RADA UNII EUROPEJSKIEJ,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 36, 37 i art. 299 ust. 2,
uwzględniając wniosek Komisji,
uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Decyzją 91/315/EWG(2) Rada przyjęła program opcji szczególnych ze względu na oddalenie i wyspiarski charakter Madery i Azorów (Poseima), zgodnie z polityką Wspólnoty wspierania regionów peryferyjnych. Celem programu jest ułatwienie rozwoju gospodarczego i społecznego regionów i umożliwianie im skorzystania z zalet wspólnego rynku, którego są nieodłączną częścią, pomimo czynników obiektywnych pozostawiających je w izolacji geograficznej i ekonomicznej. Program wymaga, aby WPR była stosowana w tych regionach i zapewnia przyjęcie szczególnych środków, w szczególności mających poprawić warunki, w których produkty rolne są produkowane i sprzedawane oraz złagodzić skutki ich wyjątkowego położenia geograficznego i ograniczenia, uwzględnione w art. 299 ust. 2 Traktatu.
(2) Szczególne położenie geograficzne Madery i Azorów powoduje dodatkowe koszty transportu w dostarczaniu niezbędnych produktów przeznaczonych do spożycia przez ludzi, do przetworzenia oraz na surowce rolne. Ponadto, czynniki obiektywne wynikające z wyspiarskiego charakteru nakładają na podmioty gospodarcze i producentów na tych wyspach dalsze ograniczenia, które istotnie utrudniają ich działalność. Trudności te mogą być złagodzone przez obniżenie ceny tych niezbędnych produktów. Właściwym wobec tego jest przyjęcie szczególnych przepisów gwarantujących dostawy na wyspy i wyrównujących dodatkowe koszty wynikające z ich oddalenia, charakteru wyspiarskiego i peryferyjnego położenia.
(3) W tym celu, niezależnie od art. 23 Traktatu, przywóz produktów rolnych z państw trzecich powinien być zwolniony ze stosowanych należności przywozowych. Uwzględniając ich pochodzenie i regulacje celne na mocy przepisów prawa wspólnotowego produkty, które zostały wprowadzone na terytorium obszaru celnego Wspólnoty na podstawie procedury uszlachetniania czynnego lub procedury składu celnego powinny być uważane za przywóz bezpośredni do celów przyznawania świadczeń wynikających z konkretnych uzgodnień ustaleń sprawie dostaw.
(4) W celu osiągnięcia celu obniżenia cen w tych regionach i ograniczenia dodatkowych kosztów wynikających z oddalenia, wyspiarskiego charakteru i peryferyjnego położenia tych regionów, z równoczesnym zachowaniem konkurencyjności produktów Wspólnoty, powinna zostać przyznana pomoc na dostawy na te wyspy produktów pochodzenia wspólnotowego. Przy udzielaniu takiej pomocy powinien być brany pod uwagę dodatkowy koszt transportu na Maderę i Azory, ceny stosowane w wywozie do państw trzecich oraz w przypadku nakładów na produkcję rolną i towarów przeznaczonych do przetwarzania, dodatkowy koszt charakteru wyspiarskiego i peryferyjnego położenia.
(5) Ponieważ ilości, których dotyczą przepisy szczególne dotyczące dostaw są ograniczone do wymogów zapotrzebowania tych regionów na dostawy, uzgodnienia te nie zakłócają sprawnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. Ponadto, korzyści ekonomiczne konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw nie powinny powodować zakłóceń w handlu produktami. Ponowna wysyłka i ponowny wywóz tych produktów z Azorów i Madery powinien być wobec tego zabroniony. Jednakże ten zakaz nie stosuje się do przepływów handlowych pomiędzy regionami Madery i Azorów. Zakaz ten nie stosuje się również do przetwarzania, z zastrzeżeniem niektórych warunków, do eksportu do państw trzecich w celu wspierania handlu regionalnego lub do tradycyjnych wysyłek do pozostałej części Wspólnoty.
(6) Korzyści ekonomiczne wynikające z konkretnych uzgodnień w sprawie dostaw powinny zostać przekazywane tak, aby obniżyć koszty produkcji i ceny w zakresie obejmującym cały łańcuch produkcji i dystrybucji, aż do użytkownika końcowego, osiągając kulminację w obniżeniu cen konsumpcyjnych. Powinny wobec tego być przyznawane tylko pod warunkiem że są przekazywane i w tym celu musi być przeprowadzone monitorowanie.
(7) System pomocy regionalnej dla owoców i roślin jadalnych, korzeni i bulw, kwiatów i roślin żywych okazał się nieodpowiedni, szczególnie ze względu na powolność, złożoność procedur i sposób, w jaki ukształtowana była struktura systemu proponowanej pomocy. Z zachęcających wyników reformy Poseidom w tym sektorze powinny być wyciągnięte wnioski i powinna zostać ustanowiona pomoc w zakresie sprzedaży i przetwarzania, z uwzględnieniem dostaw na rynek Madery i Azorów. Taka pomoc powinna pomóc lokalnej produkcji w konkurencji z produktami innego pochodzenia na rynkach o wysokim wzroście, lepiej spełnić wymagania konsumentów i nowych kanałów dystrybucji, poprawić efektywność produkcji farm i podnieść jakość produktów. Sprzedaż tych produktów, zarówno świeżych jak i przetworzonych powinna być kontynuowana i powinny one być promowane na rynku Wspólnoty. Analiza ekonomiczna każdego regionu powinna pomóc rozwinąć strukturę sektora w tych dwóch regionach.
(8) Z powodów zarówno ekonomicznych jak i środowiskowych koniecznym jest utrzymanie winorośli, najszerzej rozpowszechnionej uprawy na Maderze. W celu wspierania miejscowej produkcji, przyznaje się ryczałtową stawkę pomocy regionalnej na uprawę winorośli do produkcji gatunkowych win wytwarzanych w określonych regionach. Tę pomoc również stosuje się do Azorów.
(9) Podobnie nie stosuje się wobec tych dwóch regionów mechanizmów regulacji rynku i dopłat za odłogowanie.
(10) Producenci rolni Azorów i Madery powinni być zachęcani do dostarczania produktów wysokiej jakości i obrót tymi produktami powinien być wspomagany; w tym względzie, użycie znaku graficznego Wspólnoty może pomóc osiągnąć ten cel.
(11) Tradycyjna hodowla zwierząt hodowlanych powinna być wspierana na Maderze, aby pomóc w spełnieniu wymagań konsumpcji lokalnej. W tym celu konieczne są odstępstwa od niektórych przepisów organizacji wspólnego rynku ograniczających produkcję tak, aby wziąć pod uwagę rozwój i szczególne warunki produkcji lokalnej, które są całkiem różne od warunków panujących w pozostałej części Wspólnoty. Cel ten może być również osiągany pośrednio poprzez finansowanie programów ulepszania genetycznego związanych z zakupem zwierząt rozpłodowych czystej krwi, przez zakup komercyjnych ras lepiej przystosowanych do lokalnych warunków oraz przez uzupełnianie premii za krowy mamki i premii ubojowej; do czasu rozwoju lokalnej hodowli zwierząt hodowlanych powinny zostać przyjęte tymczasowe przepisy dotyczące dostarczania samców zwierząt do tuczenia; liczba takich zwierząt, które mają być dostarczane każdego roku jest określana w taki sposób, aby nie ograniczyć realizacji wspomnianego wyżej celu. Prognozę wymagań lokalnej konsumpcji sporządza się w bilansie okresowym. W celu zapewnienia, że pomoc Wspólnoty może być skutecznie dostarczona, szeroki program pomocy działaniom lokalnym w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych powinien umożliwić tym sektorom zdefiniowanie i wdrożenie strategii przystosowanej do lokalnego otoczenia rozwoju ekonomicznego, organizacji przestrzennej produkcji i zwiększenia profesjonalizmu producentów.
(12) Na Maderze pomoc dla spożycia przez ludzi świeżych przetworów mlecznych jest wypłacana mleczarniom. Pomoc ta nie przyczyniła się do zachowania równowagi między dostawami miejscowymi i zewnętrznymi głównie ze względu na poważne trudności strukturalne mające wpływ na ten sektor i jego niską zdolność adaptacji do nowych warunków ekonomicznych. W konsekwencji planuje się skierowanie tej pomocy, w kontekście bilansu dostaw, na zbieranie lokalnej produkcji powiązane z zezwoleniem na produkcję regenerowanego mleka UHT z mleka w proszku pochodzenia wspólnotowego, w celu pełniejszego pokrycia lokalnej konsumpcji.
(13) Potrzeba utrzymania lokalnej produkcji za pomocą bodźców uzasadnia niestosowanie rozporządzenia (EWG) nr 3950/92(3). Wyjątek taki powinien być ustanowiony w granicach do 4.000 ton odpowiadających obecnej produkcji w wysokości 2.000 ton i rozsądnej możliwości zwiększenia produkcji ocenionej obecnie na maksymalnie 2.000 ton.
(14) Produkcja ziemniaka ma zasadnicze znaczenie dla Madery, zarówno z przyczyn ekonomicznych, społecznych i środowiskowych. Mała wielkość farm i koszt nakładów powodują bardzo wysokie koszty produkcji. Specjalna pomoc przyznawana jest produkcji ziemniaków do spożycia przez ludzi w celu wspierania miejscowej produkcji zaspokajającej potrzeby wzorców konsumpcji na wyspach.
(15) Pomoc dla sektora rumu z trzciny cukrowej na Maderze przyznawana jest na wsparcie lokalnej produkcji trzciny cukrowej potrzebnej do wytworzenia produktów powstałych z jej przetworzenia, w granicach wymogów wynikających z metod używanych tradycyjnie w regionie.
(16) Likiery powinny nadal być wytwarzane na wyspach przy użyciu tradycyjnych metod. W tym celu należy wspomagać kupno skoncentrowanych moszczy i alkoholu winiarskiego wyprodukowanych w pozostałej części Wspólnoty i przez przyznanie pomocy na leżakowanie takich win. Aby wspomóc wysiłki dokonywane w celu zachowania jakości i autentyczności tych produktów, pomoc powinna zostać przyznana na ich sprzedaż.
(17) Pomoc powinna zostać przyznana Maderze na produkcję wikliny, która jest istotna jako dodatek do gospodarki rolnej oraz dostarcza środki egzystencji rodzinnym przedsiębiorstwom rzemieślniczym na najsłabiej rozwiniętych obszarach wysp.
(18) Trudności techniczne i socjoekonomiczne nie pozwoliły na pełną i terminową konwersję obszarów obsadzonych mieszanymi szczepami winorośli zabronionymi przez wspólną organizację rynku wina. Wino produkowane przez takie winnice przeznaczone jest wyłącznie do tradycyjnego lokalnego spożycia; dodatkowy termin pozwoli na konwersję takich winnic z zachowaniem regionalnej struktury ekonomicznej silnie zależnej od uprawy winorośli. Portugalia powinna corocznie notyfikować Komisji o postępach konwersji tych obszarów.
(19) Produkcja mleka i hodowla bydła stanowią oparcie gospodarki rolnej Azorów i w udzielaniu wsparcia dla tego sektora powinno się brać pod uwagę istotne znaczenie tych działalności zarówno w kategoriach społecznych, jak i ekonomicznych, szczególnie dla pomniejszych farmerów. W celu zapewnienia przetrwania tradycyjnej działalności w tym sektorze, premia za krowy mamki i pomoc na krowy mleczne powinna nadal być uzupełniana w granicach dostępnej kwoty lokalnej. Powinno zostać wprowadzone uzupełnienie premii ubojowych i pomocy przyznawanej na zbycie nadwyżki młodych byków, dla których nie można znaleźć rynku zbytu na wyspach i które muszą być wysłane do pozostałej części Wspólnoty, co stanowi istotny dodatkowy koszt, biorąc pod uwagę położenie geograficzne regionu. W celu zapewnienia, że pomoc Wspólnoty może być skutecznie dostarczona, szeroki program pomocy działaniom lokalnym w sektorach zwierząt hodowlanych i przetworów mlecznych powinien umożliwić tym sektorom na zdefiniowanie i wdrożenie strategii przystosowanych do lokalnego otoczenia rozwoju ekonomicznego, organizacji przestrzennej produkcji i zwiększenie profesjonalizmu producentów.
(20) Działalność rolnicza na Azorach jest silnie uzależniona od produkcji mleka. Ta zależność, połączona z innymi trudnościami wynikającymi z peryferyjnego położenia i braku rentownej produkcji alternatywnej, jest niekorzystna dla ich rozwoju ekonomicznego. Potrzeby lokalnego spożycia na tych wyspach zaspokajane przez lokalną produkcję powinny być wzięte pod uwagę i należy dokonać odstąpienia od niektórych przepisów w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych w zakresie ograniczania produkcji, na okres czterech lat sprzedaży rozpoczynających się w sezonie 1999/2000, uwzględniając poziom rozwoju i lokalne warunki produkcji. Chociaż ten środek stanowi odstąpienie od art. 34 ust. 2 akapit drugi Traktatu, ogranicza się on do producentów mleka na Azorach i ma marginalny znaczenie ekonomiczne w porównaniu do całkowitej kwoty dla Portugalii. Powinno to umożliwić dalszą restrukturyzację sektora na Azorach w czasie stosowania tego środka bez zakłócania rynku mleka i bez widocznego wpływu na prawidłowe działanie systemu opłat na poziomie Portugalii i Wspólnoty.
(21) W odniesieniu do produkcji roślinnej na Azorach, niewielki obszar upraw, niewielki rozmiar i rozdrobnienie farm oraz ekstensywny charakter produkcji powodują wysokie koszty produkcji. Istotnym jest, aby te plony rolne (burak, cykoria, ziemniaki, tytoń, ananasy, winorośl, herbata itp.) były nadal uprawiane jako przeciwwaga dominacji hodowli zwierząt hodowlanych i dla zapewnienia, że pomoc przyznawana lokalnemu przemysłowi przetwórczemu będzie kontynuowana.
(22) Ponadto, produkcja likierów na Azorach przy użyciu tradycyjnych metod powinna być kontynuowana przez przyznanie pomocy na leżakowanie wina "verdelho".
(23) Szczególne problemy związane z klimatem i nieodpowiednimi środkami kontroli stosowanymi na Maderze dotyczą zdrowia roślin pochodzących z plonów rolnych. Powinny zostać wdrożone programy walki ze szkodliwymi organizmami, włączając metody naturalne. Powinien zostać określony finansowy udział Wspólnoty w takich programach.
(24) Rozporządzenie (WE) nr 1257/1999(4) ustanawia środki dotyczące rozwoju wsi, którym może być przyznane wsparcie Wspólnoty oraz ustala warunki uzyskania takiego wsparcia.
(25) Niniejsze rozporządzenie zmierza do określenia środków prawnych, aby zaradzić trudnościom wynikającym z peryferyjnego i wyspiarskiego charakteru tych regionów.
(26) Struktura niektórych gospodarstw rolnych lub przedsiębiorstw przetwórczych lub handlowych położonych w tych regionach wykazuje poważne niedoskonałości i jest dotykana szczególnymi trudnościami. Wobec pewnych typów inwestycji powinny być przyjęte przepisy w celu odstępstwa od przepisów ograniczających lub zapobiegających przyznaniu pewnych środków pomocy strukturalnej przewidzianych przez rozporządzenie (WE) nr 1257/1999.
(27) Artykuł 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 ogranicza przyznawanie wsparcia dla lasów i obszarów zalesionych, należących do prywatnych właścicieli i jednostek samorządu terytorialnego oraz ich związków. Część lasów i obszarów zalesionych położonych w tych regionach należy do władz publicznych innych niż samorząd terytorialny. W tych okolicznościach, warunki ustanowione w art. 29 ust. 3 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 powinny mieć bardziej elastyczny charakter.
(28) Udział finansowy Wspólnoty w trzech ze środków towarzyszących, określonych w art. 35 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 może stanowić do 85 % łącznych uzasadnionych kosztów w regionach peryferyjnych. Z drugiej strony, zgodnie przepisami art. 47 ust. 2 drugi akapit tiret trzecie rozporządzenia (WE) nr 1257/1999, udział finansowy Wspólnoty w środkach rolno-środowiskowych, które składają się na czwarty środek towarzyszący, ogranicza się do 75 % na wszystkich obszarach, których dotyczy Cel 1. Ze względu na znaczenie jakie nadaje się sytuacji rolno-środowiskowej w kontekście rozwoju wsi, stawka udziału finansowego Wspólnoty powinna być zharmonizowana w regionach peryferyjnych dla wszystkich środków towarzyszących.
(29) W art. 24 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1257/1999 i w załączniku do rozporządzenia ustala się maksymalne roczne kwoty spełniające warunki pomocy rolno-środowiskowej Wspólnoty. W celu uwzględnienia szczególnej sytuacji środowiskowej niektórych wrażliwych obszarów pastwisk na Azorach i w celu zachowania krajobrazu oraz tradycyjnych cech gruntów rolnych, w szczególności na obszarach uprawy tarasowej na Maderze, w przypadku niektórych szczególnych środków, powinny być przyjęte przepisy umożliwiające zwiększenie kwot tych środków do wysokości dwukrotnej.
(30) Zgodnie z art. 14 rozporządzenia (WE) nr 1260/1999(5) każdy plan, Wspólnotowe Ramy Wsparcia, program operacyjny i jednolity dokument programowy powinien obejmować okres siedmiu lat, a bieg okres programowania powinien się rozpoczynać w dniu 1 stycznia 2000 r. W interesie spójności i aby uniknąć różnicowania w traktowaniu beneficjentów tego samego programu, odstępstwa przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny być wyjątkowo stosowanie do całego okresu oprogramowania.
(31) Odstępstwo od jednolitej polityki Komisji w zakresie niezezwalania na publiczną pomoc operacyjną dla produkcji, przetwarzania i obrotu produktami rolnymi, których dotyczy załącznik I Traktatu, może być przyznane w celu złagodzenia szczególnych ograniczeń, którym podlega gospodarka rolna na Azorach i Maderze w wyniku ich oddalenia, wyspiarskiego charakteru, peryferyjnego położenia, niewielkiej powierzchni, górskiego terenu, klimatu i swojej zależności ekonomicznej od niewielkiej liczby produktów.
(32) Środki niezbędne dla wykonania niniejszego rozporządzenia powinny być przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą procedury wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji(6),
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Luksemburgu, dnia 28 czerwca 2001 r.
|
W imieniu Rady |
|
B. ROSENGREN |
|
Przewodniczący |
______
(1) Opinia wydana dnia 14 czerwca 2001 r. (dotychczas nie opublikowana w Dzienniku Urzędowym).
(2) Dz.U. L 171 z 29.6.1991, str. 10.
(3) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3950/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. w sprawie ustanowienia dodatkowej opłat w sektorze mleka i produktów mlecznych (Dz.U. L 405 z 31.12.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1256/1999 (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 73).
(4)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r. Ustanawiające przepisy ogólne Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR) (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80).
(5)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1260/1999 z dnia 21 czerwca 1999 r. w sprawie ustanowienia ogólnych przepisów dotyczących funduszy strukturalnych (Dz.U. L 161 z 26.6.1999, str. 1).
(6) Dz.U. L 184 z 17.7.1999, str. 23.
(7) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2038/1999 z dnia 13 września 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku cukru (Dz.U. L 252 z 25.9.1999, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 907/2001 (Dz.U. L 127 z 9.5.2001, str. 28).
(8)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2200/96 z dnia 28 października 1996 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku owoców i warzyw (Dz.U. L 297 z 21.11.1996, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).
(9)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wina (Dz.U. L 179 z 14.7.1999, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).
(10)Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1227/2000 z dnia 31 maja 2000 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 1493/1999 w sprawie wspólnej organizacji rynku wina, w zakresie dotyczącym potencjału produkcyjnego (Dz.U. L 143 z 16.6.2000, str. 1).
(11)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1254/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku wołowiny i cielęciny (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21).
(12) Dz.U. L 270 z 21.10.2003, str. 1.
(13) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 21. Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 806/2003 (Dz.U. L 122 z 16.5.2003, str. 1).
(14) Dz.U. L 341 z 22.12.2001, str. 3.
(15) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 3950/92 z dnia 28 grudnia 1992 r. ustanawiające dodatkowe opłaty w sektorze mleka i przetworów mlecznych (Dz.U. L 405 z 31.12.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1256/1999 (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 73).
(16)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2597/97 z dnia 18 grudnia 1997 ustanawiające dodatkowe przepisy w sprawie wspólnej organizacji rynku mleka i przetworów mlecznych dla mleka pitnego (Dz.U. L 351 z 23.12.1997, str. 13).
(17)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiające ogólne przepisy w sprawie definicji, opisu i wyglądu napojów spirytusowych (Dz.U. L 160 z 12.6.1989, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 3378/94 (Dz.U. L 366 z 31.12.1994, str. 1).
(18)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2075/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku surowca tytoniowego (Dz.U. L 215 z 30.7.1992, str. 70). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1336/2000 (Dz.U. L 154 z 27.6.2000, str. 2).
(19)Rozporządzenie Rady (WE) nr 2848/98 z dnia 22 grudnia 1998 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2075/92 odnośnie do systemu premii, kwot produkcyjnych i specjalnej pomocy przyznawanej grupom producentów w sektorze surowca tytoniowego (Dz.U. L 358 z 31.12.1998, str. 17). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem Komisji (WE) nr 385/2001 (Dz.U. L 57 z 27.2.2001, str. 18).
(20)Dyrektywa Rady 2000/29/WE z 8 maja 2000 r. w sprawie środków ochronnych przeciwko wprowadzeniu do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przeciwko ich rozprzestrzenianiu we Wspólnocie (Dz.U. L 169 z 10.7.2000, str. 1). Dyrektywa ostatnio zmieniona dyrektywą Komisji 2001/33/WE (Dz.U. L 127 z 9.5.2001, str. 42).
(21)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1766/92 z dnia 30 czerwca 1992 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku zbóż (Dz.U. L 181 z 1.7.1992, str. 21). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 1666/2000 (Dz.U. L 193 z 29.7.2000, str. 1).
(22)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 827/68 z dnia 28 czerwca 1968 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku niektórych produktów wymienionych w załączniku II Traktatu (Dz.U. L 151 z 30.6.1968, str. 16). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 3290/94 (Dz.U. L 349 z 31.12.1994, str. 105).
(23)Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1696/71 z dnia 26 lipca 1971 r. w sprawie wspólnej organizacji rynku chmielu (Dz.U. L 175 z 4.8.1971, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 191/2000 (Dz.U. L 23 z 28.1.2000, str. 4).
(24)Decyzja Rady nr 76/894/EWG z dnia 23 listopada 1976 r. ustanawiająca Stały Komitet ds. Zdrowia Roślin (Dz.U nr L 340 z 9.12.1976, str. 25).
(25)Rozporządzenie Rady (WE) nr 1258/1999 z dnia 17 maja 1999 r. w sprawie finansowania wspólnej polityki rolnej (Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 103).
(26) Rozporządzenie Rady (EWG) nr 1600/92 z dnia 15 czerwca 1992 r. w sprawie szczególnych środków dla Azorów i Madery w odniesieniu do niektórych produktów rolnych (Dz.U. L 173 z 27.6.1992, str. 1). Rozporządzenie ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 2826/2000 (Dz.U. L 328 z 23.12.2000, str. 2).
ZAŁĄCZNIKI