uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji 1 ,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2 ,
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu 3 ,
(1) Zgodnie z ramami określonymi przez wspólną politykę transportową, a także w celu rozwijania ochrony konsumentów, istotne jest zapewnienie odpowiedniego minimalnego poziomu ubezpieczenia na pokrycie odpowiedzialności cywilnej przewoźników lotniczych w odniesieniu do pasażerów, bagażu, ładunku i osób trzecich.
(2) Rozróżnienie między krajowym i międzynarodowym transportem lotniczym zostało wyeliminowane ze wspólnotowego rynku usług lotniczych, dlatego właściwe jest ustanowienie minimalnych wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych Wspólnoty.
(3) Konieczne jest wspólne działanie w celu zapewnienia, że wymogi, o których mowa, będą obowiązywać również w stosunku do przewoźników lotniczych z państw trzecich, tak aby zapewnić równe reguły gry w stosunku do tych, które obowiązują przewoźników lotniczych Wspólnoty.
(4) 4 W swoim komunikacie z dnia 10 października 2001 r. dotyczącym reperkusji ataków terrorystycznych, jakie miały miejsce w Stanach Zjednoczonych w stosunku do branży transportu lotniczego, Komisja stwierdziła zamiar zbadania wielkości i warunków ubezpieczenia wymaganego przy przyznawaniu koncesji na prowadzenie działalności przez Państwa Członkowskie w celu zapewnienia zharmonizowanego podejścia. Ponadto w swoim Komunikacie z dnia 2 lipca 2002 r. dotyczącym ubezpieczenia w sektorze transportu lotniczego w następstwie ataków terrorystycznych z dnia 11 września 2001 r., które miały miejsce w Stanach Zjednoczonych, Komisja oświadczyła, że będzie nadal monitorować rozwój sytuacji na rynku ubezpieczeń lotniczych w odniesieniu do zmian wielkości i warunków ubezpieczenia wymaganego przy przyznawaniu koncesji na prowadzenie działalności przez Państwa Członkowskie.
(5) Decyzją Rady 2001/539/WE 5 Wspólnota zawarła Konwencję o ujednoliceniu niektórych zasad odnoszący się do międzynarodowego przewozu lotniczego, uzgodnioną w Montrealu dnia 28 maja 1999 r. (Konwencja montrealska), która określa nowe zasady dotyczące odpowiedzialności cywilnej w zakresie międzynarodowego przewozu lotniczego osób, bagaży i ładunków. Oczekuje się, że zasady te zastąpią zasady określone w Konwencji warszawskiej z 1929 r., z późniejszymi zmianami.
(6) Artykuł 50 Konwencji montrealskiej wymaga, aby strony zapewniły ubezpieczenie przewoźników lotniczych odpowiednie dla pokrycia ich odpowiedzialności cywilnej określonej w tej Konwencji. Konwencja warszawska z 1929 r. z późniejszymi zmianami będzie nadal obowiązywać wraz z Konwencją montrealską przez czas nieokreślony. Obydwie Konwencje przewidują możliwość zastosowania nieograniczonej odpowiedzialności.
(7) Artykuł 7 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2407/92 z dnia 23 lipca 1992 r. w sprawie przyznawania licencji przewoźnikom lotniczym 6 stawia wymóg ubezpieczenia przewoźników lotniczych w celu pokrycia odpowiedzialności cywilnej w razie zaistnienia wypadków, w szczególności dotyczących pasażerów, bagażu, ładunku, poczty oraz osób trzecich, jednakże bez określenia minimalnej wielkości i warunków ubezpieczenia.
(8) Należy uwzględnić fakt, że Europejska konferencja w sprawie lotnictwa cywilnego przyjęła dnia 13 grudnia 2000 r. rezolucję ECAC/25-1 w sprawie minimalnego poziomu ochrony ubezpieczeniowej od odpowiedzialności cywilnej wobec pasażerów i osób trzecich, która została zmodyfikowana dnia 27 listopada 2002 r.
(9) Konieczne jest wyznaczenie przewoźnikom lotniczym i operatorom statków powietrznych minimalnych wymogów w zakresie ochrony ubezpieczeniowej pasażerów, bagażu, ładunku oraz osób trzecich, w lotach odbywanych w granicach, do, z lub ponad terytorium Państwa Członkowskiego, łącznie z jego wodami terytorialnymi.
(10) 7 Obowiązek dokonania ubezpieczenia powinien leżeć po stronie przewoźnika lotniczego posiadającego ważną koncesje na prowadzenie działalności oraz, w przypadku przewoźników lotniczych Wspólnoty, posiadającego ważną koncesję na prowadzenie działalności przyznaną na podstawie rozporządzenia (EWG) nr 2407/92. Brak lub wygaśnięcie takiej koncesji nie zwalnia od przyjęcia tego obowiązku.
(11) O ile Konwencja montrealska szczegółowo reguluje odpowiedzialność cywilną w zakresie przewozu pasażerów, bagażu i ładunku, odpowiedzialność cywilna z tytułu przewożonej poczty podlega, zgodnie z art. 2 tej Konwencji, "zasadom mającym zastosowanie w stosunkach między przewoźnikami a administracją pocztową". We Wspólnocie ubezpieczenie z tytułu takiej odpowiedzialności cywilnej w stopniu wystarczającym reguluje art. 7 rozporządzenia (EWG) nr 2407/92.
(12) Obowiązkowe ubezpieczenie nie powinno być wymagane w przypadku państwowych statków powietrznych i niektórych pozostałych typów statków powietrznych.
(13) Minimalna ochrona ubezpieczeniowa powinna być zapewniona w sytuacji, gdzie przewoźnik lotniczy lub operator statku powietrznego ponosi odpowiedzialność cywilną w stosunku do pasażerów, bagażu, ładunku lub osób trzecich, zgodnie z regułami konwencji międzynarodowych, prawem Wspólnotowym lub krajowym, bez naruszania tych reguł.
(14) Ubezpieczenie powinno obejmować szczególną odpowiedzialność cywilną lotnictwa w stosunku do pasażerów, bagażu, ładunku oraz osób trzecich. W odniesieniu do pasażerów, bagażu lub ładunków ubezpieczenie powinno obejmować ochronę na wypadek śmieci lub uszkodzenia ciała w wyniku wypadków oraz utraty lub zniszczenia lub uszkodzenia bagażu lub ładunku. W odniesieniu do osób trzecich ubezpieczenie powinno obejmować ochronę na wypadek śmierci, uszkodzenia ciała i uszkodzenia mienia w wyniku wypadków.
(15) Niniejszemu rozporządzeniu nie powinno się nadawać wykładni wymogu podwójnego ubezpieczenia. O ile zarówno przewoźnik zawierający umowę, jak i przewoźnik faktyczny w rozumieniu art. 39 Konwencji montrealskiej, mogą ponosić odpowiedzialność cywilną za tę samą szkodę, Państwa Członkowskie mogą ustanowić szczególne środki w celu uniknięcia podwójnego ubezpieczenia.
(16) Mając na uwadze to, że stosowana na rynku praktyka oferowania ubezpieczeń na bazie wartości zbiorczej może sprzyjać podlegalności ubezpieczeniu, zwłaszcza od ryzyka wojny lub terroryzmu, poprzez umożliwienie ubezpieczycielom lepszej kontroli nad zobowiązaniami z tytułu odpowiedzialności cywilnej, praktyka ta nie zwalnia przewoźnika lotniczego lub operatora statku powietrznego od obowiązku przestrzegania minimalnych wymogów w zakresie ubezpieczenia w przypadku osiągnięcia wysokości zbiorczej wartości ubezpieczenia ustalonej w zawartej przez niego umowie.
(17) Konieczne jest stosowanie wobec przewoźników lotniczych wymogu przedstawienia dowodów stałego przestrzegania minimalnych wymogów w zakresie ubezpieczenia na pokrycie odpowiedzialności cywilnej, jak przewiduje niniejsze rozporządzenie. W odniesieniu do przewoźników lotniczych Wspólnoty oraz w odniesieniu do operatorów używających statków powietrznych zarejestrowanych we Wspólnocie, złożenie dowodów ubezpieczenia w jednym Państwie Członkowskim powinno być wystarczające dla pozostałych Państw Członkowskich, jeżeli ubezpieczenie takie jest dokonane przez przedsiębiorstwo upoważnione do tego na mocy obowiązującego prawa.
(18) 8 W odniesieniu do lotów tranzytowych nad terytorium Państwa Członkowskiego dokonywanych przez niewspólnotowego przewoźnika lotniczego lub sstatek powietrzny zarejestrowany poza Wspólnotą bez lądowania lub startu z Państwa Członkowskiego, każde Państwo Członkowskie, nad którym lot ten się odbywa, ma prawo, zgodnie z prawem międzynarodowym, zażądać dowodów zgodności z wymogami w zakresie ubezpieczenia zawartymi w niniejszym rozporządzeniu, na przykład poprzez prowadzenie kontroli wyrywkowych.
(19) Minimalne wymogi w zakresie ubezpieczenia powinny zostać poddane rewizji po pewnym czasie.
(20) Procedury monitorowania stosowania minimalnych wymogów w zakresie ubezpieczenia powinny być przejrzyste i mieć charakter niedyskryminacyjny oraz nie powinny utrudniać swobodnego przepływu towarów, osób, usług i kapitału.
(21) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 9 .
(22) W przypadkach gdzie wymagane są dalsze przepisy w celu ustanowienia odpowiedniego ubezpieczenia pokrywającego szczególną odpowiedzialność cywilną lotnictwa w sprawach nieobjętych niniejszym rozporządzeniem, Państwa Członkowskie powinny mieć możliwość wprowadzenia odpowiednich przepisów.
(23) Ustalenia dotyczące zwiększenia współpracy w zakresie wykorzystania portu lotniczego Gibraltar zostały zawarte w Londynie dnia 2 grudnia 1987 r. między Królestwem Hiszpanii a Zjednoczonym Królestwem we wspólnej deklaracji ministrów spraw zagranicznych obu państw. Ustalenia te nie weszły jeszcze w życie.
(24) Uwzględniając, że celem niniejszego rozporządzenia jest wprowadzenie minimalnych wymogów w zakresie ubezpieczenia, przyczyniające się do realizacji celów międzynarodowego rynku usług lotniczych poprzez zmniejszenie zakłóceń konkurencji, nie mogą w stopniu wystarczającym być osiągnięte przez Państwa Członkowskie i dlatego lepiej zostaną osiągnięte na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może podejmować środki, zgodnie z zasadą pomocniczości określoną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności, określoną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza to, co jest niezbędne do osiągnięcia tego celu,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Strasburgu, dnia 21 kwietnia 2004 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
P. COX | D. ROCHE |
Przewodniczący | Przewodniczący |
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 5 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.296.8).
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 285/2010 z dnia 6 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.87.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 kwietnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1118/2020 z dnia 27 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.243.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 lipca 2020 r.
- zmieniony przez sprostowanie z dnia 5 listopada 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.296.8).
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia Komisji nr 285/2010 z dnia 6 kwietnia 2010 r. (Dz.U.UE.L.10.87.19) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 8 kwietnia 2010 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1118/2020 z dnia 27 kwietnia 2020 r. (Dz.U.UE.L.2020.243.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 30 lipca 2020 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 grudnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 lipca 2019 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 1137/2008 z dnia 22 października 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.311.1) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 11 grudnia 2008 r.
- zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr (UE) 2019/1243 z dnia 20 czerwca 2019 r. (Dz.U.UE.L.2019.198.241) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 26 lipca 2019 r.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2004.138.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 785/2004 w sprawie wymogów w zakresie ubezpieczenia w odniesieniu do przewoźników lotniczych i operatorów statków powietrznych |
Data aktu: | 21/04/2004 |
Data ogłoszenia: | 30/04/2004 |
Data wejścia w życie: | 30/04/2005 |