uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/2001 z dnia 19 czerwca 2001 r. w sprawie wspólnej organizacji rynków w sektorze cukru(1), zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 680/2002(2), w szczególności jego art. 22 ust. 2, art. 26 ust. 1, art. 38 ust. 6, art. 39 ust. 6 i art. 41 akapit drugi,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1095/96 z dnia 18 czerwca 1996 r. w sprawie wprowadzania koncesji określonych na liście koncesyjnej CXL sporządzonej w wyniku zakończenia negocjacji GATT XXIV.6(3), w szczególności jego art. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Na mocy art. 1 ust. 1 protokołu 3 o cukrze z AKP (zwanym dalej Protokołem AKP) załączonym do załącznika V do Umowy o partnerstwie AKP-WE, podpisanej w Cotonou dnia 23 czerwca 2000 r.(4) (zwanej dalej Umową o partnerstwie AKP-WE), i art. 1 ust. 1 Umowy między Europejską Wspólnotą Gospodarczą a Republiką Indii w sprawie cukru trzcinowego(5) (zwanej dalej Umową z Indiami), Wspólnota zobowiązuje się do kupna i przywozu po gwarantowanych cenach określonych ilości cukru trzcinowego, pochodzącego odpowiednio z państw AKP oraz Indii, które to ilości dane państwa podejmują się dostarczyć.
(2) Artykuł 39 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 przewiduje, iż w latach gospodarczych 2001/2002-2005/2006, w celu zapewnienia odpowiednich dostaw do rafinerii Wspólnoty, na przywóz surowego cukru trzcinowego pochodzącego z państw, z którymi Wspólnota zawarła umowy o dostawach na warunkach preferencyjnych, nałożona zostanie specjalna obniżona stawka celna. W chwili obecnej umowy takie zawarte zostały, na mocy decyzji Rady 2001/870/WE(6), z jednej strony, z państwami Afryki, Karaibów i Pacyfiku (krajami AKP), które są stronami Protokołu AKP, zaś z Indiami z drugiej strony.
(3) Z przystąpieniem Austrii, Finlandii i Szwecji, i w kontekście zakończenia negocjacji prowadzonych na mocy art. XXIV Układu Ogólnego w sprawie taryf celnych i handlu (GATT), Wspólnota zobowiązała się do przywozu z państw trzecich, od 1 stycznia 1996 r., pewnej ilości surowego cukru trzcinowego do rafinacji, po stawce celnej 98 EUR za tonę.
(4) Doświadczenie uzyskane podczas stosowania rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2782/76 z dnia 17 listopada 1976 r. ustalającego szczegółowe przepisy wykonawcze dotyczące przywozu cukru preferencyjnego(7), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 2665/98(8), rozporządzenia Komisji (WE) nr 2513/2001 z dnia 20 grudnia 2001 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania przywozu surowego cukru trzcinowego do rafinacji w ramach umów preferencyjnych w sprawie kontyngentów taryfowych(9) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1507/96 z dnia 29 lipca 1996 r. otwierającego i przewidującego zarządzanie niektórymi kontyngentami taryfowymi na dostawy surowego cukru trzcinowego do rafinerii wspólnotowych(10), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1250/97(11), wykazały, iż należy przyjąć wspólne szczegółowe zasady otwierania i zarządzania przywozem na mocy omawianych kontyngentów i umów. Dlatego te rozporządzenia powinny zostać uchylone i zastąpione jednym aktem prawnym.
(5) Ogólne zasady dotyczące pozwoleń na przywóz, ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiającym wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych(12), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 325/2003(13), oraz specjalne zasady mające zastosowanie w sektorze cukru, ustanowione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1464/95(14), ostatnio zmienionym rozporządzeniem (WE) nr 995/2002(15), muszą być stosowane. W celu ułatwienia zarządzania przywozem na podstawie niniejszego rozporządzenia i zapewnienia przestrzegania rocznych limitów, powinny zostać ustanowione szczegółowe zasady, odnoszące się do pozwoleń na przywóz cukru surowego, wyrażonego jako ekwiwalent cukru białego.
(6) Ponieważ Rada, ustalając ogólne kontyngenty taryfowe określone w art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 oraz art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1095/96, nie przewidziała możliwości przekroczenia tych ilości, pełna stawka celna określona we Wspólnej Taryfie Celnej musi dotyczyć wszystkich ilości wyrażonych jako ekwiwalent cukru białego przywożonych w ilościach przekraczających ilości wyszczególnione w pozwoleniu na przywóz. W celu zapobieżenia przywozowi do Wspólnoty cukru surowego w nadmiernych ilościach z krajów najmniej rozwiniętych, należy przyjąć przepisy zapewniające, by ilości przywożonego cukru były w rzeczywistości przywożone i rafinowane przed końcem roku gospodarczego lub przed datą ustaloną przez Państwo Członkowskie.
(7) Z punktu widzenia potrzeb rafinacji ustalonych dla każdego Państwa Członkowskiego oraz konieczności zapewnienia najlepszej możliwej kontroli przydziałowych ilości cukru surowego, należy przyjąć przepis o wydawaniu i transferze pozwoleń przywozowych tylko rafinerom w odniesieniu do przywozu w ramach kontyngentów taryfowych określonych w art. 39 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001 i art. 1 rozporządzenia (WE) nr 1095/96.
(8) Zakładając możliwość zaistnienia nieprzewidywalnych opóźnień między załadowaniem przesyłki cukru a jej dostarczeniem, należy dopuścić możliwość pewnej tolerancji biorącej pod uwagę opóźnienia. Ponadto w przypadku cukru preferencyjnego, określonego w art. 35 rozporządzenia (WE) nr 1260/2001, objętego zgodnie z odpowiednimi umowami zobowiązaniem dostawy, a nie kontyngentami taryfowymi, należy przyjąć, zgodnie z bieżącą praktyką handlową, możliwość pewnej tolerancji, która dotyczy całkowitych ilości dostarczonych w okresie dostawy i stosowana jest z datą rozpoczęcia tego okresu.
(9) Artykuł 7 Protokołu AKP oraz art. 7 Umowy z Indiami ustanawiają przepisy, które stosowane są w przypadku gdy państwo nie dostarczy umówionej ilości podczas okresu dostawy. W celu zastosowania odnośnych przepisów należy ustalić metody ustanawiające datę dostawy przesyłki cukru preferencyjnego.
(10) Przepisy dotyczące dowodu pochodzenia zawarte w art. 14 protokołu 1 załączonego do załącznika V Umowy o partnerstwie AKP-WE i art. 47 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającego przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny(16), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 444/2002(17), stosowane są odpowiednio w celu wykazania zgodności z przepisami ustanowionymi w odnośnych rozporządzeniach w kwestii pochodzenia produktów przywożonych na mocy niniejszego rozporządzenia.
(11) Aby zachować poszanowanie dla tradycyjnej struktury przywozu ilości objętych kontyngentem taryfowym przewidzianym w art. 1 rozporządzenia (WE) 1095/96 należy podjąć kroki, w świetle doświadczenia uzyskanego w okresie stosowania rozporządzenia (WE) nr 1057/96, zmierzające do podziału, od 1 lipca 2003 r., kontyngentu 85.463 ton między kraje pochodzenia przy użyciu tego samego klucza podziału.
(12) Aby zapewnić skuteczne zarządzanie przywozu preferencyjnego na podstawie niniejszego rozporządzenia, należy zastosować środki umożliwiające Państwom Członkowskim prowadzenie dokumentacji na temat istotnych danych i przedstawianie jej Komisji.
(13) Przepisy niniejszego rozporządzenia dotyczące przyznawania i zarządzania pozwoleniami na przywóz cukru preferencyjnego z AKP-Indii zastępują przepisy ustanowione w art. 8 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 779/96(18), zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 995/2002, i art. 7 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1464/95. Dlatego też skreśla się odnośne ustępy a odnośne rozporządzenia zostają odpowiednio zmienione.
(14) Środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Zarządzającego ds. Cukru,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Państwach Członkowskich.
Sporządzono w Brukseli, dnia 30 czerwca 2003 r.
W imieniu Komisji | |
Franz FISCHLER | |
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 178 z 30.6.2001, str. 1.
(2) Dz.U. L 104 z 20.4.2002, str. 26.
(3) Dz.U. L 146 z 20.6.1996, str. 1.
(4) Dz.U. L 317 z 15.12.2000, str. 3.
(5) Dz.U. L 190 z 23.7.1975, str. 36.
(6) Dz.U. L 325 z 8.12.2001, str. 21.
(7) Dz.U. L 318 z 18.11.1976, str. 13.
(8) Dz.U. L 336 z 11.12.1998, str. 20.
(9) Dz.U. L 339 z 21.12.2001, str. 19.
(10) Dz.U. L 189 z 30.7.1996, str. 82.
(11) Dz.U. L 173 z 1.7.1997, str. 92.
(12) Dz.U. L 152 z 24.6.2000, str. 1.
(13) Dz.U. L 47 z 21.2.2003, str. 21.
(14) Dz.U. L 144 z 28.6.1995, str. 14.
(15) Dz.U. L 152 z 12.6.2002, str. 11.
(16) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.
(17) Dz.U. L 134 z 29.5.2003, str. 1.
(18) Dz.U. L 106 z 30.4.1996, str. 9.
(19) Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.
Senat nie zgodził się w czwartek na zniesienie obowiązku zawierania umów o pracę z cudzoziemcami będącymi pracownikami tymczasowymi przez agencje pracy tymczasowej, ale umożliwił agencjom zawieranie umów cywilnoprawnych. Senatorowie zdecydowali natomiast o skreśleniu przepisu podnoszącego kary grzywny dla pracodawców przewidziane w kodeksie pracy. W głosowaniu przepadła też poprawka Lewicy podnosząca z 2 tys. zł do 10 tys. zł kary grzywny, jakie w postępowaniu mandatowym może nałożyć Państwowa Inspekcja Pracy.
13.03.2025Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej nie zgodziło się na usunięcie z ustawy o zatrudnianiu cudzoziemców przepisu podnoszącego w kodeksie pracy kary dla pracodawców. Senacka Komisja Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej zaakceptowała we wtorek jedynie poprawki Biura Legislacyjnego Senatu do tej ustawy. Nie można jednak wykluczyć, że na posiedzeniu Senatu inni senatorowie przejmą poprawki zgłaszane przez stronę pracodawców.
11.03.2025Podczas ostatniego posiedzenia Sejmu, ku zaskoczeniu zarówno przedsiębiorców, jak i części posłów koalicji rządzącej, Lewica w ostatniej chwili „dorzuciła” do ustawy o warunkach dopuszczalności powierzania pracy cudzoziemcom poprawki zaostrzające kary za naruszanie przepisów prawa pracy - m.in. umożliwiające orzeczenie kary ograniczenia wolności. Jednocześnie zignorowano postulaty organizacji pracodawców, mimo wcześniejszych zapewnień rządu o ich poparciu.
27.02.2025Już nie 30 tys. zł, a 50 tys. zł ma grozić maksymalnie pracodawcy, który zawrze umowę cywilnoprawną, choć powinien - umowę o pracę. Podobnie temu, który nie wypłaca w terminie wynagrodzenia za pracę lub innego świadczenia przysługującego pracownikowi albo uprawnionemu do tego świadczenia członkowi jego rodziny. A jeśli nie wypłaca przez okres co najmniej 3 miesięcy, to kara ma wynieść nawet 60 tys. złotych - zdecydował Sejm, przyjmując poprawkę Lewicy, zmieniającą Kodeks pracy w... ustawie dotyczącej cudzoziemców.
25.02.2025500 zł zarobi członek obwodowej komisji wyborczej w wyborach Prezydenta RP, 600 zł - zastępca przewodniczącego, a 700 zł przewodniczący komisji wyborczej – wynika z uchwały Państwowej Komisji Wyborczej. Jeżeli odbędzie się ponownie głosowanie, zryczałtowana dieta wyniesie 75 proc. wysokości diety w pierwszej turze. Termin zgłaszania kandydatów na członków obwodowych komisji wyborczych mija 18 kwietnia
20.01.20251 stycznia 2025 r. weszły w życie liczne zmiany podatkowe, m.in. nowe definicje budynku i budowli w podatku od nieruchomości, JPK CIT, globalny podatek wyrównawczy, PIT kasowy, zwolnienie z VAT dla małych firm w innych krajach UE. Dla przedsiębiorców oznacza to często nowe obowiązki sprawozdawcze i zmiany w systemach finansowo-księgowych. Firmy muszą też co do zasady przeprowadzić weryfikację nieruchomości pod kątem nowych przepisów.
02.01.2025Identyfikator: | Dz.U.UE.L.2003.162.25 |
Rodzaj: | Rozporządzenie |
Tytuł: | Rozporządzenie 1159/2003 ustanawiające szczegółowe zasady przywozu cukru trzcinowego w latach gospodarczych 2003/2004, 2004/2005, 2005/2006 zgodnie z niektórymi kontyngentami taryfowymi i umowami preferencyjnymi oraz zmieniające rozporządzenia (WE) nr 1464/95 i (WE) nr 779/96 |
Data aktu: | 30/06/2003 |
Data ogłoszenia: | 01/07/2003 |
Data wejścia w życie: | 01/05/2004, 01/07/2003 |