(2003/822/WE)(Dz.U.UE L z dnia 26 listopada 2003 r.)
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 37, 95, 133 i art. 152 ust. 4 wraz z art. 300 ust. 3 akapit pierwszy,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Celem Komisji Kodeksu Żywnościowego jest, między innymi, rozwijanie i harmonizowanie światowych norm zdrowotnych oraz wydawanie wytycznych i zaleceń w sprawie produktów rolnych i rybołówstwa, środków spożywczych, dodatków do żywności i substancji zanieczyszczających, pasz, leków weterynaryjnych, pestycydów, w tym także etykietowania, metod analiz i pobierania próbek, kodeksów etyki i dobrej praktyki rolniczej, a także wytycznych dotyczących higieny, mając na uwadze ochronę zdrowia konsumentów i zagwarantowanie stosowania uczciwych praktyk w handlu międzynarodowym. Te cele są zgodne z celami Wspólnoty Europejskiej w zakresie środków zmierzających do ochrony życia lub zdrowia ludzi, zwierząt bądź roślin względnie ochrony środowiska naturalnego, a także związanych z tym środków w handlu międzynarodowym, oraz harmonizacją ustawodawstwa krajowego, w szczególności w odniesieniu do środków spożywczych, dodatków do żywności i substancji zanieczyszczających, w tym także etykietowania, metod analiz i pobierania próbek, mając na względzie zapewnienie swobodnego obrotu na rynku wewnętrznym oraz w przywozie z państw trzecich.
(2) Od 1994 r., wraz z wejściem w życie Porozumień WTO, w szczególności Porozumienia w sprawie Stosowania Środków Sanitarnych i Fitosanitarnych oraz Porozumienia o Barierach Technicznych w Handlu, wzrosło znaczenie prawne norm, wytycznych i zaleceń Kodeksu Żywnościowego z tytułu odniesienia do Kodeksu Żywnościowego poczynionego w Porozumieniach WTO i domniemania zgodności nadawanego odpowiednim krajowym środkom w przypadku gdy są one oparte o takie normy, wytyczne lub zalecenia przyjęte przez Komisję Kodeksu Żywnościowego.
(3) Wspólnota Europejska powinna mieć możliwość wykonywania swoich kompetencji i uczestniczenia w toku przygotowywania, negocjacji oraz przyjmowania norm, wytycznych lub zaleceń przez Komisję Kodeksu Żywnościowego, a także jej organy zależne. Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka do Kodeksu Żywnościowego, równolegle do Państw Członkowskich, jest istotne w celu zapewniania, że w toku przygotowywania, negocjacji i przyjmowania takich norm, wytycznych oraz zaleceń, a także innych przepisów przez Komisję Kodeksu Żywnościowego zostaną uwzględnione zasadnicze interesy Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich w zakresie zdrowia oraz w pozostałych dziedzinach.
(4) Przystąpienie Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka, do Kodeksu Żywnościowego powinno dopomóc w umacnianiu spójności między normami, wytycznymi lub zaleceniami i innymi przepisami przyjętymi przez Komisję Kodeksu Żywnościowego oraz pozostałymi odnośnymi zobowiązaniami Wspólnoty Europejskiej.
(5) Dnia 26 listopada 1991 r., Wspólnota Europejska stała się członkiem, równolegle do Państw Członkowskich, Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO).
(6) Artykuł 2 Statutu Komisji Kodeksu Żywnościowego uprawnia Wspólnotę Europejską, jako członka FAO, do pełnoprawnego członkostwa w Komisji Kodeksu Żywnościowego.
(7) Decyzją z dnia 21 grudnia 1993 r. Rada upoważniła Komisję do negocjowania warunków i zasad przystąpienia Wspólnoty Europejskiej, jako pełnoprawnego członka, do Komisji Kodeksu Żywnościowego w oparciu o kompetencje Wspólnoty Europejskiej, jej pozycję w FAO, a także z uwzględnieniem celu i szczególnych cech Komisji Kodeksu Żywnościowego.
(8) Prawa i obowiązki organizacji członkowskich FAO mogą mieć zastosowanie, mutatis mutandis, w odniesieniu do członkostwa Wspólnoty Europejskiej w Komisji Kodeksu Żywnościowego; zostały podjęte stosowne decyzje dotyczące wymaganego dostosowania odpowiednich przepisów regulaminu wewnętrznego Komisji Kodeksu Żywnościowego i jej organów zależnych.
(9) Wynik negocjacji prowadzonych przez Komisję Europejską uznano za zadowalający, uwzględniając interesy Wspólnoty Europejskiej i Państw Członkowskich, a także szczególne cechy Komisji Kodeksu Żywnościowego.
(10) Należy przewidzieć praktyczne zasady dotyczące udziału Wspólnoty Europejskiej i jej Państw Członkowskich w pracach Komisji Kodeksu Żywnościowego oraz jej organów zależnych, zapewniające potencjalnie jak największe korzyści Wspólnocie Europejskiej i Państwom Członkowskim z faktu przystąpienia Wspólnoty do Kodeksu Żywnościowego.
(11) Mając na uwadze powyższe rozważania, przystąpienie Wspólnoty Europejskiej do Komisji Kodeksu uznaje się obecnie za właściwe.
(12) Dyrektorzy generalni FAO i WHO zatwierdzili zmiany w regulaminie wewnętrznym przyjęte na 26 sesji Komisji Kodeksu Żywnościowego dnia 30 czerwca 2003 r., stwarzające regionalnym organizacjom integracji gospodarczej możliwość uzyskania członkostwa w Kodeksie,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 17 listopada 2003 r.
|
W imieniu Rady |
|
G. ALEMANNO |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana dnia 7 listopada 2001 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym).
ZAŁĄCZNIKI