KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny(1), ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 2345/2001(2), w szczególności jego art. 32 ust. 1,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Harmonogram CXL Światowej Organizacji Handlu (WTO) wymaga od Wspólnoty ustanowienia rocznego kontyngentu przywozowego w wysokości 53.000 ton na mrożoną wołowinę objętą kodem CN 0202 i na produkty objęte kodem CN 0206 29 91. Należy ustanowić przepisy wykonawcze na rok kontyngentowy 2003/2004 rozpoczynający się dnia 1 lipca 2003 r.
(2) Kontyngentem na rok 2002/2003 administrowano zgodnie z przepisami rozporządzenia (WE) nr 954/2002 ustanawiającego i ustalającego zarządzanie kontyngentem taryfowym na mrożoną wołowinę objętą kodem CN 0202 i na produkty objęte kodem CN 0206 29 91 (od dnia 1 lipca 2002 r. do dnia 30 czerwca 2003 r.)(3). Przepisy tego rozporządzenia ustanowiły w szczególności bardziej rygorystyczne kryteria uczestnictwa w celu uniknięcia wpisania do rejestru fikcyjnych podmiotów gospodarczych. Ponadto wzmocnione zasady użytkowania odpowiednich pozwoleń na przywóz stanowią przeszkodę dla spekulacyjnego handlu pozwoleniami.
(3) Doświadczenie uzyskane w trakcie stosowania tych zasad jest pozytywne i dlatego należy ustanowić podobne zasady na rok kontyngentowy 2003/2004, wraz z podziałem kontyngentu na podkontyngent I, zarezerwowany dla tradycyjnych importerów, oraz na podkontyngent II, przyznawany na wniosek podmiotom gospodarczym zatwierdzonym przez Państwa Członkowskie w drodze procedury zatwierdzania.
(4) Mając na celu zapewnienie równolegle stabilności w handlu mrożoną wołowiną oraz stopniowego zwiększania części kontyngentu dostępnej dla wszystkich podmiotów gospodarczych rzeczywiście prowadzących handel wołowiną, właściwe jest zwiększenie części kontyngentu przyznawanej w ramach podkontyngentu II.
(5) Podkontyngent I powinien być przyznawany początkowo w postaci praw przywozu aktywnym importerom na podstawie odpowiednich dokumentów celnych zaświadczających, że przywozili oni wołowinę w ramach kontyngentu tego samego rodzaju w trakcie ostatnich trzech lat kontyngentowych. W niektórych przypadkach błędy administracyjne popełnione przez właściwe organy krajowe mogą ograniczać dostęp podmiotów gospodarczych do tej części kontyngentu. Należy podjąć działania zmierzające do wyrównania możliwych wynikłych szkód.
(6) Podmioty gospodarcze, które mogą wykazać, że ich działalność rzeczywiście obejmuje przywóz wołowiny z państw trzecich lub wywóz wołowiny do państw trzecich, powinny mieć możliwość złożenia wniosku o zatwierdzenie w ramach podkontyngentu II. W tym celu konieczne jest, aby przedstawiły one dowody na prowadzony ostatnio przywóz o pewnej wartości.
(7) Jeżeli istnieją oczywiste podejrzenia, że o wpis do rejestru wnioskują fikcyjne podmioty gospodarcze, Państwa Członkowskie przystępują do szczegółowej kontroli wniosków.
(8) Należy określić kary w przypadkach, w których fikcyjne podmioty gospodarcze złożyły wniosek o wpis do rejestru lub w których przyznano zatwierdzenie na podstawie podrobionych lub fałszywych dokumentów.
(9) Przy weryfikacji kryteriów uczestnictwa w przyznawaniu kontyngentu wnioski muszą być złożone w Państwach Członkowskich, w których podmiot gospodarczy został wpisany do krajowego rejestru podatników VAT.
(10) W celu umożliwienia stałego dostępu do kontyngentu podkontyngentem II należy zarządzać w cyklach półrocznych z równoległym badaniem wniosków o pozwolenia składanych przez zatwierdzonych importerów.
(11) W celu zapobieżenia spekulacjom importerom niezajmującym się już handlem wołowiną należy odmówić dostępu do kontyngentu, a dla każdego wnioskodawcy w ramach podkontyngentu I należy ustalić zabezpieczenie odnoszące się do praw przywozu. Zabezpieczenie pozwolenia należy ustalić na odpowiednio wysokim poziomie i należy wykluczyć możliwość przenoszenia pozwolenia na przywóz.
(12) W celu zapewnienia równiejszego dostępu do podkontyngentu II wszystkim zatwierdzonym podmiotom gospodarczym, każdy wnioskodawca może złożyć wniosek o ustalenie ilości maksymalnej.
(13) Aby zobowiązać podmioty gospodarcze do składania wniosków o pozwolenie na przywóz odpowiadających wszystkim przyznanym prawom, należy ustalić, że zobowiązanie takie jest wymogiem pierwotnym w rozumieniu rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2220/85 z dnia 22 lipca 1985 r. ustanawiającego wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu zabezpieczeń w odniesieniu do produktów rolnych(4), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1932/1999(5).
(14) Właściwe administrowanie kontyngentem przywozowym wymaga, aby tytularny posiadacz pozwolenia był rzeczywiście importerem. Dlatego importer taki powinien aktywnie uczestniczyć w nabyciu, transporcie i przywozie danej wołowiny. W związku z tym przedstawienie dowodów takich działań powinno być wymogiem pierwotnym w odniesieniu do zabezpieczenia pozwolenia.
(15) Koszty związane z nabyciem i transportem małych przesyłek od dostawcy z państwa trzeciego mogą być nadmiernie wysokie i zniechęcać do wykorzystania pozwolenia. Dlatego właściwe jest, aby zezwalać na przywóz małej ilości z magazynów pod zamknięciem celnym i przewidzieć odpowiednie derogacje w związku ze zwolnieniem zabezpieczenia.
(16) Przepisy rozporządzenia Komisji (WE) nr 1291/2000 z dnia 9 czerwca 2000 r. ustanawiające wspólne szczegółowe zasady stosowania systemu pozwoleń na wywóz i przywóz oraz świadectw o wcześniejszym ustaleniu refundacji dla produktów rolnych(6), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 325/2003(7) oraz rozporządzenia Komisji (WE) nr 1445/95 z dnia 26 czerwca 1995 r. w sprawie zasad stosowania pozwoleń na przywóz i na wywóz w sektorze wołowiny i cielęciny oraz uchylające rozporządzenie (EWG) nr 2377/80(8), ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 118/2003(9), stosuje się do pozwoleń na przywóz wydanych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.
(17) Komitet Zarządzający ds. Wołowiny i Cielęciny nie wydał opinii w terminie wyznaczonym przez jego przewodniczącego,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 7 maja 2003 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Franz FISCHLER |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21.
(2) Dz.U. L 315 z 1.12.2001, str. 29.
(3) Dz.U. L 147 z 5.6.2002, str. 8.
(4) Dz.U. L 205 z 3.8.1985, str. 5.
(5) Dz.U. L 240 z 10.9.1999, str. 11.
(6) Dz.U. L 152 24.6.2000 str. 1.
(7) Dz.U. L 47 z 21.2.2003, str. 21.
(8) Dz.U. L 143 z 27.6.1995, str. 35.
(9) Dz.U. L 20 z 24.1.2003, str. 3.
(10) Dz.U. L 122 z 12.5.1999, str. 3.
(11) Dz.U. L 113 z 12.5.2000, str. 27.
(12) Dz. U L 149 z 2.6.2001, str. 11.
(13) Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.
(14) Dz.U. L 302 z 31.12.1972, str. 28.