(Tekst mający znaczenie EOG)(Dz.U.UE L z dnia 13 grudnia 2003 r.)
PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 80 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(1),
po konsultacji z Komitetem Regionów,
stanowiąc zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Dyrektywa 2001/25/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 kwietnia 2001 r. w sprawie minimalnego poziomu wyszkolenia marynarzy(3) określa minimalne standardy w zakresie wyszkolenia marynarzy odbywających służbę na pokładach statków wspólnotowych, wydawania im świadectw i pełnienia wacht. Są one oparte standardach uzgodnionych w Konwencji o Wymaganiach w Zakresie Wyszkolenia Marynarzy, Wydawania Im Świadectw oraz Pełnienia Wacht Międzynarodowej Organizacji Morskiej, 1978, ze zmianami (Konwencja STCW).
(2) W celu utrzymania i rozwijania poziomu wiedzy oraz umiejętności w sektorze morskim UE konieczne jest zwrócenie odpowiedniej uwagi na szkolenie morskie i status marynarzy w UE.
(3) Należy zapewnić, aby poziom wiedzy fachowej marynarzy posiadających świadectwa wydane przez państwa trzecie, odbywających służbę na pokładach statków wspólnotowych, był równoważny z wymaganiami Konwencji STCW. Dyrektywa 2001/25/WE ustanawia procedury i wspólne kryteria uznawania przez Państwa Członkowskie świadectw wydanych przez państwa trzecie.
(4) Dyrektywa 2001/25/WE przewiduje ponowną ocenę procedur i kryteriów uznawania świadectw wydanych przez państwa trzecie, a także zatwierdzania morskich instytutów szkoleniowych, programów oraz kursów edukacji i kształcenia morskiego, w świetle doświadczeń zebranych podczas stosowania dyrektywy.
(5) Praktyczne wykonanie dyrektywy 2001/25/WE pokazało, że pewne dostosowania do tych procedur i kryteriów mogłyby się znacznie przyczynić do podniesienia wiarygodności systemu uznawania i do jednoczesnego uproszczenia obowiązków związanych z monitorowaniem i sprawozdawczością, nałożonych na Państwa Członkowskie.
(6) Przestrzeganie przepisów Konwencji STCW przez państwa trzecie zapewniające szkolenia może być skuteczniej ocenione w sposób zharmonizowany. Wykonanie tego zadania w imieniu całej Wspólnoty powinno być zatem powierzone Komisji.
(7) W celu zapewnienia, że uznane państwo w sposób ciągły w pełni przestrzega wymagań Konwencji STCW, należy systematycznie dokonywać jego oceny i stosownie do potrzeb przedłużać jego uznawanie. Jeśli uznane państwo trzecie nie spełnia wymagań Konwencji STCW, uznanie powinno zostać wycofane do czasu naprawienia niedociągnięć.
(8) Decyzje o przedłużeniu lub wycofaniu uznania mogą być podejmowane skuteczniej w zharmonizowany i scentralizowany sposób na poziomie Wspólnoty. Wykonanie tych zadań w imieniu całej Wspólnoty powinno być zatem powierzone Komisji.
(9) Ciągłe monitorowanie przestrzegania wymagań przez uznane państwa trzecie może być skuteczniej prowadzone w zharmonizowany i scentralizowany sposób.
(10) Jednym z zadań powierzonych Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Morskiego (Agencji) jest pomaganie Komisji w wykonywaniu wszelkich zadań nałożonych na nią za pośrednictwem prawodawstwa wspólnotowego mającego zastosowanie do szkolenia załóg statków, wydawania im świadectw i pełnienia wacht.
(11) Agencja powinna zatem pomagać Komisji w wykonywaniu zadań odnoszących się do przyznawania, przedłużania i wycofywania uznania państw trzecich. Powinna ona także pomagać Komisji w prowadzeniu monitoringu przestrzegania przez państwa trzecie wymagań Konwencji STCW.
(12) Konwencja STCW określa wymagania językowe odnoszące się do świadectw i zatwierdzeń poświadczających wydanie świadectwa. Obowiązujące przepisy dyrektywy 2001/25/WE powinny zostać dostosowane do odpowiednich wymagań Konwencji.
(13) Międzynarodowa Konwencja o Bezpieczeństwie Życia na Morzu z 1974 r., ze zmianami (Konwencja SOLAS) ustanawia wymagania językowe w zakresie bezpiecznego porozumiewania się między statkiem a lądem. Dyrektywa 2001/25/WE powinna zostać uaktualniona zgodnie z ostatnimi zmianami Konwencji SOLAS, które weszły w życie dnia 1 lipca 2002 r.
(14) Należy przewidzieć procedury dostosowania dyrektywy 2001/25/WE do przyszłych zmian w prawie wspólnotowym.
(15) Dyrektywa 2001/25/WE powinna zostać odpowiednio zmieniona,
PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 2003 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego |
W imieniu Rady |
P. COX |
G. ALEMANNO |
Przewodniczący |
Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 133 z 6.6.2003, str. 23.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 3 września 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) i decyzja Rady z dnia 6 listopada 2003 r.
(3) Dz.U. L 136 z 18.5.2001, str. 17. Dyrektywa zmieniona dyrektywą 2002/84/WE (Dz.U. L 324 z 29.11.2002, str. 53).