PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
uwzględniając konsultacje przeprowadzone z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Zamierzone bezprawne akty i szczególnie terroryzm znajdują się wśród największych zagrożeń dla ideałów demokracji i wolności oraz dla wartości pokoju, które są fundamentami Unii Europejskiej.
(2) Ochrona żeglugi morskiej Wspólnoty Europejskiej oraz obywateli z niej korzystających oraz środowiska w świetle zagrożeń zamierzonymi aktami bezprawnymi takimi jak akty terroryzmu, akty piractwa lub podobnymi, powinna być zapewnione przez cały czas.
(3) W połączeniu z przewozem towarów zawierających substancje szczególnie niebezpieczne, takie jak substancje chemiczne i radioaktywne, potencjalne konsekwencje zagrożeń stwarzanych przez zamierzone akty bezprawne dla obywateli Unii oraz dla środowiska są bardzo poważne.
(4) 2 Dnia 12 grudnia 2002 r. Konferencja Dyplomatyczna Międzynarodowej Organizacji Morskiej (IMO) przyjęła zmiany do Międzynarodowej konwencji o bezpieczeństwie życia na morzu (Konwencja SOLAS) z roku 1974 oraz Międzynarodowy Kodeks Ochrony Statku i Obiektu Portowego (Kodeks ISPS). Instrumenty te są potrzebne do zwiększenia ochrony statków używanych w handlu międzynarodowym oraz związanych z nimi obiektów portowych; zawierają one przepisy bezwzględnie obowiązujące, a zakres niektórych z nich we Wspólnocie powinien zostać sprecyzowany, oraz zalecenia, z których część powinna stać się obowiązkowa we Wspólnocie.
(5) Bez uszczerbku dla przepisów Państw Członkowskich w dziedzinie bezpieczeństwa narodowego oraz środków, które mogą zostać podjęte na podstawie tytułu VI Traktatu o Unii Europejskiej, cel ochrony określony w akapicie 2 powinien zostać osiągnięty przez przyjmowanie właściwych środków w dziedzinie polityki dotyczącej transportu morskiego ustanawiających wspólne standardy do interpretacji, wykonywania i monitorowania w ramach Wspólnoty przepisów przyjętych przez Konferencję Dyplomatyczną Międzynarodowej Organizacji Morskiej dnia 12 grudnia 2002 r. Komisji powinny zostać przyznane uprawnienia wykonawcze w celu przyjęcia szczegółowych przepisów wykonawczych.
(6) Niniejsze rozporządzenie respektuje prawa podstawowe i przestrzega zasad uznanych w szczególności w Karcie Praw Podstawowych Unii Europejskiej.
(7) Ochrona powinna zostać zwiększona nie tylko w odniesieniu do statków używanych w międzynarodowej żegludze morskiej oraz obsługujących je obiektów portowych, ale również w odniesieniu do statków prowadzących krajowe usługi we Wspólnocie i obiektów portowych, w szczególności w odniesieniu do statków pasażerskich, ze względu na ilość istnień ludzkich, których życie jest wystawione na ryzyko podczas takich usług.
(8) Część B Kodeksu ISPS zawiera wiele zaleceń, które powinny stać się obowiązkowe we Wspólnocie w celu dokonania stałego postępu zmierzającego ku osiągnięciu celu ochrony opisanego w akapicie 2.
(9) 3 W celu przyczynienia się do uznanego i niezbędnego celu promowania wewnątrzwspólnotowego ruchu przybrzeżnego, Państwa Członkowskie mogą zawierać, w świetle prawidła 11 będącego częścią postanowień dotyczących specjalnych środków dla wzmocnienia ochrony na morzu konwencji SOLAS, porozumienia dotyczące uzgodnień w dziedzinie ochrony w odniesieniu do regularnej żeglugi we Wspólnocie na stałych trasach przy wykorzystaniu wydzielonych obiektów portowych, bez tych zawierających ogólne standardy w zakresie bezpieczeństwa.
(10) 4 Ciągłe stosowanie wszystkich reguł ochrony przewidzianych w niniejszym rozporządzeniu w odniesieniu do obiektów portowych znajdujących się w portach, które tylko od czasu do czasu są wykorzystywane w międzynarodowej żegludze morskiej może być nieproporcjonalne. Państwa Członkowskie powinny ustalać, na podstawie ocen stanu ochrony, których mają dokonywać, których portów to dotyczy i jakie alternatywne środki zapewniają właściwy poziom ochrony.
(11) 5 Państwa Członkowskie powinny rygorystycznie monitorować zgodność z regułami ochrony statków zamierzających wpłynąć do portów wspólnotowych, niezależnie od ich pochodzenia. Dane Państwo Członkowskie powinno powołać "organ właściwy ds. ochrony na morzu" odpowiedzialny za koordynowanie, wykonywanie i monitorowanie stosowania środków ochrony ustanowionych w niniejszym rozporządzeniu, jakie stosuje w odniesieniu do statków i obiektów portowych. Organ ten powinien wymagać w odniesieniu do każdego statku zamierzającego wpłynąć do portu dostarczenia informacji dotyczących jego międzynarodowego certyfikatu ochrony statku oraz poziomów ochrony, na których prowadzi on działalność oraz wcześniej prowadził działalność oraz wszelkich innych praktycznych informacji dotyczących ochrony.
(12) Państwom Członkowskim powinno zezwolić się na udzielanie zwolnień z systematycznego wymogu dostarczania informacji określonych w akapicie 11 w przypadku wewnątrzwspólnotowych lub krajowych regularnych linii żeglugowych, pod warunkiem, że armatorzy obsługujący takie linie są w stanie dostarczyć takich informacji w dowolnym czasie na wezwanie właściwych organów Państw Członkowskich.
(13) Kontrole bezpieczeństwa w porcie mogą być wykonywane przez właściwe organy w odniesieniu do bezpieczeństwa żeglugi Państw Członkowskich, ale również, w odniesieniu do międzynarodowego certyfikatu ochrony statku, przez inspektorów działających w ramach kontroli państwa portu, jak przewidziano w dyrektywie Rady 95/21/WE z dnia 19 czerwca 1995 r. dotyczącej przestrzegania, w odniesieniu do żeglugi morskiej korzystającej ze wspólnotowych portów oraz żeglugi morskiej po wodach znajdujących się pod jurysdykcją Państw Członkowskich, międzynarodowych norm bezpieczeństwa statków i zapobiegania zanieczyszczeniom oraz pokładowych warunków życia i pracy (kontrola państwa portu)(3). Ponieważ dotyczy to różnych organów, dlatego należy ustanowić przepisy umożliwiające im wzajemne uzupełnianie się.
(14) Ze względu na ilość stron zaangażowanych w wykonywanie środków ochrony, każde Państwo Członkowskie powinno powołać odrębny organ właściwy odpowiedzialny za koordynację i monitorowanie stosowania środków ochrony na morzu na szczeblu krajowym. Państwa Członkowskie powinny określić niezbędne źródła i sporządzić krajowy plan wykonania niniejszego rozporządzenia w celu osiągnięcia celu ochrony opisanego w akapicie 2, w szczególności poprzez ustanowienie harmonogramu dla wczesnego wykonania niektórych środków zgodnie z warunkami prawidła 6 przyjętego przez Konferencję Dyplomatyczną Międzynarodowej Organizacji Morskiej dnia 12 grudnia 2002 r. Skuteczność kontroli dotyczących wykonywania każdego systemu krajowego powinna być przedmiotem inspekcji nadzorowanych przez Komisję.
(15) Skuteczne i standardowe zastosowanie środków na podstawie tej polityki podnosi istotne kwestie w odniesieniu do jej finansowania. Finansowanie niektórych dodatkowych środków ochrony nie powinno dawać podstawy do zakłócania konkurencji. W tym celu, Komisja powinna niezwłocznie przeprowadzić badanie (które, w szczególności, obejmie sposób podziału finansowania między organy publiczne a podmioty gospodarcze, bez szkody dla podziału kompetencji między Państwa Członkowskie a Wspólnotę Europejską) oraz przedłożyć Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wyniki oraz, w stosownych przypadkach, wnioski.
(16) Środki niezbędne w celu wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 16 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(4). Powinna zostać określona procedura w celu dostosowania niniejszego rozporządzenia w świetle doświadczenia, w celu ustanowienia obowiązkowymi dalszych przepisów części B Kodeksu ISPS wstępnie nieustanowionych jako obowiązkowe przez niniejsze rozporządzenie.
(17) Ponieważ celów proponowanych działań, a mianowicie ustanowienia i stosowania odpowiednich środków w zakresie polityki transportu morskiego, nie mogą w wystarczającym stopniu osiągnąć Państwa Członkowskie, natomiast, ze względu na ogólnoeuropejski zakres niniejszego rozporządzenia, można je lepiej osiągnąć na poziomie wspólnotowym, Wspólnota może przyjąć środki, zgodnie z zasadą pomocniczości, jak określono w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności również ustaloną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tych celów,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Strasburgu, dnia 31 marca 2004 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
D. ROCHE |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 32 z 5.2.2004, str. 21.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 19 listopada 2003 r. (dotychczas niepublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 22 marca 2004 r.
(3) Dz.U. L 157 z 7.7.1995, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2002/84/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 53).
(4) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(5) Dz.U. L 144 z 15.5.1998, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2003/75/WE (Dz.U. L 190 z 30.7.2003, str. 6).
(6) Dz.U. L 317 z 3.12.2001, str. 1.
(7) Dz.U. L 145 z 31.5.2001, str. 43.
ZAŁĄCZNIKI
1 Tytuł zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
2 Motyw 4 zmieniony przez pkt 2 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
3 Motyw 9 zmieniony przez pkt 1 i 3 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
4 Motyw 10 zmieniony przez pkt 4 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
5 Motyw 11 zmieniony przez pkt 5 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
6 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 i 6 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
7 Art. 1 ust. 2 zmieniony przez pkt 1 i 7 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
8 Art. 2 pkt 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
9 Art. 3 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
10 Art. 3 ust. 2 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
11 Art. 4 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
12 Art. 4 ust. 3 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
13 Art. 5 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
14 Art. 5 ust. 3 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
15 Art. 5 ust. 4 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
16 Art. 6 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
17 Art. 6 ust. 3 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
18 Art. 7 ust. 1 lit. b) zmieniona przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
19 Art. 7 ust. 5 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
20 Art. 8 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
21 Art. 9 ust. 1 zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
22 Art. 10 ust. 2 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
23 Art. 10 ust. 3 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
24 Art. 11 zmieniony przez art. 1 rozporządzenia nr 219/2009 z dnia 11 marca 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.87.109) zmieniającego nin. rozporządzenie z dniem 20 kwietnia 2009 r.
25 Załącznik I zmieniony przez pkt 1 sprostowania z dnia 20 czerwca 2008 r. (Dz.U.UE.L.08.161.49/2).
26 Załącznik II zmieniony przez art. 1 decyzji Komisji nr 2009/83/WE z dnia 23 stycznia 2009 r. (Dz.U.UE.L.09.29.53) zmieniającej nin. rozporządzenie z dniem 1 stycznia 2009 r. Zmiany nie zostały naniesione na tekst.