyskane korzyści są identyczne z korzyściami wynikającymi z trybu nadzwyczajnej kasy wyrównawczej i zarobkowej, która nigdy nie była uważana za pomoc państwa,
- gdyby działanie miało zostać uznane za pomoc państwa, należałoby je zdefiniować jako tryb dopłat w celu tworzenia zatrudnienia. Istotnie, w myśl art. 4 ust. 4 lit. c) rozporządzenia (WE) nr 2204/2002 "pracownicy zatrudnieni w celu zajęcia nowoutworzonych miejsc pracy nie mogli pracować nigdy przedtem, stracili lub wkrótce stracą poprzednią pracę". I ten właśnie przypadek został opisany w przedstawieniu okoliczności sprawy.
(30) Jeżeli chodzi o punkt pierwszy, Komisja uznaje, że działanie nie ma charakteru ogólnego z powodów wskazanych już w niniejszej decyzji, w części dotyczącej istnienia dopłaty.
(31) Jeżeli chodzi o punkt drugi, omawiane działanie nie zmienia innych trybów, takich jak tryb "Cassa integrazione, guadagni straordinaria" lub zatrudnienia na zasadzie mobilności. Ale jest to działanie tymczasowe, którego celem jest doraźne działanie w szczególnej sytuacji i jedynie w odniesieniu do operacji dokonanych na przestrzeni trzech miesięcy. A zatem nie można porównywać tego działania z trybami, takimi jak tryb "Cassa integrazione, guadagni straordinaria" lub zatrudnienia na zasadzie mobilności, których Komisja nigdy nie oceniała w oparciu o przepisy w sprawie pomocy państwa.
(32) Jeżeli chodzi o trzeci wymieniony punkt, Komisja stwierdza, iż zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 2204/2002, dopłaty na tworzenie nowych miejsc pracy na obszarach pozbawionych pomocy dozwolone są jedynie wobec małych i średnich przedsiębiorstw. Natomiast zgłoszony tryb dopłat stosowany jest na całym terytorium kraju i stosowany wobec wszystkich przedsiębiorstw, niezależnie od ich wielkości. Ponadto, jako że działanie dotyczy zbywania przedsiębiorstw zatrudniających co najmniej 1.000 pracowników, występują elementy przemawiające za tym, że interesuje ono przede wszystkim duże przedsiębiorstwa.
(33) Biorąc pod uwagę powyższe, zgłoszonego działania nie można uznać za zgodne z zasadami wspólnego rynku, według rozporządzenia (WE) nr 2204/2002.
5.6. Ocena w oparciu o wytyczne w sprawie pomocy państwa na cele regionalne
(34) Komisja dokonała także oceny, czy tryb można byłoby rozpatrywać na podstawie wytycznych w sprawie pomocy państwa na cele regionalne (8). W oparciu o te wytyczne i pod warunkiem, że spełnione będą określone wymogi, można umieścić dopłaty na utrzymanie zatrudnienia w definicji pomocy operacyjnej. Można także dopuścić dopłaty na inwestycje w kapitale stałym, realizowane poprzez nabywanie firmy zamkniętej, lub firmy, która zostałaby zamknięta, gdyby nie została kupiona.
(35) Omawiany tryb nie wchodzi jednak w zakres stosowania wytycznych w sprawie pomocy państwa na cele regionalne, jako że stosuje się go w odniesieniu do całego terytorium kraju. Ponadto jedyny przypadek zastosowania trybu dotyczy spółki położonej w Verolanuova (Brescia), czyli na obszarze, na którym nie dopuszcza się odstępstw określonych w art. 87 ust. 3 lit. a) i c) Traktatu. A zatem zgłoszone działanie nie może być uznane za zgodne z zasadami wspólnego rynku w oparciu o wytyczne w sprawie pomocy państwa na cele regionalne.
(36) I wreszcie, zgłoszone działanie jest niezgodne z zasadami wspólnego rynku, ponieważ nie zawiera żadnego przepisu w sprawie kumulacji dopłat uzyskiwanych z różnych źródeł.
6. WNIOSKI KOŃCOWE
(37) Komisja stwierdza, że badane działanie stanowi pomoc państwa w myśl art. 87 ust. 1 Traktatu. Włochy bezprawnie zrealizowały omawiane dopłaty, z naruszeniem art. 88 ust. 3 Traktatu. Na podstawie przeprowadzonej powyżej analizy Komisja uznaje, że dopłaty są niezgodne ze wspólnym rynkiem w świetle wytycznych o pomocy na ratowanie i restrukturyzację, rozporządzenia (WE) nr 2204/2002 oraz wytycznych w sprawie pomocy państwa na cele regionalne.
(38) Niniejsza decyzja dotyczy trybu dopłat i odnośnych przypadków zastosowania i należy ją wprowadzić w życie niezwłocznie, ze szczególnym uwzględnieniem zwrotu poszczególnych dopłat przyznanych bezprawnie. Decyzja nie przesądza o możliwości uznania w przyszłości przez Komisję poszczególnych dopłat przyznanych w ramach trybu za całkowicie lub częściowo zgodne, w zależności od ich specyficznych cech i parametrów,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 30 marca 2004 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mario MONTI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. C 308 z 18.12.2003, str. 5.
(2) Patrz: przypis 1.
(3) Dz.U. C 288 z 9.10.1999.
(4) Dz.U. L 337 z 13.12.2002, str. 3.
(5) Dz.U. C 74 z 10.3.1998.
(6) Orzeczenie Trybunału Sprawiedliwości w sprawie 102/87 Francja przeciwko Komisji, Zb.Orz. 1988, str. 4067.
(7) Władze włoskie nie dostarczyły żadnej informacji na temat wielkości spółki nabywającej, czyli Brandt Italia. Spółka nabyta, Ocean SpA, zatrudniała ponad 1.000 pracowników.
(8) Dz.U. C 74 z 10.3.1998.