KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,
uwzględniając rozporządzenie Rady (WE) nr 994/98 z dnia 7 maja 1998 r. w sprawie stosowania art. 92 i 93 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską w odniesieniu do niektórych kategorii horyzontalnej pomocy państwa(1), w szczególności jego art. 1 ust. 1 lit. a) iv),
po opublikowaniu projektu niniejszego rozporządzenia(2),
po konsultacji z Komitetem Doradczym ds. Pomocy Państwa,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) Rozporządzenie (WE) nr 994/98 upoważnia Komisję do uznania, zgodnie z art. 87 Traktatu, że pod pewnymi warunkami pomoc szkoleniowa jest zgodna ze wspólnym rynkiem i nie podlega notyfikacji wymaganej przez art. 88 ust. 3 Traktatu.
(2) Komisja stosowała art. 87 i 88 Traktatu do pomocy szkoleniowej w licznych decyzjach jak również określiła swoją politykę w tym zakresie, ostatnio w ramach wytycznych Wspólnoty w sprawie pomocy szkoleniowej(3). W świetle dużego doświadczenia Komisji w stosowaniu tych artykułów do pomocy szkoleniowej właściwym jest, z punktu widzenia zapewnienia skutecznego nadzoru i uproszczenia administracji, ale bez osłabienia monitoringu przez Komisję, aby Komisja użyła swych uprawnień powierzonych jej na mocy rozporządzenia (WE) nr 994/98.
(3) Dla ustanowienia przejrzystej i spójnej polityki dla wszystkich sektorów właściwe jest, aby zakres niniejszego rozporządzenia był tak szeroki jak to możliwe i obejmował sektor rolnictwa, rybołówstwo i akwakulturę.
(4) Niniejsze rozporządzenie nie narusza możliwości notyfikacji przez Państwa Członkowskie pomocy szkoleniowej. Takie notyfikacje będą oceniane przez Komisję, w szczególności w świetle kryteriów określonych w niniejszym rozporządzeniu lub zgodnie ze stosowanymi wytycznymi i ramami działania Wspólnoty, jeśli takie wytyczne i ramy działania istnieją. Tak jest obecnie w przypadku działań związanych z produkcją, przetwarzaniem i obrotem produktami wymienionymi w załączniku I do Traktatu oraz w przypadku sektora transportu morskiego. Ramy dla udzielania pomocy szkoleniowej powinny zostać zniesione od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, jako że zostaną one zastąpione przez warunki niniejszego rozporządzenia.
(5) Dla przejrzystości należy przywołać, że zgodnie z art. 51 ust. 1 akapit drugi rozporządzenia Rady (WE) nr 1257/1999 z dnia 17 maja 1999 r., w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich z Europejskiego Fundusz Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOGR), zmieniającego i uchylającego niektóre rozporządzenia(4), art. 87 i 89 Traktatu nie stosuje się do wkładów finansowych przekazywanych przez Państwa Członkowskie na środki przeznaczone na wsparcie przez Wspólnotę szkoleń zgodnie z art. 9 wspomnianego rozporządzenia.
(6) Dla zachowania przejrzystości należy podkreślić, że niniejsze rozporządzenie powinno stosować się wyłącznie do środków szkoleniowych, które stanowią pomoc państwa w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu. Wiele środków szkoleniowych nie jest objętych tym artykułem, stanowią jednak środki ogólne, ponieważ są one otwarte dla wszystkich przedsiębiorstw we wszystkich sektorach bez dyskryminowania któregokolwiek z nich oraz bez uprawnień uznaniowych dla władz podejmujących środki, np. preferencyjne systemy podatkowe takie, jak automatyczne ulgi podatkowe dostępne dla firm dokonujących inwestycji w szkolenie pracownika. Inne środki szkoleniowe nie wchodzą w zakres art. 87 ust. 1 Traktatu, ponieważ przynoszą one bezpośrednią korzyść ludziom wszędzie a nie faworyzują tylko niektórych przedsiębiorstw albo sektorów. Przykładami na to są: kształcenie i szkolenie początkowe (takie, jak odbywanie praktyk czy systemy zwalniania dziennego); szkolenia przysposabiające lub przekwalifikowujące dla bezrobotnych, w tym odbywanie szkoleń w przedsiębiorstwach; środki skierowane bezpośrednio do pracowników czy nawet niektórych kategorii pracowników, dające im szansę uczestniczenia w szkoleniu niezwiązanym z firmą, czy nawet branżą, w której pracują (np. "rachunek szkoleniowy"). Z drugiej strony należy przywołać, że wkłady z funduszy branżowych, jeżeli tylko państwo czyni je obowiązkowymi, nie są traktowane jako środki prywatne, ale tworzą zasoby państwowe w rozumieniu art. 87 ust. 1 Traktatu.
(7) Niniejsze rozporządzenie powinno zwalniać każdą pomoc spełniającą wszelkie odpowiednie warunki niniejszego rozporządzenia oraz każdy system pomocowy pod warunkiem że każda '70omoc jaka mogłaby zostać przyznana w ramach tego systemu spełnia wszelkie odpowiednie warunki niniejszego rozporządzenia. Mając na uwadze zapewnienie skutecznego nadzoru i uproszczenia administracji, bez osłabienia monitoringu przez Komisję, systemy pomocowe i indywidualne dotacje przyznawane poza jakimikolwiek systemami pomocowymi powinny zawierać wyraźne odwołanie do niniejszego rozporządzenia.
(8) W celu wyeliminowania różnic, które mogłyby spowodować zakłócenie konkurencji, w celu ułatwienia koordynacji między różnymi inicjatywami Wspólnoty i inicjatywami poszczególnych państw, dotyczącymi małych i średnich przedsiębiorstw oraz ze względu na przejrzystość administracyjną i pewność prawną, definicja "małych i średnich przedsiębiorstw" stosowana w niniejszym rozporządzeniu jest zgodna z określoną w zaleceniu Komisji 96/280/WE z dnia 3 kwietnia 1996 r., dotyczącym definicji małych i średnich przedsiębiorstw(5).
(9) W celu ustalenia, czy pomoc jest zgodna ze wspólnym rynkiem stosownie do niniejszego rozporządzenia niezbędne jest wzięcie pod uwagę intensywności pomocy, a zatem kwoty pomocy wyrażonej jako ekwiwalent dotacji. Wyliczenie ekwiwalentu dotacji pomocowej płatnej w kilku ratach oraz wyliczenie kwoty pomocy w formie pożyczki uprzywilejowanej wymaga zastosowania rynkowych stóp procentowych obowiązujących na rynku w okresie dotacji. Mając na uwadze jednolite, przejrzyste i proste stosowanie zasad pomocy państwa, kursy rynkowe powinny być, do celów niniejszego rozporządzenia, uznane za stopy referencyjne pod warunkiem że w przypadku pożyczki uprzywilejowanej, pożyczka ta jest standardowo zabezpieczona i nie pociąga za sobą nadmiernego ryzyka. Za stopy referencyjne powinno się uważać te, które Komisja ustala okresowo na podstawie obiektywnych kryteriów i które są publikowane w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich oraz w Internecie.
(10) Szkolenia mają zwykle pozytywny zewnętrzny wpływ na społeczeństwo jako całość, ponieważ rozszerzają one krąg wykwalifikowanych pracowników, którzy mogą zostać zatrudnieni przez inne firmy, poprawiają konkurencyjność Wspólnoty oraz grają ważną rolę w strategii zatrudnienia. Mając na uwadze fakt, iż przedsiębiorstwa we Wspólnocie z reguły nie inwestują wystarczających środków w szkolenie swych pracowników, pomoc państwa może ułatwić skorygowanie tej niedoskonałości rynku i dlatego można, pod pewnymi warunkami, uważać ją za zgodną ze wspólnym rynkiem a zatem zwolnioną z uprzedniej notyfikacji.
(11) W celu zapewnienia, że pomoc państwa będzie ograniczona do minimum, niezbędnego do osiągnięcia celu Wspólnoty, którego osiągnięcie nie jest możliwe przez działanie samych tylko sił rynkowych, dozwolona intensywność zwolnionej pomocy powinna być zmieniana w zależności od rodzaju przewidzianego szkolenia, wielkości przedsiębiorstwa oraz jego położenia geograficznego.
(12) Szkolenie ogólne zapewnia zdobycie szerokich kwalifikacji i znacznie zwiększa szanse zatrudnienia tak wyszkolonego pracownika. Pomoc na ten cel ma mniej zakłócający wpływ na konkurencję, więc większa intensywność pomocy może być uważana za zgodną ze wspólnym rynkiem i zwolnioną z uprzedniej notyfikacji. Z drugiej strony szkolenie szczególne, które przynosi korzyści głównie przedsiębiorstwu, wiąże się z większym ryzykiem zakłócenia konkurencji, wobec czego intensywność pomocy, która może być uważana za zgodną ze wspólnym rynkiem i zwolnioną z uprzedniej notyfikacji powinna być znacznie niższa.
(13) Mając na uwadze gorszą pozycję, którą mają małe i średnie przedsiębiorstwa oraz z uwagi na stosunkowo wyższe koszty względne, które muszą one ponosić na inwestycje w szkolenie swych pracowników, intensywność pomocy zwolnionej na mocy niniejszego rozporządzenia powinna być dla małych i średnich przedsiębiorstw zwiększona.
(14) W regionach wspieranych na mocy art. 87 ust. 3 lit. a) i c) Traktatu, szkolenie ma relatywnie większy zewnętrzny wpływ, ze względu na znaczne niedoinwestowanie w zakresie szkoleń oraz na wyższą stopę bezrobocia w tych regionach. W konsekwencji, intensywność pomocy zwolnionej na podstawie niniejszego rozporządzenia powinna być dla tych regionów zwiększona.
(15) Cechy charakterystyczne szkolenia w branży transportu morskiego usprawiedliwiają szczególne podejście do tego sektora.
(16) Właściwe jest, aby potrzeba przeznaczenia dużych kwot na pomoc była indywidualnie rozpatrywana przez Komisję zanim kwoty te zostaną przyznane. Zgodnie z tym, kwoty pomocy przekraczające określoną kwotę, która powinna zostać ustalona w wysokości 1 000 000 EUR, zostają wyłączone ze zwolnienia przewidzianego niniejszym rozporządzeniem i pozostają przedmiotem warunków określonych w art. 88 ust. 3 Traktatu.
(17) Niniejsze rozporządzenie nie powinno zwalniać pomocy skumulowanej z inną pomocą państwa, w tym pomocy udzielanej przez władze krajowe, regionalne i lokalne lub przyznanej przy wsparciu Wspólnoty, w stosunku do tych samych uznanych kosztów, gdy ta skumulowana kwota przekracza próg ustalony w tym rozporządzeniu.
(18) W celu zapewnienia przejrzystości i skutecznego monitoringu zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 994/98 właściwe jest ustanowienie standardowego formularza, w jakim Państwa Członkowskie powinny dostarczać Komisji zbiorcze informacje, w celu ich opublikowania w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich kiedy tylko, stosownie do niniejszego rozporządzenia, system pomocy zostanie uruchomiony lub też przyznana zostanie pomoc indywidualna poza takim systemem. Z tych samych powodów właściwe jest ustanowienie zasad dotyczących prowadzenia przez Państwa Członkowskie zapisów dotyczących pomocy zwolnionej na mocy niniejszego rozporządzenia. Jeśli chodzi o roczne sprawozdania, które Państwa Członkowskie mają składać Komisji, właściwe jest, aby Komisja ustanowiła szczególne wymagania, w tym, mając na względzie powszechną dostępność niezbędnych środków technicznych, dotyczące informacji w formie skomputeryzowanej.
(19) Uwzględniając doświadczenie Komisji, w szczególności częstotliwość, z jaką ogólnie niezbędne jest korygowanie polityki pomocy państwa, właściwe jest ograniczenie okresu stosowania niniejszego rozporządzenia. Gdy niniejsze rozporządzenie wygaśnie a nie zostanie przedłużone, systemy pomocy już zwolnione mocą tego rozporządzenia będą nadal zwolnione przez okres sześciu miesięcy,
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.Sporządzono w Brukseli, dnia 12 stycznia 2001 r.
|
W imieniu Komisji |
|
Mario MONTI |
|
Członek Komisji |
______
(1) Dz.U. L 142 z 14.5.1998, str. 1.
(2) Dz.U. C 89 z 28.3.2000, str. 8.
(3) Dz.U. C 343 z 11.11.1998, str. 10.
(4) Dz.U. L 160 z 26.6.1999, str. 80.
(5) Dz.U. L 107 z 30.4.1996, str. 4.
(6) Dz.U. L 205 z 2.8.2002, str. 1.
(7) Dz.U. L 10 z 13.1.2002, str. 33.
(8) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.
ZAŁĄCZNIKI