KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie zastosowania art. 92 i art. 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa (1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) i lit. i),
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia,
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do stwierdzenia, zgodnie z art. 87 Traktatu, że pod pewnymi warunkami pomoc dla małych i średnich przedsiębiorstw jest zgodna ze wspólnym rynkiem i nie podlega obowiązkowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(2) Rozporządzenie Komisji (WE) nr 70/2001 z dnia 12 stycznia 2001 w sprawie zastosowania art. 87 i art. 88 Traktatu WE do pomocy państwa dla małych i średnich przedsiębiorstw (2) nie ma zastosowania do działalności związanej z produkcją, przetwórstwem lub obrotem produktami wymienionymi w załączniku I do Traktatu.
(3) Komisja zastosowała art. 87 i art. 88 Traktatu do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa w licznych decyzjach, a także określiła swoja politykę, ostatnio w Wytycznych dla badania pomocy państwa w odniesieniu do rybołówstwa i akwakultury (3) ("Wytyczne dla rybołówstwa"). W świetle znacznego doświadczenia Komisji w stosowaniu wyżej wymienionych artykułów do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa, właściwym jest, w celu zapewnienia skutecznego nadzoru oraz uproszczenia procedur administracyjnych, nie osłabiając przy tym monitoringu ze strony Komisji, aby Komisja skorzystała z uprawnień przyznanych jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98 również w odniesieniu do małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa, o ile art. 89 Traktatu uznano za mający zastosowanie do takich produktów.
(4) Komisja ocenia zgodność pomocy państwa w sektorze rybołówstwa na podstawie celów zarówno polityki konkurencji, jak i wspólnej polityki rybołówstwa (CFP).
(5) Niniejsze rozporządzenie powinno obejmować pomoc udzielaną w sektorze rybołówstwa, która przez wiele lat była rutynowo akceptowana przez Komisję. Pomoc taka nie wymaga dokonywania przez Komisję oceny zgodności ze wspólnym rynkiem każdego z poszczególnych przypadków, pod warunkiem że jest ona zgodna z warunkami ustanowionymi w odniesieniu do funduszy strukturalnych w rozporządzeniu Rady (WE) nr 2792/1999 z dnia 17 grudnia 1999 ustanawiającym szczegółowe zasady i uzgodnienia dotyczące pomocy strukturalnej Wspólnoty w sektorze rybołówstwa (4) oraz z niektórymi innymi warunkami.
(6) Niniejsze rozporządzenie powinno odpowiednio obejmować następującą pomoc: pomoc na promocję i/lub reklamę produktów rybołówstwa, pomoc dla grup producentów, pomoc na ochronę i rozwój zasobów wodnych, pomoc na działania innowacyjne i pomoc techniczną, pomoc na infrastrukturę portową, pomoc na złomowanie statków rybackich, pomoc na niektóre działania społeczno-ekonomiczne, pomoc na inwestycje w dziedzinie przetwórstwa i/lub obrotu produktami rybołówstwa, pomoc na inwestycje w zakresie akwakultury i rybołówstwa śródlądowego.
(7) Dla celów pewności prawnej zwolnienia podatkowe stosowane w odniesieniu do całego sektora rybołówstwa, które Państwa Członkowskie wprowadzają zgodnie z art. 15 szóstej dyrektywy Rady nr 77/388/WE z dnia 17 maja 1977 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw Państw Członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (5) lub zgodnie z art. 14 lub art. 15 ust. 1 dyrektywy Rady 2003/96/WE z dnia 27 października 2003 w sprawie restrukturyzacji wspólnotowych przepisów ramowych dotyczących opodatkowania produktów energetycznych i energii elektrycznej (6), w stopniu, w jakim stanowią one pomoc państwa, są zgodne ze wspólnym rynkiem i zwolnione z obowiązku zgłoszenia przewidzianego w art. 88 ust. 3 Traktatu. Zwolnienia z podatku, które Państwa Członkowskie mają obowiązek wprowadzić zgodnie z tymi przepisami, nie stanowią pomocy państwa.
(8) Niniejsze rozporządzenie nie powinno naruszać prawa Państw Członkowskich do zgłoszenia pomocy dla małych i średnich przedsiębiorstw prowadzących działalność związaną z produkcją, przetwórstwem i obrotem produktami rybołówstwa. Komisja dokona oceny takich zgłoszeń w świetle niniejszego rozporządzenia oraz w oparciu o Wytyczne dla rybołówstwa.
(9) Pomoc, jakiej Państwa Członkowskie zamierzają udzielić w sektorze rybołówstwa, a która nie wchodzi w zakres niniejszego rozporządzenia lub innych rozporządzeń przyjętych na mocy art. 1 rozporządzenia (WE) nr 994/98, powinna podlegać obowiązkowi zgłoszenia przewidzianemu w art. 88 ust. 3 Traktatu. Pomoc ta zostanie oceniona w świetle Wytycznych dla rybołówstwa. Ma to w szczególności miejsce w przypadku pomocy na odnowę floty oraz na wyposażenie i modernizację statków rybackich, pomocy na rekompensaty finansowe za czasowe zaprzestanie działalności połowowej, pomocy na trwałe przeniesienie statków rybackich do krajów trzecich, dopłat do dochodów oraz pomocy operacyjnej, pomocy mającej na celu naprawienie szkód spowodowanych klęskami żywiołowymi lub innymi zdarzeniami nadzwyczajnymi.
(10) Niniejsze rozporządzenie powinno wyłączać wszelką pomoc spełniającą ustanowione przez nie wymogi oraz wszelkie systemy pomocy, pod warunkiem że wszelka pomoc, jaka mogłaby zostać udzielona w ramach takiego systemu spełnia odpowiednie wymogi niniejszego rozporządzenia. Systemy pomocy i dotacje indywidualne pozostające poza zakresem wszelkich systemów pomocy powinny zawierać wyraźne odniesienie do niniejszego rozporządzenia.
(11) W celu zachowania spójności z finansowanymi przez Wspólnotę środkami wsparcia pułapy pomocy objęte niniejszym rozporządzeniem powinny być tożsame z tymi, które zostały ustanowione w odniesieniu do tego samego rodzaju pomocy rozporządzeniem (WE) nr 2792/1999.
(12) Niezbędne jest, aby w przypadkach, które nie są zgodne z prawem Wspólnoty, a w szczególności z zasadami wspólnej polityki rybołówstwa, nie była udzielana żadna pomoc. Państwa Członkowskie mogą zatem udzielać pomocy w sektorze rybołówstwa, wyłącznie jeżeli finansowane środki oraz skutki ich zastosowania są zgodne z prawem Wspólnoty. Zanim Państwa Członkowskie udzielą jakiejkolwiek pomocy, powinny zatem upewnić się, że beneficjenci pomocy przestrzegają zasad wspólnej polityki rybołówstwa.
(13) Zgodnie z przyjętą praktyką Komisji oraz w celu zapewnienia proporcjonalności pomocy i ograniczenia jej do niezbędnej wielkości, progi powinny być raczej wyrażone w odniesieniu do intensywności pomocy w stosunku do zbioru kosztów dopuszczalnych niż do maksymalnej wysokości pomocy.
(14) Z uwagi na potrzebę znalezienia równowagi między minimalizacją zakłóceń konkurencji w sektorze, któremu udziela się pomocy, oraz celami niniejszego rozporządzenia, niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać dotacji indywidualnych przekraczających ustaloną kwotę maksymalną, bez względu na to, czy dokonano ich w ramach systemu pomocy wyłączonego niniejszym rozporządzeniem.
(15) W celu wyeliminowania różnic, które mogłyby powodować zakłócenia konkurencji, oraz dla ułatwienia koordynacji pomiędzy różnymi inicjatywami dotyczącymi małych i średnich przedsiębiorstw na poziomie Wspólnoty i krajowym, definicja "małych i średnich przedsiębiorstw" stosowana w niniejszym rozporządzeniu powinna być definicją określoną w rozporządzeniu (WE) nr 70/2001.
(16) W celu ustalenia, czy pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem w rozumieniu niniejszego rozporządzenia, konieczne jest uwzględnienie intensywności pomocy, a tym samym wysokości pomocy wyrażonej jako ekwiwalent dotacji. Obliczenie ekwiwalentu dotacji pomocy płatnej w kilku ratach oraz pomocy w formie pożyczki uprzywilejowanej wymaga zastosowania rynkowych stóp procentowych przeważających w momencie udzielania dotacji. Ze względu na jednolite, przejrzyste i proste stosowanie zasad pomocy państwa, dla celów niniejszego rozporządzenia stawki rynkowe powinny być uznane za stawki referencyjne, pod warunkiem że, w przypadku pożyczki uprzywilejowanej, poręczeniem pożyczki jest zwyczajne zabezpieczenie, a ona sama nie wiąże się z nadmiernym ryzykiem. Stawkami referencyjnymi powinny być stawki, które są okresowo ustalane przez Komisję na podstawie obiektywnych kryteriów i publikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej oraz w Internecie.
(17) Uwzględniając art. 87 ust. 3 lit. c) Traktatu, wyłącznym skutkiem pomocy nie powinna być zazwyczaj ciągła lub okresowa obniżka kosztów operacyjnych, które zwykle musi ponieść beneficjent, i być proporcjonalna do trudności, jakie należy pokonać w celu zapewnienia korzyści społeczno-ekonomicznych uznawanych za leżące w interesie Wspólnoty. Środki pomocy państwa, które mają na celu jedynie poprawę sytuacji producentów i nie przyczyniają się w żaden sposób do rozwoju sektora, a w szczególności pomoc udzielana wyłącznie w oparciu o cenę, ilość, jednostkę produkcji lub jednostkę środków produkcji, uznaje się za pomoc operacyjną, niezgodną ze wspólnym rynkiem. Ponadto pomoc tego rodzaju najprawdopodobniej koliduje z mechanizmami wspólnej organizacji rynków. Właściwym jest zatem ograniczenie zakresu niniejszego rozporządzenia do pomocy na inwestycje, jak również na niektóre środki społecznoekonomiczne.
(18) W celu zagwarantowania udzielania pomocy niezbędnej i pobudzającej niektóre rodzaje działalności niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy na działalność, w którą beneficjent zaangażowałby się sam na zasadach rynkowych. Nie powinna być udzielana żadna pomoc w odniesieniu do działalności już podjętej.
(19) Niniejsze rozporządzenie nie powinno wyłączać pomocy połączonej z inną pomocą, w tym z pomocą udzieloną przez władze krajowe, regionalne lub lokalne, ze wsparciem publicznym udzielonym w ramach rozporządzenia (WE) nr 2792/1999 lub z pomocą Wspólnoty, w stosunku do tych samych kosztów dopuszczalnych, jeżeli tego rodzaju kumulacja przekracza progi ustalone w niniejszym rozporządzeniu.
(20) W celu zagwarantowania przejrzystości i skutecznego monitorowania, zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98, właściwym jest ustanowienie standardowego formatu, w którym Państwa Członkowskie powinny dostarczać Komisji informacje zbiorcze przeznaczone do publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, zawsze gdy na mocy niniejszego rozporządzenia wdrażany jest system pomocy lub udzielana jest pomoc indywidualna poza takim systemem pomocy. Z tych samych powodów właściwym jest ustanowienie zasad dotyczących dokumentacji, którą powinny prowadzić Państwa Członkowskie w odniesieniu do pomocy wyłączonej niniejszym rozporządzeniem. Właściwym jest, aby Komisja ustanowiła określone wymogi względem sprawozdania rocznego, które Państwa Członkowskie przedkładają Komisji. Biorąc pod uwagę powszechną dostępność niezbędnej technologii, informacje zbiorcze oraz sprawozdanie roczne powinny mieć formę elektroniczną.
(21) Niedopełnienie przez Państwo Członkowskie obowiązków sprawozdawczych ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu może uniemożliwić Komisji wykonywanie monitoringu, zgodnie z art. 88 ust. 1 Traktatu, a w szczególności ocenę tego, czy skumulowany skutek gospodarczy pomocy wyłączonej niniejszym rozporządzeniem może negatywnie odbić się na warunkach handlu w stopniu sprzecznym ze wspólnym interesem. Dlatego kwestią zasadniczą jest, aby Państwa Członkowskie, wdrażając pomoc przewidzianą w niniejszym rozporządzeniu, szybko przedkładały właściwe informacje. W szczególności konieczna jest ocena skumulowanego efektu pomocy państwa w przypadku, gdy ten sam beneficjent może otrzymać pomoc z kilku źródeł.
(22) Uwzględniając doświadczenie Komisji w tej dziedzinie, a w szczególności częstotliwość, z jaką należy na ogół dokonywać przeglądu polityki w zakresie pomocy państwa, należy ograniczyć okres stosowania niniejszego rozporządzenia. W przypadku gdyby niniejsze rozporządzenie wygasło i nie zostało przedłużone, systemy pomocy już wyłączone niniejszym rozporządzeniem powinny nadal pozostać wyłączone przez kolejne sześć miesięcy.
(23) Właściwym jest ustanowienie przepisów przejściowych odnośnie zgłoszeń rozpatrywanych w dniu wejścia w życie niniejszego rozporządzenia oraz odnośnie pomocy udzielonej przed wejściem w życie niniejszego rozporządzenia, lecz nie zgłoszonej z naruszeniem obowiązku przewidzianego w art. 88 ust. 3 Traktatu,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 8 września 2004 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
_________
(1) Dz.U. L 142 z 14.5.1998, str. 1.
(2) Dz.U. L 10 z 13.1.2001, str. 33. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 364/2004 (Dz.U. L 63 z 28.2.2004, str. 22).
(3) Dz.U. C 229 z 14.9.2004, str. 5.
(4) Dz.U. L 337 z 30.12.1999, str. 10. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1421/2004 (Dz.U. L 260 z 6.8.2004, str. 1).
(5) Dz.U. L 145 z 13.6.1977, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/66/WE (Dz.U. L 168 z 1.5.2004, str. 35).
(6) Dz.U. L 283 z 30.10.2003, str. 51. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2004/75/WE (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 100).
(7) Dz.U. L 17 z 21.1.2000, str. 22.
(8) Dz.U. L 358 z 31.12.2002, str. 57.
(9) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI