uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 179,
uwzględniając wniosek Komisji(1),
stanowiąc zgodnie z procedurą określoną w art. 251 Traktatu(2),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Wspólnota wykazuje głęboką troskę o warunki zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego kobiet i mężczyzn, w szczególności w wieku 15-49 lat, w krajach rozwijających się. Wysoka umieralność matek oraz wysokie wskaźniki zachorowalności, brak kompleksowej, gwarantowanej i rzetelnej opieki oraz usług w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego, dostaw oraz informacji, a także szerzenie się HIV/AIDS, wpływają ujemnie na wszelkie wysiłki mające na celu wyeliminowanie ubóstwa, wspieranie stałego rozwoju, polepszanie szans oraz zabezpieczanie podstaw egzystencji w krajach rozwijających się.
(2) Swoboda podejmowania osobistego wyboru przez kobiety, mężczyzn oraz młodocianych przez odpowiedni dostęp do informacji, edukacji oraz usług w dziedzinach dotyczących zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw z nim związanych, jest istotnym elementem postępu i rozwoju oraz wymaga działań rządów jak i indywidualnej odpowiedzialności.
(3) Prawo do korzystania z możliwie najwyższej jakości zdrowia fizycznego i psychicznego jest podstawowym prawem człowieka, zgodnym z przepisami art. 25 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Ponad jedna piąta ludności świata jest pozbawiona tego prawa.
(4) art. 35 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej wzywa do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia ludzkiego przy definiowaniu oraz wprowadzaniu w życie wszystkich polityk i działań unijnych.
(5) Wspólnota i jej Państwa Członkowskie podtrzymują prawo jednostek do swobodnego decydowania o liczbie dzieci oraz odstępach między ich urodzinami; potępiają wszelkie naruszenia praw człowieka w formie przymusowej aborcji, przymusowej sterylizacji, dzieciobójstwa lub odrzucenia, porzucenia, czy wykorzystywania niechcianych dzieci, jako środków ograniczania naturalnego przyrostu ludności.
(6) Zarówno Parlament Europejski, jak i Rada wezwały Wspólnotę do zwiększenia wysiłków w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw z nim związanych w krajach rozwijających się.
(7) art. 25 ust. 1 lit. c) i d) oraz art. 31 lit. b) iii) Umowy o Partnerstwie AKP-UE(3) podpisanej w Cotonou dnia 23 czerwca 2000 r., mają w sposób oczywisty na celu zintegrowanie strategii zmierzających do poprawy dostępu do podstawowych usług socjalnych.
(8) Wspólnota i jej Państwa Członkowskie będą nadal w znacznym stopniu przyczyniać się do podejmowania zakrojonych na szeroką skalę działań zmierzających do popierania polityk i programów w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz praw z nim związanych w krajach rozwijających się, oraz zobowiązują się odgrywać nadal wiodącą rolę w tej dziedzinie, przyznając priorytet zdrowiu, jako części globalnej strategii zwalczania ubóstwa.
(9) Wspólnota i jej Państwa Członkowskie są zdecydowane przyczyniać się w pełni do osiągania Celów Rozwoju Tysiąclecia a mianowicie obniżenia o trzy czwarte umieralności matek, osiągnięcia równości mężczyzn i kobiet oraz uzyskania dostępu do opieki i usług w dziedzinie zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego na całym świecie.
(10) Na Konferencji w Monterrey postanowiono, że wyższy poziom urzędowej pomocy w zakresie rozwoju oraz plany umorzenia długu powinny zostać wykorzystane na poprawę wyników w dziedzinie zdrowia oraz edukacji a UE odgrywa doniosłą rolę w identyfikowaniu metod skuteczniejszego wykorzystywania urzędowej pomocy w zakresie rozwoju dla poprawy stałego rozwoju.
(11) Międzynarodowa Konferencja w Sprawie Ludności i Rozwoju, która odbyła się w Kairze w 1994 r. oraz Międzynarodowa Konferencja w Sprawie Ludności i Rozwoju + 5 z 1999 r., ustaliły ambitny program działania. Wspólnota i jej Państwa Członkowskie podtrzymują swoje zaangażowanie w specyficzny cel dotyczący zdrowia reprodukcyjnego, ustalony podczas Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju, mający na celu zapewnienie, poprzez podstawowy system opieki zdrowotnej, opiekę w zakresie zdrowia reprodukcyjnego dla wszystkich jednostek należących do odpowiednich grup wiekowych tak szybko, jak tylko jest to możliwe, ale nie później, niż do 2015 r (Program Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju, ppkt 7.6).
(12) Wspólnota i jej Państwa Członkowskie są zaangażowane w podtrzymywanie zasad ustalonych podczas Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju oraz Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju + 5 oraz wzywają społeczność międzynarodową, w szczególności państwa rozwinięte do powzięcia wspólnej odpowiedzialności finansowej za koszty ustalone w Programie Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju.
(13) Od Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju osiągnięto postęp, jednakże nadal wiele pozostaje do zrobienia w celu zapewnienia, aby każda kobieta miała szansę na zdrową ciążę oraz urodzenie dziecka w bezpiecznych warunkach, aby potrzeby w zakresie zdrowia seksualnego i reprodukcyjnego młodzieży były spełniane oraz, aby powstrzymana została wykorzystywanie oraz przemoc wobec kobiet, w tym w sytuacji uchodźstwa oraz konfliktu.
(14) Stałe zapewnianie, dostępność oraz przystępność bardziej skutecznych i bardziej akceptowalnych metod antykoncepcji oraz ochrony przed chorobami przenoszonymi drogą płciową, w tym HIV/AIDS, ma kluczowe znaczenie dla osiągnięcia celów Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju; wzywa do właściwego zapewniania oraz umożliwienia każdej osobie, która tego potrzebuje, wybrania wysokiej jakości produktów z zakresu zdrowia reprodukcyjnego. Ta forma ochrony wymaga nie tylko zapewniania produktów, ale także zdolności przewidywania, finansowania, zamawiania oraz dostarczania ich do miejsc, w których są one niezbędne wtedy, kiedy są niezbędne.
(15) Konferencja Pekińska Narodów Zjednoczonych w Sprawie Kobiet z 1995 r., oraz Konferencja Pekińska + 5 potwierdziły cele Programu Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju uznając, że niebezpieczne aborcje zagrażają życiu wielu kobiet a śmierci i okaleczeniom można zapobiegać przez bezpieczne i skuteczne środki w zakresie zdrowia reprodukcyjnego.
(16) Na podstawie niniejszego rozporządzenia, nie przewiduje się popierania jakichkolwiek zachęt do przeprowadzania sterylizacji lub aborcji lub do niewłaściwego testowania metod antykoncepcyjnych w krajach rozwijających się. Z chwilą wprowadzenia w życie środków współpracy, należy rygorystycznie przestrzegać decyzji przyjętych podczas Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju, w szczególności ppkt 8.25 Programu Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju zgodnie, z którym między innymi, w żadnym przypadku nie należy popierać aborcji, jako metody planowania rodziny. Niezwłocznie należy zapewnić usługi w zakresie doradztwa poaborcyjnego, edukacji i planowania rodziny, które pomogą również w uniknięciu przeprowadzania kolejnych aborcji.
(17) Doświadczenie pokazuje, że programy dotyczące ludności i rozwoju są najskuteczniejsze wtedy, gdy podejmuje się kroki mające na celu poprawę statusu kobiet (Program Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju ppkt 4.1). Równość mężczyzn i kobiet jest warunkiem koniecznym dla poprawy zdrowia reprodukcyjnego a mężczyźni powinni przyjąć pełną odpowiedzialność za swoje zachowania seksualne i reprodukcyjne (Program Działania Międzynarodowej Konferencji w Sprawie Ludności i Rozwoju ppkt 4.25).
(18) Skuteczność programów prowadzących do wspierania strategii krajowych, mających na celu poprawę zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego w krajach rozwijających się, częściowo zależy od lepszej koordynacji pomocy, zarówno na szczeblu europejskim, jak i międzynarodowym, w szczególności poprzez agendy Narodów Zjednoczonych, fundusze oraz programy a mówiąc dokładniej, Fundusz ds. Ludności Narodów Zjednoczonych.
(19) Osobom dbającym o zdrowie reprodukcyjne przypada kluczowa rola w zapobieganiu HIV/AIDS oraz innym chorobom przenoszonym drogą płciową.
(20) Niniejsze rozporządzenie powoduje, że rozporządzenie Rady (WE) nr 1484/97 z dnia 22 lipca 1997 r., w sprawie pomocy dla polityk i programów ludnościowych krajów rozwijających się(4) stosowane do dnia 31 grudnia 2002 r., staje się zbędne i w związku z tym powinno zostać uchylone. Doświadczenie zdobyte podczas jego stosowania powinno znaleźć odzwierciedlenie w niniejszym rozporządzeniu.
(21) Niniejsze rozporządzenie ustanawia na cały czas trwania programu, ramy finansowe stanowiące podstawowe odniesienie, w rozumieniu pkt 33 Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 6 maja 1999 r., zawartego między Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej i usprawnienia procedury budżetowej(5) dla organu budżetowego podczas rocznej procedury budżetowej.
(22) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r., ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(6).
(23) Ponieważ Państwa Członkowskie nie są w stanie skutecznie osiągnąć celów proponowanych działań a mianowicie poprawy zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego oraz zagwarantowania poszanowania dla praw z nim związanych, w szczególności w odniesieniu do krajów rozwijających się a co za tym idzie, można je lepiej osiągnąć na szczeblu Wspólnoty ze względu na ich zakres i skutki, Wspólnota może przyjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustaloną w art. 5 Traktatu. Zgodnie z zasadą proporcjonalności również ustaloną w tym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki niezbędne do osiągnięcia tych celów.
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Sporządzono w Brukseli, dnia 15 lipca 2003 r.
W imieniu Parlamentu Europejskiego | W imieniu Rady |
P. COX | G. TREMONTI |
Przewodniczący | Przewodniczący |
______
(1) Dz.U. C 151 E z 25.6.2002, str. 260.
(2) Opinia Parlamentu Europejskiego z dnia 13 lutego 2003 r. (dotychczas nieopublikowana w Dzienniku Urzędowym) oraz decyzja Rady z dnia 16 czerwca 2003 r.
(3) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.
(4) Dz.U. L 202 z 30.7.1997, str. 1.
(5) Dz.U. C 172 z 18.6.1999, str. 1.
(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(7) Dz.U. L 344 z 27.12.2005, str. 1.
(8) Dz.U. L 248 z 16.9.2002, str. 1.
Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025W 2025 roku minimalne wynagrodzenie za pracę wzrośnie tylko raz. Obniżeniu ulegnie natomiast minimalna podstawa wymiaru składki zdrowotnej płaconej przez przedsiębiorców. Grozi nam za to podwyżka podatku od nieruchomości. Wzrosną wynagrodzenia nauczycieli, a prawnicy zaczną lepiej zarabiać na urzędówkach. Wchodzą w życie zmiany dotyczące segregacji odpadów i e-doręczeń. To jednak nie koniec zmian, jakie czekają nas w Nowym Roku.
31.12.20241 stycznia 2025 r. zacznie obowiązywać nowa Polska Klasyfikacja Działalności – PKD 2025. Jej ostateczny kształt poznaliśmy dopiero w tygodniu przedświątecznym, gdy opracowywany od miesięcy projekt został przekazany do podpisu premiera. Chociaż jeszcze przez dwa lata równolegle obowiązywać będzie stara PKD 2007, niektórzy już dziś powinni zainteresować się zmianami.
31.12.2024Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2003.224.1 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 1567/2003 w sprawie pomocy w odniesieniu do polityk oraz działań i praw dotyczących zdrowia reprodukcyjnego i seksualnego w krajach rozwijających się |
Data aktu: | 15/07/2003 |
Data ogłoszenia: | 06/09/2003 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 09/09/2003 |