KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając dyrektywę Rady 76/895/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. odnoszącą się do ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w owocach i warzywach oraz na ich powierzchni(1), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2002/71/WE(2), w szczególności jej art. 5,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/362/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w zbożach i na ich powierzchni(3), ostatnio zmienioną dyrektywą Komisji 2002/76/WE(4), w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 86/363/EWG z dnia 24 lipca 1986 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w środkach spożywczych pochodzenia zwierzęcego i na ich powierzchni(5), ostatnio zmienioną dyrektywą 2002/71/WE, w szczególności jej art. 10,
uwzględniając dyrektywę Rady 90/642/EWG z dnia 27 listopada 1990 r. w sprawie ustalania najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości pestycydów w produktach pochodzenia roślinnego, w tym owocach i warzywach, oraz na ich powierzchni(6), ostatnio zmienioną dyrektywą 2002/76/WE, w szczególności jej art. 7,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Załączniki do dyrektyw 76/895/EWG, 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG składają się z wykazów pozostałości pestycydów i ich najwyższych dopuszczalnych poziomów.
(2) Po ponownym zbadaniu dostępnych danych uznano, że istnieją dostateczne dane pozwalające na ustalenie najwyższych dopuszczalnych poziomów pozostałości (NDPP) niektórych pestycydów, to jest abamektyny, azocyklotyny, bioresmetryny, bifentryny, bitertanolu, bromopropylatu, klofentezyny, cyromazyny, cyheksatyny, fenpropimorfu, flucytrynatu, heksakonazolu, metakryfosu, mychlobutanilu, penkonazolu, prochlorazu, profenofosu, resmetryny, tridemorfu, triadimefonu i triadimenolu.
(3) Obecność pozostałości pestycydów w żywności pochodzenia zwierzęcego może być skutkiem praktyk stosowanych w rolnictwie. Konieczne jest uwzględnienie odpowiednich danych, których źródłem jest zarówno dozwolone stosowanie pestycydów, jak i prowadzone pod nadzorem próby oraz badania dotyczące karmienia zwierząt.
(4) Przeanalizowano dostępne informacje. W odniesieniu do wielu połączeń pestycydów z produktami rolnymi posiadane dane pozwalają na obliczenie najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości (NDPP) danego pestycydu, który można uznać za bezpieczny dla ludzkiego zdrowia. W przypadku gdy obliczony poziom przewyższa niższy próg oznaczenia analitycznego, najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości należy ustalić na obliczonym poziomie. W odniesieniu do niektórych zestawień dostępne informacje są niewystarczające i w takich przypadkach należy ustalić najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości na poziomie niższego progu oznaczenia analitycznego. W odniesieniu do innych pozycji posiadane informacje są wystarczające, lecz wskazują, że ustalenie najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości powyżej niższego progu oznaczenia analitycznego może powodować niedopuszczalne, ostre lub przewlekłe narażenie konsumentów na działanie pozostałości. W takich przypadkach najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości należy ustalić na niższym progu oznaczenia analitycznego.
(5) Długotrwałe narażenie, jak również ostre narażenie konsumentów na te pestycydy zostało ocenione i obliczone zgodnie ze wspólnotowymi procedurami i praktykami, z uwzględnieniem wytycznych opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia(7). Dla abamektyny maksymalny limit pozostałości ustanowiono zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 2377/90(8), ostatnio zmienionym rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1752/2002(9), w związku ze stosowaniem weterynaryjnych produktów leczniczych zawierających tę samą substancję w leczeniu gatunków zwierząt wykorzystywanych do produkcji żywności (rozporządzenie Komisji (WE) nr 3425/93)(10). Zastosowania te oraz obliczenie dopuszczalnego spożycia dziennego, przedstawione przez Komitet ds. Weterynaryjnych Produktów Leczniczych, na których oparto te maksymalne limity pozostałości, zostały wzięte pod uwagę. Wnioskuje się, że najwyższy dopuszczalny poziom pozostałości proponowany w niniejszej dyrektywie nie doprowadzi do przekroczenia dopuszczalnego spożycia dziennego ani do ostrych efektów toksycznych.
(6) W celu zapewnienia konsumentowi odpowiedniej ochrony przed narażeniem na pozostałości w produktach bądź na powierzchni produktów, które nie zostały dopuszczone do obrotu, rozsądne jest określenie tymczasowego najwyższego dopuszczalnego poziomu pozostałości w oparciu o niższy próg oznaczenia analitycznego w odniesieniu do wszystkich takich produktów objętych dyrektywami 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG.
(7) W związku z tym należy wprowadzić zmiany do załączników do dyrektyw 86/362/EWG, 86/363/EWG i 90/642/EWG.
(8) Za pośrednictwem Światowej Organizacji Handlu przeprowadzone zostały konsultacje z partnerami handlowymi Wspólnoty w sprawie poziomów proponowanych w niniejszej dyrektywie, ich uwagi zostały rozważone.
(9) Uwzględniono opinie Komitetu Naukowego ds. Roślin, w szczególności rady i zalecenia dotyczące ochrony konsumentów roślinnych środków spożywczych, wobec których stosowano środki ochrony roślin(11).
(10) Środki przewidziane w niniejszej dyrektywie są zgodne z opinią Stałego Komitetu ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt,
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:
Sporządzono w Brukseli, dnia 2 października 2002 r.
|
W imieniu Komisji |
|
David BYRNE |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 340 z 9.12.1976, str. 26.
(2) Dz.U. L 225 z 22.8.2002, str. 21.
(3) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 37.
(4) Dz.U. L 240 z 7.9.2002, str. 45.
(5) Dz.U. L 221 z 7.8.1986, str. 43.
(6) Dz.U. L 350 z 14.12.1990, str. 71.
(7) Wytyczne dotyczące przewidywań w odniesieniu do spożycia pozostałości pestycydów (poprawione), opracowane przez GEMS/Program Żywnościowy we współpracy z Komitetem ds. Pozostałości Pestycydów Komisji Kodeksu Żywnościowego i opublikowane przez Światową Organizację Zdrowia w 1997 r. (SOZ/FSF/FOS/97.7).
(8) Dz.U. L 224 z 18.8.1990, str. 1.
(9) Dz.U. L 264 z 2.10.2002, str. 18.
(10) Dz.U. L 312 z 15.12.1993, str. 12.
(11) SCP/RESI/021; SCP/RESI/024
ZAŁĄCZNIKI