KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Komisji (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 680/2002(2), w szczególności jego art. 27 ust. 5 akapit drugi,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy art. 27 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 różnice między światowymi notowaniami rynkowymi lub cenami produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. d) odnośnego rozporządzenia i cenami we Wspólnocie mogą być pokryte refundacjami wywozowymi.
(2) Na mocy art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95 z dnia 7 września 1995 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przyznawania refundacji wywozowych w sektorze cukru(3) refundacja wywozowa za 100 kilogramów produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 równa jest podstawowej ilości pomnożonej przez zawartość sacharozy plus, gdzie sytuacja tego wymaga, innych cukrów przeliczonych na ekwiwalent sacharozy. Zawartość sacharozy w przedmiotowym produkcie ustalana jest zgodnie z art. 3 rozporządzenia Komisji (WE) nr 2135/95.
(3) Na mocy art. 30 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, podstawowa wielkość refundacji za sorbozę wywożoną bez dalszego przetwarzania równa jest podstawowej ilości refundacji minus jedna setna obowiązującej refundacji produkcyjnej, ustalonej zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1265/2001 z dnia 27 czerwca 2001 r., ustanawiającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1260/2001 w odniesieniu do przyznawania refundacji produkcyjnych do niektórych produktów cukrowych stosowanych w przemyśle chemicznym(4), za produkty wymienione w Załączniku do tego rozporządzenia.
(4) Na mocy art. 30 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 podstawowa kwota refundacji na inne produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia, wywożone bez dalszego przetwarzania, musi być równa jednej setnej ilości otrzymanej przy uwzględnieniu, z jednej strony, różnicy między ceną interwencyjną cukru białego dla niedeficytowych regionów Wspólnoty za miesiąc, w którym ustalana jest podstawowa kwota i notowaniami cen za cukier biały na rynku światowym, a z drugiej - potrzeby zachowania równowagi w wykorzystywaniu podstawowych produktów Wspólnoty przy produkcji towarów w celu wywozu do państw trzecich a wykorzystaniem produktów pochodzących z państw trzecich, sprowadzanych na mocy porozumień o uszlachetnianiu czynnym.
(5) Na mocy art. 30 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 zastosowanie podstawowej wielkości może być ograniczone do określonych produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. d) tego rozporządzenia.
(6) Na mocy art. 27 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 refundacje mogą być przyznawane na wywóz bez dalszego przetwarzania za produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. f)-h) tego rozporządzenia. Refundację ustala się na 100 kilogramów suchej masy, uwzględniając w szczególności refundacje za produkty objęte kodem CN 1702 30 91 i za produkty wymienione w art. 1 ust. 1 lit. d) rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 oraz aspekty gospodarcze planowanego wywozu. W przypadku produktów wymienionych w art. 1. ust. 1 lit. f) i g) tego rozporządzenia refundacje przyznawane są tylko za produkty spełniające warunki art. 5 rozporządzenia (WE) nr 2135/95, a w przypadku produktów wymienionych w art. 1 ust. 1 lit. h) refundacja przyznawana jest tylko za produkty spełniające warunki wymienione w art. 6 rozporządzenia (WE) nr 2135/95.
(7) Powyższe refundacje ustalane są co miesiąc. Mogą być zmieniane w okresie interwencyjnym.
(8) Na mocy art. 27 ust. 5 akapit pierwszy rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 sytuacja na rynku światowym lub też szczególne wymagania niektórych rynków mogą spowodować, iż konieczne stanie się różnicowanie refundacji za produkty wymienione w art. 1 tego rozporządzenia, zależnie od ich miejsca przeznaczenia.
(9) Znaczny i szybki wzrost przywozów preferencyjnych cukru z krajów położonych w zachodnich Bałkanach trwający od początku 2001 r. oraz wywozu cukru ze Wspólnoty do tych krajów wydaje się mieć bardzo sztuczny charakter.
(10) Aby zapobiec nadużyciom spowodowanym przez ponowny przywóz do Unii Europejskiej produktów cukrowniczych w zamian za refundację wywozową, nie należy ustalać refundacji dla państw położonych w zachodnich Bałkanach za produkty wymienione w niniejszym rozporządzeniu.
(11) W świetle powyższego refundacje na przedmiotowe produkty winny być ustalane po właściwych stopach.
(12) Komitet Zarządzający ds. Cukru nie wydał opinii w terminie ustalonym przez jego przewodniczącego,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 7 marca 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 104 z 20.4.2002, str. 26.
(3) Dz.U. L 214 z 8.9.1995, str. 16.
(4) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 63.
