uwzględniając Statut Europejskiego Systemu Banków Centralnych oraz Europejskiego Banku Centralnego, w szczególności jego artykuł 5 ustęp 1, artykuł 12 ustęp 1 oraz artykuł 14 ustęp 3,
(1) Rozporządzenie EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczące bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(1), zmienione rozporządzeniem EBC/2002/8(2), stanowi, że dla potrzeb regularnego sporządzania wskazanego bilansu skonsolidowanego, monetarne instytucje finansowe (dalej zwane MIF), będące częścią rzeczywistej populacji sprawozdawczej, powinny przedstawiać informacje statystyczne dotyczące ich bilansów właściwym krajowym bankom centralnym (KBC) Państwa Członkowskiego, którego są rezydentem. Konieczne staje się więc określenie formy i trybu sprawozdawczości KBC przekazywanej - zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 - Europejskiemu Bankowi Centralnemu (EBC), dotyczącej informacji statystycznych uzyskiwanych od rzeczywistej populacji sprawozdawczej i z własnych bilansów. Dla potrzeb sprawozdawczości statystycznej EBC pobiera z własnego bilansu dane, które odpowiadają danym uzyskiwanym z bilansów KBC. Agregaty monetarne obliczane przez EBC mogą obejmować zobowiązania z tytułu depozytów i bliskich substytutów depozytów emitowanych przez instytucje rządowe szczebla centralnego. Konieczne jest również określenie form i trybu regularnego sporządzania statystyki transakcji uzyskiwanej z bilansu skonsolidowanego sektora MIF oraz z informacji dodatkowych przekazanych przez KBC.
(2) Od czasu przyjęcia wytycznych EBC/2002/5 z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie niektórych obowiązków w zakresie sprawozdawczości statystycznej wobec Europejskiego Banku Centralnego oraz procedur przekazywania przez krajowe banki centralne informacji statystycznych z dziedziny statystyki pieniężnej i bankowej(3) wymiana informacji statystycznych w ramach Eurosystemu znacznie się rozwinęła, z uwagi na wejście w życie rozporządzenia EBC/2001/13 oraz rozporządzenia EBC/2001/18 z dnia 20 grudnia 2001 r. w sprawie statystyki dotyczącej stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe w odniesieniu do depozytów i kredytów dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw(4). Konieczna jest w związku z tym aktualizacja załączników do wytycznych EBC/2002/5 zgodnie z niniejszymi wytycznymi.
(3) EBC, we współpracy z KBC, określa i ewidencjonuje charakterystyczne cechy pieniądza elektronicznego w Unii Europejskiej (UE), dostępność odnośnych informacji statystycznych i metody ich zestawiania.
(4) Do prowadzenia analizy makroostrożnościowej i analizy strukturalnej na szczeblu europejskim konieczne są dane uzupełniające do bilansów instytucji kredytowych i inne wskaźniki strukturalne opisujące system bankowy.
(5) Dla uzyskania kompletnego obrazu statystycznego Unii Gospodarczej i Walutowej niezbędne są dane uzupełniające dotyczące pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych (dalej zwanych "pozostałymi instytucjami pośrednictwa finansowego"). Można powiedzieć, że działalność pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego jest podobna do - i komplementarna wobec - działalności MIF, a biorąc pod uwagę, że dla potrzeb statystycznych EBC dane z bilansów pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego będących całkowitą lub częściową własnością MIF nie są uwzględniane w bilansach MIF, zebranie tych danych jest szczególnie ważne. W tej dziedzinie EBC stosuje na razie ujęcie krótkoterminowe, polegające na zbieraniu danych statystycznych z wykorzystaniem informacji dostępnych na szczeblu krajowym.
(6) Dane uzupełniające dotyczące sprzedaży/przeniesienia kredytów MIF na rzecz stron trzecich (sekurytyzacji) są niezbędne dla monitorowania potencjalnego wpływu tych działań na kredyty udzielone przez instytucje kredytowe pozostałym sektorom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej. Sprzedaż/przeniesienie kredytów MIF na strony trzecie może zmniejszyć kwoty wykazywane przez MIF, co nie ma efektywnego wpływu na finanse pozostałych sektorów krajów Unii Gospodarczej i Walutowej.
(7) EBC może pośredniczyć w przekazywaniu przez KBC informacji uzupełniających dotyczących statystyki pieniężnej i bankowej do MFW.
(8) Należy ustalić pewne wspólne zasady publikowania przez KBC informacji statystycznych dotyczących bilansu skonsolidowanego sektora MIF w celu zapewnienia uporządkowanego publikowania podstawowych agregatów wrażliwych na zmiany rynkowe.
(9) Rozporządzenie EBC/2001/13 stanowi, że do wyliczania podstawy naliczania rezerw zgodnie z rozporządzeniem EBC/1998/15 z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie stosowania stopy rezerwy obowiązkowej(5), zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/3(6), należy wykorzystywać informacje statystyczne przekazywane przez instytucje kredytowe zgodnie z przyjętymi przez nie zasadami. Dla potrzeb analitycznych EBC musi sporządzać miesięczne statystyki przedstawiające przekroje analityczne zagregowanej podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej według rodzaju zobowiązań.
(10) Rozporządzenie EBC/2001/13 stanowi, że EBC musi opracować i prowadzić listę MIF dla potrzeb statystycznych, z uwzględnieniem obowiązków dotyczących częstotliwości i harmonogramu jej wykorzystywania w kontekście systemu rezerwy obowiązkowej Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC). Konieczne staje się więc zdefiniowanie form i procedur KBC w celu zapewnienia przekazywania przez nie informacji wymaganych przez EBC do wypełnienia wskazanego zadania.
(11) W celu poprawy jakości statystyki bilansowej MIF krajów Unii Gospodarczej i Walutowej należy wprowadzić jednolite zasady uzupełniania danych do 100 % populacji w związku ze zwolnieniem małych MIF z konieczności prowadzenia pełnej sprawozdawczości, zgodnie z artykułem 2 ustęp 2 rozporządzenia EBC/2001/13.
(12) Informacje dotyczące emisji papierów wartościowych uzupełniają statystyki dotyczące sektora MIF, jako że dla kredytobiorców emisja papierów wartościowych stanowi alternatywę wobec zaciągania kredytów bankowych, a posiadacze aktywów finansowych mogą postrzegać papiery wartościowe emitowane przez instytucje niebankowe jako częściowe substytuty depozytów bankowych i zbywalnych instrumentów emitowanych przez banki. Przekrój działalności emisyjnej według sektorów naświetla względne znaczenie popytu sektora państwowego i prywatnego na rynkach kapitałowych i jest pomocny przy wykazywaniu zmian w rynkowych stopach procentowych, szczególnie w wypadku średnich i długich terminów pierwotnych. Informacje dotyczące emisji papierów wartościowych w euro mogą być wykorzystywane do oceny roli euro na międzynarodowych rynkach finansowych; w tym celu wymagane jest statystyka emisji papierów wartościowych obejmująca wszystkie emisje dokonane/ zrealizowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej we wszystkich walutach oraz wszystkie emisje w euro na całym świecie, zarówno krajowe, jak i międzynarodowe. W tej dziedzinie EBC stosuje na razie ujęcie krótkoterminowe, polegające na sporządzaniu statystyki emisji papierów wartościowych z wykorzystaniem informacji dostępnych na szczeblu krajowym i międzynarodowym.
(13) EBC powinien monitorować mechanizm transmisji polityki monetarnej poprzez zmiany stóp procentowych stosowanych do podstawowych operacji refinansowych ESBC w celu lepszego zrozumienia struktury i funkcjonowania mechanizmów cenowych w odniesieniu do agregatów monetarnych oraz rynków finansowych, a także dla oceny warunków finansowych w sektorach. W tym celu wymagane są informacje statystyczne dotyczące zmian stóp procentowych stosowanych przez MIF w odniesieniu do depozytów i kredytów udzielanych gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom (dalej zwanych "stopami MIF"); konieczne jest więc zdefiniowanie form i trybu postępowania KBC przy przekazywaniu takich informacji do EBC, zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/18. Dopóki nie będzie dostępna satysfakcjonująca jakościowo statystyka stóp procentowych MIF na szczeblu Unii Gospodarczej i Walutowej, EBC musi do detalicznych stóp procentowych stosować ujęcie krótkoterminowe, polegające na sporządzaniu na podstawie informacji dostępnych na szczeblu krajowym (i bez dodatkowych obciążeń sprawozdawczych dla jednostek sprawozdających) ograniczonej liczby zagregowanych detalicznych stóp procentowych dla krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, postrzeganej jako jeden obszar ekonomiczny. W celu bardziej szczegółowego przeanalizowania detalicznych stóp procentowych EBC musi polegać w szczególności na kluczowych stopach krajowych, tzn. na tych stopach procentowych, które są uważane za kluczowe wskaźniki warunków panujących na finansowych rynkach detalicznych w danym Państwie Członkowskim i które są najczęściej monitorowane przez użytkowników.
(14) Należy określić tryb skutecznego wprowadzania technicznych zmian do załączników do niniejszych wytycznych, pod warunkiem że nie zmieniają one zasadniczych ram koncepcyjnych ani nie mają wpływu na obciążenia sprawozdawcze. Na obowiązujący tryb będą miały wpływ opinie Komitetu Statystyki ESBC. KBC mogą zaproponować odpowiednie zmiany techniczne do Załączników do niniejszych wytycznych za pośrednictwem Komitetu Statystyki.
(15) Zgodnie z artykułem 12 ustęp 1 i artykułem 14 ustęp 3 Statutu wytyczne EBC stanowią integralną część prawa wspólnotowego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE WYTYCZNE:
Definicje
W rozumieniu niniejszych wytycznych:
Bilans skonsolidowany sektora MIF i statystyka transakcji
Statystyka dotycząca podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej i odliczeń standardowych od tej podstawy
Lista MIF dla potrzeb statystycznych
W celu zapewnienia dokładności i aktualności listy MIF dla potrzeb statystycznych KBC mają obowiązek aktualizacji tej listy, zgodnie z załącznikiem XVII.
Dane bilansowe pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego
Aby EBC mógł regularnie sporządzać statystykę działalności pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego z krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, KBC muszą przedstawiać informacje statystyczne w zakresie, w jakim jest to możliwe, zgodnie z załącznikiem XVIII.
Emisja papierów wartościowych
Dla zapewnienia regularnego sporządzania przez EBC statystyki emisji papierów wartościowych obejmujących wszystkie papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej we wszelkich walutach oraz wszystkie emisje w euro na całym świecie, zarówno krajowe jak i międzynarodowe, KBC mają obowiązek przekazywania informacji statystycznych, w zakresie, w jakim jest to możliwe, zgodnie z załącznikiem XIX, w terminie pięciu tygodni od końca miesiąca sprawozdawczego.
Statystyka stóp procentowych MIF
Jakość informacji statystycznych
Bez uszczerbku dla prawa EBC do weryfikacji, przewidzianego rozporządzeniem (WE) nr 2533/98 i rozporządzeniem EBC/2001/13, KBC mają obowiązek monitorować i zapewniać właściwą jakość i wiarygodność informacji statystycznych przekazywanych EBC.
Standardy przekazywania informacji
Przekazując informacje statystyczne wymagane przez EBC drogą elektroniczną, KBC powinny korzystać ze środków transmisji zapewnianych przez ESBC, opierających się na sieci łączności "ESCB-Net". Format wiadomości statystycznych opracowany dla potrzeb wymiany elektronicznej za pomocą tej sieci łączności musi być zgodny ze standardowym formatem zatwierdzonym przez Komitet Statystyki. Wymóg ten nie wyklucza wykorzystania innych awaryjnych środków przekazu informacji statystycznych, pod warunkiem uzyskania zgody EBC.
Uproszczona procedura wprowadzania zmian
Uwzględniając stanowisko Komitetu Statystyki, Rada Prezesów EBC ma prawo wprowadzać zmiany techniczne w załącznikach do niniejszych wytycznych, pod warunkiem że zmiany takie nie spowodują zmiany koncepcji logicznej ani nie będą miały wpływu na obciążenia sprawozdawcze instytucji sprawozdających Państw Członkowskich.
Utrata mocy
Niniejszym tracą moc wytyczne EBC/2002/5 z dnia 30 lipca 2002 r.
Przepisy końcowe
Niniejsze wytyczne mają zastosowanie do KBC uczestniczących Państw Członkowskich.
Niniejsze wytyczne wchodzą w życie z dniem 11 lutego 2003 r.
Niniejsze wytyczne zostają opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
W imieniu Rady Prezesów EBC | |
Willem F. DUISENBERG |
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(3) Dz.U. L 220 z 15.8.2002, str. 67.
(4) Dz.U. L 10 z 12.1.2002, str. 24.
(5) Dz.U. L 356 z 30.12.1998, str. 1.
(6) Dz.U. L 106 z 23.4.2002, str. 9.
(7) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.
(8) Dz.U. L 250 z 2.10.03, str. 10.
Krajowe banki centralne (KBC) oraz Europejski Bank Centralny (EBC), sporządzając własną statystykę bilansową, wykorzystują określone poniżej tablice przejścia do regularnego monitorowania zgodności pomiędzy miesięcznym bilansem zagregowanym Eurosystemu (sporządzanym dla celów statystycznych) a dziennymi sprawozdaniami finansowymi (sporządzanymi dla celów księgowych oraz do zarządzania płynnością). Powyższe informacje statystyczne powinny być przedstawiane zgodnie z rocznym kalendarzem ustalanym przez EBC i przesyłanym do KBC każdego roku w terminie do końca września.
Tablice przejścia stanowią powiązanie między pozycjami bilansu sporządzonego do celów księgowych i statystycznych.
Tablice służą wypełnianiu miesięcznych i kwartalnych wymogów statystycznych. Towarzyszą im dodatkowe tablice, pozwalające na bardziej szczegółowe uzgadnianie bilansów sporządzanych do celów księgowych i statystycznych.
Lewa strona tablic przedstawia (dla każdego pola tablic 1, 2, 3 i 4 załącznika I do rozporządzenia EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczącego bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (1), zmienionego rozporządzeniem EBC/2002/8 (2)) numer pozycji, opis i przekrój analityczny; natomiast prawa strona tablic podaje numer pozycji, opis i wymagany przekrój dla każdej pozycji księgowej. Pewne pozycje bilansowe, których wymaga rozporządzenie EBC/2001/13, nie mają zastosowania do bilansów EBC/ KBC (są one oznaczone "nd.").
Dodatkowe tablice są powieleniem pierwotnych tablic 1, 2, 3 i 4 przewidzianych rozporządzeniem EBC/2001/13. W każdej komórce tablicy podany jest numer właściwych pozycji księgowych.
Ponadto, sporządzając te dane statystyczne, KBC muszą (z pewnymi wyjątkami) przestrzegać ujednoliconych zasad rachunkowości, zgodnie z wytycznymi EBC/2002/10 z dnia 5 grudnia 2002 r. (3) w sprawie ram prawnych rachunkowości i sprawozdawczości finansowej Europejskiego Systemu Banków Centralnych. Oczekuje się, że podstawowym wyjątkiem będzie wymóg miesięcznej, a nie kwartalnej (jak tego wymagają przepisy rachunkowości) aktualizacji wyceny portfeli papierów wartościowych.
Kolejnym wyjątkiem jest wykazywanie księgowych pozycji 9.5 "Pozostałe wzajemne należności Eurosystemu (netto)" i pozycji 10.4 "Pozostałe wzajemne zobowiązania Eurosystemu (netto)" w kwocie brutto dla potrzeb statystycznych. Z kolei pozycja 14 "Rachunek rewaluacyjny" jest wykazywana brutto dla potrzeb księgowych (niezrealizowane straty wykazuje się w pozycji 11 "Pozostałe aktywa"), a netto dla potrzeb statystycznych.
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(3) Dz.U. L 58 z 3.3.2003, str. 1.
Notka Wydawnictwa Prawniczego "Lex"
Grafiki zostały zamieszczone wyłącznie w Internecie. Obejrzenie grafik podczas pracy z programem Lex wymaga dostępu do Internetu.
..................................................
TABLICE PRZEJŚCIA DLA STATYSTYKI PIENIĘŻNEJ I BANKOWEJ
(Dane miesięczne)
TABLICE PRZEJŚCIA DLA STATYSTYKI PIENIĘŻNEJ I BANKOWEJ
Przekrój analityczny według sektorów (dane kwartalne)
TABLICE PRZEJŚCIA DLA STATYSTYKI PIENIĘŻNEJ I BANKOWEJ
Przekrój analityczny według krajów (dane kwartalne)
TABLICE PRZEJŚCIA DLA STATYSTYKI PIENIĘŻNEJ I BANKOWEJ
Przekrój analityczny według walut (dane kwartalne)
PORADNIK KONTROLI ZGODNOŚCI DANYCH KSIĘGOWYCH I STATYSTYCZNYCH DLA OSÓB SPORZĄDZAJĄCYCH BILANSE
Okres sprawozdawczy | Ostatnie tsf miesiąca | Daty TSF i sprawozdań statystycznych są zbieżne | Rodzaj wzoru |
Styczeń 2005 | 28 styczeń 2005 | Nie | Uproszczony |
Luty 2005 | 25 luty 2005 | Nie | Uproszczony |
Marzec 2005 | 25 marzec 2005 | Nie | Uproszczony |
Kwiecień 2005 | 29 kwiecień 2005 | Tak | Uproszczony |
Maj 2005 | 27 maj 2005 | Nie | Uproszczony |
Czerwiec 2005 | 24 czerwiec 2005 | Nie | Uproszczony |
Lipiec 2005 | 29 lipiec 2005 | Tak | Uproszczony |
Sierpień 2005 | 26 sierpień 2005 | Nie | Uproszczony |
Wrzesień 2005 | 30 wrzesień 2005 | Tak | Pełny |
Październik 2005 | 28 październik 2005 | Nie | Uproszczony |
Listopad 2005 | 25 listopad 2005 | Nie | Uproszczony |
Grudzień 2005 | 30 grudzień 2005 | Tak | Uproszczony |
______
(1) Pełny opis podstawowych danych bilansowych można znaleźć w części III załącznika I do rozporządzenia EBC/2001/13.
(2) Dz.U. L 58 z 3.3.2003, str. 1.
Opis kontroli | ||||
Kontrola nr | Pozycja statystyczna | Powiązanie | Pozycja księgowa | |
Pasywa | 1 | Gotówka w obiegu (1) | >= | Banknoty w obiegu (1) |
2 | Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (2) | >=< | Zobowiązania wobec instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (2) + pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (8) + zobowiązania wobec pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (10) + zobowiązania wobec instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w walutach obcych (12) | |
3 | Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym monetarnych instytucji finansowych (MIF) (3) | >=< | Zobowiązania wobec instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (2) + pozostałe zobowiązania wobec instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (8) | |
4 | Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym instytucji rządowych szczebla centralnego (4) + pozostałych instytucji rządowych i samorządowych/ pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (5) | =< | Zobowiązania wobec pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (10) + zobowiązania wobec instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w walutach obcych (12) | |
5 | Emisja dłużnych papierów wartościowych (6) | = | Emisja certyfikatów depozytowych (9) | |
6 | Kapitał i rezerwy (7) | >= | Kapitał i rezerwy (17) + rachunki rewaluacyjne (16) | |
7 | Pasywa zagraniczne (8) | ≈ | Zobowiązania wobec instytucji krajów reszty świata wyrażone w euro (11) + zobowiązania wobec instytucji krajów reszty świata wyrażone w walutach obcych (13) + kontrpozycja dla specjalnych praw ciągnienia przyznanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy (14) | |
8 | Pozostałe pasywa (9) | ≈ | Pozostałe pasywa (15) | |
Aktywa | 9 | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (1) | >= | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom kredytowym krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (5) + inne należności od instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (12) + zadłużenie instytucji rządowych i samorządowych wyrażone w euro (14) |
10 | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym MIF (2) | >= | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom kredytowym krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (5) + inne należności od instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (12) | |
11 | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym instytucjom rządowym i samorządowym (3) | >= | Zadłużenie instytucji rządowych i samorządowych wyrażone w euro (14) | |
12 | Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (5) | >= | Papiery wartościowe instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro (13) | |
13 | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym pozostałym instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (4) + papiery wartościowe z prawem do kapitału wyemitowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (9) + aktywa trwale (13) + pozostałe aktywa (14) | ≈ | Pozostałe aktywa (15) + należności od instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w walutach obcych (3) | |
14 | Aktywa zagraniczne (12) | >= | Złoto i należności w zlocie (1) + należności od instytucji krajów reszty świata wyrażone w walutach obcych (2) + należności od instytucji krajów reszty świata wyrażone w euro (4) |
KONTROLE
Pasywa
Kontrola nr 1
Gotówka w obiegu: Kategoria statystyczna "gotówka w obiegu" powinna być nieznacznie szersza niż kategoria księgowa "banknoty w obiegu", z uwagi na ujęcie w pierwszej z tych dwóch kategorii monet wyemitowanych przez instytucje rządowe szczebla centralnego.
Kontrola nr 2
Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Kategoria statystyczna "depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej" powinna być szersza niż suma pozycji księgowych "zobowiązania wobec instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro", "zobowiązania wobec pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro" i "zobowiązania wobec instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w walutach obcych". Jest to skutkiem włączenia do tej kategorii statystycznej zagregowanych wzajemnych rozliczeń systemu (wykazywanych w kwotach brutto), które nie zostały włączone do pozycji księgowych (1). Jednak pozycje księgowe obejmują wzajemne rozliczenia Eurosystemu przedstawiające kontrpozycje korekt z tytułu emisji banknotów euro wykazywanych w "pozostałych aktywach/pasywach" dla celów statystycznych. Stąd kategoria statystyczna może być mniejsza od sumy wymienionych wyżej pozycji księgowych. Różnice mogą również powstawać, jeśli stany w walutach obcych są przeszacowywane z różną częstotliwością (kwartalnie w odniesieniu do danych księgowych i miesięcznie w odniesieniu do danych statystycznych).
Kontrola nr 3
Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym monetarnych instytucji finansowych (MIF): Ta kontrola powinna odrębnie określać wpływ ujęcia wzajemnych rozliczeń systemu w wartościach brutto w kategorii statystycznej i wyłączenia ich z kategorii księgowych(1). W zasadzie, jak opisaliśmy powyżej, dane statystyczne powinny być wyższe od danych księgowych. Jednak, zgodnie z opisem powyżej, różne klasyfikacje kontrpozycji korekt z tytułu emisji banknotów euro mogą odwrócić tę zależność. Ponadto tylko agregat statystyczny obejmuje zobowiązania wobec instytucji finansowych wyrażone w walutach obcych.
Kontrola nr 4
Depozyty pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Suma kategorii statystycznych reprezentująca depozyty złożone przez instytucje rządowe i samorządowe oraz pozostałych rezydentów powinna być mniejsza niż suma kategorii księgowych dotyczących zobowiązań wobec pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (poza instytucjami kredytowymi) wyrażonych w euro oraz zobowiązań wobec instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażonych w walutach obcych, z uwagi na uwzględnienie zobowiązań wobec instytucji kredytowych wyrażonych w walutach obcych tylko w danych księgowych.
Kontrola nr 5
Emisja dłużnych papierów wartościowych: Wartość kategorii statystycznej "emisja dłużnych papierów wartościowych" powinna być równa wartości kategorii księgowej "emisja certyfikatów dłużnych".
Kontrola nr 6
Kapitał i rezerwy: Kategoria statystyczna "Kapitał i rezerwy" może się nieznacznie różnić od kategorii księgowej, a różnicę można wyjaśnić skutkami aktualizacji wartości, której dokonuje się kwartalnie w niektórych KBC. Ponadto różnica wynika z tego, że pozycje bilansu księgowego "zysk niepodzielony" i części pozycji "rezerwy celowe" wykazywane są jako podzbiór wartości rezydualnych w danych księgowych, podczas gdy w rozumieniu statystycznym zaliczane są do "kapitału i rezerw".
Kontrola nr 7
Pasywa zagraniczne: Kategoria statystyczna "pasywa zagraniczne" powinna mniej więcej równać się sumie zobowiązań wobec instytucji krajów reszty świata wyrażonych w euro i w walutach obcych oraz kontrpozycji dla specjalnych praw ciągnienia przyznanych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy. Te dwie wartości mogą się różnić tylko z uwagi na różną częstotliwość wyceny.
Kontrola nr 8
Wartość rezydualna: Wszelkie różnice między kategorią statystyczną "pozostałe pasywa" i kategorią księgową "inne pasywa" można wyjaśnić różnicami występującymi w innych miejscach bilansu.
Aktywa
Kontrola nr 9
Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Patrz: informacja objaśniająca do kontroli nr 10 i 11.
Kontrola nr 10
Kredyty i pożyczki udzielone MIF krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Wartość kategorii statystycznej "kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym MIF" powinna przewyższać sumę pozycji księgowych "kredyty i pożyczki udzielone instytucjom kredytowym krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro" oraz "pozostałe należności od instytucji kredytowych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro". Wszelkie różnice muszą wynikać głównie ze wzajemnych rozliczeń systemu wykazywanych w wartościach brutto w danych statystycznych, ale saldem w sprawozdaniu księgowym (patrz też: pasywa)(2). Ponadto dane księgowe nie obejmują stanów w walutach obcych.
Kontrola nr 11
Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom rządowym i samorządowym krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Kategorie księgowe i statystyczne powinny być prawie identyczne, choć kategoria statystyczna dotyczy wszystkich walut i może mieć wyższą wartość niż kategoria księgowa, która dotyczy wyłącznie kredytów wyrażonych w euro.
Kontrola nr 12
Portfele dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej: Teoretycznie kategoria statystyczna "dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej" powinna być szersza od kategorii księgowej "papiery wartościowe instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wyrażone w euro", gdyż kategoria księgowa nie obejmuje papierów wartościowych wyrażonych w walutach obcych, a niektóre inne papiery wartościowe są klasyfikowane w pozycji "pozostałe aktywa" (dotyczy to pracowniczych funduszy emerytalnych, inwestowania własnego kapitału itp.).
Kontrola nr 13
Wartość rezydualna: Patrz: informacja objaśniająca do kontroli nr 8.
Kontrola nr 14
Aktywa zagraniczne: Wartość kategorii statystycznej "aktywa zagraniczne" powinna być nieznacznie wyższa niż suma kategorii księgowych "złoto i należności w złocie" oraz "należności od instytucji krajów reszty świata wyrażone w walutach obcych i w euro", ponieważ niektóre papiery wartościowe z prawem do kapitału i gotówka (banknoty) wyrażone w walutach obcych są ujmowane jedynie w tej pierwszej kategorii. Obie wartości mogą się również różnić z uwagi na różną częstotliwość wyceny.
______
(1) Jednak na szczeblu kraju ten efekt nie powinien wystąpić, jako że oba zestawy danych wykazywane są brutto, podczas gdy tylko dane księgowe są konsolidowane przez Europejski Bank Centralny (i tu kompensuje się wzajemne rozliczenia systemu) przy sporządzaniu tygodniowych sprawozdań finansowych.
(2) Jednak na szczeblu kraju ten efekt nie powinien wystąpić, jako że oba zestawy danych wykazywane są brutto, podczas gdy tylko dane księgowe są konsolidowane przez Europejski Bank Centralny (i tu kompensuje się wzajemne rozliczenia systemu) przy sporządzaniu tygodniowych sprawozdań finansowych.
Powiązanie między pozycjami tablicy 2.1 w Biuletynie EBC i pozycjami w tablicy 1 w miesięcznych sprawozdaniach statystycznych
Pozycje statystyczne - bilans zagregowany Eurosystemu | Rozporządzenie EBC/2001/13 - Pozycje tablicy 1 | ||
AKTYWA | AKTYWA | ||
1 | Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 2 | Kredyty, pożyczki I inne należności - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
2 | w tym: monetarnym instytucjom finansowym (MIF) | 2 | Kredyty, pożyczki I inne należności - MIF - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
3 | w tym: instytucjom rządowym i samorządowym | 2 | Kredyty, pożyczki I inne należności - instytucje rządowe i samorządowe - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
4 | w tym: pozostałym instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 2 | Kredyty, pożyczki I inne należności - pozostałe instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
5 | Dłużne papiery wartościowe | 3 | Dłużne papiery wartościowe - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
6 | w tym: MIF | 3 | Dłużne papiery wartościowe - MIF - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
7 | w tym: instytucji rządowych i samorządowych | 3 | Dłużne papiery wartościowe - instytucje rządowe i samorządowe - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
8 | w tym: pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 3 | Dłużne papiery wartościowe - pozostałe instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
9 | Papiery wartościowe z prawem do kapitału | 5 | Papiery wartościowe z prawem do kapitału - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
10 | w tym: MIF | 5 | Papiery wartościowe z prawem do kapitału - MIF - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
11 | w tym: pozostałych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 5 | Papiery wartościowe z prawem do kapitału - pozostałe instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
12 | Aktywa zagraniczne | 1-1e | "Gotówka (wszystkie waluty)" minus "gotówka - w tym euro" |
2 | Kredyty, pożyczki I inne należności - instytucje krajów reszty świata | ||
3 | Dłużne papiery wartościowe - instytucje krajów reszty świata | ||
5 | Papiery wartościowe z prawem do kapitału - reszta świata | ||
CB1 | Złoto i należności w zlocie | ||
CB2 | Należności od Międzynarodowego Funduszu Walutowego | ||
13 | Aktywa trwałe | 6 | Aktywa trwałe |
14 | Pozostałe aktywa | 7 | Pozostałe aktywa |
1e | Gotówka - w tym euro | ||
Biuletyn miesięczny EBC - Pozycje tablicy 2.1 | Rozporządzenie EBC/2001/13 - Pozycje tablicy 1 | ||
PASYWA | PASYWA | ||
1 | Gotówka w obiegu | 8 | Banknoty w obiegu |
2 | Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 9 | Depozyty (wszystkie waluty) - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
3 | w tym: MIF | 9 | Depozyty (wszystkie waluty) - MIF - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
4 | w tym: inst. rząd. szczebla centralnego | 9 | Depozyty (wszystkie waluty) - inst. rząd. szczebla centralnego - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
5 | w tym: innych instytucji rząd. i samorząd./innych instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | 9 | Depozyty (wszystkie waluty) - pozostałe instytucje rządowe i samorządowe oraz pozostałe instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - instytucje krajowe i pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich |
6 | Emisja dłużnych papierów wartościowych | 11 | Emisja dłużnych papierów wartościowych |
7 | Kapitał i rezerwy | 12 | Kapitał i rezerwy |
8 | Pasywa zagraniczne | 2 | Depozyty (wszystkie waluty) - reszta świata |
CB3 | Kontrpozycja dla specjalnych praw ciągnienia | ||
9 | Pozostałe pasywa | 13 | Pozostałe pasywa |
Wzór rocznej kompleksowej informacji objaśniającej dotyczącej kontroli zgodności
Kontrole zgodności na koniec miesiąca: ...
Wynik kontroli zgodności: Wszystkie kontrole potwierdzają/nie potwierdzają liniowych powiązań określonych w załączniku II (proszę wyjaśnić wszelkie przypadki niezachodzenia liniowych powiązań). Wykryte rozbieżności między danymi statystycznymi a księgowymi można wyjaśnić następującymi czynnikami (jeden lub więcej czynników może się okazać nieistotnych):
Rozbieżności spowodowane korektami
Rozbieżność/rozbieżności wykryte podczas kontroli nr ... zostały spowodowane następującymi korektami danych statystycznych wprowadzonymi po opublikowaniu danych księgowych tygodniowego sprawozdania finansowego: ...
Jeśli dotyczy, wpływ na historyczne szeregi danych: ...
Jednorazowa korekta czy okresowo wprowadzane korekty?
Jeśli korekty wprowadzane okresowo, proszę podać rząd wielkości: ...
Rozbieżności spowodowane różnicami w zasadach prezentacji i klasyfikacji
Przykład: Ujmowanie poszczególnych pozycji w odniesieniu do innych krajowych banków centralnych Eurosystemu wyjaśnia różnicę w wysokości ... mln EUR w kontroli nr ...
Jeśli ma to zastosowanie, wpływ na historyczne szeregi danych: ...
Jednorazowa korekta czy okresowo wprowadzane korekty?
Jeśli korekty wprowadzane okresowo, proszę podać rząd wielkości: ...
Przykład: W kontroli nr 6 "Kapitał i rezerwy" niepodzielony wynik finansowy i niektóre rezerwy celowe są wykazane w pozycji rezydualnej w danych księgowych, ale stanowią część definicji statystycznej "kapitału i rezerw".
Przykład: W kontroli nr 1 "gotówka w obiegu" monety wyemitowane przez instytucje rządowe szczebla centralnego są ujęte w danych statystycznych, ale nie w odpowiadającej im pozycji księgowej.
Jeśli ma to zastosowanie, wpływ na historyczne szeregi danych: ...
Jednorazowa korekta czy okresowo wprowadzane korekty?
Jeśli korekty wprowadzane okresowo, proszę podać rząd wielkości: ...
Wszelkie inne rozbieżności, w tym błędy sprawozdawcze
Rozbieżność/rozbieżności wykryte w kontroli nr ... są wywołane błędami sprawozdawczymi, tzn. danymi źle wykazanymi z powodu błędu ludzkiego i/albo z innych powodów. Jeśli ma to zastosowanie, wpływ na historyczne szeregi danych: ...
Wzór miesięcznej uproszczonej informacji objaśniającej do kontroli zgodności
Nazwa KBC: ... | Kontrola zgodności na koniec miesiąca: ... | |||||
Wartość statystyczna A | Wartość księgowa B | Różnica C | Wynik kontroli D (*) | Krótkie wyjaśnienie E | ||
1. Gotówka w obiegu | ||||||
2. Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej |
||||||
3. Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym monetarnych instytucji finansowych (MIF) |
||||||
4. Depozyty instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym instytucji pozostałych krajów |
||||||
5. Emisja dłużnych papierów wartościowych |
||||||
6. Kapitał i rezerwy | ||||||
7. Pasywa zagraniczne | ||||||
8. Pozostałe zobowiązania |
||||||
9. Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej |
||||||
10. Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym MIF |
||||||
11. Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, w tym instytucjom rządowym i samorządowym |
||||||
12. Dłużne papiery wartościowe wyemitowane przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej |
||||||
13. Aktywa rezydualne | ||||||
14. Aktywa zagraniczne | ||||||
(*) Wpisz "TAK", jeśli kontrola zgodności potwierdza liniowe powiązanie. W innym wypadku wpisz "NIE". |
DANE MIESIĘCZNE DOTYCZĄCE PIENIĄDZA ELEKTRONICZNEGO, PRZEKAZYWANE Z CZĘSTOTLIWOŚCIĄ PÓŁROCZNĄ
TABLICA A
Pozostałe monetarne instytucje finansowe (pozostałe MIF) (stany)
TABLICA B
Instytucje niemonetarne - (stany)
TABLICA C
Definicja pieniądza elektronicznego dla potrzeb statystycznych
Pieniądz elektroniczny. Dla potrzeb statystycznych pieniądz elektroniczny stanowi elektroniczny "magazyn" wpłaconych z góry wartości pieniężnych przechowywanych w urządzeniu elektronicznym, takim jak karta przedpłacona, która może być szeroko wykorzystywana do dokonywania płatności na rzecz jednostek innych niż emitent, bez konieczności wykorzystania rachunków bankowych. Urządzenie działa jak opłacony z góry instrument na okaziciela. Za pieniądz elektroniczny uznawane są jedynie urządzenia funkcjonujące jako instrumenty płatnicze ogólnego przeznaczenia(1). W zależności od urządzenia, w którym pieniądz elektroniczny jest przechowywany, wyróżnia się dwa rodzaje pieniądza elektronicznego(2):
Pieniądz elektroniczny przechowywany w urządzeniu elektronicznym (np. karty przedpłacone). Elektroniczne instrumenty płatnicze dające klientowi możliwość realizacji płatności za pomocą przenośnego urządzenia elektronicznego, zazwyczaj będącego kartą z wbudowanym mikroprocesorem.
Pieniądz elektroniczny przechowywany w pamięci komputera. Elektroniczne instrumenty płatnicze, które wykorzystują specjalistyczne oprogramowanie na komputerach osobistych i które mogą służyć do przelewu elektronicznych wartości za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnych, takich jak Internet.
Ta definicja jest zgodna z artykułem 1 ustęp 6 Rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny(3).
______
(1) Konieczne może być zdefiniowanie terminu "ogólnego przeznaczenia" (należy się wówczas skonsultować z Komitetem ds. Systemów Płatniczych i Rozliczeniowych).
(2) Definicje przedstawione przez Europejski Bank Centralny (EBC). Produkty te zostały zdefiniowane w "Raporcie w sprawie pieniądza elektronicznego" wydanym przez EBC w sierpniu 1998 r. Oba systemy dopuszczają przelewanie wartości elektronicznych. Jedyną istotną różnicą między produktami przechowywanymi w urządzeniu elektronicznym a produktami przechowywanymi w pamięci komputera jest rodzaj podejmowanych środków ostrożności. Należy również wyjaśnić, że przedpłacone karty nie są same w sobie pieniądzem; jedynie pieniądz elektroniczny przechowywany na karcie z mikroprocesorem można uznać za pieniądz, co pozwala przenosić go na strony trzecie.
(3) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.
TRYB PRZEKAZYWANIA WYMAGANYCH DANYCH NA TEMAT PIENIĄDZA ELEKTRONICZNEGO
Dane przekazywane do EBC obejmują następujące szeregi:
Te dodatkowe szeregi są przedstawiane EBC jako pozycje uzupełniające.
Dane dotyczące pieniądza elektronicznego emitowanego przez instytucje niemonetarne początkowo będą przekazywane na innych zasadach(1).
Do definiowania kluczy szeregów danych dotyczących pieniądza elektronicznego, sporządzanych dla EBC przez krajowe banki centralne (KBC), wykorzystuje się rodzinę kluczy BSI. Standardy sprawozdawczości dla rodziny kluczy BSI są ujęte w załączniku XIII. Główne cechy charakterystyczne systemu sprawozdawczości pieniądza elektronicznego oraz różnice w stosunku do systemu sprawozdawczości bilansowej są przedstawione poniżej.
Częstotliwość
W różnych uczestniczących Państwach Członkowskich dane dotyczące stanów pieniądza elektronicznego przedstawiane są z różną częstotliwością. W większości KBC dostępne są dane miesięczne, tylko niektóre KBC przedstawiają te dane rzadziej (kwartalnie lub półrocznie). W związku z tym pozycje dotyczące pieniądza elektronicznego mogą być przekazywane EBC co najmniej raz na pół roku, z wykorzystaniem kodu częstotliwości "M" z listy kodów CL_FREQ, aby dopuścić możliwość częstszego przekazywania sprawozdawczości dla tych państw, które są w stanie ją zagwarantować. Wartość przyjęta do oznaczenia miesiąca sprawozdawczego odzwierciedla ostatni miesiąc okresu sprawozdawczego(2).
Sprawozdawczość bilansowa w przekroju sektorowym
W systemie sprawozdawczym ujmuje się wyłącznie emisje pieniądza elektronicznego dokonywane przez sektor "pozostałych MIF". W tym celu korzysta się z wartości kodu "A" z listy kodów CL_BS_REP_SECT.
Pozycje bilansowe
Pieniądz elektroniczny klasyfikuje się w systemie sprawozdawczości bilansowej MIF do "depozytów bieżących"(3). Kolejne dwie pozycje bilansowe po stronie pasywów są wykorzystywane dla potrzeb sprawozdawczości statystycznej:
Tu stosuje się wartości kodów "LE1" dla "pieniądza elektronicznego przechowywanego w urządzeniu elektronicznym" i "LE2" dla "pieniądza elektronicznego przechowywanego w pamięci komputera" z listy kodów CL_BS_ITEM.
Obszar partnera operacji
System sprawozdawczości przewiduje wykazywanie pozycji pieniądza elektronicznego bez podziału na obszary partnera operacji. Pozycje wykazuje się w kategorii pozycji "niesklasyfikowanych sektorowo", a dla obszaru partnera operacji przyjmuje się wartość kodu "Z5" z listy kodów CL_COUNT_AREA.
Sektor partnera operacji
Podobnie jak w przypadku obszaru partnera operacji, w niniejszym systemie sprawozdawczości nie ustala się sektora partnera operacji, a pozycje pieniądza elektronicznego są obecnie definiowane bez podziału na sektory posiadaczy tego pieniądza. Sektor partnera operacji nie jest ustalony i przyjmuje się dla niego wartość kodu "0000" z listy kodów CL_COUNT_SECTOR.
Waluta transakcji
Pieniądz elektroniczny wykazywany jest w przekroju walutowym, a emisje w euro ("EUR") i w pozostałych walutach ("Z06") są wykazywane oddzielnie.
Szeregi pieniądza elektronicznego określone w niniejszym systemie sprawozdawczości są przekazywane EBC przez KBC co najmniej dwa razy w roku, a ściśle mówiąc, do ostatniego dnia roboczego marca i września. Przewiduje się możliwość częstszej sprawozdawczości KBC, jeśli dostępne są odnośne dane; w takim wypadku sprawozdania należy przekazywać do ostatniego roboczego dnia miesiąca następującego po końcu okresu sprawozdawczego(4).
______
(1) Chwilowo dane dotyczące emisji pieniądza elektronicznego przez instytucje niemonetarne są przekazywane do EBC w arkuszu kalkulacyjnym Excel. W niniejszym systemie sprawozdawczości dla tej pozycji nie zdefiniowano żadnego klucza szeregu. Państwa Członkowskie, których to dotyczy, mają obowiązek przedstawić te szeregi EBC zgodnie z harmonogramem przedstawionym w ustępie 3.
(2) Ostatni miesiąc kwartału lub ostatni miesiąc semestru, którego pozycja dotyczy.
(3) Zgodnie z tablicą 1 rozporządzenia EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczącego bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych, Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1, zmienionego rozporządzeniem EBC/2002/8, Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(4) KBC, w których informacje na temat stanów pieniądza elektronicznego dostępne są w późniejszych terminach, mogą wykazywać ostatnie dostępne dane do ostatniego roboczego dnia miesiąca.
SYSTEM SPRAWOZDAWCZOŚCI DLA INSTYTUCJI KREDYTOWYCH
Wstęp
System sprawozdawczości
Zakres
Wymogi sprawozdawcze
oraz
______
(1) Znaczenie wpływu funduszy rynku pieniężnego na inne dane MIF opisano poniżej. Ponadto w niektórych krajach do kategorii MIF zaliczono niewielką liczbę innych instytucji, jednak instytucje te nie mają istotnego znaczenia ilościowego.
(2) Na przykład kryterium to uznaje się za spełnione, kiedy bilans sektora funduszów rynku pieniężnego ma wpływ na jedną pozycję pasywną ("Jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego") oraz dwie lub więcej pozycji aktywnych (np. "Dłużne papiery wartościowe nominowane w euro wyemitowane przez krajowe instytucji rządowe i samorządowe" oraz "Dłużne papiery wartościowe nominowane w euro wyemitowane przez krajowe MIF"). Uznaje się je również za spełnione, kiedy bilans sektora funduszów rynku pieniężnego ma wpływ na dwie pozycje pasywne (np. "Jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego " i "Depozyty w euro krajowych MIF") i jedną pozycję aktywną (np. "Dłużne papiery wartościowe nominowane w euro wyemitowane przez krajowe instytucji rządowe i samorządowe"). Natomiast kryterium to nie zostaje spełnione, kiedy bilans funduszów rynku pieniężnego wpływa tylko na jedną pozycję pasywną i jedną pozycję aktywną.
PROCEDURY PRZEKAZYWANIA DANYCH PRZEZ KBC DO EBC
SYSTEM SPRAWOZDAWCZOŚCI I INSTRUKCJA WYLICZANIA WSKAŹNIKÓW
Wstęp
TABLICA 1
Wskaźniki strukturalne - według kategorii źródła danych
Nr | Źródło danych | Liczba wskaźników | Opis |
1 | EBC i SDC Platinum™ (oznaczone *) | 12 | 1. Liczba instytucji kredytowych |
4. Liczba fuzji i przejęć jednostek krajowych z udziałem instytucji kredytowych * |
|||
7. Aktywa instytucji kredytowych ogółem | |||
8. Kredyty i pożyczki udzielone przez instytucje kredytowe instytucjom niekredytowym ogółem |
|||
9. Depozyty instytucji niekredytowych w instytucjach kredytowych ogółem |
|||
11. Wartość brutto emisji długoterminowych dłużnych papierów wartościowych przedsiębiorstw niefinansowych |
|||
12. Wartość brutto emisji krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych przedsiębiorstw niefinansowych |
|||
13. Wartość rynkowa akcji znajdujących się w obrocie publicznym |
|||
14. Aktywa domów maklerskich ogółem | |||
16. Aktywa zarządzane przez fundusze inwestycyjne ogółem |
|||
22. Liczba fuzji i przejęć pomiędzy instytucjami kredytowymi w Europejskim Obszarze Gospodarczym |
|||
27. Liczba fuzji i przejęć pomiędzy instytucjami kredytowymi w krajach trzecich* |
|||
2 | KBC: Statystyka pieniężna i bankowa oraz rachunki krajowe Eurostatu/Unii Walutowej (oznaczone **) | 14 |
2. Liczba jednostek lokalnych ("oddziałów") instytucji kredytowych ** |
3. Liczba pracowników instytucji kredytowych ** |
|||
5. Udział 5 największych instytucji kredytowych w łącznej wartości aktywów (CR5) |
|||
6. Wskaźnik Herfindahla dla aktywów ogółem instytucji kredytowych |
|||
15. Inwestycje instytucji ubezpieczeniowych ogółem** |
|||
17. Aktywa zarządzane przez fundusze emerytalne ogółem** |
|||
18. Liczba oddziałów instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego |
|||
19. Aktywa oddziałów instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego ogółem |
|||
20. Liczba podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego |
|||
21. Aktywa podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego ogółem |
|||
23. Liczba oddziałów instytucji kredytowych z krajów trzecich |
|||
24. Aktywa oddziałów instytucji kredytowych z krajów trzecich ogółem |
|||
25. Liczba podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów trzecich |
|||
26. Aktywa oddziałów instytucji kredytowych z krajów trzecich ogółem |
|||
3 | Użytkownicy/ Komitet Systemów Płatniczych i Rozliczeniowych (dane niezharmonizowane) | 3 | 28. Liczba banków "wirtualnych" |
29. Aktywa banków "wirtualnych" ogółem | |||
30. Łączna liczba bankomatów |
Sekcja 1. System sprawozdawczości
Sekcja 2. Instrukcja wyliczania wskaźników
gdzie:
n = liczba wszystkich instytucji kredytowych w kraju;
Xi = aktywa ogółem instytucji kredytowych; i
X = = aktywa ogółem wszystkich instytucji kredytowych w kraju.
______
(1) Eurostat również zbiera te dane, jednak z dużym opóźnieniem. Eurostat stosuje następującą definicję jednostki lokalnej: "Przedsiębiorstwo lub jego część (np. warsztat, fabryka, biuro, kopalnia lub magazyn) znajdujące się w miejscu określonym pod względem geograficznym. W tym miejscu lub z tego miejsca prowadzona jest działalność gospodarcza, w ramach której, poza pewnymi wyjątkami, przynajmniej jedna osoba pracuje (może to być praca w niepełnym wymiarze czasu) na rzecz jednego i tego samego przedsiębiorstwa". Por. Eurostat, Instrukcja metodologiczna do prowadzenia statystyki instytucji kredytowych, wersja 1.8, grudzień 2001 r., str. 11 i 23. Instrukcję tę Eurostat udostępnia na żądanie (wyłącznie w języku angielskim).
(2) Eurostat, który również zbiera te dane, stosuje następującą definicję: "Liczba zatrudnionych rozumiana jest jako łączna liczba osób pracujących w obserwowanej jednostce (obejmująca pracujących właścicieli, wspólników pracujących regularnie w jednostce oraz członków rodziny pracujących nieodpłatnie) oraz osób pracujących poza jednostką dla tej jednostki i przez nią opłacanych (np. przedstawiciele handlowi, pracownicy realizujący dostawy, zespoły wykonujące prace konserwacyjno-naprawcze). Do tej liczby zalicza się także osoby nieobecne w pracy przez krótki czas (np. przebywające na zwolnieniu lekarskim, płatnym urlopie lub urlopie specjalnym), a także osoby strajkujące, nie zalicza się się natomiast osób nieobecnych przez czas nieokreślony. Za zatrudnionych uważa się również osoby zatrudnione w niepełnym wymiarze czasu pracy (w rozumieniu przepisów danego kraju), które są ujęte na liście płac, oraz pracowników sezonowych, uczniów i osoby pracujące w domu, jeżeli znajdują się na liście płac. Do liczby zatrudnionych nie zalicza się pracowników udostępnionych jednostce przez inne przedsiębiorstwa, osób wykonujących prace konserwacyjne i naprawy w jednostce w imieniu innych przedsiębiorstw, a także osób odbywających obowiązkową służbę wojskową. Za członków rodziny pracujących nieodpłatnie uważa się osoby mieszkające z właścicielem jednostki w jednym gospodarstwie domowym i pracujące regularnie dla tej jednostki, ale nie posiadające umowy o pracę i nie otrzymujące stałego wynagrodzenia za swoją pracę. Równocześnie osoby te nie mogą znajdować się na liście płac innej jednostki, która jest ich głównym pracodawcą. Uwaga: w celu sprawdzenia porównywalności danych konieczne jest zaznaczenie, czy wolontariusze zostali zaliczeni do tej kategorii. [Rozporządzenie Komisji (WE) nr 2700/98 w sprawie definicji cech charakterystycznych strukturalnych gospodarczych danych statystycznych, Kod 16110]. Uwagi: w przypadku grup przedsiębiorstw przyporządkowanie na poziomie przedsiębiorstw odbywa się za pomocą klucza dystrybucji (dyrektorzy zarządzający są uwzględniani, niezatrudnieni agenci nie są uwzględniani). Liczbę zatrudnionych oblicza się jako średnią roczną." Por. Eurostat, Instrukcja metodologiczna statystyki instytucji kredytowych, wersja 1.8 z grudnia 2001, str. 34.
(3)Rozporządzenie EBC/2001/13 dopuszcza jeden wyjątek: przekazywanie skonsolidowanych danych bilansowych dla grup instytucji kredytowych (np. w przypadku Rabobank w Niderlandach).
(4) Sektor ESA 95 odpowiadający temu wskaźnikowi to S. 125a. "ESA 95" to Europejski System Rachunków 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu krajowych i regionalnych rachunków we Wspólnocie (Dz.U. L 310 z 30.11.1996, str. 1).
(5) Dz.U. L 228 z 16.8.1973, str. 3. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.
(6) Dz.U. L 63 z 13.3.1979, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona Aktem Przystąpienia z 2003 r.
(7) Sektor ESA 95 odpowiadający temu wskaźnikowi to S. 125b.
System sprawozdawczości dotyczący 14 strukturalnych wskaźników finansowych wyliczanych na podstawie danych przekazywanych przez KBC
Rok sprawozdawczy: ...
Wskaźnik | Stan | Korekty transakcji | Odchylenia od definicji |
2. Liczba lokalnych jednostek ("oddziałów") instytucji kredytowych |
nd. | ||
3. Liczba pracowników instytucji kredytowych | nd. | ||
5. Udział 5 największych instytucji kredytowych w aktywach ogółem (CR5) |
nd. | ||
6. Wskaźnik Herfindahla dla aktywów ogółem instytucji kredytowych |
nd. | ||
15. Inwestycje instytucji ubezpieczeniowych ogółem |
|||
17. Aktywa zarządzane przez fundusze emerytalne ogółem |
|||
18. Liczba oddziałów instytucji kredytowych krajów z Europejskiego Obszaru Gospodarczego |
nd. | ||
19. Aktywa oddziałów instytucji kredytowych krajów z Europejskiego Obszaru Gospodarczego ogółem |
|||
20. Liczba podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego |
nd. | ||
21. Aktywa podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów Europejskiego Obszaru Gospodarczego ogółem |
|||
23. Liczba oddziałów instytucji kredytowych z krajów trzecich |
nd. | ||
24. Aktywa oddziałów instytucji kredytowych z krajów trzecich ogółem |
|||
25. Liczba podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów trzecich nd. |
|||
26. Aktywa podmiotów zależnych instytucji kredytowych z krajów trzecich ogółem |
przesyłanie bankowych strukturalnych wskaźników finansowych drogą elektroniczną - identyfikator rodziny kluczy: ECB_SSI1
Sekcja 1. Wymiary
Poniższa tablica przedstawia wymiary stosowane w rodzinie kluczy ECB_SSI1. Dla potrzeb niniejszej statystyki określono osiem wymiarów mających decydujące znaczenie dla identyfikacji szeregu czasowego.
TABLICA 1
Wymiary stosowane w rodzinie kluczy ECB_SSI1
Pozycja w kluczu | Pojęcie (symbol) | Pojęcie statystyczne | Format wartości format | Lista kodów | Nazwa listy kodów |
1 | FREQ | Częstotliwość | AN1 | CL_FREQ | Lista kodów częstotliwości (BIS, EBC) |
2 | REF_AREA | Obszar sprawozdawczy | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
3 | REF_SECTOR | Sektor instytucji sprawozdającej wg ESA 95 | AN4 | CL_ESA95_SECTOR | Lista kodów sektorów instytucji sprawozdających wg ESA 95 (EBC) |
4 | SSI_INDICATOR | "Nazwa" strukturalnego wskaźnika finansowego | AN3 | CL_SSI_INDICATOR | Lista kodów strukturalnych wskaźników finansowych (EBC) |
5 | DATA_TYPE | Rodzaj danych | AN1 | CL_DATA_TYPE | Rodzaj danych statystyki pieniężnej i bankowej, transakcje i stany (EBC, BIS) |
6 | COUNT_AREA | Obszar partnera operacji | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
7 | CURRENCY_TRANS | Waluta transakcji | AN3 | CL_CURRENCY | Lista kodów walut (EBC, BIS, bilans płatniczy Eurostatu) |
8 | SERIES_DENOM | Waluta szeregu lub metoda wyliczenia | AN1 | CL_SERIES_DENOM | Lista kodów walut szeregów lub metod wyliczania (EBC) |
Każdy z ośmiu wymiarów statystycznych przyjmuje wartości z odpowiadającej mu listy kodów. Na przykład, według powyższej tablicy, wymiar REF_AREA (obszar sprawozdawczy) przyjmuje wartości z listy kodów CL_AREA_EE. Opis wymiarów rodziny kluczy ECB_SSI1 przedstawiony jest poniżej, w kolejności zgodnej z kluczem.
Wymiar nr 1: Częstotliwość (FREQ; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa częstotliwość przekazywania szeregu czasowego. W rodzinie kluczy ECB_SSI1 stosuje się wartość "A" oznaczającą dane za okres roczny, pochodzącą z listy kodów CL_FREQ.
Wymiar nr 2: Obszar sprawozdawczy (REF_AREA; długość: dwa znaki)
Wymiar ten określa kraj, którego rezydentem jest instytucja sporządzająca sprawozdanie. Lista kodów dla tego wymiaru CL_AREA_EE obejmuje standardową listę krajów ISO oraz dodatkowe wartości opisane w punkcie 6 (wymiar nr 6: Obszar partnera operacji). Podgrupa wartości stosowana dla rodziny kluczy ECB_SSI1 odpowiada państwom członkowskim UE..
Wymiar nr 3: Sektor instytucji sprawozdającej według ESA 95 (REF_SECTOR; długość: cztery znaki)
Wymiar ten określa sektor, którego dotyczą wskaźniki strukturalne, i jest powiązany z listą kodów CL_ESA95_SECTOR. Obecnie stosowana podgrupa obejmuje cztery wartości: instytucje kredytowe (zdefiniowane w prawie wspólnotowym) ("122C"), instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne ("1250"), oraz osobno instytucje ubezpieczeniowe ("1251") i fundusze emerytalne ("1252").
Wymiar nr 4: "Nazwa" strukturalnego wskaźnika finansowego (SSI_INDICATOR; długość: trzy znaki)
Wymiar ten dotyczy listy wskaźników strukturalnych i jest powiązany z listą kodów CL_SSI_INDICATOR. Wartości przypisane do poszczególnych wskaźników identyfikowane są na podstawie prefiksu. Wartość "H" oznacza wskaźnik Herfindhala, wartość "N" - wszystkie wskaźniki wyrażane w liczbach bezwzględnych, wartość "S" - wskaźniki wyrażane jako stosunek, a wartość "T" - aktywa ogółem.
Wymiar nr 5: Rodzaj danych (DATA_TYPE; długość: jeden znak)
Wymiarowi temu odpowiada lista kodów CL_DATA_TYPE. Określa on rodzaj danych, które należy podać w sprawozdaniu: stany brutto ("1"), reklasyfikacje i inne korekty ("5"), pozostałe korekty z tytułu zmiany wyceny ("7") oraz nieklasyfikowane ("X"). Wartość "X", nieklasyfikowane, stosuje się do szeregów współczynników i wskaźników, natomiast wartość "1", stany, stosuje się do szeregów liczb bezwzględnych i stanów (np. liczba pracowników, aktywa ogółem).
Dane dotyczące korekt odnoszą się wyłącznie do szeregów pozycji bilansowych (BSI). Nie podaje się ich dla liczb bezwzględnych, współczynników i wskaźników.
Reklasyfikacje i inne korekty obejmują zmiany w aktywach i pasywach bilansu sektora sprawozdawczego wynikające z: 1) zmian w populacji instytucji sprawozdających; 2) restrukturyzacji przedsiębiorstw; 3) reklasyfikacji aktywów i pasywów oraz 4) korekt błędów sprawozdawczych, które z przyczyn technicznych nie mogą być usunięte z danych o stanach za pełny okres. Reklasyfikacje za rok 2001 dotyczą głównie zmian wynikających z przystąpienia Grecji do obszaru euro.
Pozostałe korekty z tytułu zmiany wyceny obejmują zmiany cen wyemitowanych, sprzedanych i posiadanych papierów wartościowych oraz zmiany wynikające z usunięcia z bilansu należności spisanych w ciężar rezerw i odpisów z tytułu utraty wartości należności.
Wymiar nr 6: Obszar partnera operacji (COUNT_AREA; długość: dwa znaki)
Wymiar ten odpowiada siedzibie partnera operacji dla danego wskaźnika strukturalnego. Jest on powiązany z listą kodów CL_AREA_EE, obejmującą standardową listę krajów ISO oraz dodatkowe wartości (np. "U6" - "Instytucja krajowa: kraj sprawozdającej instytucji kredytowej"). Dla potrzeb rodziny kluczy ECB_SSI1 stosuje się następującą podgrupę wartości: kraj (obszar sprawozdawczy) ("U6"), pozostałe kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego (wszystkie kraje poza obszarem, którego dotyczą dane) ("A0"), oraz kraje spoza Europejskiego Obszaru Gospodarczego ("A7"), w przypadku gdy sprawozdanie sporządzają podmioty zarówno z obszaru euro, jak i spoza tego obszaru.
Wymiar nr 7: Waluta transakcji (CURRENCY_TRANS; długość: trzy znaki)
Wymiar ten określa walutę, w której wyrażone są wskaźniki strukturalne, i jest powiązany z listą kodów CL_CURRENCY. W rodzinie kluczy ECB_SSI1 stosowane są wyłącznie wartości "Z01" - wszystkie waluty łącznie i "Z0Z" - nie dotyczy.
Wymiar nr 8: Waluta szeregu lub metoda wyliczania (SERIES_DENOM; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa, czy dany szereg wyrażony jest w walucie krajowej czy wspólnej (euro). Dotyczy on jedynie szeregów pozycji bilansowych (BSI) (np. aktywów ogółem). W rodzinie kluczy ECB_SSI1 stosowane są tylko trzy wartości z listy kodów CL_SERIES_DENOM - "N" waluta krajowa, "E" euro i "Z" nie dotyczy). Nieuczestniczące Państwa Członkowskie oraz Grecja (w okresie do końca roku 2000) stosują kod "N", natomiast Państwa Członkowskie obszaru euro (oraz Grecja od 2001 r.) stosują kod "E".
Pełna lista kluczy szeregów przekazywanych do EBC podana jest w dodatku 3.
Sekcja 2. Atrybuty
Oprócz ośmiu wymiarów definiujących klucz zdefiniowany został również zestaw atrybutów (8). Atrybuty nadaje się na różnych poziomach wymiany informacji:
TABLICA 2
Rodzina kluczy strukturalnych wskaźników finansowych (ECB_SSI1): Atrybuty kodowane i niekodowane
Poziom przyporządkowania | Pojęcie statystyczne | Format wartości | Lista kodów | ||
Atrybuty na poziomie danych pokrewnych | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Pokrewne | TITLE_COMPL | Nazwa długa | AN..1050 | Niekodowany | |
Pokrewne | UNIT | Jednostka miary | AN..12 | CL_UNIT | Lista kodów jednostek (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | UNIT_MULT | Mnożnik | AN..2 | CL_UNIT_MULT | Lista kodów mnożników (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | DECIMALS | Miejsca dziesiętne | N1 | CL_DECIMALS | Lista kodów miejsc dziesiętnych (BIS, EBC) |
Pokrewne | TITLE | Nazwa | AN..70 | Niekodowany | |
Pokrewne | NAT_TITLE | Nazwa w języku krajowym | AN..350 | Niekodowany | |
Pokrewne | COMPILATION | Komentarz metodologiczny | AN..1050 | Niekodowany | |
Pokrewne | COVERAGE | Zakres | AN..350 | Niekodowany | |
Atrybuty na poziomie szeregu czasowego | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Szereg | COLLECTION | Sposób zbierania | AN1 | CL_COLLECTION | Lista kodów sposobów zbierania (BIS, EBC) |
Szereg | AVAILABILITY | Dostępność | AN1 | CL_AVAILABILITY | Lista kodów dostępności organizacji (BIS, EBC) |
Szereg | DOM_SER_IDS | Identyfikatory szeregów krajowych | AN..70 | Niekodowany | |
Szereg | BREAKS | Załamanie szeregów | AN..350 | Niekodowany | |
Atrybuty na poziomie obserwacji | |||||
(przesyłane razem z danymi w głównym segmencie ARR) | |||||
Obserwacja | OBS_STATUS | Status obserwacji | AN1 | CL_OBS_STATUS | Lista kodów statusu obserwacji (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Obserwacja | OBS_CONF | Stopień jawności obserwacji | AN1 | CL_OBS_CONF | Lista kodów stopnia jawności obserwacji (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
Obserwacja | OBS_PRE_BREAK | Wartość obserwacji przed załamaniem szeregu | AN..15 | Niekodowany | |
Obserwacja | OBS_COM | Uwagi | AN..350 | Niekodowany |
Ponadto każdy z powyższych atrybutów charakteryzuje się pewnymi cechami technicznymi wymienionymi w poniższej tablicy.
TABLICA 3
KBC przekazujące sprawozdania do EBC. Wspólne właściwości atrybutów dla rodziny kluczy ECB_SSI1
Status | Wartość po raz pierwszy określona przez...(1) | Możliwość zmiany przez KBC | |
TITLE_COMPL | M | EBC | Nie |
UNIT | M | EBC | Nie |
UNIT_MULT | M | EBC | Nie |
DECIMALS | M | EBC | Nie |
TITLE | C | EBC | Nie |
NAT_TITLE | C | KBC | Tak |
COMPILATION | C | KBC | Tak(**) |
COVERAGE | C | KBC | Tak(**) |
COLLECTION | M | EBC | Nie |
AVAILABILITY | M | EBC/KBC | Tak |
DOM_SER_IDS | C | KBC | Tak |
BREAKS | C | KBC | Tak |
OBS_STATUS | M | KBC | Tak |
OBS_CONF | C | KBC | Tak |
OBS_PRE_BREAK | C | KBC | Tak |
OBS_COM | C | KBC/EBC | Tak |
M: Obowiązkowy, | |||
C: Warunkowy | |||
(**) Zmiany należy zgłaszać do właściwej jednostki EBC faksem/pocztą elektroniczną. | |||
(1) EBC oznacza Dyrekcję Generalną ds. Statystyki EBC. |
Poniżej znajduje się opis każdego atrybutu, zawierający listę kodów (oznaczoną wielkimi literami CL_****), gdy ma ona zastosowanie.
Sekcja 2.1. Atrybuty na poziomie danych pokrewnych
Obowiązkowe:
- TITLE_COMPL (niekodowany): Atrybut ten jest ustalany, przechowywany i udostępniany przez EBC (jest to tekst w języku angielskim o długości do 1.050 znaków). Jeżeli KBC chce wprowadzić modyfikację, wymagana jest konsultacja z EBC, jednakże wszelkie zmiany wprowadzane są przez EBC.
- UNIT (lista kodów: CL_UNIT): Atrybut ten określa jednostkę miary, w której podawane są dane. Uczestniczące Państwa Członkowskie podają dane w euro, tam gdzie ma to zastosowanie, a EBC nadaje temu atrybutowi wartość "EUR" (DENOM = "EUR"). W przypadku nieuczestniczących Państw Członkowskich wartość tego atrybutu odpowiada walucie danego kraju. Dla szeregów podawanych w wartościach bezwzględnych oraz dla wskaźników EBC nadaje temu atrybutowi wartość "UNITS", natomiast dla szeregów podawanych w procentach - "PC".
- UNIT_MULT (lista kodów: CL_UNIT_MULT): Atrybut ten informuje, czy dany szereg podawany jest w milionach (UNIT_MULT = "6"), miliardach (UNIT_MULT = "9") itp. KBC podają dane dotyczące szeregu pozycji bilansowych instytucji kredytowych w milionach, a EBC nadaje temu atrybutowi wartość 6 (UNIT_MULT = "6"). Dla szeregów podawanych w wartościach bezwzględnych, procentach lub w formie wskaźników, EBC nadaje temu atrybutowi wartość 0 (UNIT_MULT = "0").
- DECIMALS (lista kodów: CL_DECIMALS): Atrybut ten określa liczbę miejsc dziesiętnych dla wartości obserwacji. KBC podają szeregi pozycji bilansowych oraz szeregi liczb bezwzględnych bez miejsc dziesiętnych (0 miejsc dziesiętnych), a EBC nadaje tym szeregom wartość atrybutu równą 0 (dlatego DECIMALS = "0"). Szeregi wskaźników i szeregi odpowiadające procentom podawane są z czterema miejscami dziesiętnymi, a EBC nadaje tym szeregom wartość atrybutu 4 (stąd DECIMALS = "4").
Warunkowe:
- TITLE (niekodowany): Szereg ten może się składać maksymalnie z 70 znaków. W związku z ograniczoną ilością miejsca stosuje się w tym miejscu obowiązkowy atrybut TITLE COMPLEMENT. Atrybut TITLE może być w przyszłości stosowany do tworzenia nazw krótkich.
- NAT_TITLE (niekodowany): KBC mogą używać tego atrybutu w celu wprowadzenia dokładnego opisu oraz innych informacji uzupełniających lub wyróżniających w językach narodowych. Chociaż stosowanie małych i wielkich liter nie sprawia problemów, jednak znaki diakrytyczne oraz dłuższe symbole alfanumeryczne należy przetestować przed rozpoczęciem ich regularnego stosowania.
- COMPILATION (niekodowany): Atrybut ten stosuje się dla potrzeb szczegółowych tekstów wyjaśniających metody wyliczania, ważenia, procedury statystyczne, rodzaj wskaźnika itp.:
- źródła danych/system zbierania danych,
- procedury wyliczania (w tym opis przyjętych szacunków/założeń),
- odchylenia od instrukcji sprawozdawczych EBC (struktura geograficzna/sektorowa/metody wyceny),
- informacje dotyczące krajowych przepisów prawnych (oraz ich powiązań z ustawodawstwem UE) dotyczących pośredników niebędących instytucjami kredytowymi.
- COVERAGE (niekodowany): Atrybut ten dotyczy populacji podmiotów sprawozdających oraz zakresu statystyki dla poszczególnych kategorii pośredników. Powinien on określać rodzaj pośrednika dla różnych wskaźników. Jeżeli wiadomo, że zakres nie jest pełny, podawane są szacunkowe udziały w rynku. Atrybut ten powinien również wskazywać, czy konieczne było uzupełnienie danych do 100 % populacji.
Sekcja 2.2. Atrybuty na poziomie szeregu czasowego
Obowiązkowe:
- COLLECTION (lista kodów: CL_COLLECTION): Atrybut ten określa czas, kiedy zbierane są obserwacje (np. początek, środek lub koniec okresu) lub wskazuje, czy podane liczby to wartości średnie, najwyższe czy najniższe w danym okresie, itp. EBC nadaje szeregowi SSI wartość "koniec okresu" (COLLECTION = "E").
- AVAILABILITY (lista kodów: CL_AVAILABILITY): Atrybut ten określa instytucje, którym dane mogą być udostępniane. Jeżeli dana obserwacja wymaga specjalnego traktowania, można zastosować atrybut OBSERVATION CONFIDENTIALITY (STOPIEŃ JAWNOŚCI OBSERWACJI) (patrz niżej).
Warunkowe:
- DOM_SER_IDS (niekodowany): Atrybut ten umożliwia posługiwanie się kodami stosowanymi w krajowych bazach danych w celu identyfikacji odpowiedniego szeregu (można również określić wzory oparte na krajowych kodach referencyjnych).
- BREAKS (niekodowany): Ten atrybut opisuje załamania szeregów i większe zmiany następujące wraz z upływem czasu, dotyczące zbierania danych, zakresu statystyki i metod wyliczania szeregów. W przypadku załamania szeregu, wskazane jest podanie, w jakim stopniu stare i nowe dane można uznać za porównywalne (do 350 znaków).
Sekcja 2.3. Atrybuty na poziomie obserwacji
Obowiązkowe:
- OBS_STATUS (lista kodów: CL_OBS_STATUS): KBC podają wartość statusu obserwacji przypisaną każdej przesłanej obserwacji. Atrybut ten jest obowiązkowy i musi być przekazywany przy każdej transmisji danych dla każdej obserwacji. Po zmianie wartości tego atrybutu przez KBC należy powtórnie przesłać wartość obserwacji (nawet jeżeli nie została zmieniona) oraz nowy znacznik statusu obserwacji.
Poniższa lista przedstawia oczekiwane wartości (według uzgodnionej hierarchii) atrybutów dla potrzeb tej statystyki:
"A" = wartość normalna,
"B" = wartość załamania szeregu,
"M" = brak danych (jeżeli nie ma zastosowania)(9),
"L" = dane istnieją, ale nie są zbierane(10),
"E" = wartość szacunkowa,
"P" = wartość wstępna (atrybut ten można stosować w szczególności przy każdym przekazie danych dotyczących ostatniej obserwacji)(11).
- Jeżeli obserwację określają dwie cechy, podawana jest ważniejsza z nich. Na przykład, jeżeli dana wartość jest równocześnie wartością wstępną i wynikiem szacunku, pierwszeństwo ma cecha "szacunkowa" i stosowany jest znacznik "E".
Warunkowe:
- OBS_CONF (lista kodów: CL_OBS_CONF): Jeżeli KBC chce zaznaczyć różnicę w stopniu jawności jednej lub kilku konkretnych obserwacji, może zastosować atrybut OBSERVATION CONFIDENTIALITY (STOPIEŃ JAWNOŚCI OBSERWACJI). Podmiot wysyłający informację może zmodyfikować wartość tego atrybutu (jeżeli takowa istnieje) podczas transmisji danych.
- OBS_PRE_BREAK (niekodowany): Atrybut ten zawiera wartość sprzed załamania szeregu, będącą polem numerycznym, jak w przypadku obserwacji. Atrybut ten stosuje się wtedy, gdy nastąpiło załamanie szeregu.
- OBS_COM (niekodowany): Atrybut ten można zastosować w celu sformułowania uwag tekstowych na poziomie obserwacji (np. opis szacunków lub założeń przyjętych dla danej obserwacji w związku z brakiem danych, wyjaśnienie powodu ewentualnej nietypowej obserwacji lub podanie szczegółów zmiany w przekazanym szeregu czasowym).
Dane dotyczące korekt transakcji należy podawać, o ile są dostępne, dla wskaźników nr 17, 19, 21, 24 i 26. Korekty transakcji dotyczą zmian cen, obniżenia wartości należności, spisania należności w ciężar rezerw oraz reklasyfikacji.
Sekcja 3. Zasady wprowadzania korekt
Może wystąpić konieczność korekty danych przekazanych przez KBC. W takich przypadkach stosuje się następujące ogólne zasady:
- podczas wszystkich regularnych transmisji danych rocznych, oprócz danych za ostatni rok można zarówno przesyłać skorygowane dane za poprzedni rok, jak i zmiany "historyczne",
- w wyjątkowych przypadkach, zmiany historyczne znacznie poprawiające jakość danych przyjmowane są w ciągu roku,
- w przypadku znacznych zmian EBC musi otrzymać informację wyjaśniającą.
______
(8) Atrybuty to pojęcia statystyczne dostarczające dodatkowych kodowanych (np. jednostka miary) i niekodowanych (np. metoda wyliczania) informacji o przesyłanych danych. "Obowiązkowe" atrybuty to te, których wartości znane są przez wszystkich partnerów. "Warunkowe " atrybuty to te, które są zdefiniowane tylko wtedy, gdy są znane instytucji sprawozdającej (np. identyfikatory szeregu krajowego) lub gdy są istotne (np. wyliczanie, załamanie szeregów). Wartości atrybutów przesyłane są tylko wtedy, gdy zostały po raz pierwszy ustalone, oraz przy każdej zmianie. Tylko status obserwacji jest podawany przy każdej wysyłce, dla każdej obserwacji.
(9) Jeżeli zgodnie z lokalną praktyką lub systemem prawnym dany szereg czasowy (lub jego część) nie ma zastosowania (nie istnieje zjawisko opisywane przez ten szereg), podaje się brak wartości ("28"-") ze statusem obserwacyjnym "M".
(10) Jeżeli zgodnie z lokalnymi procedurami statystycznymi dane dla danego szeregu czasowego nie są zbierane w określonych terminach lub przez całą długość szeregu czasowego (opisywane zjawisko gospodarcze istnieje, ale nie jest monitorowane statystycznie), w każdym okresie podaje się brak wartości ("-") ze statusem obserwacyjnym "L".
(11) Te obserwacje przyjmują określone wartości (status obserwacyjny "A") w późniejszym terminie. Nowe, zmienione wartości zastępują poprzednie obserwacje wstępne.
Do celów niniejszego systemu sprawozdawczości zobowiązania z tytułu depozytów rządu podzielone są na niżej wymienione kategorie. Jeżeli dane zjawisko nie występuje lub jego zakres jest nieistotny, wówczas zgodnie z zasadą de minimis sprawozdanie nie jest wymagane.
Zobowiązania z tytułu depozytów. Zobowiązania z tytułu depozytów dzielą się na depozyty bieżące, depozyty terminowe i depozyty z terminem wypowiedzenia.
Depozyty bieżące. Depozyty, które mogą być wypłacane w formie gotówki lub wykorzystane do regulowania płatności za pomocą czeku, bankowego polecenia zapłaty, obciążenia rachunku lub innych podobnych metod, bez istotnego opóźnienia, ograniczeń czy opłat. Pozycja ta obejmuje opłacone z góry kwoty w formie pieniądza elektronicznego emitowanego przez instytucje rządowe szczebla centralnego, przechowywanego w urządzeniu elektronicznym (np. na przedpłaconych kartach) lub w pamięci komputera. Pozycja ta nie obejmuje depozytów nieprzenaszalnych, które teoretycznie można wypłacić na żądanie, ale pociąga to za sobą znaczne opłaty.
Depozyty terminowe. Depozyty nieprzenaszalne, które nie mogą być wypłacone w formie gotówki przed terminem umownym lub których wypłata w formie gotówki przed tym terminem pociąga za sobą opłaty karne. Produkty finansowe odnawialne należy klasyfikować według najwcześniejszego terminu pierwotnego.
Depozyty z terminem wypowiedzenia. Depozyty nieprzenaszalne bez uzgodnionego terminu pierwotnego, które można zrealizować w formie gotówki z zachowaniem odpowiedniego terminu wypowiedzenia. Przed upływem terminu wypowiedzenia wypłata gotówki jest niemożliwa lub powoduje nałożenie opłat karnych. Pozycja ta obejmuje depozyty, których wypłata na żądanie - zgodnie z praktyką stosowaną w danym kraju - pociąga za sobą opłaty i wiąże się z ograniczeniami, chociaż jest zgodna z prawem (sklasyfikowane w przedziale terminów pierwotnych "do trzech miesięcy").
ESA 95(1) zawiera wskazówki dotyczące klasyfikacji instrumentów dłużnych emitowanych przez sektor instytucji rządowych i samorządowych (ESA 95, ust. 5.74-5.76). Instrumenty dłużne niezbywalne, wyemitowane przez sektor instytucji rządowych i samorządowych w ramach emisji publicznej klasyfikowane są jako depozyty, ponieważ stanowią one bliskie substytuty depozytów terminowych, depozytów oszczędnościowych, książeczek oszczędnościowych oraz niezbywalnych certyfikatów depozytowych. Wszystkie inne instrumenty, które przeważnie mają formę dokumentów przeznaczonych do obiegu, w związku z czym ich posiadanie wiąże się ze (zrealizowanymi lub niezrealizowanymi) zyskami i stratami, klasyfikowane są jako dłużne papiery wartościowe.
ESA 95 predpisujejo sektorsko klasifikacijo državnega sektorja in njegovih podsektorjev, med katerimi je tudi centralna država. Nadaljnje usmeritve so predpisane v "Priročniku za denarno in bančno statistiko - Usmeritve za statistično razvrstitev komitentov"(2).
Sektor instytucji rządowych i samorządowych obejmuje podmioty będące rezydentami krajów Unii Gospodarczej i Walutowej, których główna działalność polega na wytwarzaniu nierynkowych towarów i usług przeznaczonych do konsumpcji indywidualnej i zbiorowej lub na redystrybucji dochodu i majątku narodowego (ESA 95, ust. 2.68-2.70).
Sektor instytucji rządowych i samorządowych dzieli się na dwa podsektory emitentów: instytucje rządowe szczebla centralnego oraz pozostałe instytucje rządowe i samorządowe. Pozostałe instytucje rządowe i samorządowe są częścią tzw. sektora posiadającego pieniądz.
Instytucje rządowe szczebla centralnego obejmują administrację państwową i inne instytucje centralne, których władza rozciąga się na cały obszar gospodarczy, z wyjątkiem instytucji zarządzających funduszami ubezpieczeń społecznych (ESA 95, ust. 2.71).
Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego i pomocnicze instytucje finansowe: Niemonetarne instytucje finansowe i jednostki typu przedsiębiorstw (z wyjątkiem instytucji ubezpieczeniowych i funduszy emerytalnych), zajmujące się zasadniczo pośrednictwem finansowym polegającym na zaciąganiu zobowiązań w formie innej niż gotówka, depozyty lub bliskie substytuty depozytów wobec jednostek instytucjonalnych innych niż monetarne instytucje finansowe (MIF) (ESA 95, ust. 2.53-2.56). Do tej kategorii należą również pomocnicze instytucje finansowe, czyli wszystkie przedsiębiorstwa finansowe prowadzące głównie finansową działalność pomocniczą (ESA 95, ust. 2.57- 2.59).
Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne: Niemonetarne instytucje finansowe i jednostki typu przedsiębiorstw, zajmujące się zasadniczo pośrednictwem finansowym w wyniku przejęcia skumulowanego ryzyka (ESA 95, ust. 2.60-2.67).
Przedsiębiorstwa: Przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstw nieprowadzące pośrednictwa finansowego, których główna działalność polega na wytwarzaniu towarów rynkowych i świadczeniu usług niefinansowych (ESA 95, ust. 2.21-2.31).
Gospodarstwa domowe: Osoby prywatne lub grupy osób będące konsumentami lub wytwórcami dóbr i usług niefinansowych wyłącznie na własne potrzeby, a także producenci towarów rynkowych oraz usług niefinansowych i finansowych, o ile ich działalność nie jest działalnością jednostki typu przedsiębiorstwa. Do tego podsektora należą instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych, których podstawowa działalność polega na wytwarzaniu dóbr i usług nierynkowych przeznaczonych dla określonych grup gospodarstw domowych (ESA 95, ust. 2.75-2.88).
Definicje agregatów monetarnych obszaru euro są oparte na zharmonizowanej definicji sektora posiadającego pieniądz i sektora emitującego pieniądz oraz zharmonizowanych kategoriach pasywów MIF. Sektor posiadający pieniądz obejmuje wszystkie krajowe instytucje niemonetarne obszaru euro, z wyjątkiem sektora instytucji rządowych szczebla centralnego. Dlatego też w celu wyliczania agregatów monetarnych pozycja "banknoty i monety euro w posiadaniu instytucji rządowych szczebla centralnego" jest wykazywana jako pozycja uzupełniająca o wysokim priorytecie. EBC zgadza się na otrzymywanie szacunków wyliczonych na podstawie dostępnych danych (np. roczne i/lub kwartalne rachunki finansowe unii walutowej). Pozycja ta powinna być przekazywana z częstotliwością miesięczną w takim samym terminie jak miesięczne obowiązkowe dane bilansowe MIF, zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13.
Banknoty i monety wyemitowane przez Europejski Bank Centralny, banki centralne krajów obszaru euro i instytucje rządowe szczebla centralnego, w portfelu instytucji rządowych szczebla centralnego.
Dłużne papiery wartościowe oraz jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego wyemitowane przez MIF obszaru euro w portfelu instytucji rządowych szczebla centralnego.
______
(1) Europejski System Rachunków (ESA) 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków krajowych i regionalnych we Wspólnocie, Dz.U. L 30 z 30.11.1996, str. 1, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1.
(2) Evropska centralna banka, druga izdaja, November 1999.
DANE DOTYCZĄCE ZOBOWIĄZAŃ Z TYTUŁU DEPOZYTÓW (I BLISKICH SUBSTYTUTÓW DEPOZYTÓW), GOTÓWKI W KASIE I PORTFELA PAPIERÓW WARTOŚCIOWYCH INSTYTUCJI RZĄDOWYCH SZCZEBLA CENTRALNEGO(*)
Układ dostosowany do tablicy sprawozdawczej sektora MIF
Przekazywanie danych zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13
Metody oszacowania
Można stosować następujące metody szacowania (dodatkowe metody można uzgodnić indywidualnie z EBC):
Terminy przesyłania sprawozdań
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem EBC/2003/10 (Dz.U. L 250 z 2.10.2003, str. 17).
System sprawozdawczości
I. Pozycje uzupełniające dla potrzeb wyliczania oraz analizy agregatów monetarnych i czynników ich kreacji
Przekrój dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez EBC/KBC według kraju, którego rezydentem jest ich posiadacz, w podziale na następujące trzy kategorie: instytucje krajowe/instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich/instytucje krajów reszty świata.
Odsetki do zapłacenia od depozytów rejestrowane są w miarę ich narastania (tj. na bazie memoriałowej), a nie wtedy, gdy zostają faktycznie zapłacone (tj. na bazie kasowej).
Odsetki do otrzymania od kredytów i pożyczek rejestrowane są w miarę ich narastania (tj. na bazie memoriałowej), a nie wtedy, gdy płatność z ich tytułu zostaje faktycznie otrzymana (tj. na bazie kasowej).
TABLICA A
Dane EBC/KBC (stany)(1)
TABLICA B
Dane pozostałych MIF (stany)(1)
Pozycje netto rozliczeń wzajemnych Eurosystemu wynikające z 1) dystrybucji banknotów euro wyemitowanych przez EBC (8 % emisji ogółem); oraz 2) zastosowania mechanizmu udziału kapitałowego. Salda kredytowe lub debetowe (netto) poszczególnych KBC i EBC wykazuje się po stronie aktywów lub pasywów bilansu w zależności od znaku, czyli jeżeli stan rozliczeń wzajemnych Eurosystemu jest dodatni, przedstawia się je po stronie aktywów, natomiast jeżeli jest ujemny - po stronie pasywów.
Przekrój dłużnych papierów wartościowych i papierów rynku pieniężnego wyemitowanych przez MIF według kraju, w którym posiadacz jest rezydentem, w podziale na następujące trzy kategorie: instytucje krajowe/instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich/instytucje krajów reszty świata. Dane dotyczące dłużnych papierów wartościowych i papierów rynku pieniężnego przekazywane są w podziale według terminów pierwotnych (do 1 roku, powyżej 1 roku do 2 lat), a następnie w bardziej szczegółowym przekroju walutowym (euro, waluty obce).
II. Pozycje uzupełniające, na podstawie których ustalane są wagi dla statystyki stóp procentowych MIF
TABLICA C
Pozostałe MIF (stany)
III. Pozycje uzupełniające wymagane do sporządzania MUFA
TABLICA D
Dane kwartalne: KBC/EBC/pozostałe MIF (stany)
Zobowiązania MIF wobec gospodarstw domowych w formie rezerw technicznych zawiązanych na wypłatę emerytur dla pracowników. Zazwyczaj pozycja ta odnosi się do pracowników funduszów emerytalnych, którzy nie zostali przeniesieni do odrębnej instytucji.
Wymagana jest struktura sektorowa i podział na terminy zapadalności, nieokreślone w rozporządzeniu EBC/2001/13. Wymóg ten dotyczy portfela dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do 1 roku wyemitowanych przez instytucje rządowe szczebla centralnego (Instytucje krajowe pozycje M71, M72, instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich pozycje M74, M75) oraz przez instytucje krajów reszty świata (pozycje M73, M76), jak również papierów wartościowych z prawem do kapitału i udziałów wyemitowanych przez instytucje rządowe szczebla centralnego (Instytucje krajowe pozycje M77, M80, instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich pozycje M78, M81) oraz przez instytucje krajów reszty świata (pozycje M79, M82).
Wymagane są odrębne informacje dla papierów wartościowych z prawem do kapitału i udziałów dopuszczonych do obrotu oraz jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (z wyjątkiem jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego) w podziale na kraj emitenta. Akcje i udziały dopuszczone do obrotu (pozycje M83-M85) to papiery wartościowe z prawem do kapitału, które są notowane na uznanych giełdach lub rynkach wtórnych. Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (pozycje M86 do M88), zwane również jednostkami uczestnictwa w funduszach wspólnego inwestowania, to udziały wyemitowane w ramach zorganizowanego przedsięwzięcia finansowego skupiającego środki inwestorów w celu nabywania aktywów finansowych i niefinansowych, z wyjątkiem tych zaliczonych do sektora MIF.
Pozycja ta stanowi część składek brutto wpłaconych przez MIF, które powinny być przypisane do następnego okresu obrachunkowego oraz nierozliczone należności MIF.
______
(1) Na podstawie rozporządzenia EBC/2001/18.
(2) Patrz: rozporządzenie EBC/2001/18, załącznik II dodatek 1: wskaźniki 6-14.
WSTĘP
1. Europejski Bank Centralny (EBC) zbiera dane dotyczące agregatów monetarnych i czynników ich kreacji w formie stanów pozycji bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF) obszaru euro na koniec miesiąca. EBC analizuje również zmiany w zakresie statystyki pieniężnej. W tym celu potrzebne są dane statystyczne o transakcjach.
2. Podstawą statystyki pieniężnej są transakcje finansowe polegające na nabywaniu lub zbywaniu aktywów finansowych oraz zaciąganiu lub spłacie zobowiązań przez MIF. Aby obliczyć wartość tych transakcji, EBC wylicza różnicę pomiędzy stanami na koniec miesiąca, a następnie ustala i eliminuje wpływ operacji nietransakcyjnych.
3. Aby opracować statystykę transakcji zgodnie z tą metodą, EBC potrzebuje szerokiego zakresu informacji. Oprócz danych o stanach pochodzących ze zagregowanego bilansu MIF na koniec miesiąca, który EBC otrzymuje od krajowych banków centralnych (KBC) zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczącym bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(1), zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/8(2), potrzebne są również informacje o zmianach nie wynikających z transakcji. Korekty te uzyskiwane są z różnych źródeł, w zależności od rodzaju korekty. Wymóg przekazywania danych o korektach wynika częściowo z rozporządzenia EBC/2001/13.
4. Głównym celem niniejszej instrukcji jest przedstawienie szczegółowej specyfikacji dodatkowych informacji przesyłanych przez KBC do EBC dla potrzeb sporządzanej przez EBC statystyki transakcji w zakresie agregatów monetarnych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej i czynników ich kreacji. W szczególności zawarte są tutaj szczegółowe instrukcje dla KBC pokazujące, jak należy przygotowywać informacje dla EBC, w tym opis sposobu zapisywania korekt i okoliczności, w jakich należy to robić.
5. Bez wpływu na treść niniejszego załącznika, EBC opracował "Wytyczne do rozporządzenia EBC/2001/13 w sprawie statystyki bilansowej MIF"(3), zawierające dodatkowe informacje dotyczące korekt wymaganych na podstawie tego rozporządzenia. Ponadto EBC rozprowadza wśród KBC "Instrukcję zbierania danych o transakcjach dla potrzeb statystyki pieniężnej i bankowej"(4) zawierającą dalsze objaśnienia.
CZĘŚĆ 1 - KONCEPCJA SPORZĄDZANIA STATYSTYKI TRANSAKCJI
1.1. Ogólne zasady
6. EBC wylicza agregaty monetarne i czynniki ich kreacji z danych bilansu skonsolidowanego sektora MIF krajów Unii Gospodarczej i Walutowej na podstawie stanów na koniec okresu wynikających z rozporządzenia EBC/2001/13 (załącznik I część 2 tablica 1).
7. EBC sporządza również statystyki transakcji. Zmiany w zakresie agregatów monetarnych i czynników ich kreacji analizowane są dla transakcji zawartych w danym okresie. Transakcje są mierzone w pasywach i aktywach osobno. W kontekście skonsolidowanych danych bilansowych, wartość transakcji należy odróżnić od zmian stanów wynikających z innych przyczyn ("pozostałe zmiany"). Statystykę transakcji sporządza się dla prawie wszystkich kombinacji pozycji bilansowych. Jak widać z tablicy 1 zamieszczonej w niniejszym załączniku, uwzględnione są wszystkie miesięczne pozycje bilansowe, z uwagi na konieczność zapewnienia bilansowania się wszystkich skorygowanych przez KBC pozycji. Statystykę transakcji sporządza się również dla danych kwartalnych, przedstawionych w tablicy 2 niniejszego załącznika, a także dla pozycji uzupełniających dotyczących instrumentów zbywalnych oraz aktywów i pasywów instytucji rządowych szczebla centralnego.
8. Statystykę transakcji w zakresie bilansu skonsolidowanego sporządza się zgodnie z ESA 95(5). W razie potrzeby można odstąpić od tego międzynarodowego standardu, zarówno w odniesieniu do treści danych, jak waluty pozycji statystycznych. Niniejszy załącznik należy interpretować zgodnie z ESA 95, o ile rozporządzenie EBC/2001/13, wytyczne do rozporządzenia lub niniejsze wytyczne bezpośrednio lub pośrednio nie stanowią inaczej.
1.2. Dane dotyczące transakcji
9. Dane dotyczące transakcji w statystyce pieniężnej i bankowej obejmują transakcje finansowe. Transakcje finansowe oznaczają nabycie aktywów finansowych netto lub zaciągnięcie zobowiązań netto dla każdego rodzaju instrumentów finansowych, czyli sumę wszystkich transakcji finansowych zawartych w danym okresie sprawozdawczym(6). Dane dotyczące transakcji, uwzględniające każdą pozycję wymienioną w rozporządzeniu EBC/2001/13, oblicza się w kwotach netto (podawanie wartości transakcji finansowych brutto lub obrotu nie jest wymagane). Każdą transakcję należy wycenić na podstawie wartości nabycia/zbycia aktywów lub powstania, likwidacji lub wymiany zobowiązań. Rozporządzenie EBC/2001/13 dopuszcza jednak odstępstwa od definicji transakcji finansowej. Z tego względu dane o transakcjach uzyskiwane dla potrzeb statystyki pieniężnej i bankowej nie stanowią transakcji finansowych zgodnie z definicją zawartą w ESA 95, lecz są dostosowaniem tego pojęcia do potrzeb statystyki pieniężnej i bankowej.
10. Wartość transakcji dotyczących depozytów/kredytów i pożyczek oraz papierów wartościowych oblicza się zgodnie z następującymi ogólnymi zasadami:
10.1. Wartość transakcji dotyczącej depozytów/kredytów i pożyczek (rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica A pozycje 2 i 9) stanowi kwotę otrzymaną (jako depozyt) lub udzieloną (jako kredyt lub pożyczka) przez MIF, z wyłączeniem prowizji itp.(7). Wartość transakcji nie obejmuje naliczonych odsetek należnych (od kredytów i pożyczek) lub płatnych (od depozytów), które nie zostały otrzymane lub zapłacone. Naliczone odsetki od kredytów i pożyczek/depozytów wykazywane są odpowiednio w "pozostałych aktywach" lub "pozostałych pasywach"(7a).
10.2. Wartość transakcji dotyczących portfela papierów wartościowych i wyemitowanych papierów wartościowych (rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica A pozycje 3 i 4 oraz 10-12) ma być zgodna z zasadami ewidencjonowania i przekazywania danych o stanach według rozporządzenia EBC/2001/13.
Rozporządzenie EBC/2001/13 nie podaje żadnych zasad ewidencjonowania naliczonych odsetek od papierów wartościowych. Oznacza to, że podawane stany papierów wartościowych mogą zawierać naliczone odsetki lub mogą ich nie zawierać. W celu zharmonizowania metod stosowanych w poszczególnych krajach, biorąc pod uwagę fakt, że podstawowym problemem jest rozróżnienie pomiędzy naliczonymi odsetkami a zmianami cen oraz że zdefiniowanie stóp procentowych dla instrumentów zbywalnych mogłoby wywołać pewne problemy koncepcyjne, stosuje się następującą prostą i elastyczną zasadę:
10.2.3. Jeżeli naliczone odsetki są nieodłączną częścią wartości księgowej ujętej w bilansie statystycznym, nie są one uwzględniane w wartości transakcji, natomiast stanowią integralną część "korekt z tytułu zmiany wyceny".
10.2.4. Jeżeli naliczone odsetki nie zwiększają wartości bilansowej papierów wartościowych, wówczas są księgowane odpowiednio jako "pozostałe aktywa" lub "pozostałe pasywa" i tym samym nie są brane pod uwagę przy wyliczaniu transakcji lub korekt z tytułu zmiany wyceny(8).
1.3. Pozostałe zmiany
11. W odniesieniu do danych statystycznych dotyczących bilansu skonsolidowanego, "pozostałe zmiany" obejmują różnice pomiędzy bilansami na koniec kolejnych okresów, które nie wynikają z transakcji. Pozostałe zmiany dzielą się na dwie podstawowe kategorie: "reklasyfikacje i inne korekty" oraz "korekty z tytułu zmiany wyceny"(9).
12. Kategoria "reklasyfikacje i inne korekty" (tablica 5 w niniejszym załączniku, kolumna C) obejmuje wszystkie zmiany stanów bilansowych spowodowane zmianami w zakresie statystyki (włączenie nowych instytucji do sektora MIF lub ich wyłączenie, w następstwie przeniesienia ich działalności z/ do sektora MIF), reklasyfikacje aktywów lub pasywów (według terminów pierwotnych, sektora lub instrumentu) na skutek błędów w sprawozdaniach, które przez pewien okres były korygowane tylko w stanach, a także w związku ze skutkami zmian struktury (fuzje, przejęcia).
13. Kategoria "korekty z tytułu zmiany wyceny" składa się z dwóch części. Pierwsza część dotyczy wpływu odpisów z tytułu utraty wartości kredytów i pożyczek oraz spisania należności w ciężar rezerw, natomiast druga część dotyczy wpływu wahań wartości rynkowej handlowych papierów wartościowych znajdujących się w portfelu, sprzedanych lub wyemitowanych (tablica 5 kolumna E). Zmiany wartości spowodowane różnicami kursów walut stanowią odrębną pozycję i nie są ujmowane w "korektach z tytułu zmiany wyceny".
14. Kategoria "różnice kursowe" obejmuje wszystkie zmiany stanów wynikające z wpływu zmian kursów walut na aktywa i pasywa wyrażone w walutach obcych (tablica 5 kolumna D).
1.4. Aktywa niefinansowe
15. Powyższe definicje pojęć "transakcje" i "pozostałe zmiany" dotyczą również aktywów niefinansowych, tak samo jak wskazówki dotyczące zbierania danych zawarte w dalszych częściach niniejszej instrukcji.
CZĘŚĆ 2 - OGÓLNY OPIS TRYBU DOKONYWANIA KOREKT
2.1. Obliczanie danych dotyczących transakcji
16. EBC oblicza dane dotyczące transakcji odejmując skutki operacji nietransakcyjnych od różnicy pomiędzy stanami na koniec kolejnych okresów sprawozdawczych (Tablica 5 w niniejszym Załączniku). Dla każdej pozycji bilansowej, stan na koniec poprzedniego okresu (Tablica 5, kolumna B) odejmowany jest od stanu na koniec bieżącego okresu (tablica 5 kolumna A). Kwoty "reklasyfikacji i innych korekt" (tablica 5 kolumna C), "różnic kursowych" (tablica 3 kolumna D) i "korekt z tytułu zmiany wyceny" (tablica 5 kolumna E) są wówczas eliminowane. Otrzymane saldo netto przedstawia "transakcje" w danym okresie (tablica 5 kolumna E).
17. Zastosowanie tej procedury nie uniemożliwia bezpośredniej lub pośredniej identyfikacji transakcji. Chociaż procedura dokonywania korekt prowadzi w kierunku pośredniej identyfikacji transakcji, KBC mogą wybrać przekazywanie dla potrzeb korekt informacji pochodzących z bezpośredniej obserwacji transakcji, zwłaszcza w zakresie portfeli papierów wartościowych. W takiej sytuacji transakcje finansowe identyfikuje się, obliczając sumę zakupów i odejmując od niej sprzedaż papierów wartościowych przez MIF po cenie transakcyjnej. Na podstawie otrzymanej kwoty dokonywane są "korekty z tytułu zmiany wyceny" dla potrzeb sprawozdawczości transakcji.
2.2. Ustalanie korekt w pozycji "pozostałe zmiany"
18. Ustalony został podział obowiązków pomiędzy EBC a KBC w zakresie dokonywania korekt w pozycji "pozostałe zmiany" (patrz: tablica 6). Równocześnie, wykorzystywane źródła danych i status prawny każdego obowiązku różnią się w zależności od rodzaju korekty.
2.2.1. Reklasyfikacje i inne korekty
19. KBC sporządzają wymagane wytycznymi dane dotyczące "reklasyfikacji i innych korekt" na podstawie informacji uzyskanych od nadzoru, z kontroli poprawności, bieżących zapytań (np. dotyczących wartości skrajnych), krajowych wymogów w zakresie statystyki, informacji o zmianach w populacji sprawozdających MIF oraz na podstawie wszelkich innych dostępnych źródeł. EBC otrzymuje od KBC dane dotyczące korekt kategorii "reklasyfikacje i inne korekty"; EBC zazwyczaj nie dokonuje korekt ex post, chyba że KBC zauważy znaczące zmiany w ostatecznych danych. Ponadto KBC przekazują EBC informacje objaśniające do korekt w pozycji "reklasyfikacje i inne korekty". EBC wymaga tych informacji, aby dodatkowo sprawdzić poprawność korekt, a także poprawić porównywalność, aby analizować statystykę pieniężną krajów Unii Gospodarczej i Walutowej oraz dla uzupełnienia innych danych statystycznych. Procedury, które KBC powinny stosować przy sporządzaniu tych korekt i informacji objaśniającej, przedstawione są poniżej.
2.2.2. Różnice kursowe
20. Dla potrzeb sprawozdawczości statystycznej dla EBC, KBC muszą zapewnić przeliczenie pozycji aktywów i pasywów wyrażonych w walutach obcych na euro po kursie rynkowym na ostatni dzień okresu sprawozdawczego. Stosowany jest jeden wspólny kurs - kurs referencyjny EBC(10).
21. Różnice kursu euro pomiędzy datami kończącymi kolejne okresy sprawozdawcze powodują zmiany wartości aktywów/pasywów wyrażonych w walutach obcych po przeliczeniu na euro. Zmiany te stanowią zyski/straty z tytułu aktywów i nie wynikają z transakcji finansowych, więc ich wpływ należy wyeliminować z danych dotyczących transakcji.
22. Korekta jest wyliczana przez EBC zgodnie z zasadami przedstawionymi w niniejszych wytycznych i procedurami opisanymi w "Instrukcji zbierania danych o transakcjach dla potrzeb statystyki pieniężnej i bankowej"(11).
2.2.3. Korekty z tytułu zmiany wyceny
23. KBC wyliczają "korekty z tytułu zmiany wyceny" na podstawie danych przekazywanych przez MIF zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13. Obowiązek sprawozdawczy spoczywający zgodnie z tym rozporządzeniem na faktycznej populacji instytucji sprawozdających dotyczy wyłącznie "korekt z tytułu zmiany wyceny", obejmujących zarówno odpisy z tytułu utraty wartości kredytów i pożyczek oraz należności spisane w ciężar rezerw, jak i "przeszacowanie z tytułu zmian cen" portfela papierów wartościowych w okresie sprawozdawczym.
24. Obowiązki sprawozdawcze instytucji sprawozdających ujęte są w "minimalnych wymogach informacyjnych" określonych rozporządzeniem EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 1A. "Minimalne wymogi informacyjne" oznaczają minimum wymagane w celu wyliczenia i oszacowania korekt dotyczących pełnego zakresu danych wymaganych przez EBC. KBC mogą zbierać również dane wykraczające poza zakres "minimalnych wymogów". Te dodatkowe dane mogą dotyczyć przekrojów wymienionych w rozporządzeniu EBC/2001/13, załącznik I część 2, tablica 1A, nieuwzględnionych w minimalnych wymogach.
25. KBC zbierają dane o "korektach z tytułu zmiany wyceny" dostarczane przez MIF i przygotowują pełny zbiór danych do przekazania do EBC zgodnie z tablicą 5 kolumna E. Jest możliwe, że w ramach tego procesu KBC będą musiały obliczać korekty na podstawie transakcji, danych dotyczących poszczególnych papierów wartościowych lub innych danych dostarczonych przez MIF, albo szacować korekty dotyczące niektórych przekrojów nie wchodzących w zakres "minimalnych wymogów informacyjnych" i w związku z tym niedostarczonych przez MIF.
26. (skreślony).
27. (skreślony).
CZĘŚĆ 3 - SZCZEGÓŁOWY OPIS MIESIĘCZNYCH KOREKT DOTYCZĄCYCH TRANSAKCJI
28. Każdy KBC osobno przekazuje korekty dotyczące swojego bilansu i bilansów pozostałych MIF. Dzięki temu, że dane te przekazywane są osobno, EBC ma możliwość oddzielnej prezentacji poszczególnych pozycji Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC) (np. rezerw zagranicznych). Oddzielna sprawozdawczość jest stosunkowo prosta, ponieważ korekty wyliczane są oddzielnie. Korekty do bilansu EBC są również wyliczane wewnętrznie. Korekty do wszystkich pozycji bilansu MIF (tablica 5 w tym załączniku) przekazywane są przez KBC co miesiąc.
Korekty z tytułu różnic kursowych obliczane są przez EBC (tablica 5 kolumna D). Dlatego korekty sald wyrażonych w walutach obcych (kolumny C i E) przekazywane przez KBC nie uwzględniają wpływu zmian kursów walut.
29. Z zasady KBC wysyłają do EBC wszystkie "reklasyfikacje i inne korekty". Wszystkie "reklasyfikacje i inne korekty" powyżej 50 mln EUR muszą bezwzględnie być przekazywane. Próg ten został wyznaczony, aby ułatwić KBC podejmowanie decyzji o tym, czy dokonać korekty czy nie. W przypadkach gdy informacja nie jest dostępna lub jest złej jakości, należy zdecydować, czy nie robić nic, czy dokonać oszacowania. Dlatego próg ten należy traktować elastycznie, także ze względu na różnorodność istniejących procedur obliczania korekt. Na przykład w sytuacjach, gdy niezależnie od obowiązującego progu zbierane są stosunkowo dokładne informacje, próby stosowania tego progu mogą utrudniać ten proces. Trzeba pamiętać, że próg ten nie dotyczy danych przesyłanych przez MIF do KBC, czyli "korekt z tytułu zmiany wyceny" przekazywanych na podstawie rozporządzenia EBC/2001/13.
30. KBC wyliczają dane bilansowe MIF na ostatni dzień miesiąca. Z zasady bilans sporządza się na ostatni dzień kalendarzowy miesiąca, co oznacza, że święta państwowe obowiązujące w danym kraju nie są brane pod uwagę. Należy jednak przyjąć, że w wielu przypadkach okaże się to niemożliwe. Wówczas bilans sporządza się na koniec ostatniego dnia roboczego, zgodnie z zasadami działania rynku (lub zasadami rachunkowości) obowiązującymi w danym kraju.
31. Transakcje i korekty podlegają temu samemu systemowi podwójnej księgowości, co stany. Istnieje kontrpozycja do każdej korekty, w wielu przypadkach w pozycji "kapitały i rezerwy" lub "pozostałe pasywa", w zależności od operacji i od zasad rachunkowości obowiązujących w danym kraju.
32. KBC przekazują informacje o "reklasyfikacjach i innych korektach" oraz "korektach z tytułu zmiany wyceny", umożliwiając w ten sposób eliminację wpływu tych operacji nietransakcyjnych ze statystyki transakcji. Informacje te obejmują kwoty, o jakie poszczególne pozycje bilansowe zostały skorygowane. Najbardziej istotne korekty dotyczące reklasyfikacji wyjaśnione są w informacji dodatkowej.
3.1. Reklasyfikacje i inne korekty
33. "Reklasyfikacje i inne korekty" (tablica 5 kolumna C) obejmują wpływ zmian w składzie populacji przekazującej sprawozdania statystyczne, zmian struktury, zmian w klasyfikacji sektorowej partnerów sprawozdających MIF oraz w klasyfikacji aktywów i pasywów, a także wpływ korekty błędów sprawozdawczych.
3.1.1. Zmiany w populacji statystycznej
34. Zmiany w składzie sektora MIF mogą powodować przenoszenie działalności gospodarczej z jednego sektora gospodarki do innego. Tego typu zmiany nie są transakcjami, dlatego są przedstawiane (a ich wpływ jest uwzględniany) jako korekty w kolumnie "reklasyfikacje i inne korekty".
35. Instytucja dołączająca do sektora MIF może przenieść swoją działalność do tego sektora, natomiast instytucja opuszczająca sektor MIF może przenieść swoją działalność poza ten sektor. Równocześnie, nowa działalność rozpoczęta przez instytucję po jej włączeniu do sektora MIF jest uwzględniana w statystyce transakcji(12); podobnie jak działalność zakończona przez instytucję opuszczającą sektor MIF przed opuszczeniem tego sektora.
36. Wpływ przeniesienia działalności do/z sektora MIF na bilans skonsolidowany zależy m.in. od tego, czy wszystkie MIF prowadzą pełną sprawozdawczość, czy też niektóre z nich prowadzą sprawozdawczość ograniczoną. Jeżeli wszystkie MIF przedstawiają pełne sprawozdania miesięczne (czyli nie ma ograniczonej sprawozdawczości), instytucja dołączająca do sektora MIF przekazuje swój pierwszy bilans po upływie odpowiedniego czasu (zazwyczaj na koniec miesiąca, w którym przystąpiła do sektora MIF lub w najbliższej dacie końca kwartału). W przypadku odejścia instytucji z sektora MIF jej bilans zostanie wyeliminowany w momencie odejścia (zgodnie z datą przekazania ostatniego bilansu) lub później, na przykład jeżeli dane miesięczne rozliczane są w następnych okresach do końca kwartału. Jeżeli operacje wykazane w pierwszym/ostatnim bilansie zostają przeniesione do/z sektora MIF, można dokonać korekty w miesiącu, w którym przeniesienie to nastąpiło. Jeżeli instytucje dołączające do sektora MIF lub opuszczające ten sektor prowadzą ograniczoną sprawozdawczość, wpływ na bilans skonsolidowany będzie zależał od tego, czy dane w bilansie miesięcznym zostały uzupełnione do 100 % oraz - jeżeli tak - od zastosowanej procedury uzupełnienia danych.
37. Większość informacji potrzebnych do wprowadzenia korekty uwzględniającej zmiany w populacji statystycznej powinna być dostępna w systemie sprawozdawczości statystycznej. Może jednak się okazać, że KBC będą musiały dorywczo zbierać informacje od instytucji dołączających do sektora MIF, aby ustalić, czy działalność wykazana w pierwszym bilansie została przeniesiona z innych sektorów do sektora MIF, czy rozpoczęta po wejściu do tego sektora. Podobne informacje zbierane są od instytucji opuszczających sektor MIF.
38. KBC ustalają instytucje wstępujące do sektora MIF lub opuszczające ten sektor i wpływ tych zmian na bilans zagregowany MIF, zgodnie ze wskazówkami przedstawionymi w tablicy 8. Wpływ netto instytucji opuszczających sektor MIF i do niego dołączających na zagregowany bilans sektora oblicza się poprzez agregację bilansów otwarcia instytucji dołączających i bilansów zamknięcia instytucji odchodzących oraz obliczenie różnicy pomiędzy tymi dwoma bilansami zagregowanymi dla każdej pozycji. Różnica netto wykazywana jest w "reklasyfikacjach i innych korektach" (tablica 5 kolumna C). Zwiększenia netto operacji w sektorze MIF wprowadza się ze znakiem dodatnim, a zmniejszenia netto - ze znakiem ujemnym. Sporządzający statystyki są świadomi, że w pewnych sytuacjach może mieć to wpływ na sprawozdawczość partnerów, więc efekt ten należy również uwzględnić w korektach, w tym przypadku jako zmianę sektora. Na przykład, jeżeli MIF traci zezwolenie, ale nadal działa jako jedna z "pozostałych instytucji finansowych", finansowana za pośrednictwem rynku międzybankowego, następuje sztuczny wzrost kwoty kredytów i pożyczek udzielonych przez MIF "pozostałym instytucjom finansowym", co wymaga korekty (w kategorii "zmiany w klasyfikacji sektora partnera operacji"). Ponieważ tryb zmian w sektorze MIF dopuszcza wstępowanie podmiotów do tego sektora (lub opuszczanie go) w dowolnym momencie, KBC muszą mieć możliwość wprowadzania takich korekt w okresach miesięcznych (w zależności od stosowanego trybu sporządzania statystyki).
3.1.2. Zmiany struktury
39. Zmiana struktury oznacza pojawienie się lub zniknięcie pewnych aktywów i pasywów finansowych w związku z restrukturyzacją przedsiębiorstwa. Zazwyczaj dotyczy to fuzji, przejęć i podziałów. Gdy przedsiębiorstwo przestaje istnieć jako niezależna osoba prawna z powodu wchłonięcia przez inne przedsiębiorstwo lub przedsiębiorstwa, wszystkie należności i zobowiązania finansowe tego przedsiębiorstwa wobec przedsiębiorstw przejmujących (i na odwrót) przestają istnieć w systemie.
40. Źródłem informacji służącym do identyfikacji tych korekt są ostatnie bilanse starych instytucji i pierwsze bilanse nowych instytucji.
41. KBC ustalają nierozliczone salda pomiędzy instytucjami podlegającymi restrukturyzacji. Kwoty te powstają lub są kompensowane w związku z fuzją, przejęciem lub podziałem i nie stanowią rzeczywistych transakcji. W związku z tym ujmowane są jako "reklasyfikacje i inne korekty". Skutki zmiany wyceny mogą wiązać się ze zmianami struktury i należy je wyliczać osobno.
42. Pełna analiza zmian struktury, wraz z innymi zmianami wynikającymi z fuzji, przejęć i podziałów, przedstawiona jest w dodatku 2.
3.1.3. Reklasyfikacja aktywów i pasywów
43. Zmiana sektora krajowego lub zmiana klasyfikacji instrumentu u partnera operacji powoduje konieczność reklasyfikacji sald należności/zobowiązań bilansowych wobec tego partnera przez sprawozdającą MIF. Reklasyfikacja powoduje zmianę stanu wykazanego w okresie, w którym nastąpiło przeniesienie. Ponieważ zmiana taka nie jest transakcją, lecz księgowym przeniesieniem działalności pomiędzy sektorami i kategoriami instrumentów, konieczna jest korekta w celu eliminacji wpływu tej zmiany na statystykę transakcji.
44. Zmiany klasyfikacji mogą wynikać z różnych przyczyn. Zmiana sektorowej klasyfikacji partnera operacji może wynikać z przeniesienia podmiotu z sektora państwowego do sektora prywatnego lub ze zmiany podstawowej działalności przedsiębiorstwa w wyniku fuzji/podziału. Sekurytyzacja prawie zawsze obejmuje transakcje finansowe, jeżeli jednak zmiana jest wyłącznie księgowa, powinna ona zostać ujęta w tej kategorii.
45. KBC mogą mieć trudności z ustaleniem reklasyfikacji aktywów i pasywów, ponieważ zazwyczaj są one niemożliwe do odróżnienia od innych zmian w bilansie. W związku z tym KBC powinny skoncentrować się na identyfikacji zmian poprzez analizę przekazanych bilansów (kontrola poprawności) lub na podstawie informacji od nadzoru, dodatkowych informacji zbieranych na bieżąco (np. dotyczących wartości skrajnych), informacji statystycznych wymaganych w danym kraju, informacji o instytucjach sprawozdających dołączających do sektora MIF lub opuszczających ten sektor oraz na podstawie wszelkich innych dostępnych źródeł. Jeżeli zaobserwowano potencjalne zmiany wynikające z reklasyfikacji, sprawozdające MIF proszone są o bieżące informacje o dokładnym wpływie tych zmian na przekazany bilans. Ponieważ reklasyfikacje ujawniane są zazwyczaj poza standardową strukturą sprawozdawczą, przyjmuje się, że KBC mogą skoncentrować się na eliminowaniu istotnych zmian.
46. Z zasady KBC ustalają zmiany stanów wynikające z reklasyfikacji w okresach miesięcznych. Zidentyfikowana kwota netto wykazywana jest w "reklasyfikacjach i innych korektach" (tablica 5 kolumna C); zwiększenie stanu netto wynikające z reklasyfikacji sektorowej wykazywane jest ze znakiem dodatnim, a zmniejszenie stanu netto - ze znakiem ujemnym.
3.1.4. Korekty błędów sprawozdawczych
47. Funkcjonuje już polityka dokonywania zmian w miesięcznych danych bilansowych MIF. Z zasady zmiany można wprowadzać w dowolnym momencie, zmiany danych za poprzedni miesiąc przyjmowane są rutynowo (wraz ze zmianami danych za bieżący miesiąc); zmiany danych za poprzednie dwa do trzech miesięcy również powstają rutynowo, w związku z zastosowaniem procedury uzupełnienia danych do 100 %, a także w związku z wykryciem i korektą błędów w sprawozdaniach.
48. KBC poprawiają błędy w danych dotyczących stanów niezwłocznie po ich wykryciu. Jeżeli błąd pojawił się tylko raz (dotyczy tylko jednego okresu) lub ma wpływ na historyczne szeregi czasowe przez ograniczony okres, można wprowadzić zmiany całkowicie usuwające błąd z danych. W takim przypadku nie wystąpi załamanie szeregu. Jeżeli jednak błąd dotyczy danych historycznych za okresy sprzed września 1997 r., a dane te nie zostały poprawione lub poprawiono je w ograniczonym przedziale czasowym, nastąpi załamanie pomiędzy pierwszym okresem z poprawioną wartością a ostatnim okresem, w którym wartość ta była niepoprawiona.
49. Błędy sprawozdawcze identyfikowane są w ramach statystycznego systemu sprawozdawczości, więc nie ma potrzeby poszukiwania dodatkowych źródeł informacji.
50. KBC określają wielkość powstałego załamania i wprowadzają korektę w pozycji "reklasyfikacje i inne korekty" (tablica 5 kolumna C).
3.2. Korekta z tytułu różnic kursowych
51. EBC oblicza standardową korektę, korzystając z posiadanych danych uzyskanych zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13. Korektę tę oblicza się, uwzględniając udziały poszczególnych walut w przekroju analitycznym aktywów i pasywów według głównych walut, dla których dostępne są odrębne dane (por. rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 4)(13). Przedstawione w tej tablicy rozbicie na poszczególne instrumenty jest jednak mniej dokładne niż w tablicy 1, a dane dostępne są wyłącznie za okresy kwartalne, z większym opóźnieniem. EBC eliminuje wpływ różnic kursowych za pomocą tzw. standardowej korekty. Korekta ta obliczana jest w kilku etapach, aby właściwie przeprowadzić oszacowanie. Na każdym z tych etapów przyjmuje się pewne założenia i dokonuje uproszczeń, aby umożliwić zastosowanie korekty.
51.1. Pierwszy etap polega na ustaleniu sald wyrażonych w każdej z najważniejszych walut państw nienależących do Unii Europejskiej (USD, JPY i CHF) oraz w walutach nieuczestniczących Państw Członkowskich(14). Dane w przekroju walutowym dostępne są wyłącznie w okresach kwartalnych (na koniec kolejnych kwartałów), zatem strukturę na koniec miesiąca oblicza się na podstawie udziałów poszczególnych walut na koniec poprzedniego kwartału.
51.2. Dane w przekroju walutowym dostępne są tylko na koniec kolejnych kwartałów, natomiast korekty dotyczące walut należy obliczać na koniec każdego miesiąca. Ponadto, dane dla poszczególnych walut otrzymywane są z opóźnieniem 28 dni roboczych, czyli o 13 dni roboczych później niż dane o stanach i o korektach za miesiąc kończący kwartał. W związku z tym udziały poszczególnych walut w stanie walut obcych ogółem muszą być przenoszone na kolejne miesiące do końca kwartału. Po otrzymaniu nowych danych kwartalnych, przyjęte dane dotyczące udziałów poszczególnych walut za ostatni miesiąc kwartału zostają zastąpione danymi faktycznymi. Przyjmuje się, że udziały poszczególnych walut nie zmieniają się w miesiącach następujących po przekazaniu sprawozdania kwartalnego, chociaż należy pamiętać, że rozbicie na euro/pozostałe waluty jest dostępne dla większości pozycji z częstotliwością miesięczną, co minimalizuje prawdopodobieństwo błędu.
51.3. Przyjmuje się także, że udział walut innych niż euro (USD, JPY, CHF oraz walut nieuczestniczących Państw Członkowskich UE) w bilansie MIF jest niewielki. Co więcej, szczegółowe dane dotyczące poszczególnych walut dostępne są tylko dla ograniczonej liczby pozycji wynikających z rozporządzenia EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 4. Aby pokonać tę trudność, udziały poszczególnych walut obliczone dla pozycji zawartych w tej tablicy stosuje się również dla bardziej szczegółowych przekrojów zawartych w załączniku I, część 2 tablica 1.
51.4. Drugi etap polega na przeliczeniu tych pozycji na koniec bieżącego i poprzedniego miesiąca na walutę, w której były wyrażone. Zakłada się, że wszystkie pozycje wyrażone w walutach innych niż euro zostały przeliczone na euro po kursie obowiązującym na koniec miesiąca.
51.5. Trzeci etap polega na obliczeniu różnicy stanów w walucie, w której są one wyrażone. Otrzymana wartość odpowiada zmianie stanów i nie uwzględnia wpływu różnic kursowych. Zmiany cen nie są eliminowane, ponieważ są one wykazywane w odrębnej korekcie.
51.6. Czwarty etap polega na przeliczeniu otrzymanej wartości na euro po średnim kursie z danego miesiąca. Wartość ta odpowiada rzeczywistej transakcji (jeżeli nie ma innych korekt), zakładając, że średni kurs jest średnim kursem stosowanym w danym okresie w stosunku do sprzedaży i zakupów, emisji, umorzeń i wykupów. Kwota wprowadzona do kolumny D stanowi różnicę między dwoma bilansami pomniejszoną o wyżej wymienioną wartość.
52. W normalnych okolicznościach błędy powstałe w związku z zastosowaniem tablicy 4 z załącznika I część 2 rozporządzenia EBC/2001/13 są niewielkie (udział poszczególnych walut w bilansie zmienia się powoli, salda wyrażone w nieustalonych walutach powinny być niewielkie). Biorąc jednak pod uwagę fakt, że korekta standardowa może od czasu do czasu prowadzić do otrzymania niezbyt dokładnego obrazu wpływu różnic kursowych, EBC otrzymał możliwość wprowadzania bieżących korekt w porozumieniu z KBC. W takich przypadkach KBC proszone są o dodatkowe informacje na temat udziałów poszczególnych walut w bilansie.
3.3. Korekty z tytułu zmiany wyceny
53. Kategoria "korekty z tytułu zmiany wyceny" obejmuje odpisy z tytułu kredytów i pożyczek/spisanie należności w ciężar rezerw oraz zmiany wyceny papierów wartościowych wyemitowanych lub posiadanych, uwzględnianych w sprawozdaniach zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13.
3.3.1. Odpisy z tytułu kredytów i pożyczek / spisanie należności w ciężar rezerw
54. Korektę z tytułu "odpisów/spisania należności w ciężar rezerw" podaje się w sprawozdaniach w celu wyeliminowania ze statystyki transakcji wpływu zmian wartości bilansowej kredytów i pożyczek spowodowanych dokonanymi odpisami. Korekta ta powinna także odzwierciedlać zmiany poziomu rezerw na należności nieściągalne, jeżeli KBC zdecydował się wykazywać stany według wartości netto (bez uwzględnienia rezerw). Wykazuje się również należności spisane w momencie sprzedaży kredytów i pożyczek lub ich przeniesienia na inny podmiot, o ile są one możliwe do ustalenia.
55. Instytucje sprawozdające podlegają obowiązkowi sprawozdawczemu wynikającemu z "minimalnych wymogów "określonych w rozporządzeniu EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 1A, chociaż KBC mają prawo zbierać również dodatkowe dane niewchodzące w skład "minimalnych wymogów". W każdym przypadku KBC przygotowują pełny zbiór danych do przekazania do EBC, zgodnie z tablicą 5 kolumna E. Jest możliwe, że w ramach tego procesu KBC będą musiały obliczać i/lub szacować korekty dotyczące niektórych przekrojów analitycznych niewchodzących w zakres "minimalnych wymogów informacyjnych" i w związku z tym nieprzekazanych przez MIF. Kontrpozycją do korekty z tytułu pomniejszenia wartości/spisania kredytów w ciężar rezerw jest jedna z pozycji: "kapitał i rezerwy" lub "pozostałe pasywa", w zależności od krajowych praktyk rachunkowości.
56. Przyporządkowując korekty do odpowiedniego przedziału terminów pierwotnych i sektora partnera operacji, KBC powinny brać pod uwagę zasady rachunkowości dotyczące należności nieściągalnych (np. przyporządkowujące nieściągalne należności do określonego przedziału terminów pierwotnych) i relatywne ryzyko kredytowe danego sektora.
57. W przypadku braku wystarczających informacji umożliwiających przyporządkowanie korekty można ją proporcjonalnie rozbić na kategorie wymienione w rozporządzeniu EBC/2001/13, na podstawie wielkości stanów.
58. Dane zaznaczone w rozporządzeniu EBC/2001/13 jako "minimum" muszą znaleźć się w sprawozdaniach dla EBC, nawet jeżeli nie są bezpośrednio uzyskiwane, ponieważ KBC zbiera bardziej szczegółowe informacje dotyczące odpisów/należności spisanych w ciężar rezerw. W takich przypadkach dane wchodzące w minimalny zakres obliczane są jako suma poszczególnych składników.
3.3.2. Przeszacowanie papierów wartościowych z tytułu zmiany wyceny
59. Korekta z tytułu zmiany wyceny papierów wartościowych dotyczy wahań wyceny papierów wartościowych spowodowanych zmianą ich wartości księgowej lub handlowej. Korekta uwzględnia zmiany stanów bilansowych na koniec kolejnych okresów, wynikające z zysków/strat z tytułu posiadanych aktywów. Może ona również uwzględniać zmiany wyceny wynikające z transakcji papierami wartościowymi, czyli zrealizowane zyski/straty.
60. Zmiany wyceny dotyczą tylko niektórych pozycji bilansowych: pozycji "emisja dłużnych papierów wartościowych" po stronie pasywów oraz "dłużne papiery wartościowe" i "papiery wartościowe z prawem do kapitału" po stronie aktywów, a także ich kontrpozycji, głównie pozycji "kapitały i rezerwy" i "pozostałe pasywa". Depozyty oraz kredyty, pożyczki i inne należności mają stałą wartość nominalną, więc zmiany cen nie mają na nie wpływu.
61. Charakter i zakres "korekt z tytułu zmiany wyceny" zależą od przyjętej metody wyceny. Wprawdzie zalecane jest księgowanie pozycji po obu stronach bilansu według wartości rynkowych, jednak w praktyce zarówno po stronie pasywów, jak po stronie aktywów można stosować wiele różnych metod wyceny. Z wyjaśnień wynika, że jest to dopuszczalne, o ile wartość księgowa nie różni się znacząco od wartości rynkowej.
62. Po stronie pasywów bilansu korekty mogą być przedstawiane również dla emisji papierów wartościowych. Jednakże nie wprowadza się zmian w obowiązkach sprawozdawczych MIF w tym zakresie, ponieważ zmiana wyceny emisji dłużnych papierów wartościowych nie należy do wymaganego minimum informacyjnego określonego w rozporządzeniu EBC/2001/13.
63. Po stronie aktywów bilansu, portfele papierów wartościowych można księgować według wartości rynkowej, ceny zakupu, ceny zakupu nie wyższej od wartości rynkowej lub wartości wykupu, w zależności od standardowej praktyki w zakresie rachunkowości. Treść korekty zależy od zastosowanej metody wyceny (dalsze szczegóły znaleźć można w wyjaśnieniach).
64. Przepisy rozporządzenia są elastyczne w kwestii rodzaju danych potrzebnych do wyliczenia zmiany wyceny papierów wartościowych i formy, w jakiej dane te należy zbierać i opracowywać. Decyzja co do metody należy do KBC, które mogą wybrać jedną z opcji przedstawionych w niniejszej instrukcji. Dotychczas określono następujące możliwości do wyboru dla KBC:
64.1. MIF przekazują korekty: dla każdej pozycji MIF przekazują dane o korektach odzwierciedlających przeszacowania spowodowane zmianami cen. KBC, które wybiorą tę metodę, muszą agregować korekty przekazane przez MIF przed przekazaniem danych do EBC.
64.2. MIF przekazują dane o transakcjach: MIF zbierają dane o transakcjach w ciągu miesiąca i przekazują KBC dane o wartości zakupów i sprzedaży papierów wartościowych. Wyliczenie wartości transakcji netto i przekazanie tych danych do EBC jest całkowicie dopuszczalne. KBC otrzymujące dane o transakcjach muszą obliczyć "korektę z tytułu zmiany wyceny" jako wartość rezydualną z różnicy pomiędzy stanami a transakcjami i pozostałymi korektami, a następnie przekazać korektę z tytułu zmiany wyceny do EBC, zgodnie ze wytycznymi EBC.
64.3. Przekazywanie danych o poszczególnych papierach wartościowych: MIF przekazują KBC wszystkie istotne informacje o portfelach papierów wartościowych, takie jak wartość nominalna, wartość księgowa, wartość rynkowa, sprzedaż i zakupy, dla każdego papieru wartościowego oddzielnie. Dane te pozwalają KBC uzyskać dokładne informacje o "korekcie z tytułu zmiany wyceny", którą KBC przekazuje do EBC. Metoda ta przeznaczona jest dla tych KBC, które stosują obecnie tę metodę zbierania danych na szczeblu krajowym.
65. W zasadzie KBC muszą się ograniczyć do wyżej wymienionych metod. Można jednak również zastosować inne metody, jeżeli okaże się, że dzięki nim uzyskuje się dane porównywalnej jakości.
66. KBC mają prawo zbierać od podmiotów sprawozdających dodatkowe dane, niewchodzące w zakres "minimalnych wymogów informacyjnych". W każdym przypadku KBC przekazuje EBC pełny zbiór danych zgodny z tablicą 5 kolumna E. Może się okazać, że w tym celu KBC musi obliczyć korekty na podstawie transakcji, danych dotyczących poszczególnych papierów wartościowych lub innych danych przekazanych przez MIF, albo oszacować korekty dla niektórych przekrojów nieprzekazanych przez MIF, ponieważ nie wchodzą one w zakres "minimalnych wymogów informacyjnych". Kontrpozycją do korekty z tytułu odpisów / spisania należności w ciężar rezerw jest pozycja "kapitały i rezerwy" lub "pozostałe pasywa".
67. Ponadto KBC przekazują do EBC dane wchodzące w zakres "minimalnych wymogów informacyjnych" zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13. Jeżeli danych tych nie uzyskuje się bezpośrednio, należy je oszacować na podstawie danych przekazanych przez MIF. W tym celu, jeżeli nie są dostępne żadne inne informacje, można przyjąć, że zmiany wyceny dotyczące papierów wartościowych o terminie powyżej dwóch lat są równe całkowitej kwocie korekty z tytułu zmiany wyceny dotyczącej portfela emisji dłużnych papierów wartościowych dla każdego sektora.
CZĘŚĆ 4 - MIESIĘCZNE KOREKTY TRANSAKCJI - SPECJALNE DOSTOSOWANIA
4.1. Dane bilansowe EBC/KBC
68. W celu sporządzania statystyki transakcji w zakresie agregatów monetarnych i czynników ich kreacji EBC musi otrzymywać dane o korektach dla całego sektora MIF, w tym także dla EBC/KBC. W związku z tym pełny zakres wymogów opisany w niniejszej instrukcji dotyczy również EBC/ KBC, z następującymi zastrzeżeniami:
69. Zgodnie ze zmianami zilustrowanymi w tablicach przejścia wymagania dotyczące danych bilansowych nieco zmodyfikowano, aby odzwierciedlały szczególny charakter działalności EBC/KBC. Niektóre pozycje usunięto: nie są wymagane przekroje analityczne dotyczące operacji z przyrzeczeniem odkupu czy depozytów z okresem wypowiedzenia. Inne pozycje dodano: po stronie pasywów - "kontrpozycje dla specjalnych praw ciągnienia (SDR)", a po stronie aktywów - "złoto i należności w złocie" oraz "należności z tytułu praw ciągnienia, SDR, pozostałe", ponieważ niniejsza instrukcja wymaga podawania stanów tych pozycji. EBC/ KBC przekazują dane o korektach dla każdej z tych pozycji.
70. Korekty. Zasadniczo EBC/KBC przekazują EBC korekty w sposób opisany w niniejszej instrukcji. W praktyce jednak są pewne modyfikacje:
70.1. "Reklasyfikacje i inne korekty". Korekty dotyczące "zmian populacji statystycznej" są nieistotne. W EBC/KBC mogą jednak występować pozycje wymagające reklasyfikacji i zmian, a wówczas wymagane są korekty.
70.2. "Korekty z tytułu różnic kursowych". Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 4, przekrój walutowy przekazywany jest począwszy od końca grudnia 1998 r. W celu obliczenia korekty z tytułu różnic kursowych można przesyłać dane historyczne. W przypadku EBC korekty z tytułu różnic kursowych nie szacuje się na podstawie standardowej procedury, ale otrzymuje bezpośrednio z danych księgowych.
70.3. "Korekty z tytułu zmiany wyceny". Zgodnie z ustaloną procedurą, EBC/ KBC dostarczają dane dotyczące wysokości zmiany wyceny. Bilans EBC/KBC dla celów statystycznych sporządzany jest co miesiąc według wartości rynkowych. W związku z tym korekty z tytułu zmiany wyceny należy przekazywać co miesiąc.
71. Próg. Dla danych KBC dotyczących "reklasyfikacji i innych korekt" ustalony został próg 5 mln EUR. Próg ten jest potrzebny, ponieważ bilanse KBC przekazywane są oddzielnie i mogą być publikowane oddzielnie (w ramach skonsolidowanego bilansu ESBC).
4.2. Fundusze rynku pieniężnego
72. Z zasady KBC przekazują "reklasyfikacje i inne korekty" oraz "korekty z tytułu zmiany wyceny" zgodnie z systemem sprawozdawczości dla funduszów rynku pieniężnego. W niektórych okolicznościach procedury te mogą wymagać dostosowania. Tak czy inaczej, na podstawie art. 4 ust. 6 rozporządzenia EBC/2001/13 KBC mogą udzielić niektórym lub wszystkim funduszom rynku pieniężnego zwolnienia z obowiązku przekazywania informacji na temat "korekt z tytułu zmiany wyceny".
73. Jeżeli wyżej wymienione zwolnienie nie zostało przyznane lub zostało przyznane tylko niektórym instytucjom, obowiązują następujące zasady:
73.1. Strona aktywów bilansu funduszów rynku pieniężnego nie wymaga specjalnego postępowania; wszystko zostało opisane w głównej części niniejszej instrukcji.
73.2. Strona pasywów składa się prawie wyłącznie z pozycji "jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego". Fundusze rynku pieniężnego są instytucjami samorządnymi, nie można ich więc uznać za jednostki przejrzyste. W związku z tym prezentacja strony aktywów bilansu funduszów rynku pieniężnego nie ma bezpośredniego wpływu na prezentację pasywów. Prezentacja ta jest podobna do prezentacji podobnych instrumentów po stronie pasywów.
73.3. Fundusze rynku pieniężnego znajdują się na liście MIF, ponieważ jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego stanowią bliskie substytuty depozytów. Dlatego prezentacja jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego jest taka sama, jak prezentacja depozytów. Transakcje finansowe w zakresie depozytów obejmują wpływy i wydatki z rachunków depozytowych będące wynikiem uznania/ obciążenia rachunku klienta oraz otrzymania odsetek. Ponieważ depozyty mają stałą wartość nominalną, nie występują zyski i straty z tytułu aktywów. W rezultacie wszystkie zmiany stanów pomiędzy dwoma kolejnymi okresami (z wyjątkiem "reklasyfikacji i innych korekt") są odzwierciedleniem transakcji finansowych.
73.4. Odpowiednikiem uznania/obciążenia rachunku depozytowego klienta w przypadku jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego jest zakup/sprzedaż jednostek uczestnictwa; odpowiednikiem otrzymania odsetek od depozytu jest zmiana wartości jednostek uczestnictwa. Ponieważ wartość jednostki uczestnictwa w funduszu rynku pieniężnego zazwyczaj zmienia się z dnia na dzień, instrument ten przypomina depozyty, od których odsetki otrzymywane są codziennie. Wiąże się z tym łatwość, z jaką można likwidować jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego. Podobnie jak w przypadku depozytów, wszystkie zmiany stanów jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego należy traktować jak transakcje finansowe (również tutaj wyjątkiem są "reklasyfikacje i inne korekty").
74. Reasumując, jeżeli nie zastosowano zwolnienia w stosunku do "korekt z tytułu zmiany wyceny", aktywa funduszów rynku pieniężnego przedstawiane są zgodnie z ogólnie przyjętą procedurą(15); aby obliczyć wartość transakcji dotyczących "jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego" po stronie pasywów, wystarczy z różnicy sald wyeliminować korekty z tytułu "reklasyfikacji". Dla tego instrumentu nie podaje się korekt z tytułu zmiany wyceny.
4.3. Pasywa (i aktywa) sektora instytucji rządowych i samorządowych
75. Dla zobowiązań z tytułu depozytów (i aktywów) instytucji rządowych i samorządowych zbierane są dane o stanach. Dla potrzeb sporządzania statystyki transakcji, dane dotyczące korekt z zasady przekazywane są zgodnie z wymogami ustanowionymi dla danych bilansowych MIF. W praktyce, zmiany nie wynikające z transakcji (spowodowane różnicami kursowymi lub zmianami cen rynkowych) są mało prawdopodobne. Dane te przekazywane są zgodnie ze wskazówkami zawartymi w tablicach 3 i 5.
4.4. Pozycje uzupełniające
76. Wartość transakcji oblicza się także dla pozycji uzupełniających, zgodnie z przekrojem według siedziby posiadaczy papierów wartościowych wyemitowanych przez MIF do celów włączenia tych danych do regularnie sporządzanych sprawozdań z zakresu statystyki pieniężnej i bankowej oraz wyliczania agregatów monetarnych. Z tego powodu dla tych pozycji uzupełniających obliczane są korekty z tytułu reklasyfikacji, korekty z tytułu różnic kursowych oraz korekty z tytułu zmiany wyceny. Dane te przekazywane są zgodnie ze wskazówkami zawartymi w tablicach 3 i 5.
4.5. (skreślona)
77. (skreślony).
CZĘŚĆ 5 - OBLICZANIE WARTOŚCI TRANSAKCJI Z DANYCH KWARTALNYCH
5.1. Wstęp
78. Analiza strukturalna kwartalnych danych o stanach przedstawiona w rozporządzeniu EBC/1998/16, załącznik I część 2 tablice 2 i 3 tylko w ograniczonym zakresie mogła dostarczyć informacji niezbędnych do oceny skutków polityki monetarnej. W związku z tym zakres sporządzanej statystyki transakcji rozszerzono o tablice kwartalne zawarte w wytycznych EBC/2002/5. Należy zauważyć, że rozporządzenie EBC/2001/13 nie przewiduje przekazywania korekt z tytułu zmiany wyceny dla danych kwartalnych.
79. Część danych poprzednio przekazywanych raz na kwartał na podstawie rozporządzenia EBC/1998/16, Załącznik I, część 2, Tablice 2 i 3 jest obecnie przekazywana z częstotliwością miesięczną, zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13, załącznik I, część 2, tablica 1. W związku z tym, biorąc pod uwagę potrzebę kontynuowania prowadzenia statystyki transakcji dla tych pozycji, które nadal przekazywane są raz na kwartał, czyli pozycji wymienionych w rozporządzeniu EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 2, KBC są zobowiązane do przekazywania opisanych poniżej korekt danych kwartalnych, w razie potrzeby posługując się szacunkami.
80. W celu zapewnienia kompletności wymóg ten został rozszerzony o korekty danych dotyczących KBC, w tym danych historycznych przynajmniej od stycznia 1999 r. włącznie.
5.2. Procedura sporządzania statystyki transakcji
81. Procedura obliczania statystyki transakcji dla kwartalnej tablicy 2 jest podobna do procedury stosowanej wobec miesięcznej tablicy 1 opisanej w sekcjach 2 i 3. EBC oblicza wartość transakcji finansowych na podstawie danych kwartalnych, posługując się różnicą pomiędzy stanami na koniec kolejnych kwartałów sprawozdawczych, a następnie eliminując wpływ operacji nietransakcyjnych. Operacje nietransakcyjne dzielą się na trzy rodzaje: "reklasyfikacje i inne korekty", "różnice kursowe" i "korekty z tytułu zmiany wyceny". Dla każdej z tych kategorii tworzy się szeregi korekt.
82. Podobnie jak w przypadku procedury zastosowanej wobec tablicy 1 w części 2, korekta z tytułu "różnic kursowych" jest również obliczana przez EBC dla tablicy 2. "Standardową korektę" do Tablicy 2 uzyskuje się na podstawie informacji ujętych w kwartalnej tablicy 4 oraz "korekt z tytułu różnic kursowych" obliczonych dla tablicy 1(17). W razie potrzeby także dla tablicy 2 można wprowadzić "bieżącą korektę".
83. Definicje zawarte w sekcji 3, które dotyczą tablicy 1, mają również zastosowanie do kwartalnej korekty z tytułu "reklasyfikacji" i kwartalnej "korekty z tytułu zmiany wyceny" (odpisy/należności spisane w ciężar rezerw i zmiany cen) przekazywanej przez KBC w zakresie danych z tablicy 2. Wykaz korekt, które należy przekazywać, znajduje się w tablicy 2 niniejszego załącznika.
84. Odpowiednie korekty kwartalne przekazywane są w dwóch przypadkach.
84.1. Po pierwsze, gdy złożono korektę do tablicy miesięcznej (Tablica 1). W tym przypadku korekta miesięczna może mieć wpływ na pozycje przedstawione w Tablicy 2. Innymi słowy, złożenie korekty dotyczącej Tablicy 1 pociąga za sobą złożenie korekt do pozycji z Tablicy 2. Co kwartał sprawdzana jest spójność tych dwóch zbiorów danych (oznacza to, że suma korekt miesięcznych musi się równać korekcie kwartalnej). Jeżeli ustalony został próg dla korekt kwartalnych lub jeżeli niemożliwa jest pełna identyfikacja korekt kwartalnych lub ich identyfikacja na tym samym poziomie szczegółowości, co w przypadku korekty miesięcznej, korektę oblicza się tak, aby uniknąć rozbieżności z przekazaną korektą danych miesięcznych.
84.2. Wyłączenie zmian wyceny wynikających z transakcji papierami wartościowymi (czyli zastosowanie tzw. metody bilansowej, patrz: wyjaśnienia) w "przeszacowaniu z tytułu zmiany ceny papierów wartościowych" może teoretycznie spowodować powstanie niezgodności między korektami miesięcznymi a kwartalnymi. W przypadku tej metody należy uwzględniać tylko zmiany cen papierów wartościowych, dla których na koniec bieżącego i poprzedniego okresu sprawozdawczego podawane są dane o stanach. W związku z tym zmiana częstotliwości przekazywania sprawozdań mogłaby powodować wystąpienie różnic w przekazywanych korektach. W celu uniknięcia tego niepożądanego efektu, jak również w celu zapewnienia spójności pomiędzy korektami kwartalnymi i miesięcznymi, w przypadku stosowania "metody bilansowej" "przeszacowanie z tytułu zmiany ceny papierów wartościowych" należy obliczać w okresach miesięcznych niezależnie od tego, czy dane przekazywane są co miesiąc, czy co kwartał. Innymi słowy, korektę kwartalną oblicza się jako sumę korekt miesięcznych, zapewniając spójność korekt miesięcznych i kwartalnych. Jeżeli dane źródłowe nie są dostępne dla okresów miesięcznych, można je zastąpić danymi szacunkowymi, aby zapewnić spójność korekt miesięcznych i kwartalnych. Z drugiej strony uwzględnienie zmian wyceny wynikających z transakcji papierami wartościowymi (zastosowanie tzw. metody transakcyjnej, patrz: wyjaśnienia) prowadzi do uzyskania korekt kwartalnych w pełni spójnych z danymi miesięcznymi. Przy zastosowaniu "metody transakcyjnej" przekazywane są wszystkie zmiany wyceny dotyczące papierów wartościowych, bez względu na stany na początek czy na koniec okresu. W rezultacie wartość korekt kwartalnych powinna być zgodna z sumą korekt miesięcznych.
84.3. Korekty do tablic kwartalnych mogą być potrzebne, nawet jeżeli nie zgłoszono żadnej korekty do miesięcznej tablicy 1. Chodzi tu o przypadki, gdy reklasyfikacja odbywa się na poziomie szczegółowości kwartału, natomiast na poziomie miesięcznym (bardziej zagregowanym) jest eliminowana. To samo może dotyczyć "korekt z tytułu zmiany wyceny", gdy różne składniki pozycji miesięcznej zmieniają się w różnych kierunkach. W tych przypadkach również zapewniana jest spójność danych miesięcznych i kwartalnych. Jeżeli chodzi o "przeszacowanie z tytułu zmiany ceny papierów wartościowych", spójność jest zapewniana dzięki zastosowaniu "metody bilansowej" w okresach miesięcznych, nie tylko dla tablic miesięcznych, ale także dla tablic kwartalnych.
85. Zakres przekazywanych przez KBC korekt danych kwartalnych zależy od zdolności KBC do ustalenia lub oszacowania z wystarczającą dokładnością szczegółowego przekroju istniejących (miesięcznych) korekt według sektora/instrumentu. Dostępne są informacje dotyczące "reklasyfikacji i innych korekt". W szczególności KBC posiadają wystarczająco szczegółowe informacje, aby bez problemów przyporządkować duże korekty jednorazowe (np. reklasyfikacja w związku z błędem sprawozdawczym) do właściwych pozycji kwartalnych. Korekty kwartalne spowodowane zmianami w populacji sprawozdawczej również nie powinny sprawić KBC trudności. W przypadku "korekt z tytułu zmian wyceny" dane dotyczące należności spisanych w ciężar rezerw i zmian wyceny są trudniejsze do uzyskania z powodu braku odpowiednich przekrojów analitycznych w oryginalnych źródłach danych. W związku z tym należy się spodziewać, że "korekty z tytułu zmiany wyceny" będą przynajmniej częściowo oparte na szacunkach. Dane szacunkowe należy przekazywać wraz z informacją objaśniającą do zastosowanej metody (np. brakujące przekroje szacowane są proporcjonalnie, na podstawie danych o stanach).
86. W celu zapewnienia spójności pomiędzy korektami danych kwartalnych z tablicy 2 a korektami danych miesięcznych z tablicy 1, korekty do tablicy 1 dotyczą okresu jednego miesiąca, natomiast korekty do tablicy 2 - okresu jednego kwartału. Korekta danych kwartalnych równa jest sumie trzech okresów miesięcznych, np. korekta kwartalna zgłoszona w marcu powinna być równa sumie korekt miesięcznych za styczeń, luty i marzec. Ponieważ kwartalne dane dotyczące transakcji sporządzane są według tego samego wzoru, co dane miesięczne, a "metoda bilansowa" stosowana jest co miesiąc także wobec kwartalnych danych o transakcjach, spójność musi zostać zachowana.
5.3. Pozycje uzupełniające
87. Transakcje wyliczane są również dla kwartalnych pozycji uzupełniających niezbędnych do sporządzania rachunków finansowych unii walutowej. W celu uniknięcia narastających obciążeń sprawozdawczych pozycje uzupełniające zostały włączone do obowiązującego systemu sprawozdawczego statystyki pieniężnej i bankowej. Dlatego też dla tych pozycji uzupełniających wyliczane są korekty z tytułu reklasyfikacji i zmian wyceny. Dane te wykazywane są zgodnie z tablicą 5a.
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(3) Listopad 2002.
(4) Opublikowany po raz pierwszy przez EBC w grudniu 1999 r.
(5) Europejski System Rachunków (ESA) 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków krajowych i regionalnych we Wspólnocie, Dz.U. L 30 z 30.11.1996, str. 1, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1.
(6) Zgodnie z ESA 95 i innymi międzynarodowymi standardami statystycznymi.
(7) Niemniej jednak uznaje się, że odpisy dotyczące transakcji nie zawsze są ujmowane w sprawozdaniach, co stanowi odstępstwo od zasady, dopuszczalne na mocy rozporządzenia EBC/2001/13 i wyjaśnień do tego rozporządzenia.
(7a) Zasady dotyczące wyceny statystycznej kredytów i depozytów znajdują się w załączniku I, część 1 sekcja III ustępy 15 i 16 (dane miesięczne) oraz w załączniku I, część 1 sekcja IV ustęp 10 (dane kwartalne) do rozporządzenia EBC/2001/13.
(8) Definicja i wycena transakcji finansowych dla potrzeb sporządzania statystyki transakcji w zakresie agregatów monetarnych obszaru euro i czynników ich kreacji różnią się w niektórych aspektach od zasad obliczania przepływów finansowych zawartych w ESA 95. Zgodnie z ESA 95 transakcje finansowe wynikające z różnic przejściowych pomiędzy transakcjami rozliczanymi w czasie lub transakcjami finansowymi zawieranymi na rynku wtórnym a odpowiadającymi im płatnościami ujmowane są w pozycji "F.79 Pozostałe należności/zobowiązania" (ust. 5 128 i 5 129). Z drugiej strony, ESA 95 mówi również, że "zaleca się, aby transakcje finansowe będące odpowiednikiem naliczenia odsetek od aktywów finansowych księgować jako reinwestycje w te aktywa finansowe". Sposób księgowania odsetek musi jednak być zgodny z praktyką stosowaną w danym kraju. Jeżeli naliczone odsetki nie są księgowane jako zwiększenie wartości aktywów finansowych, należy je księgować w pozycji "pozostałe należności/zobowiązania" (ust. 5 130). W ramach bilansu płatniczego naliczone odsetki należy traktować jako zwiększenie wartości instrumentu finansowego. W związku z tym ujmowanie naliczonych odsetek w "pozostałych aktywach" lub "pozostałych pasywach" stanowi odstępstwo od zasady. Sposób prezentacji odsetek naliczonych od instrumentów zbywalnych dla potrzeb statystyki bilansowej MIF (zarówno stanów, jak i transakcji) może być przedmiotem dalszych analiz.
(9) Definicja i klasyfikacja "pozostałych zmian" jest w dużej mierze zgodna z ESA 95. "Reklasyfikacje i inne korekty" w przybliżeniu odpowiadają "innym zmianom ilościowym" (K.3-K.10 i K.12), natomiast "zmiany wyceny" można przenieść do "nominalnych zysków/ strat z tytułu posiadanych aktywów" (K.11). Istotnym odstępstwem jest ujęcie "należności spisanych w ciężar rezerw" w "zmianach wyceny", podczas gdy w ESA 95 stanowią one część "zmian ilościowych" (ust. 5.09). W istocie jednak system sprawozdawczy stosowany do sporządzania statystyki transakcji jest zgodny z ESA 95, ponieważ "odpisy z tytułu utraty wartości kredytów i pożyczek / należności spisane w ciężar rezerw" są jedynym zapisem w kolumnie "korekty z tytułu zmiany wyceny" dotyczącym pozycji "kredyty i pożyczki". Ujęcie "należności spisanych w ciężar rezerw" w pozycji "zmiana wyceny" jest również odstępstwem od zasad międzynarodowej pozycji inwestycyjnej (m.p.i.). Zgodnie z zasadami m.p.i. należy je traktować jako "inne korekty", a nie jako "zmiany cen lub różnice kursowe".
(10) Patrz: Informacja prasowa EBC z dnia 7 lipca 1998 r.
(11) Korekty dotyczące własnego bilansu EBC przekazywane są przez Dyrekcję ds. Finansów Wewnętrznych EBC.
(12) To kryterium stosuje się w przypadkach granicznych, na przykład skutki założenia nowego banku, który przejmuje działalność poprzednio prowadzoną przez przedstawicielstwo banku zagranicznego, nie będą wyeliminowane z danych o transakcjach.
(13) Patrz: tablica 4 w niniejszym załączniku.
(14) Nie wprowadza się korekt sald wyrażonych w pozostałych walutach. Dane dotyczące USD, JPY i CHF były przekazywane przez KBC zgodnie z tablicą 5 rozporządzenia EBC/1998/16 z dnia 1 grudnia 1998 r. w sprawie bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych (Dz.U. L 356 z 30.12.1998, str. 7) od grudnia 1998 r., a także fakultatywnie, na podstawie innych krajowych źródeł danych, począwszy od września 1997 r. Dane dotyczące GBP były przekazywane EBC przez KBC fakultatywnie począwszy od sierpnia 2001 r., w miarę możliwości wraz z danymi za poprzednie okresy, w podobnym układzie, jak inne waluty podane w tablicy 4 rozporządzenia EBC/2001/13, a od stycznia 2003 r. w ramach tablicy 4 rozporządzenia EBC/2001/13. EBC oblicza również korekty kursowe dla pozostałych walut nieuczestniczących Państw Członkowskich UE.
(15) W przypadku funduszów rynku pieniężnego kontrpozycją do zmiany wyceny po stronie aktywów są "pozostałe pasywa", a nie "jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego".
(16) Dz.U. L 220 z 15.8.2002, str. 67.
(17) Dalsze szczegóły podane będą w dodatku do "Instrukcji zbierania danych o transakcjach dla potrzeb statystyki pieniężnej i bankowej".
ZASADY SPORZĄDZANIA DANYCH HISTORYCZNYCH
Korekty z tytułu zmiany wyceny
Należności spisane w ciężar rezerw
Zmiany wyceny
14.1. Uzyskanie informacji ze specjalnych sprawozdań dotyczących portfela papierów wartościowych (np. uzupełniające sprawozdania księgowe).
14.2. Potrzebne dane można było uzyskać z informacji zawartych w rachunku zysków i strat. Sposób prezentacji zmian wartości w rachunku zysków i strat zależy od tego, w jakim celu utrzymywane są dane papiery wartościowe. Zmiany wartości portfela handlowego (zazwyczaj wykazywanego według wartości rynkowej) wykazywane są w pozycji "zysk/strata netto z operacji finansowych"(7). Zmiany wartości portfela inwestycyjnego/finansowych aktywów trwałych (zazwyczaj wykazywanych według wartości księgowej) wykazywane są w pozycji "korekty (i ponowne korekty) wartości przenaszalnych papierów wartościowych utrzymywanych jako finansowe aktywa trwałe, udziały i akcje w podmiotach stowarzyszonych'(8). Trudność polegała na tym, że dane pochodzące z rachunku zysków i strat nie były wystarczająco szczegółowe. Ponadto dane nie były dostępne w okresach miesięcznych, a nawet jeżeli były, zazwyczaj nie rejestrowano zmian wyceny z taką częstotliwością."
Dane kwartalne
17.1. Wszystkie KBC krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wysyłały odpowiednie "reklasyfikacje i inne korekty" dotyczące stanów podanych w rozporządzeniu EBC/1998/16, załącznik I część 2 tablice 2 i 3, w tym dane historyczne za okresy przynajmniej od września 1997 r. włącznie.
17.2. W zależności od dostępności danych, KBC krajów Unii Gospodarczej i Walutowej wysyłały odpowiednie "korekty z tytułu zmiany wyceny" zgodnie z rozporządzeniem EBC/1998/16, załącznik I część 2 tablice 2 i 3, w tym dane historyczne za okresy od września 1997 r. włącznie.
______
(1) Dz.U. L 356 z 30.12.1998, str. 7.
(2) Dz.U. L 229 z 9.9.2000, str. 34.
(3) Pozycja "papiery rynku pieniężnego" od stycznia 2003 r. nie występuje; instrumenty finansowe należące poprzednio do tej kategorii wykazywane są teraz w pozycji "dłużne papiery wartościowe" zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13.
(4) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(5) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(6) Kwiecień 1998 r.
(7)Artykuł 32 ust. 1 dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych, Dz.U. L 372 z 31.12.1986, str. 1.
(8)Artykuł 34 dyrektywy 86/635/EWG.
(9) W przypadku funduszów rynku pieniężnego, odpowiednikiem zmiany wyceny po stronie aktywów jest pozycja "pozostałe pasywa", a nie "jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego".
WPŁYW FUZJI, PRZEJĘĆ I PODZIAŁÓW INSTYTUCJI NA STATYSTYKĘ TRANSAKCJI
W momencie fuzji mogą mieć miejsce dwa różne rodzaje operacji nietransakcyjnych. Pierwszym z nich (i prawdopodobnie najważniejszym) jest zmiana wartości aktywów i pasywów. Tego rodzaju zmiana wartości nie jest transakcją, więc jej wysokość wykazywana jest w pozycji "korekty z tytułu zmiany wyceny". Ponadto wszelkie wzajemne należności i zobowiązania łączących się instytucji zostają anulowane. Według ESA 95(1) (ust. 6.30), anulowanie takich wzajemnych należności/zobowiązań nie jest transakcją finansową, a więc w pozycji "reklasyfikacje i inne korekty" wykazywana jest korekta eliminująca wpływ tej operacji na statystykę transakcji (z ujemnym znakiem)(2). Jeżeli wobec aktywów i pasywów stosowane są różne metody wyceny, następuje również zmiana wartości odpowiednich pozycji netto.
Źródłem informacji do ustalania tych korekt są ostatnie bilanse obu łączących się instytucji i pierwszy bilans nowo powstałej instytucji. Najlepiej, jeżeli łączące się instytucje podadzą dane bilansowe na dzień fuzji według stanu przed i po fuzji. Wówczas różnica między oboma bilansami według stanu sprzed fuzji a bilansem według stanu po fuzji w całości odpowiada operacjom nietransakcyjnym. Należy jednak pamiętać, że Europejski Bank Centralny oblicza wskaźniki wzrostu na podstawie założenia, że korekty z tytułu reklasyfikacji wprowadzane są na koniec każdego miesiąca. W związku z tym prawidłowo korekty należy wyliczyć w oparciu o ostatnie bilanse przekazane krajowemu bankowi centralnemu przez dwie instytucje oddzielnie, a następnie miesiąc później - w oparciu o pierwszy bilans przekazany przez połączoną instytucję. Wówczas wpływ fuzji oraz transakcje, które nastąpiły podczas tego miesiąca, zgłaszane są razem jako korekta.
Przejęcie MIF przez inną MIF
Operacja ta jest bardzo podobna do fuzji i może wiązać się z obydwoma wyżej wymienionymi rodzajami operacji nietransakcyjnych. Jest jednak pewna różnica: zamiast trzech bilansów trzech różnych instytucji, w tym przypadku są dwa bilanse instytucji przejmującej i jeden bilans instytucji przejmowanej. Procedura ustalania wpływu przejęcia jest taka sama, jak w przypadku fuzji. Również w tym przypadku najlepiej, jeżeli instytucja przejmująca i instytucja przejmowana podadzą dane bilansowe na dzień przejęcia według stanu przed przejęciem i po przejęciu. Procedura w pełni zgodna z metodą obliczania wskaźników wzrostu wymaga jednak dokonania korekty na podstawie ostatnich bilansów przekazanych przez dwie odrębne instytucje i pierwszego bilansu instytucji przejmującej sporządzonego po przejęciu.
Podział jednej MIF na dwie odrębne MIF
Operacja ta stanowi odwrotność fuzji, jednak wszelkie zmiany wyceny aktywów/pasywów mają takie same skutki, jak w przypadku fuzji. Także w tym przypadku kwoty wzajemnych rozliczeń między dwoma MIF mogą nie wynikać z transakcji. Kwoty te wykazywane są jako korekta w pozycji "reklasyfikacje i inne korekty" (z dodatnim znakiem).
W tej sytuacji dostępne są inne informacje. Jeżeli powstają dwie nowe instytucje, istnieje jeden bilans poprzedniej instytucji i dwa bilanse nowych instytucji. W tym przypadku można zastosować opisane powyżej procedury, zamiast dnia fuzji przyjmując dzień podziału oraz wykorzystując informacje istotne dla podziału.
Fuzje, przejęcia i podziały instytucji, z których jedna nie jest MIF
We wszystkich trzech przypadkach, jeżeli jedna z instytucji nie jest MIF, następuje również zmiana w populacji MIF(3). Skutki dołączenia do sektora MIF/opuszczenia sektora MIF przez jedną instytucję mogą skomplikować efekt wszelkich zmian wyceny i zmian stanów zarówno MIF, jak i pozostałych sektorów krajów UGW, utrudniając rozróżnienie poszczególnych rodzajów korekt.
Z zasady dane zbierane są od wszystkich instytucji uczestniczących w operacji, chociaż należy uwzględnić fakt, że dane bilansowe instytucji niemonetarnej mogą nie być dostępne. W przypadku braku danych dokonuje się oszacowania transakcji instytucji, która była MIF przed operacją, i pozostaje MIF po tej operacji (podstawą oszacowania mogą być trendy wykazywane przez dane za poprzednie miesiące). Pozostała część różnicy pomiędzy dwoma bilansami wykazywana jest w "reklasyfikacjach i innych korektach".
Wpływ fuzji, przejęć i podziałów na agregaty monetarne/kredytowe
Prawdopodobieństwo wpływu tych zdarzeń na agregaty monetarne/kredytowe jest niewielkie, ale nie można go zignorować.
Oto główne tego powody:
______
(1) Europejski System Rachunków (ESA) 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu krajowych i regionalnych rachunków we Wspólnocie, Dz.U. L 30 z 30.11.1996, str. 1, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1.
(2) Zgodnie z ESA 95 fuzja uznawana jest za zmianę struktury, patrz: "zmiany klasyfikacji sektorowej i struktury" (K.12.1).
(3) Zmiana w populacji instytucji sprawozdających nie zawsze oznacza zmianę liczby instytucji sprawozdających. Chodzi o operacje gospodarcze, które poprzednio nie były uwzględniane w sprawozdaniach, a teraz są.
SPOSÓB WYKAZYWANIA OPERACJI PRZEJĘCIA DŁUGU
Ujęcie statystyczne
Przykładowe zapisy księgowe
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
- Gotówka + Kredyty i pożyczki udzielone pozostałym sektorom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej |
Depozyty -- | + Gotówka | Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF + |
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
+ Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom rządowym szczebla centralnego - Kredyty i pożyczki udzielone pozostałym sektorom krajów Unii Gospodarczej i Walutowej |
Depozyty -- | Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF - - | Kapitały - Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF + |
Etap pierwszy: instytucja rządowa szczebla centralnego pożycza pieniądze od MIF:
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
+ Kredyty i pożyczki udzielone istytucjom rządowym szczebla centralnego - Gotówka -- Kredyty i pożyczki udzielone pozostałym sektorom krajów UGW |
Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF - | + Gotówka | Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF + |
Etap drugi: instytucja rządowa szczebla centralnego dokonuje przelewu gotówki do pozostałych sektorów krajów UGW:
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
-- Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom rządowym szczebla centralnego -- Kredyty i pożyczki udzielone pozostałym sektorom krajów UGW |
+ Gotówka | Kapitał + Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF -- | - Gotówka | Kapitał - Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF -- |
Etap trzeci: pozostałe sektory krajów UGW spłacają zadłużenie wobec sektora MIF za pomocą gotówki otrzymanej od sektora instytucji rządowych szczebla centralnego:
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
-- Kredyty i pożyczki udzielone instytucjom rządowym szczebla centralnego - Kredyty i pożyczki udzielone pozostałym sektorom krajów UGW + Gotówka |
- Gotówka | Kapitał -- Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF - | Kapitał -- Kredyty i pożyczki udzielone przez MIF -- |
Jak widać powyżej, w każdym bilansie gotówka pojawia się dwa razy z przeciwnymi znakami, więc wynik netto na operacjach gotówkowych jest zerowy.
Inne płatności instytucji rządowych szczebla centralnego
MIF | Pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej | Instytucje rządowe szczebla centralnego | |||||
A | P | A | P | A | P | ||
Depozyty od instytucji rządowych szczebla centralnego - Depozyty od pozostałych sektorów krajów UGW + | + Depozyty w MIF | Kapitał + | Depozyty w MIF - | Kapitał - |
______
(1) ESA 95 (Europejski System Rachunków 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu krajowych i regionalnych rachunków we Wspólnocie, Dz.U. L 30 z 30.11.1996, str. 1, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1), traktuje przejęcie długu jako przeniesienie kapitału, czyli "transakcja odpowiadająca transakcji przejęcia długu ... klasyfikowana jest do kategorii transferu kapitału" (ust. 5.16), a odpowiednik finansowy transferu kapitału z definicji jest transakcją. Przedstawiona tutaj interpretacja ESA 95 i proponowany sposób ujęcia przeniesienia długu w danych bilansowych MIF są całkowicie zgodne ze sposobem wykazywania operacji przejęcia długu w sprawozdaniach finansowych obszaru euro, trzeba jednak zwrócić uwagę na istnienie pewnych wyjątków od zasady uznawania przejęcia długu za transfer kapitału (wymienionych w ESA 95, ust. 5.16, 6.29 i 6.30). Wyjątki te stosowane są jednak wyłącznie wtedy, gdy przejęcie długu pociąga za sobą wchłonięcie przedsiębiorstwa państwowego przez instytucję rządową szczebla centralnego, czyli włączenie tego przedsiębiorstwa do sektora instytucji rządowych szczebla centralnego. W takim przypadku operację należy traktować jako reklasyfikację pomiędzy sektorami (przeniesienie z sektora pozostałych sektorów krajów Unii Gospodarczej i Walutowej do sektora instytucji rządowych szczebla centralnego). W celu wyeliminowania z transakcji wpływu tej reklasyfikacji, krajowy bank centralny (KBC) musi przedstawić korektę dotyczącą tej reklasyfikacji.
(2) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(3) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(4) Przyjęto następujące konwencje w zakresie znaków: + oznacza zwiększenie, - oznacza zmniejszenie, ą oznacza brak zmian w danej pozycji.
(5) W zapisach księgowych stosowana jest terminologia z bilansu MIF. W związku z tym "kapitał" oznacza "rachunek zysków i strat" w przypadku pozostałych sektorów z krajów UGW, natomiast w przypadku instytucji rządowych szczebla centralnego - "kredyty i pożyczki udzielone i otrzymane netto".
SPOSÓB WYKAZYWANIA SEKURYTYZACJI I PRZENIESIENIA WIERZYTELNOŚCI W KONTEKŚCIE SPORZĄDZANIA STATYSTYKI TRANSAKCJI
Sekurytyzacja
Sekurytyzacja bez pośrednika i przeniesienie wierzytelności
MIF | |
A | P |
+ 100 Gotówka | |
- 100 Kredyty, pożyczki i inne należności |
MIF | |
A | P |
- 100 Kredyty, pożyczki i inne należności | |
+ 100 Dłużne papiery wartościowe |
MIF | |
A | P |
+ 100 Gotówka | |
- 100 Dłużne papiery wartościowe |
Sekurytyzacja z udziałem pośrednika finansowego
MIF | SSP | |||
A | P | A | P | |
+ 100 Gotówka - 100 Kredyty, pożyczki i inne należności |
+ 100 Kredyty, pożyczki i inne należności | + 100 Emisja dłużnych papierów wartościowych |
MIF | SSP | |||
A | P | A | P | |
- 100 Kredyty, pożyczki i inne należności + 100 Dłużne papiery wartościowe |
+ 100 Kredyty, pożyczki i inne należności | + 100 Emisja dłużnych papierów wartościowych |
MIF | SSP | |||
A | P | A | P | |
+ 100 Gotówka - 100 Dłużne papiery wartościowe |
Papiery wartościowe zabezpieczone na aktywach
MIF | |
A | P |
+ 100 Gotówka | + 100 Dłużne papiery wartościowe |
MIF | |
A | P |
- 100 Kredyty, pożyczki i inne należności | - 100 Dłużne papiery wartościowe |
Spisanie należności w ciężar rezerw a sekurytyzacja
MIF | SSP | |||
A | P | A | P | |
- 100 Kredyty, pożyczki i inne należności + Gotówka |
- 50 Kapitały i rezerwy | + 50 Kredyty, pożyczki i inne należności | + 50 Emisja dłużnych papierów wartościowych |
______
(1) Europejski System Rachunków 1995, przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu krajowych i regionalnych rachunków we Wspólnocie, Dz.U. L 30 z 30.11.1996, str. 1, ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1.
(2) Instrumenty wyemitowane przez dłużnika uznawane są za papiery wartościowe wyłącznie wtedy, gdy spełniają niezbędne warunki w zakresie zbywalności i przeznaczenia do obrotu. Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczącym bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych, Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1, zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/8, Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29, pozycja "dłużne papiery wartościowe" obejmuje "zbywalne wierzytelności, które zostały zamienione na dużą liczbę identycznych dokumentów i mogą być sprzedawane na rynkach wtórnych".
(3) Chociaż termin "sekurytyzacja" jest stosowany w działalności gospodarczej w odniesieniu do operacji zabezpieczonych na aktywach, w dziedzinie statystyki pieniężnej i bankowej stosuje się go wyłącznie w znaczeniu wynikającym z definicji sekurytyzacji w ESA 95.
(4) Europejski Bank Centralny, listopad 2002.
PRZYKŁADOWE WARTOŚCI LICZBOWE TRANSAKCJI KWARTALNYCH
(w mln EUR) | ||||||
Częstotliwość | Emisja dłużnych papierów wartościowych przez krajowe niemonetarne instytucje finansowe - pozostałe sektory krajowe | Grudzień | Styczeń | Luty | Marzec | Dane o stanach ogółem na koniec marca |
1) Miesięczna | Ogółem (tablica 1) | 24.500 | 24.500 | 22.500 | 20.500 | 20.500(1) |
Przekrój kwartalny dla danych miesięcznych na koniec marca (emisja dłużnych papierów wartościowych przez pozostałe sektory krajowe = 20 500) | ||||||
2) Kwartalna | Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (tablica 2) | 2.500 | nd. | nd. | 2.000 | 2.000 |
3) Kwartalna | Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (tablica 2) | 1.250 | nd. | nd. | 1.000 | 1.000 |
4) Kwartalna | Przedsiębiorstwa (tablica 2) | 4.450 | nd. | nd. | 4.500 | 4.500 |
5) Kwartalna | Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (tablica 2) | 16.200 | nd. | nd. | 13.000 | 13.000 |
(1) Kwartalne dane dotyczące stanów za pierwszy kwartał (okres sprawozdawczy marzec) powinny być równe danym miesięcznym na koniec marca. |
Dane o korektach miesięcznych za styczeń, luty i marzec oraz dane o korektach kwartalnych za pierwszy kwartał
(w mln EUR) | |||||
Częstotliwość | Emisja dłużnych papierów wartościowych przez krajowe niemonetarne instytucje finansowe - pozostałe sektory krajowe | Styczeń | Luty | Marzec | Korekty kwartalne ogółem na koniec marca |
1) Miesięczna | Razem (tablica 1) | - 500 | 0 | - 200 | - 700(1) |
Przekrój kwartalny dla korekty kwartalnej wyliczonej w oparciu o korektę miesięczną (emisja dłużnych papierów wartościowych przez pozostałe sektory krajowe = -700) | |||||
2) Kwartalna | Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | 0 |
3) Kwartalna | Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | 0 |
4) Kwartalna | Przedsiębiorstwa (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | - 100 |
5) Kwartalna | Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | - 600 |
(1) Korekta kwartalna obliczona na podstawie korekt miesięcznych równa jest zagregowanym miesięcznym transakcjom za styczeń, luty i marzec, a nie samej wartości za marzec. W tym przykładzie prawidłowa wartość to 700 mln EUR (cały kwartał), a nie 200 mln EUR (tylko marzec). |
Miesięczne dane o transakcjach za styczeń, luty i marzec oraz kwartalne dane o transakcjach za pierwszy kwartał
(w mln EUR) | |||||
Częstotliwość | Emisja dłużnych papierów wartościowych przez krajowe niemonetarne instytucje finansowe - pozostałe sektory krajowe | Styczeń | Luty | Marzec | Transakcje kwartalne ogółem na koniec marca |
1) Miesięczna | Razem (tablica 1) | + 500 | - 2.000 | - 1.800 | - 3.300(1) |
Przekrój kwartalny dla transakcji kwartalnych wyliczonych w oparciu o transakcje miesięczne (emisja dłużnych papierów wartościowych przez pozostałe sektory krajowe = - 5.000) | |||||
2) Kwartalna | Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | - 500 |
3) Kwartalna | Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | - 250 |
4) Kwartalna | Przedsiębiorstwa (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | + 50 |
5) Kwartalna | Gospodarstwa domowe i instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych (tablica 2) | nd. | nd. | nd. | - 2.600 |
(1) Transakcje kwartalne obliczone na podstawie transakcji miesięcznych, tzn. dane o transakcjach kwartalnych przekazane za marzec są równe zagregowanej wartości transakcji miesięcznych za styczeń, luty i marzec, a nie samej wartości na koniec marca. W tym przykładzie prawidłową wartością jest 3 300 mln EUR (cały kwartał), a nie 1.800 mln EUR (tylko marzec). |
TABLICA 1
Rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 1: pozycje wymagające korekt miesięcznych
TABLICA 2
Rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I część 2 tablica 2: pozycje wymagające korekt kwartalnych
TABLICA 3
Aktywa i pasywa instytucji rządowych szczebla centralnego
TABLICA 4
Rozporządzenie EBC/2001/13, załącznik I, część 2, tablica 4: przekrój walutowy stosowany przy obliczaniu korekty kursowej
TABLICA 5
Szczegółowa specyfikacja danych dotyczących transakcji miesięcznych - KBC/EBC i pozostałe monetarne instytucje finansowe
TABLICA 5a
Szczegółowe informacje o kwartalnych transakcjach dla sporządzania MUFA - pozycje uzupełniające
TABLICA 6
Podział obowiązków (pomiędzy EBC a KBC) oraz podstawy prawne zbierania danych
Kolumna w tablicy 5 | Podstawa prawna | Źródła danych | Instytucja zbierająca | |
Korekty | ||||
Bilans | A i B | Rozporządzenie EBC/2001/13 (*) | MIF | KBC |
Reklasyfikacje i inne korekty | C | Wytyczne (**) | KBC (***) | KBC |
Korekty z tytułu różnic kursowych (korekty standardowe) | D | Wytyczne (**) | EBC (***) | EBC |
Korekty z tytułu różnic kursowych (korekty bieżące) | Wytyczne (**) | KBC (***) | KBC | |
Korekty z tytułu zmiany wyceny (przeszacowanie z tytułu zmian cen i spisanie w ciężar rezerw) | E | Rozporządzenie EBC/2001/13 | MIF | KBC |
Transakcje finansowe | F | Wytyczne (*) | EBC (***) | EBC |
(*) Z wyjątkiem pozycji dotyczących wyłącznie bilansu KBC/EBC i zobowiązań instytucji rządowych szczebla centralnego. | ||||
(**) Zasady ogólne wymienione także w rozporządzeniu EBC/2001/13. | ||||
(***) MIF nie przekazują danych bezpośrednio na podstawie rozporządzenia EBC/2001/13; wykorzystywane są inne źródła lub dane szacunkowe. |
TABLICA 7
treść reklasyfikacji i innych korekt
Reklasyfikacje i inne korekty | Kwoty | Dalsze objaśnienia |
Zmiany populacji sprawozdawczej MIF | Podać całą kwotę korekty (netto) dla każdej pozycji | Dołączyć wyjaśnienie zmian |
Zmiany struktury | Podać całą kwotę korekty (netto) dla każdej pozycji | Korekta nie powinna uwzględniać skutków zmiany wyceny. Dołączyć wyjaśnienie. |
Zmiany w klasyfikacji według sektora (partnera operacji) | Podać całą kwotę korekty (netto) dla każdej pozycji; podać bardziej szczegółowy przekrój analityczny ważniejszych zapisów | Podać dodatkowe informacje. Określić, czy reklasyfikacja wynika ze zmiany statusu pojedynczej instytucji lub grupy instytucji (podać nazwy), czy ze zmiany zasad sprawozdawczości statystycznej (np. wdrożenie ESA 95) |
Zmiany w klasyfikacji aktywów i pasywów | Podać całą kwotę korekty (netto) dla każdej pozycji; podać bardziej szczegółowy przekrój analityczny ważniejszych zapisów | Podać dodatkowe informacje. Określić, czy reklasyfikacja wynika ze zmiany statusu poszczególnych instrumentów, czy ze zmiany zasad sprawozdawczości statystycznej (np. wdrożenie ESA 95) |
Korekty błędów sprawozdawczych | Podać całą kwotę korekty (netto) dla każdej pozycji | Dołączyć wyjaśnienie korekt |
TABLICA 8
Zmiany populacji statystycznej (zakresu)
TABLICA 9
Porównanie z ESA 95
TRYB PRZESYŁANIA DANYCH WYMAGANYCH PRZEZ MIĘDZYNARODOWY FUNDUSZ WALUTOWY, OBJĘTYCH DAWNYMI FORMULARZAMI 10S I 20S
Informacje ogólne
Wymagane dane
______
(1) Dane przekazywane obecnie MFW w Formularzu 20S obejmują wyłącznie salda pozostałych MIF wobec KBC z danego kraju. Ponieważ jest mało prawdopodobne, aby pozycje transgraniczne były znaczące, a także z uwagi na brak odrębnych danych określających te pozycje, przekazywanie danych wyszczególnionych w tych komórkach jest nieobowiązkowe.
(2) Komórki S1, S4 i S9.
(3) Należy zauważyć, że zgodnie z aktualnym Formularzem 20S przekazywanie sald pozostałych MIF wobec EBC (o ile takie salda występują) w komórkach S14, S15, S18, S19, S22 i S23 jest nieobowiązkowe.
Tryb przesyłania danych wymaganych przez Międzynarodowy Fundusz Walutowy, objętych dawnymi formularzami 10S I 20S
Rodzina kluczy pozycji bilansowych (BSI) służy do zdefiniowania kluczy szeregów dla uzupełniających danych bilansowych, które mają być przekazywane przez krajowe banki centralne (KBC) do Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Najważniejsze cechy tego systemu sprawozdawczości opisane są poniżej.
Pozycje bilansowe
W sprawozdaniach należy podawać dane dotyczące sald KBC i pozostałych monetarnych instytucji finansowych (MIF) wobec Eurosystemu w zakresie następujących pozycji bilansowych:
Podawane są także dane dotyczące następującej pozycji bilansu KBC:
Pozycja ta odpowiada depozytom związanym z rezerwami zagranicznymi odprowadzonymi przez KBC do EBC i obejmuje wierzytelności KBC wyrażone w euro, o wartości równej rezerwom walutowym odprowadzonym przez KBC do EBC. Wartość A24 z listy kodów CL_BS_ITEM odpowiada pozycji "kredyty, pożyczki i inne należności - w tym odprowadzone rezerwy walutowe".
Obszar partnera operacji
W zakresie danych uzupełniających przekazywanych przez KBC system sprawozdawczości pozwala na klasyfikację sald KBC i pozostałych MIF wobec KBC należących do Eurosystemu i wobec EBC według kryterium siedziby. Salda wobec KBC danego kraju/EBC oraz wobec KBC pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich i EBC ujmowane są oddzielnie(1).
Sektor partnera operacji
W celu oddzielenia sald wobec EBC od sald wobec innych KBC należących do Eurosystemu można zastosować poniższe dwa kody z listy kodów CL_BS_COUNT_SECTOR:
Waluta transakcji
Dla wszystkich pozycji dotyczących KBC i sektora pozostałych MIF stosuje się kod waluty transakcji Z01 - "wszystkie waluty".
Tablica A_NCB i tablica B_OMFIs w dodatku 1 zawierają szeregi bilansowych danych uzupełniających, które mają być przekazywane przez KBC do EBC.
Bilans KBC
Dane przesyłane do EBC obejmują dwa zbiory uzupełniających danych bilansowych KBC, obejmujące salda KBC wobec EBC, które były uprzednio przekazywane do Międzynarodowego Funduszu Walutowego w Formularzu 10S, a także salda KBC wobec innych KBC należących do Eurosystemu. Szeregi te są przedstawione w dodatku 1, tablica A_KBC.
Bilans pozostałych MIF
Obowiązki statystyczne sektora pozostałych MIF obejmują salda wobec EBC i wobec KBC właściwego dla siedziby danej instytucji. Informacje o tych saldach były poprzednio przekazywane do MFW w Formularzu 20S. Przekazywanie informacji o saldach pozostałych MIF wobec EBC jest nadal nieobowiązkowe.
Obowiązki sprawozdawcze obejmują także niektóre dodatkowe szeregi przedstawiające salda wobec KBC pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich. Tego rodzaju pozycje transgraniczne mogą być nieistotne w przypadku niektórych Państw Członkowskich, a odrębne dane mogą być niedostępne, więc przekazywanie tych informacji jest również nieobowiązkowe.
Szeregi nieobowiązkowe przekazywane są wyłącznie wtedy, gdy są dostępne. W dodatku 1 tablica B_Pozostałe MIF są one oznaczone gwiazdką.
KBC powinny przekazywać EBC uzupełniające szeregi statystyki pieniężnej i bankowej wchodzące w zakres niniejszego systemu sprawozdawczości wraz z regularnie przesyłaną miesięczną statystyką bilansową. Częstotliwość i terminy przesyłania pozycji uzupełniających o wysokim priorytecie, określone w systemie sprawozdawczości zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 dotyczącym bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(2) zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/8(3) (por. załącznik IX), dotyczą również wyżej wymienionych szeregów.
Dane te należy przekazywać EBC wraz z regularną statystyką bilansową, czyli do piętnastego dnia roboczego po końcu miesiąca, którego dane dotyczą.
______
(1) Salda krajowe wobec EBC dotyczą wyłącznie danych odnoszących się do KBC lub pozostałych MIF podawanych przez Deutsche Bundesbank.
(2) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(3) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
REGULARNA SPRAWOZDAWCZOŚĆ W ZAKRESIE SEKURYTYZACJI I INNYCH OPERACJI PRZENOSZENIA KREDYTÓW I POŻYCZEK NA STRONY TRZECIE
Wymagane dane
Następujące dane są przekazywane do Europejskiego Banku Centralnego (EBC):
Jeżeli dane dotyczące transakcji brutto nie są dostępne, należy przekazywać dane dotyczące transakcji netto w zakresie kredytów i pożyczek pierwotnie udzielonych przez MIF, a następnie sprzedanych innym podmiotom (o ile dane te są dostępne), w następujący sposób:
W obu przypadkach należy przekazywać dane o stanach, o ile są dostępne:
Wyżej wymienione trzy rodzaje danych przekazywane są oddzielnie dla wierzytelności sprzedanych spółkom specjalnego przeznaczenia (tj. sekurytyzowanych za pośrednictwem spółek specjalnego przeznaczenia) i przeniesionych na inne podmioty (przeniesienie to może być powiązane z sekurytyzacją lub nie). Wierzytelności uważa się za sprzedane instytucjom niemonetarnym, co powoduje zmiany sprawozdawcze wyłącznie w takim zakresie, że nie są one wykazywane w bilansie MIF, która pierwotnie udzieliła kredytu lub pożyczki pozostałym sektorom krajów UGW, ani w bilansie żadnych pozostałych MIF.
Szeregi danych przekazywane są do EBC zgodnie ze standardami sprawozdawczości dotyczącymi statystyki bilansowej, przedstawionymi w załączniku XIII. Z zasady dane te przekazywane są do EBC wraz z regularnymi miesięcznymi sprawozdaniami zawierającymi dane bilansowe, czyli przekaz danych odbywa się w terminie do piętnastego dnia roboczego po końcu miesiąca, którego dane te dotyczą.
UZUPEŁNIAJĄCA MIESIĘCZNA STATYSTYKA TRANSAKCJI PRZEKAZYWANA NA PODSTAWIE DOSTĘPNYCH DANYCH
PRZYKŁAD PRZEKAZANIA I WYKORZYSTANIA DANYCH DOTYCZĄCYCH SEKURYTYZACJI
STATYSTYKA BILANSOWA EBC
IDENTYFIKATOR RODZINY KLUCZY: ECB_BSI1
Statystyka bilansowa MIF dla potrzeb bilansu skonsolidowanego
Rodzina kluczy dla pozycji bilansowych (BSI) odnosi się do zharmonizowanej statystyki bilansowej krajów obszaru euro przekazywanej przez sektor monetarnych instytucji finansowych (MIF) do Europejskiego Banku Centralnego (EBC). Dane bilansowe z poszczególnych MIF (z wyjątkiem krajowych banków centralnych) są zbierane i agregowane na poziomie krajowym przez krajowe banki centralne (KBC). KBC i EBC wyliczają również własne statystyki pozycji bilansowych. Dane bilansowe KBC/EBC i pozostałych monetarnych instytucji finansowych są przekazywane w ujęciu brutto przez poszczególne KBC do EBC, który z kolei sporządza najpierw bilans zagregowany sektora MIF dla poszczególnych krajów, a następnie bilans skonsolidowany sektora MIF obszaru euro(1) oraz wylicza odpowiednie agregaty monetarne dla obszaru euro(2).
Skonsolidowane miesięczne dane bilansowe sektora MIF są wykorzystywane przez EBC do wyliczania agregatów monetarnych obszaru euro i czynników ich kreacji. Bardziej szczegółowe przekroje analityczne kluczowych pozycji bilansowych są przesyłane z częstotliwością kwartalną jako dodatkowe informacje wspierające analizę monetarną.
Poniżej podano szczegółowe informacje na temat wymiarów i atrybutów zdefiniowanych dla rodziny kluczy BSI.
Dla danych bilansowych określono 11 podstawowych wymiarów niezbędnych do identyfikacji szeregów czasowych(3):
TABLICA 1
Rodzina kluczy pozycji bilansowych (ECB_BSI1): Wymiary szeregów
Pozycja w kluczu: | Pojęcie (symbol) | Nazwa pojęcia | Format wartości | Lista kodów (nazwa) | Nazwa listy kodów |
WYMIARY | |||||
1 | FREQ | Częstotliwość | AN1 | CL_FREQ | Lista kodów częstotliwości (BIS, EBC) |
2 | REF_AREA | Obszar sprawozdawczy | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
3 | ADJUSTMENT | Wskaźnik korekty | AN1 | CL_ADJUSTMENT | Lista kodów wskaźnika korekty (BIS, EBC) |
4 | BS_REP_SECTOR | Sektor instytucji sprawozdającej | AN1 | CL_BS_REP_SECTOR | Lista kodów sektorów instytucji sprawozdających (EBC) |
5 | BS_ITEM | Pozycja bilansowa | AN3 | CL_BS_ITEM | Lista kodów pozycji bilansowych (EBC) |
6 | MATURITY_ORIG | Termin pierwotny | AN1 | CL_MATURITY_ORIG | Lista kodów terminów pierwotnych (EBC) |
7 | DATA_TYPE | Rodzaj danych | AN1 | CL_DATA_TYPE | Rodzaj danych statystyki pieniężnej i bankowej; transakcje i stany (EBC, BIS) |
8 | COUNT_AREA | Obszar partnera operacji | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
9 | BS_COUNT_SECTOR | Sektor partnera operacji | AN4 | CL_BS_COUNT_SECTOR | Lista kodów sektorów partnerów operacji (EBC, BIS) |
10 | CURRENCY_TRANS | Waluta transakcji | AN3 | CL_CURRENCY | Lista kodów walut (EBC, BIS, bilans płatniczy Eurostatu) |
11 | BS_SUFFIX | Informacja dodatkowa | AN..3 | CL_BS_SUFFIX | Określenie listy kodów szeregu lub metody wyliczenia (EBC) |
Wymiary są pojęciami statystycznymi, które przybierają wartości wymienione na danej liście kodów. W niektórych rzadkich przypadkach opis kodowanych wartości na listach kodów może nie odpowiadać dokładnie sformułowaniu określonemu w rozporządzeniu EBC/2001/13. Dzieje się tak, kiedy lista kodów lub podzbiór jej wartości stanowi istniejącą już listę uzgodnioną na szczeblu międzynarodowym (np. kraj partnera operacji).
Ta sama rodzina kluczy pozwala przedstawić uzupełniający zbiór danych wymaganych do obliczania agregatów monetarnych obszaru euro: aktywa oraz zobowiązania z tytułu depozytów (i bliskich substytutów depozytów) instytucji rządowych szczebla centralnego, przedstawione w załączniku VII.
Poniżej przedstawiamy opis wymiarów rodziny kluczy pozycji bilansowych w takiej samej kolejności, w jakiej pojawiają się one w kluczu szeregu. Podajemy też informacje dotyczące długości (formatu wartości, wskazującego liczbę znaków) każdego wymiaru i nazwę odpowiedniej listy kodów (określoną wielkimi literami jako CL_****). Na przykład zgodnie z tablicą 1, wymiar REF_AREA (obszar sprawozdawczy) przybiera wartości z listy kodów CL_AREA_EE.
Wymiar ten określa częstotliwość przesyłania szeregów. Odpowiednia lista kodów nosi nazwę CL_FREQ. Wartości kodów używane w rodzinie kluczy BSI to "M" dla danych miesięcznych i "Q" dla danych kwartalnych; stanowią one podzbiór wartości określonych na tej liście kodów.
Wymiar ten określa kraj, którego rezydentem jest instytucja sprawozdająca (MIF). Odpowiednia lista kodów CL_AREA_EE zawiera kody krajów zgodne ze standardem ISO oraz pewne dodatkowe wartości kodów, które opisano w sekcji 2.8 (Wymiar nr 8: Obszar partnera operacji). Do określenia obszaru sprawozdawczego w rodzinie kluczy BSI wykorzystywany jest tylko podzbiór tych wartości.
Wymiar ten wskazuje, czy przeprowadzono odsezonowanie lub odsezonowanie z uwzględnieniem dni roboczych. Odpowiednia lista kodów to CL_ADJUSTMENT. Obecnie używane wartości kodów w rodzinie kluczy BSI to "N" - nie przeprowadzono odsezonowania ani odsezonowania z uwzględnieniem dni roboczych oraz "Y" - przeprowadzono odsezonowanie i odsezonowanie z uwzględnieniem dni roboczych.
Wymiar ten wskazuje sektor, który przekazał dane, i jest związany z listą kodów CL_BS_REP_SECTOR. Na tej liście instytucje MIF są podzielone na KBC/EBC ("N") oraz pozostałe MIF (instytucje kredytowe, fundusze rynku pieniężnego i pozostałe instytucje) ("A"), ze względu na osobne bilanse konsolidowane następnie przez EBC.
W odniesieniu do danych dotyczących zobowiązań z tytułu depozytów oraz aktywów instytucji rządowych szczebla centralnego, używany jest kod "G" oznaczający instytucje rządowe szczebla centralnego.
Na liście kodów znajdują się też inne wartości wykorzystywane przez EBC przy obliczaniu i udostępnianiu szeregów agregatów monetarnych obszaru euro.
Wymiar ten określa pozycję bilansową (BSI) w bilansie MIF określoną w rozporządzeniu EBC/2001/13 i przyjmuje wartości wymienione na liście kodów CL_BS_ITEM. Jest to podstawowy wymiar rodziny kluczy BSI. Wartości kodów dla aktywów i pasywów są oznaczone odpowiednio prefiksem "A" lub "L" i również w tym przypadku wartości są uporządkowane i zakodowane, jeśli tylko jest to możliwe, zgodnie z hierarchiczną strukturą tych pozycji. Dodatkowe pozycje bilansowe charakterystyczne dla KBC (i EBC) są oznaczane literą "C" po prefiksie "A" dla aktywów i po prefiksie "L" dla pasywów.
Wymiar ten określa termin pierwotny dla danej pozycji bilansowej MIF i jest związany z listą kodów CL_MATURITY_ORIG.
Wymiar ten jest określony przez kody na liście CL_DATA_TYPE i wskazuje rodzaj przesyłanych danych: stany na koniec okresu ("1"), reklasyfikacje i inne korekty ("5"), korekty z tytułu różnic kursowych ("6")(4) oraz pozostałe korekty (pozostałe zmiany wyceny i obniżenie wartości/spisanie kredytów w ciężar rezerw) ("7"). Zdefiniowano też inne wartości kodów, które umożliwiają wyliczenie transakcji ze stanów i wprowadzenie odpowiednich korekt oraz obliczenie wskaźnika hipotetycznych stanów używanego do wyliczania rocznych stóp wzrostu. Te dodatkowe kody są używane przez EBC przy przesyłaniu agregatów obszaru euro.
Wymiar ten określa kraj siedziby partnera MIF dla danej pozycji bilansowej. Lista kodów związanych z tym pojęciem to lista CL_AREA_EE, zawierająca kody krajów zgodne ze standardem ISO oraz dodatkowe wartości kodów używane specjalnie dla obszaru euro (np. U6 - "instytucja krajowa" - używany kiedy kraj partnera jest tym samym krajem, co kraj instytucji sprawozdającej). Dla potrzeb statystyki bilansowej używany jest podzbiór wartości kodów: kody Państw Członkowskich Unii Europejskiej (UE) oraz pewne dodatkowe kody obszarów.
Wymiar ten określa klasyfikację sektorową partnera operacji i jest związany z listą kodów CL_BS_COUNT_SECT. Ta lista wynika bezpośrednio z wymogu klasyfikacji sektorowej pozycji bilansowych określonego pierwotnie w rozporządzeniu EBC/1998/16 z 1 grudnia 1998 r. w sprawie bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych, a następnie w rozporządzeniu EBC/2001/13. Wartości te są uporządkowane i zakodowane zgodnie ze strukturą hierarchiczną sektorów, aby łatwiej było z nich korzystać i aby stanowiły proste narzędzie do zarządzania danymi.
W przypadku tablic 2 i 4 w załączniku I do rozporządzenia EBC/2001/13 podział "banki"/"instytucje niebankowe" w odniesieniu do partnerów z nieuczestniczących Państw Członkowskich odpowiada podziałowi "MIF"/"instytucje niemonetarne" określonemu w powyższym rozporządzeniu. Natomiast w tablicy 3 do klasyfikacji partnerów z nieuczestniczących Państw Członkowskich stosowany jest podział "MIF"/"instytucje niemonetarne".
Wymiar ten określa walutę, w której wyrażone są pozycje bilansowe MIF, i jest związany z listą kodów CL_CURRENCY. W przypadku pozycji bilansowych MIF, używany jest podzbiór wartości kodów.
Wymiar ten określa, czy dany szereg jest wyrażony w walucie krajowej czy wspólnej (euro). Przyjmuje dwie wartości ("N" - waluta krajowa, lub "E" - euro) określone na liście kodów CL_BS_SUFFIX. Ten wymiar ma zasadnicze znaczenie dla odróżnienia szeregów opisujących to samo zjawisko gospodarcze na różnych etapach Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW). Na przykład państwa UE, które nie przystąpiły do UGW, przekazują dane wyrażone w walucie krajowej. Od momentu przystąpienia do UGW te same szeregi danych bilansowych będą wyrażane i przesyłane w euro.
Oprócz 11 wymiarów określających klucz, zdefiniowano też zbiór atrybutów(5). Są one dołączane na różnych poziomach przesyłanych informacji. Tablica 2 zawiera listę kodowanych i niekodowanych atrybutów zdefiniowanych dla rodziny kluczy BSI wraz z ich poziomem przyporządkowania, formatem i listami kodów, z których pochodzą wartości zakodowanych atrybutów.
Ponadto każdy z tych atrybutów posiada określone właściwości techniczne opisane w tablicy 3.
TABLICA 2
Atrybuty kodowane i niekodowane zdefiniowane dla rodziny kluczy ECB_BSI1
Poziom przyporządkowania | Pojęcie statystyczne | Format | Lista kodów | ||
Atrybuty na poziomie danych pokrewnych | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Pokrewne | TITLE | Nazwa | AN..70 | niekodowany | |
Pokrewne | UNIT | Jednostka | AN..12 | CL_UNIT | Lista kodów jednostek (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | UNIT_MULT | Mnożnik | AN..2 | CL_UNIT_MULT | Lista kodów mnożników (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | DECIMALS | Miejsca dziesiętne | AN1 | CL_DECIMALS | Lista kodów miejsc dziesiętnych (BIS, EBC) |
Pokrewne | TITLE_COMPL | Nazwa długa | AN..1050 | niekodowany | |
Pokrewne | NAT_TITLE | Nazwa w języku krajowym | AN..350 | niekodowany | |
Pokrewne | COMPILATION | Sposób wyliczania | AN..1050 | niekodowany | |
Atrybuty na poziomie szeregu czasowego | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Szereg | COLLECTION | Sposób zbierania danych | AN1 | CL_COLLECTION | Lista kodów sposobów zbierania danych (BIS, EBC) |
Szereg | AVAILABILITY | Dostępność | AN1 | CL_AVAILABILITY | Lista kodów dostępności (BIS, EBC) |
Szereg | DOM_SER_IDS | Identyfikatory szeregów krajowych | AN..70 | niekodowany | |
Szereg | UNIT_INDEX_BASE | Wskaźnik jednostki | AN..35 | niekodowany | |
Szereg | BREAKS | Załamanie szeregów | AN..350 | niekodowany | |
Atrybuty na poziomie obserwacji | |||||
(przesyłane razem z danymi w głównym segmencie ARR, z wyjątkiem OBS_COM przesyłanego w grupie FNS) | |||||
Obserwacja | OBS_STATUS | Status obserwacji | AN1 | CL_OBS_STATUS | Lista kodów statusu obserwacji (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Obserwacja | OBS_CONF | Stopień jawności obserwacji | AN1 | CL_OBS_CONF | Lista kodów stopnia jawności obserwacji (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
Obserwacja | OBS_PRE_BREAK | Wartość obserwacji przed załamaniem szeregu | AN..15 | niekodowany | |
Obserwacja | OBS_COM | Uwagi | AN..350 | niekodowany |
TABLICA 3
Wspólne właściwości atrybutów rodziny kluczy ECB_BSI1: Sprawozdawczość KBC krajów obszaru euro dla EBC
Status | Wartość po raz pierwszy określona przez...(1) | Możliwość zmiany przez KBC | |
TITLE_COMPL | M | EBC | Nie |
UNIT | M | EBC | Nie |
UNIT_MULT | M | EBC | Nie |
DECIMALS | M | EBC | Nie |
TITLE | C | EBC | Nie |
NAT_TITLE | C | KBC | Tak |
COMPILATION | C | KBC | Tak(**) |
COLLECTION | M | EBC | Nie |
AVAILABILITY | M | EBC/KBC | Tak |
DOM_SER_IDS(2) | C | KBC | Tak |
UNIT_INDEX_BASE | C | EBC | Nie |
BREAKS | C | KBC | Tak |
OBS_STATUS | M | KBC | Tak |
OBS_CONF | C | KBC | Tak |
OBS_PRE_BREAK | C | KBC | Tak |
OBS_COM | C | KBC | Tak |
M: Obowiązkowy, | |||
C: Warunkowy | |||
(**) O zmianach należy poinformować faksem lub pocztą elektroniczną Wydział ds. Systemów Informacji Statystycznej EBC oraz odpowiednią jednostkę EBC. | |||
(1) EBC oznacz tu Dyrekcję Generalną ds. Statystyki EBC. | |||
(2) EBC zaleca, aby KBC przekazywały te wartości w celu zwiększenia przejrzystości przesyłek. |
W punktach 3.1, 3.2 i 3.3 znajdują się opisy wszystkich atrybutów i nazwy odpowiednich list kodów (oznaczonych wielkimi literami jako CL_****) - o ile są stosowane.
Obowiązkowe:
Warunkowe:
Obowiązkowe:
Warunkowe:
Obowiązkowe:
Poniższa lista zawiera ustalone (zgodnie z uzgodnioną hierarchią) wartości tych atrybutów dla potrzeb statystyki bilansowej:
"A" = wartość normalna (wartość domyślna dla przesyłanych obserwacji),
"M" = brak wartości: dane nie istnieją (w przypadku danych, które nie mają zastosowania)(7),
"L" = brak wartości: dane istnieją, ale nie zostały zebrane(8),
"E" = wartość szacunkowa(9),
"P" = wartość wstępna (ta wartość atrybutu może być stosowana przy każdej transmisji danych w odniesieniu do ostatniej dostępnej obserwacji, jeśli jest ona uważana za wstępną).
W zwykłych okolicznościach dane liczbowe powinny być przesyłane ze statusem obserwacji "A" (wartość normalna). W innych wypadkach atrybutowi należy przypisać inną wartość z powyższej listy(10).
Jeśli obserwację opisują dwie cechy, przekazywana jest cecha ważniejsza.
Jeśli na przykład obserwacja jest jednocześnie wartością szacunkową i jest wstępna, to zgodnie z powyższą hierarchią pierwszeństwo ma właściwość szacunkowa i należy użyć oznaczenia "E".
Warunkowe:
Brak wartości ("-") jest zgłaszany, kiedy nie można przesłać wartości liczbowych (np. z powodu świąt, dlatego że dane nie istnieją, albo dlatego że nie zostały zebrane). Ponadto można odróżnić przypadki, w których brak wartości wynika z braku danych statystycznych dotyczących danego zjawiska lub z racji tego, że takie zjawisko nie występuje.
Brak obserwacji nigdy nie powinien być zgłaszany jako "0" (zero), ponieważ jest to normalna wartość liczbowa, która wskazuje dokładną wartość transakcji w kwocie zerowej.
Jeśli KBC nie jest w stanie określić jednoznacznych przyczyn braku wartości lub jeśli nie może wykorzystać wartości znajdujących się na liście kodów CL_OBS_STATUS (tzn. nie jest w stanie wybrać jednej z wartości "L" lub "M" dla tego atrybutu), powinien zastosować wartość "M"(11).
Wartości wstępne można zgłaszać przy każdym przekazie danych, ale tylko w odniesieniu do ostatnich dostępnych obserwacji (status obserwacji = "P"). Na późniejszym etapie obserwacje te mogą przyjąć wartości ostateczne (status obserwacji = "A"). Wówczas obserwacje wstępne zostają zastąpione nowymi, zmienionymi wartościami, a w bazie danych EBC nie przechowuje się informacji o zmianach.
Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 KBC przekazują do EBC miesięczne informacje statystyczne dotyczące, przesyłanych odrębnie, bilansów pozostałych MIF i KBC, aby umożliwić regularne sporządzanie bilansu skonsolidowanego sektora MIF. Wymogi te dotyczą stanów na koniec miesiąca i miesięcznych korekt transakcji. Więcej informacji na temat niektórych pozycji bilansu pozostałych MIF i KBC przesyła się z częstotliwością kwartalną jako dane o stanach.
Ponadto niniejsze wytyczne przewidują kilka dodatkowych wymogów służących regularnemu wyliczaniu agregatów monetarnych obszaru euro.
EBC prowadzi i rozsyła do KBC tablice zawierające listy szeregów danych bilansowych, które mają być przekazywane zgodnie z wymogami określonymi w rozporządzeniu EBC/2001/13 oraz z niniejszymi wytycznymi. KBC przekazują EBC następujące zbiory szeregów.
Jak opisano w rozporządzeniu EBC/2001/13 w tablicy 1, załącznik I część 2, zbiór miesięcznych szeregów czasowych dotyczących bilansu sektora MIF przesyła się do EBC osobno dla KBC/EBC oraz pozostałych MIF.
Tablice 2, 3 i 4 rozporządzenia EBC/2001/13 zawierają zbiór szeregów czasowych, które muszą być przesyłane do EBC regularnie, z częstotliwością kwartalną, i które dotyczą bardziej szczegółowej struktury niektórych pozycji miesięcznego bilansu pozostałych MIF oraz KBC/EBC. Tablica 2 dotyczy klasyfikacji sektorowej depozytów, kredytów i pożyczek, dłużnych papierów wartościowych oraz papierów wartościowych z prawem do kapitału, które nie są wymagane w tablicy 1. Ttablica 3 zawiera przekrój wszystkich depozytów, kredytów i pożyczek, dłużnych papierów wartościowych, jednostek uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego oraz papierów wartościowych z prawem do kapitału według Państw Członkowskich UE. Wreszcie tablica 4 przedstawia strukturę walutową wszystkich depozytów, wyemitowanych dłużnych papierów wartościowych, kredytów i pożyczek oraz portfela dłużnych papierów wartościowych w podziale na waluty pozostałych Państw Członkowskich UE i waluty niektórych państw spoza UE.
W celu wyliczenia agregatów monetarnych obszaru euro KBC co miesiąc przekazują do EBC dodatkowe dane statystyczne dotyczące zobowiązań pieniężnych oraz gotówki w kasie i portfela papierów wartościowych, zgodnie z załącznikiem VII. Jeśli określone zjawisko ekonomiczne nie występuje lub jest nieistotne, zgodnie z zasadą de minimis, dane nie są wymagane. W takim przypadku KBC powinien poinformować o tym EBC z wyprzedzeniem i przed pierwszą wysyłką danych przesłać listę odpowiednich szeregów, które będą regularnie przekazywane.
Zbiór miesięcznych szeregów czasowych dla pozostałych MIF i KBC/EBC został określony w załączniku IX jako niezbędny do monitorowania zmian niektórych dodatkowych komponentów głównych szeregów danych bilansowych MIF. Szeregi te są przekazywane EBC jako pozycje uzupełniające i klasyfikowane w dwóch blokach, w zależności od ich znaczenia: pozycje uzupełniające o "wysokim priorytecie" i pozycje uzupełniające o "niskim priorytecie". Jeśli dane zjawisko nie występuje lub dane nie są dostępne, przesyłanie tych pozycji nie jest wymagane. W takim przypadku KBC powinien poinformować o tym EBC z wyprzedzeniem i przed pierwszą wysyłką danych powinien przesłać listę odpowiednich szeregów, które będą regularnie przekazywane.
W celu regularnego sporządzania statystyki stóp procentowych MIF(12) niezbędne są informacje o wagach, aby można było zagregować dane krajowe i stworzyć statystykę dla krajów Unii Gospodarczej i Walutowej. W tym celu w załączniku IX określono odpowiednie pozycje uzupełniające dla tych KBC, które mogą być w stanie dostarczać dane w odpowiednim przekroju. Począwszy od danych za styczeń 2003 r., stany te będą przekazywane w tych samych terminach, co odpowiednie zagregowane szeregi wymienione w tablicy 1 rozporządzenia EBC/2001/13.
Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 w celu wyliczenia statystyki transakcji wymagane są dodatkowe dane statystyczne; w szczególności dane dotyczące obniżenia wartości należności, należności spisanych w ciężar rezerw i zmiany wyceny papierów wartościowych powinny być przekazywane EBC z częstotliwością miesięczną. Ponadto niniejsze wytyczne określają dodatkowe wymogi dotyczące miesięcznych i kwartalnych korekt z tytułu reklasyfikacji oraz korekt z tytułu zmiany wyceny przekazywanych EBC przez KBC.
Jak opisano w rozporządzeniu EBC/2001/13 w tablicy 1A załącznik 1 część 2, zbiór miesięcznych szeregów korekt z tytułu zmiany wyceny danych bilansowych sektora MIF przekazuje się do EBC osobno dla danych dotyczących KBC/EBC oraz pozostałych MIF. W szczególności, oprócz przekazywania w zwykłym trybie szeregów w przekroju analitycznym, do EBC przekazywane są też co miesiąc w celach kontrolnych szeregi oznaczone w tablicy 1A jako "minimum".
Ponadto, zgodnie z załącznikiem X, przekazywany jest też zbiór miesięcznych korekt z tytułu reklasyfikacji dla wszystkich szeregów czasowych określonych w tablicy 1 rozporządzenia EBC/2001/13.
Na podstawie stanów przekazywanych przez KBC EBC oblicza "korektę z tytułu różnic kursowych" i szeregi transakcji finansowych dla pozycji bilansowych MIF(13).
Zgodnie z wymogami określonymi w niniejszych wytycznych oraz zmienionymi wymogami dotyczącymi kwartalnych danych o stanach, wprowadzonymi rozporządzeniem EBC/2001/13, określono zbiór kwartalnych szeregów korekt. Odtąd dla szeregów kwartalnych wymienionych w tablicy 2 rozporządzenia wymagane są dane dotyczące korekt opisane w załączniku X.
Aby umożliwić wyliczenie statystyki transakcji, przekazywane są też korekty dla zobowiązań oraz gotówki w kasie i portfela papierów wartościowych instytucji rządowych szczebla centralnego, zgodnie z wymogami dotyczącymi danych bilansowych MIF określonymi w załączniku X. Chociaż wystąpienie zmian nietransakcyjnych jest mało prawdopodobne, korekty powinny być przesyłane zawsze, kiedy odpowiednie stany występują i są regularnie przekazywane do EBC.
Zbiór miesięcznych i kwartalnych szeregów korekt pozycji uzupełniających jest przekazywany do EBC przez KBC/EBC w odniesieniu do stanów tych pozycji pozostałych MIF i KBC/EBC, które są zdefiniowane jako pozycje uzupełniające "o wysokim priorytecie". Zostały one opisane szczegółowo w załączniku X. Dane dotyczące korekt powinny być przesyłane zawsze, kiedy odpowiednie dane dotyczące stanów występują i/lub są dostępne, i są regularnie przekazywane do EBC.
Wszystkie formularze statystyczne zwierają dane określone w odpowiednich tablicach rozporządzenia EBC/2001/13 lub w niniejszych wytycznych, niezależnie od tego, czy związane z nimi zjawisko faktycznie wystąpiło, z wyjątkiem pozycji uzupełniających. Oznacza to, że jeśli szereg czasowy nie ma zastosowania, jest on mimo to przekazywany (we wszystkich wysyłkach danych), a odpowiednie kody wskazują na brak danych ("-"), zgodnie z opisem w sekcji 4. Na przykład pozycja "gotówka w obiegu" w sprawozdaniach "pozostałych MIF" musi zawierać wartość liczbową lub znak "-". Jedyny wyjątek ma miejsce, gdy cały sektor nie istnieje; wówczas nie trzeba przekazywać danych dla tego sektora (tzn. szeregów dotyczących instytucji rządowych szczebla centralnego).
KBC przekazują do EBC miesięczne dane dotyczące stanów bilansowych i korekt, odrębnie dla pozostałych MIF i KBC/EBC, w terminie do końca piętnastego dnia roboczego po zakończeniu miesiąca, którego dotyczą te dane. Dane kwartalne są przekazywane do EBC przez KBC do końca dwudziestego dnia roboczego po zakończeniu miesiąca, którego dane dotyczą.
Od sprawozdawczości kwartalnej do miesięcznej
Jedna ze zmian wprowadzona rozporządzeniem EBC/2001/13 dotyczy comiesięcznego przesyłania niektórych szeregów bilansowych, które poprzednio przekazywane były z częstotliwością kwartalną (zgodnie z rozporządzeniem EBC/1998/16). Dodatkowe instrukcje dotyczące szeregów, dla których zmieniła się częstotliwość przekazywania, przedstawiono w tablicy 4.
Dane historyczne i korekty okresów sprzed stycznia 2003 r. powinny być zawsze przesyłane jako szeregi miesięczne. Korekty szeregów kwartalnych powinny być przesyłane jako dane miesięczne z powołaniem się na ostatni miesiąc kwartału, którego dotyczą, za pomocą kluczy szeregów miesięcznych. Przesyłanie danych historycznych sprzed stycznia 2003 r. nie jest konieczne; dane te są przekazywane dobrowolnie, w miarę dostępności - powinny być wówczas odpowiednio oznaczone za pomocą atrybutów "status obserwacji" i "uwagi"(14). Dane historyczne wynikające z oszacowań mogą być przesyłane jako szacunki z odpowiednim oznaczeniem. W takiej sytuacji, przy pierwszej transmisji danych, należy też podać opis metody oszacowania.
TABLICA 4
Pozycje bilansowe - zmiany terminów przekazywania: dotyczy stanów
Nowe szeregi miesięczne | Termin przekazywania | Obowiązuje | Przekazywanie(*) | |
Do | Od | |||
Wcześniej przekazywane z częstotliwością kwartalną | Q | Danych za grudzień 2002 | Korekty: przesyłane z użyciem kluczy szeregów miesięcznych w odniesieniu do ostatniego miesiąca kwartału, którego dotyczą te dane | |
M | Danych za styczeń 2003 | Dane historyczne: przesyłanie danych miesięcznych zależy od ich dostępności | ||
(*) Korekty: zmiany danych sprzed stycznia 2003 r., które wcześniej były przekazywane co kwartał. Dane historyczne: dane miesięczne za okres sprzed stycznia 2003 r., dla których w rozporządzeniu EBC/2001/13 nie określono konkretnych wymogów. |
Zgodnie z minimalnymi standardami w zakresie przesyłania danych statystycznych, określonymi przez EBC i przedstawionymi w załączniku IV do rozporządzenia EBC/2001/13, określono dwa ogólne obszary weryfikacji.
Pierwszy dotyczy relacji liniowych, dla których wynik matematyczny musi być prawidłowy i zachowany przy każdej przesyłce danych. Wszystkie zależności liniowe między pozycjami bilansowymi muszą być spełnione (bilans musi się bilansować, sumy częściowe muszą łącznie dawać sumy końcowe i nie powinny przekraczać wartości całego szeregu). Jeśli dane nie spełniają jednego lub kilku określonych wstępnie równań, KBC zostanie poproszony o sprawdzenie i skorygowanie danych. EBC określa i rozsyła do KBC tablice zawierające równania stosowane do weryfikacji liniowej.
Drugi obszar weryfikacji polega na kontroli jakościowej, której wyniki mogą wymagać zbadania przez KBC. W szczególności dla każdej pozycji bilansowej zmiany w wartościach bezwzględnych i zmiany procentowe(15) między wartościami w różnych okresach pozwalają wykrywać wartości skrajne lub załamania szeregów, ponieważ są one regularnie monitorowane przez EBC. Zgłaszane wartości zerowe, ujemne i braki wartości są także regularnie monitorowane. KBC może zostać poproszony o pisemne wyjaśnienie wyników kontroli jakości.
Oba sposoby weryfikacji są realizowane przez EBC w ramach zwykłych procedur odbioru danych.
KBC może stanąć wobec konieczności skorygowania danych za poprzedni miesiąc (korekty zwykłe). Ponadto mogą też wystąpić korekty wynikające na przykład z pomyłek, reklasyfikacji, usprawnienia procedur przekazywania danych itp. dotyczące danych z wcześniejszych miesięcy sprawozdawczych (korekty wyjątkowe)(16).
Zasady sporządzania statystyki pieniężnej i bankowej(17) określają zasady, których należy przestrzegać w procedurach wprowadzania korekt. W szczególności:
Ponadto, wobec potrzeby zapewnienia właściwej równowagi między jakością statystyki pieniężnej i jej stabilnością oraz w celu zwiększenia spójności między sprawozdaniami miesięcznymi i kwartalnymi, zaleca się przesyłanie korekt wyjątkowych do danych miesięcznych w momencie składania sprawozdań kwartalnych.
Należy pamiętać, że jeśli korekty wyjątkowe i zwykłe oraz aktualizacje są zgłaszane w tym samym pliku danych, wszystkie dane zostaną przetworzone jednocześnie. Natomiast gdyby korekty wyjątkowe przesyłano osobno, w ciągu okresu sprawozdawczego i po przesłaniu aktualizacji i zwykłych korekt, EBC mógłby zdecydować o odroczeniu przetwarzania i zapisywania tych danych i zrobić to po zakończeniu tego okresu. Chociaż EBC jest pod względem technicznym w stanie przetwarzać pliki danych (zawierające korekty wyjątkowe/zwykłe i/lub aktualizacje), kiedy tylko się pojawią, to jednak korekty wyjątkowe, które napływają w ciągu okresu sprawozdawczego, mogą utrudnić zwykłe przetwarzanie danych i przez to opóźnić cały proces wyliczania agregatów obszaru euro. Niemniej jednak, gdyby napływające korekty wyjątkowe pozwoliły zwiększyć istotność danych na poziomie obszaru euro lub skorygować wyraźne błędy, mogą one być przyjęte również w ciągu okresu sprawozdawczego.
EBC tworzy i rozsyła do KBC tablice opisujące szeregi statystyczne stanowiące informacje zwrotne dla KBC.".
______
(1) W procesie konsolidacji uwzględniane są też własne dane bilansowe EBC.
(2) Również Dyrekcja Finansów Wewnętrznych EBC przekazuje Dyrekcji Generalnej ds. Statystyki EBC własny bilans zgodny z niniejszymi instrukcjami.
(3) Nazwy szeregów czasowych (klucze) powstają przez połączenie w jeden ciąg wartości określonych wymiarów.
(4) Sprawozdawczość szeregów korekt z tytułu różnic kursowych dotyczy tylko EBC.
(5) Atrybuty są pojęciami statystycznymi, które dostarczają użytkownikom dodatkowych informacji dotyczących przesyłanych danych, zarówno w postaci zakodowanej (np. jednostka miary), jak i niezakodowanej (np. komentarz metodologiczny). "Obowiązkowe" są te atrybuty, które muszą przyjąć jakąś wartość, bo inaczej obserwacje, których dotyczą, nie będą znaczące. "Warunkowe" są te atrybuty, które otrzymują wartości, tylko jeśli są one znane instytucji sprawozdającej (np. identyfikatory szeregów krajowych) oraz gdy są istotne (np. załamania szeregów) i mogą nie przyjmować żadnej wartości. Wartości atrybutów mogą być przesyłane tylko wówczas, gdy zostaną określone dla danego atrybutu po raz pierwszy lub gdy ulegną zmianie. Jedynie atrybut status obserwacji musi być określony dla każdej obserwacji przy każdym przekazie danych.
(6) Jeśli KBC pragnie zmienić atrybut, powinien jednocześnie ponownie przesłać odpowiednie obserwacje. Jeśli zmianie ulega którykolwiek atrybut obserwacji, to o ile KBC nie poda odpowiednich wartości atrybutów, dotychczasowe wartości zostaną zastąpione wartościami domyślnymi.
(7) Status obserwacji "M" jest przesyłany zawsze razem z wartością obserwacji "-". Więcej informacji znajduje się w sekcji 4.
(8) Status obserwacji "L" jest przesyłany zawsze razem z wartością obserwacji "-". Więcej informacji znajduje się w sekcji 4.
(9) Status obserwacji "E" należy przyjąć dla wszystkich obserwacji i okresów, dla których przyjęto szacunkowe dane i które w związku z tym nie mogą być uważane za wartości normalne.
(10) Jeśli przy okazji przesyłania korekty (jednego atrybutu lub wartości obserwacji) razem z wartością obserwacji nie zostanie przesłany status obserwacji, przyjęta zostanie wartość "A" dla obserwacji zawierających dane i wartość "M" w przypadku braku obserwacji.
(11) Jeśli z powodów technicznych KBC nie jest w stanie zastosować wartości "L", powinien przekazać EBC listę szeregów, których ten problem dotyczy.
(12) Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/18.
(13) W przypadku bilansu EBC korekty z tytułu różnic kursowych przekazywane są przez Dyrekcję ds. Finansów Wewnętrznych EBC, zgodnie z załącznikiem X.
(14) Wartości wynikające z oszacowania powinny być przesyłane ze statusem obserwacji (OBS_STATUS) "E", a w atrybucie "uwagi" (OBS_COM) powinien znaleźć się szczegółowy opis metody oszacowania.
(15) Nie dotyczy pozycji wykazujących wartość zero, do których stosuje się różnicę.
(16) Zdefiniowane jako korekty wartości dotyczących okresu sprzed miesiąca poprzedzającego bieżący miesiąc sprawozdawczy.
(17) Europejski Instytut Walutowy, "Zasady sporządzania statystyki pieniężnej i bankowej - wytyczne dla KBC w zakresie sporządzania statystyki pieniężnej i bankowej przekazywanej do EBC", kwiecień 1998 r.
UZUPEŁNIANIE STANU DANYCH DO 100 % POPULACJI
Uzupełnienie danych z uwagi na zwolnienia z niektórych obowiązków sprawozdawczych przyznane małym MIF
Minimalne standardy uzupełniania danych
Jeśli dane analityczne są dostępne, ale z opóźnieniem lub z mniejszą częstotliwością, zgłaszane dane są przenoszone na następne okresy, za które danych brakuje, przez 1) powtórzenie danych, jeśli zostanie to uznane za właściwe lub 2) zastosowanie w razie potrzeby odpowiednich metod statystycznych dla uwzględnienia określonej tendencji wzrostowej lub trendów sezonowych (tzn. jeśli w przeciwnym razie zjawiska te dałyby nowe obserwacje, prowadzące do gwałtownych zmian w szeregach czasowych in plus lub in minus).
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
Specyfikacja danych
Miesięczna statystyka podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej w rozbiciu na rodzaje zobowiązań jest obliczana jako stany na koniec miesiąca zgodnie z podziałem na kategorie określonym w rozporządzeniu EBC/2001/13 z 22 listopada 2001 r. dotyczącym bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(1) zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/8(2). Dane służące do sporządzania tej statystyki pochodzą z danych przekazywanych do krajowych banków centralnych (KBC) przez instytucje kredytowe objęte wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej.
W tym celu KBC przesyłają co miesiąc do Europejskiego Banku Centralnego (EBC) następujące dane otrzymane od instytucji kredytowych w związku z systemem rezerwy obowiązkowej Europejskiego Systemu Banków Centralnych (ESBC):
Podstawa naliczania rezerwy obowiązkowej ogółem | Zobowiązania, do których stosuje się dodatni współczynnik rezerw | Zobowiązania, do których stosuje się zerowy współczynnik rezerw | |||
Depozyty (bieżące, z terminem pierwotnym do 2 lat i z terminem wypowiedzenia do 2 lat) | Dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do 2 lat | Depozyty z terminem pierwotnym powyżej 2 lat i z terminem wypowiedzenia powyżej 2 lat | Operacje z przyrzeczeniem odkupu | Dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym powyżej 2 lat(*) | |
Zobowiązania wobec pozostałych instytucji kredytowych objętych systemem rezerwy obowiązkowej ESBC, EBC i KBC uczestniczących Państw Członkowskich są wyłączone z podstawy naliczania rezerwy. Jeśli instytucja kredytowa nie może przedstawić dowodów na potwierdzenie wysokości emisji dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do 2 lat stanowiących część portfela wyżej wymienionych instytucji, do pozostałej kwoty tych zobowiązań może zastosować odliczenie standardowe określone przez EBC. | |||||
(*) W przypadku dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym powyżej 2 lat kwoty te obejmują wartość portfela papierów wartościowych pozostałych instytucji kredytowych objętych wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej, przez EBC i przez KBC uczestniczących Państw Członkowskich. |
Ograniczone (kwartalne) dane dotyczące podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej przez małe instytucje kredytowe wykorzystuje się trzykrotnie dla potrzeb danych miesięcznych przekazywanych EBC przez KBC.
Wymóg gromadzenia danych statystycznych dotyczy danych przekazywanych przez instytucje kredytowe do KBC w związku z systemem rezerwy obowiązkowej ESBC.
Ta pozycja dotyczy zgłaszanych przez instytucje kredytowe do KBC kwot, które zostały wykorzystane do obliczenia podstawy naliczania rezerwy dla każdej instytucji.
a) Zobowiązania, do których stosuje się dodatni współczynnik rezerw:
a.1) depozyty (bieżące, z terminem pierwotnym do 2 lat, z terminem wypowiedzenia do 2 lat);
a.2) dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym do 2 lat.
Przesyłane do EBC dane dotyczące dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje kredytowe (a.2) odpowiadają faktycznym kwotom włączonym do podstawy naliczania rezerwy i zgłaszanym do KBC przez instytucje kredytowe. Dane dotyczące dłużnych papierów wartościowych (a.2) obejmują więc:
- wartość dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do 2 lat, wyemitowanych przez instytucje kredytowe, z odliczeniem standardowym zdefiniowanym przez EBC, jeśli wspomniane instytucje kredytowe nie przedstawiły dowodów na posiadanie wyemitowanych przez nie papierów wartościowych, tak że zastosowano współczynnik makro, lub
- wartość dłużnych papierów wartościowych z terminem pierwotnym do 2 lat wyemitowanych przez instytucje kredytowe, skorygowaną o faktyczną wartość będącego w posiadaniu instytucji kredytowych (i ESBC) portfela papierów dłużnych z terminem pierwotnym do 2 lat, jeśli instytucje te przedstawiły odpowiedni dowód.
b) Zobowiązania, do których stosuje się zerowy współczynnik rezerw:
b.1) depozyty (depozyty z terminem pierwotnym powyżej 2 lat, depozyty z terminem wypowiedzenia powyżej 2 lat);
b.2) operacje z przyrzeczeniem odkupu;
b.3) dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym powyżej 2 lat.
Kwoty zgłaszane jako "dłużne papiery wartościowe z terminem pierwotnym powyżej 2 lat" obejmują też wartość papierów wartościowych w portfelach innych instytucji kredytowych objętych wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej, przez EBC lub przez KBC uczestniczących Państw Członkowskich.
c) Odliczenie ryczałtowe stosowane przez instytucje kredytowe objęte wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej.
Struktura kodowania
Dla potrzeb przesyłania do EBC statystyki podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej zdefiniowano pewne nowe kody i dodano je do kodów opisanych w załączniku XIII:
a) w sektorze instytucji sprawozdających do listy kodów CL_BS_REP_SECTOR dodano kod "R" określający instytucje kredytowe objęte wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej(3);
b) odpowiedni sektor partnera operacji obejmuje wszystkie "pozostałe MIF", które nie są instytucjami kredytowymi objętymi wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej(4), wszystkie "instytucje niemonetarne" (instytucje rządowe szczebla centralnego i pozostałe sektory krajowe) oraz instytucje reszty świata. Kod "3000" z listy kodów CL_BS_COUNT_SECTOR jest używany dla określenia sektora partnera operacji;
c) w wypadku obszaru partnera operacji nie jest wymagany przekrój geograficzny danych. Używany jest więc kod "A1" oznaczający "świat", znajdujący się na liście kodów CL_COUNT_AREA;
d) trzy kody znajdujące się na liście CL_BS_ITEM zostały zdefiniowane specjalnie dla pozycji bilansowych używanych w statystyce podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej, ale nie dla statystyki pozycji bilansowych czy odliczenia ryczałtowego. Kod "L2A" jest używany dla określenia "depozytów terminowych i depozytów z terminem wypowiedzenia", kod "L2B" dla "depozytów bieżących, depozytów terminowych i depozytów z terminem wypowiedzenia" oraz kod "LSA" dla "odliczenia ryczałtowego stosowanego przez instytucje kredytowe objęte wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej";
e) dane nie muszą być przedstawiane w przekroju walutowym, a więc używany jest kod "Z01" (wszystkie waluty łącznie) z listy kodów CL_CURRENCY;
f) dane są podawane w euro i w związku z tym stosowany jest kod "E" z listy kodów CL_SERIES_DENOM.
Szeregi wymagane w związku ze statystyką podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej znajdują się w tablicach RR/1 i RR/2 dodatku.
Regularne przesyłanie danych
Statystyka podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej obejmuje dla sektora instytucji kredytowych sześć szeregów czasowych, dotyczących stanów na koniec miesiąca, które mają być przekazywane do EBC z częstotliwością miesięczną, najpóźniej do dnia roboczego KBC poprzedzającego rozpoczęcie okresu utrzymywania rezerwy poprzez system wymiany danych ESBC. Instytucje kredytowe z grupy najmniejszych (tzn. te, które są zwolnione ze pełnej sprawozdawczości miesięcznej) przesyłają do KBC ograniczone zestawienia z częstotliwością kwartalną. Dla tych małych instytucji stosuje się uproszczoną statystykę podstawy naliczania rezerwy obowiązkowej za trzy okresy utrzymywania rezerwy, a KBC ujmują dane dotyczące małych instytucji kredytowych zgodnie z ich harmonogramem sprawozdań(5).
Zasady wprowadzania korekt
Korekty zgłaszane przez instytucje sprawozdające dotyczące podstawy naliczania/wysokości rezerwy obowiązkowej, które wystąpią po czternastym dniu kalendarzowym miesiąca następującego po miesiącu, w którym rozpoczął się dany okres utrzymywania rezerwy (korekty opóźnione), nie powinny prowadzić do korekt statystyki podstawy naliczania i wielkości rezerwy.
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(3) Przyjęty tu sektor sprawozdawczy jest mniejszy niż sektor pozostałych monetarnych instytucji finansowych (MIF), ponieważ nie obejmuje pozostałych MIF, nieobjętych wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej.
(4) KBC, EBC i instytucje kredytowe objęte wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej są wyłączone z sektora partnera operacji dla krajów UGW.
(5) W zestawieniach miesięcznych przekazywanych do EBC krajowe banki centralne używają kwartalnych danych dotyczących podstawy naliczania rezerw, otrzymanych od małych instytucji kredytowych, w trzech kolejnych przekazach danych od momentu ich otrzymania.
Specyfikacja danych
Na podstawie bilansów przekazywanych przez poszczególne monetarne instytucje finansowe (MIF) do krajowych banków centralnych (KBC) banki te mogą wyliczyć dane dotyczące bilansu zagregowanego instytucji kredytowych objętych wymogiem odprowadzania rezerwy obowiązkowej (rozporządzenie EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczące bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(1) zmienione rozporządzeniem EBC/2002/8(2).
W celu obliczenia współczynnika makro dla całego obszaru Unii Gospodarczej i Walutowej KBC przesyłają co miesiąc do Europejskiego Banku Centralnego (EBC) następujące dane na koniec miesiąca:
W przypadku najmniejszych instytucji kredytowych zwolnionych ze składania pełnych sprawozdań miesięcznych, stosuje się w razie potrzeby procedury uzupełniania danych do 100 % populacji, opisane w załączniku XIV.
Struktura kodowania
Struktura kodów wykorzystywanych do przekazywania EBC szeregów czasowych jest zgodna ze strukturą określoną w załączniku XIII, stosowaną przy przekazywaniu danych bilansowych (BSI). Do zdefiniowania trzech szeregów czasowych stosuje się następujące kody:
Pozycja po stronie pasywów jest wykazywana bez wyróżnienia obszaru partnera operacji, a zatem stosowany jest kod "A1" oznaczający "świat";
Trzy szeregi czasowe, które należy przesłać, przedstawiamy w Tablicy "Instytucje kredytowe/współczynnik makro" w dodatku.
Regularne przesyłanie danych
Trzy szeregi czasowe dla instytucji kredytowych dotyczące stanów na koniec miesiąca są przesyłane do EBC z częstotliwością miesięczną do końca dnia roboczego KBC poprzedzającego początek okresu sprawozdawczego.
Szeregi muszą być przesłane, nawet jeśli odpowiednie dane bilansowe nie mają zastosowania do danego Państwa Członkowskiego, aby umożliwić spójne traktowanie tych pozycji w ramach bilansu skonsolidowanego(3).
______
(1) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(3) Prawidłowy sposób wykazywania pozycji bilansowych, które nie mają zastosowania w danej sytuacji, opisano w załączniku XIII.
WYTYCZNE DOTYCZĄCE AKTUALIZACJI SPRAWOZDAŃ
Wstęp
Bieżące aktualizacje wykazu MIF
Ponowny przydział identyfikatorów MIF
Przesyłane zmienne
Status zmiennej | Nazwa zmiennej | Opis |
Obowiązkowa | object_request | Rodzaj przesyłanej aktualizacji MIF. Może przybierać jedną z siedmiu podanych wartości: "mfi_req_new", "mfi_req_mod", "mfi_req_del", "mfi_req_merger", "mfi_req_realloc", "mfi_req_mod_id_realloc" i "mfi_req_mod_id". |
Obowiązkowa | mfi_id | Unikatowy identyfikator MIF. Składa się z dwóch części: "host" oraz "id" |
Obowiązkowa: kiedy stanowi część identyfikatora | host | Kraj, w którym jest zarejestrowana MIF, w postaci dwuliterowego kodu ISO |
Obowiązkowa: kiedy stanowi część identyfikatora | id | Kod identyfikacyjny instytucji (bez prefiksu w postaci dwuliterowego kodu ISO kraju) |
Obowiązkowa | name | Pełna nazwa MIF, zgodna z rejestracją |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | address | Informacje na temat lokalizacji MIF. Składa się z czterech części: "address", "box", "code" oraz "city" |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | postal_address | Nazwa ulicy i numer budynku |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | postal_box | Numer skrytki pocztowej |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | postal_code | Kod pocztowy |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | city | Miasto |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | category | Określa rodzaj MIF. Może przybierać jedną z czterech podanych wartości: bank centralny, instytucja kredytowa, fundusz rynku pieniężnego lub pozostałe instytucje |
Obowiązkowa: dla zgłoszeń "new" i "mod" | report | Określa, czy dana MIF przesyła co miesiąc dane bilansowe, czy nie. Może przyjmować jedną z dwóch podanych wartości: prawda lub fałsz |
Nie jest obowiązkowa | order_r | Określa sposób uporządkowania wykazu MIF, jeśli nie można zastosować porządku wg alfabetu angielskiego. |
Obowiązkowa dla oddziałów jednostek zagranicznych | head_of_branch | Określa, czy dana MIF jest oddziałem jednostki zagranicznej. Może przyjmować jedną z trzech wartości: "non_eu_head", "eu_non_mfi_head" lub "eu_mfi_head" |
Obowiązkowa dla oddziałów jednostek zagranicznych | non_eu_head | Centrala jest spoza UE. Składa się z dwóch części: "host" i "name" |
Obowiązkowa dla oddziałów jednostek zagranicznych | eu_non_mfi_head | Centrala znajduje się w UE i jest instytucją niemonetarną. Zmienna składa się z dwóch części: "non_mfi_id" oraz "name" |
Obowiązkowa dla oddziałów jednostek zagranicznych | eu_mfi_head | Centrala znajduje się w UE i jest MIF. Wartość tej zmiennej stanowi "mfi_id" |
Obowiązkowa dla połączeń | mfi_req_merger | Określa, że przesyłane informacje są związane z połączeniem. |
Obowiązkowa dla połączeń | submerger | W każdej pozycji "submerger" należy zgłaszać instytucje o tej samej dacie "date" wejścia w życie operacji połączenia. Składa się z czterech części: "date", "comment", "involved_mfi" oraz "involved_non_mfi" |
Obowiązkowa dla połączeń transgranicznych | involved_mfi | Określa, że MIF jest zaangażowana w połączenie transgraniczne. Wartość tej zmiennej stanowi "mfi_ref" |
Obowiązkowa dla połączeń | involved_non_mfi | Określa, że w połączenie jest zaangażowana instytucja niemonetarna. Wartość tej zmiennej stanowi "non_mfi_obj" |
Obowiązkowa dla połączeń transgranicznych | mfi_ref | Szczegółowe informacje na temat MIF zaangażowanej w połączenie transgraniczne. Składa się z dwóch części: "mfi_id" oraz "name" |
Obowiązkowa dla połączeń | non_mfi_obj | Szczegółowe informacje na temat instytucji niemonetarnej zaangażowanej w połączenie z MIF. Składa się z dwóch części: "non_mfi_id" oraz "name" |
Obowiązkowa dla połączeń | non_mfi_id | Szczegółowe informacje na temat instytucji niemonetarnej zaangażowanej w połączenie z MIF. Składa się z dwóch części: "host" oraz "id". Długość: pięć znaków |
Nie dotyczy aktualizacji KBC. Stosowana wyłącznie przy przesyłaniu danych. | ecb_id | Unikatowy kod określony przez EBC dla każdej MIF. Ta zmienna jest przesyłana przez system wymiany danych N13 ze wszystkimi standardowymi danymi. KBC mogą zdecydować czy chcą ją przyjąć czy usunąć. |
Nie dotyczy aktualizacji KBC. Stosowana wyłącznie przy przesyłaniu danych. | head_ecb_id | Unikatowy kod określony przez EBC dla central MIF mających oddziały zagraniczne w UE. Ta zmienna jest przesyłana przez system wymiany danych N13 ze wszystkimi standardowymi danymi. KBC mogą zdecydować, czy chcą ją przyjąć czy usunąć. |
Zgłoszenia połączeń
Przykładowe zgłoszenia połączenia
Nr | Sytuacja | Zmienne dotyczące połączenia stosowane do zgłoszenia danej sytuacji |
1 |
Krajowe połączenie dwóch MIF Wynik: MIF-1 i MIF-2 tracą licencje. W wyniku połączenia powstaje nowa instytucja (MIF-3). Dla tego połączenia istnieje jedna data wejścia w życie (data-1) |
Mfi_req_merger Submerger date (data-1) mfi_req_del (MIF-1) mfi_req_del (MIF-2) mfi_req_new (MIF-3) |
2 |
Krajowe połączenie trzech MIF Wynik: MIF-1 i MIF-2 przeprowadzają operację połączenia w terminie data-1, w efekcie czego MIF-2 traci licencję. MIF-1 łączy się następnie z MIF-3 w terminie data-2. MIF-1 zmienia nazwę, a MIF-3 traci licencję Uwaga: W terminie data-1 MIF-1 musi być zgłoszona do modyfikacji, nawet jeśli jej atrybuty nie uległy zmianie |
Mfi_req merger Submerger date (data-1) mfi_req_mod (MIF-1) mfi_req_del (MIF-2) submerger date (data-2) mfi_req_mod (MIF-1) mfi_req_del (MIF-3) |
3 |
Krajowe połączenie dwóch instytucji, MIF i niemonetarnej Wynik: MIF-1 zmienia nazwę. Dla tego połączenia istnieje jedna data wejścia w życie (data-1) Uwaga: Zmiany dotyczącej instytucji niemonetarnej nie trzeba zgłaszać, przesyłane są tylko dane identyfikacyjne |
mfi_req_merger submerger date (data-1) mfi_req_mod (MIF-1) involved_non_mfi non_mfi_obj non_mfi_id |
4 |
Transgraniczne połączenie dwóch MIF (MIF-1 w kraju X i MIF-2 w kraju Y), która skutkuje powstaniem MIF w kraju X Wynik: MIF-1 i MIF-2 tracą licencje. W wyniku połączenia powstaje nowa instytucja (MIF-3) w kraju X. Data wejścia połączenia w życie to data-1 Uwaga: W przypadku każdego transgranicznego połączenia, przed wprowadzeniem do systemu informacji o połączeniu wszystkie zaangażowane kraje muszą nadesłać zgłoszenia. Do tego czasu każde zgłoszenie jest rejestrowane w systemie ze statusem "incomplete" (niekompletne) |
Kraj X wysyła następujące zgłoszenie: mfi_req_merger submerger date (data-1) mfi_req_del (MIF-1, kraj X) mfi_req_new (MIF-3, kraj X) involved_mfi mfi_ref (MIF-2, kraj Y) Kraj Y wysyła następujące zgłoszenie: mfi_req_merger submerger date (data-1) mfi_req_del (MIF-2, kraj Y) involved_mfi mfi_ref (MIF-1, kraj X) mfi_ref (MIF-3, kraj X) |
Częstotliwość przekazywania danych
Sposób przekazu i format pliku
Weryfikacja
Ogólne
i) Wszystkim obowiązkowym zmiennym nadano wartość.
ii) Wartość zmiennej "object_request" jest jednym z siedmiu następujących kodów:
- "mfi_req_new" (przesyłane informacje dotyczą nowej MIF),
- "mfi_req_mod" (przesyłane informacje dotyczą modyfikacji istniejącej MIF),
- "mfi_req_del" (przesyłane informacje dotyczą usunięcia istniejącej MIF),
- "mfi_req_merger" (przesyłane informacje dotyczą instytucji uczestniczących w połączeniu),
- "mfi_req_realloc" (wymagane jest przydzielenie nowej MIF identyfikatora mfi_id usuniętej instytucji),
- "mfi_req_mod_id_realloc" (wymagana jest zmiana identyfikatora mfi_id istniejącej MIF na identyfikator usuniętej MIF),
- "mfi_req_mod_id" (wymagana jest zmiana identyfikatora mfi_id).
iii) Przy przesyłaniu do EBC aktualizacji można używać zestawu znaków języka krajowego. Należy pamiętać, że przy odbieraniu informacji z EBC przez system wymiany danych N13, "Unicode" będzie musiał poprawnie wyświetlać wszystkie specjalne zbiory znaków.
iv) Przy przesyłaniu aktualizacji Grecja powinna używać alfabetu łacińskiego.
Identyfikator
v) Zmienna "mfi_id" składa się z dwóch części: zmiennej "host" i zmiennej "id". Połączenie obu wartości powinno zapewnić niepowtarzalność otrzymanego w ten sposób identyfikatora "mfi_id", jednoznacznie określającego daną MIF. Wartość "mfi_id" jest podstawowym kluczem dla zbioru danych dotyczących MIF.
vi) Wartość zmiennej "host" dla MIF może być tylko dwuliterowym kodem ISO danego kraju.
vii) Nowej MIF nie należy przydzielać identyfikatora, który był wcześniej używany przez inną instytucję. (W wyjątkowych okolicznościach, kiedy jest to konieczne, należy postąpić zgodnie z procedurą opisaną w części "Ponowny przydział identyfikatorów MIF".)
viii) Aby zapewnić spójność danych, należy używać tych samych identyfikatorów, które są publikowane co miesiąc w wykazie MIF na stronie internetowej EBC.
ix) Przy zgłaszaniu zmiany identyfikatora, należy użyć specjalnego polecenia "mfi_req_mod_id".
x) Przy zgłaszaniu zmiany identyfikatora na identyfikator, który był wcześniej usunięty, należy użyć specjalnego polecenia "mfi_req_mod_id_realloc" (zob. sekcja "Ponowny przydział identyfikatorów MIF").
xi) Jeśli zmienna "mfi_id" jest niekompletna, nieprawidłowa lub jej nie ma, cale zgłoszenie zostanie odrzucone.
Nazwa
xii) Pełna nazwa instytucji zgodnie z rejestracją w KBC.
Nazwa zawiera oznaczenie rodzaju spółki, tzn. Plc, Ltd, SpA itp. Oznaczenie spółki powinno być zawsze przesyłane w taki sam sposób dla wszystkich nazw, których dotyczy.
xiii) Należy używać małych liter dla uwzględnienia znaków diakrytycznych.
xiv Tam, gdzie to właściwe, należy używać małych liter.
xv) Jeśli zmienna "name" jest niekompletna, nieprawidłowa lub jej nie ma, cale zgłoszenie zostanie odrzucone.
Adres
xvi) Należy podać co najmniej jedną ze zmiennych dotyczących adresu, "postal_address", "postal_box" lub "postal_code". Czwarta zmienna dotycząca adresu, "city" (miasto), jest obowiązkowa.
xvii) Jako adres pocztowy - "postal_address" należy podać nazwę ulicy i numer budynku, w którym znajduje się dana instytucja.
xviii Dla określenia skrytki pocztowej - "postal_box" należy użyć krajowej konwencji określania skrytek pocztowych. Przed numerem skrytki w zmiennej "postal_box" nie należy umieszczać komentarzy tekstowych z użyciem znaków alfanumerycznych.
xix) Jako "postal_code" należy podać odpowiedni kod pocztowy. Należy użyć konwencji stosowanej w danym kraju. Wartość "postal_code" może być alfanumeryczna.
xx) Jeśli zbiór zmiennych "address" jest niekompletny, nieprawidłowy lub go nie ma, cale zgłoszenie zostanie odrzucone.
Miasto
xxi) W zmiennej "miasto" - "city" należy określić miasto, w którym znajduje się siedziba danej instytucji.
xxii) Jeśli zmienna "city" jest niekompletna, nieprawidłowa lub jej nie ma, cale zgłoszenie zostanie odrzucone.
Kategoria
xxiii) W zmiennej "kategoria" - "category" należy wskazać rodzaj MIF jako jedną z czterech podanych wartości: "central bank" (bank centralny), "credit institution" (instytucja kredytowa), "money market fund" (fundusz rynku pieniężnego) lub "other institution" (pozostałe instytucje). Należy używać małych liter, poza pierwszymi literami wyrazów, które powinny być pisane wielką literą.
xxiv) Jeśli zmienna "kategoria" jest niekompletna, nieprawidłowa lub jej nie ma, całe zgłoszenie zostanie odrzucone.
Sprawozdanie
xxv) W zmiennej "sprawozdanie" - "report" należy określić, czy MIF podlega pełnym wymaganiom sprawozdawczym ("true"), czy też należy do małych instytucji o ograniczonym obowiązku sprawozdawczym ("false").
Tylko jedna z tych wartości będzie przyjęta.
xxvi) Jeśli zmienna "report" jest niekompletna, nieprawidłowa lub jej nie ma, całe zgłoszenie zostanie odrzucone.
Uporządkowanie wykazu
xxvii) W zmiennej "order_r" należy określić właściwy porządek dla wykazu MIF, jeśli nie można zastosować kolejności alfabetycznej zgodnej z alfabetem angielskim. Każdej MIF należy nadać numer w kolejności rosnącej.
xxviii) Zmienna "order_r" nie jest obowiązkowa. Jeśli jest niekompletna lub jej brak (a wszystkie inne kryteria weryfikacji są spełnione), zgłoszenie zostanie wprowadzone do zbioru danych dotyczących MIF.
Weryfikacja oddziałów zagranicznych instytucji
xxix) Jeśli MIF jest zagranicznym oddziałem, należy określić wartość zmiennej "head_of_branch".
xxx) Za pomocą zmiennej "head_of_branch" określa się informacje dotyczące centrali dla danego oddziału zgodnie z jedną z podanych zmiennych: "non_eu_head", "eu_non_mfi_head" lub "eu_mfi_head".
xxxi) Jeśli zmienna "head_of_branch" ma wartość "non_eu_head" (centrala znajduje się poza UE), należy podać kraj ("host") i nazwę ("name") centrali.
xxxii) Jeśli zmienna "head_of_branch" ma wartość "eu_non_mfi_head" (centrala jest rezydentem UE i instytucją niemonetarną), należy podać kraj ("host"), nazwę ("name") i kod identyfikacyjny ("id") centrali. Kodem identyfikacyjnym "id" dla jednostki "non_mfi" może być albo "OFI" (pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego), albo dwuznakowy kod ISO kraju z przyrostkiem określającym odpowiednią klasyfikację sektorową według ESA 95(1).
xxxiii) Jeśli zmienna "head_of_branch" ma wartość "eu_mfi_head" (MIF z UE), należy podać kraj ("host") i identyfikator ("id") centrali. Najbardziej aktualne informacje na temat MIF znajdują się w wykazie MIF z ostatniego miesiąca opublikowanym na stronie internetowej EBC.
xxxiv) Jeśli zmienna "head_of_branch" ma wartość "eu_mfi_head" (MIF z UE), nie jest wymagane podawanie nazwy centrali. W ramach mechanizmu weryfikacyjnego EBC, po podaniu identyfikatora centrali następuje automatyczna aktualizacja nazw central dla wszystkich jej zagranicznych oddziałów zlokalizowanych w UE. Jest to realizowane dla całego zbioru danych dotyczących MIF przy każdym zgłoszeniu MIF, w którym wartość zmiennej "name" została zmodyfikowana.
xxxv) W razie naruszenia któregokolwiek z powyższych kryteriów (xii - xvii), całe zgłoszenie zostanie odrzucone.
xxxvi) Istnieją dwa przypadki, w których w zbiorze danych EBC dotyczących MIF dopuszcza się niespójne informacje dotyczące centrali:
- jeśli zmienna "head_of_branch" ma wartość "eu_mfi_head", ale identyfikator centrali nie pasuje do informacji znajdujących się w zbiorach danych EBC dotyczących MIF, zgłoszenie mimo to zostanie uwzględnione. Niemniej jednak nazwa centrali nie zostanie wprowadzona do zbioru danych MIF,
- jeśli zgłoszenie dotyczy zmiany identyfikatora MIF, może się zdarzyć, że informacje o centrali dotyczące zagranicznych oddziałów tej MIF znajdujących się w innych Państwach Członkowskich staną się niespójne.
Aby zaradzić tej sytuacji, system wymiany danych N13 wysyła wykaz niespójnych informacji dotyczących central w ramach potwierdzeń przesyłanych do KBC.
Weryfikacja w przypadku połączenia
xxxvii) Przy zgłaszaniu połączeń krajowych i transgranicznych obowiązuje zmienna "mfi_req_merger".
xxxviii) Zmienna "submerger" jest obowiązkowa. Każda grupa (tzn. dwie lub więcej instytucji) z tą samą datą "date" wejścia połączenia w życie powinna być zgłoszona pod osobnym oznaczeniem "submerger".
xxxix) Kiedy używa się zmiennej "submerger", należy podać wartość zmiennej "date". Zmienna "date" jest w tym przypadku obowiązkowa.
xl) Co najmniej jedna instytucja uczestnicząca w połączeniu powinna być MIF (tzn. nie można zgłaszać połączenia jednostek, z których żadna nie jest monetarną instytucją finansową).
xli) Jeśli w wyniku połączenia nie wystąpiły zmiany w atrybutach MIF, instytucja ta powinna być zgłoszona jako modyfikacja (tzn. "mfi_req_mod"). W ten sposób można mieć pewność, że zgłaszane są wszystkie MIF uczestniczące w połączeniu.
xlii) Zmienna "involved_mfi" jest obowiązkowa tylko przy zgłaszaniu połączeń transgranicznych (tzn. zmienna "involved_mfi" będzie zawierać informacje o instytucji będącej rezydentem innego Państwa Członkowskiego).
xliii) Jeśli instytucja jest określona jako "involved_mfi", należy podać wartość zmiennej "mfi_ref".
xliv) Zmienna "mfi_ref" składa się z dwóch części: "mfi_id" (która składa się z elementów "host" i "id" danej instytucji) oraz "name".
xlv) Dopóki nie zostaną nadesłane i zweryfikowane kompletne zgłoszenia połączenia ze wszystkich zaangażowanych Państw Członkowskich, informacje na temat połączenia transgranicznego nie zostaną wprowadzone do zbioru danych EBC dotyczących MIF.
xlvi) Jeśli instytucja jest określona jako "involved_non_mfi", należy podać wartości zmiennych "non_mfi_id" i "name".
xlvii) Zmienna "non_mfi_id" stanowiąca element zmiennej "involved_non_mfi" składa się z dwóch części: "host" i "id" i ma długość pięciu znaków. Część "host" stanowi dwuliterowy kod ISO danego kraju. Część "id" ma trzy znaki i dotyczy odpowiedniej klasyfikacji sektorowej według ESA 95.
xlviii) W razie naruszenia któregokolwiek z powyższych kryteriów (xx - xxx), całe zgłoszenie zostanie odrzucone.
Kontrola krzyżowa MIF-MPEC
Postępowanie w przypadku błędów
Procedura rocznej kontroli jakości danych
Procedury ogólne
i) Każdy KBC otrzymuje jeden plik w formacie Excel zawierający cztery arkusze kalkulacyjne (Sprawozdania 1 - 4) z pustymi wzorami sprawozdań. Zostaną one przesłane z EBC przez Cebamail z datą na koniec ostatniego dnia roboczego października (znacznik czasowy "T").
ii) Należy pamiętać, że znacznik "T" dotyczy dni roboczych.
iii) Poniżej opisano sprawozdania i testy, które należy przeprowadzić.
Sprawozdanie 1: Krajowy wykaz MIF
Jest to wykaz monetarnych instytucji finansowych danego kraju wymienionych w zbiorze danych EBC, który KBC powinien porównać z własnym krajowym wykazem MIF.
- W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć każdą prawidłowo wymienioną w sprawozdaniu instytucję.
- Jeśli występują różnice między oboma wykazami, należy to odpowiednio odnotować w kolumnie "Uwagi". Należy dokładnie określić różnice, tj. jakie modyfikacje są wymagane (który atrybut uległ zmianie i jaka powinna być jego wartość), który rekord należy usunąć (i dlaczego) itp. Należy też określić, czy poprawki do tego rekordu zostały lub zostaną przesłane przez system N13 i podać numer IREF w kolumnie "IREF".
- Jeśli brakuje jakiegoś rekordu, do sprawozdania 1, należy dołączyć pełne dane tego rekordu (jako dodatkowy rekord). W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć, że jest to nowy rekord (i podać przyczynę). Należy też określić, czy poprawki do tego rekordu zostały lub zostaną przesłane przez system N13 i podać numer IREF w kolumnie "IREF".
Sprawozdanie 2: Wykaz oddziałów zagranicznych z siedzibą w kraju danego KBC
Krajowy bank centralny powinien zadbać o to, żeby informacje o zagranicznych oddziałach MIF znajdujących się w jego kraju były kompletne, dokładne i aktualne.
- W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć każdą prawidłowo wymienioną w sprawozdaniu instytucję.
- Jeśli występują jakieś zmiany, powinny one zostać odpowiednio wyszczególnione w kolumnie "Uwagi". Należy dokładnie określić różnice, tj. jakie modyfikacje są wymagane (który atrybut uległ zmianie i jaka powinna być jego wartość), który rekord należy usunąć (i dlaczego) itp. Należy też określić, czy poprawki do tego rekordu zostały lub zostaną przesłane przez system N13 i podać numer IREF w kolumnie "IREF".
- Jeśli brakuje jakiegoś oddziału zagranicznego, to do sprawozdania 2 należy dołączyć pełne dane tego oddziału (jako dodatkowy rekord). W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć, że jest to nowy rekord (i podać przyczynę). Należy też określić, czy poprawki do tego rekordu zostały lub zostaną przesłane przez system N13 i podać numer IREF w kolumnie "IREF".
Sprawozdanie 3: Wykaz oddziałów zagranicznych, których centrale zostały zgłoszone przez inne KBC jako rezydenci kraju danego KBC
Wykaz ten służy do kontroli krzyżowych sektora MIF i dotyczy oddziałów zagranicznych MIF. KBC powinny upewnić się, czy wszystkie oddziały zagraniczne znajdujące się w pozostałych państwach UE, których centrale znajdują się w kraju danego KBC, zostały zgłoszone przez te inne KBC.
- W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć każdą prawidłowo wymienioną w sprawozdaniu instytucję.
- Jeśli występują jakieś zmiany, powinny one zostać odpowiednio wyszczególnione w kolumnie "Uwagi". Należy dokładnie określić, jakie różnice wystąpiły, tzn. jakie modyfikacje są konieczne (który atrybut został zmieniony i jaka powinna być jego wartość), który rekord należy usunąć (i dlaczego) itp.
- Jeśli brakuje jakiegoś oddziału zagranicznego, to do Sprawozdania 3 należy dołączyć pełne dane tego oddziału (jako dodatkowy rekord). W kolumnie "Uwagi" należy zaznaczyć, że jest to nowy rekord (i podać przyczynę).
Sprawozdanie 4: Wzór okładek
Jest to pusty formularz, w którym każdy KBC powinien określić, ilu okładek potrzebuje do publikacji papierowych wersji wykazu MIF, który zostanie wydany w pierwszym kwartale następnego roku.
Ramy czasowe procedury przesyłania sprawozdań
iv) KBC mają dziewięć dni roboczych (T + 9) na sprawdzenie sprawozdań i potwierdzenie dokładności danych. Wypełnione sprawozdania są odsyłane do EBC przez konto N13 Cebamail z komentarzem, czy dane są poprawne, czy nie (jak opisano powyżej).
v) Jednocześnie, jeśli dane są niepoprawne, KBC powinny wprowadzić korekty i przesłać aktualizacje do EBC przez system N13 w ciągu tych samych dziewięciu dni roboczych (T + 9). Przy odsyłaniu sprawozdań do EBC należy zawsze podawać numer IREF korygowanych danych. Uwaga: KBC mogą nadal przesyłać bieżące aktualizacje nie związane z roczną procedurą kontroli jakości w zwykły sposób, przez system N13.
vi) Po otrzymaniu poprawionych danych, EBC automatycznie wysyła do KBC przez system N13 potwierdzenie odbioru lub potwierdzenie błędu (w czasie T + 9). W przypadku otrzymania potwierdzenia błędu KBC powinien natychmiast przesłać poprawki.
vii) EBC przeznacza dwa dni robocze (T + 11) na sprawdzenie wszystkich napływających sprawozdań i poprawek. Jak już wspomniano, w razie wysłania poprawek, w odsyłanych sprawozdaniach KBC powinny powoływać się na numer IREF.
viii) W przypadku wszelkich nierozstrzygniętych kwestii, KBC otrzymają informacje przez Cebamail (T + 12).
ix) KBC mają dwa dni robocze na przekazanie dalszych poprawek lub wyjaśnień dotyczących sprzecznych danych (T + 14).
x) EBC prześle do KBC końcowy raport o stanie sektora MIF poprzez system Cebamail (T + 15). Przesłane też zostanie zestawienie wyników rocznej kontroli jakości.
xi) Wszystkie sprzeczne dane, określone jako kwestie pozostałe do wyjaśnienia, zostaną omówione na następnym posiedzeniu Grupy Roboczej ds. Statystyki Pieniężnej i Bankowej.
Tabela podsumowująca
xii) Poniższa tabela zawiera zestawienie dat, zadań, metod przesyłania danych i jednostek odpowiedzialnych za roczną kontrolę jakości danych dotyczących wykazu MIF.
Znacznik czasu | Zadania | Metoda przekazu | Wykonawca |
T |
EBC wysyła do KBC arkusz w formacie Excel z następującymi czterema sprawozdaniami: Sprawozdanie 1: Krajowy wykaz MIF Sprawozdanie 2: Wykaz oddziałów zagranicznych, które są rezydentami kraju danego KBC Sprawozdanie 3: Wykaz oddziałów zagranicznych, których centrale zostały zgłoszone przez inne KBC jako rezydenci kraju danego KBC Sprawozdanie 4: Wzór okładek |
Cebamail | EBC |
T + 9 | KBC porównują trzy sprawozdania EBC (1-3) z własnymi wykazami krajowymi według stanu na koniec ostatniego dnia roboczego października. Dla każdego sprawozdania należy wypełnić: |
Cebamail/ system N13 |
KBC |
- pole "Uwagi" (dla wszystkich rekordów), | |||
- pole "IREF" (tylko sprawozdanie 1 i 2: dla niepoprawnych rekordów lub nowych rekordów, jeśli do EBC przesłano aktualizację) |
|||
KBC wypełniają sprawozdanie 4 dotyczące liczby okładek do publikacji | |||
KBC odsyłają następujące informacje do EBC, najpóźniej do końca dnia T + 9: | |||
- plik w Excelu z wypełnionymi sprawozdaniami 1-4 (przez Cebamail), |
|||
- wszelkie korekty/nowe rekordy (przez system N13) | |||
T + 11 | EBC sprawdza wszystkie nadesłane sprawozdania, korekty i potwierdzenia otrzymane przez Cebamail i system N13 | EBC | |
T + 12 | KBC są zawiadamiane o wszelkich sprzecznych danych przez Cebamail | Cebamail | EBC |
T + 14 | KBC mają dwa dni robocze na przekazanie dalszych poprawek lub wyjaśnień dotyczących sprzecznych danych. | Cebamail/ system N13 | KBC |
T + 15 | EBC prześle końcowy raport o stanie sektora MIF do KBC poprzez system Cebamail. Przesłane też zostanie zestawienie wyników rocznej kontroli jakości. | Cebamail | EBC |
Przesłanie do KBC projektu wykazu MIF (plik.pdf) z prośbą o uwagi | Cebamail | EBC/KBC | |
Przedstawienie projektu publikacji wykazu MIF Radzie Prezesów | EBC | ||
- Publikacja informacji prasowej | Poczta/Cebamail | EBC | |
- Rozesłanie do KBC wydruku publikacji wykazu MIF razem z odpowiednią liczbą okładek |
/internet | ||
- Rozesłanie do KBC pliku z publikacją w formacie.pdf |
|||
- Opublikowanie wykazu MIF na stronie internetowej EBC |
Procedury awaryjne
xiii) Procedury awaryjne obowiązują w następujących sytuacjach:
dla sprawozdań dotyczących sektora MIF
- jeśli nie da się przesłać sprawozdań dotyczących sektora MIF za pomocą systemu Cebamail, EBC wysyła je pocztą elektroniczną (w formacie Excel). KBC powinny też użyć poczty elektronicznej(2) do odesłania do EBC wypełnionych sprawozdań,
dla aktualizacji i korekt informacji o MIF
- jeśli nie uda się przesłać korekt za pomocą systemu wymiany danych N13, KBC w razie potrzeby przesyłają informacje w formacie XML przez system Cebamail,
- jeśli system Cebamail nie działa i nie da się nim przesłać aktualizacji/korekt dotyczących informacji o MIF, KBC powinny użyć poczty elektronicznej(2) do przesłania aktualizacji w formacie XML,
xiv) Każdy KBC, który jest nieczynny w dniu, w którym upływa termin wykonania powyższych czynności, musi zapewnić podjęcie i realizację tych czynności zgodnie z powyższym harmonogramem przed dniem, w którym będzie nieczynny.
Rozpowszechnianie
Codzienne rozsyłanie informacji do KBC przez system wymiany danych N13
Miesięczne aktualizacje wykazu MIF publikowanego w witrynie internetowej EBC
Miesięczne rozsyłanie informacji do KBC przez system wymiany danych N13
Roczna publikacja w druku
Materiały
Część funkcjonalna
Część techniczna
Dodatek
______
(1) European System of Accounts 1995 (Europejski System Rachunków z 1995 r.) przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków narodowych i regionalnych we Wspólnocie, Dz.U. L 310 z 30.11.1996, str. 1. Rozporządzenie to było ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1267/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 180 z 18.7.2003, str. 1).
(2) Adres: mfi.hotline@ecb.int.
INSTRUKCJE DOTYCZĄCE SPRAWOZDAWCZOŚCI STATYSTYCZNEJ ZGODNIE Z ROZWIĄZANIEM TYMCZASOWYM
Wymóg sporządzania statystyki pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, poza instytucjami ubezpieczeniowymi i funduszami emerytalnymi, ma dwa zadania. Po pierwsze, dane dotyczące tych instytucji trzeba zbierać, aby monitorować ich rolę w zakresie pośrednictwa finansowego poza sektorem monetarnych instytucji finansowych (MIF). Działalność podejmowana przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego jest podobna do działalności MIF i stanowi jej dopełnienie. Skoro więc w statystyce bilansowej Europejskiego Banku Centralnego (EBC) dane bilansowe pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego należących w całości lub w części do MIF nie są ujmowane w bilansach MIF, dla uzyskania pełnego obrazu statystycznego krajów obszaru euro konieczne jest gromadzenie danych statystycznych dotyczących pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego. Po drugie, EBC musi monitorować działalność tych instytucji, aby zapewnić aktualność, dokładność i jak największą jednorodność, a także wystarczającą stabilność listy MIF dla celów statystycznych. Zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/13 innowacje finansowe mogą mieć wpływ na zmianę właściwości instrumentów finansowych i skłonić pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego do zmiany podstawowej dziedziny działalności.
Niniejszy załącznik zawiera wytyczne do wypełniania formularzy sprawozdawczych, na których przekazywane są do EBC dane pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego.
Dane dotyczące pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego należy przesyłać zgodnie z rozwiązaniem tymczasowym, tzn. na podstawie danych dostępnych aktualnie na poziomie krajowym. W związku z tym wymagane informacje statystyczne mogą nie zawsze być w pełni dostępne w układzie zgodnym z poniższymi definicjami i opisami. Jeśli przesłane dane odbiegają od definicji określonych w niniejszym załączniku, krajowe banki centralne (KBC) powinny przesłać do EBC odpowiednie informacje objaśniające(1). Zgodnie z tym rozwiązaniem i przedstawioną poniżej strukturą logiczną KBC powinny przesyłać w miarę możności jak najbardziej aktualne dane. Jeśli nie można uzyskać lub wyliczyć dokładnych danych, należy przesłać dane szacunkowe. W przypadku niektórych przekrojów analitycznych, dla których nie można obliczyć oszacowań krajowych, EBC może w ramach rozwiązania awaryjnego dopuścić oszacowania/założenia dla konkretnych przypadków.
Wobec dodatkowego obciążenia dla KBC, jakim będzie szacowanie, należy skupić się na ograniczonej liczbie kluczowych danych statystycznych. W istocie rozwiązanie tymczasowe ma na celu koncentrację wysiłków na jednej konkretnej podgrupie pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego (patrz: sekcja 3.2.a): funduszach inwestycyjnych. Nie są wymagane żadne dodatkowe specjalne działania służące przesyłaniu danych dotyczących jednostek prowadzących transakcje papierami wartościowymi i instrumentami pochodnymi ("domów maklerskich"), spółek finansowych prowadzących działalność kredytową ("finansowych przedsiębiorstw kredytowych") lub innych instytucji z tej grupy (wartości rezydualne), jeśli na szczeblu krajowym nie gromadzi się takich danych.
Wymagane dane dzielą się na dwa rodzaje: wskaźniki kluczowe i informacje uzupełniające.
Europejski system rachunków krajowych i regionalnych (dalej zwany "ESA 95"(2)) definiuje pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego (S.123) jako "niemonetarne przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstw finansowych (z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych i funduszów emerytalnych) zasadniczo zajmujące się pośrednictwem finansowym poprzez zaciąganie zobowiązań w formie innej niż gotówka, depozyty i/lub bliskie substytuty depozytów wobec instytucji niemonetarnych".
Instytucje niemonetarne odróżnia od MIF brak zobowiązań w postaci depozytów, a od funduszów emerytalnych i instytucji ubezpieczeniowych - brak zobowiązań w postaci technicznych rezerw ubezpieczeniowych.
Populację sprawozdawczą w rozwiązaniu tymczasowym stanowią wszelkiego rodzaju pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego będące rezydentami uczestniczących Państw Członkowskich. Termin "rezydent" jest stosowany w rozumieniu rozporządzenia Rady (WE) nr 2533/98 z dnia 23 listopada 1998 r. w sprawie zbierania informacji statystycznych przez Europejski Bank Centralny(3). Tym samym populacja sprawozdawcza obejmuje:
oraz
Wobec zróżnicowanej działalności prowadzonej przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego oraz różnej dostępności danych dla poszczególnych rodzajów tych instytucji, wyróżniono cztery podkategorie, dla których dane powinny być przesyłane odrębnie: 1) fundusze inwestycyjne (poza funduszami rynku pieniężnego); 2) domy maklerskie; 3) finansowe przedsiębiorstwa kredytowe oraz 4) pozostałe. W niniejszym dokumencie omówiono różne wymogi sprawozdawcze w stosunku do poszczególnych rodzajów podmiotów.
Poniżej przedstawiono i zdefiniowano kategorie/grupy, dla których należy przekazywać dane:
Fundusze inwestycyjne to zorganizowane przedsięwzięcia finansowe, które gromadzą środki od inwestorów w celu nabywania aktywów finansowych i niefinansowych. Fundusze inwestycyjne klasyfikowane jako pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego obejmują wszystkie rodzaje funduszów inwestycyjnych poza instytucjami należącymi do sektora monetarnych instytucji finansowych (MIF). Mogą one działać w oparciu o różne podstawy prawne (na podstawie umowy, jako przedsiębiorstwa lub fundusze powiernicze) i mogą mieć charakter funduszów otwartych lub zamkniętych. Ponadto mogą działać w formie pojedynczego funduszu lub towarzystwa funduszy inwestycyjnych (złożonej struktury składającej się z wielu różnych podfunduszów).
Wymagane są następujące dane dotyczące funduszów inwestycyjnych:
Fundusze inwestycyjne razem: Dane dotyczące funduszów inwestycyjnych ogółem obejmują wszystkie rodzaje funduszów działających w danym kraju. Obowiązek sprawozdawczy dotyczy wskaźników kluczowych i pewnej liczby pozycji uzupełniających.
Fundusze inwestycyjne w podziale na rodzaje: Przesyłane dane powinny zawierać zestawienia danych w podziale na rodzaje funduszów inwestycyjnych:
Dane w podziale na rodzaje inwestycji powinny być przesyłane osobno dla 1) funduszów akcyjnych; 2) funduszów obligacyjnych; 3) funduszów mieszanych; 4) funduszów inwestujących w nieruchomości; oraz 5) pozostałych funduszów.
Zasadniczo fundusze inwestycyjne w podziale według rodzaju inwestycji powinny być klasyfikowane zgodnie z rodzajem aktywów dominujących w portfelu inwestycyjnym. Jeśli portfel inwestycji obejmuje przede wszystkim papiery wartościowe z prawem do kapitału, to fundusze takie powinny być klasyfikowane jako "fundusze akcyjne"; jeśli dłużne papiery wartościowe, to jako "fundusze obligacyjne"; a jeśli nieruchomości, to jako "fundusze inwestujące w nieruchomości". Fundusze inwestujące jednocześnie w papiery wartościowe z prawem do kapitału i w papiery dłużne, bez wyraźnej dominacji jednego typu inwestycji, powinny być przypisane do kategorii "funduszów mieszanych"(4). Jeśli klasyfikacja funduszów do powyższych kategorii nie jest możliwa, należy je włączyć do kategorii rezydualnej "pozostałe fundusze".
Jeśli chodzi o "fundusze funduszów" (czyli takie, które przede wszystkim inwestują w jednostki uczestnictwa innych funduszów), zaleca się przypisanie ich do kategorii tych funduszów, w które te przede wszystkim inwestują. Jeśli taka klasyfikacja nie jest możliwa, fundusze funduszów powinny zostać przydzielone do kategorii rezydualnej "pozostałe fundusze".
Kryteria klasyfikacji funduszów inwestycyjnych według rodzajów wynikają z ich prospektów informacyjnych, regulaminów, dokumentów założycielskich, statutów, dokumentów subskrypcyjnych lub umów inwestycyjnych, dokumentów marketingowych oraz innych tego rodzaju materiałów.
Na późniejszym etapie można też rozważyć zbieranie danych dotyczących liczby funduszów w podziale według rodzaju inwestycji.
Dane dotyczące funduszów inwestycyjnych w przekroju według rodzaju inwestorów przesyła się w odniesieniu do 1) funduszów publicznych, których jednostki uczestnictwa znajdują się w obrocie publicznym; oraz 2) funduszów specjalistycznych, których jednostki uczestnictwa są przeznaczone dla określonych grup inwestorów. Dane dotyczące tych rodzajów funduszów powinny być przesyłane wyłącznie jako pozycje uzupełniające.
Jednostki prowadzące obrót papierami wartościowymi i instrumentami pochodnymi, czyli domy maklerskie, zaliczane do kategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, są przedsiębiorstwami finansowymi, których podstawowa działalność obejmuje następujące rodzaje pośrednictwa finansowego:
W odniesieniu do domów maklerskich należy przesyłać wskaźniki kluczowe. W niniejszym załączniku przedstawiono szczegółowe informacje na temat wymaganego przekroju analitycznego przesyłanych danych.
Tego rodzaju spółki finansowe, zaliczane do kategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, zasadniczo specjalizują się w finansowaniu zakupu dóbr przez gospodarstwa domowe i przedsiębiorstwa. Do tej kategorii należy zaliczyć spółki specjalizujące się w leasingu finansowym(5), faktoringu, kredytach hipotecznych oraz kredytach i pożyczkach na cele konsumpcyjne. Tego rodzaju spółki finansowe mogą działać w formie towarzystw budowlanych, samorządowych kas pożyczkowych, spółek specjalnego przeznaczenia utworzonych w celu sekurytyzacji aktywów itp.
W odniesieniu do finansowych przedsiębiorstw kredytowych należy przesyłać wskaźniki kluczowe. W niniejszym załączniku przedstawiono szczegółowe informacje na temat wymaganego przekroju analitycznego przesyłanych danych.
Do tej kategorii rezydualnej ("pozostałe") należą innego rodzaju spółki finansowe, które nie specjalizują się w żadnej z dziedzin działalności pozostałych trzech kategorii. Zalicza się do niej na przykład finansowe spółki holdingowe, spółki kapitału wysokiego ryzyka typu venture capital lub development capital. W informacji objaśniające dołączonej do przesyłanych danych, KBC powinny określić rodzaje instytucji zaliczanych do tej kategorii.
Dla tej podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego wykazuje się tylko aktywa ogółem jako pozycję uzupełniającą.
Wyliczenie kluczowych wskaźników statystycznych dla sektora pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego wymaga specjalnej analizy danych w podziale na instrumenty finansowe. O ile to możliwe, przekrój ze względu na instrumenty oraz struktura geograficzna i sektorowa powinny być zgodne z systemem sprawozdawczości określonym dla sektora MIF. Niemniej jednak podział ten jest w praktyce mniej szczegółowy niż podział wymagany w przypadku statystyki bilansowej MIF.
Ponadto w związku z niejednorodnym charakterem działalności prowadzonej przez spółki finansowe zaliczone do kategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego oraz wobec zróżnicowanej dostępności bieżących danych dotyczących poszczególnych podkategorii, wymagane przekroje danych bilansowych są różne dla poszczególnych podkategorii.
Przekrój według instrumentów i terminów pierwotnych: Poniższa tablica przedstawia wymagany podział instrumentów dla podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego. Szczegółowe informacje dotyczące przekroju instrumentalnego znajdują się w dalszych ustępach niniejszego załącznika. W zasadzie podział instrumentalny powinien być przekazywany jako wskaźnik kluczowy dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego (z wyjątkiem "funduszów inwestycyjnych według rodzajów inwestorów" oraz "pozostałych").
Przekrój według instrumentów i terminów pierwotnych
KATEGORIE INSTRUMENTÓW I TERMINÓW PIERWOTNYCH | |
AKTYWA | PASYWA |
1. Depozyty (przekazywane przez A i B) 2. Kredyty, pożyczki i inne należności (przekazywane przez C) 3. Dłużne papiery wartościowe (przekazywane przez A, B i C) do 1 roku (przekazywane przez A) powyżej 1 roku (przekazywane przez A) 4. Papiery wartościowe z prawem do kapitału(1) (przekazywane przez A, B i C) 5. Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (przekazywane przez A i B) 6. Aktywa trwałe (przekazywane przez A) 7. Pochodne instrumenty finansowe (przekazywane przez A i B) 8. Pozostałe aktywa (przekazywane przez A, B i C) |
1. Otrzymane depozyty i kredyty (przekazywane przez A, B i C) 2. Emisja dłużnych papierów wartościowych (przekazywane przez B i C) 3. Kapitał i rezerwy (przekazywane przez B i C) 4. Emisja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych (przekazywane przez A) 5. Pochodne instrumenty finansowe (przekazywane przez A i B) 6. Pozostałe pasywa (przekazywane przez A, B i C) |
Aktywa ogółem = Pasywa ogółem (przekazywane przez wszystkie kategorie) | |
(1) Z wyłączeniem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych. | |
A: Fundusze inwestycyjne | |
B: Domy maklerskie | |
C: Finansowe przedsiębiorstwa kredytowe | |
D: Pozostałe |
Dodatkowe wymogi niezbędne do sporządzania rachunków finansowych unii walutowej (MUFA): Poniższa tablica przedstawia dodatkowe wymogi odnośnie podziału instrumentalnego. Szczegółowe wymogi opisano w dalszych ustępach. W zasadzie dodatkowe przekroje instrumentalne powinny być przekazywane jako pozycje uzupełniające tylko dla podkategorii "fundusze inwestycyjne razem".
Dodatkowe wymogi dla potrzeb sporządzania MUFA
KATEGORIE INSTRUMENTÓW I TERMINÓW PIERWOTNYCH | |
AKTYWA | PASYWA |
1. Kwotowane papiery wartościowe z prawem do kapitału |
|
2. Jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego |
|
3. Kredyty i pożyczki | |
do 1 roku | |
powyżej 1 roku |
AKTYWA
0. Aktywa/pasywa ogółem: Aktywa ogółem powinny być wykazywane dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego. Aktywa ogółem powinny być sumą wszystkich pozycji wykazanych po stronie aktywów bilansu i powinny być też równe pasywom ogółem.
1. Depozyty: Pozycja "depozyty" powinna być wykazywana odrębnie dla wszystkich sprawozdających funduszów inwestycyjnych i dla domów maklerskich. W przypadku finansowych przedsiębiorstw kredytowych, pozycja ta powinna być zaliczona do kategorii "pozostałe aktywa".
Ta pozycja(6) składa się z dwóch głównych podkategorii:
- zenaszalne depozyty: Depozyty (w walucie krajowej lub obcej), które mogą być w każdej chwili zamienione na gotówkę lub przekazane w formie czeku, poprzez polecenie wypłaty, obciążenie rachunku itp., bez żadnych istotnych ograniczeń czy opłat (ESA 95, ust. 5.42-5.44).
- zostałe depozyty: Wszelkie posiadane depozyty poza depozytami przenaszalnymi. Pozostałe depozyty nie mogą być używane do realizowania płatności w dowolnym momencie i nie mogą być zamienione na gotówkę lub na depozyty przenaszalne bez żadnych istotnych ograniczeń czy opłat. Ta podkategoria obejmuje depozyty terminowe, depozyty oszczędnościowe itp. (ESA 95, ust. 5.45-5.49).
W tej pozycji powinna też być też wykazywana gotówka w kasie. Gotówka obejmuje banknoty i monety znajdujące się w obiegu, powszechnie używane do realizacji płatności. Przewiduje się, że pozycja ta będzie nieistotna.
Zasady wyceny: zgodnie z ESA 95, depozyty powinny być wykazywane według wartości nominalnej z wyłączeniem naliczonych odsetek.
2. Kredyty, pożyczki i inne należności: Dane dotyczące "kredytów, pożyczek i innych należności" powinny być wykazywane odrębnie wyłącznie dla podkategorii finansowych przedsiębiorstw kredytowych. W przypadku funduszów inwestycyjnych i domów maklerskich należy je zaliczyć do "pozostałych aktywów". Jednakże, dla potrzeb sporządzania MUFA, kredyty (z terminem pierwotnym do 1 roku i powyżej 1 roku) należy wykazywać odrębnie, jako pozycję uzupełniającą dla podkategorii "fundusze inwestycyjne razem".
Kredyty, pożyczki i inne należności stanowią środki przekazane kredytobiorcom przez sprawozdającą instytucję pośrednictwa finansowego, które nie są udokumentowane instrumentami zbywalnymi lub są reprezentowane przez jeden dokument (nawet jeśli stał się on zbywalny). Do tej pozycji zalicza się:
- kredyty i pożyczki udzielone gospodarstwom domowym w formie kredytu na cele konsumpcyjne (kredyty przyznane na własne potrzeby - na zakup towarów i usług konsumpcyjnych), kredyty i pożyczki mieszkaniowe (kredyty udzielane na potrzeby inwestycji mieszkaniowych, włącznie z budową i przebudową domu) oraz pozostałe (kredyty przyznawane na takie cele, jak prowadzenie działalności gospodarczej, konsolidacja zadłużenia, cele edukacyjne itp.),
- leasing finansowy na rzecz stron trzecich,
- należności zagrożone, które nie zostały jeszcze spłacone ani spisane w ciężar kosztów,
- portfel niezbywalnych papierów wartościowych,
- należności podporządkowane w formie kredytów i pożyczek.
Zasady wyceny: zgodnie z wyceną kredytów i pożyczek przez MIF zasadniczo kredyty i pożyczki udzielane przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego powinny być wykazywane w ujęciu brutto, ze wszystkimi związanymi z nimi rezerwami, zarówno ogólnymi, jak i celowymi, dopóki kredyty te nie zostaną spisane w ciężar rezerw przez instytucję sprawozdającą i w konsekwencji usunięte z bilansu.
Zgodnie z ogólną zasadą memoriału odsetki naliczone od kredytów i pożyczek powinny być wykazywane w bilansie w miarę ich narastania (w ujęciu memoriałowym), a nie wtedy, kiedy zostaną faktycznie otrzymane lub zapłacone (w ujęciu kasowym). Odsetki naliczone od kredytów i pożyczek powinny być zaliczone w kwocie brutto do kategorii "pozostałe aktywa". Naliczone odsetki powinny być wyłączone z kwoty kredytu, którego dotyczą, ponieważ kredyt powinien być wyceniany według wartości nominalnej na dzień sprawozdania.
3. Dłużne papiery wartościowe: Ta pozycja powinna być wykazywana odrębnie dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, poza podkategorią "pozostałe".
Pozycja ta dotyczy portfela dłużnych papierów wartościowych, które są zazwyczaj zbywalne i znajdują się w obrocie na rynkach wtórnych lub mogą być rozliczone na rynku i które nie dają posiadaczowi prawa do udziału w kapitale emitenta. Obejmuje ona portfel papierów wartościowych dających posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub określonego w umowie dochodu w formie wypłat kuponowych i/lub określonej stałej kwoty wypłacanej w konkretnym terminie (lub terminach) albo od daty określonej w chwili emisji. Obejmuje też wierzytelności zbywalne, które zostały zrestrukturyzowane i przekształcone w wiele identycznych dokumentów znajdujących się w obrocie na rynkach zorganizowanych.
Zasady wyceny: zgodnie z ESA 95, dłużne papiery wartościowe powinny być wykazywane według wartości rynkowej.
Dla podkategorii "fundusze inwestycyjne" (fundusze inwestycyjne razem i fundusze inwestycyjne według rodzajów inwestycji) dla "dłużnych papierów wartościowych" wymagana jest struktura terminowa: "do jednego roku" i "powyżej jednego roku".
4. Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały (z wyjątkiem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych): Pozycja ta powinna być wykazywana odrębnie dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, poza podkategorią "pozostałe".
Pozycja ta odnosi się do portfela papierów wartościowych, które reprezentują prawo do udziału w kapitale przedsiębiorstw i jednostek typu przedsiębiorstw. Ogólnie rzecz biorąc, tego rodzaju papiery wartościowe uprawniają posiadacza do udziału w zyskach przedsiębiorstw (i jednostek typu przedsiębiorstwa), a w razie ich likwidacji, do udziału w ich kapitałach. Ta kategoria składa się z trzech głównych podkategorii:
- akcje dopuszczone do publicznego obrotu, z wyjątkiem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych: akcje i udziały dopuszczone do publicznego obrotu na uznanych giełdach papierów wartościowych lub innego rodzaju rynkach wtórnych (ESA 95, ust. 5.88-5.93). Pozycja ta wymagana jest odrębnie dla "funduszy inwestycyjnych razem".
- akcje i udziały niedopuszczone do publicznego obrotu, z wyłączeniem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych: akcje i udziały, które nie są dostępne w obrocie giełdowym (ESA 95, ust. 5.88-5.93),
- pozostałe papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały: Wszystkie transakcje dotyczące papierów wartościowych z prawem do kapitału, które nie są akcjami/udziałami dopuszczonymi do publicznego obrotu lub akcjami/udziałami niedopuszczonymi do publicznego obrotu (ESA 95, ust. 5.94-5.95).
Zasady wyceny: zgodnie z ESA 95, papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały powinny być wykazywane według wartości rynkowej.
5. Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych: Portfel jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych należy wykazywać jako osobną pozycję tylko dla podkategorii funduszów inwestycyjnych (fundusze inwestycyjne razem oraz wszystkie rodzaje funduszów inwestycyjnych) i domów maklerskich. W przypadku finansowych przedsiębiorstw kredytowych, jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych powinny być klasyfikowane jako "pozostałe aktywa".
Jednostki uczestnictwa w funduszach to jednostki uczestnictwa emitowane przez specjalny rodzaj instytucji finansowych, których wyłącznym celem jest inwestowanie zgromadzonych środków na rynku pieniężnym, rynku kapitałowym i/lub rynku nieruchomości. Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych stanowią wyłącznie zobowiązania MIF (tylko fundusze rynku pieniężnego) i funduszów inwestycyjnych zaliczanych do pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego.
Jednostki uczestnictwa wyemitowane przez fundusze inwestycyjne dają posiadaczowi prawo do zainwestowanego kapitału i do zysków płynących z tej inwestycji, ale zazwyczaj nie dają kontroli nad zbiorową inwestycją (takiej jak prawo głosu lub udział w zarządzaniu).
Zasady wyceny: zgodnie z ESA 95 jednostki uczestnictwa powinny być wykazywane według wartości rynkowej.
Ponadto, dla podkategorii "fundusze inwestycyjne razem", wykazywane są jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego.
6. Aktywa trwałe: Do tej pozycji zalicza się:
- rzeczowe aktywa trwałe o charakterze inwestycyjnym (inwestycje w zasoby mieszkaniowe, w inne budynki i budowle, budynki gospodarcze). Ta część jest określana jako portfel "nieruchomości",
- aktywa niefinansowe (rzeczowe oraz wartości niematerialne i prawne), które z założenia mają być użytkowane przez instytucję sprawozdającą dłużej niż przez jeden rok. Obejmują one grunty i budynki zajmowane przez te instytucje oraz wyposażenie, oprogramowanie i inne elementy infrastruktury.
"Aktywa trwałe" są wykazywane odrębnie dla funduszów inwestycyjnych razem, a także dla funduszów inwestycyjnych w przekroju według rodzaju inwestycji i rodzaju inwestora. Aktywa trwałe funduszów inwestycyjnych powinny być wykazywane odrębnie w przekroju według inwestycji tylko w przypadku funduszów inwestujących w nieruchomości, funduszów mieszanych i pozostałych funduszów, ponieważ te trzy rodzaje funduszów mogą posiadać nieruchomości o charakterze inwestycyjnym. Wszystkie pozostałe rodzaje funduszów w przekroju według inwestycji również posiadają aktywa trwałe, ale ich wysokość jest raczej nieistotna, ponieważ są to głównie aktywa trwałe na własny użytek (budynki zajmowane przez te instytucje, wyposażenie, oprogramowanie i inne elementy infrastruktury). Gdy aktywa trwałe nie muszą być wykazywane jako odrębna pozycja, należy je zaliczyć do kategorii "pozostałe aktywa".
7. Pochodne instrumenty finansowe: Dane dotyczące "pochodnych instrumentów finansowych" należy wykazywać jako osobną pozycję tylko dla podkategorii funduszów inwestycyjnych (funduszów inwestycyjnych razem oraz wszystkich rodzajów funduszów inwestycyjnych) i domów maklerskich. W przypadku finansowych przedsiębiorstw kredytowych, pozycja ta powinna być zaliczona do kategorii "pozostałe aktywa".
Do tej pozycji zalicza się wszystkie transakcje dotyczące pochodnych instrumentów finansowych, tzn. aktywów finansowych opartych na innym instrumencie bazowym lub stanowiących jego pochodną. Instrumenty bazowe są zazwyczaj innymi aktywami finansowymi, ale mogą też być towarami lub indeksami (ESA 95, ust. 5.65).
Wykazywanie "pochodnych instrumentów finansowych" w systemie sprawozdawczości pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego powinno być w zasadzie zgodne z zaleceniami określonymi dla systemu sprawozdawczości MIF. Z kolei wytyczne do rozporządzenia EBC/2001/13 w sprawie bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(7) mówią, że zgodnie z obowiązującymi międzynarodowymi standardami statystycznymi pochodne instrumenty finansowe posiadające wartość rynkową powinny być zasadniczo wykazywane w bilansie. Instrumenty pochodne mają wartość rynkową, kiedy znajdują się w obrocie na rynkach zorganizowanych (giełdach) lub jeśli mogą być regularnie rozliczane na rynkach pozagiełdowych.
Do tej pozycji należy zaliczyć następujące pochodne instrumenty finansowe:
- opcje, giełdowe i pozagiełdowe,
- warranty,
- kontrakty terminowe futures, ale tylko jeśli mają wartość rynkową, ponieważ znajdują się w obrocie lub mogą być rozliczone,
- swapy, ale tylko jeśli mają wartość rynkową, ponieważ znajdują się w obrocie lub mogą być rozliczone.
Pochodne instrumenty finansowe, które są wykazywane w bilansie, powinny być ujmowane według wartości rynkowej, którą jest obowiązująca cena rynkowa lub jej bliski odpowiednik (wartość godziwa).
Instrumenty pochodne należy wykazywać w bilansie w ujęciu brutto. Poszczególne kontrakty na instrumenty pochodne o dodatniej wartości rynkowej powinny być wykazywane w bilansie po stronie aktywów, a kontrakty o ujemnej wartości brutto po stronie pasywów. Przyszłe zobowiązania brutto z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne nie powinny być wykazywane w bilansie. Biorąc pod uwagę, że zgodnie z różnymi metodami wyceny pochodne instrumenty finansowe mogą być wykazywane w ujęciu netto, jeśli dostępne są tylko wielkości netto lub pozycje są wykazywane według wartości innej niż rynkowa, należy je z braku innych przyjąć i przesłać z odpowiednią adnotacją.
Przekrój analityczny tych pozycji (według sektorów, waluty itp.) nie jest wymagany.
8. Pozostałe aktywa: Ta pozycja powinna być wykazywana odrębnie dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, poza podkategorią "pozostałe".
Do tej pozycji zaliczane są aktywa nie zaliczone do innych pozycji, takie jak:
- naliczone odsetki należne od kredytów i pożyczek oraz naliczony czynsz z budynków,
- należne dywidendy,
- kwoty należności niezwiązanych z podstawową działalnością danej instytucji,
- należności brutto z tytułu pozycji przejściowych,
- należności brutto z tytułu pozycji rozliczeniowych,
- pozostałe aktywa, nie wykazane odrębnie, np. aktywa trwałe, kredyty i pożyczki, depozyty (zależnie od podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego).
Powyższa lista nie jest wyczerpująca i różni się zależnie od kategorii przesyłanych danych (patrz: ostatni punkt). Wymagane dane bilansowe rzeczywiście różnią się zależnie od podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, z uwagi na różną działalność prowadzoną przez daną podkategorię podmiotów. Tylko główne pozycje bilansu są wykazywane odrębnie. Wszystkie kwoty, które nie mogą być przypisane do jednej z głównych pozycji bilansowych, powinny być zaliczone do "pozostałych aktywów", np. skoro fundusze inwestycyjne nie zajmują się udzielaniem kredytów i pożyczek, w ich bilansie nie występuje odrębne pozycja "kredyty, pożyczki i inne należności". Niemniej jednak, gdyby fundusz inwestycyjny faktycznie udzielił pożyczki, kwota ta powinna zostać przypisana do pozycji "pozostałe aktywa".
KBC powinny przedstawić w informacji objaśniającej szczegółowy opis elementów składających się na pozycję "pozostałe aktywa".
PASYWA
0. Aktywa/pasywa ogółem: Pasywa ogółem powinny być sumą wszystkich pozycji wyszczególnionych po stronie pasywów bilansu i powinny być równe sumie aktywów (patrz też: punkt "aktywa - aktywa/pasywa ogółem").
9. Depozyty i kredyty otrzymane: Pozycja ta powinna być wykazywana odrębnie przez fundusze inwestycyjne, domy maklerskie i finansowe przedsiębiorstwa kredytowe.
Do pozycji tej zalicza się:
- Depozyty: Depozyty przenaszalne i pozostałe depozyty (patrz strona aktywów) ulokowane w pozostałych instytucjach pośrednictwa finansowego. Depozyty te są na ogół lokowane przez MIF.
- Kredyty: Kredyty i pożyczki udzielone instytucji sprawozdającej, które nie są potwierdzone dokumentami lub są reprezentowane przez jeden dokument (nawet jeśli stał się zbywalny).
10. Emisja dłużnych papierów wartościowych: Pozycja ta powinna być wykazywana odrębnie przez domy maklerskie i finansowe przedsiębiorstwa kredytowe. W przypadku funduszów inwestycyjnych pozycja ta powinna być zaliczona do "pozostałych pasywów" i przewiduje się, że będzie nieistotna.
Pozycja ta dotyczy dłużnych papierów wartościowych, zazwyczaj zbywalnych i znajdujących się w obrocie na rynkach wtórnych lub takich papierów, które mogą być rozliczone na rynku i które nie dają posiadaczowi prawa do udziału w kapitale emitenta. W niektórych krajach pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego mogą emitować instrumenty zbywalne o charakterze przypominającym dłużne papiery wartościowe emitowane przez MIF. W tym systemie sprawozdawczości wszystkie tego rodzaju instrumenty są klasyfikowane jako dłużne papiery wartościowe.
11. Kapitał i rezerwy: Pozycja ta powinna być wykazywana odrębnie przez domy maklerskie i finansowe przedsiębiorstwa kredytowe. W przypadku funduszów inwestycyjnych pozycja ta powinna być zaliczona do kategorii "pozostałe pasywa".
Na tę pozycję składają się papiery wartościowe z prawem do kapitału wyemitowane przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego na rzecz akcjonariuszy lub innych właścicieli, potwierdzające prawo posiadacza do udziału w kapitale tej instytucji i w jej zyskach oraz jej kapitale własnym w razie likwidacji. Zalicza się tu też pozycje wynikające z niepodzielonych środków zatrzymanych przez instytucję sprawozdającą na przewidywane przyszłych płatności i zobowiązania. Kapitał i rezerwy obejmują następujące elementy:
- kapitał zakładowy,
- niepodzielone zyski,
- rezerwy celowe na kredyty, papiery wartościowe i aktywa innego rodzaju,
- zysk/stratę na działalności.
12. Emisja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych: Ta pozycja jest wykazywana odrębnie tylko w przypadku podkategorii funduszów inwestycyjnych, ponieważ tylko one mogą emitować jednostki uczestnictwa.
Pozycja ta dotyczy jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez fundusze inwestycyjne inne niż fundusze rynku pieniężnego.
13. Pochodne instrumenty finansowe: Zobacz punkt "aktywa - pochodne instrumenty finansowe".
14. Pozostałe pasywa: Ta pozycja powinna być wykazywana odrębnie dla wszystkich podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, poza podkategorią "pozostałe". Pozycja ta jest podobna do pozycji "pozostałe pasywa" w bilansie MIF, poza tym, że nie obejmuje pochodnych instrumentów finansowych.
Do tej pozycji zaliczane są pasywa niezaliczone do innych pozycji, takie jak:
- zobowiązania brutto z tytułu pozycji przejściowych,
- zobowiązania brutto z tytułu pozycji rozliczeniowych,
- zobowiązania odsetkowe z tytułu depozytów,
- dywidendy do wypłaty,
- kwoty zobowiązań nie związanych z podstawową działalnością danej instytucji,
- rezerwy na zobowiązania wobec osób trzecich,
- depozyty z tytułu kontraktów na instrumenty pochodne stanowiące zabezpieczenie wpłacane w celu ochrony przed ryzykiem kredytowym, ale pozostające własnością depozytariusza i podlegające zwrotowi po zamknięciu kontraktu,
- pozycje netto z tytułu pożyczek papierów wartościowych bez zabezpieczenia gotówkowego,
- zobowiązania netto z tytułu przyszłych rozliczeń transakcji dotyczących papierów wartościowych.
Powyższa lista nie jest wyczerpująca i różni się zależnie od kategorii przesyłanych danych. Wymagane dane bilansowe różnią się zależnie od podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego, z uwagi na różną działalność prowadzoną przez daną podkategorię podmiotów. Tylko główne pozycje bilansu są wykazywane odrębnie. Wszystkie kwoty, które nie mogą być przypisane do jednej z głównych pozycji bilansowych po stronie pasywów, powinny być zaliczone do "pozostałych pasywów", np. skoro fundusze inwestycyjne raczej nie emitują dłużnych papierów wartościowych, po stronie pasywów w bilansie nie występuje odrębna pozycja "dłużne papiery wartościowe". Niemniej jednak, gdyby fundusz inwestycyjny faktycznie wyemitował papiery wartościowe, kwota ta powinna zostać przypisana do pozycji "pozostałe pasywa".
KBC powinny przedstawić w informacji objaśniającej szczegółowy opis elementów składających się na "pozostałe pasywa".
ZASADY RACHUNKOWOŚCI
Zasady rachunkowości stosowane przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego przy sporządzaniu sprawozdań finansowych powinny być zasadniczo zgodne z przepisami wynikającymi z wprowadzenia do krajowego systemu prawnego przepisów dyrektywy Rady 86/635/EWG z dnia 8 grudnia 1986 r. w sprawie rocznych sprawozdań finansowych i skonsolidowanych sprawozdań finansowych banków i innych instytucji finansowych (8) oraz z wszelkimi innymi obowiązującymi standardami międzynarodowymi. Bez naruszania zasad rachunkowości obowiązujących w państwach członkowskich, wszystkie aktywa i wszystkie pasywa powinny być wykazywane dla celów statystycznych w ujęciu brutto. Szczegółowe wskazówki dotyczące metod wyceny podano przy opisie poszczególnych kategorii.
PRZEKRÓJ GEOGRAFICZNY, SEKTOROWY I ZE WZGLĘDU NA PRZEZNACZENIE
EBC wymaga dla niektórych podkategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego i dla określonej liczby pozycji bilansowych przekroju geograficznego i sektorowego, podobnego jak w przypadku pozycji bilansowych MIF.
Struktura geograficzna i sektorowa
AKTYWA | PASYWA |
A Instytucje krajowe MIF Instytucje niemonetarne W tym przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11)(1) W tym gospodarstwa domowe itp. (S.14) B Instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich MIF Instytucje niemonetarne W tym przedsiębiorstwa niefinansowe (S.11) W tym gospodarstwa domowe itp. (S.14) C Instytucje krajów reszty świata |
A Instytucje krajowe MIF Instytucje niemonetarne B Instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich MIF Instytucje niemonetarne C Instytucje krajów reszty świata |
(1) Wymagane tylko dla pozycji "kredyty". |
Struktura geograficzna
Sporządzenie statystyki pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego dla obszaru euro wymaga określenia partnerów operacji będących rezydentami uczestniczących Państw Członkowskich, w podziale na instytucje krajowe i pozostałe uczestniczące Państwa Członkowskie. Wymagana pełna struktura geograficzna obejmuje więc "instytucje krajowe/instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich/instytucje krajów reszty świata". W przypadku nieuczestniczących Państw Członkowskich podział przebiega następująco: "instytucje krajowe/instytucje uczestniczących Państw Członkowskich/instytucje krajów reszty świata".
Wymagana struktura geograficzna dotyczy następujących pozycji bilansowych:
Struktura sektorowa(9)
Podstawowe wymagane kategorie to "MIF/instytucje niemonetarne". Definicja MIF jest dobrze znana, natomiast kategoria "instytucje niemonetarne" obejmuje sektory "instytucje rządowe szczebla centralnego"(10) oraz "pozostałe sektory krajów UGW"(11).
Struktura sektorowa wymagana dla danych krajowych i danych pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich jest taka sama. Nie wymagana jest natomiast struktura sektorowa dla danych dotyczących instytucji krajów reszty świata.
Struktura sektorowa jest wymagana dla ograniczonej liczby pozycji:
Przekrój ze względu na przeznaczenie
Ten przekrój jest wymagany tylko w stosunku do danych dotyczących finansowych przedsiębiorstw kredytowych. Dotyczy pozycji "kredyty, pożyczki i inne należności", a w szczególności "kredytów i pożyczek" dla gospodarstw domowych, dla których należy określić przeznaczenie środków [w podziale na kredyty i pożyczki na cele konsumpcyjne, kredyty i pożyczki na zakup nieruchomości mieszkaniowych oraz pozostałe kredyty i pożyczki (wartość rezydualna)]. Ten przekrój jest wymagany jako wskaźnik kluczowy.
Dane dotyczące korekt należy wykazywać wyłącznie w przypadku istotnych załamań szeregów stanów. Na przykład dane dotyczące korekt powinny być przesyłane przy reklasyfikacji związanej z wdrożeniem systemu ESA 95. Dane są przesyłane dobrowolnie, o ile są aktualnie dostępne.
W ramach rozwiązania tymczasowego dla statystyki pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego dane dotyczące transakcji finansowych oraz sprzedaży i odkupu jednostek uczestnictwa wyemitowanych przez fundusze inwestycyjne przekazywane są jako "pozycje uzupełniające" dla podsektora "funduszów inwestycyjnych" (funduszów inwestycyjnych razem i funduszów inwestycyjnych w podziale na rodzaj inwestycji).
Podział według instrumentów i terminów pierwotnych: Poniższa tablica zawiera wymagane podziały danych dotyczących transakcji według instrumentów i terminów pierwotnych.
Dane dotyczące transakcji w podziale według instrumentów i terminów pierwotnych
INSTRUMENTY I TERMINY PIERWOTNE | |
AKTYWA | PASYWA |
1. Depozyty 2. Dłużne papiery wartościowe do 1 roku powyżej 1 roku 3. Papiery wartościowe z prawem do kapitału i udziały(1) 4. Jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych 5. Aktywa trwałe(2) 6. Pozostałe aktywa (w tym kredyty i pochodne instrumenty finansowe)(3) |
1. Depozyty i kredyty otrzymane 2. Emisja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych 3. Pozostałe pasywa (w tym dłużne papiery wartościowe, kapitał i rezerwy, pochodne instrumenty finansowe) |
Aktywa ogółem = Pasywa ogółem(przekazywane przez wszystkie kategorie) | |
(1) Z wyjątkiem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych. | |
(2) Niewykazywane dla funduszów akcyjnych i obligacyjnych. | |
(3) Kredyty powinny być odrębnie wykazywane również dla podsektora "fundusze inwestycyjne razem". |
Sprzedaż i odkup jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych: Poniższa tablica określa wymagany podział według instrumentów danych dotyczących sprzedaży i odkupu jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych.
Sprzedaż i odkup jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych
INSTRUMENTY | |
AKTYWA | PASYWA |
1. Emisja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych - sprzedaż nowych jednostek 2. Emisja jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych - odkup jednostek |
Dodatkowe wymogi dla potrzeb sporządzania MUFA: Poniższa tablica określa dodatkowe podziały według instrumentów i terminów pierwotnych danych dotyczących transakcji.
Dodatkowe wymogi dla potrzeb sporządzania MUFA
INSTRUMENTY I TERMINY PIERWOTNE | |
AKTYWA | PASYWA |
1. Akcje i udziały dopuszczone do obrotu |
|
2. Jednostki uczestnictwa w funduszach rynku pieniężnego |
|
3. Kredyty do 1 roku powyżej 1 roku |
Sprawozdania są przesyłane do EBC z częstotliwością kwartalną.
Statystyka pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego przesyłana jest do EBC najpóźniej ostatniego dnia kalendarzowego trzeciego miesiąca po zakończeniu okresu sprawozdawczego, albo poprzedniego dnia roboczego KBC(12), jeśli ostatni dzień kalendarzowy miesiąca nie jest dniem roboczym KBC. KBC otrzymują z wyprzedzeniem informacje o dokładnych terminach transmisji danych w formie kalendarza przekazywania danych. Historyczne dane kwartalne powinny być przesłane do EBC za okres począwszy od pierwszego dostępnego, a co najmniej począwszy od danych za czwarty kwartał 1998 r.
Rodzina kluczy OFI dotyczy statystki bilansowej pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego obszaru euro. Została zaprojektowana w taki sposób, aby w jak największym stopniu wykorzystać listy kodów i wartości zdefiniowane wcześniej dla statystyki pozycji bilansowych (BSI).
Poniższa tablica zawiera opis wymiarów określonych dla rodziny kluczy OFI. W przypadku statystyki pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego określono 11 wymiarów niezbędnych do identyfikacji szeregów czasowych.
Pozycja W kluczu: | Pojęcie (symbol) | Nazwa pojęcia | Format wartości | Lista kodów (symbol) | Nazwa listy kodów |
Wymiary | |||||
1 | FREQ | Częstotliwość | AN1 | CL_FREQ | Lista kodów częstotliwości (BIS, EBC) |
2 | REF_AREA | Obszar sprawozdawczy | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
3 | ADJUSTMENT | Wskaźnik korekty | AN1 | CL_ADJUSTMENT | Lista kodów wskaźnika korekty (BIS, EBC) |
4 | OFI_REP_SECTOR | Sektor instytucji sprawozdającej | AN2 | CL_OFI_REP_SECTOR | Lista kodów sektorów pozostałych instytucji pośrednictwa fin. (EBC) |
5 | OFI_ITEM | Pozycja bilansowa instytucji pośrednictwa finansowego | AN3 | CL_OFI_ITEM | Lista kodów pozycji bilansowych pozostałych inst. pośr. fin. (EBC) |
6 | MATURITY_ORIG | Termin pierwotny | AN1 | CL_MATURITY_ORIG | Lista kodów terminów pierwotnych (EBC) |
7 | DATA_TYPE | Rodzaj danych | AN1 | CL_DATA_TYPE | Rodzaj danych statystyki pieniężnej i bankowej; transakcje i stany (EBC, BIS) |
8 | COUNT_AREA | Obszar partnera operacji | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów (E bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
9 | BS_COUNT_SECTOR | Sektor partnera operacji | AN4 | CL_BS_COUNT_SECTOR | Lista kodów sektorów partnerów operacji (EBC, BIS) |
10 | CURRENCY_TRANS | Waluta transakcji | AN3 | CL_CURRENCY | Lista kodów walut (EBC, BIS, bilans płatniczy Eurostatu) |
11 | SERIES_DENOM | Określenie szeregu lub metoda wyliczenia | AN1 | CL_SERIES_DENOM | Określenie listy kodów szeregu lub metody wyliczenia (EBC) |
Każdy z 11 wymiarów statystycznych przybiera wartości z odpowiedniej listy kodów. Na przykład zgodnie z powyższą tablicą wymiar REF_AREA (obszar sprawozdawczy) przybiera wartości z listy kodów CL_AREA_EE. Poniżej opisano wymiary rodziny kluczy OFI w takiej samej kolejności, w jakiej pojawiają się w kluczu.
Wymiar nr 1: Częstotliwość (FREQ; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa częstotliwość przesyłania szeregów czasowych. Wartość użyta w rodzinie kluczy OFI to "Q", czyli dane kwartalne, i należy do zbioru wartości określonego na liście kodów CL_FREQ. Jeśli dane krajowe są dostępne z mniejszą częstotliwością (np. półroczną lub roczną), KBC dokonuje oszacowania danych kwartalnych. Jeśli niemożliwe jest przeprowadzenie oszacowania kwartalnego, dane mimo to są przesyłane w formie szeregów kwartalnych (tzn. dane roczne są przesyłane jako rrrrQ4, a dane półroczne jako rrrrQ2 i rrrrQ4, przy czym dane za pozostałe kwartały nie są przesyłane lub są przesyłane z informacją o braku obserwacji, czyli statusem "L"(13)).
Wymiar nr 2: Obszar sprawozdawczy (REF_AREA; długość: dwa znaki)
Wymiar ten określa kraj, którego rezydentem jest instytucja sprawozdająca. Odpowiednia lista kodów, CL_AREA_EE, zawiera kody państw zgodne ze standardem ISO i pewne dodatkowe wartości (patrz też: wymiar nr 8: Obszar partnera operacji). Podzbiór wartości używanych w rodzinie kluczy OFI odpowiada państwom członkowskim Unii Europejskiej (UE).
Wymiar nr 3: Wskaźnik korekty (ADJUSTMENT; długość: jeden znak)
Wymiar ten wskazuje, czy przeprowadzono odsezonowanie i/lub odsezonowanie z uwzględnieniem dni roboczych. Odpowiednia lista kodów to CL_ADJUSTMENT. W rodzinie kluczy OFI używana jest wartość "N" oznaczająca "nie przeprowadzono odsezonowania ani odsezonowania z uwzględnieniem dni roboczych".
Wymiar nr 4: Sektor instytucji sprawozdającej (OFI_REP_SECTOR; długość: dwa znaki)
Wymiar ten określa, jakich rodzajów pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego dotyczą przesyłane dane, i jest związany z listą kodów CL_OFI_REP_SECTOR. Określono dla niego 11 wartości: fundusze inwestycyjne ogółem ("10"); fundusze inwestycyjne według rodzaju inwestycji: fundusze akcyjne ("11"), fundusze obligacyjne ("12"), fundusze mieszane ("13"), fundusze inwestujące w nieruchomości ("14") oraz pozostałe fundusze ("15"); fundusze inwestycyjne według rodzajów inwestorów: fundusze ogólnodostępne ("1G") oraz fundusze specjalistyczne ("1S"); domy maklerskie ("20"); finansowe przedsiębiorstwa kredytowe ("30") oraz pozostałe ("40").
Wymiar nr 5: Pozycja bilansu instytucji pośrednictwa finansowego (OFI_ITEM; długość: trzy znaki)
Wymiar ten określa pozycje bilansu pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego i jest związany z listą kodów CL_OFI_ITEM. Wartości kodów dla aktywów i pasywów są oznaczone odpowiednio prefiksem "A" lub "L" i, o ile to możliwe, są uporządkowane i zakodowane zgodnie z hierarchiczną strukturą tych pozycji. Ponieważ zależnie od rodzaju, pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego prowadzą różnego rodzaju operacje finansowe, nie wszystkie pozycje bilansowe mają zastosowanie do wszystkich typów instytucji. W szczególności po stronie aktywów jako "pozostałe aktywa" określono dwie różne pozycje:
oraz
Po stronie pasywów określono trzy różne pozycje dla "pozostałych pasywów":
oraz
Wymiar nr 6: Termin pierwotny (MATURITY_ORIG; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa termin pierwotny pozycji bilansowej i jest związany z listą kodów CL_MATURITY_ORIG. W kategoriach funduszów inwestycyjnych podział ze względu na termin pierwotny na grupy do 1 roku ("F") oraz powyżej 1 roku ("K") dotyczy pozycji "dłużne papiery wartościowe". Zasadniczo, chociaż w tym kontekście nie jest wymagany podział ze względu na termin pierwotny, kod terminu pierwotnego dotyczy też pozycji aktywów, takich jak "kredyty" i "depozyty", oraz pozycji pasywów, takich jak "depozyty oraz kredyty otrzymane" i "emisja dłużnych papierów wartościowych". W tych przypadkach używa się więc wartości "A" oznaczającej wszystkie terminy pierwotne. Wszystkie pozostałe pozycje przyjmują wartość "X", czyli "nie dotyczy".
Wymiar nr 7: Rodzaj danych (DATA_TYPE; długość: jeden znak)
Wymiar ten jest określony przez listę kodów CL_DATA_TYPE i wskazuje rodzaj przekazywanych danych: stany brutto ("1"), sprzedaż ("2"), odkup ("3"), transakcje finansowe ("4") oraz reklasyfikacje i inne korekty ("5"). Reklasyfikacje i inne korekty obejmują zmiany w aktywach i pasywach bilansu sektora instytucji sprawozdającej wynikające z 1) zmiany populacji sprawozdawczej; 2) restrukturyzacji; 3) reklasyfikacji aktywów i pasywów oraz 4) korekty tych błędów sprawozdawczych, których z przyczyn technicznych nie można było usunąć z danych dla pełnego okresu.
Wymiar nr 8: Obszar partnera operacji (COUNT_AREA; długość: dwa znaki)
Wymiar ten określa obszar, którego rezydentem jest partner operacji ujętej w bilansie pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego. Lista kodów związanych z tym pojęciem to CL_AREA_EE, zawierająca kody państw według standardu ISO i dodatkowe wartości (np. "U6" - "Instytucje krajowe: ten sam kraj, w którym znajduje się instytucja sprawozdająca"). Dla potrzeb rodziny kluczy OFI używa się podzbioru tych wartości: instytucje krajowe (kraj danej instytucji lub jej obszar sprawozdawczy) ("U6"); instytucje pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich (wszystkie państwa z wyjątkiem obszaru sprawozdawczego) ("U5"); instytucje krajów reszta świata ("U4") oraz świat (wszystkie podmioty) ("A1"). Jeśli państwo staje się uczestniczącym Państwem Członkowskim, wszystkie dane historyczne dotyczące okresu sprzed przystąpienia przedstawia się za pomocą kodów kraje Unii Gospodarczej i Walutowej ("U2") oraz wszystkie obszary poza obszarem uczestniczących Państw Członkowskich i obszarem sprawozdawczym ("U8")(14).
Wymiar nr 9: Sektor partnera operacji (BS_COUNT_SECTOR; długość: cztery znaki)
Wymiar ten określa klasyfikację sektorową partnera operacji ujętej w bilansie i jest związany z listą kodów CL_BS_COUNT_SECTOR. Wyróżnia się pięć sektorów partnerów operacji: MIF ("1000"); instytucje niemonetarne ("2000"); pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - w tym przedsiębiorstwa ("2240"); pozostałe sektory krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - w tym gospodarstwa domowe ("2251") oraz sektor nieokreślony ("0000").
Wymiar nr 10: Waluta transakcji (CURRENCY_TRANS; długość: trzy znaki)
Wymiar ten określa walutę, w której wyrażone są pozycje bilansowe MIF i jest związany z listą kodów CL_CURRENCY. Stosowana jest tylko wartość "Z01" oznaczająca wszystkie waluty razem.
Wymiar nr 11: Waluta szeregu lub metoda wyliczenia (SERIES_DENOM; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa, czy dany szereg jest wyrażony w walucie krajowej czy wspólnej (euro). Przyjmuje dwie wartości ("N" - waluta krajowa i "E" - euro) określone na liście kodów CL_SERIES_DENOM. Kod "E" jest stosowany przez uczestniczące Państwa Członkowskie, natomiast kod "N" jest stosowany przez nowe uczestniczące Państwa Członkowskie do przekazywania danych historycznych z okresu przed przystąpieniem do UGW(15).
Oprócz 11 wymiarów określających klucz zdefiniowano też zbiór atrybutów(16). Są one dołączane na różnych poziomach przesyłanych informacji:
Rodzina kluczy pozycji bilansowych (ECB_OFI): atrybuty kodowane i niekodowane
Poziom przyporządkowania | Pojęcie statystyczne | Format wartości | Lista kodów | ||
Atrybuty na poziomie danych pokrewnych | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Pokrewne | TITLE_COMPL | Nazwa długa | AN..1050 | Niekodowany | |
Pokrewne | UNIT | Jednostka miary | AN..12 | CL_UNIT | Lista kodów jednostek (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | UNIT_MULT | Mnożnik | AN..2 | CL_UNIT_MULT | Lista kodów mnożników (BIS, EBC, bilans płatniczy Eurostatu) |
Pokrewne | DECIMALS | Miejsca dziesiętne | N1 | CL_DECIMALS | Lista kodów miejsc dziesiętnych (BIS, EBC) |
Pokrewne | TITLE | Nazwa | AN..70 | Niekodowany | |
Pokrewne | NAT_TITLE | Nazwa w języku krajowym | AN..350 | Niekodowany | |
Pokrewne | COMPILATION | Komentarz metodologiczny | AN..1050 | Niekodowany | |
Pokrewne | COVERAGE | Zakres | AN..350 | Niekodowany | |
Atrybuty na poziomie szeregów czasowych | |||||
(przesyłane za pomocą grupy FNS) | |||||
Szereg | COLLECTION | Sposób zbierania danych | AN1 | CL_COLLECTION | Lista kodów sposobów zbierania danych (BIS, EBC) |
Szereg | AVAILABILITY | Dostępność | AN1 | CL_AVAILABILITY | Lista kodów dostępności (BIS, EBC) |
Szereg | DOM_SER_IDS | Identyfikatory szeregów krajowych | AN..70 | Niekodowany | |
Szereg | BREAKS | Załamania szeregu | AN..350 | Niekodowany | |
Atrybuty na poziomie obserwacji | |||||
(przesyłane razem z danymi w głównym segmencie ARR) | |||||
Obserwacja | OBS_STATUS | Status obserwacji | AN1 | CL_OBS_STATUS | Lista kodów statusu obserwacji (BIS, EBC, Eurostat BoP) |
Obserwacja | OBS_CONF | Stopień jawności obserwacji | AN1 | CL_OBS_CONF | Lista kodów stopnia jawności obserwacji (bilans płatniczy Eurostatu, EBC) |
Obserwacja | OBS_PRE_BREAK | Wartość obserwacji przed załamaniem szeregu | AN..15 | - | |
Obserwacja | OBS_COM | Uwagi | AN..350 | Niekodowany |
Każdy z tych atrybutów posiada określone właściwości techniczne wymienione w poniższej tablicy.
KBC z obszaru euro przesyłające dane do EBC
Wspólne własności atrybutów dla rodziny kluczy ECB_OFI
Status | Pierwsza wartość określona przez...(1) | Możliwość zmiany przez KBC | |
TITLE_COMPL | M | EBC | Nie |
UNIT | M | EBC | Nie |
UNIT_MULT | M | EBC | Nie |
DECIMALS | M | EBC | Nie |
TITLE | C | EBC | Nie |
NAT_TITLE | C | KBC | Tak |
COMPILATION | C | KBC | Tak(**) |
COVERAGE | C | KBC | Tak(**) |
COLLECTION | M | EBC | Nie |
AVAILABILITY | M | EBC/KBC | Tak |
DOM_SER_IDS | C | KBC | Tak |
BREAKS | C | KBC | Tak |
OBS_STATUS | M | KBC | Tak |
OBS_CONF | C | KBC | Tak |
OBS_PRE_BREAK | C | KBC | Tak |
OBS_COM | C | KBC/EBC | Tak |
M:Obowiązkowy, | |||
C: Warunkowy | |||
(**) O zmianach należy poinformować faksem lub pocztą elektroniczną właściwą jednostkę EBC. | |||
(1) Skrót EBC odnosi się tu do Dyrekcji Generalnej ds. Statystyki EBC. |
Poniżej przedstawiono opis każdego atrybutu, w razie potrzeby podając nazwę odpowiedniej listy kodów (określoną wielkimi literami jako CL_****).
5.2.1. Atrybuty na poziomie danych pokrewnych
Obowiązkowe:
Warunkowe:
Szczegółowy opis informacji, które mają być uwzględnione w tym atrybucie, znajduje się w dodatku 2 do niniejszego dokumentu (sekcje 1-5).
5.2.2. Atrybuty na poziomie szeregu czasowego
Obowiązkowe:
Warunkowe:
5.2.3. Atrybuty na poziomie obserwacji
Obowiązkowe:
Poniższa lista zawiera ustalone (zgodnie z uzgodnioną hierarchią) wartości tego atrybutu dla potrzeb statystyki pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego:
"A" = wartość normalna,
"B" = wartość dla załamania szeregu(18),
"M" = nie dotyczy(19),
"L" = dane istnieją, ale nie są zbierane(20),
"E" = szacunki/założenia,
"P" = dane wstępne (ten atrybut można zastosować dla każdej transmisji danych dotyczących najnowszych obserwacji)(21).
Warunkowe:
EBC prowadzi i udostępnia KBC tablice zawierające listy z kluczami szeregów dla wymaganych szeregów czasowych dotyczących pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego. Szeregi przekazywane do EBC znajdują się w dodatku 1. Można wyróżnić następujące rodzaje przesyłanych szeregów:
WSKAŹNIKI KLUCZOWE
Dane o stanach przekazywane dla tej kategorii dotyczą następujących informacji:
Fundusze inwestycyjne razem i fundusze inwestycyjne według rodzaju inwestycji:
POZYCJE UZUPEŁNIAJĄCE
Dane o stanach przekazywane w tej kategorii dotyczą następujących informacji:
KOREKTY I TRANSAKCJE
Oprócz szeregów dotyczących stanów, wymagane są też odpowiednie szeregi dotyczące "reklasyfikacji i innych korekt" oraz "transakcji" (w tym sprzedaży i odkupie jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych), o ile są one dostępne.
Wskaźniki kluczowe powinny być przesyłane przez wszystkie uczestniczące Państwa Członkowskie, kiedy dostępne staną się rzeczywiste dane. Jeśli dokładne dane nie są dostępne dla określonych przekrojów analitycznych lub dla uzgodnionej częstotliwości sprawozdań, należy w miarę możliwości podać wielkości szacunkowe.
Obowiązek przesyłania "danych uzupełniających" dotyczy tylko tych krajów, dla których dostępne są rzeczywiste dane.
Jeśli określone zjawisko ekonomiczne występuje, ale nie jest obserwowane statystycznie i w związku z tym nie można przedstawić krajowych szacunków, KBC może zdecydować, że nie będzie przesyłać określonych szeregów lub może je przesyłać z zaznaczonym statusem braku obserwacji "L". Każdy szereg czasowy, który nie jest przesyłany, będzie interpretowany jako "dane które istnieją, ale nie są zbierane" i na poziomie EBC może być zastąpiony odpowiednimi założeniami/szacunkami w celu wyliczenia agregatów dla krajów obszaru euro.
Jeśli dane dotyczące transakcji są szacowane poprzez wyliczenie różnicy w stanach (Qt-Qt-1), KBC powinien albo nie przesyłać szeregów, albo wysyłać je jako brakujące, ze statusem obserwacji "L".
Jeśli dane zjawisko ekonomiczne nie występuje, szeregi czasowe należy przesyłać jako brakujące dane ze statusem obserwacji "M".
Dane dotyczące "reklasyfikacji i innych korekt" należy przesyłać, gdy wystąpią reklasyfikacje i inne korekty, zgodnie z opisem w sekcji 4.2.
KBC mogą stanąć wobec konieczności skorygowania danych przesłanych w poprzednim kwartale (korekty zwykłe). Ponadto mogą wystąpić korekty danych z wcześniejszych kwartałów (korekty historyczne).
Do sytuacji tych odnoszą się następujące ogólne zasady:
______
(1) Patrz: dodatek 2.
(2) W załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków krajowych i regionalnych we Wspólnocie (Dz.U. L 310 z 30.11.1996, str. 1).
(3) Dz.U. L 318 z 27.11.1998, str. 8.
(4) Jeśli na poziomie krajowym fundusze inwestujące w zbywalne papiery wartościowe i nieruchomości zaliczane są do kategorii "fundusze mieszane", należy je przypisać do kategorii "funduszów mieszanych".
(5) Dla potrzeb statystycznych leasing jest definiowany jako leasing finansowy, kiedy okres leasingu obejmuje większą część lub całość przewidywanego okresu użytkowania środków trwałych. Pod koniec okresu leasingu, leasingobiorca ma możliwość nabycia przedmiotu leasingu po cenie nominalnej (ESA 95, załącznik II).
(6) Należy podkreślić, że w bilansie MIF nie stosuje się rozróżnienia między depozytami i kredytami po stronie aktywów i pasywów. Natomiast wszystkie niezbywalne środki zdeponowane w MIF lub pożyczone MIF (= pasywa) są uważane za "depozyty", a wszystkie środki zdeponowane przez MIF lub pożyczone od MIF (= aktywa) są uważane za "kredyty, pożyczki i inne należności". Niemniej jednak ESA 95 rozgranicza te kategorie w oparciu o kryterium tego, kto inicjuje transakcję. Jeśli inicjatywa jest podejmowana przez pozyskującego środki, transakcja finansowa jest klasyfikowana jako kredyt lub pożyczka. Jeśli inicjatywa jest podejmowana przez przekazującego środki, transakcja finansowa jest klasyfikowana jako depozyt.
(7) Europejski Bank Centralny, listopad 2002 r.
(8) Dz.U. L 372 z 31.12.1986, str. 1. Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą 2003/51/WE Parlamentu Europejskiego i Rady (Dz.U. L 178 z 17.7.2003, str. 16).
(9) ESA 95 określa zasady klasyfikacji sektorowej.
(10) Instytucje rządowe i samorządowe: Rezydenci, których podstawową działalnością jest produkcja nierynkowych towarów i usług przeznaczonych do konsumpcji indywidualnej i zbiorowej lub redystrybucja dochodu i majątku narodowego (ESA 95 ust. 2.68-2.70). Kategoria instytucji rządowych i samorządowych obejmuje instytucje szczebla centralnego, stanowe, samorządowe i fundusze ubezpieczeń społecznych (ESA 95, ust. 2.71-2.74). Więcej wskazówek na temat klasyfikacji sektorowej znajduje się w Podręczniku sektorów statystyki pieniężnej i bankowej "Klasyfikacji sektorowej w statystyce pieniężnej i bankowej: wytyczne w sprawie statystycznej klasyfikacji klientów ", Europejski Bank Centralny, drugie wydanie, listopad 1999 r.
(11) Pozostałe sektory krajów UGW obejmują:
- pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego zdefiniowane powyżej,
- pomocnicze instytucje finansowe,
- instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne. Niemonetarne instytucje finansowe zajmujące się zasadniczo pośrednictwem finansowym w wyniku przejęcia skumulowanego ryzyka (ESA 95, ust. 2.60-2.67),
- przedsiębiorstwa. Przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstw, których podstawowa działalność nie obejmuje pośrednictwa finansowego, tylko produkcję towarów rynkowych i świadczenie usług niefinansowych (ESA 95, ust. 2.21-2.31),
- gospodarstwa domowe. Osoby fizyczne i grupy osób będące konsumentami i producentami towarów i usług niefinansowych wyłącznie na potrzeby własne oraz producentami dóbr rynkowych i usług finansowych i niefinansowych, pod warunkiem że ich działalność nie ma charakteru zbliżonego do przedsiębiorstwa. Zalicza się tu instytucje niekomercyjne działające na rzecz gospodarstw domowych, których podstawowa działalność polega na wytwarzaniu towarów i usług nierynkowych przeznaczonych dla określonych grup gospodarstw domowych (ESA 95, ust. 2.75-2.88).
(12) "Dzień roboczy KBC" oznacza każdy dzień, w którym dany KBC uczestniczącego Państwa Członkowskiego jest czynny dla potrzeb prowadzenia operacji polityki pieniężnej ESCB.
(13) Patrz też: sekcja 6.2 "Wymogi dotyczące danych".
(14) Na przykład w przypadku Grecji, kody obszarów partnerów operacji "U2" i "U8" są stosowane dla danych dotyczących okresów do 2000Q4 (IV kwartał 2000 r.) włącznie, natomiast zaczynając od okresu 2001Q1 (I kwartał 2001 r.), stosuje się kody "U5" i "U4".
(15) Na przykład w przypadku Grecji, kod "N" jest stosowany dla danych dotyczących okresów do 2000Q4 (IV kwartał 2000 r.) włącznie, a zaczynając od okresu 2001Q1 (I kwartał 2001 r.), stosowany jest kod "E".
(16) Atrybuty są pojęciami statystycznymi, które dostarczają użytkownikom dodatkowych informacji dotyczących przesyłanych danych, zarówno w formie zakodowanej (np. jednostka miary), jak i niekodowanej (np. metoda wyliczenia). Oznaczenie "obowiązkowy" dotyczy atrybutów, dla których wszyscy partnerzy znają odpowiednie wartości. Oznaczenie "warunkowy" dotyczy atrybutów, które są definiowane tylko, jeśli są znane instytucji sprawozdającej (np. krajowe identyfikatory szeregów) lub o ile mają zastosowanie (np. metoda wyliczenia, załamania szeregów). Wartości atrybutu przesyła się tylko wtedy, gdy zostają określone po raz pierwszy lub kiedy ulegają zmianie. Jedynie status obserwacji przesyłany jest w każdej transmisji danych w odniesieniu do każdej obserwacji.
(17) Na przykład w przypadku Grecji, wartość tego atrybutu jest określona jako "GRD" dla danych z okresu do 2000Q4 (IV kwartał 2000 r.) włącznie, a zaczynając od okresu 2001Q1 (I kwartał 2001 r.) jako "EUR".
(18) Dla potrzeb rodziny kluczy OFI ten atrybut nie jest wymagany, ponieważ informacja ta jest dostępna w postaci szeregu danych dotyczących reklasyfikacji. Dodano go do listy, ponieważ jest częścią wspólnej listy możliwych wartości dla atrybutu na poziomie obserwacji wszystkich rodzin kluczy. Jednak jeśli status obserwacji "B" jest przekazywany, to musi mu towarzyszyć wartość obserwacji sprzed załamania szeregu (OBS_PRE_BREAK).
(19) Jeśli z powodu lokalnych praktyk rynkowych lub warunków prawnych szereg czasowy (lub jego część) nie ma zastosowania (związane z nim zjawisko nie występuje), zgłaszany jest brak wartości ("-") ze statusem obserwacji "M".
(20) Jeśli z powodu lokalnych warunków dane do szeregu czasowego nie zostały zebrane w określonych dniach, albo przez cały okres danego szeregu czasowego (dane zjawisko ekonomiczne ma miejsce, ale nie jest monitorowane z punktu widzenia statystyki), w każdym okresie zgłaszany jest brak wartości ("-") ze statusem obserwacji "L".
(21) Na późniejszym etapie obserwacje te przyjmują wartości ostateczne (status obserwacji "A"). Nowe, zmienione wartości są wstawiane w miejsce wcześniejszych wstępnych obserwacji.
KRAJOWA INFORMACJA OBJAŚNIAJĄCA
Wprawdzie większość informacji wymaganych w informacji objaśniającej powinna być zasadniczo przesyłana systemem E9 z odpowiednimi atrybutami, zgodnie z opisem w sekcji 5.2 niniejszego załącznika, ale należy je również przesłać w postaci wydruku.
Krajowa informacja objaśniająca powinna zawierać opis następujących kwestii:
Odstępstwa od zalecanych zasad mogą wystąpić w przypadku:
1. Cel
Informacje o emisji papierów wartościowych stanowią ważny element analizy pieniężnej i finansowej. Dla pożyczkobiorców emisja papierów wartościowych stanowi alternatywę wobec korzystania z kredytów bankowych. Ci, którzy dysponują środkami finansowymi, mogą uważać papiery wartościowe emitowane przez instytucje niebankowe za coś w rodzaju substytutów depozytów bankowych i instrumentów zbywalnych emitowanych przez banki. Tak więc statystyka emisji papierów wartościowych stanowi uzupełnienie statystyki pieniężnej. Na przestrzeni czasu przesuwanie się środka ciężkości między finansowaniem bezpośrednim (przez rynki papierów wartościowych) a finansowaniem pośrednim (przez system bankowy) może wpływać na mechanizm transmisji polityki pieniężnej, ponieważ tego rodzaju przesunięcia mogą zmienić strukturę finansową krajów Unii Gospodarczej i Walutowej (UGW). Analiza działalności emisyjnej według sektorów pokazuje względne znaczenie popytu sektorów państwowego i prywatnego na rynkach kapitałowych i pomaga wyjaśniać zmiany rynkowych stóp procentowych, zwłaszcza w przypadku papierów średnio- i długoterminowych. Dane dotyczące portfela papierów wartościowych wskazują też głębokość rynków kapitałowych. Ponadto informacje o emisji papierów wartościowych w euro (w podziale na instytucje z krajów UGW i spoza krajów UGW) są wykorzystywane do oceny roli euro na międzynarodowych rynkach finansowych.
Statystki emisji papierów wartościowych umożliwiają wyliczenie dwóch głównych agregatów:
- całości emisji realizowanych przez instytucje z krajów UGW w dowolnej walucie, oraz
- całości światowej emisji papierów wartościowych w euro, zarówno w ramach Unii Gospodarczej i walutowej, jak i poza nią.
Statystyki emisji papierów wartościowych są oparte, w dostępnym zakresie, na istniejących danych na szczeblu krajowym i międzynarodowym. Dostępne dane nie zawsze są w pełni zgodne z definicjami i podziałami określonymi w niniejszym Załączniku. Gdy dane odbiegają od podanych tu definicji, krajowe banki centralne (KBC) powinny przesyłać do Europejskiego Banku Centralnego (EBC) informację objaśniającą(1).
2. Układ logiczny i zbieranie danych
Schemat 1 przedstawia układ logiczny, stanowiący podstawę zgłaszania przez KBC do EBC statystyki emisji papierów wartościowych. Podstawowy przekrój określa się według siedziby emitenta(2). KBC zgłaszają wszystkie emisje. Dwanaście krajowych banków centralnych Eurosystemu dostarcza łącznie dane obejmujące wszystkie emisje papierów wartościowych dokonywane przez instytucje z krajów obszaru euro. Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS - Bank for International Settlements) przesyła dane o emisjach papierów wartościowych w krajach "reszty świata", które obejmują wszystkie kraje spoza obszaru euro, przy czym emisje dokonywane przez nieuczestniczące Państwa Członkowskie Unii Europejskiej są wyodrębnione z danych dotyczących pozostałych krajów "reszty świata"(3).
Emisje są następnie analizowane ze względu na walutę, w której są wyrażone(4): "euro/waluty krajowe" lub "pozostałe waluty". Do dnia 1 stycznia 1999 r. określenie "euro/waluty krajowe" dotyczyło ECU i walut krajowych uczestniczących Państw Członkowskich. Od dnia 1 stycznia 1999 r. dotyczy euro i związanych z nim walut krajowych. Krajowe banki centralne przekazują dane o emisjach realizowanych przez instytucje krajowe niezależnie do waluty, w jakiej jest wyrażona emisja. BIS przesyła dane dotyczące instytucji państw reszty świata tylko dla emisji wyrażonych w euro/walutach krajowych(5).
Schemat 1: Ogólny układ logiczny danych
Główne agregaty można wyliczać jako sumy bloków danych: suma A i B daje całość emisji w euro, a suma A i C daje całość emisji dokonywanych przez instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej. Blok D nie jest potrzebny do wyliczania agregatów.
Podstawowym wyróżnikiem jest siedziba emitenta, ponieważ to kryterium jest jednoznaczne i odzwierciedla względną siłę instytucji sprawozdających: KBC, jeśli chodzi o emisje krajowe, oraz BIS, jeśli chodzi o emitentów międzynarodowych. Na podstawie powyższego układu logicznego opracowano odrębne sprawozdania dla BIS i KBC. Znajdują się one w dodatku 2.
Krajowe banki centralne mogą dysponować niepełnymi danymi dotyczącymi emisji prowadzonych przez krajowych rezydentów na rynkach zagranicznych, zwłaszcza emisji wyrażonych w walutach innych niż euro (Blok C). KBC wypełniają formularze sprawozdań w takim zakresie, w jakim jest to możliwe na podstawie istniejących krajowych źródeł danych, a następnie wypełniają całkowicie lub częściowo luki, korzystając ze źródeł pośrednich. Zaleca się, aby KBC przesyłały też dane dotyczące emisji dokonywanych na ich własnych rynkach krajowych przez instytucje pozostałych krajów Unii Gospodarczej i Walutowej. Z czasem przekazywanie tych danych może nabrać większego znaczenia, jeśli unia walutowa doprowadzi do większej integracji rynków finansowych i zwiększenia konkurencji między pośrednikami finansowymi realizującymi emisje papierów wartościowych. BIS zaproponował KBC wzajemną pomoc w celu zwiększenia zakresu rejestrowanych danych.
3. Siedziba emitenta
3.1. Definicja
Emitent jest definiowany jako rezydent kraju sprawozdającego, jeśli posiada na obszarze gospodarczym tego kraju ośrodek działalności ekonomicznej, tzn. jeśli przez dłuższy czas (rok lub więcej) prowadzi działalność gospodarczą na tym obszarze(6). Emitenci określani jako nierezydenci to instytucje: 1) zlokalizowane na obszarze gospodarczym państwa sprawozdającego, które nie prowadzą i nie zamierzają prowadzić działalności gospodarczej ani transakcji na obszarze tego państwa przez okres jednego roku lub więcej; lub też 2) znajdujące się poza obszarem gospodarczym państwa sprawozdającego.
Emisje papierów wartościowych realizowane przez filie należące do nierezydentów państwa sprawozdającego, które działają na obszarze gospodarczym państwa sprawozdającego, zalicza się do emisji realizowanych przez rezydentów tego państwa. Emisje realizowane przez centrale znajdujące się na obszarze gospodarczym państwa sprawozdającego, które prowadzą działalność międzynarodową, są również uważane za emisje realizowane przez rezydentów. Emisje przeprowadzane przez centrale lub filie znajdujące się poza obszarem gospodarczym państwa sprawozdającego, ale należące do rezydentów państwa sprawozdającego, są uważane za emisje realizowane przez nierezydentów. Na przykład przyjmuje się, że emisja papierów wartościowych przez spółkę Volkswagen Brazil jest realizowana przez rezydenta Brazylii, a nie instytucję na terytorium państwa sprawozdającego.
3.2. Tryb przesyłania danych
Jak wyjaśniono w sekcji 2 i zilustrowano na schemacie 1, wymagane sprawozdania są zasadniczo oparte na podziale rezydenci-nierezydenci (instytucje krajowe/instytucje krajów UGW/reszta świata). Krajowe banki centralne zgłaszają wszystkie emisje instytucji krajowych (niezależnie od waluty); wprowadzają też podział między rezydentami swojego kraju, tzn. instytucjami krajowymi, a rezydentami pozostałych państw. Dla każdego KBC "rezydenci/instytucje krajowe" to emitenci w kraju, który przesyła dane, tzn. np. dla Portugalii są to emitenci będący rezydentami Portugalii. W związku z tym nierezydenci, to ci emitenci, którzy znajdują się poza krajem sprawozdającym, np. dla Portugalii są to wszystkie instytucje będące rezydentami państw innych niż Portugalia (bez względu na kraj siedziby).
BIS dostarcza danych na temat instytucji pozostałych krajów (reszta świata), które prowadzą emisję papierów wartościowych w euro/walutach krajowych. W tym przypadku wymagane są cztery zestawy danych: po jednym zbiorze danych dla każdego z trzech Państw Członkowskich Unii Europejskiej (UE) spoza obszaru euro (Danii, Szwecji i Wielkiej Brytanii) oraz jeden zestaw dla reszty świata (obejmujących wszystkie kraje spoza UE). Z punktu widzenia BIS interpretacja pojęcia "rezydent państwa sprawozdającego" zależy od perspektywy sprawozdania. Na przykład w duńskim sprawozdaniu dotyczy ono rezydentów Danii, a w sprawozdaniu dotyczącym "instytucji reszty świata" chodzi o emitentów spoza UE.
Aby uniknąć podwójnego liczenia tych samych danych lub też powstania luk, sprawozdania dotyczące emisji dokonywanych przez spółki finansowe specjalnego przeznaczenia(7) są zbierane prze dwie strony, przez BIS i odpowiedni KBC. Spółki specjalnego przeznaczenia, takie jak Toyota Motor Finance Netherlands BV, odpowiadają definicji rezydentów określonej w ESA 95, a zatem są klasyfikowane jako instytucje krajów Unii Gospodarczej i Walutowej - w tym przypadku jako rezydenci Niderlandów. Emisje dokonywane przez takie instytucje są wykazywane przez KBC, a nie przez BIS.
Jeśli państwo sprawozdające nie jest w stanie przedstawić statystyki zgodnie z kryteriami definicji rezydentów określonymi przez ESA 95 (i Międzynarodowy Fundusz Walutowy (MFW)), krajowy bank centralny tego państwa powinien przedstawić w informacji objaśniającej wyczerpujące wytłumaczenie zastosowanego kryterium podziału. Na przykład Deutsche Bundesbank poinformował, że w swoich sprawozdaniach uwzględnia wszystkich emitentów będących rezydentami prowadzącymi działalność gospodarczą w Niemczech, niezależnie od tego, jak długo prowadzą tę działalność ("pojęcie rezydencji prawnej").
4. Przekrój sektorowy emitentów
4.1. Definicja
Emitenci papierów wartościowych są zdefiniowani jako przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstw, które emitują papiery wartościowe i zaciągają zobowiązania prawne wobec posiadaczy tych instrumentów, zgodnie z warunkami emisji.
W sprawozdaniach wymagany jest podział sektorowy emitentów papierów wartościowych przedstawionych w podziale według siedziby. Emisje są klasyfikowane ze względu na sektor instytucji zaciągającej zobowiązania z tytułu emisji papierów wartościowych. Tak więc, jeśli bank inwestycyjny wprowadza do obiegu papiery wartościowe organu samorządowego, emitent jest zaliczany do kategorii "instytucje stanowe i samorządowe". W przypadku papierów wartościowych emitowanych poprzez spółki specjalnego przeznaczenia, gdzie zobowiązanie z tytułu emisji jest zaciągane nie przez daną spółkę, tylko przez jednostkę dominującą, są one przypisywane jednostce dominującej, a nie spółce specjalnego przeznaczenia. Na przykład emisja realizowana przez spółkę specjalnego przeznaczenia należącą do spółki Philips jest zaliczona do sektora przedsiębiorstw i zgłaszana przez Niderlandy. Niemniej jednak zasada ta obowiązuje tylko, jeśli spółka specjalnego przeznaczenia i jej jednostka nadrzędna znajdują się w tym samym kraju. Jeśli zaś spółka nadrzędna nie jest rezydentem państwa sprawozdającego, to spółka specjalnego przeznaczenia jest uważana za rezydenta umownego(8) państwa sprawozdającego, a jako sektor emitenta przyjmuje się "pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego". Na przykład emisja realizowana przez spółkę Toyota Motor Finance Netherlands BV jest zaliczana do kategorii pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego w Niderlandach, ponieważ spółka nadrzędna, Toyota, nie jest rezydentem Niderlandów.
Klasyfikacja sektorowa obejmuje następujących dziewięć rodzajów emitentów(9):
- EBC/KBC.
- Monetarne instytucje finansowe (MIF) inne niż banki centralne obejmują instytucje kredytowe danego kraju zdefiniowane w prawie wspólnotowym oraz wszelkie inne instytucje finansowe krajowe, których działalność polega na przyjmowaniu depozytów lub ich bliskich substytutów od instytucji niemonetarnych oraz udzielaniu kredytów i pożyczek na własny rachunek (przynajmniej w rozumieniu ekonomicznym) lub inwestowaniu w papiery wartościowe(10).
- Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego obejmują niemonetarne przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstw (z wyłączeniem instytucji ubezpieczeniowych i funduszów emerytalnych), których podstawowa działalność polega na pośrednictwie finansowym przez zaciąganie zobowiązań wobec instytucji niemonetarnych w formach innych niż waluty, depozyty lub bliskie substytuty depozytów. Zalicza się tu też pomocnicze instytucje finansowe, które zajmują się działalnością ściśle związaną z pośrednictwem finansowym, ale nie samym pośrednictwem finansowym(11).
- Instytucje ubezpieczeniowe i fundusze emerytalne obejmują niemonetarne przedsiębiorstwa finansowe i jednostki typu przedsiębiorstw, których podstawowa działalność polega na pośrednictwie finansowym polegającym na przejęciu skumulowanego ryzyka(12)..
- Przedsiębiorstwa obejmują przedsiębiorstwa i jednostki typu przedsiębiorstw, których działalność nie polega na pośrednictwie finansowym, tylko na produkcji towarów rynkowych i świadczeniu usług o charakterze niefinansowym(13).
- Instytucje rządowe szczebla centralnego to jednostki administracji centralnej państwa oraz inne instytucje centralne, których kompetencje rozciągają się na całość obszaru ekonomicznego państwa sprawozdającego, z wyłączeniem zarządzania funduszami ubezpieczeń społecznych(14).
- Instytucje stanowe i samorządowe: Instytucje stanowe obejmują odrębne jednostki instytucjonalne realizujące pewne funkcje administracji państwowej poniżej szczebla centralnego i powyżej szczebla samorządowego, z wyłączeniem zarządzania funduszami ubezpieczeń społecznych. Instytucje samorządowe obejmują administrację publiczną, której zakres kompetencji obejmuje tylko pewien lokalny region ekonomicznego obszaru państwa sprawozdającego, z wyłączeniem lokalnych agencji funduszów ubezpieczeń społecznych(15).
- Fundusze ubezpieczeń społecznych określa się jako centralne, stanowe i samorządowe jednostki instytucjonalne, których podstawowa działalność polega na zapewnianiu świadczeń społecznych(16).
- Instytucje międzynarodowe obejmują organizacje ponadnarodowe i międzynarodowe, takie jak Europejski Bank Inwestycyjny, Międzynarodowy Fundusz Walutowy oraz Bank Światowy.
Jeśli przedsiębiorstwo państwowe zostaje sprywatyzowane przez emisję akcji dopuszczonych do obrotu publicznego, przyjmuje się, że sektor emitenta to "przedsiębiorstwa". Analogicznie, jeśli państwowa instytucja kredytowa zostanie sprywatyzowana, sektor emitenta określa się jako "MIF inne niż banki centralne". W rzadkich przypadkach, kiedy emisja jest realizowana przez gospodarstwa domowe lub instytucje niekomercyjne obsługujące gospodarstwa domowe, emisja taka jest klasyfikowana jako realizowana przez "przedsiębiorstwa".
4.2. Wymogi dotyczące danych
Jeśli państwo sprawozdające odejdzie od powyższej klasyfikacji lub nie może odrębnie wykazać wszystkich emisji według sektora emitenta, przesyła dane w najdokładniejszym możliwym przekroju, zgodnie z powyższą klasyfikacją, i załącza informację objaśniającą, w której informuje o wszystkich rozbieżnościach oraz o tych sektorach, które nie mogą być wykazane odrębnie. Jeśli na przykład z emisji dokonanych przez przedsiębiorstwa nie można wyodrębnić emisji realizowanych przez pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego, należy przesłać dane dotyczące całości emisji z tych dwóch sektorów łącznie, tzn. pozostałych instytucji pośrednictwa finansowego i przedsiębiorstw. Taką klasyfikację należy udokumentować w informacji objaśniającej.
Poniżej przedstawiamy przyjęty w bazie danych BIS schemat przyporządkowania przekroju sektorowego emitentów do podziału wymaganego w sprawozdaniach EBC:
Schemat 2: Odwzorowanie przekroju według sektorów w bazie danych BIS
5. Termin wykazania emisji
Dla potrzeb gromadzonych danych statystycznych przyjmuje się, że emisja ma miejsce w chwili, gdy emitent otrzymuje zapłatę, a nie kiedy syndykat podejmuje zobowiązanie. BIS zgłasza te emisje pod nazwą "completed" ("zakończone")(17).
6. Waluta emisji
6.1. Definicja
Waluta emisji jest określana jako waluta, w jakiej wyrażone są papiery wartościowe. Obligacje dwuwalutowe, w przypadku których wykup obligacji lub wypłata kuponu następuje w innej walucie niż waluta, w jakiej jest wyrażona sama obligacja, są zaliczane do kategorii odpowiadającej walucie, w jakiej wyrażona jest obligacja.
Obligacje globalne(18) są zazwyczaj wyrażone w jednej walucie, na ogół w dolarach USA. Jeśli obligacja globalna jest emitowana w kilku walutach, każdą część wykazuje się jako odrębną emisję, zgodnie z odnośną walutą.
Jeśli emisje są wyrażone w dwóch walutach, na przykład 70 % w euro, a 30 % w dolarach USA, najlepiej jest wykazać poszczególne składniki emisji odrębnie, zgodnie z ich walutą. Tak więc 70 % emisji zalicza się do emisji w euro/walutach krajowych(19), a pozostałe 30 % do emisji w pozostałych walutach(20). Jeśli nie można odrębnie określić składników emisji odpowiadających poszczególnym walutom, w krajowej informacji objaśniającej należy opisać faktyczną klasyfikację przyjętą przez państwo sprawozdające.
Papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu uważa się za wyemitowane w walucie kraju, w którym przedsiębiorstwo ma siedzibę; emisje akcji w innych walutach są nieistotne lub nie występują. Tak więc informacje o papierach wartościowych dopuszczonych do publicznego obrotu dotyczą jedynie wszystkich emisji przeprowadzonych przez instytucje krajów UGW.
6.2. Wymogi sprawozdawcze
Określenie "euro/waluty krajowe" w odniesieniu do danych historycznych sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. dotyczyło ECU i walut krajowych uczestniczących Państw Członkowskich. Od dnia 1 stycznia 1999 r. dotyczy euro i powiązanych z nim walut krajowych. Kategoria "pozostałe waluty" obejmuje wszystkie pozostałe waluty, w tym waluty krajowe nieuczestniczących Państw Członkowskich.
Krajowe banki centralne dokonują rozróżnienia między emisjami realizowanymi przez własnych rezydentów w euro/walutach krajowych (Blok A) i w pozostałych walutach (Blok C). Na przykład Niemcy zgłaszają wszystkie papiery wartościowe emitowane w euro, DEM, ECU(21) i w walutach pozostałych uczestniczących Państw Członkowskich (FRF, ITL, ATS, itd.) jako emisje w euro/walutach krajowych (Blok A). Wszystkie pozostałe emisje dokonywane przez instytucje krajowe, wyrażone w pozostałych walutach (GBP, CHF, USD, JPY itd.) są wykazywane w Bloku C.
Jeśli KBC nie są w stanie dokonać rozróżnienia między emisjami z wcześniejszych okresów (sprzed dnia 1 stycznia 1999 r.) pozostałych państw uczestniczących (włącznie z ECU) wyrażonymi w euro/walutach krajowych i emisjami w pozostałych walutach, powinny opisać w informacji objaśniającej, jak sklasyfikowano te emisje, i określić ogólną kwotę emisji, które nie zostały przypisane do właściwej kategorii, aby można było ocenić skalę rozbieżności.
BIS zgłasza emisje dokonywane przez instytucje reszty świata w euro/walutach krajowych (Blok B), ale pomija emisje w pozostałych walutach. Baza danych BIS zawiera informacje dotyczące waluty emisji i w związku z tym może być użyta do wyodrębnienia emisji wyrażonych w euro/walutach krajowych spośród emisji w pozostałych walutach.
7. Klasyfikacja papierów wartościowych
Emisje papierów wartościowych są analizowane w dwóch szerokich kategoriach: 1) dłużne papiery wartościowe (z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych)(22); i 2) papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu (z wyłączeniem jednostek uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych)(23). O ile to możliwe, wykazywane są też emisje zamknięte. Papiery rynku pieniężnego są zaliczane do dłużnych papierów wartościowych, ale pochodne instrumenty finansowe i jednostki uczestnictwa w funduszach inwestycyjnych nie są objęte zakresem omawianych sprawozdań. Ponadto wyłączone są z niego papiery wartościowe z prawem do kapitału niedopuszczone do publicznego obrotu, ponieważ te dane nie są powszechnie dostępne w istniejącym systemie statystyki emisji papierów wartościowych(24). Istnieją też wątpliwości co do tego, na ile dla potrzeb analizy przydatne jest wykazywanie papierów wartościowych w prawem do kapitału niedopuszczonych do publicznego obrotu, ponieważ tego rodzaju papiery mogą nie być zbywalne.
7.1. Dłużne papiery wartościowe(25)
Kategoria dłużnych papierów wartościowych(26) (z wyłączeniem pochodnych instrumentów finansowych) obejmuje wszystkie aktywa finansowe, które są wystawione na okaziciela, zazwyczaj zbywalne i znajdujące się w obrocie na rynkach wtórnych oraz nieprzyznające posiadaczowi prawa do udziału w kapitale jednostki, która je wyemitowała. Ta kategoria obejmuje aktywa finansowe zazwyczaj reprezentowane przez dokumenty przeznaczone do obrotu, których wartość nominalna jest określana przy emisji. Należą do nich emisje bonów, obligacji, not dłużnych, skryptów dłużnych i innych tego rodzaju instrumentów, które zazwyczaj znajdują się w obrocie na rynkach finansowych. Instrumenty zaliczane do tej kategorii można określić jako instrumenty zapewniające posiadaczowi bezwarunkowe prawo do stałego lub określonego umownie dochodu w formie wypłat kuponowych (odsetek) lub określonej stałej sumy w konkretnym terminie lub terminach, albo od daty określonej w momencie emisji. O ile to możliwe, zalicza się tu też emisje zamknięte. Kategoria ta obejmuje także obligacje globalne.
W wypadku emisji papierów wartościowych przez MIF, sprawozdania KBC dotyczące statystyki emisji papierów wartościowych i statystyki bilansowej MIF muszą być spójne, ponieważ zakres instrumentów i emitentów (należących do kategorii MIF) jest taki sam w obu przypadkach(27).
Jako dłużne papiery wartościowe klasyfikuje się następujące instrumenty wymienione w bazie danych BIS:
- certyfikaty depozytowe,
- bony komercyjne (commercial paper),
- bony skarbowe,
- obligacje,
- bony komercyjne wyrażone w euro,
- obligacje średnioterminowe,
- pozostałe instrumenty krótkoterminowe.
W krajowej informacji objaśniającej, KBC przekazują informacje o rodzajach papierów wartościowych wykazywanych w danych krajowych, łącznie z warunkami, jakim podlegają w danym kraju. Jeśli wiadomo, że zakres przesyłanych danych jest niepełny, państwo sprawozdające wskazuje istniejące luki. Ponadto KBC podają ogólne krajowe oszacowania dotyczące papierów wartościowych uwzględnionych w każdej kategorii emisji realizowanych przez instytucje krajowe(28).
Kategoria dłużnych papierów wartościowych dzieli się na dwie podgrupy:
7.1.1. Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe(29)
Pozycja "krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe" zawiera wszystkie emisje papierów wartościowych z krótkim terminem pierwotnym. Krótkoterminowe papiery wartościowe są na ogół emitowane z dyskontem. Ta pozycja nie obejmuje papierów wartościowych, których zbywalność, choć teoretycznie możliwa, jest w praktyce bardzo ograniczona.
Należą do niej następujące instrumenty(30):
- bony skarbowe i inne krótkoterminowe papiery wartościowe emitowane przez instytucje rządowe i samorządowe,
- zbywalne krótkoterminowe papiery dłużne emitowane przez instytucje finansowe i przedsiębiorstwa. Instrumenty te występują pod różnymi nazwami, np.: bony dłużne, bony komercyjne, weksle handlowe, weksle własne, weksle kupieckie, weksle ciągnione, traty czy certyfikaty depozytowe,
- krótkoterminowe papiery wartościowe emitowane w ramach długoterminowych umów emisyjnych, oraz
- akcepty bankowe.
Jeśli akcepty bankowe są zbywalne i uwzględnione w przesyłanych danych dotyczących krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych, państwo sprawozdające powinno opisać w krajowej informacji objaśniającej stosowane w tym kraju procedury rejestrowania oraz charakter tych instrumentów.
7.1.2. Długoterminowe dłużne papiery wartościowe(31)
Pozycja "długoterminowe dłużne papiery wartościowe" zawiera wszystkie emisje papierów wartościowych z długim terminem pierwotnym; długoterminowe papiery wartościowe są na ogół emitowane z kuponem.
Do tej podkategorii należą następujące instrumenty(32):
- obligacje na okaziciela,
- obligacje podporządkowane, często nazywane zobowiązaniami podporządkowanymi,
- obligacje z opcjonalnymi terminami pierwotnymi, z których najpóźniejszy wynosi ponad jeden rok,
- obligacje niedatowane lub wieczyste,
- obligacje średnioterminowe o zmiennym oprocentowaniu,
- papiery wartościowe indeksowane, w których wartość kwoty głównej jest powiązana z indeksem cenowym, ceną towarów lub indeksem kursowym,
- obligacje z głębokim dyskontem i zerokuponowe,
- euroobligacje. Obligacje, które są jednocześnie emitowane na rynki co najmniej dwóch krajów i są wyrażone w walucie, która nie musi być walutą żadnego z tych krajów; emisję zazwyczaj realizuje międzynarodowy syndykat instytucji finansowych z kilku państw,
- obligacje globalne. Obligacje, które są emitowane jednocześnie na rynku krajowym i na rynku euro,
- obligacje z emisji zamkniętych. Obligacje ograniczone na mocy dwustronnej umowy do określonych inwestorów, o ile są co najmniej potencjalnie zbywalne,
- papiery wartościowe wynikające z konwersji zadłużenia,
- kredyty i pożyczki, które de facto stały się zbywalne,
- skrypty dłużne i kredyty z możliwością zamiany na papiery wartościowe z prawem do kapitału przedsiębiorstwa emitenta lub innej spółki, dopóki nie zostaną zamienione. Opcje zamiany(33) nie należą do tej kategorii, o ile mogą być oddzielone od obligacji bazowej,
- akcje lub udziały, które przynoszą stały dochód, ale nie zapewniają udziału w majątku pozostałym po likwidacji spółki, w tym akcje i udziały uprzywilejowane, bez prawa do udziału w kapitale,
- aktywa finansowe emitowane w ramach sekurytyzacji zadłużenia, kredytów hipotecznych, należności z tytułu kart kredytowych i innych aktywów.
Do tej podgrupy nie należą następujące instrumenty:
- transakcje dotyczące papierów wartościowych w ramach umowy odkupu,
- emisje papierów wartościowych, które nie są zbywalne,
- niezbywalne kredyty i pożyczki.
7.1.3. Analiza długoterminowych dłużnych papierów wartościowych w podziale według instrumentów
Całkowita emisja długoterminowych dłużnych papierów wartościowych jest następnie analizowana w podziale na następujące kategorie instrumentów:
- papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu obejmują wszystkie papiery, których kupon nie ulega zmianie przez cały okres życia tych papierów. Zgodnie z bazą danych BIS zaliczane są tu też papiery wartościowe wyemitowane bez jednoznacznie stałego lub jednoznacznie zmiennego oprocentowania ("o oprocentowaniu mieszanym")(34), na przykład emisje o oprocentowaniu stałym, które następnie staje się zmienne lub o oprocentowaniu zmiennym, które następnie staje się stałe, oraz papiery wartościowe, których wypłaty kuponowe nie mają takiej samej wysokości przez cały czas pozostawania w obiegu, a także papiery wartościowe o oprocentowaniu rosnącym (step-up) lub malejącym (step-down),
- papiery wartościowe o zmiennym oprocentowaniu obejmują wszystkie papiery, w których kupon jest okresowo korygowany w odniesieniu do niezależnej stopy procentowej, włącznie z kuponami indeksowanymi,
- obligacje zerokuponowe obejmują wszystkie papiery wartościowe, które nie są związane w wypłatami kuponowymi. Zazwyczaj tego rodzaju obligacje są emitowane z dyskontem i wykupywane według wartości nominalnej. Należą do nich też obligacje emitowane według wartości nominalnej i wykupywane z premią, na przykład obligacje z ceną wykupu związaną z kursem walutowym lub indeksem. Większość dyskont lub premii stanowi odpowiednik odsetek naliczonych w okresie do wykupu obligacji.
Powyższy podział długoterminowych papierów wartościowych jest przeprowadzany dla każdego sektora emitentów. Suma trzech powyższych kategorii jest w zasadzie równa wartości wszystkich długoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Ponieważ tego rodzaju podział jest możliwy w przypadku większości długoterminowych dłużnych papierów wartościowych, ale nie obejmuje absolutnie wszystkich emisji, zakłada się, że suma obligacji o zmiennym oprocentowaniu, o stałym oprocentowaniu i zerokuponowych nie musi dawać w wyniku łącznej wartości dłużnych papierów wartościowych. Kraj sprawozdający powinien określić w krajowej informacji objaśniającej rodzaj i wartość długoterminowych papierów wartościowych, dla których tego rodzaju klasyfikacja nie była możliwa.
W przypadku krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych taki podział nie jest wymagany. Wszystkie krótkoterminowe papiery wartościowe są papierami z dyskontem i są uważane za papiery wartościowe o stałym oprocentowaniu.
7.2. Papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu(35)
Kategoria papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu obejmuje wszystkie akcje, których ceny są notowane na uznanych giełdach papierów wartościowych lub innego rodzaju rynkach regulowanych. Papiery wartościowe z prawem do kapitału tanowią aktywa finansowe, które reprezentują prawa kapitałowe do przedsiębiorstw i jednostek typu przedsiębiorstw. Ogólnie, tego rodzaju aktywa finansowe uprawniają posiadacza do udziału w zyskach takich przedsiębiorstw, a w razie ich likwidacji, do udziału w pozostałym majątku. Z kategorii tej są wyłączone papiery wartościowe z prawem do kapitału iedopuszczone do publicznego obrotu.
Papiery wartościowe z prawem do kapitału opuszczone do publicznego obrotu obejmują:
- papiery wartościowe z prawem do kapitału emitowane przez spółki akcyjne: są to papiery wartościowe, które dają posiadaczowi status współwłaściciela spółki i uprawniają go zarówno do udziału w zysku, jak i do udziału w jej majątku netto w razie likwidacji,
- umorzone akcje spółek akcyjnych: są to udziały, których kapitał został spłacony, ale które zostały zachowane przez posiadacza będącego nadal współwłaścicielem i mającego prawo do udziału w zyskach pozostałych po wypłacie dywidendy od pozostałego zarejestrowanego kapitału, a także do udziału we wszelkich nadwyżkach, które mogą powstać w wyniku likwidacji spółki,
- akcje i udziały z prawem do dywidendy emitowane przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością i akcyjne: są to papiery wartościowe, które
- zależnie od państwa i okoliczności, w jakich powstały, noszą wiele różnych nazw, takich jak udziały założycielskie, udziały z prawem do zysku itp., które nie są częścią zarejestrowanego kapitału,
- nie dają posiadaczowi statusu współwłaściciela sensu stricto,
- uprawniają posiadacza do pewnej części zysków pozostałych po wypłacie dywidendy od zarejestrowanego kapitału i do części nadwyżki powstałej w wyniku likwidacji,
- akcje i udziały uprzywilejowane, które zapewniają udział w wartości majątku pozostałego po rozwiązaniu spółki. Mogą być dopuszczone lub niedopuszczone do publicznego obrotu na uznanych giełdach papierów wartościowych,
- o ile to możliwe, w do tej kategorii włącza się też emisje zamknięte (tzn. papiery wartościowe z prawem do kapitału wyemitowane z przeznaczeniem dla jednego nabywcy lub ograniczonej liczby nabywców, bez oferty publicznej).
Papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu nie obejmują:
- akcji i udziałów oferowanych do sprzedaży, ale nieobjętych w momencie emisji,
- skryptów dłużnych oraz kredytów i pożyczek z możliwością zamiany na papiery wartościowe z prawem do kapitału: są one zaliczane do tej kategorii po zamianie na papiery wartościowe z prawem do kapitału,
- udziałów wspólników w spółkach cywilnych, w których nie ma ograniczenia odpowiedzialności,
- inwestycji rządowych w kapitał organizacji międzynarodowych, które są zgodnie z prawem tworzone w formie spółek z kapitałem akcyjnym,
- emisji akcji/udziałów premiowych (gratisowych) (tylko w momencie emisji), to znaczy przydziału nowych papierów wartościowych z prawem do kapitału udziałowcom proporcjonalnie do ich dotychczasowego portfela/udziału. To samo dotyczy emisji papierów wartościowych z prawem do kapitału podzielonych na mniejsze jednostki, tzn. kiedy przedsiębiorstwo lub jednostka typu przedsiębiorstwa zwiększa liczbę papierów wartościowych z prawem do kapitału o pewien współczynnik lub wielokrotność. Emisje takich papierów wartościowych z prawem do kapitału ie są wyodrębniane w sprawozdaniu; niemniej jednak są one uwzględnione w całości portfela papierów wartościowych z prawem do kapitału opuszczonych do publicznego obrotu(36).
Jeśli przedsiębiorstwo zostało sprywatyzowane i instytucja państwowa zachowała część jego papierów wartościowych z prawem do kapitału, ale pozostała część jest notowana na rynku regulowanym, w kategorii papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu wykazuje się całą wartość kapitału tej spółki, ponieważ wszystkie jej papiery wartościowe z prawem do kapitału mogą potencjalnie w dowolnym momencie zostać sprzedane według wartości rynkowej. To samo ma miejsce, gdy część emisji zostaje sprzedana dużym inwestorom i tylko pozostała część papierów wartościowych z prawem do kapitału trafia na giełdę.
Krajowe banki centralne opisują w krajowej informacji objaśniającej wszelkie znane im luki w zakresie danych dotyczących papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu. Jeśli na przykład nie można odrębnie określić papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych i niedopuszczonych do publicznego obrotu, KBC przesyłają dane dotyczące wszystkich papierów wartościowych z prawem do kapitału. Sytuację taką należy uzasadnić w informacji objaśniającej i podać szacunkową wartość papierów wartościowych z prawem do kapitału niedopuszczonych do publicznego obrotu, aby zilustrować, jak dalece dane uległy zniekształceniu.
8. Termin pierwotny wyemitowanych papierów wartościowych
Emisje dłużnych papierów wartościowych dzieli się na krótko- i długoterminowe:
- krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe obejmują papiery wartościowe z terminem pierwotnym do jednego roku włącznie, nawet jeśli zostały wyemitowane w ramach umów długoterminowych,
- długoterminowe dłużne papiery wartościowe obejmują papiery wartościowe z terminem pierwotnym powyżej jednego roku. Emisje z opcjonalnym terminami pierwotnymi, z których najpóźniejszy przypada za więcej niż rok, oraz emisje z nieokreślonymi terminami pierwotnymi są klasyfikowane jako papiery długoterminowe.
W zasadzie przekrój według terminów pierwotnych stosowany przez KBC w statystyce emisji papierów wartościowych i w statystyce bilansowej MIF jest jednakowy(37). Jeśli nie można przestrzegać ścisłego podziału na papiery krótko- i długoterminowe, KBC wskazują w krajowej informacji objaśniającej miejsca, w których przesyłane dane odbiegają od takiego podziału. Zgodnie z propozycją ESA 95, ust. 5.22, dozwolona jest pewna elastyczność w odniesieniu do podziału na kategorie według terminu pierwotnego, tzn. w wyjątkowych przypadkach termin pierwotny krótkoterminowych papierów wartościowych wynosi dwa lata.
Metodologia stosowana obecnie przez BIS jest inna. BIS uważa wszystkie papiery ECP i pozostałe średnioterminowe euroobligacje (euronote) emitowane w ramach krótkoterminowych programów emisyjnych za instrumenty krótkoterminowe, a wszystkie instrumenty emitowane w ramach struktury długoterminowej za instrumenty długoterminowe, niezależnie od ich terminu pierwotnego.
Uważa się, że w ujęciu krótkoterminowym dwuletnie rozgraniczenie terminów pierwotnych, takie jak w statystyce bilansowej MIF, nie jest konieczne.
9. Uzgodnienie stanów i transakcji
Krajowe banki centralne przesyłają informacje o stanach portfeli papierów wartościowych, emisjach (brutto) i wykupie krótko- i długoterminowych dłużnych papierów wartościowych oraz o papierach wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu. Jeśli odrębne dane dotyczące emisji i wykupu w danym okresie sprawozdawczym nie są dostępne, KBC zgłasza zamiast tego wynikające z rozliczenia "emisje netto".
Schemat 3 ilustruje w zarysie ogólne powiązania między stanami (portfelem) i transakcjami (emisje brutto, wykupy i emisje netto). W praktyce powiązanie to jest bardziej skomplikowane, z powodu zmian cen i kursów walutowych, reinwestowania (naliczonych) odsetek, reklasyfikacji, zmian i innych korekt(38).
Schemat 3: Powiązania między stanami i transakcjami
a) | Portfel papierów wartościowych na koniec okresu sprawozdawczego | ≈ | Portfel papierów wartościowych na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego | + | Emisje (brutto) w danym okresie sprawozdawczym | - | Wykupy w danym okresie sprawozdawczym |
b) | Portfel papierów wartościowych na koniec okresu sprawozdawczego | ≈ | Portfel papierów wartościowych na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego | + | Emisje netto w danym okresie sprawozdawczym |
W zasadzie, pomijając wszystkie korekty, stan portfela papierów wartościowych na koniec danego okresu sprawozdawczego jest równy stanowi portfela na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego plus suma emisji (brutto) minus papiery wartościowe wykupione w danym okresie sprawozdawczym. Analogicznie, stan portfela papierów wartościowych na koniec danego okresu sprawozdawczego jest równy stanowi portfela na koniec poprzedniego okresu sprawozdawczego plus wartość emisji netto w danym okresie sprawozdawczym.
Emisje (brutto) w danym okresie sprawozdawczym obejmują wszystkie emisje dłużnych papierów wartościowych i papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu, jeśli emitent sprzedaje te instrumenty za gotówkę. Dotyczą one tworzenia nowych instrumentów w zwykłym trybie. Obejmuje to akcje spółek, które wchodzą na giełdę po raz pierwszy, w tym nowo powstałych spółek lub spółek prywatnych, które zostają przekształcone w spółki publiczne, łącznie z prywatyzacjami przedsiębiorstw państwowych, których akcje są dopuszczone do publicznego obrotu. Nie zalicza się tu emisji akcji premiowych (gratisowych)(39). Do kategorii tej nie zalicza się też wymiany ani przeniesienia papierów wartościowych podczas przejęcia lub fuzji przedsiębiorstw(40), chyba że w efekcie powstają nowe instrumenty. Emisje papierów wartościowych, które mogą być następnie zamienione na inne instrumenty, są wykazywane jako emisje należące do kategorii pierwotnego instrumentu; po konwersji zostają usunięte z tej kategorii w identycznej kwocie, a następnie potraktowane jak ponowna emisja w nowej kategorii (41). Moment, w którym emisja jest zakończona, jest definiowany jako moment dokonania płatności; tak więc wykazywanie emisji w sprawozdaniach odzwierciedla jak najdokładniej moment zapłaty za daną emisję.
Wykupy w danym okresie sprawozdawczym obejmują wszystkie transakcje odkupu dłużnych papierów wartościowych i papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu przez ich emitenta, jeśli inwestor otrzymuje w zamian gotówkę. Dotyczą one likwidacji instrumentów w zwykłym trybie. Obejmują wszystkie papiery wartościowe, które osiągnęły termin pierwotny oraz wcześniejsze wykupy/umorzenia. Do tej kategorii zalicza się transakcje wykupu akcji/udziałów przedsiębiorstwa (buy-backs), które odkupuje wszystkie udziały za gotówkę przed zmianą formy prawnej albo wykupuje część udziałów za gotówkę, co prowadzi do zmniejszenia kapitału. Wykup papierów wartościowych z prawem do kapitału przez przedsiębiorstwo nie jest zaliczany do tej kategorii, jeśli ma charakter inwestowania przez przedsiębiorstwo we własne udziały(42).
Emisje netto to wynik zbilansowania wszystkich przeprowadzonych emisji ze wszystkimi wykupami w danym okresie sprawozdawczym. Wartość emisji netto jest przesyłana tylko w sytuacji, w której nie można określić odrębnie wartości emisji (brutto) i wykupów.
10. Wycena papierów wartościowych
Wartość emisji papierów wartościowych obejmuje element cenowy i jeśli emisja jest wyrażona w walutach innych niż waluta sprawozdawcza, również element kursowy.
10.1. Element cenowy
Stany i transakcje dotyczące papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu są wykazywane według wartości rynkowej, a stany i transakcje dotyczące dłużnych papierów wartościowych według wartości nominalnej. Wyjątek od zasady wykazywania stanów i transakcji dla dłużnych papierów wartościowych według wartości nominalnej dotyczy obligacji z głębokim dyskontem i zerokuponowych, których emisje są rejestrowane według faktycznie zapłaconej kwoty, tzn. ceny z dyskontem w momencie zakupu, a ich wykup w terminie zapadalności według wartości nominalnej. Wartość portfela obligacji z głębokim dyskontem i zerokuponowych stanowią kwoty faktycznie zapłacone plus naliczone odsetki. Wcześniejszy wykup jest wykazywany w wysokości kwoty faktycznie zapłaconej plus odsetki naliczone do daty wykupu.
gdzie:
A = faktycznie zapłacona kwota plus naliczone odsetki
E = wartość efektywna (kwota zapłacona w momencie emisji)
P = wartość nominalna (kwota zapłacona w terminie zapadalności)
T = termin do zapadalności od dnia emisji (w dniach)
t = czas, jaki upłynął od dnia emisji (w dniach)
Dopuszczalne są pewne różnice w procedurze wyceny stosowanej w różnych krajach. W krajowej informacji wyjaśniającej każde z państw sprawozdających opisuje szczegółowo procedurę wyceny stosowaną dla 1) krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych; 2) długoterminowych dłużnych papierów wartościowych; 3) obligacji z dyskontem i 4) papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu. Jeśli stosowana jest różna wycena dla stanów i transakcji, należy to również wyjaśnić.
W tym kontekście nie stosuje się zasad wyceny zgodnych z systemem ESA 95, według których, w przypadku dłużnych papierów wartościowych i papierów wartościowych z prawem do kapitału, transakcje wykazuje się według wartości transakcyjnej, a stany według wartości rynkowej.
Zasady wyceny stosowane przez BIS wymagają podania wartości nominalnej dla dłużnych papierów wartościowych i ceny emisyjnej dla papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu. W przypadku obligacji z głębokim dyskontem i zerokuponowych sprawozdający KBC wylicza, jeśli to możliwe, naliczone odsetki.
10.2. Waluta sprawozdawcza i element kursowy wyceny
Krajowe banki centralne przesyłają do EBC dane wyrażone w euro, łącznie z szeregami historycznymi.
W przypadku przeliczenia na euro wartości papierów wartościowych wyemitowanych przez instytucje krajowe w innych walutach (Blok C)(43), KBC starają się jak najdokładniej zastosować do zasad wyceny według kursów walutowych zgodnych z systemem ESA 95(44):
- wartość emisji należy przeliczać na euro/waluty krajowe według właściwego średniego kursu rynkowego obowiązującego na koniec danego okresu sprawozdawczego, tj. na zamknięcie ostatniego dnia roboczego danego okresu sprawozdawczego,
- emisje i wykupy należy przeliczać na euro/waluty krajowe według średniego kursu rynkowego obowiązującego w momencie płatności. Jeśli nie można określić dokładnego kursu dla przeliczenia, można zastosować kurs, który jest możliwie jak najbliższy średniemu kursowi rynkowemu w momencie płatności.
W stosunku do okresów sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. KBC przestrzegają możliwie jak najdokładniej zasad ESA 95 dotyczących przeliczenia wszystkich emisji, wykupów i wartości portfeli papierów wartościowych wyrażonych w walutach obcych na euro/waluty krajowe krajów sprawozdających. Następnie, dla potrzeb sprawozdawczości EBC, przeliczane są na euro całe szeregi czasowe według ostatecznych kursów wymiany obowiązujących od dnia 31 grudnia 1998 r.
BIS zgłasza do EBC wszystkie emisje dokonywane przez instytucje krajowe w euro/walutach krajowych (Blok B) i wykazuje ich wartość w dolarach USA, stosując kurs wymiany na koniec miesiąca w przypadku stanu portfela papierów wartościowych i średni kurs w danym okresie w przypadku emisji i wykupów. EBC przelicza wszystkie dane na euro, stosując te same zasady, które wcześniej zastosował BIS. Dla danych sprzed dnia 1 stycznia 1999 r. jako pośredni element przeliczeniowy stosuje się kurs wymiany ECU do dolara USA.
11. Spójność logiczna
Statystyka emisji papierów wartościowych i statystyka bilansowa MIF są ze sobą powiązane, jeśli chodzi o emisje instrumentów zbywalnych(45) realizowane przez MIF. Zakres instrumentów i instytucji MIF, które je emitują, jest logicznie spójny, podobnie jak podział instrumentów ze względu na terminy pierwotne i waluty. Występują tu pewne różnice, jeśli chodzi o zasady wyceny, które sprowadzają się do przyjmowania wartości nominalnej dla statystyki emisji papierów wartościowych i wartości rynkowej dla statystyki bilansowej MIF. Poza różnicami wyceny, dla każdego kraju portfel papierów wartościowych wyemitowanych przez MIF i wykazywanych w statystyce emisji papierów wartościowych odpowiada pozycjom 11 ("emisja dłużnych papierów wartościowych") i 12 ("papiery rynku pieniężnego") po stronie pasywów bilansu MIF. Krótkoterminowe papiery wartościowe zdefiniowane dla potrzeb statystyki emisji papierów wartościowych odpowiadają sumie wartości papierów rynku pieniężnego i dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych na okres do jednego roku włącznie(46). Wartość długoterminowych papierów wartościowych zdefiniowana dla potrzeb statystyki emisji papierów wartościowych równa się sumie wartości dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych na okres od roku do dwóch lat i dłużnych papierów wartościowych wyemitowanych na okres powyżej dwóch lat.
Krajowe banki centralne analizują zakres statystyki emisji papierów wartościowych i zakres statystyki bilansowej MIF, i informują EBC o wszelkich niespójnościach i rozbieżnościach. Przeprowadzane są trzy kontrole spójności: dla emisji dokonywanych przez: 1) KBC w euro/walutach krajowych; 2) MIF inne niż banki centralne w euro/walutach krajowych; oraz 3) MIF inne niż banki centralne w pozostałych walutach. Pewne drobne rozbieżności są możliwe i dopuszczalne, ponieważ statystyka emisji papierów wartościowych i statystyka bilansowa MIF pochodzą z krajowych systemów sprawozdawczych przeznaczonych do różnych celów.
12. Częstotliwość, terminy i zakres czasowy przesyłanych sprawozdań
Sprawozdania są przesyłane do EBC z częstotliwością miesięczną.
Statystyki emisji papierów wartościowych są przesyłane do EBC nie później niż pięć tygodni po końcu miesiąca, którego dotyczą dane. Krajowe banki centralne są informowane o dokładnych datach przekazu danych z wyprzedzeniem - za pomocą kalendarza sprawozdawczego.
W zasadzie szeregi czasowe przesyłane do EBC zaczynają się od stycznia 1990 r. Jako punkt wyjścia służy wartość portfela papierów wartościowych na koniec grudnia 1989 r. Dla potrzeb prezentacji danych przyjmuje się podział na "dane bieżące", począwszy od stycznia 1999 r., "dane historyczne", począwszy od stycznia 1995 r., i "dłuższe szeregi czasowe", począwszy od stycznia 1990 r.
W razie potrzeby w krajowej informacji objaśniającej należy opisać przyczyny załamania szeregów i korekt.
13. Elektroniczny przekaz statystyki emisji papierów wartościowych - identyfikator rodziny kluczy: ECB_SEC1
13.1. Rodzina kluczy i odpowiednie listy kodów dla emisji papierów wartościowych
Rodzina kluczy ECB_SEC1 dotyczy statystyki EBC w zakresie dłużnych papierów wartościowych (krótko- i długoterminowych) oraz papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu. Jest ona tak skonstruowana, aby w jak największym zakresie wykorzystać listy kodów rodziny kluczy i wartości zdefiniowane wcześniej dla statystyki MUFA (rachunków finansowych UGW) i bilansu płatniczego, zwłaszcza w odniesieniu do pojęć i definicji zawartych w ESA 95.
Poniżej przedstawiono opis wymiarów i atrybutów zastosowanych w rodzinie kluczy dotyczącej papierów wartościowych. Dla potrzeb statystyki emisji papierów wartościowych wyróżniono dziewięć wymiarów mających zasadnicze znaczenie dla określenia szeregów czasowych(47):
Tablica 1. Rodzina kluczy dotyczących papierów wartościowych (ECB_SEC1): Wymiary szeregów
Każdy z powyższych dziewięciu wymiarów statystycznych przybiera wartości z odpowiedniej listy kodów. Na przykład zgodnie z powyższą tablicą, wymiar REF_AREA (obszar sprawozdawczy) przybiera wartości z listy kodów CL_AREA_EE. W niniejszej sekcji znajduje się opis wymiarów rodziny kluczy ECB_SEC1 w tej samej kolejności, w jakiej występują one w kluczu szeregu.
13.1.1. Wymiar nr 1: Częstotliwość (FREQ; długość: jeden znak)
Ten wymiar wskazuje, jak często przesyłane są szeregi czasowe. Odpowiednia lista kodów to CL_FREQ. Wartości stosowane w rodzinie kluczy dla emisji papierów wartościowych stanowią jedynie podzbiór wartości znajdujących się na tej liście: "M" dla sprawozdań miesięcznych, "Q" dla kwartalnych i "A" dla rocznych. Dane w tym zakresie przesyłane są co miesiąc. Jeśli dane miesięczne nie są dostępne i nie można dokonać żadnego oszacowania, można przesyłać zestawienia kwartalne lub roczne.
13.1.2. Wymiar nr 2: Obszar sprawozdawczy (REF_AREA; długość: dwa znaki)
Ten wymiar określa kraj, którego rezydentem jest dana kategoria emitentów(48). Lista kodów związanych z tym pojęciem to CL_AREA_EE. Do określenia obszaru sprawozdawczego dla rodziny kluczy dotyczących emisji papierów wartościowych stosowany jest tylko podzbiór wartości, ponieważ państwa, według których wykazywane są emisje, to Państwa Członkowskie UE i reszta świata.
13.1.3. Wymiar nr 3: Sektor emitenta (SEC_ISSUING_SECTOR; długość: cztery znaki)
Ten wymiar określa podział emitentów według sektorów i jest związany z listą kodów CL_BS_REP_SECTOR. W rodzinie kluczy dotyczących emisji papierów wartościowych stosowany jest tylko pewien podzbiór dostępnych wartości - wyróżnia się tylko dziewięć sektorów emitentów oraz jeden dla całej gospodarki.
13.1.4. Wymiar nr 4: Papier wartościowy (SEC_ITEM; długość: sześć znaków)
Ten wymiar określa listę pozycji utworzoną dla potrzeb rachunków finansowych Unii Walutowej zgodnie z systemem ESA 95. Wiąże się on z listą kodów CL_ESA95_ACCOUNT. W rodzinie kluczy dotyczących emisji papierów wartościowych stosowany jest tylko podzbiór wartości, ponieważ w statystyce emisji papierów wartościowych w ujęciu krótkoterminowym wymagane są tylko niektóre kategorie instrumentów. Dwie kategorie instrumentów na liście kodów dotyczą "pozycji uzupełniających", które można przesyłać, ale które nie są obowiązkowe: "papiery wartościowe z prawem do kapitału niedopuszczone do publicznego obrotu" i "pozostałe papiery wartościowe z prawem do kapitału".
13.1.5. Wymiar nr 5: Wycena papierów wartościowych (SEC_VALUATION; długość: jeden znak)
Ten wymiar określa metodę wyceny zastosowaną w statystyce papierów wartościowych i jest związany z listą kodów CL_MUFA_VALUATION. Wykorzystywany jest tu tylko podzbiór wartości, ponieważ w statystyce emisji papierów wartościowych nie stosuje się wszystkich metod wyceny ujętych na liście kodów.
W ujęciu krótkoterminowym dłużne papiery wartościowe należy wykazywać według wartości nominalnej ("N"), a papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu według wartości rynkowej (transakcyjnej) ("M"). Zdefiniowano też dwie inne metody wyceny: wartość łącznie z naliczonymi odsetkami ("A") i kwota faktycznie zapłacona ("E"). Wartość łącznie z naliczonymi odsetkami ("A") uwzględnia część odsetek wyliczonych w oparciu o różnicę między ceną wykupu i ceną emisji rozliczoną na cały okres do wykupu obligacji. Kwota faktycznie zapłacona ("E") dotyczy ceny w momencie zakupu. W przypadku wykupów i portfela papierów wartościowych, kwota faktycznie zapłacona dotyczy ceny "historycznej" w momencie zakupu, tzn. w przeciwieństwie do wyceny rynkowej, papiery wartościowe nie są tu "rewaloryzowane".
W przypadku długoterminowych dłużnych papierów wartościowych, zależnie od rodzaju emisji (z oprocentowaniem stałym, zmiennym i obligacje zerokuponowe), metoda wyceny może być inna, co prowadzi do mieszanej wyceny całości emisji. Na przykład papiery wartościowe o stałym i zmiennym oprocentowaniu są zazwyczaj wyceniane według wartości nominalnej, a obligacje zerokuponowe według kwoty faktycznie zapłaconej. Na ogól względna wartość wszystkich obligacji zerokuponowych jest niewielka, więc na liście kodów nie uwzględniono wartości według wyceny mieszanej; całkowita wartość długoterminowych papierów wartościowych jest wykazywana według ich wartości nominalnej ("N"). W przypadkach, w których skala zjawiska jest istotna, dla całej kwoty stosowana jest wartość "nieokreślona" ("Z"). Ogólnie rzecz biorąc, gdy występuje wycena mieszana, KBC przekazuje odpowiednie informacje na poziomie atrybutów (więcej informacji na ten temat znajduje się w opisie atrybutu "komentarz metodologiczny" w sekcji 13.2).
13.1.6. Wymiar nr 6: Rodzaj informacji o papierach wartościowych (DATA_TYPE_SEC; długość: jeden znak)
Ten wymiar został specjalnie dostosowany, aby spełnić wymogi rodziny kluczy dla emisji papierów wartościowych w ujęciu krótkoterminowym. W tym kontekście wskazuje on rodzaj danych w statystyce emisji papierów wartościowych i jest związany z listą kodów CL_DATA_TYPE_SEC, która zawiera sumę czterech wartości: 1) wartość portfela papierów wartościowych; 2) emisje (brutto); 3) wykupy; oraz 4) emisje netto. Wartość emisji netto jest przesyłana tylko w sytuacji, w której nie można odrębnie określić emisji brutto i wykupów.
13.1.7. Wymiar nr 7: Waluta transakcji (CURRENCY_TRANS; długość: trzy znaki)
Ten wymiar opisuje walutę, w której wyemitowano papiery wartościowe, i jest związany z listą kodów CL_CURRENCY. W przypadku rodziny kluczy dotyczących emisji papierów wartościowych stosowany jest tylko podzbiór wartości określonych na liście kodów. Papiery wartościowe wyemitowane w euro lub walutach krajowych są przesyłane z kodem "EUR" (49), podczas gdy papiery wartościowe wyemitowane w innych walutach są przesyłane z kodem "Z06";. Na liście kodów znajdują się też trzy dodatkowe wartości (DKK, SEK i GBP), ponieważ mogą być potrzebne do przesyłania danych przez nieuczestniczące Państwa Członkowskie.
13.1.8. Wymiar nr 8: Waluta szeregu lub metoda wyliczenia (SERIES_DENOM; długość: jeden znak)
Ten wymiar określa walutę, w jakiej wyrażony jest szereg czasowy, i jest związany z listą kodów CL_SERIES_- DENOM. Dla omawianej rodziny kluczy stosuje się trzy wartości: euro ("E"), waluta krajowa ("N") i dolar USA ("U")(50). Wartość "N" dla waluty krajowej została dodana do listy, aby umożliwić dalsze przesyłanie danych przez Państwa Członkowskie, które nie przyjęły jeszcze euro.
13.1.9. Wymiar nr 9: Oznaczenie szeregu dla papierów wartościowych (SEC_SUFFIX; długość: jeden znak)
Ten wymiar został specjalnie dostosowany, aby spełnić wymogi rodziny kluczy dla emisji papierów wartościowych w rozwiązaniu tymczasowym. Umożliwia on wprowadzenie ewentualnych nowych zdarzeń lub uzupełnień charakterystycznych dla emisji papierów wartościowych, które mogą być potrzebne w przyszłości. Obecnie używane są dwie wartości: (P) - "w procentach" i "Z" - "nieokreślone", związane z listą kodów CL_SEC_SUFFIX.
13.1.10. Kolejność wymiarów
Kolejność wymiarów jest stała w każdej rodzinie kluczy. Poniżej podano kilka przykładów kluczy szeregów czasowych (por. bloki danych w schemacie 1 i w dodatku 2):
- przykład klucza szeregu czasowego w Bloku A: M : AT : 1.000 : F33.100 : N : 1 : EUR : E : Z
Miesięczne: Austria: Cała gospodarka: Krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe: Wartość nominalna: Wartość portfela papierów wartościowych na koniec okresu (stany): Wyemitowane w euro i walutach krajowych: Euro: Oznaczenie nieokreślone,
- przykład klucza szeregu czasowego w Bloku C: M : AT : 1.220 : F33.200 : N : 2 : Z06 : E : Z
Miesięczne: Austria: MIF inne niż banki centralne: Długoterminowe dłużne papiery wartościowe: Wartość nominalna: Emisje (brutto) (transakcje): Wyemitowane w walutach obcych, łącznie: Euro: Oznaczenie nieokreślone,
- przykład dla klucza szeregu czasowego w Bloku B: M : Z8 : 1.230 : F33.201 : N : 3 : EUR : U : Z
Miesięczne: reszta świata (nie sklasyfikowane): Pozostałe instytucje pośrednictwa finansowego: Długoterminowe dłużne papiery wartościowe / emisje o stałym oprocentowaniu: Wartość nominalna: Wykupy (transakcje): Wyemitowane w euro i walutach krajowych: dolar USA: Oznaczenie nieokreślone.
13.2. Atrybuty
Oprócz dziewięciu wymiarów określających klucz zdefiniowano też zbiór atrybutów(51). Są one dołączane do przesyłanych informacji na różnych poziomach:
Tablica 2. Atrybuty kodowane i niekodowane określone dla rodziny kluczy ECB_SEC1
Tablica 3. Typowe właściwości atrybutów dla rodziny kluczy ECB_SEC1: KBC z krajów Unii Gospodarczej i Walutowej przekazujące dane EBC
Status | Pierwsza wartość określona przez...(1) | Możliwość zmiany przez KBC | |
TITLE | C | EBC | Nie |
UNIT | M | EBC | Nie |
UNIT_MULT | M | EBC | Nie |
DECIMALS | M | EBC | Nie |
TITLE_COMPL | M | EBC | Nie |
NAT_TITLE | C | KBC | Tak |
COMPILATION | C | KBC | Tak(*) |
COVERAGE | C | KBC | Tak(*) |
COLLECTION | M | EBC | Nie |
AVAILABILITY | M | EBC | Nie |
DOM_SER_IDS | C | KBC | Tak |
BREAKS | C | KBC | Tak |
OBS_STATUS | M | ||
OBS_CONF | C | Ustalane przez instytucje | |
OBS_PRE_BREAK | C | sprawozdające | |
OBS_COM | C | ||
M: Obowiązkowy, | |||
C: Warunkowy | |||
(*) O zmianach należy poinformować faksem lub pocztą elektroniczną Wydział ds. Systemów Informacji Statystycznej EBC oraz odpowiednią jednostkę EBC. | |||
(1) Skrót EBC odnosi się tu do Dyrekcji Generalnej ds. Statystyki EBC. |
Opis techniczny atrybutów na poziomie danych pokrewnych, obserwacji i szeregów czasowych dla pozycji warunkowych i obowiązkowych ściśle odpowiada atrybutom z rodzin kluczy opisanych wcześniej w związku ze statystyką pieniężną i bankową, tzn. statystyką bilansową MIF. W związku ze specyficznymi wymogami statystyki emisji papierów wartościowych, poniżej wyjaśniono główne zastosowania zalecanych atrybutów:
- Nazwa: Tekst(52).
- Waluta: Euro. Dolar USA tylko w przypadku BIS. Waluty inne niż euro wyłącznie w przypadku Państw Członkowskich, które nie uczestniczą w Unii Gospodarczej i Walutowej.
- Mnożnik: 6 (miliony).
- Miejsca dziesiętne: 3 dla wszystkich szeregów.
- Sposób zbierania danych: "E" (koniec okresu) dla stanów i "S" (zsumowane w ciągu okresu) dla transakcji.
- Dostępność: Szeregi czasowe są oznaczone za pomocą jednej z wartości z listy kodów CL_AVAILABILITY.
- Nazwa długa: Tekst.
- Nazwa w języku krajowym: Tekst.
- Identyfikatory szeregów krajowych: Tekst.
- Komentarz metodologiczny: Tekst. Tam, gdzie to właściwe, przedstawiane są następujące informacje(53):
- źródła danych / system zbierania danych: szczegółowe informacje dotyczące źródeł danych użytych przy opracowywaniu statystyki papierów wartościowych (administracja jako źródło danych dotyczących emisji państwowych, bezpośrednie sprawozdania z MIF i innych instytucji itp.). Szczegółowe informacje dotyczące zbierania i przechowywania danych (czy przechowuje się dane dotyczące poszczególnych emisji, czy też łączne kwoty emisji dla poszczególnych emitentów w danym okresie sprawozdawczym). Kryteria używane przy klasyfikacji instytucji sprawozdających,
- procedury gromadzenia danych: metody używane przy opracowywaniu danych (agregowanie poszczególnych emisji, układ ze względu na istniejące szeregi czasowe),
- przekrój sektorowy emitentów: odstępstwa od klasyfikacji emitentów w stosunku do przekroju sektorowego opisanego w sekcji 4,
- waluta emisji: odstępstwa od podziału według walut w stosunku do zasad opisanych w sekcji 6,
- termin pierwotny papierów wartościowych: odstępstwa od podziału według terminu pierwotnego w stosunku do zasad opisanych w sekcji 8,
- przeszacowanie z tytułu zmiany wyceny: jeśli stosowane są różne metody wyceny dla różnych rodzajów emisji (obligacji o oprocentowaniu stałym lub zmiennym, czy zerokuponowych) lub dla różnych sektorów emitentów, co prowadzi do niejednolitych zasad wyceny całości, należy przedstawić wyjaśnienie tej sytuacji i oszacowanie proporcji, w jakich zastosowano poszczególne metody wyceny,
- wykupy: krajowe banki centralne określają, czy informacje o wykupie papierów wartościowych pochodzą z bezpośrednich sprawozdań, czy są wyliczane poprzez wartość rezydualną.
- Załamania szeregów: Tekst opisujący większe zmiany zasad zbierania, zakresu przesyłanych danych i metodologii tworzenia szeregów w okresie. Jeśli długość tego pola (350 znaków) jest niewystarczająca, stosowana jest standardowa terminologia skrótowa.
- Zakres: Tekst. Tam, gdzie to właściwe, przedstawiane są następujące informacje(54):
- Klasyfikacja emisji: Rodzaje papierów wartościowych uwzględnionych w danych krajowych. Jeśli wiadomo, że zakres ten jest niepełny, należy podać przyczyny luk (zwłaszcza jeśli chodzi o emisje zamknięte i akcepty bankowe). W tym miejscu należy też podać odpowiednie wyjaśnienia, jeżeli w kategorii papierów wartościowych z prawem do kapitału dopuszczonych do publicznego obrotu znalazły się papiery wartościowe z prawem do kapitału niedopuszczone do publicznego obrotu.
- Status obserwacji: Ten znacznik wybiera się z listy kodów CL_OBS_STATUS.
- Stopień jawności obserwacji: Ten znacznik wybiera się z listy kodów CL_OBS_CONF.
- Wartość obserwacji przed załamaniem szeregu: Ten atrybut zawiera wartość obserwacji przed załamaniem szeregu i jest dołączany, jeśli wystąpi załamanie (a więc, kiedy status właściwej obserwacji ma wartość "B").
- Uwagi: Tekst. Ten atrybut może służyć do przekazania komentarza opisowego na poziomie obserwacji (tzn. wyjaśnienia przyczyn ewentualnych nietypowych obserwacji lub poinformowania o zmianach w przesyłanym szeregu czasowym).
13.3. Wymiana informacji
13.3.1. Wymogi dotyczące danych
Każdy kraj powinien przesyłać sprawozdania statystyczne dla każdego szeregu czasowego, który ma zastosowanie. Jeśli jakaś pozycja nie ma zastosowania w danym kraju, kraj ten niezwłocznie powiadamia o tym EBC na piśmie i przesyła wyjaśnienia. Jeśli określone zjawisko ekonomiczne nie występuje, można okresowo nie przesyłać odpowiedniego szeregu czasowego. Również o takiej sytuacji oraz wszelkich innych odstępstwach od opisanego wyżej systemu kodowania należy powiadomić EBC. Przy przesyłaniu korekt należy też dołączyć odpowiednią informację razem z wyjaśnieniem charakteru tych korekt. Elektroniczny system sprawozdawczości jest zaprojektowany dostatecznie szeroko, by ująć przyszłe sprawozdania dla EBC z nieuczestniczących Państw Członkowskich; obecnie nie jest to jednak wymagane.
13.3.2. Lista szeregów
Dodatek 2 zawiera wzory sprawozdań KBC i BIS. Dwa wzory sprawozdań są przeznaczone dla KBC, a jeden dla BIS. W zasadzie każdej komórce w każdym sprawozdaniu odpowiada jeden szereg czasowy zaczynający się od stycznia 1990 r., który jest przekazywany EBC. Wszystkie sprawozdania razem zapewniają informacje na temat następujących czterech bloków danych(55):
- Blok A: Przesyłany przez KBC. Dotyczy wszystkich emisji w euro/walutach krajowych realizowanych przez instytucje krajowe.
- Blok C: Przesyłany przez KBC. Dotyczy wszystkich emisji w pozostałych walutach realizowanych przez instytucje krajowe.
- Blok B: Przesyłany przez BIS. Dotyczy wszystkich emisji w euro/walutach krajowych realizowanych przez resztę świata. Dane dotyczące nieuczestniczących Państw Członkowskich są przesyłane odrębnie.
- Pozycje uzupełniające: Przesyłane przez KBC na zasadzie dobrowolności. Dotyczą emisji papierów wartościowych z prawem do kapitału niedopuszczonych do publicznego obrotu i innych w euro/walutach krajowych, realizowanych przez instytucje krajowe.
Każde sprawozdanie wymaga podania danych dotyczących wartości portfela papierów wartościowych (A1, B1 i C1), emisji (A2, B2, i C2) oraz wykupów (A3, B3 i C3). Wzory sprawozdań dla KBC przewidują też miejsce na informacje o emisjach netto (A4 i C4), które należy podać tylko, jeśli nie można odrębnie określić emisji brutto i wykupów.
Każde sprawozdanie wymaga podania informacji dotyczących krótko- i długoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu uwzględnia się tylko w sprawozdaniu przesyłanym przez KBC (Blok A), ponieważ wartość emisji papierów wartościowych z prawem do kapitału ma zastosowanie tylko do instytucji krajów Unii Gospodarczej i Walutowej i emisji wyrażonych w euro/walutach krajowych (a nie w pozostałych walutach).
Sektor "organizacje międzynarodowe" jest uwzględniany tylko w przypadku emisji papierów wartościowych w euro/walutach krajowych (Blok B) przez resztę świata i jest wyłączony z pozostałych formularzy sprawozdawczych.
______
(1) Patrz: dodatek 1 zawierający listę kontroli.
(2) Definicja w sekcji 3.
(3) Sprawozdawczość BIS jest uwzględniana w niniejszych wytycznych wszędzie tam, gdzie jest to wskazane ze względu na pełność i jasność opisu. Niemniej jednak niniejsze wytyczne nie są adresowane do BIS.
(4) Definicja znajduje się w sekcji 6.
(5) Dotyczy to emisji w walutach krajowych krajów obszaru euro. Emisje realizowane przez instytucje krajów reszty świata w DKK, SEK i GBP wchodzą w zakres Bloku D i w związku z tym zgłaszanie tych emisji nie jest wymagane w ujęciu krótkoterminowym.
(6) Patrz: European System of Accounts 1995 (Europejski System Rachunków z 1995 r.) przedstawiony w załączniku A do rozporządzenia Rady (WE) nr 2223/96 z dnia 25 czerwca 1996 r. w sprawie europejskiego systemu rachunków krajowych i regionalnych we Wspólnocie, Dz.U. L 310 z 30.11.1996, str. 1, z ostatnimi poprawkami wprowadzonymi rozporządzeniem (WE) nr 359/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady, Dz.U. L 58 z 28.2.2002, str. 1, ust. 1.30.
(7) Patrz: ESA 95, ust. 2.55 lit. f). Nazywane też instytucjami finansowania specjalnego lub spółkami celowymi.
(8) Patrz: ESA 95, ust. 2.15.
(9) Patrz też: Klasyfikacja sektorowa w statystyce pieniężnej i bankowej - wytyczne w sprawie statystycznej klasyfikacji klientów, wydanie drugie, listopad 1999 r.
(10) Patrz: rozporządzenie EBC/2001/13 z dnia 22 listopada 2001 r. dotyczące bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych, Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1, zmienione rozporządzeniem EBC/2002/8, Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(11) Patrz: ESA 95, ust. 2.53-2.59.
(12) Patrz: ESA 95, ust. 2.60-2.67.
(13) Patrz: ESA 95, ust. 2.21-2.31.
(14) Patrz: ESA 95, ust. 2.71.
(15) Patrz: ESA 95, ust. 2.72-2.73.
(16) Patrz: ESA 95, ust. 2.74.
(17) W odróżnieniu od emisji "ogłoszonych" ("announced").
(18) Obligacje globalne są klasyfikowane jako długoterminowe dłużne papiery wartościowe; patrz: sekcja 7.1.2.
(19) Blok A dla KBC i Blok B dla BIS.
(20) Blok C dla KBC, ale bez sprawozdania BIS, ponieważ BIS zgłasza jedynie emisje w euro/walutach krajowych.
(21) Przed dniem 1 stycznia 1999 r.
(22) ESA 95 - kategoria F.33.
(23) ESA 95 - kategoria F.511.
(24) Dane dotyczące papierów wartościowych w prawem do kapitału niedopuszczonych do publicznego obrotu, o ile są dostępne, można wykazywać w pozycjach uzupełniających.
(25) Patrz: ESA 95, ust. 5.50-5.55; odpowiadają one kategorii F.33 w ESA 95.
(26) Określane również jako "papiery wartościowe inne niż z prawem do kapitału".
(27) Patrz też: sekcja 11.
(28) Patrz: dodatek 1.
(29) Patrz: ESA 95, ust. 5.56 -5.59; odpowiadają one kategorii F.331 w ESA 95.
(30) Są to tylko przykłady papierów wartościowych, które zazwyczaj są emitowane z krótkim terminem pierwotnym. Lista ta nie jest wyczerpująca. Teoretycznie tego rodzaju papiery wartościowe, które na ogół są krótkoterminowe, mogą zostać wyemitowane z długim terminem pierwotnym, i wówczas dla potrzeb omawianej klasyfikacji są zaliczane do długoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Termin pierwotny emisji został zdefiniowany w sekcji 8.
(31) Patrz: ESA 95, ust. 5.60-5.64; odpowiadają one kategorii F.332 w ESA 95.
(32) Są to tylko przykłady papierów wartościowych, które zazwyczaj są emitowane z długim terminem pierwotnym. Lista ta nie jest wyczerpująca. Teoretycznie tego rodzaju papiery wartościowe, które na ogół są długoterminowe, mogą zostać wyemitowane z krótkim terminem pierwotnym, i wówczas dla potrzeb omawianej klasyfikacji są zaliczane do krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych. Termin pierwotny emisji został zdefiniowany w sekcji 8.
(33) Opcje takie uważa się za pochodne instrumenty finansowe.
(34) W ujęciu długookresowym dobrze jest wyodrębnić osobną kategorię papierów wartościowych o mieszanym oprocentowaniu.
(35) Patrz: ESA 95, ust. 5.86-5.93; odpowiadają one kategorii F.511 w ESA 95.
(36) Patrz też: sekcja 9 i 10.1.
(37) Patrz też: sekcja 11.
(38) Wprawdzie pożądane jest umożliwienie szerszego stosowania statystyki emisji papierów wartościowych w pracy Działu ds. Rachunków Finansowych Unii Walutowej) oraz Działu ds. Bilansu Płatniczego), ale dane te, zgodnie z ich definicją przyjętą w ESA 95, nie są w tym przypadku wymagane, ponieważ nie można ich wyprowadzić z dostępnych informacji.
(39) Nie są one zdefiniowane jako transakcje finansowe; patrz: ESA 95, ust. 5.93 i 6.56 oraz sekcja 7.2 niniejszego załącznika.
(40) Są to transakcje na rynku wtórnym związane ze zmianą posiadacza; nie wchodzą w zakres omawianej statystyki.
(41) Traktowane są jako dwie odrębne transakcje finansowe; patrz: ESA 95, ust. 5.62 i 6.54 oraz sekcja 7.1.2 niniejszego załącznika.
(42) Są to transakcje na rynku wtórnym związane ze zmianą posiadacza; nie wchodzą w zakres omawianej statystyki.
(43) Od dnia 1 stycznia 1999 r. nie jest wymagana wycena według kursu walutowego papierów wartościowych emitowanych przez instytucje krajowe w euro (część Bloku A), a papiery wartościowe emitowane przez instytucje krajowe w euro/walutach krajowych (pozostała część Bloku A) są przeliczane na euro z zastosowaniem ostatecznych kursów wymiany od 31 grudnia 1998 r.
(44) Patrz: ESA 95, ust. 6.58.
(45) Dotyczy to dłużnych papierów wartościowych i papierów rynku pieniężnego.
(46) Jeśli papier rynku pieniężnego został wyemitowany z terminem pierwotnym wynoszącym ponad rok, to należy odpowiednio zmienić jego klasyfikację.
(47) Nazwy szeregów czasowych (klucze) powstają przez połączenie w jeden ciąg wartości określonych wymiarów.
(48) Dla KBC jest to kraj, którego rezydentem jest dany bank.
(49) Zgodnie ze statystyką bilansową.
(50) BIS może przesyłać dane w dolarach USA.
(51) Atrybuty są pojęciami statystycznymi, które dostarczają użytkownikom dodatkowych informacji dotyczących przesyłanych danych, zarówno w postaci zakodowanej (np. jednostka miary), jak i niezakodowanej (np. komentarz metodologiczny). "Obowiązkowe" ("M") są te atrybuty, których wartość jest znana wszystkim potencjalnym partnerom operacji. "Warunkowe" ("C") są te atrybuty, które mają nadaną wartość tylko wówczas, gdy jest ona znana instytucji sprawozdającej (np. identyfikatory szeregów krajowych) lub kiedy mają zastosowanie (np. załamania szeregu). Wartości atrybutów mogą być przesyłane tylko, kiedy zostaną określone dla danego atrybutu po raz pierwszy lub kiedy ulegną zmianie. Jedynie status obserwacji przesyłany jest w każdej transmisji danych w odniesieniu do każdej obserwacji.
(52) Z powodu ograniczonej długości tekstu w atrybucie "nazwa" można go zastąpić atrybutem "nazwa długa".
(53) Patrz: dodatek 1.
(54) Patrz też: sekcja 7 i dodatek 1.
(55) Patrz też: schemat 1.
Krajowa informacja objaśniająca
Zakres w %: | Uwagi: | |||
Wyemitowane w euro/walutach krajowych | Waluta miejscowa | STS | ||
LTS | ||||
QUS | ||||
Euro/pozostałe waluty krajowe inne niż waluta miejscowa, w tym ECU | STS | |||
LTS | ||||
Wyemitowane w pozostałych walutach | STS | |||
LTS | ||||
STS = krótkoterminowe dłużne papiery wartościowe | ||||
LTS = długoterminowe dłużne papiery wartościowe | ||||
QUS = papiery wartościowe z prawem do kapitału dopuszczone do publicznego obrotu. |
STOPY PROCENTOWE MONETARNYCH INSTYTUCJI FINANSOWYCH
IDENTYFIKATOR RODZINY KLUCZY: ECB_MIR1
1. Cel
Dnia 20 grudnia 2001 r. Rada Prezesów Europejskiego Banku Centralnego (EBC) przyjęła rozporządzenie EBC/2001/18 w sprawie danych statystycznych dotyczących stóp procentowych stosowanych przez monetarne instytucje finansowe dla depozytów gospodarstw domowych i przedsiębiorstw oraz kredytów i pożyczek udzielonych gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom(1). Rozporządzenie to weszło w życie z dniem 31 stycznia 2002 r.
Stopy procentowe monetarnych instytucji finansowych (w dalszym ciągu zwane "stopami MIF") stanowią końcowy etap transmisji mechanizmów polityki monetarnej, wynikający ze zmian oficjalnych stóp procentowych, a więc są niezbędne do przeprowadzenia wiarygodnej analizy zjawisk monetarnych w krajach Unii Gospodarczej i Walutowej. Jednocześnie informacje o ruchach stóp procentowych są wykorzystywane przez Europejski System Banków Centralnych (ESBC) i przyczyniają się do sprawnej realizacji przez odpowiednie organy polityki nadzoru ostrożnościowego nad instytucjami kredytowymi i stabilnością systemu finansowego.
W związku z powyższym niniejszy załącznik zawiera instrukcje dla krajowych banków centralnych (KBC) dotyczące przesyłania do EBC statystyki stóp MIF.
2. Gromadzenie danych statystycznych dotyczących stóp procentowych
Aby umożliwić regularne wyliczanie statystyki stóp MIF, KBC przesyłają zagregowane miesięczne dane statystyczne dotyczące stanu wszystkich umów na koniec okresu oraz nowych umów na szczeblu krajowym, zgodne z dodatkami 1 i 2 do załącznika II do rozporządzenia EBC/2001/18(2).
3. (skreślona)
4. Elektroniczny przekaz statystyki stóp MIF - identyfikator rodziny kluczy: ECB_MIR1
Statystyka stóp MIF to dane dotyczące tych stóp procentowych, które są stosowane przez instytucje kredytowe w danym kraju i przez pozostałe instytucje w odniesieniu do depozytów oraz kredytów i pożyczek wyrażonych w euro i przeznaczonych dla gospodarstw domowych i przedsiębiorstw w uczestniczących Państwach Członkowskich. Rodzina kluczy ECB_MIR1 została zaprojektowana tak, aby jak najlepiej wykorzystać listy kodów i wartości kodów zdefiniowane wcześniej w strukturze sprawozdawczej EBC. Niemniej jednak w niektórych przypadkach trzeba było wprowadzić dodatkowe kody do istniejących list i dodać nowe listy kodów dla wymiarów "kategoria kwoty" i "rodzaj danych dotyczących stóp MIF".
4.1. Wymiary
Poniższa tablica zawiera opis wymiarów określonych w rodzinie kluczy ECB_MIR1. W przypadku statystyki stóp MIF określono 10 zasadniczych wymiarów niezbędnych do identyfikacji szeregów czasowych.
TABLICA 1
Wymiary zdefiniowane w rodzinie kluczy ECB_MIR1
Pozycja w kluczu | Pojęcie (symbol) | Nazwa pojęcia | Format wartości | Lista kodów (symbol) | Nazwa listy kodów |
1 | FREQ | Częstotliwość | AN1 | CL_FREQ | Lista kodów częstotliwości |
2 | REF_AREA | Obszar sprawozdawczy | AN2 | CL_AREA_EE | Lista kodów obszarów |
3 | BS_REP_SECTOR | Sektor instytucji sprawozdającej | AN1 | CL_BS_REP_SECTOR | Lista kodów sektorów instytucji sprawozdających |
4 | BS_ITEM | Pozycja bilansu | AN3 | CL_BS_ITEM | Lista kodów pozycji bilansu |
5 | MATURITY_ORIG | Termin pierwotny | AN1 | CL_MATURITY_ORIG | Lista kodów terminów pierwotnych |
6 | DATA_TYPE_MIR | Rodzaj danych dot. stóp MIF | AN1 | CL_DATA_TYPE_MIR | Lista kodów typów danych dot. stóp MIF |
7 | AMOUNT_CAT | Kategoria kwoty | AN1 | CL_AMOUNT_CAT | Lista kodów kategorii kwot |
8 | BS_COUNT_SECTOR | Sektor partnera operacji | AN4 | CL_BS_COUNT_SECTOR | Lista kodów sektorów partnera operacji |
9 | CURRENCY_TRANS | Waluta transakcji | AN3 | CL_CURRENCY | Lista kodów walut |
10 | IR_BUS_COV | Zakres umów | AN1 | CL_IR_BUS_COV | Lista kodów zakresów umów |
Każdy z 10 wymiarów statystycznych przybiera wartości określone na odpowiedniej liście kodów. Na przykład zgodnie z powyższą tablicą, wymiar REF_AREA (obszar sprawozdawczy) przybiera wartości z listy kodów CL_AREA_EE. W tej części znajduje się opis wymiarów rodziny kluczy ECB_MIR1 w takiej samej kolejności, w jakiej pojawiają się one w kluczu szeregu.
Wymiar nr 1: Częstotliwość (FREQ; długość: jeden znak)
Ten wymiar określa częstość przesyłania szeregów. W rodzinie kluczy ECB_MIR1 używa się wartości "M" oznaczającej częstotliwość miesięczną, z listy kodów CL_FREQ.
Wymiar nr 2: Obszar sprawozdawczy (REF_AREA; długość: dwa znaki)
Ten wymiar określa kraj, którego rezydentem jest instytucja sprawozdająca. Odpowiednia lista kodów CL_AREA_EE zawiera listę państw zgodną ze standardem ISO. Podzbiór wartości kodów używanych w rodzinie kluczy ECB_MIR1 odpowiada Państwom Członkowskim obszaru euro.
Wymiar nr 3: Sektor instytucji sprawozdającej (BS_REP_SECTOR; długość: jeden znak)
Ten wymiar określa klasyfikację sektorową danych dotyczących stóp MIF i jest związany z listą kodów CL_BS_REP_SECTOR. Statystyka stóp MIF dotyczy tych stóp procentowych, które są stosowane przez instytucje kredytowe oraz pozostałe instytucje danego kraju, które przyjmują depozyty oraz udzielają kredytów i pożyczek gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom. W związku z tym nowa wartość kodu "B" dotyczy wszystkich MIF poza funduszami rynku pieniężnego i KBC.
Wymiar nr 4: Pozycja bilansu (BS_ITEM; długość: trzy znaki)
Wymiar ten obejmuje listę pozycji bilansowych określoną w rozporządzeniu EBC/2001/13 z 22 listopada 2001 r. dotyczącym bilansu skonsolidowanego sektora monetarnych instytucji finansowych(3) zmienionym rozporządzeniem EBC/2002/8(4) i jest związany z listą kodów CL_BS_ITEM. W rodzinie kluczy ECB_MIR1 używany jest jedynie podzbiór tych wartości, ponieważ statystyka stóp MIF obejmuje tylko dane dotyczące stóp procentowych stosowanych przez instytucje kredytowe i pozostałe instytucje tego kraju dla depozytów oraz kredytów i pożyczek udzielanych gospodarstwom domowym i przedsiębiorstwom uczestniczących Państw Członkowskich.
Wprawdzie kategorie instrumentów dla potrzeb statystyki stóp MIF są w dużej mierze zgodne z przekrojem według kategorii w bilansie MIF, ale niektóre aspekty wymagają bardziej szczegółowej analizy, np. wyodrębnieniekredytów w rachunku bieżącym w ramach kategorii kredytów i pożyczek. W związku z tym wprowadzono kody określające kredyty i pożyczki z wyłączeniem kredytów w rachunku bieżącym.
Wymiar nr 5: Termin pierwotny/okres obowiązywania pierwotnej stawki oprocentowania (MATURITY_ORIG; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa podział depozytów oraz kredytów i pożyczek według terminu pierwotnego lub terminu wypowiedzenia. Ponadto w statystyce stóp MIF dla nowych kredytów i pożyczek ten wymiar dotyczy okresu obowiązywania pierwotnej stawki oprocentowania. Związana z nim lista kodów CL_MATURITY_ORIG została rozszerzona, tak aby obejmowała też okresy 1) od 5 do 10 lat; oraz 2) powyżej 10 lat.
Wymiar nr 6: Rodzaj danych dotyczących stóp MIF (DATA_TYPE_MIR; długość: jeden znak)
Ten wymiar odróżnia statystykę stóp MIF opisującą stopy procentowe (kod "R" dla stopy uzgodnionej w skali rocznej lub wąsko zdefiniowanej stopy efektywnej oraz "C" dla rocznej stopy odsetkowej) od danych dotyczących wartości nowych umów lub wartości wszystkich umów na koniec okresu ("B"). Dla potrzeb statystyki stóp MIF, utworzono listę kodów CL_DATA_TYPE_MIR.
Wymiar nr 7: Kategoria kwoty (AMOUNT_CAT; długość: jeden znak)
W przypadku nowych kredytów udzielanych przedsiębiorstwom, wymiar ten opisuje wysokość kwoty ("0" oznacza kredyty i pożyczki do 1 mln EUR; "1" oznacza kredyty i pożyczki ponad 1mln EUR). We wszystkich pozostałych przypadkach wymiar ten przyjmuje wartość "A" oznaczającą kwotę całkowitą. Dla potrzeb statystyki stóp MIF, utworzono odpowiednią listę kodów CL_AMOUNT_CAT.
Wymiar nr 8: Sektor partnera operacji (BS_COUNT_SECTOR; długość: cztery znaki)
Ten wymiar określa klasyfikację sektorową partnera operacji i jest związany z listą kodów CL_BS_COUNT_SECTOR. W statystyce stóp MIF wykorzystywany jest jedynie podzbiór wartości z tej listy kodów, ponieważ dotyczą one tylko stóp procentowych stosowanych wobec gospodarstw domowych i przedsiębiorstw.
Wymiar nr 9: Waluta transakcji (CURRENCY_TRANS; długość: trzy znaki)
Wymiar ten określa walutę, w której są wyrażone depozyty, kredyty i pożyczki. Statystyka stóp MIF uczestniczących Państw Członkowskich dotyczy depozytów, kredytów i pożyczek wyrażonych w euro. Wymiar ten wykorzystuje podzbiór wartości z listy CL_CURRENCY.
Wymiar nr 10: Zakres działalności (IR_BUS_COV; długość: jeden znak)
Wymiar ten określa, czy statystyka stóp MIF dotyczy wartości wszystkich umów na koniec okresu ("O") czy nowych umów ("N") i jest związany z listą kodów CL_IR_BUS_COV.
4.2. Atrybuty
Oprócz 10 wymiarów określających klucz szeregu, dodatkowych informacji na jego temat dostarcza zbiór atrybutów dołączanych na różnych poziomach szeregów czasowych.
TABLICA 2
Atrybuty kodowane i niekodowane zdefiniowane dla rodziny kluczy statystyki stóp procentowych (ECB_MIR1)
TABLICA 3
Sprawozdawczość KBC z obszaru Unii Gospodarczej i Walutowej dla EBC
Wspólne właściwości atrybutów rodziny kluczy ECB_MIR1
Status | Pierwsza wartość określona przez...(1) | Możliwość zmiany przez KBC | |
TITLE_COMPL | M | EBC | Nie |
UNIT | M | EBC | Nie |
UNIT_MULT | M | EBC | Nie |
DECIMALS | M | EBC | Nie |
NAT_TITLE | C | KBC | Tak |
COMPILATION | C | KBC | Tak(*) |
COVERAGE | C | KBC | Tak(*) |
COLLECTION | M | EBC | Nie |
AVAILABILITY | M | EBC/KBC | Tak |
DOM_SER_IDS | C | KBC | Tak |
BREAKS | C | KBC | Tak |
OBS_STATUS | M | KBC | Tak |
OBS_CONF | C | KBC | Tak |
OBS_PRE_BREAK | C | KBC | Tak |
OBS_COM | C | KBC/EBC | Tak |
M: Obowiązkowy C: Warunkowy | |||
(*) O zmianach należy powiadomić faksem lub pocztą elektroniczną odpowiednią jednostkę EBC. | |||
(1) Skrót EBC w tym miejscu odnosi się do Dyrekcji Generalnej ds. Statystyki EBC. |
Tam, gdzie ma to zastosowanie, w znajdujących się poniżej opisach każdego atrybutu wskazano odpowiednią listę kodów (określoną wielkimi literami jako CL_****).
4.2.1. Atrybuty na poziomie danych pokrewnych
Obowiązkowe :
- TITLE_COMPL (niekodowany): atrybut "nazwa długa" jest określany, przechowywany i udostępniany przez EBC (jest to nazwa w języku angielskim o maksymalnej długości 1.050 znaków). Jeśli KBC chce wprowadzić zmiany, może to zrobić po uzgodnieniu z EBC. Zmiana zostanie jednak wprowadzona przez EBC.
- UNIT (lista kodów: CL_UNIT): atrybut ten określa jednostkę miary zgłaszanych danych. Dla stóp procentowych jednostką jest oprocentowanie roczne (UNIT = "PCPA"). Wymagane dane dotyczące wielkości transakcji są przekazywane przez Państwa Członkowskie w euro (UNIT = "EUR"). Atrybuty te są określane przez EBC.
- UNIT_MULT (lista kodów: CL_UNIT_MULT): Dla stóp procentowych atrybut "mnożnik" wynosi zero (UNIT_MULT = 0), ponieważ te wielkości są podawane w procentach (wynik mnożenia przez 100). W przypadku danych dotyczących wielkości transakcji, atrybut ten zawiera informację o tym, czy szereg jest wyrażony w milionach (UNIT_MULT = "6"), miliardach (UNIT_MULT = "9") itp. Krajowe banki centralne przekazują dane dotyczące nowych umów i wartości wszystkich umów na koniec okresu w milionach, więc EBC nadaje temu atrybutowi wartość 6 (UNIT_MULT = "6").
- DECIMALS (lista kodów: CL_DECIMALS): Ten atrybut wskazuje liczbę miejsc po przecinku uwzględnianą dla wartości obserwacji. KBC przesyłają stopy procentowe MIF z dokładnością do czterech miejsc po przecinku (DECIMALS = "4"). Wartości obserwacji dla wielkości transakcji są przesyłane bez ułamków dziesiętnych (DECIMALS = "0"). EBC nadaje temu atrybutowi odpowiednią wartość.
Warunkowe :
- NAT_TITLE (niekodowany): Krajowe banki centralne mogą używać atrybutu "nazwa w języku krajowym" do podania szczegółowego opisu i innych dodatkowych lub odróżniających informacji we własnych językach (tekst o długości maksimum 350 znaków). Wprawdzie korzystanie z wielkich i małych liter nie powoduje problemów, ale przesyłanie znaków diakrytycznych i znaków z rozszerzonego zbioru symboli alfanumerycznych należy przetestować, zanim zacznie się z nich korzystać w sposób regularny.
- COVERAGE (niekodowany): Atrybut "zakres" jest używany do przekazania opisowego wyjaśnienia (tekst do 350 znaków) dotyczącego:
- zakresu populacji sprawozdawczej w przypadku próbkowania (pełen/próbka/połączenie obu),
- kryteriów stratyfikacji,
- procedury doboru (równe prawdopodobieństwo/prawdopodobieństwo proporcjonalne do rozmiaru/ wybór największych instytucji).
Krajowy bank centralny przesyła tego rodzaju charakterystykę szeregów czasowych przy pierwszej transmisji danych. Przy kolejnych transmisjach informacje te są aktualizowane tylko, jeśli wystąpią zmiany w stosowanej metodologii.
- COMPILATION (niekodowany): Atrybut "komentarz metodologiczny" może służyć do przekazania dalszych szczegółowych wyjaśnień (tekst do 1050 znaków) dotyczących metodologii gromadzenia danych, zastosowanych wag, procedur statystycznych itp.
4.2.2. Atrybuty na poziomie szeregów czasowych
Obowiązkowe :
- COLLECTION (lista kodów: CL_COLLECTION): Atrybut ten zawiera wyjaśnienie, w którym momencie zbierane są obserwacje (np. na początku, w środku lub na końcu okresu) lub wskazanie, czy dane te są średnimi z danego miesiąca, czy też obserwacjami na koniec miesiąca. O ile KBC nie określi inaczej, EBC nadaje temu atrybutowi domyślną wartość "E" (= koniec okresu) dla danych dotyczących wartości wszystkich umów na koniec okresu oraz "A" (= średnia z obserwacji w danym okresie) dla danych dotyczących nowych umów w statystyce stóp procentowych MIF. Dla stanów domyślną wartością atrybutu COLLECTION jest również "E|" (= koniec okresu), natomiast nowe umowy oznaczone są jako "S" (= suma obserwacji w okresie).
- AVAILABILITY (lista kodów: CL_AVAILABILITY): atrybut "dostępność" określa instytucje, którym można udostępnić dane. Jeśli chodzi o udostępnianie statystyki stóp procentowych MIF na poziomie kraju i obszaru euro, ten atrybut będzie mieć wartość zgodną z ujednoliconą strukturą danych. Jeśli określone obserwacje należy traktować w sposób szczególny, można użyć w tym celu atrybutu stopnia jawności obserwacji (patrz niżej).
Warunkowe :
- DOM_SER_IDS (niekodowany): atrybut "identyfikatory szeregów krajowych" umożliwia odwołanie się do identyfikatorów używanych w krajowych bazach danych w celu określenia odpowiednich szeregów (można też określić wzory z zastosowaniem kodów krajowych). Krajowy bank centralny może zmodyfikować i przesłać ten atrybut w dowolnym momencie (tekst maksymalnej długości 70 znaków).
- BREAKS (niekodowany): ten atrybut zawiera opis (tekst do 350 znaków) załamania szeregu i większych zmian zakresu gromadzonych i przesyłanych danych oraz metod gromadzenia danych dla szeregów na przestrzeni czasu. W przypadku załamania szeregu należy określić zakres, w jakim stare i nowe dane można uważać za porównywalne.
4.2.3. Atrybuty na poziomie obserwacji
Obowiązkowe:
OBS_STATUS(5) (lista kodów: CL_OBS_STATUS): KBC określają status obserwacji dla każdej przesyłanej informacji. Ten atrybut jest obowiązkowy i musi występować przy każdym przekazie danych dla każdej obserwacji. Kiedy KBC zmienia wartość tego atrybutu, przesyła jednocześnie wartość samej obserwacji (nawet jeśli nie uległa zmianie) i nowy znacznik statusu obserwacji.
Poniższa lista zawiera ustalone (zgodnie z uzgodnioną hierarchią) wartości tego atrybutu dla potrzeb statystyki stóp procentowych:
"A" = wartość normalna,
"B" = wartość dla załamania szeregu,
"M" = dane nie istnieją (np. jeśli dana kategoria instrumentu nie ma zastosowania na poziomie tego kraju)(6),
"P" = wartość wstępna(7),
"E" = wartość szacunkowa.
Warunkowe:
- OBS_CONF(5) (lista kodów: CL_OBS_CONF): Jeśli KBC chce zróżnicować stopień jawności jednej lub kilku konkretnych obserwacji, może użyć atrybutu "stopień jawności". Jednostka wysyłająca informacje może modyfikować (ewentualną) wartość tego atrybutu przy transmisji danych. Jeśli atrybut ten nie jest określony, nie stosuje się żadnych ograniczeń związanych z poufnością danych (OBS_CONF = "F").
- OBS_PRE_BREAK(5) (niekodowany): Ten atrybut zawiera wartość obserwacji przed załamaniem szeregu i stanowi wartość liczbową, taką jak w przypadku obserwacji. Jest przesyłany, jeśli wystąpi załamanie szeregu (i status obserwacji określony jest jako "B").
- OBS_COM (niekodowany): Atrybut "uwagi dotyczące obserwacji". może być wykorzystany do przekazania komentarzy tekstowych (do 350 znaków) na poziomie obserwacji (np. opisu oszacowań lub założeń przyjętych dla konkretnych obserwacji z powodu braku danych, wyjaśnienia przyczyn ewentualnych niecodziennych obserwacji lub szczegółowych informacji na temat zmian w przesyłanym szeregu czasowym).
5. Zasady wprowadzania korekt
Krajowy bank centralny może stanąć wobec konieczności korekty danych dotyczących poprzedniego miesiąca sprawozdawczego (zwykłe korekty). Ponadto mogą też wystąpić korekty wynikające na przykład z pomyłek, reklasyfikacji, usprawnienia procedur itp. i mogą one dotyczyć danych sprzed ostatniego miesiąca sprawozdawczego (korekty wyjątkowe)(8).
Sytuacji tej dotyczą następujące ogólne zasady:
- zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/18 wymagane jest terminowe przesyłanie dokładnych danych. Tak więc KBC nie powinien systematycznie korygować danych za okres poprzedzający poprzedni okres sprawozdawczy (wprowadzać korekt nadzwyczajnych). Jeśliby to nastąpiło, EBC będzie wymagać informacji objaśniającej,
- niezależnie od sytuacji, wszelkim istotnym korektom musi towarzyszyć informacja objaśniająca,
- przy przekazie danych dotyczących korekt, KBC powinien brać pod uwagę ustalone terminy regularnego przesyłania statystyki stóp procentowych. Korekty wyjątkowe powinny być zgłaszane poza miesięcznymi okresami sporządzania sprawozdań.
6. Listy szeregów i listy kodów
EBC prowadzi i udostępnia KBC listy/tablice zawierające szeregi czasowe dotyczące stóp procentowych, które mają być przesyłane zgodnie z niniejszym Załącznikiem, oraz listy kodów dotyczących rodziny kluczy ECB_- MIR1. Jednocześnie EBC prowadzi i przesyła do KBC w zwykłym trybie listy/tablice, które mają być odsyłane z powrotem do KBC.
______
(1) Dz.U. L 10 z 12.01.2002, str. 24.
(2) Trwają właśnie prace nad wytycznymi, które mają pomóc KBC w zbieraniu i gromadzeniu danych statystycznych przekazywanych EBC zgodnie z rozporządzeniem EBC/2001/18. Wskazówki te powinny zapewnić jasne i jednoznaczne rozumienie wymogów statystycznych określonych w tym rozporządzeniu.
(3) Dz.U. L 333 z 17.12.2001, str. 1.
(4) Dz.U. L 330 z 6.12.2002, str. 29.
(5) Cztery obiekty: wartość obserwacji plus OBS_STATUS, OBS_CONF i OBS_PRE_BREAK traktowane są jako jedna jednostka. Oznacza to, że KBC zobowiązane są do przesyłania wszystkich uzupełniających informacji dla obserwacji. (Jeśli atrybuty nie zostaną przekazane, nadpisane zostają, jako domyślne, ich wartości poprzednie).
(6) Jeśli z powodu lokalnych praktyk rynkowych lub warunków prawnych szereg czasowy (lub jego część) nie ma zastosowania (związane z nim zjawisko nie występuje), zgłaszany jest brak wartości ("-") ze statusem obserwacji "M". Brak obserwacji nigdy nie powinien być zgłaszany jako "zero", ponieważ jest to normalna wartość liczbowa, która wskazuje dokładną wartość stóp procentowych lub wielkości transakcji w kwocie zerowej.
(7) Na późniejszym etapie obserwacje te przybierają ostateczną wartość (status obserwacji "A"). Nowe skorygowane wartości zostają nadpisane na poprzednie obserwacje tymczasowe.
(*) Patrz: przypis 5.
(8) Zdefiniowane jako zmiany wprowadzone w wartościach dotyczących okresu sprzed miesiąca poprzedzającego bieżący miesiąc sprawozdawczy.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 8 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 7 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 8 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 6 wytycznych nr EBC/2004/1 z dnia 13 lutego 2004 r. (Dz.U.UE.L.04.83.29) zmieniających nin. wytyczne z dniem 20 lutego 2004 r.
- zmieniony przez art. 1 pkt 3 wytycznych nr EBC/2005/4 z dnia 15 lutego 2005 r. (Dz.U.UE.L.05.109.6) zmieniających nin. wytyczne z dniem 17 lutego 2005 r.
Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
Grażyna J. Leśniak 11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
Grażyna J. Leśniak 27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
Grażyna J. Leśniak 25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
Robert Horbaczewski 20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
Monika Pogroszewska 02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
Renata Krupa-Dąbrowska 31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2003.241.1 |
Rodzaj: | Wytyczne |
Tytuł: | Wytyczne EBC/2003/2 (2003/652/WE) w sprawie niektórych obowiązków w zakresie sprawozdawczości statystycznej wobec Europejskiego Banku Centralnego oraz procedur przekazywania przez krajowe banki centralne informacji statystycznych z dziedziny statystyki pieniężnej i bankowej |
Data aktu: | 06/02/2003 |
Data ogłoszenia: | 26/09/2003 |
Data wejścia w życie: | 11/02/2003 |