Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1968/2004 z 16 listopada 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w 2005 r. kontyngentów taryfowych na produkty z "młodej wołowiny" pochodzące z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Serbii i Czarnogóry

ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (WE) NR 1968/2004

z 16 listopada 2004 r.

ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w 2005 r. kontyngentów taryfowych na produkty z "młodej wołowiny" pochodzące z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Serbii i Czarnogóry

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. o wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny⁽¹⁾, a w szczególności jego art. 32 ust. 1,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Artykuł 4 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2007/2000 z dnia 18 września 2000 r. wprowadzającego nadzwyczajne środki handlowe dla krajów i terytoriów uczestniczących lub powiązanych z procesem stabilizacji i stowarzyszania Unii Europejskiej, zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2820/98 oraz uchylające rozporządzenie (WE) nr 1763/1999 i (WE) nr 6/2000⁽²⁾, przewiduje roczne preferencyjne kontyngenty taryfowe w wysokości 11.475 ton "młodej wołowiny", rozdzielone między Bośnię i Hercegowinę, Serbię i Czarnogórę, łącznie z Kosowem.

(2) Umowa przejściowa z Chorwacją, przyjęta Decyzją Rady 2002/107/WE z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie zawarcia Umowy przejściowej w sprawie handlu oraz kwestii związanych z handlem między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Republiką Chorwacji, z drugiej strony⁽³⁾, oraz Układ o stabilizacji i stowarzyszeniu z byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, przyjęty Decyzją Rady i Komisji 2004/239/WE, Euratom z dnia 23 lutego 2004 r. w sprawie zawarcia Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotą Europejską i jej Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony⁽⁴⁾, określają roczne preferencyjne kontyngenty taryfowe w wysokości odpowiednio 9.400 ton i 1.650 ton.

(3) Artykuł 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 2248/2001 z dnia 19 listopada 2001 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o Stabilizacji i Stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi z jednej strony a Republiką Chorwacji z drugiej strony oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Republiką Chorwacji⁽⁵⁾ oraz art. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 153/2002 z dnia 21 stycznia 2002 r. w sprawie niektórych procedur stosowania Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu między Wspólnotami Europejskimi i ich Państwami Członkowskimi, z jednej strony, a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii, z drugiej strony, oraz stosowania Umowy przejściowej między Wspólnotą Europejską a Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii⁽⁶⁾ stanowią, że należy określić szczegółowe zasady wprowadzania koncesji na "młodą wołowinę".

(4) Dla celów kontrolnych rozporządzenie (WE) nr 2007/2000 uzależnia przywóz w ramach kontyngentów na "młodą wołowinę" dla Bośni i Hercegowiny oraz Serbii i Czarnogóry, w tym Kosowa, od przedstawienia świadectwa autentyczności, stwierdzającego, że towary pochodzą z kraju wystawiającego i odpowiadają dokładnie definicji określonej w załączniku II do tego rozporządzenia. Z uwagi na harmonizację, przywóz w ramach kontyngentów "młodej wołowiny" pochodzącej z Chorwacji i z dawnej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii także powinien być uzależniony od przedstawienia świadectwa autentyczności stwierdzającego, że towary pochodzą z kraju je wystawiającego i odpowiadają dokładnie definicji określonej w załączniku III do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii oraz do Umowy przejściowej z Chorwacją. Należy również ustalić wzór świadectw autentyczności i określić szczegółowe zasady posługiwania się nimi.

(5) Kosowo, zgodnie z definicją zawartą w Rezolucji 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z dnia 10 czerwca 1999 r. podlega międzynarodowej administracji cywilnej sprawowanej przez Misję Narodów Zjednoczonych w Kosowie (UNMIK), która ustanowiła również odrębną służbę celną. Dlatego powinno istnieć także specjalne świadectwo autentyczności dla towarów pochodzących z Serbii i Czarnogóry/Kosowa.

(6) Przedmiotowe kontyngenty powinny być zarządzane przez stosowanie pozwoleń na przywóz. W tym celu zastosowanie powinno mieć Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych⁽⁷⁾ oraz Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80⁽⁸⁾, z zastrzeżeniem niniejszego rozporządzenia.

(7) Dla zapewnienia właściwego zarządzania przywozem przedmiotowych produktów, pozwolenia na przywóz powinny być wydawane pod warunkiem weryfikacji, zwłaszcza wpisów na świadectwach autentyczności.

(8) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego do spraw Wołowiny i Cielęciny,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł  1

1. Niniejszym otwiera się następujące kontyngenty taryfowe na okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2005 r.:

a) 9.400 ton "młodej wołowiny", wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Chorwacji;

b) 1.500 ton "młodej wołowiny", wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Bośni i Hercegowiny;

c) 1.650 ton "młodej wołowiny", wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z dawnej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii;

d) 9.975 ton "młodej wołowiny", wyrażonych ciężarem tusz, pochodzącej z Serbii i Czarnogóry, łącznie z Kosowem.

Kontyngenty, o których mowa w ust. 1, mają numery kolejne odpowiednio 09.4503, 09.4504, 09.4505 i 09.4506.

Dla celów obliczeniowych, w kontyngentach tych przyjmuje się, że 100 kilogramów żywej wagi jest równoważne 50 kilogramom wagi tuszy.

2. Cło stosowane w ramach kontyngentów, o których mowa w ustępie 1, wynosi 20 % cła ad valorem i 20% cła specyficznego określonego we Wspólnej Taryfie Celnej.

3. Przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w ustępie 1, jest zarezerwowany dla niektórych zwierząt żywych i niektórych gatunków mięsa objętych następującymi kodami CN, o których mowa w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000 i w załączniku III do Umowy przejściowej zawartej z Chorwacją oraz do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu z Byłą Jugosłowiańską Republiką Macedonii:

– ex 0102 90 51, ex 0102 90 59, ex 0102 90 71 i

ex 0102 90 79,

– ex 0201 10 00 i ex 0201 20 20,

– ex 0201 20 30,

– ex 0201 20 50.

Artykuł  2

Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów niniejszego rozporządzenia, do przywozu w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 1, stosuje się rozporządzenia (WE) nr 1291/2000 i (WE) nr 1445/95.

Artykuł  3

1. Przywóz ilości określonych w art. 1 podlega przedstawieniu, przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu, pozwolenia na przywóz.

2. W polu 8 wniosków o wydanie pozwolenia i pozwoleń podaje się kraj lub obszar celny pochodzenia. Do pozwolenia dołącza się zobowiązanie do przywozu ze wskazanego kraju lub obszaru celnego.

Pole 20 wniosków o wydanie pozwolenia i pozwoleń zawiera jeden z zapisów wymienionych w załączniku I.

3. Oryginał świadectwa autentyczności sporządzonego zgodnie z art. 4 wraz z kopią jest przedkładany właściwym organom razem z wnioskiem o wydanie pierwszego pozwolenia na przywóz odnoszącego się do świadectwa autentyczności. Oryginał świadectwa autentyczności jest przechowywany przez właściwe organy.

Świadectwa autentyczności mogą być wykorzystywane do wystawienia więcej niż jednego pozwolenia na przywóz na ilości nie przekraczające ilości podanych w pozwoleniu. W przypadku wystawienia więcej niż jednego pozwolenia odnoszącego się do danego świadectwa, odpowiednie organy muszą potwierdzić to świadectwo autentyczności, w celu wykazania przypisanej mu ilości.

4. Właściwe organy mogą wydawać pozwolenia na przywóz dopiero po upewnieniu się, że wszystkie informacje na świadectwie autentyczności są zgodne z otrzymywanymi co tydzień z Komisji informacjami dotyczącymi przedmiotowego przywozu.

Następnie pozwolenia są wydawane niezwłocznie.

Artykuł  4

1. Do każdego wniosku o wydanie pozwolenia na przywóz w ramach kontyngentów, o których mowa w art. 1, dołącza się świadectwo autentyczności wydane przez organy kraju wywozu lub obszaru celnego wymienionego w załączniku VII, stwierdzające, że towary pochodzą z tego kraju lub obszaru celnego i odpowiadają definicji, zależnie od sytuacji, w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 2007/2000 lub w załączniku III do Umowy przejściowej i do Układu o stabilizacji i stowarzyszeniu, o których mowa w art. 1 ust. 3.

2. Świadectwa autentyczności są sporządzane w jednym oryginale i dwóch kopiach drukowanych i wypełnianych w jednym z urzędowych języków Wspólnoty, zgodnie z odpowiednim wzorem w załącznikach I-V dla danego kraju i obszaru celnego wywozu. Mogą być one również drukowane i wypełniane w języku urzędowym lub jednym z języków urzędowych kraju lub obszaru celnego wywozu.

Właściwe organy Państwa Członkowskiego, w którym składany jest wniosek o pozwolenie na przywóz, mogą wymagać dołączenia tłumaczenia tego świadectwa.

3. Oryginał i kopie świadectwa autentyczności mogą być wypełnione pismem drukowanym lub odręcznym. W drugim wymienionym przypadku wypełnia się je czarnym tuszem i literami drukowanymi.

Formularze mają wymiary 210 × 297 mm. Gramatura użytego papieru nie może być mniejsza niż 40 g/m2. Oryginał musi być w kolorze białym, pierwsza kopia w kolorze różowym, a druga kopia w kolorze żółtym.

4. Na każdym świadectwie umieszcza się jego własny indywidualny numer seryjny, a po nim nazwę kraju lub obszaru celnego wydania.

Na kopiach znajduje się ten sam numer seryjny i ta sama nazwa, co na oryginale.

5. Świadectwa są ważne tylko wtedy, gdy są należycie poświadczone przez organa wydające, wymienione w załączniku VII.

6. Świadectwa uważa się za należycie poświadczone, jeśli podana jest na nich data i miejsce wystawienia i są opatrzone pieczęcią organu wydającego i podpisane przez osobę lub osoby upoważnione do ich podpisywania.

Artykuł  5

1. Organy wydające wymienione w załączniku VII:

a) są uznawane za takie przez odnośny kraj lub obszar celny wywozu;

b) zobowiązują się do weryfikowania wpisów na świadectwach;

c) zobowiązują się do dostarczania Komisji przynajmniej raz na tydzień wszelkich informacji umożliwiających weryfikację wpisów na świadectwach autentyczności, zwłaszcza w odniesieniu do numerów świadectw, eksportera, odbiorcy, kraju przeznaczenia, produktu (żywe zwierzęta/mięso), ciężaru netto i daty podpisania.

2. Wykaz zamieszczony w załączniku VII jest korygowany przez Komisję, jeśli warunek, o którym mowa w ust. 1 lit. a), nie jest spełniony, jeśli organ wydający świadectwa nie wypełnia jednego lub więcej z nałożonych na niego zobowiązań lub jeśli wyznaczony zostaje nowy organ wydający.

Artykuł  6

Świadectwa autentyczności i pozwolenia na przywóz są ważne przez trzy miesiące od daty ich wystawienia. Niemniej jednak, ich ważność wygasa dnia 31 grudnia 2005 r.

Artykuł  7

Kraje wywozu i obszary celne wywozu przekazują Komisji wzory nadruków znaków używanych przez ich organy wydające oraz nazwiska i podpisy osób uprawnionych do podpisywania świadectw autentyczności. Komisja przekazuje te informacje właściwym organom Państw Członkowskich.

Artykuł  8

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie trzeciego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia 1 stycznia 2005 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 16 listopada 2004 r.

	W imieniu Komisji
	Franz FISCHLER
	Członek Komisji

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1782/2003 (Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1).

⁽²⁾ Dz.U. L 240 z 23.9.2000, str. 1 Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 607/2003 (Dz.U. L 86 z 3.4.2003, str. 18).

⁽³⁾ Dz.U. L 40 z 12.2.2002, str. 9.

⁽⁴⁾ Dz.U. L 84 z 20.3.2004, str. 1.

⁽⁵⁾ Dz.U. L 304 z 21.11.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2/2003 (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 26).

⁽⁶⁾ Dz.U. L 25 z 29.1.2002, str. 16. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3/2003 (Dz.U. L 1 z 4.1.2003, str. 30).

⁽⁷⁾ Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 636/2004 (Dz.U. L 100 z 6.4.2004, str. 25).

⁽⁸⁾ Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1118/2004 (Dz.U. L 217 z 17.6.2004, str. 10).

ZAŁĄCZNIKI

ZAŁĄCZNIK  I

Zapisy, o których mowa w art. 3 ust. 2

– po hiszpańsku: "Baby beef" [Reglamento (CE) n^o 1968/2004]

– po czesku: "Baby beef" (Nařízení (ES) č. 1968/2004)

– po duńsku: "Baby beef" (forordning (EF) nr. 1968/2004)

– po niemiecku: "Baby beef" (Verordnung (EG) Nr. 1968/2004)

– po estońsku: "Baby beef" (Määrus (EÜ) nr 1968/2004)

– po grecku: "Baby beef" [Κανονισμός (ΕΚ) αριθ. 1968/2004]

– po angielsku: "Baby beef" (Regulation (EC) No 1968/2004)

– po francusku: "Baby beef" [Règlement (CE) no 1968/2004]

– po włosku: "Baby beef" [Regolamento (CE) n. 1968/2004]

– po łotewsku: "Baby beef" (Regula (EK) Nr. 1968/2004)

– po litewsku: "Baby beef" (Reglamentas (EB) Nr. 1968/2004)

– po węgiersku: "Baby beef" (1968/2004/EK rendelet)

– po maltańsku: "Baby beef" (Regolament (KE) Nru 1968/2004)

– po holendersku: "Baby beef" (Verordening (EG) nr. 1968/2004)

– po polsku: "Baby beef" (Rozporządzenie (WE) nr 1968/2004)

– po portugalsku: "Baby beef" [Regulamento (CE) n.^o 1968/2004]

– po słowacku: "Baby beef" (Nariadenie (ES) č. 1968/2004)

– po słoweńsku: "Baby beef" (Uredba (ES) št. 1968/2004)

– po fińsku: "Baby beef" (Asetus (EY) N:o 1968/2004)

– po szwedzku: "Baby beef" (Förordning (EG) nr 1968/2004)

..................................................

Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"

Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.

..................................................

ZAŁĄCZNIK  II

grafika

ZAŁĄCZNIK  III

grafika

ZAŁĄCZNIK  IV

grafika

ZAŁĄCZNIK  V

grafika

ZAŁĄCZNIK  VI

grafika

ZAŁĄCZNIK  VII

Organy wystawiające:

– Republika Chorwacji: "Euroinspekt", Zagrzeb, Chorwacja

– Bośnia i Hercegowina:

– Była Republika Jugosłowiańska Macedonii:

– Serbia i Czarnogóra⁽¹⁾: "Jugosłowiański Instytut Higieny i Technologii", Kacanskog 13 Belgrad, Jugosławia

– Serbia i Czarnogóra/Kosowo:

______

⁽¹⁾ Bez Kosowa, zgodnie z Rezolucją 1244 Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych z dnia 10 czerwca 1999 r.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2004.341.3
• Rodzaj: Rozporządzenie
• Tytuł: Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1968/2004 z 16 listopada 2004 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania w 2005 r. kontyngentów taryfowych na produkty z "młodej wołowiny" pochodzące z Chorwacji, Bośni i Hercegowiny, byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii oraz Serbii i Czarnogóry
• Data aktu: 16/11/2004
• Data ogłoszenia: 17/11/2004
• Data wejścia w życie: 01/01/2005, 20/11/2004