Decyzja 2003/396/WE w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa dotyczącym Bułgarii

DECYZJA RADY

z dnia 19 maja 2003 r.

w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa dotyczącym Bułgarii

(2003/396/WE)

(Dz.U.UE L z dnia 12 czerwca 2003 r.)

RADA UNII EUROPEJSKIEJ,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 622/98 z dnia 16 marca 1998 r. w sprawie pomocy dla państw ubiegających się o członkostwo w Unii Europejskiej w ramach strategii przedakcesyjnej, w szczególności w sprawie ustanowienia Partnerstwa dla Członkostwa⁽¹⁾, w szczególności jego art. 2,

uwzględniając wniosek Komisji,

a także mając na uwadze, co następuje:

(1) Rada Europejska w Luksemburgu oświadczyła, że Partnerstwo dla Członkostwa jest nowym instrumentem i zarazem podstawowym elementem wzmocnionej strategii przedakcesyjnej.

(2) Rada Europejska w Kopenhadze oświadczyła, że stosując się do konkluzji Rady Europejskiej w Brukseli oraz w zależności od dalszego postępu w spełnianiu kryteriów członkostwa, celem jest przyjęcie Bułgarii jako członka Unii Europejskiej w 2007 r. Rada zatwierdziła komunikat Komisji w sprawie planu pracy dla Bułgarii, włączając wnioski o znaczne zwiększenie pomocy przedakcesyjnej, i stwierdziła, że znaczny poziom finansowania, który ma zostać jej udostępniony, powinien być wykorzystywany w sposób elastyczny na wyznaczone cele priorytetowe, włączając kluczowe dziedziny, takie jak wymiar sprawiedliwości i sprawy wewnętrzne. Rada oświadczyła, że dalsze wytyczne dla prac przedakcesyjnych zostaną określone w skorygowanym Partnerstwie dla Członkostwa, które zostanie przedstawione Bułgarii w przyszłym roku.

(3) Rozporządzenie (WE) nr 622/98 stanowi, iż Rada, kwalifikowaną większością głosów, na wniosek Komisji, podejmuje decyzje w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w poszczególnych programach Partnerstwa dla Członkostwa przedstawionych każdemu spośród państw ubiegających się o członkostwo, a także w sprawie kolejnych istotnych dostosowań odnoszących się do nich.

(4) Pomoc Wspólnoty jest uwarunkowana realizacją zasadniczych elementów, w szczególności poszanowaniem zobowiązań zawartych w poszczególnych Układach Europejskich i postępem osiągniętym w spełnianiu kryteriów kopenhaskich; gdy nie będzie realizowany jeden z zasadniczych elementów, Rada, stanowiąc większością kwalifikowaną, na wniosek Komisji, może podjąć stosowne kroki w sprawie wszelkiej pomocy przedakcesyjnej.

(5) Rada Europejska w Luksemburgu postanowiła, że wdrażanie Partnerstwa dla Członkostwa i postępy w przejmowaniu dorobku wspólnotowego będą analizowane przez organy Układu Europejskiego.

(6) Raport okresowy Komisji z 2002 r. przedstawia obiektywną analizę przygotowań Bułgarii do członkostwa i wskazuje kilka priorytetowych dziedzin wymagających podjęcia dalszych działań.

(7) Bułgaria musi zapewnić stworzenie właściwych struktur prawnych i administracyjnych koniecznych do programowania, koordynacji, zarządzania, kontroli i oceny funduszy przedakcesyjnych Wspólnoty,

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:

Artykuł  1

Zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 622/98 zasady, priorytety, cele pośrednie i warunki zawarte w Partnerstwie dla Członkostwa dla Bułgarii zostały określone w Załączniku do niniejszej decyzji, który stanowi integralną część niniejszej decyzji.

Artykuł  2

Wdrażanie Partnerstwa dla Członkostwa badane jest przez organy Układu Europejskiego oraz przez właściwe organy Rady na podstawie okresowych raportów Komisji przedstawianych Radzie.

Artykuł  3

Niniejsza decyzja wchodzi w życie trzeciego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.

Sporządzono w Brukseli, dnia 19 maja 2003 r.

	W imieniu Rady
	G. PAPANDREOU
	Przewodniczący

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 85 z 20.3.1998, str. 1.

ZAŁĄCZNIK

1. WPROWADZENIE

Na posiedzeniu w Luksemburgu w grudniu 1997 r. Rada Europejska postanowiła, iż Partnerstwo dla Członkostwa jest podstawowym elementem wzmocnionej strategii przedakcesyjnej mobilizującym wszelkie formy pomocy dla krajów kandydujących w jednolitych ramach. W ten sposób Wspólnota kieruje swą pomoc na szczególne potrzeby każdego kandydata, aby zapewnić wsparcie w celu przezwyciężenia poszczególnych problemów związanych z przystąpieniem.

Pierwsze Partnerstwo dla Członkostwa dla Bułgarii zostało zatwierdzone w marcu 1998 r. Jak przewidziano w rozporządzeniu (WE) nr 622/98 (art. 2), Partnerstwo dla Członkostwa zostało uaktualnione po raz pierwszy w grudniu 1999 r., a po raz drugi w styczniu 2002 r.⁽¹⁾, uwzględniając dalsze tendencje rozwoju w Bułgarii. W komunikacie Komisji w sprawie planu pracy dla Bułgarii określono, iż Komisja zaproponuje skorygowane Partnerstwa dla Członkostwa dla Bułgarii w świetle ustaleń raportów okresowych z 2002 r. i planu pracy. W komunikacie stwierdzono również, że zagadnienia krótko- i średnioterminowe określone w drodze dojścia zostaną dalej rozwinięte w skorygowanym Partnerstwie dla Członkostwa, które zostanie przedstawione w roku następnym, oraz że Partnerstwo dla Członkostwa nadal będzie podstawą dla programowania pomocy przedakcesyjnej, ale że priorytety pomocy będą również ustalane na podstawie raportów okresowych, planu pracy oraz skorygowanych narodowych planów rozwoju przygotowywanych przez każdy kraj zgodnie z wymaganiami funduszy strukturalnych. Postanowiono, iż Partnerstwo dla Członkostwa będzie uzupełniać plan pracy oraz że oba te dokumenty stanowić będą główne narzędzia wyznaczające prace przygotowawcze Bułgarii do przystąpienia do UE.

2. CELE

Zadaniem Partnerstwa dla Członkostwa jest określenie w jednolitych ramach priorytetowych dziedzin dla dalszej pracy określonej w raporcie okresowym Komisji z 2002 r. w sprawie postępu poczynionego przez Bułgarię na drodze do członkostwa w Unii oraz planu pracy, środków finansowych udostępnionych, aby pomóc Bułgarii we wdrażaniu tych priorytetów, i warunków, które mają zastosowanie do tej pomocy. Partnerstwo dla Członkostwa stanowi podstawę dla kilku instrumentów polityki, które zostaną wykorzystane na pomoc krajom kandydującym w ich przygotowaniach do członkostwa. Obejmują one, między innymi, procedurę przedakcesyjnego nadzoru fiskalnego, przedakcesyjny program gospodarczy, przedczłonkowski pakt w sprawie przestępczości zorganizowanej, a także narodowe plany rozwoju, plany rozwoju obszarów wiejskich, narodową strategię na rzecz zatrudnienia zgodną z europejską strategią na rzecz zatrudnienia oraz plany sektorowe konieczne dla uczestnictwa w funduszach strukturalnych po uzyskaniu członkostwa oraz dla wdrożenia instrumentu przedakcesyjnej polityki strukturalnej (ISPA), a także specjalnego programu akcesyjnego dla rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich (SAPARD) przed przystąpieniem. Każdy z tych instrumentów ma inny charakter i jest przygotowywany i wdrażany zgodnie ze szczególnymi procedurami oraz może być wspierany dzięki pomocy przedakcesyjnej. Nie są one integralną częścią niniejszego Partnerstwa, lecz priorytety, które one obejmują, będą z nim zgodne.

3. ZASADY

Podstawowe obszary priorytetowe dla każdego kraju kandydującego dotyczą jego zdolności do przyjęcia na siebie obowiązku spełnienia kryteriów kopenhaskich, które stwierdzają, iż członkostwo wymaga:

– osiągnięcia przez kraj kandydujący stabilności instytucji gwarantujących demokrację, rządy prawa, przestrzeganie praw człowieka oraz poszanowanie i ochronę mniejszości,

– istnienia efektywnej gospodarki rynkowej, jak również zdolności do sprostania presji konkurencji i siłom rynkowym na obszarze Unii,

– zdolności do przyjęcia na siebie wymogów członkostwa, włączając w to przestrzeganie celów unii politycznej, gospodarczej i walutowej.

Na posiedzeniu w Madrycie w 1995 r. Rada Europejska podkreśliła potrzebę dostosowania przez kraje kandydujące ich struktur administracyjnych, aby zapewnić harmonijne działanie polityk Wspólnoty po wstąpieniu do Unii. Na posiedzeniu w Luksemburgu, w 1997 r., Rada Europejska podkreśliła, że włączenie dorobku do ustawodawstwa jest konieczne, ale niewystarczające, ponieważ konieczne jest również zapewnienie ich rzeczywistego stosowania. Rada Europejska w Feirze i w Goeteborgu w roku 2000 i 2001 potwierdziły odpowiednio ogromną wagę zdolności krajów kandydujących do wdrożenia i wykonania dorobku oraz dodały, iż wymaga to znacznych wysiłków ze strony kandydatów w zakresie wzmocnienia i reformowania ich struktur administracyjnych i sądowych. Rada Europejska w Kopenhadze w 2002 r. ponownie podkreśliła znaczenie reformy sądowniczej i administracyjnej, co pomogłoby posunąć dalej całościowe przygotowania Bułgarii do członkostwa.

4. PRIORYTETY

W raportach okresowych Komisji podkreślono, oprócz dokonanego dotąd postępu, zakres wysiłków, jakie kraje kandydujące powinny jeszcze podjąć w niektórych dziedzinach w celu przygotowania się do przystąpienia. W raportach okresowych z 2002 r. stwierdzono, iż Bułgaria nadal wypełnia kryteria polityczne oraz że posiada funkcjonującą gospodarkę rynkową. Jednakże Bułgaria nie jest jeszcze w stanie sprostać presji konkurencji oraz siłom rynkowym na obszarze Unii. Bułgaria nie spełnia jeszcze w pełni kryteriów dotyczących dorobku. Do zakończenia przygotowań konieczne są dalsze wysiłki Bułgarii w transponowaniu, wdrażaniu i wykonywaniu dorobku. Konieczne są również dalsze reformy administracji publicznej i sądownictwa, aby posiadać odpowiednie możliwości administracyjne i sądownicze.

Plan pracy dla Bułgarii, która obejmuje okres do momentu przystąpienia, wskazuje główne kroki, które należy podjąć w celu uzyskania gotowości do członkostwa. Oparta jest ona na zobowiązaniach podjętych w trakcie negocjacji oraz na tym, co należy zrobić, aby spełnić kryteria członkostwa z Kopenhagi i Madrytu. Plan pracy

ma na celu wspieranie wysiłków Bułgarii w dążeniu do spełnienia pozostałych kryteriów członkostwa poprzez identyfikowanie przyszłych zadań i zapewnianie zwiększonej pomocy finansowej. Szczególny nacisk kładziony jest na zdolności administracyjne i sądownicze konieczne do wdrażania dorobku oraz do reformy gospodarczej. W przypadku rozdziałów dorobku plan pracy określa punkty odniesienia, dzięki którym postęp Bułgarii może być monitorowany. Obejmują one zarówno dostosowanie ustawodawstwa, jak i rozwój możliwości administracyjnych.

Niniejsze skorygowane Partnerstwo dla Członkostwa uzupełnia plan pracy, a oba te dokumenty stanowią główne narzędzia wytyczające prace Bułgarii nad przygotowaniem do przystąpienia do UE. Partnerstwo dla Członkostwa rozwija szerzej zagadnienia krótko- i średnioterminowe określone w planie pracy, identyfikując priorytety, których spełnienie przez Bułgarię lub ich znaczne zaawansowanie jest realistyczne w okresie 2003/2004. Priorytety w Partnerstwie dla Członkostwa zostały ustalone we współpracy z zainteresowanymi krajami. Osiągnięcie powyższych priorytetów stanowić będzie warunek dla określenia stopnia przyznanej pomocy. W ramach tych priorytetów podkreślono zagadnienia wymagające szczególnie pilnego działania.

Ważne jest również, aby Bułgaria spełniła zobowiązania dotyczące zbliżenia ustawodawstw oraz wdrożenia dorobku zgodnie ze zobowiązaniami przyjętymi na mocy Układu Europejskiego, a także w kontekście procesu negocjacyjnego. Należy przypomnieć, iż włączenie dorobku do ustawodawstwa nie jest wystarczające, konieczne będzie również zapewnienie jego rzeczywistego stosowania zgodnie ze standardami obowiązującymi w Unii. We wszystkich niżej wymienionych dziedzinach konieczne jest wiarygodne i skuteczne wdrożenie i wykonanie dorobku.

Na podstawie analizy raportu okresowego Komisji z 2002 r. oraz planu pracy sprecyzowano dla Bułgarii następujące priorytety i cele pośrednie. Priorytety przedstawione są zgodnie ze strukturą raportu okresowego⁽²⁾.

Kryteria polityczne

Demokracja i rządy prawa

Administracja publiczna

– Przygotowanie w 2003 r. pełnej strategii reform administracji publicznej obejmującej plan działań. Strategia powinna zakładać dwustronne podejście zawierające: dalsze wspieranie rozwoju instytucjonalnego bezpośrednio odnoszące się do dorobku i zarządzania funduszami Wspólnoty oraz reformę horyzontalną mającą na celu ogólną poprawę skuteczności administracji publicznej.

– Podjęcie kroków w celu zapewnienia stosowania przejrzystych procedur rekrutacji i awansu oraz poprawy zarządzania zasobami ludzkimi. Podjęcie kroków w celu zapewnienia wystarczającej liczby wykwalifikowanych pracowników, aby zapewnić trwałość reform. Zwiększenie wśród kadr procentu pracowników o statusie urzędnika służby cywilnej. Ochrona pracowników, niezależnie od ich statusu, przed niesprawiedliwym zwolnieniem.

– Poprawa (poprzez uproszczenie i wyjaśnienie) ram prawnych dotyczących podejmowania decyzji administracyjnych i procedur w celu zapewnienia pewności prawnej. Podjęcie dalszych kroków w celu zapewnienia odpowiedzialności, otwartości i przejrzystości służby publicznej.

– Wzmocnienie struktur administracyjnych w celu zapewnienia, iż Bułgaria posiada zdolności konieczne do efektywnego wykorzystania i właściwego rozliczania funduszy Wspólnoty.

– Wzmocnienie zdolności planowania strategicznego, analizy polityki i oceny w rządzie i podległych ministerstwach.

– Przykładanie większej uwagi przy transpozycji dorobku wspólnotowego do sposobu jego wdrożenia i wykonania, włączając system sądów na poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym, w sposób właściwy dla sytuacji w Bułgarii.

– Dalsza poprawa jakości konsultacji z zainteresowanymi stronami (np. partnerami społecznymi i gospodarczymi, społeczeństwem obywatelskim, oraz sektorem prywatnym) w sprawie przygotowania nowego ustawodawstwa.

System sądownictwa

– Podjęcie kroków w celu kontynuowania reformy systemu sądownictwa, także w celu zapewnienia bezstronnego stosowania prawa.

– Kontynuowanie wdrażania narodowej strategii reform dla bułgarskiego systemu sądownictwa oraz planu działania, a także przyjęcie ustawodawstwa wykonawczego zgodnego z praktyką UE.

– Przegląd struktury sądownictwa zgodnie z najlepszymi praktykami UE, włączając przegląd organizacji w fazie przed procesem.

– Przegląd stopnia immunitetu sędziowskiego w sprawach karnych w celu zapewnienia zgodności z najlepszymi praktykami UE.

– Podjęcie kroków w celu poprawy postępowania sądowego, w szczególności skrócenie nadmiernej długości i zapewnienie pełnego wdrożenia podstawowych praw w sprawach karnych, w szczególności w zakresie pomocy prawnej.

– Zapewnienie wystarczającego budżetu dla sądownictwa, włączając środki na właściwe wykonanie orzeczeń sądowych.

– Jasny podział ról między Najwyższą Radą Sądownictwa a Ministerstwem Sprawiedliwości, mający na celu poszanowanie niezawisłości sądownictwa.

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych Najwyższej Rady Sądownictwa w celu zapewnienia jej sprawnego funkcjonowania w zakresie strategicznego podejmowania decyzji i zarządzania systemem sądów.

– Podjęcie kroków w celu poprawy funkcjonowania sądów poprzez zwiększenie kształcenia w zakresie zarządzania dla prezesów sądów, rozwój wydajnego wsparcia administracyjnego zarówno na poziomie centralnym, jak i lokalnym, oraz poprzez wprowadzenie przejrzystego systemu rozdzielania spraw sądowych.

– Poprawa bezpieczeństwa i warunków pracy w sądach i biurach prokuratury.

– Ustanowienie bardziej otwartego, sprawiedliwego i przejrzystego systemu rekrutacji, oceny i procesu awansu opartego na zasługach w sądownictwie.

– Wzmocnienie profesjonalizmu w sądownictwie poprzez zapewnienie Krajowemu Instytutowi Sądownictwa właściwego finansowania ze strony państwa, co pozwoli na opracowywanie szkoleń wysokiej jakości dla sędziów, prokuratorów i pracowników administracyjnych.

– Modernizacja metod zarządzania w służbie prokuratorskiej w celu poprawy przejrzystości i wydajności obsługi spraw.

Środki antykorupcyjne

– Dalsze wdrażanie narodowej strategii przeciwdziałania korupcji oraz planu działania.

– Podjęcie kroków w celu zapewnienia wdrożenia i wykonania ram prawnych dla rozwiązania problemu korupcji. Wprowadzenie pojęcia kryminalnych lub administracyjnych sankcji karnych wobec osób prawnych w Bułgarii. Ratyfikowanie Konwencji cywilnoprawnej o korupcji ustanowionej przez Radę Europy.

Prawa człowieka i ochrona mniejszości

– Przyjęcie i rozpoczęcie efektywnego wdrażania całościowego ustawodawstwa dotyczącego niedyskryminacji transponującego dorobek Wspólnoty dotyczący niedyskryminacji⁽³⁾.

– Pełna reorganizacja i modernizacja policji, dalsze wysiłki wobec funkcjonariuszy policji mające na celu poszanowanie podstawowych praw człowieka we wszystkich okolicznościach; rozszerzenie stosowania strategii Wspólnoty w odniesieniu do policji, które poprawi stosunki ze społeczeństwem, w szczególności z grupami mniejszościowymi.

– Dalsze wysiłki w celu rozwiązania problemu handlu ludźmi, włączając zapobieganie i wysiłki w celu reintegracji społecznej.

– Podjęcie dalszych kroków w celu dostosowania wszystkich miejsc zatrzymania przed procesem, w szczególności posterunków policji, do podstawowych wymogów określonych w sprawozdaniu Komitetu Rady Europy ds. Zapobiegania Torturom.

– Zapewnienie wdrożenia i wystarczających zasobów budżetowych w celu zapewnienia dostępu do wymiaru sprawiedliwości i pomocy prawnej.

– Zapewnienie reformy systemu opieki nad dziećmi mającej na celu systematyczne zmniejszanie liczby dzieci znajdujących się pod opieką instytucjonalną, w szczególności poprzez rozwijanie alternatywnych usług socjalnych przeznaczonych dla dzieci i rodzin. Zapewnienie wdrożenia Konwencji praw dziecka ONZ.

– Konieczność szczególnie pilnego działania: stworzenie ram prawnych, które zapewnią konieczne zabezpieczenie przed samowolnym zatrzymaniem, oraz poprawa warunków życia w systemie psychiatrycznej opieki zdrowotnej. Przyjęcie i wdrożenie strategii i planu działania wraz z odpowiednimi ramami finansowymi znacznej reformy systemu psychiatrycznej opieki zdrowotnej.

– Podjęcie konkretnych działań w celu wdrożenia programu ramowego dla Romów ze szczególną uwagą na zapewnienie koniecznego wsparcia finansowego, znaczne wzmocnienie organu rządowego odpowiedzialnego za kwestie mniejszości i zapewnienie równego dostępu do opieki zdrowotnej, zaplecza mieszkaniowego, edukacji i zabezpieczenia społecznego. Opracowanie konkretnego planu działań i ram finansowych dla programu ramowego dla Romów, który poprawi jego wdrażanie.

Kryteria ekonomiczne

Wysoki stopień stabilizacji makroekonomicznej osiągnięty w ostatnich latach powinien zostać utrzymany, a kontynuować należy wdrożenie programu reform mającego na celu usunięcie pozostałych trudności.

Dalsze wysiłki w następujących obszarach:

– program prywatyzacji,

– rozwijanie małych i średnich przedsiębiorstw, w szczególności liczby nowych przedsiębiorstw,

– wdrożenie programu mającego na celu ograniczenie i uproszczenie procedur przyznawania zezwoleń,

– reformowanie administracji celnej i podatkowej, także w celu ograniczenia gospodarki nieformalnej,

– skuteczność procedur upadłościowych,

– rozwijanie i podnoszenie poziomu pośrednictwa finansowego oraz niebankowego sektora finansowego,

– wykonanie praw własności,

– liczba transakcji i ceny gruntów rolnych,

– wielkość i jakość inwestycji publicznych, włączając infrastrukturę, edukację, środowisko naturalne i zdrowie,

– ograniczenie pomocy państwa, w szczególności w sektorze energii i transportu.

Zdolność do przyjęcia wymogów członkostwa

Swobodny przepływ towarów

– Podjęcie koniecznych środków horyzontalnych i proceduralnych.

– Transpozycja 80 % standardów europejskich, włączając pełną transpozycję europejskich zharmonizowanych standardów w obszarze dyrektyw nowego podejścia.

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych w obszarze standaryzacji i wspierania rozwoju organów oceny zgodności i laboratoriów.

– Zapewnienie ukończenia transpozycji wszystkich dyrektyw nowego i starego podejścia oraz zapewnienie, że teksty są w pełni zgodne z prawodawstwem wspólnotowym.

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych w obszarze substancji chemicznych i pojazdów silnikowych.

– Transpozycja dorobku w sprawie substancji chemicznych, pojazdów silnikowych, drewna, kontroli broni i zwrotu dóbr kulturowych.

– Osiągnięcie pełnej zgodności z dorobkiem dotyczącym środków leczniczych przeznaczonych do użycia przez ludzi i leków do użytku weterynaryjnego, a także w zakresie pozwoleń na dopuszczenie do obrotu.

– Zmiana ustawy o zdrowiu publicznym, w szczególności zapewnienie pełnej zgodności z dorobkiem zezwoleń sanitarnych na przywożone środki spożywcze i świadectw zdrowia dla wywozu.

– Dalsze wysiłki w zakresie bezpieczeństwa żywności i środków spożywczych.

– Stopniowe dostosowywanie do dorobku ustawodawstwa o środkach spożywczych.

– Rozwijanie zdolności administracyjnych, stworzenie systemu krajowego szkolenia inspektorów i podmiotów gospodarczych zajmujących się żywnością, zapewnienie właściwego stosowania analizy zagrożeń i krytycznych punktów kontroli (HACCP), akredytacja i reforma laboratoriów.

– Zapewnienie postępu w obszarach niezharmonizowanych. Zintegrowanie zasady wzajemnego uznawania w odnośnym ustawodawstwie o towarach.

– Ukończenie przeglądu ustawodawstwa w obszarach niezharmonizowanych w celu kontroli jego zgodności z art. 28-30 Traktatu o Wspólnocie Europejskiej i usunięcie przepisów niezgodnych.

– Dalsze wysiłki w celu dostosowania ustawodawstwa i zapewnienia jego efektywnego wykonania w zakresie zamówień publicznych.

– Ustanowienie państwowej agencji ds. zamówień publicznych.

– Określenie zmian konstytucjonalnych wymaganych w celu transpozycji przepisów systemowych o środkach zaradczych.

– Zmiana ustawy o zamówieniach publicznych, włączając usunięcie preferencji krajowej, ustanowienie przejrzystych procedur i efektywnych środków zaradczych, również o przetargach na zamówienia publiczne, w celu zapewnienia pełnej zgodności z dorobkiem.

Swobodny przepływ osób

– Dalsza praca ustawodawcza w sprawie wzajemnego uznawania kwalifikacji zawodowych i dyplomów oraz zapewnienie istnienia struktur administracyjnych.

– Przygotowanie do przeglądu bułgarskiej konstytucji w celu zapewnienia zgodności z dorobkiem w sprawie prawa głosu, włączając specjalne ustawodawstwo dotyczące wyborów do Parlamentu Europejskiego.

– Dalsze dostosowywania ustawodawstwa do zasad wspólnotowych odnoszących się do wymogów narodowości, miejsca zamieszkania i języka, a także równości traktowania pracowników migrujących.

– Dalsze prace przygotowawcze do uczestniczenia w sieci EURES.

– Podjęcie środków przygotowawczych w celu spełnienia obowiązków finansowych i administracyjnych, które wynikać będą z zastosowania zasad dotyczących koordynacji zabezpieczenia społecznego.

Swoboda świadczenia usług

– Dalsze utrzymanie prawa przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług.

– Dalsza zmiana ustawy o cudzoziemcach w celu usunięcia niezgodności z dorobkiem.

– Zmiana ustawy o pełnomocnictwie, ustawy o grach hazardowych i ustawy o broni oraz o produktach podwójnego zastosowania.

– Pełne dostosowanie ustawodawstwa o usługach finansowych do dorobku, również do nowych dyrektyw i rozporządzeń przyjętych jako część planu działania w zakresie usług finansowych. Dążenie do wzmocnienia i niezawisłości organów nadzoru finansowego.

– Dalsza transpozycja dorobku w obszarze usług ubezpieczeniowych, w szczególności rozpoczęcie stopniowego dostosowywania odszkodowań do minimalnych poziomów UE w odniesieniu do samochodowych ubezpieczeń od szkód komunikacyjnych wyrządzonych przez osobę trzecią.

– Pełne dostosowanie do dorobku ustawy o ochronie danych oraz rozwinięcie zdolności administracyjnych koniecznych do jej wdrożenia.

– Pełna transpozycja dorobku w zakresie warunkowego dostępu i standardów technicznych.

Swobodny przepływ kapitału

– Ukończenie dostosowywania w zakresie przepływu kapitału, poza przypadkami, w których zostały przyznane okresy przejściowe.

– Przyjęcie wszelkich koniecznych zmian do ustawy dewizowej i wkrótce potem regulacji dotyczących jej wdrożenia.

– Rozwinięcie w instytucjach finansowych programów przeciw praniu brudnych pieniędzy.

– Pełna współpraca wszelkich właściwych branż, szczególnie wszystkich instytucji kredytowych i finansowych, z organami odpowiedzialnymi za zwalczanie prania brudnych pieniędzy zgodnie z dyrektywą w sprawie prania brudnych pieniędzy (91/308/EWG) na długo przed przystąpieniem.

– Wzmocnienie możliwości administracyjnych Urzędu Wywiadu Finansowego.

– Podjęcie dalszych kroków w celu ukończenia dostosowywania ustawodawstwa w sprawie systemów płatności.

– Podjęcie dalszych kroków w celu ukończenia dostosowywania ustawodawstwa w sprawie prania brudnych pieniędzy.

Prawo spółek

– Pełne dostosowanie ustawodawstwa w sprawie praw własności intelektualnej i przemysłowej do dorobku oraz poprawa jego wykonania. Intensyfikacja środków do zwalczania piractwa i fałszerstwa w szczególności poprzez wzmocnienie kontroli granicznych, poprawę koordynacji między urzędem celnym, policją i sądownictwem w sprawie wykonania prawa własności intelektualnej i przemysłowej oraz zapewnienie odpowiedniego szkolenia dla właściwych organów, włączając sędziów i prokuratorów.

– Dalszy postęp w dostosowaniu do dorobku odnośnie do prawa spółek i rachunkowości oraz dążenie do polepszenia zdolności administracyjnych w tym obszarze, w szczególności w odniesieniu do wykonania prawa.

Polityka konkurencji

– Ukończenie prawnych ram antymonopolowych, dalsze wysiłki szkoleniowe oraz dalszy rozwój raportów ze skutecznego wdrażania i stosowania reguł antymonopolowych.

– Zapewnienie pełnej zgodności ustawodawstwa antymonopolowego z dorobkiem, włączając nowsze wyłączenia grupowe.

– Zapewnienie bardziej odstraszającej polityki sankcji i nacisk na zapobieganie poważnym zniekształceniom konkurencji.

– Zwiększenie świadomości reguł, w szczególności wśród wspólnoty przedsiębiorców i w sądownictwie.

– Ukończenie ram legislacyjnych w odniesieniu do pomocy państwa.

– Dalsze zmiany w istotnych przepisach wykonawczych.

– Na mocy mechanizmów Układu Europejskiego przyjęcie, razem ze Wspólnotą, regionalnej mapy pomocy zgodnej z dorobkiem.

– Unowocześnianie wiedzy fachowej oraz poprawa jakości decyzji o pomocy państwa, a także przejrzystości pomocy państwa.

– Dalsze wzmocnienie (np. szkolenie i zasoby) zdolności administracyjnych, włączając zintensyfikowaną współpracę między Komisją ds. Ochrony Konkurencji a departamentem ds. pomocy państwa Ministerstwa Finansów.

– Poprawa przejrzystości pomocy państwa zapewniająca uwzględnienie wszystkich środków pomocowych w spisie i rocznych sprawozdaniach.

– Zwiększenie świadomości reguł wśród wszystkich uczestników rynku i instytucji przyznających pomoc, w szczególności wśród Wspólnoty przedsiębiorców i w sądownictwie.

– Poprawa rejestru wdrożenia pomocy państwa, w szczególności poprzez ocenę istniejących w Bułgarii systemów przyznawania pomocy państwa, włączając pomoc pośrednią i krzyżową oraz subsydiowanie, w celu dostosowania ich do dorobku, oraz zapewnienie pełnej zgodności poprzez kontrolę ex ante wszystkich nowych środków pomocowych.

– Przygotowanie całościowego planu restrukturyzacji, wraz z planami poszczególnymi, dla sektora stali, zgodnie z protokołem 2 do Układu Europejskiego w sprawie produktów EWWiS.

Rolnictwo

– Dalsze ulepszanie zdolności do stosowania mechanizmów zarządzania wspólnej polityki rolnej (WPR), szczególnie agencji płatniczej oraz zintegrowanego systemu administracji i kontroli.

– Dalsza poprawa skuteczności wdrożenia programu SAPARD.

– W odniesieniu do zagadnień horyzontalnych, dalsze ulepszanie struktury administracyjnej w obszarach takich, jak polityka jakości, rolnictwo ekologiczne, System Rachunkowości Gospodarstw Rolnych FADN.

– dalsze wdrażanie wspólnych organizacji rynkowych dla wszystkich właściwych produktów, włączając stworzenie rejestru winnic oraz rozwój zatwierdzonych destylarni, rozwój zdolności agencji interwencyjnych, rozwój organizacji międzybranżowych.

– Ulepszenie struktur administracyjnych dla planowania, wdrażania, zarządzania, monitorowania, kontroli i oceny finansowanych przez Wspólnotę programów rozwoju obszarów wiejskich i strategii leśnej UE.

– Dalsze prace nad katastrem narodowym i rejestrem własności w celu poprawy sytuacji na rynku gruntów.

– Ukończenie dostosowania ustawodawstwa weterynaryjnego i fitosanitarnego w celu pełnego i efektywnego egzekwowania systemów kontroli rynku wewnętrznego i przywozu z państw trzecich; dalsze wdrażanie ustawodawstwa weterynaryjnego, fitosanitarnego i dotyczącego bezpieczeństwa żywności, włączając środki kontroli chorób zwierzęcych.

– Dalsze wysiłki zmierzające do ustanowienia krajowej bazy danych bydła w celu uruchomienia jej w pełni do końca 2003 r.

– Dalsza modernizacja przedsiębiorstw przetwórstwa spożywczego, włączając modernizację starych rzeźni.

– Przeznaczenie odpowiednich środków dla krajowej służby weterynaryjnej (KSW) oraz ustanowienie programu krajowej służby weterynaryjnej dla przedsiębiorstw w celu pełnego spełnienia wymogów UE do końca 2004 r.

– Dalszy proces modernizacji lub rozwijania wszystkich proponowanych długoterminowych weterynaryjnych punktów kontroli granicznej, włączając szkolenie właściwego personelu w zakresie wszystkich procedur wymaganych do spełnienia ustawodawstwa UE.

– Dalsze szkolenia dla urzędowych lekarzy weterynarii.

– Dalsze wdrażanie wymogów prawnych Wspólnoty w sprawie przemieszczania zwierząt w celu osiągnięcia pełnej zgodności systemu z dorobkiem dotyczącym identyfikacji i rejestracji zwierząt.

– Postęp w transpozycji i wdrażaniu dorobku dotyczącego odpadów zwierzęcych.

Rybołówstwo

– Ukończenie tworzenia właściwej organizacji, właściwych zasobów instytucjonalnych i wyposażenia odnoszącego się do inspekcji i kontroli, rynku i polityki strukturalnej na poziomie centralnym i regionalnym.

– Ukończenie rejestru połowów w pełni zgodnego z wymogami Wspólnoty.

– Rozwinięcie wiarygodnego systemu statystyki rybołówstwa.

– Wdrożenie ostatnio przyjętego ustawodawstwa regulującego funkcjonowanie głównych struktur administracyjnych.

– Udostępnienie dodatkowego personelu dla departamentu rybołówstwa w Ministerstwie Rolnictwa, Żywności i Leśnictwa.

– Wzmocnienie działań kontrolnych poprzez położenie większego nacisku na szkolenie inspektorów rybołówstwa, zapewnienie właściwego wyposażenia oraz zwiększenie liczby inspektorów kontroli rybołówstwa morskiego.

– Przygotowanie do wdrożenia regulacji dotyczących zarządzania zasobami i kontroli.

Polityka transportowa

– Dalsze dostosowanie prawne w transporcie drogowym i jego wdrożenie, szczególnie przystosowanie floty do wymogów technicznych i bezpieczeństwa (tachografy i ograniczniki prędkości), dostosowanie ustawodawstwa społecznego, wprowadzenie i stopniowe zwiększanie wymogów związanych z kondycją finansową dla dostępu do zawodu, transportu towarów niebezpiecznych oraz dostosowanie systemu podatków od pojazdów i opłat drogowych.

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych w transporcie drogowym, szczególnie w związku z transportem towarów niebezpiecznych, ustawodawstwem społecznym (czas jazdy i czas odpoczynku), dostępem do rynku, dostępem do zawodu i kontrolą przydrożną.

– Dalsze dostosowanie prawne, wdrażanie i wzmacnianie zdolności administracyjnych w sektorze kolei - włączając wzmacnianie organu regulacyjnego, wyznaczonego organu, niezależności podmiotu zarządzającego infrastrukturą kolejową, system opłat za użytkowanie infrastruktury kolejowej oraz stabilizację finansową głównego operatora, w związku z wdrożeniem skorygowanego dorobku dotyczącego kolei; zapewnienie pełnej transpozycji i wdrożenia ustawodawstwa UE dotyczącego współdziałania.

– Zapewnienie koniecznych zdolności administracyjnych w celu przygotowania się do znaczących inwestycji koniecznych w infrastrukturze kolejowej i drogowej, aby w perspektywie móc korzystać z funduszy strukturalnych UE; wdrażanie harmonogramu w celu zapewnienia koniecznych inwestycji w modernizację i dostosowanie sieci drogowej do norm UE dotyczących dopuszczalnego nacisku na oś, uwzględniając ustawodawstwo dotyczące ochrony środowiska naturalnego.

– Ukończenie pełnego przystąpienia do zrzeszenia władz lotniczych oraz dalsze dostosowanie ustawodawstwa i wdrożenie związanego z nim ustawodawstwa wtórnego dotyczącego wspólnych wymogów lotniczych, wdrożenie stopniowego wprowadzenia do regulacji trzeciego pakietu oraz harmonizacja wymogów i procedur administracyjnych w obszarze lotnictwa cywilnego, wzmocnienie kwalifikacji lotniczego personelu administracyjnego.

– Ukończenie dostosowania do ustawodawstwa morskiego UE w obszarze bezpieczeństwa i innych obszarach, poprawa bezpieczeństwa morskiego, w szczególności poprawa pracy instytucji administracyjnych bezpieczeństwa morskiego, przede wszystkim jako państwa bandery, a następnie jako państwa portu, oraz zagwarantowanie ich niezależności; wzmocnienie bułgarskiej administracji morskiej; dalsze dostosowanie do dorobku morskiego UE w obszarze bezpieczeństwa poprzez kodeks żeglugi handlowej oraz ustawodawstwo wykonawcze. Dalsza poprawa bezpieczeństwa morskiego floty bułgarskiej na mocy memorandum paryskiego poprzez przyjęcie i wykonanie wszystkich właściwych środków.

Podatki

– Dalsze dostosowanie ustawodawstwa podatkowego w zakresie podatku VAT i podatku akcyzowego.

– Zapewnienie, iż przyszłe ustawodawstwo jest zgodne z zasadami kodeksu postępowania dotyczącego opodatkowania przedsiębiorstw, oraz przegląd istniejących szkodliwych przepisów.

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych oraz procedur kontrolnych, włączając współpracę administracyjną i pomoc wzajemną między różnymi działami administracji podatkowej i celnej, w celu zwiększenia zgodności podatków, ulepszenia ściągania przychodów oraz zarządzania zwrotami podatku VAT. Rozwinięcie systemów informatycznych w celu umożliwienia wymiany danych elektronicznych ze Wspólnotą i jej Państwami Członkowskimi.

Statystyka

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych poprzez szczególną uwagę w zakresie dalszego rozwoju personelu w zdolności administracji statystycznej i technologii informacyjnej, szczególnie w urzędach regionalnych.

– Dalsza poprawa statystyki regionalnej tak, aby statystyka regionalna, regionalne bazy danych i rejestr rozliczeń były zgodne z wymogami UE.

– Dalsza poprawa jakości i zasięgu rachunków narodowych, statystyki krótkoterminowej oraz jakości i zasięgu rejestru przedsiębiorstw.

– Wdrożenie spisu rolnego w 2003 r. zgodnie z metodologią Eurostat.

– Rozpoczęcie przygotowań do systemu Intrastat.

Polityka społeczna i zatrudnienie

– Dalsze dostosowanie do dorobku w obszarze prawa pracy, w szczególności poprzez zmianę Kodeksu Pracy i ustawy o wsparciu zatrudnienia oraz odnośnych regulacji. Wzmocnienie odnośnych struktur administracyjnych i wykonawczych, włączając inspektoraty pracy, oraz ustanowienie niezależnego funduszu gwarancyjnego dla pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy.

– Transpozycja i wdrożenie ustawodawstwa UE w zakresie równości traktowania kobiet i mężczyzn oraz zapewnienie jego właściwego wdrażania.

– Przyjęcie ustawodawstwa w celu transpozycji dorobku dotyczącego niedyskryminacji. Ustanowienie organu ds. wspierania równości traktowania wszystkich osób bez względu na rasę lub pochodzenie etniczne.

– Ukończenie transpozycji dorobku dotyczącego bezpieczeństwa i higieny pracy oraz rozwinięcie zdolności wdrażania, w szczególności Generalnego Inspektoratu Pracy. Podjęcie oceny wpływu finansowego wdrożenia dyrektyw w sprawie zdrowia i bezpieczeństwa. Zniesienie systemu rekompensat za złe warunki pracy.

– Wdrożenie przyjętego narodowego planu działania na rzecz zatrudnienia, uwzględniając znowelizowane wytyczne europejskie oraz priorytety, zobowiązania i zalecenia określone we wspólnej ocenie założeń polityki zatrudnienia. Rozwinięcie możliwości Krajowej Agencji Zatrudnienia w celu wdrażania programów aktywizacji i zatrudnienia oraz wzmocnienie jej struktur regionalnych i lokalnych.

– Dalsze dostosowanie ram legislacyjnych oraz rozwijanie zdolności wdrażania dorobku dotyczącego zdrowia publicznego, włączając dorobek dotyczący walki z uzależnieniem od tytoniu. Dalsze tworzenie systemu nadzoru i kontroli chorób zakaźnych zgodnie z wymogami Wspólnoty oraz systemu monitorowania zdrowia i informacji zgodnie ze standardami UE.

– Dalsze wysiłki dążące do zwiększenia możliwości zapewnienia dostępu do opieki zdrowotnej i jej jakości w celu optymalizacji inwestycji w opiekę zdrowotną koniecznych do poprawy stanu zdrowia ludności.

– Dalsze wspieranie wysiłków partnerów społecznych nakierowanych na zwiększanie potencjału, szczególnie w związku z ich przyszłą rolą przy opracowywaniu i realizacji unijnej polityki społecznej i zatrudnienia, włączając Europejski Fundusz Społeczny. Wspieranie autonomicznego dialogu społecznego, szczególnie na poziomie przedsiębiorstw i sektorów, w celu poprawienia jego zasięgu.

– Przygotowanie narodowej strategii przeciwdziałania ubóstwu, włączając gromadzenie danych, w związku z przyszłym uczestnictwem w europejskiej strategii dotyczącej integracji społecznej.

Energia

– Wdrożenie podjętych zobowiązań w celu stopniowego stworzenia zapasów naftowych, jak wymaga tego dorobek; wzmocnienie i wyposażenie agencji państwowej odpowiedzialnej za zarządzanie zapasami; zapewnienie koniecznego finansowania dla stworzenia zapasów.

– Wdrożenie nowej strategii energetycznej ze zwróceniem szczególnej uwagi na potrzebę aktywnej i skoordynowanej polityki w zakresie ograniczania zużycia energii w gospodarce Bułgarii, na wszystkich etapach cyklu energetycznego, w celu szybkiego zwiększenia wsparcia dla poprawy efektywności energetycznej, zwiększenie oszczędności energii oraz zwiększenie wykorzystania odnawialnych źródeł energii; zapewnienie transpozycji dorobku dotyczącego efektywności energetycznej (oznakowanie urządzeń, minimalne normy wydajności).

– Przyjęcie nowego ustawodawstwa ramowego oraz rozpoczęcie wdrażania harmonogramu w celu stworzenia warunków dla pełnego wprowadzenia rynku wewnętrznego UE energii elektrycznej i gazu oraz dla stopniowego otwarcia rynku energii elektrycznej i gazu, analiza umów długoterminowych i porozumień o zakupie energii w związku z możliwymi "zbędnymi kosztami" zgodnie z obowiązującym dorobkiem; eliminacja pozostałych zniekształceń cenowych w sektorze energetycznym, w szczególności w zakresie cen energii elektrycznej i gazu dla gospodarstw domowych. Dalsze wzmacnianie roli i zdolności administracyjnych Państwowej Komisji Regulacji Energii w stosowaniu tych zasad, szczególnie jej niezależności finansowej. Przygotowanie do dalszego otwarcia rynku i liberalizacji na mocy przyszłych nowych przepisów UE dotyczących rynku wewnętrznego.

– Dalsze wdrażanie planów restrukturyzacji (włączając prywatyzację) w sektorze energetycznym, włączając plan działania dla restrukturyzacji sektora paliw stałych.

– Dalsze wdrażanie wszystkich zaleceń zawartych w sprawozdaniu Rady z 2001 r. "Bezpieczeństwo jądrowe w kontekście rozszerzenia" i następującym po nim sprawozdaniu z kontroli wzajemnych z czerwca 2002 r., z należną uwagą dla priorytetów określonych w sprawozdaniach.

– Przygotowanie do wdrożenia podjętych zobowiązań w zakresie wcześniejszego zamknięcia jednostek 3 i 4 najpóźniej w 2006 r., przyśpieszenie przygotowań i rozpoczęcie pracy nad konsekwencjami gospodarczymi, społecznymi, finansowymi oraz środowiskowymi wywołanymi wcześniejszym zamknięciem jednostek.

– Skupienie się na wzmocnieniu niezależności, zasobach i możliwościach krajowego organu regulacyjnego ds. bezpieczeństwa jądrowego.

– Dalsze zapewnianie wysokiego poziomu bezpieczeństwa jądrowego w jednostkach 5 i 6 elektrowni jądrowej Kozłoduj i utrzymanie wysokiego bezpieczeństwa jądrowego w fazach wycofania z eksploatacji jednostek 1-4.

– Poprawa zarządzania odpadami radioaktywnymi oraz przyjęcie planu strategicznego w sprawie bezpieczeństwa i efektywnego zarządzania jądrowym cyklem paliwowym.

Małe i średnie przedsiębiorstwa

– Wdrażanie Europejskiej Karty Małych Przedsiębiorstw.

Nauka i badania

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych i infrastruktury związanych z badaniami w celu zwiększenia korzyści ze stowarzyszenia z właściwymi programami ramowymi Wspólnoty, włączając szósty program ramowy (lata 2002-2006).

Edukacja i kształcenie

– Przygotowanie do pełnego wdrożenia (przed przystąpieniem) dyrektywy w sprawie edukacji dzieci pracowników migrujących.

Telekomunikacja i technologie informatyczne

– Ukończenie transpozycji dorobku o telekomunikacji i efektywne jego wdrożenie, szczególnie promocja konkurencji i stosowanie tych aspektów ustawodawstwa, które dotyczą podmiotów gospodarczych o znaczącej pozycji rynkowej.

– Zwiększenie potencjału telekomunikacyjnego organu regulującego, szczególnie w zakresie możliwości zapewnienia wykonania dorobku. Poprawa jego niezależności finansowej.

– W przygotowaniu do w pełni otwartego rynku telekomunikacyjnego, między innymi, rozwinięcie handlowego podejścia u istniejącego operatora.

– Przygotowanie transpozycji i wdrożenia nowego dorobku do czasu przystąpienia; wzmocnienie zdolności regulatora w związku z przejęciem nowych obowiązków.

– Wzmocnienie ram regulacyjnych dla usług pocztowych. Przyjęcie i dalsze wdrożenie ustawodawstwa w celu osiągnięcia pełnej zgodności z dorobkiem (włączając nową drugą dyrektywę oraz w szczególności, w celu zapewnienia finansowo wykonalnego świadczenia usługi powszechnej na właściwym poziomie jakości). Dalsze prace nad właściwymi mechanizmami licencjonowania i udzielania zezwoleń.

– Wdrożenie do 2003 r. systemu jasnej polityki cenowej usług pocztowych w celu jej dokładnej realizacji po deregulacji rynku.

Kultura i polityka audiowizualna

– Wzmocnienie zdolności administracyjnych krajowego organu regulacyjnego ds. nadawania.

– Ustanowienie warunków dla przewidywalnego, przejrzystego i efektywnego wdrożenia nowych ram regulacyjnych w zakresie polityki audiowizualnej.

Polityka regionalna i koordynacja instrumentów strukturalnych

– Postęp we wdrażaniu bułgarskiej narodowej strategii przygotowania w zakresie funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności. Dalsze przyjmowanie przepisów ramowych koniecznych do wdrożenia dorobku dotyczącego niniejszego rozdziału.

– Dalsze opracowywanie sposobów zapewnienia koordynacji między ministerstwami, a także określenia zadań do wykonania przez organy zaangażowane w przygotowanie i wdrożenie funduszy strukturalnych oraz Funduszu Spójności na poziomie krajowym i regionalnym.

– Dalsze przyjęcie ustawodawstwa, które zapewnia zgodność działań finansowanych z funduszy strukturalnych oraz z Funduszu Spójności z politykami Wspólnoty i jej ustawodawstwem, włączając reguły konkurencji, reguły dotyczące przyznawania zamówień publicznych, ochrony środowiska naturalnego, zniesienia nierówności i wspierania równości mężczyzn i kobiet.

– Opracowanie ram legislacyjnych pozwalających na wieloletnie programowanie budżetu w związku z zapewnianiem współfinansowania krajowego dla wsparcia w ramach funduszy strukturalnych i Funduszu Spójności i umożliwiających wystarczającą elastyczność dostosowania finansowego.

– Zrównanie zdolności administracyjnych jednostek ministerialnych, które zostały wyznaczone bądź będą wyznaczone jako przyszłe organy zarządzające lub płatnicze, do poziomu koniecznego dla efektywnego i poprawnego wdrożenia wsparcia w ramach funduszy strukturalnych (w zakresie rekrutacji, profilu zawodowego i szkolenia).

– Przyspieszenie wysiłków w ulepszaniu jakości Narodowego Planu Rozwoju (NPR). Bułgaria musi dołożyć szczególnych starań we wzmocnienie swoich możliwości strategicznych i operacyjnych, aby poprawić i wdrożyć Narodowy Plan Rozwoju, w celu przekształcenia go w całościowe narzędzie planowania narodowego (dalsza integracja NPR z procesem tworzenia budżetu i polityki).

– Dalsze rozwijanie zdolności omówienia, przygotowania i wyboru priorytetów rozwoju i projektów na poziomie krajowym i regionalnym, które mają być finansowane z różnych funduszy strukturalnych, EFRR, ESF, EFOGR.

– Zakończenie przygotowań do rozszerzonej decentralizacji (EDIS).

– Postęp w zapewnianiu zgodności z dorobkiem wymogów dotyczących monitorowania i oceny funduszy strukturalnych, w szczególności oceny ex ante i zbierania właściwych informacji statystycznych i wskaźników.

– Opracowanie ogólnych ram prawnych i instytucjonalnych dla kontroli finansowej i audytu.

– Postęp w ustanawianiu właściwych systemów i procedur zarządzania finansami i kontroli finansowej, w szczególności w związku ze strukturą organów zarządzających i płatniczych, w celu spełnienia szczególnych wymagań nałożonych przez regulacje dotyczące funduszy strukturalnych. Należy zwrócić szczególną uwagę na odpowiednie oddzielenie funkcji w całej strukturze wdrożeniowej.

Środowisko naturalne

– Aktualizacja ogólnej oceny sytuacji w sektorze środowiska naturalnego, włączając kwestie dotyczące transpozycji dorobku, w celu określenia luk do wypełnienia.

– Kontynuowanie transpozycji dorobku, włączając ustawodawstwo wdrażające, ze szczególnym naciskiem na ocenę wpływu na środowisko, dostęp do informacji, zarządzanie odpadami, zanieczyszczenia przemysłowe i zarządzanie ryzykiem, ochronę przyrody, chemikalia i organizmy genetycznie zmodyfikowane oraz bezpieczeństwo jądrowe i ochronę przed promieniowaniem. Zapewnienie konsultacji w pełnym zakresie ze wszystkimi zainteresowanymi podmiotami (inne ministerstwa, podmioty gospodarcze, organizacje pozarządowe).

– Rozwinięcie planów wdrożenia, wraz ze strategiami finansowania, w celu określenia środków potrzebnych do zapewnienia pełnego wprowadzenia w życie dorobku w perspektywie średnio- i długoterminowej; plany te powinny uwzględniać wszelkie dostępne zasoby i szkolenie instytucjonalne oraz dalsze opracowanie mechanizmów monitorowania efektywnego wdrażania, ze szczególnym naciskiem na jakość powietrza, zarządzanie odpadami, jakość wody, zanieczyszczenia przemysłowe i na zarządzanie ryzykiem. Koncentracja na planowaniu, identyfikacji i dostępności środków finansowych w celu przygotowania do znaczących inwestycji koniecznych dla zapewnienia wdrożenia dorobku. Zapewnienie zaangażowania podmiotów zainteresowanych w etap planowania wdrożenia.

– Dalsze wdrażanie dorobku ze szczególnym naciskiem na dostęp do informacji, jakość powietrza, zarządzanie odpadami, jakość wody, ochronę przyrody, zanieczyszczenia przemysłowe i zarządzanie ryzykiem, a także na bezpieczeństwo jądrowe i ochronę przed promieniowaniem. Zapewnienie właściwego wdrożenia w dużych projektach infrastrukturalnych dorobku dotyczącego środowiska naturalnego, szczególnie dyrektywy dotyczącej oceny wpływu na środowisko.

– Zapewnienie i wzmocnienie struktur administracyjnych koniecznych do pełnego wdrożenia, monitorowania i wykonania dorobku, w szczególności poprzez dalsze wzmocnienie inspektoratów regionalnych, zarządów miejskich i innych instytucji publicznych na poziomie lokalnym, z naciskiem na jakość wody, zanieczyszczenia przemysłowe i zarządzanie ryzykiem, z także na zarządzanie odpadami. Wzmocnienie liczby personelu w ministerstwie i innych instytucjach publicznych. Zapewnienie właściwego szkolenia i planów rozwoju personelu.

– Dalsza integracja wymogów ochrony środowiska naturalnego z określaniem i wdrażaniem wszystkich innych polityk sektorowych w celu wspierania stałego rozwoju, włączając sektor energetyczny. Poprawa koordynacji między ministerstwami w kwestiach ochrony środowiska.

Konsumenci i ochrona zdrowia

– Dalsze dostosowanie ustawodawstwa w szczególności w zakresie sprzedaży towarów konsumpcyjnych i związanych z nimi gwarancji, nakazów ochrony interesów konsumentów, własności podzielonej, kredytów konsumenckich, umów zawieranych na odległość, reklamy porównawczej, ogólnego bezpieczeństwa produktów i odpowiedzialności producenta za wyrób.

– Zapewnienie efektywnego wdrożenia ustawodawstwa, w szczególności poprzez efektywny mechanizm nadzoru rynku.

– Dalsze wspieranie potencjału organizacji konsumenckich, aby odgrywały aktywną rolę w obszarze ochrony konsumentów.

– Lepsze zintegrowanie zagadnień konsumenckich z innymi obszarami polityki.

Współpraca w zakresie wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych

– Przyjęcie i wdrażanie nowego ustawodawstwa dotyczącego bezpieczeństwa granic, a także zintegrowanej strategii zarządzania granicami obejmującej wszystkie granice Bułgarii. Należy zwrócić szczególną uwagę na stopniową modernizację infrastruktury granicznej i wyposażenia, na konieczne szkolenie zawodowych strażników granicznych i celników, szczególnie w zakresie metod analizy ryzyka i wzmocnienia ich funkcji wywiadowczych, oraz na koordynację i praktyczną współpracę między organami, rozwinięcie zintegrowanego systemu nadzoru morskiego.

– Dalsze wdrażanie i regularna aktualizacja planu działania dotyczącego dorobku Schengen, dalsze przygotowania dla pełnego uczestnictwa w Systemie Informacyjnym Schengen drugiej generacji poprzez rozwijanie krajowych baz danych i rejestrów.

– Dalsze dostosowania do pozytywnych i negatywnych list wizowych UE; dalsze ulepszanie zdolności administracyjnych centrum wizowego i dalsze zapewnianie wszystkim urzędom dyplomatycznym i konsularnym wyposażenia technicznego do wykrywania dokumentów podrobionych i sfałszowanych.

– Pełne uzgodnienie z dorobkiem ustawy o azylu i uchodźcach, szczególnie w zakresie jej art. 13 i 16; zwiększenie zdolności ośrodków przyjęć osób ubiegających się o azyl i uchodźców, dalsza poprawa możliwości administracyjnych Agencji ds. Uchodźców; przyspieszenie procedur weryfikacyjnych oraz poprawa warunków dla integracji uchodźców i przygotowanie infrastruktury w celu zapewnienia pełnego wdrożenia rozporządzeń odnoszących się do "EURODAC" i "Dublin II" wraz z przystąpieniem.

– Dalsze wysiłki w celu skutecznego zwalczania nielegalnej imigracji, przez Bułgarię i z Bułgarii, ze zwróceniem szczególnej uwagi na organizacje przestępcze ułatwiające nielegalny przyjazd do Państw Członkowskich UE (w szczególności kobiet i dzieci); zapewnienie pomocy ofiarom handlu ludźmi; przyjęcie nowego ustawodawstwa w zakresie migracji zgodnie z obecnym dorobkiem; ustanowienie krajowego organu koordynacji.

– Wzmocnienie walki z korupcją w organach ścigania poprzez i) przyjęcie i wdrożenie kodeksu etycznego dla sędziów, ii) rozwijanie programu zapobiegania praktykom korupcyjnym, a także kodeksu etycznego dla urzędników Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, w szczególności policji drogowej i granicznej oraz iii) zapewnienie specjalistycznych szkoleń i wyposażenia, włączając system informatyczny, dla urzędników, którzy są bezpośrednio zaangażowani w walkę z korupcją.

– Kontynuowanie wysiłków zmierzających do zrównania ustawodawstwa bułgarskiego z dorobkiem w zakresie ochrony prawno-karnej interesów finansowych Wspólnot (konwencja PIF i jej protokoły); zapewnienie, iż nie pokrywają się działania Agencji Publicznej Wewnętrznej Kontroli Finansowej (PIFCA) i struktury do zwalczania nadużyć finansowych, która zostanie utworzona przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych.

– Pełne dostosowanie do dorobku dotyczącego prawno-karnej ochrony euro przed fałszerstwem.

– Przyjęcie i wdrożenie strategii w zakresie walki z przestępczością, ze zwróceniem szczególnej uwagi na różne formy przestępczości transgranicznej i zorganizowanej, takie jak handel narkotykami, ludźmi itp., oraz na koordynację i praktyczną współpracę między organami ścigania.

– Przyjęcie planu działania w celu wdrożenia Narodowej Strategii Antynarkotykowej, obejmującej realistyczny budżet. Wzmocnienie możliwości administracyjnych i koordynacyjnych Krajowej Rady Antynarkotykowej; i) ustanowienie krajowego punktu kontaktowego; ii) dalsze rozwinięcie systemu informacji o narkotykach; iii) przyjęcie koniecznych ram prawnych dla Krajowej Jednostki Wywiadu ds. Walki z Narkotykami; iv) zwiększenie poziomu współpracy z Państwami Członkowskimi UE poprzez oddelegowanie tam, a także do innych krajów strategicznych, oficerów łącznikowych ds. zwalczania narkotyków.

– Poprawa możliwości Urzędu Wywiadu Finansowego w celu zastosowania obowiązującego ustawodawstwa i poprawy jego współpracy w innymi agencjami organów ścigania działającymi w obszarze zwalczania prania brudnych pieniędzy.

– Przygotowanie do podjęcia dalszych kroków w celu zapewnienia wdrożenia narzędzi Wspólnoty w obszarze współpracy sądowej w sprawach cywilnych, szczególnie w zakresie wzajemnego uznawania i wykonania orzeczeń sądowych.

– Przygotowanie do dokonania zmian ustawodawczych koniecznych do przystąpienia i wykonania Konwencji Unii Europejskiej o wzajemnej pomocy w sprawach karnych, wraz z przystąpieniem, oraz podjęcie koniecznych kroków w celu przygotowania do pełnego wdrożenia, wraz z przystąpieniem, instrumentu stosującego zasadę wzajemnego uznawania oraz realizacji nakazów zablokowania własności lub dowodów.

Unia celna⁽⁴⁾

– Dalsze dostosowanie ustawodawcze do dorobku Wspólnoty w zakresie ceł.

– Dalsze zmiany w ustawodawstwie celnym, włączając harmonizację ustawodawstwa dotyczącego stref wolnocłowych, a także przyjęcie zasad dotyczących zawieszania ceł i kontyngentów taryfowych.

– Przygotowanie warunków do korzystania z systemu TARIC (Zintegrowana Taryfa Celna Wspólnoty) oraz włączenie w system TARIC środków związanych z ochroną praw własności intelektualnej.

– Pełne dostosowanie ustawodawstwa do dorobku dotyczącego kontroli dóbr kultury.

– Wzmocnienie zdolności działania i zdolności administracyjnych administracji celnej, w szczególności w zakresie technologii informatycznych i polityki zasobów ludzkich.

– Poprawa zarządzania zasobami ludzkimi oraz stabilności i etyki zawodowej personelu celnego i zarządzania oraz stopniowe przyznawanie statusu urzędnika służby cywilnej inspektorom celnym.

– Rozwinięcie i wdrożenie Pierwszego Etapu BTMS (Bułgarski System Zarządzania Tranzytem) jako krajowego modułu NCTS (Nowy Skomputeryzowany System Tranzytowy); kontynuowanie przygotowania dla bezpiecznych CCN/CSI (wspólna sieć łączności/wspólny system połączeń).

– Modernizacja laboratoriów celnych, a także infrastruktury i wyposażenia w punktach odprawy celnej.

– Wzmocnienie stosowania metody analizy ryzyka i kontroli po odprawie celnej.

– Dalsze wzmocnienie współpracy z organami celnymi państw sąsiadujących i innych.

– Wdrożenie strategii dla racjonalizacji operacji granicznych.

– Podjęcie kroków mających na celu przygotowanie do wdrożenia, w momencie przystąpienia, środków i przepisów celnych, które do tego czasu nie zostaną wprowadzone.

Stosunki zewnętrzne

– Podjęcie analizy wszystkich traktatów międzynarodowych w celu zapewnienia, iż dokonane zostaną przygotowania mające na celu zakończenie lub renegocjację we właściwym czasie tych, które nie są zgodne z dorobkiem.

Kontrola finansowa

– Wdrażanie ustawodawstwa dotyczącego wewnętrznej kontroli finansów publicznych i dokonanie dalszych zmian w celu wdrożenia strategii i planu operacyjnego dla Agencji PIFC.

– Delegowanie wewnętrznych kontrolerów do pozostałych ministerstw.

– Dalsze opracowanie podręczników publicznej wewnętrznej kontroli finansowej i przebiegu audytu.

– Dalsze wzmocnienie możliwości administracyjnych instytucji PIFC.

– Zapewnienie zgodności ze zobowiązaniami kryteriów zawodowych i niezależności pod względem funkcjonowania organów Agencji PIFC.

– Polepszenie zewnętrznych funkcji kontrolnych, szczególnie w zakresie kontroli systemowych i wydajności, oraz zwiększenie wysiłków szkoleniowych.

– Przyjęcie i wdrożenie zasad dotyczących zarządzania finansami i kontroli Krajowego Urzędu Audytu (NAO) oraz wszelkich interakcji z Parlamentem.

– Przyjęcie i wdrożenie standardu kontroli funduszy i programów UE, kodeksu etycznego oraz zmiana standardów ogólnych.

– Ukończenie podręcznika kontroli.

– Dalsze wzmacnianie możliwości funduszu krajowego, jednostki finansująco-kontraktującej (CFCU) i innych agencji wdrażających związanych z funduszami przedakcesyjnymi w przygotowaniu do rozszerzonej decentralizacji wdrożenia programów Phare i ISPA.

– Zapewnienie poprawnego wprowadzenia w życie przepisów w odniesieniu do postępowania z nadużyciami związanymi z programami Phare, SAPARD i ISPA.

– Ustanowienie dobrze funkcjonującej i niezależnej operacyjnie służby koordynacyjnej do walki z nadużyciami finansowymi (AFCOS), odpowiedzialnej za koordynację wszystkich działań legislacyjnych, administracyjnych i operacyjnych związanych z ochroną interesów finansowych Wspólnot.

– Wdrożenie efektywnej współpracy tej służby z Urzędem ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF).

– Podjęcie niezbędnych kroków mających na celu przygotowanie do wprowadzenia w życie dorobku dotyczącego ochrony euro przed fałszerstwami.

Przepisy finansowe i budżetowe⁽⁵⁾

– Dalsze rozwinięcie jednego rachunku skarbowego, informatycznego systemu zarządzania finansami oraz systemu elektronicznych płatności budżetowych, a także kontynuowanie wzmocnienia procedury opracowania projektu rocznego budżetu państwa.

– Wdrożenie systemu skarbowego.

– Ustanowienie informatycznego systemu zarządzania finansami.

– Opracowanie standardów i instrukcji w celu zastosowania planu kont.

– Ulepszenie systemu rachunków bankowych.

– Dalszy rozwój w obszarze środków własnych właściwie wyposażonego i dysponującego właściwą kadrą organu koordynującego.

– Dalsze wysiłki zmierzające do uzgodnienia przepisów i zasad budżetowych ze standardami ogólnie stosowanymi we Wspólnocie.

– Utrzymanie dokumentacji PKB w zgodzie z prawodawstwem wspólnotowym.

– Podjęcie dalszych kroków w celu zmniejszenia liczby funduszy pozabudżetowych.

– Zwrócenie szczególnej uwagi na wieloletnie planowanie budżetowe.

– Dalsze rozwinięcie prognozowania makroekonomicznego.

– Rozwinięcie procedur oceny i monitorowania dla projektów i programów.

– Poprawa zgodności statystyk rachunków narodowych z normą ESA 95 oraz zwiększenie ich zakresu.

– Rozpoczęcie budowy zdolności technicznych i administracyjnych w zakresie zarządzania operacyjnego środkami własnymi oraz terminowego zbierania i transferu wszystkich przyszłych środków własnych WE do budżetu Wspólnoty. Postęp w zakresie rachunków tradycyjnych środków własnych, aby były one przygotowane w momencie przystąpienia.

– Podjęcie kroków mających na celu przygotowanie do wdrożenia, w momencie przystąpienia, zobowiązań w obszarach zbierania i kontroli środków własnych Wspólnoty oraz zarządzania aspektami wspólnej polityki rolnej (kontrola refundacji wywozowych itp.).

– Rozpoczęcie działań w zakresie aspektów organizacyjnych i związanych z nimi możliwości administracyjnych w zakresie opłat cukrowych.

– Dalsze wzmocnienie wysiłków w celu stworzenia efektywnych instrumentów do walki z nadużyciami finansowymi odnoszącymi się do podatku VAT i należności celnych.

5. PROGRAMOWANIE

– Na okres 2000-2006 r., w dodatku do programu Phare, pomoc finansowa dla Bułgarii obejmuje wsparcie dla środków przedakcesyjnych dla rolnictwa i rozwoju obszarów wiejskich poprzez przedakcesyjny instrument SAPARD (rozporządzenie Rady (WE) nr 1268/1999, Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 87); oraz wsparcie dla projektów infrastrukturalnych w zakresie środowiska naturalnego i transportu poprzez instrument strukturalny ISPA (rozporządzenie Rady (WE) nr 1267/1999, Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 73), który priorytetowo traktuje środki podobne do Funduszu Spójności w okresie przedakcesyjnym. Z tych środków krajowych Bułgaria może również finansować część swojego udziału w programach wspólnotowych, włączając programy ramowe badań i rozwoju technicznego oraz programy w obszarach edukacji i przedsiębiorczości. W tym samym okresie Bułgaria będzie korzystać ze znacznego wsparcia finansowego WE w zakresie wycofania z eksploatacji reaktorów atomowych oraz bezpieczeństwa jądrowego. Dodatkowo Bułgaria będzie miała dostęp do finansowania z programów wielostronnych i horyzontalnych bezpośrednio związanych z dorobkiem. Wspólne finansowanie przez kraje kandydujące jest konsekwentnie wymagane dla wszystkich projektów inwestycyjnych. Od 1998 r. Komisja pracowała z Europejskim Bankiem Inwestycyjnym i międzynarodowymi instytucjami finansowymi, w szczególności z Europejskim Bankiem Odbudowy i Rozwoju i Bankiem Światowym, w celu ułatwienia współfinansowania projektów odnoszących się do priorytetów przedakcesyjnych.

6. PRZEPISY WARUNKOWE

– Pomoc wspólnotowa dla finansowania projektów poprzez trzy przedakcesyjne instrumenty Phare, ISPA i SAPARD jest zależna od poszanowania przez Bułgarię jej zobowiązań na mocy Układu Europejskiego, dalszych kroków mających na celu spełnienie kryteriów kopenhaskich, w szczególności postępu w wypełnianiu szczególnych priorytetów niniejszego skorygowanego Partnerstwa dla Członkostwa, a także od skoordynowanego wykorzystania trzech instrumentów przedakcesyjnych. Niewypełnienie tych ogólnych warunków może prowadzić do decyzji Rady w sprawie zawieszenia pomocy finansowej na podstawie art. 4 rozporządzenia (WE) nr 622/98.

7. MONITOROWANIE

– Wdrożenie Partnerstwa dla Członkostwa oraz planu pracy jest monitorowane w ramach Układu Europejskiego. Jak podkreśliła Rada Europejska w Luksemburgu, ważne jest, aby instytucje Układu Europejskiego nadal stanowiły ramy, w których przyjęcie i wdrożenie może być badane. Podkomitety Układu Europejskiego dają możliwość dokonania przeglądu wdrożenia priorytetów Partnerstwa dla Członkostwa, a także postępu w zakresie zbliżenia, wdrożenia i wykonania ustawodawstwa. Komitet Stowarzyszenia omawia ogólny rozwój, postęp i problemy w spełnianiu priorytetów Partnerstwa dla Członkostwa, a także bardziej szczegółowe zagadnienia zgłoszone przez podkomitety.

Komitet Zarządzający Phare zapewnia, że działania sfinansowane ze wszystkich trzech instrumentów przedakcesyjnych, Phare, ISPA, oraz SAPARD, są zgodne ze sobą, a także z Partnerstwami dla Członkostwa, jak ustanowiono w rozporządzeniu koordynującym (rozporządzenie Rady (WE) nr 1266/1999, Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 68). Partnerstwo dla Członkostwa będzie nadal korygowane, w miarę konieczności, zgodnie z art. 2 rozporządzenia (WE) nr 622/98.

______

⁽¹⁾Decyzja Rady 2002/83/WE z dnia 28 stycznia 2002 r. w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa dotyczącym Bułgarii (Dz.U. L 44 z 14.2.2002, str. 1).

⁽²⁾ Porządek prezentacji jest taki, jak w raporcie okresowym z 2002 r. i w planie pracy.

⁽³⁾ Również rozdział o zatrudnieniu i polityce społecznej.

⁽⁴⁾ Również rozdział "Przepisy finansowe i budżetowe" w zakresie gromadzenia środków własnych.

⁽⁵⁾ Niektóre działania uzgodnione w negocjacjach w rozdziale 29 nachodzą na działania w innych rozdziałach i dlatego zostały pominięte.

• Identyfikator: Dz.U.UE.L.2003.145.1
• Rodzaj: Decyzja
• Tytuł: Decyzja 2003/396/WE w sprawie zasad, priorytetów, celów pośrednich i warunków zawartych w Partnerstwie dla Członkostwa dotyczącym Bułgarii
• Data aktu: 19/05/2003
• Data ogłoszenia: 12/06/2003
• Data wejścia w życie: 01/05/2004, 15/06/2003