(2004/574/WE)(Dz.U.UE L z dnia 6 sierpnia 2004 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 790/2001 z dnia 24 kwietnia 2001 r. zastrzegające dla Rady uprawnienia wykonawcze w odniesieniu do niektórych przepisów szczegółowych oraz stosowanych praktycznych procedur przeprowadzania kontroli granicznych i nadzoru(1),
uwzględniając inicjatywę Republiki Włoskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Uwzględniając poziom harmonizacji osiągnięty w sprawie kryteriów odmowy wjazdu na granicach zewnętrznych Państw Członkowskich, pożądana jest możliwość określenia przyczyny poprzednich decyzji o odmowie cudzoziemcowi wjazdu. Dlatego niezbędne jest wykorzystanie standardowego formularza odmowy wjazdu, który zawiera klasyfikację możliwych przyczyn odmowy, oraz wskazywanie w paszporcie obcokrajowca przyczyny lub przyczyn odmowy. Wspólny Podręcznik(2) powinien w związku z tym zostać odpowiednio zmieniony. Możliwości odwołania się od decyzji o odmowie wjazdu przewidziane są w prawie krajowym.
(2) Zgodnie z art. 1 i 2 Protokołu w sprawie stanowiska Danii, załączonego do Traktatu o Unii Europejskiej i do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, Dania nie uczestniczy w przyjęciu niniejszej decyzji i w związku z tym nie jest nią związana, ani jej nie podlega. Uwzględniając, że niniejsza decyzja uzupełnia dorobek Schengen w rozumieniu przepisów tytułu IV część trzecia Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, zgodnie z art. 5 wspomnianego Protokołu, Dania podejmuje decyzję o wprowadzeniu niniejszej decyzji do własnego prawa krajowego w okresie sześciu miesięcy po przyjęciu jej przez Radę.
(3) W odniesieniu do Islandii i Norwegii, niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, w rozumieniu Układu zawartego przez Radę Unii Europejskiej i Republikę Islandii oraz Królestwo Norwegii dotyczącego włączenia tych dwóch państw we wprowadzanie w życie, stosowanie i rozwój dorobku Schengen(3), mieszczących się w obszarze określonym w art. 1 pkt A decyzji Rady 1999/437/WE z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie niektórych ustaleń w związku ze stosowaniem tego Układu(4).
(4) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie postanowień dorobku Schengen, których nie stosuje się wobec Zjednoczonego Królestwa, zgodnie z decyzją Rady 2000/365/WE z dnia 29 maja 2000 r. dotyczącą wniosku Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej o zastosowanie wobec niego niektórych przepisów dorobku Schengen(5); dlatego też Zjednoczone Królestwo nie uczestniczy w jej przyjęciu i nie jest nią związane, ani jej nie podlega.
(5) Niniejsza decyzja stanowi rozwinięcie przepisów dorobku Schengen, które nie mają zastosowania wobec Irlandii, zgodnie z decyzją Rady 2002/192/WE z dnia 28 lutego 2002 r. dotyczącą wniosku Irlandii o zastosowanie wobec niej niektórych przepisów dorobku Schengen(6); dlatego też Irlandia nie uczestniczy w jej przyjęciu i nie jest nią związana, ani jej nie podlega.
(6) Niniejsze rozporządzenie stanowi dokument rozbudowujący dorobek Schengen lub w inny sposób związany z tym dorobkiem w rozumieniu art. 3 ust. 1 Aktu Przystąpienia,
PRZYJMUJE NASTĘPUJĄCĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Luksemburgu, dnia 29 kwietnia 2004 r.
|
W imieniu Rady |
|
M. McDOWELL |
|
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. L 116 z 26.4.2001, str. 5.
(2) Dz.U. C 313 z 16.12.2002, str. 97. Podręcznik ostatnio zmieniony decyzją 2004/466/WE (Dz.U. L 157 z 30.4.2004, str. 136).
(3) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 36.
(4) Dz.U. L 176 z 10.7.1999, str. 31.
(5) Dz.U. L 131 z 1.6.2000, str. 43.
(6) Dz.U. L 64 z 7.3.2002, str. 20.